کدام فرهنگ؟ کدام رسانه؟

یکی از مبنایی ترین آموزه هایی که در بحث سواد رسانه باید مورد توجه قرار بگیرد، فراتر از شناخت گزاره های مکتب ژورنالیسم، احیای مولفه های جان بینی توحیدی و شناخت تفاوت های آن با ماهیتی است که رسانه در کلیّت اندیشه مادی غرب، دنبال می کند. سواد رسانه در وهله نخست به معنای آگاهی از نقطه مطلوبی است که در مبانی فرهنگ غرب به منظور تسخیر اندیشه انسان و بازداری آن از استقلال در برابر امیال نفسانی مورد توجه بوده که برخلاف شعار فریبنده آزادی اندیشه، در واقع اسارت فکر و فراغت از درک حقایق فطری و الهی را مدّنظر دارد.

شناخت مبانی اندیشه دین و تعارض آن با رویکرد مادی غرب و هر آن چه که پدیده تحت استیلای فرهنگ غرب به حساب می آید، آحاد جامعه را در برابر خدعه ها و اهداف نا آشکار و فریبنده رسانه در همه اشکال هنری یا مجازی و ...، بیمه نموده و شیوه به خدمت درآوردن پدیده های فرهنگی مخلوق مکاتب مادی را به همگان می آموزاند.

سیدالشهدای اهل قلم، سید مرتضی آوینی عبارتی عمیق و خواندنی در این خصوص دارد:

"در اینکه تمدن اروپایی چگونه توانسته است بر همه‌ی تمدن‌های دیگر عالم غلبه یابد و به صورت یک «فرهنگ غالب و مسلط» جهان را به یک دهکده‌ی واحد تبدیل کند سخن بسیار است، اما هرچه هست، این امری است که تقریباً وقوع یافته و اگر نمونه‌ای چون انقلاب اسلامی ایران وجود پیدا نمی‌کرد، جز در نزد معدودی اهل نظر، هیچ جای تردید در احکام کلی تمدن جدید نمی‌توانست وجود داشته باشد.

محتوای ارتباطات در این دهکده‌ی جهانی «اطلاعات» است، «اطلاعاتی منشأ گرفته از فرهنگ مسلط جهانی که فرهنگ تمدن اروپایی است و نظام ارزشی ملازم با آن». این فرهنگ سلطه‌گر و سلطه‌گرا برای مبدل کردن جهان به یک دهکده‌ی واحد، همه‌ی نظامات لازم را نیز تأسیس کرده است: اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر، سازمان ملل متحد، شورای امنیت و … از همه‌ مهم‌تر تفکر ـ یا شبه‌تفکر ـ مبتنی بر مشهورات علمی که آن را «فلسفه‌ی علمی» می‌گویند. «فلسفه‌ی علمی» جو فروش گندم‌نمایی است که می‌خواهد با استنباط احکام کلی از مجموعه‌ی اطلاعات علمی، که جز در محدوده‌ی نسبت‌ها و اسباب نمی‌توانند واجد هیچ کلیت و عمومیت و یا اطلاق باشند، فلسفه‌نمایی کند و جانشین تفکر فلسفی شود.

این هست که شبکه‌ی جهانی ارتباطات، در طول ده‌ها سال، فرهنگ واحدی را که بر همین شبه تفکر علمی مبتنی است در سراسر زمین اشاعه داده است و اکنون اعتبارات عقلی ـ و یا بهتر بگوییم اعتبارات وهمی یا شبه‌عقلی ـ عموم انسان‌هایی که با رسانه‌های گروهی در سراسر جهان ارتباط دارند به چیزی جز احکام پوزیتیویستی و کفرآمیز تمدن جدید حکم نمی‌کند، اما از سوی دیگر، اگر آنچنان که در علم ارتباطات می‌گویند «تفکر، حاصل ارتباطات است»، چرا در جهان امروز نمونه‌ای چون انقلاب اسلامی ایران فرصت وقوع داشته است؟ ...

این جمله را که «باید فرهنگ شنوندگان و بینندگان محترم را ارتقا داد» روزی چند بار در رسانه‌های مختلف می‌خوانیم و می‌شنویم، اما بسیار کم پیش می‌آید که درباره‌ی فرهنگ و ماهیت آن نیز سخنی بگویند. اگر بپرسیم: «آقا، مقصود شما کدام فرهنگ است؟»، همه تصور می کنند که ما به تازگی از یکی از کرات دیگر منظومه‌ی شمسی به زمین آمده‌ایم؟ مفهوم فرهنگ و اطلاعات را ثابت فرض می‌کنند و فقط در باب نحوه‌ی انتقال و ارتقای آن بحث می‌کنند. نتیجه‌ی عملی ارتقای آن فرهنگی را که موردنظر آنهاست می‌توانید در مردم مغرب زمین و عادات و تعلقات آنها نظاره کنید؛ یعنی به عبارت روشن‌تر، مراد از فرهنگ، «فرهنگ توسعه‌ی تکنولوژیک اقتصادی و آزادی‌های لیبرالیستی ملازم با آن است» و مراد از اطلاعات، «اطلاعات و معلوماتی که بتواند در طریق یک چنین توسعه‌ای مفید فایده باشد» و یک بار دیگر به آنچه در آغازین این مطلب عنوان شد بازگردیم: 

«تعبیر دهکده‌ی جهانی لامحاله بدین معناست که ساکنین این دهکده‌ی واحد شریعت واحدی را نیز پذیرفته‌اند … مهم‌ترین حوزه‌ای که نظام فرهنگی را صورت می‌بخشد همین جهان‌بینی است که با تبدیل یافتن به نشانه‌ها و علائم قابل انتقال سمعی و بصری، عنوان اطلاعات پیدا می‌کند. اگر نخواهیم معترض فرهنگی شویم که اکنون از طریق شبکه‌ی جهانی ارتباطات در سراسر جهان اشاعه می‌یابد، این قدر هست که این فرهنگ با جهان‌بینی و جهان‌شناسی خاصی همراه است که مختص به خود اوست و با هیچ فرهنگ و یا شریعت دیگری جمع نمی‌شود»."

شهید آوینی مقاله تکنولوژی ارتباطات

بندگی خدا دشوار نیست!

 

شهید محمد سلیمانی

شهادت: نقطه صفر مرزی سردشت- 28/12/1390

مزار: گلزار شهدای علی بن جعفر(ع)- قم

 

=شغل پدرش نانوایی است. وقتی از کودکی محمد می پرسی، علاقه اش به پاسداری و شهادت در راه خدا اولین چیزی است که می گویند. مادرش می گوید:‌ »خیلی لباس سپاه را دوست داشت. چون عمویش پاسدار بود و رزمنده جبهه و جنگ؛ از همان اول با این فضا آشنا بود. وقتی عمویش را در لباس رزم می دید، می گفت من دوست دارم پسر تو باشم، لباس سپاه بپوشم و آخرش شهید شم. یادم است پایش را کرده بود توی یک کفش که الّا و بلّا من  لباس پاسداری می خواهم. هر چقدر گشتیم لباس اندازه اش پیدا نشد. یک دست لباس خریدیم و برایش کوچک کردیم.»

=موسیقی سنتی گوش می داد. علاقه داشت. همین، صدای بعضی ها را در آورده بود. خرده می گرفتند. حرفش که پیش می آمد و یا راجع به هنر یا موسیقی بحثی می شد دیدگاه حضرت آقا در خصوص هنر و موسیقی را که از میان سخنرانی‌های ایشان جمع کرده بود می‌خواند و دفاع می کرد.

=حواسش به انتخاب دوست، خیلی جمع بود. درست است که خیلی زود با آدم صمیمی می شد و گرم می گرفت، اما برای ادامه دوستی به سلامت روحی و اخلاقی فرد اهمیت می داد. حتی دوست نداشت با افرادی که مشکل دارند دم خور شود. یادم است در یک کلاس آموزشی شرکت می کرد. استاد مجرب و کارکشته ای هم داشت. مدتی که گذشت دیگر سر آن کلاس نرفت. پیگیر که شدم فهمیدم استاد آن معتاد بوده. می گفت: «احساس می کنم پولی که ازم می گیره رو خرج خرید مواد مخدر می کنه.»

 

=دل و جرأتش که حرف نداشت، تیر اندازی اش هم. توی گردان، چند تا تک تیر انداز داشتیم که واقعاً نمونه بودند؛ یکی شان محمد بود. به ندرت پیش می آمد که در تمرین های تیراندازی، نمره اش زیر 100 شود. حتی مدال و مقام تیر اندازی داشت.

=یک شب در منطقه به نظرمان آمد شیئی به سمتمان می آید. توی آن ظلمات و تاریکی با اولین شلیک نابودش کرد. خیلی برای کسب این مهارت، وقت می گذاشت. حتی اگر فیلمی می دید فیلم هایی بود مربوط به تک تیراندازها. جدا از جنبه سرگرمی‌اش حواسش به نکته های آموزشی فیلم جمع بود.

 

 

 =بیشتر اوقات، مأموریت بود. وقتی می آمد تلافی چند روزی را که در خانه نبود در می آورد. توی کار خانه کمک می کرد. آشپزی اش حرف نداشت. پیش از عید امسال، یک ماه توی خانه بود. خودش کارهای عید را انجام داد. خانه تکانی کرد. با این حال، همیشه ساز جدایی و رفتن می زد. سفارش می کرد و می گفت: «سعی کن هم خودت هم این دختر، خیلی به من وابسته نشید.» ورد زبانش هم این ترانه بود:

مرغ سحر ناله سر کن، داغ مرا تازه تر کن...

 

=دو سه روز قبل از اعزام به منطقه، دیدمش. با هم برای شناسایی کویر رفتیم. روز انتخابات بود. نهمین انتخابات مجلس شورای اسلامی. کار گشت زنی طول کشید. زمان رأی گیری رو به پایان بود. انگار که دل توی دلش نباشد. رأی دادن را برای خودش یک فریضه و واجب می دانست. چندین بار تذکر داد که زودتر کار شناسایی را تمام کنیم و برای رأی دادن برویم. گفتم: «حالا رأی ندیم طوری نمی شه. ما توی مأموریت هستیم.» جواب داد: «حضرت آقا فرمودن باید رأی بدیم.» با این حرف محمد سعی کردیم کار را زودتر تمام کنیم. تقریباً آخرین دقایق رأی گیری بود که موفق شدیم رأی دهیم.

خوشحالی از چهره اش معلوم بود از اینکه رأی داده، از اینکه گوش به فرمان ولی امرش بوده و انجام وظیفه کرده...

 

 

 

= نسبت به کارش تعهد زیادی داشت. مأموریت‌های مختلفی می رفت. با عشق و علاقه هم می رفت. یک بار نشد گلایه کند. این راه را خودش انتخاب کرده بود. یکبار به سیستان و بلوچستان رفت؛ بعد کردستان. برایم سخت بود. گفتم: «محمد! تو زن و بچه داری. این همه مأموریت رفتن بس نیست؟» نگاه معنا داری کرد و گفت: «بابا جان، اگه ما این مأموریت ها رو نریم پس کی بره؟ اگه من یه بچه دارم رفقای دیگه‌م چند تا بچه دارن.»

 

=خواندن نماز اول وقت را برای خودش واجب کرد بود. اردیبهشت 1388 بود که با هم برای گذراندن دوره تک تیراندازی به دماوند رفتیم. بین راه، صدای اذان که بلند شد ماشین را کنار زد. چون با خودروی سپاه مأمور شده بودیم، پیشنهاد کرد نوبتی، یکی نماز بخواند و دیگری مراقب ماشین باشد. با این تدبیر، نمازمان را خواندیم، اول وقت.

 

=اول وقت، نمازخواندن را باید از ویژگی های بارز محمد دانست. حتی در ایام ماه مبارک رمضان، قبل از اینکه افطار کند، اول نمازش را می خواند. انگار که برایش ملکه شده باشد. تا نماز نمی خواند سر سفره نمی‌آمد. وقتی هم که می گفتند: «چرا افطار نمی کنی؟» جواب می داد: «اگه لقمه توی گلوتون گیر کرد و از دنیا رفتین، جواب خدا رو چی می دین؟»

 

=اهل شوخ طبعی هم بود؛ اما این شوخی‌اش شاید جدی بود و ما سرمان به حساب نبود. بار آخری که آمده بود منطقه، محاسنش از همیشه بلندتر بود. بچه ها رفته بودند روی موج شوخی. سر به سرش گذاشتند و ‌گفتند:‌ «محمد! تو که وامت رو گرفتی، چرا ریشاتو بلند کردی؟» با خنده جواب داد: «خدا رو چه دیدی، شاید ما هم شهید شدیم، اونوقت اگه خواستن ما رو غسل بدن، نمی‌گن پاسدار بی ریش!»

 

=بودند کسانی که او را نمی شناختند و شاید پشت سرش حرف‌هایی هم می زدند. شاید اگر سوال می کردی که در گردان تکاور چه کسی شهید می شود، کسی نمی گفت محمد سلیمانی. کار خدا را می بینید؟ با شهادت محمد، نشان داد که هم بندگی ساده است و هم راه شهادت باز.

ممکن است ایمان، ما را به بیراهه بکشاند!

روزی که جوانهای قم از طلبه و غیرطلبه و اقشار گوناگون و مردم مؤمن آمدند در کوچه و خیابان قم و به دفاع از امام، به دفاع از حقیقت، به دفاع از پرچم برافراشته‌ی مبارزه‌ی علیه طاغوت و در مقابل گلوله‌های مزدوران رژیم طاغوت قرار گرفتند و خونشان روی آسفالتهای خیابان ریخته شد، هیچ‌کس از آن مردم و از حول‌وحوش آن مردم هرگز گمان نمیکرد که این حادثه چه اثری خواهد گذاشت. احساس تکلیف کردند، نیروی خودشان را و آنچه داشتند روی دست گرفتند، آمدند میدان. [مردم قم] فکر میکردند که نوزده دی منشأ این تحوّل عظیمِ زنجیره‌ی مبارزات و اعتراضات بشود و منتهی بشود به خیزش بزرگ عمومی مردم و کار را تمام کند؟ مردم قم فکر میکردند کاری که دارند میکنند این‌قدر برکت داشته باشد؟ فکر نمیکردند؛ امّا: وَ کانَ حَقًّا عَلَینا نَصرُ المُؤمِنین.(۱) عامل پیروزی این است که یک جماعتی - در یک مقیاس بزرگ، یک ملّتی - ایمان درستی داشته باشد، و این ایمان راسخ باشد، و این ایمان با بصیرت همراه باشد، و این ایمان و بصیرت با عمل و اقدام همراه باشد؛ اینها وقتی روی هم گذاشته شد، نصرت قطعی است. آنجایی که شما می‌بینید مؤمنینی هستند و نصرت پیدا نمیکنند، به خاطر این است که یا ایمان ضعیف است، یا ایمان غلط است - ایمان به چیزی است که نباید به آن مؤمن بود - یا ایمان همراه با بصیرت نسبت به مسائل جهان و مسائل حول‌وحوش خودشان نیست. نداشتن بصیرت مثل نداشتن چشم است؛ راه را انسان نمیبیند. بله، عزم هم دارید، اراده هم دارید، امّا نمیدانید کجا باید بروید. ما که این همه در باب قضیّه‌ی حوادث نُه دی روی بصیرت تکیه کردیم و بعضی‌ها خوششان نیامد، به خاطر این است؛ اگر بصیرت نبود، همان ایمان ممکن است انسان را به بیراهه بکشاند. کسی که علم ندارد، بصیرت درست ندارد به آنچه پیرامون او دارد میگذرد، گاهی اوقات میشود که راه را عوضی طی میکند؛ همه‌ی نیروی او نه فقط هدر میرود، بلکه به کج‌راهه او را میرساند و میکشاند؛ پس بصیرت لازم است. عمل صالح بر اساس ایمان، ایمان راسخ و ایمان درست، ایمان همراه با بصیرت، و تداوم و استقامت، اگر چنانچه بود، پیروزی قطعی است. اینهایی که پیروز نمیشوند، یکی از اینها را ندارند: یا ایمان نیست، یا ایمانِ درست نیست، یا استقامت نیست، یا بصیرت نیست؛ در نیمه‌راه بار را بر زمین گذاشتن است؛ طبعاً به نتیجه نمیرسند. ملّت ایران این شرایط را فراهم کرد؛ ایمان او درست بود، چون راهنمای او راهنمای صادقی بود، راهنمای ماهر و خبیری بود؛ یک فقیه آگاه به مسائل جهان، و بریده‌ی از مطامع و منافع مادّی شخصی، و آگاه به کتاب و سنّت؛ راه را به مردم نشان میداد، مردم هم با بصیرت حرکت کردند؛ فهمیدند که چه کار باید بکنند؛ آن کار را انجام دادند، وَ کانَ حَقًّا عَلَینا نَصرُ المُؤمِنینَ؛ حالا هم همین‌جور است.۱۳۹۲/۱۰/۱۹

بیانات در دیدار مردم قم

امام و حوزه انقلابی

حضرت امام رحمت الله علیه، اساس وجود حوزه را منوط به روحیه انقلابی گری در راه عملی سازی فرامین دین می دانست و از این رهگذر، حوزه راکد و بی تأثیر در امور اجتماع را بی فایده تلقی می نمود.

صرف قیام حضرت امام برای از میان برداشتن نظام ستمشاهی، گویای تفکر شفاف آن مرد بزرگ پیرامون ضرورت اصل ورود روحانیت به مسئله حاکمیت می باشد. آن زمان که عده ای تلاش می کردند اتهام سیاسی بودن یک روحانی را نوعی وهن تلقی نموده و این گونه در میان عموم جا بیندازند که روحانی اهل سیاست، از مدار تکالیف دین خارج شده و در نتیجه باید از عرصه اجتماع طرد بشود، امام خمینی(ره) بی اعتنا به جوّسازی های مخرّب مقدس مآب های متحجر و نیز شیطنت های پیدا و پنهان عوامل نفوذی استعمار در حوزه، اندیشه جهاد برای احقاق حق مسلّم مسلمین در اهتزار پرچم توحید و تحقق حاکمیت الله را در سطح حوزه و اجتماع ترویج نمود و در این راه به رغم تحمل مرارت های ملال آور، در نهایت توانست جبهه تفکر انقلاب اسلامی را در میان بخش قابل توجهی از بدنه حوزه های علمیه و نیز در سطح وسیعی از جامعه دینی تشکیل داده و نه تنها حاکمیت مستبد پهلوی خائن، بلکه مجموعه نظام های استبدادی و طاغوتی جهان را با چالشی جدی به نام حاکمیت مردمسالاری دینی مواجه نماید.

در اندیشه بنیانگذار انقلاب اسلامی، اسلام منهای حکومت، اسلامی ناقص و مبتنی بر قرائتی معیوب است. از منظر امام راحل، اسلام و فقه، آئین اداره انسان از گهواره تا گور بوده و همه ابعاد و شئون جوامع بشری را با برنامه هایی سازنده و متعالی در بر می گیرد. بر مبنای این تفکر، بود و نبود حوزه علمیه ای که تنها محدود به آداب و شئون فردی بوده و سر در لاک انزوا فرو برده و نسبت به وقایع پیرامون خود هیچ واکنشی نداشته باشد، مساوی است!

در اوج فشار سهمگین دستگاه ستمشاهی برای ایجاد خفقان در حوزه های علمیه و محدودسازی فعالیت روحانیون، تفکری در برخی لایه های حوزه شکل گرفت که حفظ حوزه را مهمتر از حفظ اسلام می دانست. این تفکر البته از دو خاستگاه نشأت می گرفت. عده ای به یقین از سر دلسوزی برای حوزه و اسلام به این نتیجه رسیده بودند که بهتر است برای پیشگیری از تعطیلی احتمالی حوزه های علوم دینی، روحانیت از عرصه مبارزات سیاسی کنار رفته و منتظر فرصت مناسب دیگری برای عملی ساختن احکام الهی بماند. اما تردیدی نیست که عده ای نیز از سر شیطنت و ایجاد رعب در بین روحانیت دست به اشاعه این باور می زدند و این گونه وانمود می کردند که ممکن است دستگاه شاه به زودی حوزه ها را تعطیل نموده و این اتفاق، ضربه ای جبران ناشدنی برای اسلام محسوب خواهد شد! در این بین کسانی هم که از حوصله و یا شهامت کافی برای تحمل هزینه های دین مداری و احقاق حقوق اسلام برخوردار نبودند، محافظه کاری خود را با تکیه بر همین طرز تفکر، توجیه می نمودند.

رهبر خردمند انقلاب اسلامی با اشراف بر وقایع و امور سیاسی و اجتماعی، در بیانی صریح، خط بطلانی ابدی بر این نوع تفکر کشیده و اصالت اسلام را فراتر و مهم تر از اصالت حوزه تلقی نمودند. در نگاه صریح حضرت امام، حوزه علمیه تنها زمانی به درد اسلام خواهد خورد که بر مدار اسلام حرکت کند. به عبارت دیگر، علمی که توأم با عمل نبوده و صرفاً محدود به فضای درس و بحث باشد، مصداق علم لاینفع بوده و از اساس با تعریف حقیقی حوزه علوم دین منافات دارد:

"روحانیت نباید از چیزى بترسد، روحانیت نباید از عربده کشی ها، وحشی گری ها و غوغاى مشتى رجاله و اراذل وحشت کند. علما و روحانیان باید تا آخرین قطره خون خود را در راه اسلام، در راه قرآن و در راه اعلاى کلمة اللَّه نثار کنند.

اگر بناست- خداى نخواسته- اسلام نباشد، احکام قرآن نباشد، مذهب جعفرى در کشور از رسمیت بیافتد، روحانیت اصلًا نمى‏خواهیم باشد، (در آن صورت) حوزه‏هاى علمیه نمى‏خواهیم وجود داشته باشد. ما حوزه‏هاى علمیه را مى‏خواهیم براى حفظ اسلام، ترویج احکام الهى و قوانین قرآنى. اما اگر بنا باشد، دستگاه جبار، دین مقدس اسلام را از رسمیت بیندازد، احکام اسلام را از بین ببرد و قرآن را مهجور و منکوب کند، وجود حوزه‏هاى علمیه چه ثمره‏اى دارد و چه آثارى بر آن مترتب است؟ آیا این حوزه‏ها را مى‏خواهیم که فقط از ترتب بحث کند؟ حوزه‏هاى علمیه باید زنده باشد و در برابر دشمنان اسلام چون کوه محکم بایستد و بخروشد..."

صحیفه امام، ج‏1، ص: 159

اصولگرایان بابل برای شکستی دیگر آماده می شوند!

اصولگرایان بابل انتخابات آتی مجلس را پیشاپیش باخته اند.

من البته در این چند سطر صرفاً نظر خود را می نویسم هرچند به مذاق عده ای خوش نیاید. این مطلب را از این بابت گفتم که  کسی یادداشت حقیر را مباد که به پای هیچ جمعی بنویسد.

آن طور که مطلع شده ام، ورای همه فعالیت های دموکرات منشانه انتخاباتی طیف سنتی اصولگرا در بابل، فقط یک کاندیدای ثابت مدّنظر قرار دارد که مثل همیشه، حجت الاسلام ناصری عزیز و بزرگوار است.

همین اول کار خدمتتان عرض کنم که به شخصیت دینی و علمی و معنوی جناب حجت الاسلام ناصری ارادت ویژه ای دارم و بر اساس تحقیق و نه بر مبنای شنیده ها بر این باورم که طول مدت نمایندگی ایشان در مجلس شورای اسلامی، پربرکت ترین سال های خدمت رسانی به شهرستان مظلوم و پرحاشیه بابل در همه زمینه های صنعتی، اقتصادی، عمرانی و ... بوده است.

روی سخن، نقد کارآمدی این روحانی خوش اخلاق و با معرفت و دلسوز نیست که اگر به من باشد امثال حجت الاسلام ناصری را با توجه به متانت، روحیه پدری و یکرنگی به امامت جمعه شهرها می گماردم که مردم این مرز وبوم نیاز مبرمی به مواجهه با روحانیون خوش مرام و صبور و یک رو دارند.

برداشت حقیر بر مبنای جلسات متعدد و همفکری با بعضی از صاحب نظران و ارتباط با اقشار مختلف جامعه شهری و روستایی با گرایش های فکری متفاوت، این است که حجت الاسلام ناصری در این دور از رقابت های انتخابات مجلس، اقبالی برای پیروزی ندارد.

پشنهاد می کنم بزرگان قبیله اصولگرایی فارغ از بعضی تعصبات و تعلقات و منافع و ... به دنبال چهره هایی باشند که از نظر مجموعه شاخصه های علمی، انقلابی و حسن شهرت به خصوص در بین نسل جوان و پرخروش انقلاب حرفی برای گفتن داشته باشند. به طور مشخص امثال شخصیت هایی چون حجت الاسلام دکتر سید محمود نبویان و دکتر علی رضا سفیدچیان که حائز امتیازات مذکور هستند را می توان نام برد.

با توجه به تحولات اجتناب ناپذیر و محتوم یک سال آینده شهرستان بابل در رده های سیاسی، مذهبی، قضایی و امنیتی لازم است طیف پیشکسوت و کم حوصله اصولگرای سنتی شهر که گاه احساس می شود فراتر از شعائر اصولگرایی توأم با گرایشات اقتصادی، چیزی در چنته ندارند خود را با گفتمان عملیاتی انقلاب اسلامی هماهنگ ساخته و گفتار و رفتار خویش را منطبق با مفاهیم جبهه فراگیر دفاع از ارزش های اسلام و انقلاب، به روز رسانی نمایند. در این راستا تأکید می شود صرف تدّین، وجاهت و ارتباطات سیاسی، معیار تام نمایندگی جریان اصولگرا نبوده و اصل انقلابی گری و استعداد پرداخت هزینه در مسیر آرمانخواهی و عدالت طلبی، مولفه ای بایسته و ضروری است که علمداری جریان حقیقی اصولگرایی را به اثبات می رساند.

تنها امید موفقیت اصولگرایان در انتخابات آتی مجلس، بهره گیری از حضور نامزدهای غیرمحافظه کاری است که در تقابل با جریان های سرمایه سالار و غرب باور، مرزی شفاف و بی تعارف داشته باشند.

دادگستری بابل پاسخ گو باشد

بیش ازسه ماه است که گروه های مجازی مرتبط با شهرستان بابل شاهد انتشار اطلاعیه ها و اخباری از سوی جمعی از شهروندانی است که مدعی طلب مالی از مالک شرکت شهربازی پردیس هستند.

در مواجهه با این حجم گسترده از اخبار مربوط به وضعیت مالی مجموعه فوق، دو احتمال را می تواند در نظر گرفت. یا مدعیان طلب مالی در حال نشر اکاذیب هستند و از اساس دروغ گفته و تهمت می زنند و یا حقی بر گرده کسری مقدم، مدیر مجموعه تفریحی پردیس داشته و درصدد مطالبه آن هستند.

فرض نخست بنا بر قرائن مختلف، از جمله بیانیه ای که با امضای نامبرده در فضای مجازی منتشر شد بعید به نظرمی رسد.

روی سخن با مسئولان قضایی شهر است که وظیفه احقاق حقوق شهروندان را دارند و به هر حال باید نسبت به میزان صحت این نوع اخبار اظهار نظر کنند.

قوه قضاییه آن گونه که مقام معظم رهبری نیز در دیدار اخیر خود تأکید فرمود باید مأمن و پناهگاه مردم بوده و همگان با اعتماد به این دستگاه احساس کنند که می توانند حق خود را از طریق آن به دست بیاورند؛ چه این که عملکرد دستگاه قضا، با اعتبار و کارآمدی نظام گره خورده است. نکته بعد اما مربوط به قضاوت اذهان عمومی است که با توجه به طرح دعاوی مالی در فضای رسانه ممکن است استمرار آن را به پای تعلل دستگاه قضا بگذارند.

ضروری است دادگستری شهرستان بابل به منظور تقویت اعتماد عمومی نسبت به نظام مقدس جمهوری اسلامی و لزوم پاسخگویی و اقناع افکار جامعه در خصوص عملکرد خود پیرامون رسیدگی به این معضل که به ادعای بعضی از شهروندان با سرنوشت و معاش آنان ارتباط مستقیم دارد، توضیحات لازم را ارائه بدهد.

هیأت امنای مجموعه مذکور که شنیده شده ازمیان جمعی از چهره های صاحب نفوذ برگزیده شده اند نیز باید در قبال مطالبات طرح شده در فضای عمومی، پاسخگو بوده و نسبت به رفع ابهامات و شایعات، اقدام نمایند.

ادامه این روند با آبروی این شهر و مسئولان آن سازگار نیست.

با پای دل، زیارت برویم!

هر شب ویژه برنامه ای را در پادگان اجرا نموده و بعدش از بین زائران راهیان نور حاضر در مراسم، به قید قرعه، دو نفر را برای سفر به کربلای معلا انتخاب می کردیم.

آن شب بعد از برنامه مناجات، اسم دو نفر به قید قرعه درآمد. یکی خانم جوانی بود به نام مرضیه قربانی و دیگری هم یک خانم میانسال.

ناگهان، مادر شهیدی اطلاع داد که قصد دارد بانی خیر شده و هزینه سفر یک زائر دیگر را تقبّل کند. دوباره قرعه کشی کردیم و نام دیگری را بیرون آوردیم. باز هم اسم یک خانم بود، این بار به نام راضیه قربانی!

جالب بود که او خواهر همان خانمی بود که اسمش در قرعه اول بیرون کشیده شد.

کنجکاوی آمد سراغمان و ماجرا را از آنها جویا شدیم. اهل یکی از روستاهای کوچک شهرستان تایباد بودند. پدرشان جانباز شیمیایی بود که به دلیل نقص در پرونده جانبازی، نتوانست از حمایت های مالی لازم برخوردار شود. زندگی شان به سختی می گذشت. دو خواهر هر روز از صبح تا شب پشت دار قالی می نشستند.

یک روز غروب از بلندگوی مسجد شنیدند که دارند برای سفر به راهیان نور، ثبت نام می کنند. دلشان هوایی شد؛ اما آه در بساط نداشتند. مرضیه النگوی نازکی داشت، همان را درآورد و خرج سفر کرد تا از لذت همنفسی با شهدا در کربلای ایران بی نصیب نمانند، حالا شهدا هم بلیت سفر دیگری را برایشان تدارک دیدند. با پای دل که سفر کنی همین می شود. مگر می شود زائر اصحاب حسین، از توفیق زیارت حسین بی نصیب بماند؟ ....

بازنویسی شده بر اساس روایتی از کتاب گلپر، ص46

شهدای مازندرانی فاجعه 7 تیر

روز هفتم تیر 1360 بر اثر انفجار بمب نیرومندی در سالن اجتماعات حزب جمهوری اسلامی آیت‌الله سید‌محمد‌ حسینی بهشتی رئیس دیوان عالی کشور همراه با دهها تن از شخصیتهای سیاسی و مذهبی کشور به شهادت رسیدند. این حادثه از جمله اقدامات تروریستی سازمان مجاهدین خلق ـ‌منافقین ـ در سالهای اولیه پس از پیروزی انقلاب محسوب می‌شود. شهید بهشتی در اجلاس دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی همراه با جمعی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی و مقامات دولتی از جمله معاونین وازرتخانه‌ها در حال تبادل نظر با یکدیگر در زمینه مشکلات کشور بودند.

در فاجعه هفتم تیر علاوه بر شهید ‌آیت‌الله بهشتی رئیس دیوان عالی کشور، 72 نفر دیگر از جمله 4 وزیر، چند معاون وزیر، 27 نماینده مجلس و جمعی از اعضای حزب جمهوری اسلامی به شهادت رسیدند.

امام خمینی در پیامی که به این مناسبت انتشار دادند، فرمودند «این کوردلان مدعی مجاهدت برای خلق، گروهی را از خلق گرفتند که از خدمتگزاران فعال و صدیق خلق بودند».

در جریان این واقعه، چهار مازندرانی نیز به شهادت رسیدند:

حجت الاسلام عبوالوهاب قاسمی، متولد1312 سوادکوه، نماینده مردم ساری در مجلس شورای اسلامی

حجت الاسلام شهید عمادالدین کریمی بیژنی نژاد، متولد1311 کجور، نماینده مردم نوشهر و چالوس در مجلس شورای اسلامی

 عباسعلی ناطق نوری، متولد 1314 نور، نماینده مردم نور و محمودآباد در مجلس شورای اسلامی

حجت الاسلام شهید عبدالحسین اکبری لالیمی، متولد 1315 میاندرود، به عنوان مهمان شهید حجت الاسلام قاسمی در جلسه شرکت داشت.

حذف یارانه ها، نتیجه تاکتیک جدید دولت در اتخاذ مواضع انقلابی است

دولت روحانی شش سال است که به سیاست های محوری نظام مانند اقتصاد مقاومتی و نفی وابستگی به بیگانه، مقابله با استکبارو مقاومت در مقابل زیاده خواهی آمریکا و تقویت جبهه فرهنگی مومن انقلاب و ... بی اعتنایی نشان داده و با ژست اپوزوسیونی خود این گونه وانمود کرده که با تکیه بر حمایت طیف روشنفکر و غرب زده و ... می تواند نگرش بنیادین انقلاب اسلامی در پیشبرد آرمان های دینی را به رابطه منفعلانه با غرب به قیمت تعطیلی فعالیت های علمی و تولیدی داخل، تقلیل ببخشد.

حالا که تیرهای دولت روحانی به سنگ نشست و شکست سیاسی و اقتصادی نفس گیری را برایش رقم زد و حمایت جماعت غرب زده و واداده را از او سلب کرد به ناگاه از این رو به آن رو شده و با ادبیاتی انقلابی از ضرورت اتحاد در مقابل آمریکا و استقامت در برابر زیاده خواهی دشمن سخن به میان می آورد!

طبق معمول طیف سنتی اصولگرا که از اساس حال و حوصله عملیاتی سازی گفتمان مقاومت را ندارد، باز هم خود را به تغافل زده و این گونه وانمود می کند که دولت روحانی پی به اشتباهات گذشته برده و قرار است جبهه بندی جدیدی در مقابل آمریکا شکل بگیرد و ... بلا نسبت، خودشان را به... می زنند!

این نوع گشاده دستی لیدرهای بازی خورده جریان اصولگرا در حالی است که سیاست های هسته ای، فرهنگی و دیپلماتیک دولت روحانی مانند اجرای سند 2030و تضعیف بنیه دفاعی کشور و ... که مبنای اختلاف نیروهای ارزشی با رویکرد غرب باورانه دولت های یازده ودوازده به شمار می رود همچنان به قوت خود باقی است.

نتیجه آویزان شدن متظاهرانه دولت روحانی به گفتمان و راهبردهای نظام اسلامی، خیز قوه مجریه برای حذف یارانه مردم است که ساعاتی پس از اعلام مواضع همدلانه اصولگرایان با دولت، توسط معاون اول رییس جمهور ابلاغ شد.

در واقع دولت با زیرکی خاصی، حذف مصیبت عظمای! پرداخت یارانه را که از ابتدای آغاز به کار با آن مخالف بود، از این پس پشت نقاب دلبستگی به سیاست های نظام و مودت بزرگان سیاسی کشور به اجرا درآورده و آن گونه که تلاش کرد برجام را تصمیم رسمی نظام اسلامی دانسته و شکست درآن را نیز به پای نظام بنویسد، هزینه و تبعات حذف یارانه ها که به یقین موجی از نارضایتی عمومی را دامن خواهد زد بر دوش نظام می گذارد.

اصلاً قاضی هم خداست!

مقام معظم رهبری دردیدار اخیر خود با مسئولان دستگاه قضا به این نکته اشاره فرمودند:

"اگر دستگاه قضایی در ادای وظایف خود یعنی «قضاوت، پایان دادن به اختلافها و نزاعها و مجازات متخلفان از قانون» به‌خوبی عمل کند، مردم از حاکمیت، خرسند و راضی خواهند بود و اگر وظایف، ناقص و بد انجام شوند، مردم از حاکمیت، ناخرسند خواهند شد."

گره خوردن عملکرد قوه قضاییه با اعتبار حاکمیت، سرمایه ای ارزشمند برای دستگاه قضا و البته مسئولیتی حساس و گاه رعب آور را در ذهن ها تداعی می کند.

مردم شاید عملکرد مجلس یا قوه مجریه را به پای نظام ننویسند؛ اما دستگاه قضا که ریاست آن با حکم مستقیم ولی فقیه انتخاب شده و مسئولان آن از منتسبین به حوزه های علوم دینی هستند موقعیتی دارد که خواه ناخواه عملکرد خوب و بدش، در میزان وجاهت نظام اسلامی تأثیرگذار است.

مسئولان قوه قضاییه، رسالت خطیری در صیانت از اعتبار نظام برعهده دارند.

سلامت، تدبیر و مراقبت از حاشیه ها و پرهیز از انتقام جویی های شخصی و جناحی، اصولی مهم و محوری در رویکرد این دستگاه به شمار می آید که هیچ گاه نباید مورد غفلت قرار بگیرد.

مقام معظم رهبری در ادامه این دیدار، ضرورت اعتمادسازی دستگاه قضا در بین مردم را نیز مورد تأکید قرار دادند و خط و مشی صحیح قضات در مواجهه با مردم را این گونه تبیین نمودند:

"ما باید در مقابل دشمن و بدخواه و توطئه‌گر و تهمت‌زن با قاطعیت عمل کنیم اما در مقابلِ مردم باید با تواضع و دلسوزی و محبت وارد شد و با آنان تفاهم کرد تا بتوان اعتماد افکار عمومی را جلب کرد."

این که این روزها شنیده می شود فلان مسئول قضایی در فلان استان، جایگاه قاضی را جایگاه خدایی در بین بشر برشمرده، البته به یقین عبارت ونقل قولی ناقص و تحریف شده است؛ اما حقیقت امر آن است که خلیفة الله باید شبیه خدا باشد.

قدرت، یکی از اوصاف الهی است؛ اما خدا رحمان و غفار و ستار نیز هست. خدا مدبّر و محوّل هم هست. ذره بین خدا خوب و بد را می بیند. خدا عدالت دارد، رب یعنی مربی است و رییس العقلاء و ....

مجموعه توصیه های مقام معظم رهبری خطاب به متولیان دستگاه عدلیه، رهنودهایی کارشناسانه و مبتنی بر نقاط ضعف و قوت این دستگاه است که جا دارد اتاق فکری در این نهاد مهم کشور به منظور بررسی شیوه های عملیاتی سازی و بسط اندیشه ها و مطالبات رهبر انقلاب از قوه قضاییه راه اندازی شود.

فراموش نکنیم که تحول در قوه قضاییه یک مطالبه عمومی است که مورد تأکید رهبر معظم انقلاب نیز قرار دارد و البته ایشان در همین دیدار، ماهیت تحول را با مرور زمان و کم تحرّکی در تضاد دانستند:

"تحول، به‌صورت تدریجی امکان‌پذیر نیست و باید، سریع و با شتاب مناسب باشد تا خود را نشان دهد."

فقط خدا!

اقدام انقلابی ابراهیم علیه السلام در نابودی بت ها خشم سردمداران کفر و الحاد را برانگیخت.

آنان برای تنبیه ابراهیم و پیشگیری از بروز چنین اقداماتی تصمیم گرفتند او را محاکمه کنند. آن روزها همه جا صحبت از ابراهیم بود. برای خیلی ها رفتار او سوال برانگیز بود. ابرهیم، عصر همان روزی که بت ها را شکست در مواجهه با بزرگان شهر که برای اعتراض به نزد او آمده بودند دلایلی را برای این کارش برشمرد. گفته های او دهان به دهان در بین مردم پیچید. عده ای شاید برای نخستین بار بود که سؤال هایی در مورد توانایی بت های چوبی و سنگی در ذهنشان نقش می بست.

شکستن بت ها توسط ابراهیم به گفته برخی مورخین در اولین روز بهار ( نوروز ) اتفاق افتاد. او همگام با تحوّل در عالم طبیعت، زمستانِ وَهمِ مشرکان را با طراوت بهار توحید در هم شکست. مطابق برخی نسخ تاریخی، او آن زمان جوانی 16 ساله بود با این حال، پیران به ظاهر خردمند شهر را نیز توان مقابله فکری با او نبود.

ابراهیم در دادگاه فرمایشی نمرود، بنیان های سست عقاید خرافی نمرودیان را زیر سؤال برد و به تشریح نشانه های قدرت بی انتهای خدای یگانه پرداخت.

دادگاه، اما به جای پاسخ به منطق مستحکم ابراهیم، حکم به اعدام او داد؛ آن هم با زجرآورترین حالت ممکن که سوزاندن در آتش بود.

پیشوایان شرک، چنان فضایی ساخته بودند که پس از صدور حکم دادگاه، صدای هلهله و شادی مردم در کوی و برزن شنیده می شد. آنان که موقعیت های اجتماعی و مالی خود را با گسترش تفکر توحیدی ابراهیم در خطر می دیدند به موج سازی و اشاعه تبلیغات مسموم پرداختند.

آنان برای تحریک احساسات مردم در شهر فریاد بر می آوردند: خدایانتان را یاری دهید. امروز خدایان به شما چشم دوخته اند. با سوزاندن ابراهیم، آنها را از خود خشنود سازید. اگر قصد یاری آنان را دارید شتاب کنید که دین پدرانتان در خطر است ...

روش تبلیغی دشمنان خدا در دل ساده اندیشان اثر کرد. به گونه ای که برخی وصیت می کردند در صورت مردن، بخشی از اموالشان در راه مجازات ابراهیم صرف شود تا ثوابی هم از این راه عایدشان گردد!

پیرمردی حاصل دسترنج روزانه خود را که با هزار زحمت به چنگ آورده بود صرف خرید هیزم می نمود تا به مقداری هر چند ناچیز در سوزاندن ابراهیم سهیم باشد. این گونه شد که اتحاد صاحبان زر و زور و تزویر با اصحاب جهالت، این سربازان دیرپای ابلیس، منادی حق را میهمان آتش نمود.

مجازات ابراهیم، مستلزم تهیه مقدماتی بود. در آن چند روز ابراهیم در خلوت زندان بی هیچ واهمه ای خدا را می خواند و با یاد او دلش را آرام می ساخت.

در محلی که برای سوزاندن ابراهیم در نظر گرفته بودند آن قدر هیزم جمع شد که خطر سرایت آتش به اطراف، نمرودیان را به فکر چاره انداخت. آنها برای پیشگیری از پراکندگی آتش، حصاری به دور هیزم ها ساختند.

مشکل دیگر آنها چگونگی انداختن ابراهیم درون آتش بود؛ چرا که کسی جرأت نزدیک شدن به آن شعله های وسیع و انبوه را نداشت. گفته اند در این هنگام، شیطان در قالب انسان ظاهر شد و پیشنهاد ساخت وسیله ای شبیه به منجنیق را به آنها داد.

شعله های آتش، هُرم گرما را بر سر و روی مردمی که برای تماشا آمده بودند، می نشاند. دودی غلیظ آسمان شهر را در بر گرفت. سرانجام ابراهیم به داخل آتش انداخته شد. صدای رقص و پایکوبی مردم به هوا برخاست. آنها با چشم خویش عاقبت دردناک کسی را می دیدند که خدایانشان را بی ارزش شمرده بود.

گفته اند فرشتگان آسمان به تضرّع در آستان کبریایی حق روی آورده و از خدای بی همتا برای ابراهیم مدد می طلبیدند که اگر شعله های آتش کارگر بیفتد چه کسی روی زمین، تو را چنین ستایش خواهد کرد؟

گویا جبرئیل نیز در هنگام افتادن ابراهیم به آتش نزد او رفت و گفت آیا از من کمکی می خواهی؟ و ابراهیم جوان بی هول و هراس، خنده کنان لب به ذکر یار گشود که مگر تا کنون تو از من محافظت می نمودی که از این پس نیز چنین کنی؟ مرا معبودی است که او خود صلاح کار مرا بهتر می داند ...

او با این سخن، مقام خلوص خود در عبودیت پروردگارش را نشان داد؛ مقامی که فرشتگان مقرب را نیز یارای رسیدن به آن نیست. ابراهیم محو در خدا بود. بی آن که برای خود ادعایی داشته باشد. او نه خود که فقط خدا را حق می دانست. دل آرام و مطمئن او در گلستان آتش جز برای خدا نمی تپید.

این واقعه، جلوه ای کوچک از قدرت اراده خدا بود که در مقابل چشمان مبهوت غفلت زدگان به نمایش در آمد. این معجزه الهی نه تنها عقل دشمنان حقیقت را به حیرانی کشاند که اقرار به حقانیت توحید را نیز بر زبانشان جاری ساخت.

نمرود این مجسمه ضلالت که بر فراز جایگاه مخصوص، تمام وقایع را با چشم خود مشاهده می نمود، بی اختیار فریاد برآورد: هر کس می خواهد خدایی برای خود انتخاب کند باید مانند خدای ابراهیم را بیابد.

البته اهل ضلالت را هیچ گاه مجال هدایت نیست که آنان به دست خود راه ظلمت را برگزیده اند.

خبری تأسف بار از رفتار یک مأمور خاطی شهرداری بابل

اخبار این روزها اعم از شخصی و اجتماعی و سیاسی به اندازه کافی، فرصت سوز و دغدغه آفرین و گاه نگران کننده است که انسان را مجاب میکند از کنار خبرهای نه چندان مهم به سادگی عبور کند.

اما از دیروز عصر که این خبر را در کانال های مجازی بابل خواندم هر چه تلاش کردم نتوانستم خودم را متقاعد کنم که به سادگی و بی عاری از کنارش گذر کنم. اصلاً این خبر را نمی توان کم اهمیت دانست که به نص کلام مولا، دق کردن و مردن برای آن نیز رواست. اگر به خاطر سر بر کردن یک درخت می توان فریاد کشید و زبان به اعتراض گشود این جا اما باید نعره برآورد و خون گریست.

خبر اولی که خواندم به نقل از مهندس مقیمی(عضو شورای اسلامی شهر بابل) در کانال بابل نوین:

"شهر و شهرداری چاله میدان نیست! دست درازی به ناموس مردم را هرگز نمی بخشم. قانون هیچ وقت نمی گوید مردم را کتک بزنید. این چه برخوردی است که با مردم دارند؟"

خبر دست درازی به ناموس مردم، هر انسان آزاده و با غیرتی را سر جای خود میخکوب می کند. ماجرا را در فضای مجازی پیگیری کردم.

در مطلب دیگری باز هم به نقل از مهندس مقیمی در جلسه شورای شهر که توسط یکی از خبرنگاران منتشر شد، خواندم: "نیروی خاطی شهرداری باید اخراج شود. کجای قانون اجازه می دهد که مامور شهرداری ناموس مردم را کتک بزند؟!!" در ادامه همان مطلب، تاجداران عضو دیگر شورا نیز بیان داشت: "رفتار مامورین شهرداری در خیابان شهید صالحی قابل دفاع نبود. اجازه نمی دهم از حریم اخلاق خارج شوند."

ظاهر امر نشان از صحت این خبر تأسف بار و ننگ آور دارد.

عجیب است که برخی دیگر از اعضای شورای شهر موضعی در این خصوص نداشتند. شخصاً بنا بر تجربه، امیدی به تکان خوردن حسّ انسانیت و تدین بعضی از چهره های صاحب نفوذ شهر نیز ندارم. بنابراین از دو سید بزرگوار عضو شورای اسلامی شهر بابل تقاضا دارم به اقتضای خون غیرتی که در رگ های ذریه امیرالمومنین علیه السلام جاری است انشاءالله تا دفاع کامل از حق مظلوم، آرام نگرفته و به مسئولان و مردم نشان بدهند که بی اخلاقی و حرمت شکنی، در جامعه دینی جایگاهی ندارد.

تعطیلی بازار به ضرر چه کسانی تمام می شود؟

به بازاری ها، به فعالین اقتصادی و به همه مردم ایران حق می دهم که از شرایط فعلی اقتصاد کشور، گرانی کنترل نشده و بی تدبیری دولت گله یا حتی فریاد داشته باشند.

چه کسی است که نداند دولت در صورت توجه بیشتر به توانایی های درونی کشور می توانست بر مبنای اندیشه اقتصاد مقاومتی، جامعه را در قبال زیاده خواهی دشمن بیمه کند؟

اما بازار تهران، نبض اقتصاد کشور است. به همان میزان که تحریم ایران توسط آمریکا و هم پیمانانش در واقع ضربه به آحاد مردم است، اعتصاب و تعطیلی بازار نیز بیش از آن که به دولت فشار بیاورد مردم را مورد آزار قرار می دهد.

در این شرایط سخت اقتصادی، به همدیگر رحم کنیم و ضمن مطالبه گری از دولتمردان برجامی و پرادعایی که پیشرفت کشور را در گروی لبخند استکبار دانسته و اقتصاد ملی را به حال خود رها نمودند، اقدامی نکنیم که دودش به چشم مردمی برود که مثل همه ما تحت فشار شرایط دشوار اقتصادی قرار دارند.

عمه سادات سلام علیک

پس از انتشار آخرین پست وبلاگ، دوستان بسیاری از دیروز تا به حال تماس گرفته و این حقیر را مورد لطف خود قرار داده اند. از یکایک این عزیزان سپاسگذارم. تعدادی از دوستان هم در فضای مجازی و از طریق صفحات شخصی خود اعلام همراهی داشته اند که انشاءالله اجرشان با شهدا.

به رغم توصیه پزشک مبنی بر استراحت کامل تا مهار درد نفس گیر کمر، حیفم آمد سری به حرم بانوی آفتاب، فاطمه ثانی، حضرت معصومه سلام الله علیها نزنم. با خودم عهد کردم نایب الزیاره همه دوستان با معرفت بوده و به محض ورود به حرم، نخستین منظره ای از بارگاه خانم که در ذهنم نقش می بنند را به لنز دوربین نشانده و تقدیم کنم به محضر همه عاشقان اهل بیت علیهم السلام:

تشکر از ششم بهمنی های عزیز

#اختصاصی_۶بهمن_پرس

❌‼️شکایت عجیب و تأسف بار مدیر کل دادگستری استان مازندران از یک طلبه منتقد و وبلاگ نویس ! 

مدیر کل دادگستری مازندران از حجت الاسلام سید حمید مشتاقی نیا شکایت نمود !

به گزارش ۶ بهمن پرس : شکایت عجیب مدیر کل دادگستری استان مازندران و ناشکیبایی در مقابل یک نقد ساده ؛ از طلبه فاضل و انقلابی سید حمید مشتاقی نیا تعجب همگان را برانگیخت! 

گفتگوی ۶ بهمن پرس با این طلبه انقلابی بزودی منتشر می گردد. 

@amol6bahmanpress

تشکر از برادرم حنظله

‍ اندر احوالات بابل:

و همچنان گنه کرد، در بلخ، آهنگری...

به نظر من، #حمید_مشتاقی_نیا را برای نمونه، دار بزنید!

اصلا چه معنی دارد طلبه ی جوانی به خود جرات نقد بدهد؟

مگر ما انقلاب کردیم و این همه #شهید دادیم که چارتا جوان خام و بی تجربه که نه امام دیده اند و نه جنگ، برای مسوولان و مدیران که بعضا کلی سابقه جبهه دارند و طعم تیر و ترکش چشیده اند و پیشانی شان جای مهر دارد، نقدسرایی کنند؟

جمع کنند بساطشان را این منتقدان #بی_سواد؛

تقاضا میکنیم #سید_حمید_مشتاقی_نیا، برای نمونه هم که شده به دار آویخته شود تا منتقدین #کم_عقل بدانند به مدیران باید احترام گذاشت، بی چون و چرا؛ بی قید و شرط؛

مدیر در جامعه ی ما یعنی خط قرمز؛

این مدیران #سرمایه_انقلاب هستند!

صفدر بود؛ اینها هم!

نقد ممنوع!

خب خندیدیم؛ کافی ست!

جناب تقوی فر بزرگوار!

دستگاه های قضایی، بالاخص در استان و شهر ما، چُنان به جان بچه مذهبی های ولایی و فعال فضای مجازی افتاده اند که نیم نگاهی بدون آگاهیِ میدانی، این دلیل را به ذهن متبادر میکند که گویا دستگاه های نظارتی و قضایی و ضابطین محترم قضایی، مانند #پلیس_فتا، از کمبود جرم و مجرم در فضای مجازی شهر رنج می برند و بعلت تقلل سوژه، از بیکاری به جان مذهبی ها افتاده اند که چند روزی را بیکار نگذرانند، آن هم با دلایل واهی که در کمترین حالت به یک شوخی شبیه است!

در این بحبوحه ی فساد مجازی، که در گروه های مجازی شهر، علنا به نظام و انقلاب و رهبر و دین و اهل بیت و... توهین میشود و با آبروی افراد، با #تهمت و #نشر_اکاذیب، بازی می شود، تمرکز دستگاه های قضایی روی چارتا از بچه های ولایی، نکات بدی به ذهن متبادر می کند؛

که مبادا دستگاه قضایی آنها را نمی بیند؟

که نکند می بیند و ترجیح می دهد خود را به ندیدن بزند؟

که مبادا می بیند و می ترسد اقدام کند؟

که مبادا تمرکز روی بچه های ما، برای شلوغ کاری و میدان دادن به جریان #ضدانقلاب است؟

که نکند دستگاه قضایی از آنها خط میگیرد؟

که مبادا هماهنگیِ خاصی بین آنها باشد!

آخر سوژه آنقدر فراوان، و جرائم آنقدر زیاد و اشخاص، آنقدر به قول معروف #تابلو هستند که نه اثبات جرم آنها مشکل است، نه یافتن آنها سخت است!

به راحتی می شود نصفه شبی ریخت دور خانه ی این افراد و آنها را دستگیر کرد!

جناب تقوی فر!

دردی بلای جانِ دستگاه های قضایی شده که راه تسامح و یا به ظاهر، همکاری با دشمنان را در پیش گرفته و فقط برای اینکه مردم فکر نکنند دستگاه نظارتی خواب است، گه گداری چند بچه بسیجی را احضار میکند که بگوید "ما هستیم!"

جناب رییس!

قبلا هم عرض شد:

دنبال جرم و مجرم هستید؟ بیایید نشانتان بدهیم؛

سوژه ندارید؟ بیایید ما سراغ داریم، آن هم چه سوژه ای!

موردی نمی بینید؟ تشریف بیاورید دوری با هم بزنیم؛

اینکه دستگاه قضایی بی خبر باشد و امثالِ مشتاقی نیا بعنوان یک طلبه جوان، با خبر، اصلا نکته ی قشنگی نیست؛

و اگر دستگاه قضا احیانا با خبر باشد و عمدا کاری نکند، نکته ی زشت و پلیدی ست؛

حالا محض خنده هم شده، مشتاقی نیا را به صلابه بکشید؛

متاسفانه دستگاه های انقلابی، بسیار خوب مدافعان حریم ولایت را هدف گرفته اند و دشمنان نظام، در عرصه ی مجازی با خیال راحت می تازند!

مطمئنم جناب مشتاقی نیا، مانند خیلی ها، آنقدر ترسو و بی جربزه نیست که پشت یک نقاب ناشناس حرفهایش را بزند؛ اما انتساب کانال #بابلستان به این بزرگوار هم جالب بود؛

اول منتسب شد به آن #سید_حمید؛

حالا که آن نبود، حتما این #سید_حمید!

فقط نمیدانیم چه کسی گفته که نام گرداننده ی کانال #بابلستان، حتما و قطعا #سید_حمید است!

اما در هر حال، به نظر من #سید_حمید را اعدام کنید؛

#علی_برکت_الله

#حنظله

@tahlilie993

تشکر از آزاده دلاور محمدحسین منصف عزیز

‍ ‍ 🅾حمایت کامل از سید حمید مشاقی  نیا در برابر شکایت عجیب و خنده دار مدیر کل دادگستری استان مازندران

 ✅تلنگر در مقوله شکایت عجیب مدیر کل دادگستری استان مازندران و ناشکیبایی در مقابل یک نقد ساده ؛ از طلبه فاضل و انقلابی سید حمید مشتاقی نیا با توجه به شناختی که از دو طرف و مواضع انقلابی و عدالت خواهانه آنان دارد ؛به طور کامل از نویسنده توانا و طلبه انقلابی آقای حجت الاسلام سید حمید مشتاقی نیا دفاع میکند و در راه احقاق حق او در برابر این شکایت غیر عاقلانه و خنده دار در کنار او تمام قد می ایستد و هزینه آن را هم‌میپردازد.

✅شخص آقای تقوی فر بداند که در این قضیه کانال تلنگر تمام قد در کنار این طلبه انقلابی میماند و ظرفیت این کانال در حمایت از او در برابر رییس کل دادگستری مازندران شخص آقای تقوی فر می ایستد.

✅ما از قدرت شما هیچ ترسی نداریم و با تمام قوا از عدالت در برابر ظلم دفاع میکنیم و فرزندان انقلابی این مرز و بوم را تنها نمیگذاریم.

✅به قول دکتر میثم مطیعی :

🖊گر به یک‌نقد رود صبر و قرارت از دست

🖊صف اول منشین؛بین جماعت جا هست

البته اگر جماعت پشت صف بعد از این شما را بپذیرند😔

تلنگر🌺

۵ تیر ۱۳۹۷

تشکر از آقا سید علی کاظمی عزیز

sied.ali 3020:

به نام خدا

«سبحانک یالااله الاأنت،الغوث الغوث خلصنا من الخیانة والحماقة،یارب»

از وقتی که علم و فن اوری پیشرفت کرد،درکنار فضای حقیقی فضاهای مجازی بوجود اومد.باپیدایش این فن اوری،دشمن هم بیکار ننشست و درکنار شبکه های ماهواره ایی،برای ضربه زدن به بدنه نظام شروع بکار کرد. در این اثنی متأسفانه قشر انقلابی دوحالت پیداکرد.حالت اول سکوت وتماشا براساس مصلحت اندیشی«بقول خودشون»حالت دوم،فعالیت مداوم برای اثبات حقانیت و مبارزه با افکار و اعمالی که باعث ایجاد شاعبه واغلب شایعه و نهایتا نفاق میشد، صورت می‌گرفت. متأسفانه درکنار فعالیت نیروهای انقلابی وبعضا جوان،سکوت مصلحت اندیشان موجب سرخوردگی این قشرکه اغلب دهه شصتی هستن شده. درصورتیکه رهبرمظلوم ایران زمین«امام خامنه ای»فضای مجازی رو به جبهه تشبیه کردن و به فعالیت درست در اون سفارش اکید داشتند.حال درکنار سفارش رهبری عزیز،آتش به اختیار رو هم اضافه کنید.

سوال:برای چی فعالان انقلابی و اتش به اختیار در تیررس خودی و غریبه هستن؟ مگه اینا همون سربازان خمینی کبیر(ره)درگهواره نیستن؟

آیا در مقابل هجمه های معاندان ودشمنان نظام،این افسران جنگ نرم نباید مورد حمایت مسولیین قرارگیرند؟ویا!!!!!!!!؟؟؟؟؟؟

⚡️⚡️اکنون به نکات زیر توجه فرمایید⚡️⚡️

یکی گنده ترین معضلات فضای مجازیمون اراجیف باوری طیف زیادی از کاربراشه.از اونور مقاومتشون دربرابر واضحترین و روشنترین حقایق........

مثلاً....

بهش بگو آخوندا زمان رضا پالان با حمام وآب لوله کشی و بهداشت مخالف بودن.

گل از گلش میشکفه و سریع واسه شونصدنفر فوروارد میکنه😔

حالا اگه بهش بگی،شاه فساد جنسی داشته،طبق شهادت دهها شاهد و هزاران سند و اعتراف نزدیکانش. میگه اینا همه دروغه،چرا به یه بنده خدا تهمت میزنی😄

بهش بگو این عکس متعلق به جنتیه،که داره دست شاهو میبوسه،بی درنگ و بدون هیچ تحقیقی عکسو سیو می‌کنه و تاشب تو کانالها میفرسته تا پیش افراد مشنگ تر از خودش،ژست من همه چی دون هستم در بیاره😳

حالا اگه عکس جنایات و وحشی گری های امریکا و اسراییلو نشونش بدی، اولین جمله ای که میگه اینه:احتمال داره فتوشاپ باشه،یا از کجا معلوم اینا آمریکایین😄

بهش بگو پلاسکو رو سپاه ترکوند تا مغازهاشونو بتونه بهشون بفروشه،باور میکنه😳ویا بهش بگو دانشمندای هسته ای رو خودنظام ترور کرد،باور میکنه😳صب که میشه،بهش بگو،مجتبی خامنه ای از کشور فرارکرد،هر روز باور میکنه و هر روز همینو نشر میده😳

حالا بگو،یازده سپتامبر طبق شواهد و اسناد متقن کار خودشون بوده

یا بگو هواپیمای مسافربری ایرباس رو ناو جنگی آمریکازد و یا بگو، خود کلینتون می‌گفت از سبزها حمایت میکردن😔کل اینترنت رو شخم میزنه،بلکه بتونه یه مطلب در رد این ادعاها پیدا کنه.

اینجور آدما،حرفای لجن ترین وفاسدترین،افراد رو راحت میپذیرن، روح الله زم لواط کار منبع خبریشونه، منبعشون برای مخالفت باشخصیت بزرگی مثل رهبر انقلاب،مهدی فلاحتیه،که تجاوزش به همکاراش ثابت شدس.

((من به اینجور آدما میگم خر😄نه تنها من،نه تنها خمینی کبیر و کاشانی،و نه تنها امام صادق«ع»بلکه خود خدا میفرماید:اینا مثل خرهایی هستن که کتاب حمل میکنن.

وشاعر میگه:دو سه مثقال خریت ز خران چیزی نیست/آدمی هست که الحق دو سه خروار خر است.))

با تمام موارد و مسائل ذکر شده،آیا وقت اون نرسیده،تا افسران جنگ نرم تحت حمایت مسولیین قراربگیرن؟ اصلا حمایت نه،آیا وقتش نرسیده لااقل حمایت نمیکنن،محکوم هم نکنن؟ 

آقایون،مومنین،متدینین،انقلابیون،رزمنده ها،حزب اللهیها، باور کنید، در این زمان که دشمنان خارجی و داخلی،دست به دست هم،درصدد ضربه به نظام مقدس جمهوری اسلامی،براومدن،خودزنی نکنیم. اگر کسی نقدمیکنه،یا انتقاد و پیشنهادی میده،دشمن نیست.لااقل به رهبر مظلوم ایران نگاه کنید و بیاناتش رو گوش بدید.آقا میفرماید:من از نقد و پیشنهاد استقبال میکنم.

حال،که ولی امرمسلمین،امام خامنه ای،بها دادن به جوونا،مهم قلمداد کردن فضای مجازی،پذیرش نقد وپیشنهاد،در کنار آتش به اختیار بودن رو جزء،اصول پیشرفت جامعه میداند،چرا ما به فرامین و فرمایشاتشان جامه عمل نپوشانیم و گاها کاسه داغ تر از اش شویم؟

والسلام علی عبادالله الصالحین.

اهدنا الصراط المسقیم.

العبد:سیدعلی کاظمی

________________________________________امام خامنه ای# انقلاب#شهادت#آزاده گی#آتش به اختیار#انتقاد#پیشنهاد#جوان انقلابی#افسران جنگ نرم. و :سیدحمیدمشتاقی نیا.

تشکر از محمدعلی کرامتی بزرگوار

دردنامه سرگشاده 

 بهانه کردم   قلمی نه  از سر کینه بلکه از سر حمایت  از مظلومان  بروز  جامعه و علمداران حزب الله  که عاملین  این قربت؛داعیه داران انقلابیگری؛ اصحاب میز و قدرت و لابیگران  طماعی که همه کس  و همه  چیز را به  باد حفظ سهم الارث !!!!!خود از نظام مقدس ومظلوم میدهند؛ بزنم.                 هرچند بعد ازین نگارش؛ بازهم طوفانی ازتهدیدو تخریب  و پرونده  سازیهای متنوع  براه افتاده  که بهانه ای برای شناساندن  حق و باطل  برای   مردم پابرهنه وانقلابی میگردد؛

اما  لذت  شیرینی دفاع ازحق ومظلوم کام وجان ما را غرق نشاط کرده و میکند.

سناریوسازان  رنگ باخته امروزکشورکه درقالبهای مختلف و باشیوه ها و عناوین مختلف در پی  فتح کرسی های  قدرت درمصادرحساس نظام ؛ حذف وتخریب  ارزشها  وچهرهای  ارزشی  جبهه اصیل انقلاب  اسلامی  بابرنامه های  ازپیش طراحی  شده ؛باجهت  دهی   اذهان عمومی  بسمت  حاشیه های پوچ وغیر ضروری  و  بجهت  دور  کردن تفکر و مطالبات مردم از اصل مشکلات جامعه  و تخلفات  مسئولین؛  بوده وهستند که  قطعا این  خواب آشفته رهی  جز به گورستان  آرزوهای  باطل ندارد.

لذا در چنین شرایطی طبیعی است که جاده صاف کنان اردوگاه غفلت؛ بجای پرداختن به ریشه های فساددرجامعه اسلامی  که عاملین  آن   خود برخی ازمسئولین هستند؛ وازآنجایی که رابطه هاو وامدار بودنها سد راه خدمت خالص وادای  تکلیف شرعی  میگردد طبیعی است  چشم آقایان  نسبت  به  از بین بردن این مفاسد محرز بسته و به جای آن به زدن  عمود خیمه  گاههای اصیل انقلاب وچهره های شناسنامه داری که قلب وقلم  وقدمشان  برای خدا و حفظ آرمانها    و ارزشهای  اسلام ناب میزند و میتپد و میرود؛ بپردازند!!!!

سید حمید مشتاقی نیا که  جز دردسر نفعی برای حفظ دنیا و  مطامع آقایان  ندارد که  بخواهند به جای مبارزه وبرخورد باسیدحمید انقلابی و امتحان پس داده؛ وقت و توان خود را صرف زدن خیمه گاههای فساد و عوامل فساد علنی بنمایند!!!!!

سید حمید مشتاقی  نیا که  رانت  ساز

آقایان وآقازاده هانیست!!

سیدحمیدمشتاقی نیاکه رابطه و ضابطه اداری سرش نمیشود که بداند چه کسی باید جای چه کسی بیاید و از اهرم قدرتش استفاده کند تابتواند منتسبین بیوت را

منصوب  کند به  چندین  شغل تامورد

رافت  و  توجه   قرار     گیرد!!   تازه سید  حمید نه  سر پیاز ست نه ته آن بماند!!

سیدحمیدمشتاقی نیاکه توان وام جور کردن ندارد!!

سیدحمید که کمرش برای خم شدن در برابر آقایان کرنشی ندارد او فقط کمرش در برابر خدا خم شد و بس 

این آخر توانش است!!!

سیدحمید که سیاسی کاری بلد نیست دروغهای مصلحتی!!! بلد نیست 

مگر با صداقت و صاف و ساده گری میشود امروز کارپیش برد؟

اصلا سیدحمید دوریال لابی گری و

بازیگری برای حفظ منافع خود که هیچ لااقل برای حفظ منافع آقایان قدمی نمیگیرد!!

اوجریان ساز انتخاب ها بنفع گردن کلفتان جناحها نیست! اوهم چشم فتنه را کورکرده هم لانه روباه را!!!

اوتیرانداز خطرناکیست بایدروح او را

نشانه رفت؛ زدن مغز و قلب او جواب نمیدهد حالا بماند قلم و قدم او!!!

آقای مشتاقی نیا

مگر باصداقت و صراحت درگفتار و عمل میشود امروز کاری را پیش برد؟!

مگر قلم و زبان عمارگونه امروز طالب دارد؟!

تو با نقد عملکرد مسئولین میخواهی مورد توجه و ملاطفت ایشان قراربگیری؟ والله شدنی نیست هم از

دنیا می افتی وهم از لذائذ دنیا!

یک پیشنهاد طنزگونه اماجالب که ارزش امتحان دارد:

شما عمری درسنگر دفاع ازآرمانهای شهدا و نظام مقدس با قلم و قدم خود

دفاع کردی و آبروگذاشتی که ثمره آنرا

همه اهل بصیرت دیده اند که چطور

خلاءاحیای امر به معروف ونهی ازمنکر

درمتن مردم را امثال جنابعالی پرکرده اید؛ لذا یک فراخوان عمومی نه ازمردم بلکه ازمسئولین مدعی!!! بزنید بخواهید

ازفردا به مدت یکماه هریک از ایشان که داوطلب باشند ما این سنگر را صحیح و سالم به ایشان سپرده 

و بعد از یکماه صحیح وسالم به ما تحویل بدهند!!!!

ما هم قول میدهیم دراین یکماه مثل خیلی از انسانهای خنثی و بی غیرت دست ازهمه آزارها و اذیتهایمان بکشیم!

و اماختم کلام خطاب به جمع اندکی ازمسئولین دوگانه سوز بلکه چندگانه سوز و بعضاکم تجربه ای که هر حرف و قلمی را سکوی پرشی برای ارتقای میز خود قرار داده اند؛ نه در عمل و کلام قربة الی الله را..!!!!!!!!!............‌

البته که سیدحمیدمشتاقی نیا امروز نیاز

به حمایت مردمی  به خاطر کلام وقلم حقش ندارد؛ اما این نکته را نیک بدانید و ملکه اذهان و گوشهای ناقصتان گردانید که دست خدا با اوست چون مرام و راهش خداییست و لشکری از صحابه خدا که همان پابرهنگان نظام و مخلصین عدالتخواهی که پشت به دنیا و منافع آن کرده و جهاد خونین در راه خدا و رسیدن به خط سرخ شهادت را هدف اصلی گزیدند؛ پشتش را خالی نخواهند کرد و با دستانی پر از پرونده های عملکرد و خیانتهای بارز نان به نرخ روزخورهای زمان؛ وارد گود مبارزه خواهند شد.

سال ۹۶و۹۷چند بار بخاطر بعضی از ب

داخلاقیها و ناجوانمردیها بیاد این گفته زیبای شهید نواب صفوی(ره) خطاب به مصدق افتادم:

ای مصدق؛ تو در مقابل یک دنیا نجابت ما؛ یک دنیا خیانت کرده ای!!!!!!!

محمدعلی کرامتی یزدی

عضوانصارحزب الله بابل

تشکر از جناب آقای وحیدیان از کاربران فضای مجازی

بسم الله...

با قلم: اکبر وحیدیان

#هوا گرم و بازار_گرم تر از داغی_ارز و دلار و فشار اقتصادی ست .گفته اند: تا چند وقت دیگر حسابی همه چیز روبه_راه می شود و_هوار هوار_خوشی زیر دلتان را خواهد زد.

ی هویی یاد این_ضرب المثل افتادم:

#بُزک نبین_بهار می یاد

خربزه با_خیار می یاد.

خب_سیاست است دیگر.هر چند غلط...

حالا در#هیاهوی این همه نظارت های دقیق و _ کمرشکن_مسئولین گرامی! که حواسشان_پرت هر آنچه هست که باید نباشد.

یک عده به نام و شعارِ#دفاع از صندلی داغ_تصمیم جدی! برای_آسیب زدن به_تفکر انقلابی و انتقادی# نیروهای ارزشی و ولایی این کشور گرفته اند.

چند روز گذشته، بر حسب عادت به وبلاگ خوانی؛ با دیدن پست_جدیدی از_مدیر وبلاگی که فرزند_شهید اکبر_قدیانی نیز می باشد، حالم کلی گرفته شد.او از شکایت و دادگاهی که _احضار شده بود_پست_جدیدی نوشته بود‌.

#شاکی اش را نهاد ریاست_جمهموری اسلامی ایران خوانده بودم!!!

سالهاست با قلم تند و تیز اما _معطر با_چاشنی بصیرت و درایت او آشنا هستم. با خود برای دقایقی اندیشیدم و هیچ_توهینی از او در#طومار نوشته هایش ندیدم که به_محضر! رییس_محترم_دولت تقدیم شده باشد. جز آنکه او با_زاویه ی از نوع باز! اتفاقات کشور و عملکرد مسئولین را می نگرداما#تحلیلش برای مرفهان بی درد_خوشایند نیست‌.باز به یادم آمد که چند روز پیش_اقای قدیانی در_پیج_اینستاگرامی اش_ کلیپی از شغل جدیدش گذاشته بود. ساده که بگویم می شود# باربری با وانت" !!! میگفت تا کار_بهتری پیدا کنم؛ آن را _ادامه خواهم داد و کار را_عار نمی دانست.راستی او فرزندیک_شهید است. کسی به_ این شغل جدیدش_که_معترض نیست؟!!

خیلی دمق شدم. در ادامه وب گردی؛ و گردش _سالم در_فضای مجازی به #وبلاگ اشک آتش هم نگاهی انداختم. با تعجب_تیتر_پست جدید را می خواندم# شکایت رییس دادگستری مازندران از مدیر وبلاگ اشک آتش"

با هیجان_شروع به خواندن کردم‌. و باز_تمام_نکته اش این بود که_متاسفانه_تحمل انتقاد پذیری_در بعضی از_مسئولین_محترم به_زیر_صفردرجه رسیده است‌ و_شعله ی_فوران سعه ی صدر_در آنها_فروکش کرده است.جز لبخندی_تلخ چیزی نمی شد در صفحه ی کامنت_فرستاد‌‌‌.

با خودم فکر می کردم که 

خیلی ها_خبر دارند#قلم_آتشین مدیر_محترم_وبلاگ اشک آتش همواره با_صداقت و بصیرتی_عمیق_همراه بوده است که این لازمه ی فعالیت_افسران جنگ نرم می باشد.حقایق و موضوعات پرحاشیه ای را اقای#مشتاقی نیا؛ سالهاست در سنگر_جنگ فرهنگی با اسلحه ی قلم_نشانه گرفت که بی شک ، نشان از_هوشیاری و تیزبینی و دلسوزی ایشان برای_دفاع از_نظام  ارزشمند_جمهوری اسلامی ایران بود.

و به دنبال آن سوالاتی_ذهنم را سخت مشغول کرده است!

راستی مگر_انتقاد کردن در_جامعه ی اسلامی! جرم محسوب می شود؟؟ 

آیا به_شخصیت های_پشت میز این کشور نباید هیچگونه_انتقادی کرد؟؟!

به یاد بازی_ایران و پرتعال در جام جهانی افتادم#رونالدو بی شک بخاطر آن ضربه ای که به بازیکن حریفش زد باید از زمین بازی_اخراج می شد. اما چرا این اتفاق نیفتاد؟؟ چون_سیاست باز هم اشتباه بود و خیانت_جناب داور کار را به نفع_بازیکن خطاکار و به ضرر#تیم ایران تمام کرد.

#حکایت بسیاری از_اشتباهات مسئولین کشورما این است...

نباید_تذکر داد.نباید در جایی_درج گردد. نباید حتی اگر به_ارزشی توهین شد و از باب_تمسخر بساط تفریح و تفنن عده ای_داغ شد؛ انتقادی شفاف؛ مبنی بر حمایت و هدایتی که با_روشن گری و بصیرت همراست؛ نوشته شود.

عجب این میز و صندلی ریاست! خوب_دلبری میکند‌یادمان باشد_‌ ‌شهید ابراهیم هادی ،صندلی را در جلوی میز_کارش قرار می داد تا_طمع پست و مقام گمراهش نکند و خوب تر_مردم را ببیند و حرفهایشان را از_فاصله ی_نزدیکتربشنود‌#اما حالا نعمت_اندیشدن به عنوان_عبادتی بزرگ_تعطیل شد و عده ای_ تکنیک_جمعی و فردی شان این است که باید در مقابل اعتراض ها و فریادها_فقط_جنگید و حال منتقدین را گرفت...

و این راه نشان از_ضعف و ترس فکری ،اعتقادی و فرهنگی_درون مان ست که به جای_مواجه شدن  با آن ؛ فرار کردن را_انتخاب کرده ایم. همان اصلی که از نگاه_روان شناسی کاملا رد شده است ؛چرا که_لج و لجبازی فقط برای_کودکان تا حدودی_پسندیده ست و از شان_بزرگان هر مجلس و مکتب! به دور است و قطعا به هیچ هدف_جانانه و نتیجه ی_گوارا که در این گرمای تابستان!بچسبد نخواهیم رسید‌_جز آنکه اعتماد_دیگران را به خویش_خدشه دارتر سازیم.

یاد سید شهیدان اهل قلم  شهید سیدمرتضی آوینی بخیر که چه کوتاه اما بسی  دلنشین فرمودند:

فحش اگر بدهند، آزادی بیان است ،جواب اگر بدهی بی فرهنگی...!

سوال اگر بکنند آزاد اندیشند، سوال اگر بکنی تفتیش عقاید است...!

تهمت اگر بزنند در جستجوی حقیقتند،جواب اگر بدهی دروغگویی...!

مسخره ات اگر بکنند انتقاد است،جواب اگر بدهی بی جنبه ای....!

اگر تهدیدت کننددفاع کرده اند، اگر از عقایدت دفاع کنی خشونت طلبی...!

حزب اللهی بودن را با همه تراژدی هایش دوست دارم...