اشک آتش

از اسلام ناب آمریکایی بیزارم!از ادعای برتری هویج بر بسیج!از اسلام بی خطر بیزارم...از اسلام آسه برو آسه بیا...اسلام پاستوریزه...اسلام عبدالملک مروان...اسلام بنی امیه و بنی العباس...اسلام شیوخ منطقه!!...اسلام پر عافیت و بی عاقبت...
----------------------------------------------------------------------------------
باید گذشتن از دنیا به آسانی
باید مهیا شد از بهر قربانی
با چهره خونین سوی حسین رفتن
زیبا بود اینسان معراج انسانی

پیام های کوتاه
بایگانی
آخرین نظرات

۶۸ مطلب در تیر ۱۳۹۷ ثبت شده است

مصلحت اندیشی، اقتدار یا انفعال؟!

سیدحمید مشتاقی نیا | يكشنبه, ۳۱ تیر ۱۳۹۷، ۱۱:۲۵ ق.ظ


درباره تأیید عضویت اقلیت های دینی در شورای شهر فعلاً نظری ندارم؛ اما:

در اوج بحران مدیریت دولتی موسوم به اصلاحات، ماجرای محاکمه جنجال برانگیز هاشم آغاجری سر و صدای زیادی ایجاد کرد.

او به خاطر سخنان گزافی که در کانون معلمان همدان بیان کرد در دادگاه بدوی به اعدام محکوم شد.

متعاقب صدور این حکم با پشتیبانی رسانه های دولتی، موجی از اعتراضات دانشجویی نسبت به آن به راه افتاد تا جایی که بسیاری از دانشگاه های مهم و مطرح کشور به حالت تعطیل درآمد. رسانه های خارجی و نهادهای حقوق بشری هم تا توانستند از این آب گل آلود ماهی گرفتند.

اندکی بعد دادگاه تجدید نظر دوباره به بررسی پرونده پرداخت و حکم اعدام را لغو کرد. جالب و عجیب آن که در دادگاه تجدیدنظر، حکم اعدام نه به حبس ابد که به چیزی حدود چهارسال زندان تبدیل شد؛ آن هم با احتساب مدت بازداشت موقت و ... که در نهایت در مدتی کوتاه منجر به آزادی آغاجری گردید.

این آزادی حس شیرین پیروزی بر اثر فشار رسانه ای و سیاسی را بر کام جناح مقابل و طیف های مغرض نشاند و باعث شد که بسیاری از سردمداران فتنه گر به خصوص در ماجرای کور سال88 به این تحلیل برسند که می توان با فشار اجتماعی و جوسازی تبلیغاتی نظام را از مواضع خود قدم به قدم عقب راند.

فارغ از حقانیت هر یک از احکام صادره دادگاه مذکور این نکته رنج آور در ذهن دلسوزان نظام باقی ماند که چرا در پرونده هایی که ابعاد خبری آن در سطحی ملی و گاه جهانی است قوه عاقله ای به بررسی پیش دستانه وقایع محتمل نمی پردازد؟

اگر حکم واقعی آغاجری اعدام نبود چه نیازی بود که این هزینه سنگین بر دوش نظام تحمیل شود و اگر حکم واقعی او اعدام بود دیگر عقب نشینی و انفعال، چرا؟!

سخن درباره ماجرای عضو زرتشتی شورای اسلامی! شهر یزد نیز بر همین منوال است.

اگر واقعاً مشکلی در عضویت اقلیت ها وجود ندارد نیازی به این همه ماجراجویی و دشمن تراشی نبود اما اگر بر اساس حکم شرع، عضویت این افراد در مناصب تصمیم ساز ممنوع است دیگر مسامحه و مصلحت اندیشی و عقب نشینی چه معنایی دارد؟ حالا یک الف بچه غیرمسلمان در مملکت اسلامی ادعایی می کند که در همه رسانه های بیگانه بازتاب آن قابل رویت است. او اکنون مدعی است که توانسته با متحد ساختن مردم ایران در راستای هدف خود، به پیروزی دست یابد. کسی هم نپرسید این پیروزی دقیقاً با شکست چه فرد یا تفکری رقم خورده است.

قوه عاقله نظام برای پیشگیری از بروز بحران های تبلیغاتی غیر ضروری و دشمن شاد کن، در کجا قرار دارد؟

  • سیدحمید مشتاقی نیا

بعضی ها ظرفیت یک انتقاد پیامکی را هم ندارند

سیدحمید مشتاقی نیا | يكشنبه, ۳۱ تیر ۱۳۹۷، ۱۰:۴۸ ق.ظ

آقای رییس! آقای با ظرفیت!

مرا که خوب می شناسی. الحمدلله دست به قلم هستم، وبلاگ هم دارم، با بعضی از سایت ها هم در ارتباطم، در گروه های مختلف مجازی شهر و استان و کشور هم عضو هستم. اگر قرار باشد مطلبی در نقد کسی نوشته و آن را به اطلاع عموم برسانم کار دشواری در پیش ندارم.

این که به طور خصوصی انتقادی را در حد یک پیامک برای تلفن همراه شما ارسال می کنم یعنی احساس کردم انتشار این مطلب به نفع شما و جامعه نیست و خوب است فقط خودت از موضوع مطلع بوده و نسبت به اصلاح یا پیگیری نکته ای که به طور خصوصی نوشته ام، اقدام کنی.

بعد شما که بر می داری این پیامک را به آقازاده و داماد و معاون و همکار و هم جلسه ای و... نشان می دهی یعنی جنبه همین قدر انتقاد خصوصی را هم نداری و لابد هوس کرده ای در فضای رسانه، طرف حساب باشی.

آقای رییس، حاج آقا، فرمانده، مسئول محترم، بزرگ شو لطفاً؛ سن و سالی از شما گذشته.

  • سیدحمید مشتاقی نیا

از دیو و دد ملولم و ...!

سیدحمید مشتاقی نیا | شنبه, ۳۰ تیر ۱۳۹۷، ۰۸:۲۴ ق.ظ

در خبری پیرامون علت خودکشی یک خانواده در هند آمده است: پس از آنکه مردی در جارکند هندوستان از پشت‌بام ساختان محل سکونتش پایین پرید و جان سپرد، جسد حلق‌آویز شده پدر، مادر و همسرش و سپس جسد دو فرزندش با گلو‌هایی پر شده کشف شد.

این خانواده پیش از مرگ طی یادداشتی، علت تصمیمشان را عدم توانایی پرداخت بدهی ۵ میلیون روپیه‌ای (معادل ۷۳ هزار دلار) عنوان کرده بودند.

خودکشی تمام اعضای یک خانواده برای رهایی از بدهی +عکس

همزمان در خبری پیرامون ازدواج دو جوان میلیاردر روسی می خوانیم: پس از مطرح شدن این تقاضا و قبول آن از سوی دختر، جشنی مجلل با هزینه ۱.۲ میلیون پوند به راه افتاد، از هزینه‌های این مراسم می‌توان به لباس عروس ۱۶۵۰۰۰ پوندی که طراح آن، شهروند لبنانی مشهور بود یا غذا‌های رنگارنگ و متنوع که ۳۵۰۰۰۰ پوند برای آن پول خرج شد، اشاره کرد. کیک بسیار مجلل و کیف دستی ۶۰۰۰ پوندی عروس از دیگر موارد خبرساز این جشن بود

ازدواج جنجالی دختر میلیاردر با پیشخدمت+تصاویر

سوگمندانه تر از آن خبری است درباره ازدواج مجلل یک زوج هندی در آنتالیا در حالی که هموطنشان بر اثر ناتوانی در پرداخت بدهی به آغوش مرگ رفت: عروسی مجلل 5 میلیون دلاری یک زوج هندی در آنتالیا ترکیه به دلیل دعوای عروس و داماد لغو شد. بریتنی اسپیرز قرار بود در این مراسم بخواند.

 

عروسی مجلل ۵ میلیون دلاری در آنتالیا + عکس

آنهایی که دم از جهانی سازی به معنای سبک زندگی واحد و البته تقلیدی از غرب و حاکمیت مجامع بین المللی (بخوانید قدرت های سلطه گر جهانی) می زنند خوب است درباره جهانی شدن انسانیت و شرافت و حاکمیت فطرت نیز قدم و قلمی بردارند.

مکاتب مادی عالم با تمام شعارهای پر زرق و برقشان هیچ گاه نتوانستند وجدان های خفته را بیدار ساخته و حس انسان دوستی حقیقی و فطری را در پهنه گیتی گسترش دهند.

تنها یک مکتب فرا بشری است که فارغ از منافع اقتصادی کانون های قدرت و ثروت خواهد توانست معیارهای انسانی را برجسته ساخته و بشریت را به سمت کمال انسانی و پرهیز از دغدغه های فردی و حیوانی سوق دهد. جهان سال های سال است که با وجود همه نوع مکاتب و حاکمیت ها همچنان شاهد رویدادهایی تلخ از بی تفاوتی انسان ها نسبت به وقایع حیات بشری است. ما منتظر طلوع فجر حاکمیتی جهانی هستیم که خدا را مطلوب غایی جهان مادی دانسته و فرهنگ ها را بر مدار حرکت به سمت کمال معنوی و استیلای شرافت و انسانیت حقیقی سوق دهد. تنها در این صورت است که پایان نابرابری ها و بی تفاوتی ها رقم خواهد خورد. جهان، تشنه ظهور مصلح حقیقی است.

  • سیدحمید مشتاقی نیا

زن تا ابد یک ابزار است!

سیدحمید مشتاقی نیا | جمعه, ۲۹ تیر ۱۳۹۷، ۱۱:۰۱ ب.ظ

بعضی ها می نشینند این طرف و آن طرف، می گویند: در غرب چون آزادی وجود دارد و حجابی در کار نیست، چشم و دل ملت سیر است و کسی کار به کار بانوان بی حجاب و خودنما ندارد و این طور مسائل کاملاً حل شده است.

آماری از تجاوزات جنسی در غرب، البته خط بطلانی بر این طرز تفکر ناقص و مغرضانه است.

در این بین اما دستورالعمل فیفا به فیلمبرداران مسابقات جام جهانی روسیه، سندی دیگر در بطلان باور غلطی است که عادی سازی فساد را راهی برای گریز از فساد می داند.

اصرار کارگردان های تلویزیونی فیفا در تهیه تصاویر متنوع و پیاپی از زنان جلوه فروش در هنگام پوشش مسابقات فوتبال که داد فدراسیون جهانی را هم درآورد و منجر به صدور دستوری مبنی بر کاهش آن گردید، در واقع نشان می دهد که هوسرانی و چشم چرانی، بیماری مهلکی است که همچون باتلاقی عمیق، مبتلایان را به درون خود فرو می بلعد. نه برای مسیر خودنمایی و جلوه فروشی می توان انتهایی را فرض کرد و نه برای اشتهای چشم چرانی و تلذذ جنسی غایتی قابل تصور وجود دارد.

به رغم وجود آزادی های جنسی، در نگاه غرب، زن همچنان کالایی لوکس و جذاب و ابزاری برای جلب توجه برنامه های تلویزیونی و تبلیغاتی محسوب شده و فرسنگ ها با جایگاه حقیقی و انسانی خود فاصله دارد.

راه نجات از شهوات و حفظ کرامت زن و سلامت جامعه، در گروی پرهیزکاری و مراقبت چشم و فکر و زبان و ... از هواهای نفسانی است.

  • سیدحمید مشتاقی نیا

پیرامون کاندیداتوری حسین بیژنی در انتخابات مجلس

سیدحمید مشتاقی نیا | جمعه, ۲۹ تیر ۱۳۹۷، ۰۵:۵۲ ب.ظ

از بدو ورود حسین بیژنی، بازنشسته وزارت دفاع، در عرصه های اجتماعی و رسانه ای شهرستان بابل یعنی حدود چهارسال پیش مشخص بود که قصد وی، حضور در رقابت های انتخاباتی مجلس شورای اسلامی است که بنا به دلایلی به این دور از رقابت های پیش رو موکول شد.

حسین بیژنی، شهردار سابق بابل، مثل هر شهروند دیگری حق دارد در هر انتخاباتی که دلش می خواهد ثبت نام کند و مردم هم حق دارند بنا به تشخیص خود درباره انتخاب او تصمیم بگیرند.

تا این جای مسأله، راقم این سطور خود را محق اظهار نظر نمی داند.

اما اینکه زمزمه هایی شنیده می شود که طیفی از اصولگرایان، معتقد به حمایت از او در فهرست نامزدهای اصولگرای بابل هستند در واقع سخنی نزدیک به شوخی و طنزی تلخ است.

صرف استخدام آقازاده هایی از چهره های شاخص یک جریان، خرید هنگفت از فلان مغازه برای کارکنان مجموعه، یا اطاعت امر در تأمین دستورات مالی فلان حاج آقا و دامادش به هیچ وجه دلیل کافی برای اثبات گرایش سیاسی یک فرد نیست که این نوع رفتارها بارها در تعامل با جناح رقیب نیز دیده شده است.

طبیعی است کسی که مسند شهرداری را سکوی پرشی برای جلوس بر کرسی مجلس بداند از همه ظرفیت ها برای همراه سازی افراد صاحب نفوذ در جناح های مختلف بهره می گیرد.

درباره گرایش های سیاسی و دیدگاه های نامطلوب فرهنگی شهردار سابق بابل بارها این حقیر و بسیاری از دوستان جوان اهل قلم و دلسوخته مطالبی را به رشته تحریر درآورده اند. در این خصوص به بعضی از دوستان تصمیم ساز اصولگرا تأکید می شود فارغ از منافع تجاری و اقتصادی، با حوصله و تحقیق بیشتر، مجموعه سوابق، گرایشات و باورهای سیاسی این نامزد احتمالی را با ملاک های ارزشی و آرمانی جریان مدعی اصولگرایی محک زده و از اتخاذ هر نوع تصمیم احساسی که به یقین منجر به تقابل طیف جوان حزب الله خواهد شد، اجتناب نمایند. باقی حرف ها بماند انشاءالله شفاهی و حضوری. والسلام.

  • سیدحمید مشتاقی نیا

رییسی بال دوم لاریجانی است؟

سیدحمید مشتاقی نیا | جمعه, ۲۹ تیر ۱۳۹۷، ۰۵:۱۳ ب.ظ

تحلیلی در زمان انتخابات ریاست جمهوری وجود داشت که باعث شد بعضی از بدنه نیروهای حزب الله دل و دماغ فعالیت ستادی برای نامزد جریان اصولگرا را نداشته باشند.

این تحلیل مبتنی بر عملکرد دادگاه ویژه روحانیت بود که در سال های اخیر وجهه مناسبی در مواجهه با طلاب انقلابی از خود به جای نگذاشته بود. قشری از نیروهای ارزشی معتقد بودند حسن روحانی یک بال علی لاریجانی در راستای عملیاتی سازی تفکرات خاص سیاسی و اقتصادی اوست و سید ابراهیم رئیسی، معاون پیشین صادق، بال دیگر علی لاریجانی در ساکت نمودن روحانیون منتقد است.

این قلم تا کنون درباره این تحلیل، نظر مکتوبی ارائه نداده است.

در حال حاضر با فروکش کردن تب و تاب انتخابات، اگر قرار باشد یک بار دیگر این تحلیل را مورد توجه قرار داد باید اهتمام بعضی از شعبات استانی دادگاه ویژه در پرونده سازی برای طلاب انقلابی را با نحوه برخوردشان با روحانیون مروّج شیعه انگلیسی و فتنه گر و دگراندیش و خودباخته قیاس کرد.

رییسی برای پالایش نهاد زیر مجموعه خود از وجود نفوذی های جاه طلب، راه دشواری در پیش دارد.

  • سیدحمید مشتاقی نیا

از کوزه برون تراود ...!

سیدحمید مشتاقی نیا | جمعه, ۲۹ تیر ۱۳۹۷، ۰۲:۴۸ ب.ظ

چهره‌ها در شبکه‌های اجتماعی+عکس


پسر خوب! ایشالله روزی بیاد که یه آدم تو رو صدا بزنه بگه بابا

باور کن تو اشرف مخلوقاتی

  • سیدحمید مشتاقی نیا

تذکر دوستانه به مسئولان دادگاه ویژه

سیدحمید مشتاقی نیا | پنجشنبه, ۲۸ تیر ۱۳۹۷، ۰۲:۱۳ ب.ظ

ببین، عزیز دل من در دادگاه ویژه روحانیت، دقت کن!

اگر قرار باشد کسی از کسی شکایت کند خودش عقل و اراده وعرضه اش را دارد که بلند شود برود دادگاه و شکایتش را طرح کند. این که شما نیرویی که از بیت المال حقوق می گیرد را موظف کنی دوره بیفتد پیش این مسئول و آن مسئول و بگوید که چه نشسته اید یک نفر مطلبی نوشته یا حرفی زده و اسب شما را یابو خوانده است، نمی خواهید شکایت کنید؟ هر عنوانی که ساختار اداری شما برای این کار قائل باشد معنایش می شود پرونده سازی و تشویق به شاکی تراشی.

اگر شما بیکارید و می ترسید وقت اضافه و کمبود پرونده باعث شود خدای ناکرده حقوقی نا به حق دریافت کنید می توانید یک بار هم محض رضای خدا وارد فضای مجازی شده و در میان ده ها هزار گروه مجازی معاند به دفاع از انقلاب و مبانی اسلام بپردازید.

اگر خدای ناکرده گمان می کنید که با خودشیرینی و پرونده سازی و ذبح جوانان حزب اللهی می توانید لبخندی بر لب فلان آدم صاحب نفوذ نشانده و فردا پس فردا سری میان سرها بلند کنید که باید بدانید کسی با فروش آخرتش به جایی نخواهد رسید.

اگر طلبه های حزب اللهی را مانع کار خود می دانید مرد باشید و بگویید تا تکلیفتان را یک بار برای همیشه روشن نماییم.

بینی بین الله سر تاپای بعضی ائمه جمعه و دامادهایشان یا رییس فلان اداره و ... چند می ارزد که شما به همین راحتی حاضرید معدود جوانانی که عمر و هزینه و اعصابشان را بی هیچ چشمداشتی وقف اسلام و انقلاب کرده اند پیش پای آنها ذبح کنید؟ فردا پس فردا اگر دوباره مملکت با بحران مواجه شود همین حضرات نورچشمی نفت خور با آقازاده ها و دامادهایشان می دوند دنبال سوراخ موش و باز همین شیربچه های پاپتی مکتب خامنه ای هستند که می آیند و جانشان را کف دست می گیرند و پای خون شهدا می ایستند.

به خودت بیا برادر من. دنیا ارزش بی وجدانی ندارد.

تکمله: دادگاه ویژه روحانیت مثل هر نهاد و مجموعه دیگری کارکنانی دارد از همه نوع تفکر و گرایش خوب و بد و به یقین اشتباه و غرض ورزی چند نفر از نیروهای یک نهاد را نمی توان به پای همه آن نوشت. با روی کار آمدن جناب آقای رئیسی در دادگاه ویژه، این نهاد انقلابی تا حدود زیادی جایگاه اصیل خود در حفظ سلامت حوزه و تقویت جبهه انقلاب را بازیافت و بسیاری از مشکلات آن برطرف شد. اندک معضلاتی همچنان در این مجموعه به چشم می آید که امثال من ولو به قیمت زندان و ... باید هزینه اصلاح آن را تقبل نماییم.

  • سیدحمید مشتاقی نیا

بی نقاب باشیم!

سیدحمید مشتاقی نیا | پنجشنبه, ۲۸ تیر ۱۳۹۷، ۱۲:۲۲ ب.ظ

وقتی کم می آوریم:

 ببین برادر من! اصلا چه کسی گفته ما توانسته ایم به اهداف اسلام دست پیدا کنیم؟ ما کجا افق بالای اسلام کجا؟ ما داریم به سمت اسلامی شدن حرکت می کنیم و هنوز به آن چه که باید نرسیده ایم، نواقص ما را به پای اسلام ننویسید، هر عیب که هست از مسلمانی ماست...

وقتی میخواهیم دیگری کم بیاورد:

جان؟ متوجه نشدم! خودت میفهمی چه می گویی و چه می نویسی؟ مملکت، مملکت اسلامی است و شما با حرف هایی که زدی و نقدهایی که به مدیران وارد کردی در واقع داری نظام اسلامی را تضعیف می کنی. من از حق خودم می گذرم، اما از حق اسلام نه. برای رضای خدا هم که شده پدر تو و هفت نسل قبل و بعدت را در می آورم که دیگر هوس نکنی پشت سر مسئولین، شکلک در بیاوری ...

  • سیدحمید مشتاقی نیا

مصداقی از یک بی نظمی اقتصادی

سیدحمید مشتاقی نیا | پنجشنبه, ۲۸ تیر ۱۳۹۷، ۱۲:۱۵ ب.ظ

خبرگزاری فارس: شادی مسافران هند علی‌رغم نرسیدن به مقصد/ سفرهایی که به بهانه گرفتن ارز انجام می‌شود


اگر کسی می خواهد بی نظمی اقتصادی دولت آن هم در شرایط نامساعد کنونی را خوب درک کند به این خبر عجیب و تأسف آور خبرگزاری فارس توجه کند:


به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس،‌روز جمعه 22 تیر  پرواز شماره 810 شرکت هواپیمایی ایران ایر از مبدا فرودگاه حضرت امام (ره) به مقصد فرودگاه بمبئی (هندوستان) بر فراز فرودگاه بمبئی به دلیل نامساعد بودن شرایط جوی مجبور به برگشت شد و در فرودگاه جایگزین (فرودگاه زاهدان) به زمین نشست و پس از گذشت 3 ساعت به دلایل مختلف این پرواز به فرودگاه حضرت امام (ره) بازگشت.

با توجه به اینکه مسافران حداقل از ساعت 4 صبح در فرودگاه بود و زمانی بیش از 16 ساعت پرواز و معطلی و... داشتند لذا پیش‌بینی می‌شد باتوجه به برگشت پرواز به فرودگاه امام (ره) تنش بین مسافران و خدمه پرواز (کرو) ملاحظه شود، اما هنگام پیاده شدن مسافران از هواپیما چهره‌های خندان و جملات محبت آمیز شنیدن جای تعجب داشت.

با بررسی به عمل آمده مشاهده شد مسافران هواپیما اکثرا به خاطر دریافت ارز مسافرتی به این سفر آمده بودند که هر نفر هزار یورو دریافت کرده بودند که اختلاف قیمت با بازار آزاد حدود 4 و نیم الی 5 میلیون تومان بوده است و اگر یک خانواده 4 نفره را در نظر بگیریم که 4 هزار یورو دریافت کرده است چیزی حدود 18 الی 20 میلیون تومان کسب درآمد می‌شد. لذا راز خوشحالی و خنده‌های مسافران در این نکته نهفته بود که با معطلی 16 ساعته مبلغ فوق را بدون هزینه در مقصد کسب می‌کردند و حتی می‌توانستند با انصراف از پرواز هزینه بلیت را هم دریافت کنند.

بنابراین چه لزومی دارد دولت در این وضعیت اسفناک ارزی و با توجه به تحریم‌های پیش رو این گونه سرمایه ملی و ذخیره ارزی را چوب حراج بگذارد؟ آیا باید هزینه شادی و سیاحت و .... عده‌ای از بیت‌المال و از جیب مردم هزینه شود؟ با یک حساب سرانگشتی فقط در این هواپیما با توجه به 201 مسافر آن، مبلغ 201 هزار یورو به مسافران واگذار شده که با توجه به پروازهای خارجی دیگر و واگذاری ارز به آنها چه رقم بالایی را می‌توان مشاهده کرد؟

لازم به ذکر است بنابر اخبار واصله پرداخت ارز مسافرتی یک بار در سال برای مسافران هوایی به مقصد کشورهای ارمنستان، آذربایجان، بلاروس، استونی، لتونی، لیتوانی، گرجستان، قزاقستان، قرقیزستان، مولداوی، روسیه، تاجیکستان، ترکمنستان، اوکراین، ازبکستان، ترکیه، افغانستان، بحرین، کویت، پاکستان، عمان، امارات متحده عربی حداکثر به مبلغ 500 یورو و  برای سایر کشورها مبلغ هزار یورو تعیین شده است.

  • سیدحمید مشتاقی نیا

به بهانه رحلت حاج قدرت

سیدحمید مشتاقی نیا | پنجشنبه, ۲۸ تیر ۱۳۹۷، ۱۲:۰۰ ب.ظ

چندبار این تجربه برایم اتفاق افتاده است. برای همین معتقدم نسل های اول و سوم انقلاب قرابت فکری بیشتری با هم دارند. الان نمی خواهم وارد حوزه نقد افکار و عملکرد نسل دومی ها بشوم. این بماند برای فرصتی دیگر.

چندبار این تجربه را درک کردم و لذت آن را چشیدم. یک بار با حاج آقا عربستانی، پیر رزم آور عرصه مبارزه با طاغوت در قم، یک بار با حاج آقا شیخی از مشتری های پر و پا قرص شکنجه گاه ساواک در تهران و یک بار هم حاج قدرت رضانیا مرد مبارز در همه عرصه های عدالتخواهی شهرستان بابل و استان مازندران.

شهادت فرزند نیز نتوانست حاج قدرت را سرجایش بنشاند و او را خانه نشین کند. تا آخرین لحظه ای که سلامت داشت می ایستاد و حرف حق را می زد و خار چشم حق ستیزان و نامردان روزگار بود.

سال ها قبل در جایی سخنرانی داشتم که او نیز نشست و گوش سپرد و در پایان، رابطه ای گرم برقرار کرد. دغدغه های فکری مان مشترک بود.

گذشت تا روزی که کسی او را به قم و به منزل من فرستاد تا ...

آمد و گفت فلانی که در وبلاگ از او خوب تعریف کردی اما مسند بادآورده دامادش را نقطه ضعفش دانستی از تو گله دارد که حتی پا روی دم داماد زیاده خواهش نیز نگذاری و ...

با هم دم گرفتیم و ازل و ابد انقلاب را مرور کردیم. دغدغه های مشترک، حس اعتماد او را برانگیخت و حرف ها و اسراری از دو رویی های عوامفریبانه جماعت قدرت طلب و جناح باز به ظاهر خودی را بیان کرد.

از آن پس گرمای روابط ما دوچندان شد. او هر از گاه در مسائل مختلف بزرگواری نشان داده و حالی هم از این حقیر می پرسید. لحظاتی قبل، خبر فوت این پیر فرزانه و مجاهد فی سبیل الله را شنیدم. روحش شاد باد و قرین رحمت حق.

برای نسل جوان انقلابی شهر، امثال حاج قدرت باید الگو باشند. پافشاری و خستگی ناپذیری در دفاع از ارزش ها و باج ندادن به کانون های قدرت و ثروت، آموزه ای ماندگار از این معلم عدالت طلبی است.

  • سیدحمید مشتاقی نیا

حلقه دام بلا!

سیدحمید مشتاقی نیا | چهارشنبه, ۲۷ تیر ۱۳۹۷، ۱۰:۳۴ ب.ظ

 3ng_صوره_20180718_182654.jpg


هرکس که نامش رضاست، کبوتر حرم قدس رضوی است؛ حتی اگر فرسنگ ها با مشهدالرضا فاصله داشته باشد، نامش، پیک یاد و نام سلطان سریر ارتضاست.

درست در دهه کرامت، چند روزی که از میلاد حضرت معصومه گذشته، چند روزی که به میلاد امام رضا باقی مانده، شهیدی را از دیار عمه سادات برایمان آوردند که فرزند زهرا بود و پیک یاد وعشق و صفای امام رضا.

امروز عصر، سید رضا هاشمی، بسیجی دلیر افغانستانی از لشکر فاطمیون را تا حرم حضرت معصومه تشییع کردیم.

حس و حالی بود با سید رضای شهید، قاصد حریم زینبی با ذکر یاحسین تا حرم زینب ثانی.

گفته اند سید الشهدا را بی کفن به خاک سپردند، بدون تشییع، بدون اشک و آه و زاری و بی تابی ...

حالا زیر تابوت شهید، با اشک و آه و روضه، یاحسین می گوییم که بدانند ما داغدار غربت و مظلومیت شهید کربلاییم. تشییع هر شهید، نشان و بهانه ای است که عاشورای دلدادگی را در ذهن خود مرور کنیم و تمثیلی است از غربت سید و سالار مظلومان عالم تا از خاطر نبریم که این راه، راه گمنامی و بی ادعایی و صداقت و از خود گذشتگی است.

گفته اند اگر دستتان به قبر بی نشان حضرت مادر نمی رسد، به نیابت، حرم فاطمه معصومه را زیارت کنید. فاطمه، مادر همه شهداست. اگر چنین است، پشت سر تابوت شهید، چه ذکری شیرین تر از ذکر یاحسین برای مادری که حاضر و ناظر است و خود یک عمر روضه غربت دردانه اش را زیر لب نجوا می کرد. گفته اند، فاطمه، گاه حسینش را حسین شهید خطاب می کرد؛ زیرا از همان دوره بارداری، خبر شهادت دلبندش را از رسول الله شنیده بود.

و از زبان هلال بن نافع گفته اند وقتی از آن نانجیب پرسید: تو که کار حسین را تمام کرده ای، دیگر چرا بدنت می لرزد و دندان هایت به هم می خورد؟ این را شنید: در آخرین لحظات که سر حسین را از بدن جدا می کردم نغمه جانسوز بانویی از همه جا به آسمان برخاست و تنم را به رعشه انداخت که روضه می خواند: غریب مادر حسین.

درست همان لحظات بود که زینب، شاه بانوی صبر و استقامت، چشمی به قتلگاه داشت و دید لحظه مصیبت عظمای عالم را که والشمر جالسٌ علی صدره، دوید بر بلندای تاریخ و رو به مدینة النبی فریادی ابدی برآورد: واغوثاه، واجداه، هذا حسینٌ بالعرا، مرملٌ بالدماء، مقطّع الاعضاء، این کشته فتاده به هامون حسین توست.

چه کرامتی بالاتر از شهادت که در زیارت اربعین در وصف اباعبدالله می خوانیم: اکرمته بالشهادة. دهه کرامت برای محبان خالص اهل بیت عطر و بوی شهادت دارد. سید رضا، سفیر کرامت و وصال و عشق و شهادت بود برای آن که یادمان نرود، مسیر هدایت، مسیر رضایت است، رضایتی جامع و کامل و همه جانبه که گفته اند: ارجعی الی ربک راضیة مرضیه. چنین مقامی، رمز اتصال و پیوند با عباد خداست.

گفتند: سید رضای هاشمی فرزندی در راه داشت و دلش می خواست مسافر کوچکش را ببیند؛ اما این خصلت مقام رضاست که همه عشق های عالم را در مقابل عشق اعظم هستی ناچیز می سازد. دیوانه تو هر دو جهان را چه کند؟...

  • سیدحمید مشتاقی نیا

واکنش پژوهشگر بابلی به نامگذاری جدید معابر شهر

سیدحمید مشتاقی نیا | چهارشنبه, ۲۷ تیر ۱۳۹۷، ۰۶:۱۹ ق.ظ

حامد ابراهیم‌زاده بازگیر محقق و پژوهشگر بابلی در نامه‌ای خطاب به جواد بیژنی، نام‌گذاری برخی از کوچه‌های بابل توسط شورای‌شهر را بی‌پایه و اساس خواند که هیچ سنخیتی با تاریخ و فرهنگ بابل ندارد


🔹برادر گرانقدر مهندس #جواد_بیژنی: پرسشی که در چند روز اخیر ذهن برخی از فعالان و دلسوزان تاریخ و فرهنگ بابل را به خود مشغول ساخته آن است که ملاک و معیار شورا برای #نام‌گذاری_خیابان‌ها و کوچه‌های شهر چیست و نام‌های #سهند، #سبلان، #عقیق، #زمرد، #فیروزه و #ترنج بر چه مبنایی بر سر کوچه‌های شهرمان نهاده شد که به نظر می‌رسد پاسخ این پرسش را می‌توان از جنابعالی به عنوان مسئول #کمسیون_فرهنگی_شورا جویا شد.

🔹تا دیروز دغدعه و گلایه اهالی فرهنگ و تاریخ بابل، تندیس #تخم‌مرغ‌های_رنگی و مرغ و خروس‌هایی بود که در حساس‌ترین میادین و چهارراه‌های شهر نصب شده‌بود اما امروز علاوه بر آن، نگرانی‌ها بر سر انتخاب نام‌هایی است که توسط شورا بر سر خیابان‌ها و کوچه‌های شهرمان نهاده می‌شود که اگر با این رویه پیش رود بعید نیست در آینده، دیگرانی که پس از شما بر سر کار خواهند آمد به عنوان کادوی #سالگرد_ازدواج و یا جشن تولد همسر و فرزندانشان نام آنها را بر روی میادین و خیابان‌های شهرمان بنهند. 

🔹خوشبختانه مشاهیر و #مفاخر_بابل در عرصه‌های گوناگون سیاسی، فرهنگی، نظامی، ورزشی و ..... که پرداختن به جزئیات آن در این مجال نمی‌گنجد و شما نیز بهتر از این کمترین بر آن واقفید به اندازه‌ای هست که با نهادن نام آنان که شناسنامه و هویت شهرمان می‌باشند بر روی میادین، خیابان‌ها و کوچه‌های شهر، دیگر نیازی به نام‌هایی چون سهند، سبلان، عقیق، زمرد، فیروزه، ترنج و ..... نباشد که البته هیچ تناسب و سنخیتی نیز با تاریخ و فرهنگ شهر ما بابل ندارند. به عنوان مثال بابل در جریان یکی از مهم‌ترین رویدادهای قرن اخیر در ایران یعنی #مشروطه که حدود یک دهه از عمر مردم این سرزمین اعم از علمای طراز اول شیعه و هم چنین رجال سیاسی و حتی پادشاه مملکت را صرف خود نمود، بزرگانی همچون #شیخ_عبدالله_مازندرانی از ارکان ثلاثه مشروطه ی نجف اشرف را داراست که غالب همشهریان محترم حتی نام ایشان را نشنیدند و مهم‌تر از آن، دریغ از یک کوچه ی ناقابل در این شهر که مزیّن به نام این عالم دینی و سیاسی باشد و یا آن که مشروطه خواهان بنام شهرمان #ملامحمدجان_علامه و #میرمحمدعلی_معین‌التجار که مشروطه ی مازندران را رهبری می‌نمودند و در همین راه نیز کشته شدند و #شیخ_سلمان_سیف‌الاسلام که به همراه #شیخ_کبیر مشروطه مشروعه در مازندران را رهبری می‌نمود هیچ سهمی در نام گرفتن خیابان‌ها و کوچه‌های شهرمان نداشته ولی در مقابل نام‌های سهند و سبلان و یا زمرد و عقیق، زینت آرای کوچه‌های شهرمان شده است.

🔹مهندس بیژنی عزیز: یکی دیگر از مسائل جنجال برانگیز که در ایام نوروز ٩٧ کام برخی از فعالان فرهنگی و یقینا متدینین انقلابی شهرمان را تلخ نموده تغییر نام #میدان_انتفاضه به #بهارنارنج بود که البته این تغییرنام، در نوع خود بی‌نظیر و یا لااقل کم نظیر بود چرا که تغییر نام میادین، خیابان‌ها،کوچه ها، بیمارستان‌ها، ورزشگاه‌ها،مدارس و ... معمولا با تغییر حکومت صورت می‌پذیرد نه با تغییر شورا در شهر و این عمل شما، فتح باب و یا مجوزی شد برای اعضا شورا در دوره‌های بعد که نام منتخب شما را به آسانیِ نوشیدن آب، تغییر دهند کما اینکه اکثریت شورا فعلی در اولین ساعت از اولین روز کاری خود به همان آسانی، سردارِ شهردار که منتخب شورای قبلی بود را کنار گذاشته تا جایی که تحمل حضور وی تا انتخاب شهردار فعلی را نداشته و حتی در مراسم تودیعش و معارفه شهردار کنونی، دقیقه‌ای فرصت برای ارائه گزارش عملکردش به وی ندادند.

🔹برادر ارزشی مهندس جواد بیژنی: یقینا امروزه ما امنیت و آزادی مان را مرهون و مدیون خون شهدای عزیز هستیم و اگر سفر اخیرتان به مشهد مقدس، زمینی صورت گرفته باشد حتما مشاهده نمودید که تقریبا همه شهرداری‌های طول مسیر #بابل تا به #مشهد، بلوارها و خیابان‌های شهر خود را با تمثال مبارک همه شهدای شهر خود زینت بخشیدند و شهرهای اطراف بابل از جمله #امیرکلا، #بابلسر، #بهنمیر، #فریدون‌کنار و #کیاکلا نیز چنین کرده‌اند. نمی‌دانم چرا بابل که با تقدیم بیش از ١٧٠٠ #شهید سرافراز به عنوان پایتخت شهیدان استان‌های شمالی کشور شناخته می‌شود از این قاعده مستثنی است و بلوارهای شهر خالی از تمثال مبارک شهدای عزیزمان است البته روا بود این مهم در دوره مسئولیتی آقای #منصف که خود از رزمندگان و جانبازان و آزادگان دفاع مقدس هستند اتفاق می‌افتاد و نمی‌دانم چرا ایشان در این خصوص سهل انگاری نمودند که صد البته سهل انگاری ایشان از شما رفع تکلیف نمی‌کند و انتظار می‌رود این مهم در دوره مسئولیتی جنابعالی صورت پذیرد.

و من الله التوفیق


✍ #حامد_ابراهیم‌زاده_بازگیر


سه‌شنبه ٢۶ تیر ۹۷.


  • سیدحمید مشتاقی نیا

ساقی باشید!

سیدحمید مشتاقی نیا | سه شنبه, ۲۶ تیر ۱۳۹۷، ۰۵:۵۲ ب.ظ

یکی از صالح ترین اعمالی که ذخیره ای ارزشمند برای آخرت انسان به حساب می آید آب رساندن به دیگران و رفع تشنگی مردم است:

"از جمله برترین کارها نزد خدای بزرگ، خنک کردن جگر تشنه است." پیامبر اکرم(ص) الامالی، طوسی، ص595

چقدر خوب است مومنین قدر این فرصت را دانسته و هر جا که دستشان بر می آید به تشنه ای آب برسانند. اجر آب رساندن به دیگران صرفاً محدود به مواردی نیست که آبی در دسترس نباشد. حتی در جایی که آب قابل دسترس است، مثل سر سفره یا در بازار و معابر و ... نیز دادن یک لیوان آب به دست دیگران مورد توصیه قرار گرفته و ثوابی بسیار زیاد برای آن در نظر گرفته شده است:

"در جایی که دسترسی به آب هست، اگر کسی به دیگری آب دهد، مانند کسی است که بنده ای را آزاد کرده است و در جایی که به آب دسترسی نیست کسی که به دیگری آب دهد، مانند کسی است که انسانی را زنده کرده (از مرگ نجات داده) است و کسی که یک نفر را زنده کند، گویا همه مردم را زنده کرده است." امام جعفرصادق علیه السلام، الکافی، ج4، ص57.

یکی از باقیات الصالحاتی که انسان ها برای بعد از دوران حیات خود می توانند بر جای گذاشته و خیر و پاداش آن را به رغم کوتاهی دستشان از دار دنیا، به حساب اعمال نیک خود در قیامت بیفزایند، خدمات آبرسانی است. چقدر خوب است فضای شهرها و روستاهای کشور اسلامی به گونه ای باشد که هیچ عابری به خصوص در اوج گرمای تابستان تشنه نماند. جهادگران این عرصه که به مناطق محروم آب رسانی می کنند و یا افراد خیّر و نیکوکاری که دستگاه آبسردکنی را وقف آبرسانی به رهگذران می کنند بعد از مرگ خود نیز از صدقه جاری آبرسانی و خدمت به نیازمندان بهره مند می شوند:

"کسی که چاه آبی حفر کند یا در بیابان برای استفاده مردم آب انباری آماده سازد، فرشتگان آسمان بر او درود می فرستند و به پاداش هر انسان یا پرنده یا چارپایی که از آن آب بنوشد، هزار حسنه قبول شده و آزادی هزار بنده از فرزندان حضرت اسماعیل و هزار قربانی شتر برای او نوشته می شود و بر خداست که او را در حظیره قدس (بهشت) مأوا دهد." پیامبر اکرم(ص)، مستدرک الوسائل، ج12، ص386.

همان طور که در احادیث بالا مشاهده فرمودید، اجر و ثواب آبرسانی و رفع تشنگی از دیگران منحصر به قومیت و نژاد و دین خاصی نیست و حتی شامل حیوانات نیز می شود:

"برترین صدقه، خنک کردن جگر تشنه است و کسی که به جگر تشنه چارپا یا غیر آن آب رساند در روزی که سایه ای جز سایه عنایت خدا نیست در سایه عنایت خدا به سر خواهد برد." امام جعفرصادق علیه السلام، الکافی، ج4، ص58.

آب را نباید حتی از چارپایان نیز دریغ کرد، چه برسد به تشنه نگه داشتن انسان ها. به کافر هم باید آب رساند، چه برسد به مسلمان، چه برسد به نوادگان و کودکان تشنه لب ذریه رسول الله!

  • سیدحمید مشتاقی نیا

در حاشیه تغییر امام جمعه بروجرد

سیدحمید مشتاقی نیا | سه شنبه, ۲۶ تیر ۱۳۹۷، ۰۵:۴۲ ب.ظ

امام جمعه باید نماد شخصیت و تدبیر و تبلور اندیشه رهبری در جغرافیای کوچک شهری باشد. این تعبیر البته صرفاً رسالت سنگین ائمه جمعه را می رساند و هدفی را گوشزد می کند که یک امام جمعه باید در مسیر آن قدم بردارد.

هیچ کس نمی تواند ادعا کند که همه ائمه جمعه توانسته اند به تحقق این هدف و حتی درک این ضرورت دست پیدا کنند. از این رو نباید ائمه جمعه را که در حال حاضر با توجه به سیاست گسترش نمازهای جمعه، تعدادشان به صدها نفر می رسد جزو خطوط قرمز انقلاب و نظام قرار داد.

این که تصور کنیم به هر قیمتی باید از امام جمعه دفاع کرد ولو آن که به صحت نقد منتقدان یقین داریم، تصوری اشتباه و خسارت بار است که وجهه نظام را به شدت خدشه دار می سازد. به بند کشیدن و پرونده سازی و محاکمه طلاب و جوانان بسیجی منتقد یک امام جمعه، رفتاری حماقت بار و آسیب زاست که کمترین نتیجه آن ایجاد تزلزل در جبهه مدافعان انقلاب اسلامی است.

منظور از نیروهای انقلابی به یقین محصور به کسانی نیست که فیش حقوقی خوش آب و رنگی داشته، روی صورتشان محاسن نشسته و بر جبینشان جای مهر، داغ شده است، دستورات و بخشنامه های مافوق را مو به مو اجرا می کنند و صفوف اول راهپیمایی های روز قدس و 22بهمن را خالی نمی گذارند و ...

جای این طیف هیچ گاه خالی نمی ماند؛ اما معدود بسیجیان جوانی که بی هیچ چشمداشتی عمر و دار و ندار مادی و معنوی خویش را وقف دفاع از حریم ارزش ها نموده و بنا به توصیه مقام معظم رهبری، رسالت امر به معروف و نهی از منکر به خصوص در حوزه مسئولان را بر زمین نگذاشته اند، نیروهای خط مقدمی و مخلص و اصیل انقلاب اسلامی هستند که در بحبوحه خطر می توان روی آنها حساب باز کرد. رنجاندن این طیف برای خوشآمد یک امام جمعه و آرامش خاطر او، قصوری زیان بار و غیرقابل بخشش است.

امام جمعه غیرموفق، لزوماً امام جمعه دزد و شیاد و هوس ران نیست که شکر خدا ساحت قریب به اتفاق ائمه جمعه و جماعات از این نوع آفات به دور است. بر فرض امام جمعه اگر نتواند نخ تسبیح نیروهای انقلابی شهر خود باشد و بعضاً خودش به عامل تبعیض و دو دستگی تبدیل شود، اگر نتواند مرد و مردانه تفکر رهبری را دست گرفته و شجاعانه از آن دفاع کند، اگر نخواهد خودش را متولی انقلاب دانسته و برای تحقق آرمان های آن مجاهدت نشان دهد، یا مثلاً بستگان سببی و نسبی خود را بر دیگران رجحان داده و به دنبال گسترش باندبازی و جناح گرایی باشد و ... جانشنین و نماینده خوب و توانمندی برای جایگاه ولی فقیه نیست و حضور او بیشتر از نبودش به وجهه و اهداف انقلاب متوقف ناشدنی اسلام، ضربه می زند.

امام جمعه بروجرد می توانست بدون تحمیل هزینه های زیان بار و جبران ناشدنی بر نظام اسلامی و بر گرده جبهه مدافعان ارزش ها، از سمت خود برکنار یا تعویض شود. مسئولان محترم نهادهای قضایی و امنیتی و سیاسی از این نوع وقایع عبرت بگیرند و از تکرار آن در موراد مشابه اجتناب بورزند. نیروهای خط مقدمی و آماده شهادت حزب الله هیچ گاه نباید فدای نیروهایی شوند که سند پیوندشان با نظام، میز و فیش حقوقی است. متأسفانه آن دست از نیروهایی که برای دفاع از نظام حقوق می گیرند گاه از سر حسد یا عذاب وجدان احساس می کنند آن دست از نیروهایی که ایثارگرانه و مخلصانه برای نظام می دوند یا باید سرباز آنان بوده و یا باید از سر راه برداشته شوند.

  • سیدحمید مشتاقی نیا

آیا همه در برابر قانون مساوی اند؟

سیدحمید مشتاقی نیا | يكشنبه, ۲۴ تیر ۱۳۹۷، ۰۶:۱۷ ب.ظ

گاهی آدم از برخی تبعیض ها در مقابل ناهنجاری ها به این برداشت می رسد که انگار هر کس مشهور شده باشد هر عملی که انجام بدهد آزاد است و همیشه مصلحت ایجاب می کند کسی کاری به کار او نداشته باشد. می خواهد اکبر عبدی باشد که فیلمی از روبوسی خود با یک سگ را منتشر می کند، مسعود شجاعی باشد که مقابل تیم باشگاهی اسرائیل به میدان می رود، فغانی باشد که با داور زن دیده بوسی می کند، اشکان خطیبی باشد که فیلم کشف حجاب هنرجویان آموزشگاهش را منتشر می کند یا محمدرضا زائری که وسط آشوب های زمستانی، داستانی نوشته و از ورود معترضان به بیت رهبری خیال پردازی می کند، یا مروّجان تشیع لندنی و ...
این احساس خوشایندی نیست که در نظام اسلامی ببینی چون ضعیف و ناشناس هستی همیشه باید پاسخ گو باشی.
  • سیدحمید مشتاقی نیا

دولت تازه به فکر فساد ستیزی افتاده؟

سیدحمید مشتاقی نیا | يكشنبه, ۲۴ تیر ۱۳۹۷، ۰۵:۴۹ ب.ظ


دولت فساد ستیزی را از خود آغاز می کند؟

چقدر این تیتر مشمئز کننده است!

آغااااااز فساد ستییییییزییی؟!

یعنی دولت در شش سال فعالیت خود حرکتی برای تقابل با فساد نداشته و تازه به این فکر افتاده است؟

یا این که بگوییم دولت تاکنون اعتقادی به این نداشته که پاره ای از مشکلات کشور ناشی از مفاسد اداری است؟

هر جور نگاه کنیم با آن چه که کارآمدی و سلامت ساختار یک دولت را ضروری می سازد، سازگار نیست.

شاید گفته شود: ماهی را هر وقت از آب بگیریم تازه است. قبول؛ اما این جا دعوا بر سر ماهی نیست، بحث بر سر ماهی گیرانی است که درست و به موقع کارشان را شروع نکرده اند و تورهایی که انگار پاره بوده اند.

  • سیدحمید مشتاقی نیا

دادگاه ویژه، منطقه آزاد قضایی نیست

سیدحمید مشتاقی نیا | يكشنبه, ۲۴ تیر ۱۳۹۷، ۰۵:۰۳ ب.ظ

محضر مبارک آیت الله رئیسی، ریاست محترم دادگاه ویژه روحانیت سلام علیکم

احترماً با اهدای تحیات الهی و آرزوی توفیق روزافزون باستحضار می رساند:

دادگاه ویژه روحانیت، یکی از نهادهای حائز اهمیت و تأثیرگذار در حفظ سلامت حوزه های علمیه به عنوان مهم ترین رکن ترویج و تبلیغ دین محسوب می شود که همواره خار چشم دشمنان و بدخواهان اسلام و انقلاب بوده است. بالاترین افتخار دادگاه ویژه روحانیت این است که هیچ روحانی نمای فاسدی وجود آن را تأیید نمی کند.

در این بین اما نفوذ بعضی افکار ناشایست و اندک انحرافات رفتاری، آسیبی جدی است که ممکن است سلامت این نهاد قضایی را به خطر بیندازد.

از بدو حضور حضرتعالی در این نهاد ارزشمند، شاهد اصلاح برخی رویه های غلط گذشته بوده ایم که شرح آن را در فضای مجازی جائز نمی دانم.

با این حال اما هنوز هم گاه احساس می شود بعضی عناصر خودرأی با تفسیر غلط قانون و یا عدم مراعات حقوق قانونی به خصوص در مواجهه با طلاب انقلابی ، طمع صاحبان قدرت و ثروت را برای به فرسایش کشاندن توان این دست از طلاب خط مقدمی انقلاب که جان و آبرو و عمر خود را وقف صیانت از حریم ارزش ها و احیای فریضه امر به معروف و نهی از منکر ساخته اند، برانگیخته و این تصور و دلخوری را در انقلابیون حوزه رقم می زند که انگار از منظر معدودی از کارکنان دادگاه ویژه، همیشه حق با کسی است که صاحب میز بوده و آنان نیز مکلف به ساکت نمودن روحانیون منتقد به نفع حفظ جایگاه مسئولان متخلف و زیاده خواه و چهره های ذی نفوذ هستند.

برای بسط این مطلب نیز فضای مجازی را مناسب ندانسته و به منظور پیشگیری از سوءاستفاده دشمنان نظام، ترجیح می دهم شرح بیشتر را به فرصت و موقعیتی در خارج از فضای رسانه محول نمایم.

از حضرتعالی استدعا می شود مجموعه قضات و کارکنان دادگاه ویزه روحانیت را همچنان به رعایت خطوط قرمز قانون و ضرورت حفظ حقوق طلاب مظلوم و فاقد پشتوانه مالی و جناحی، دعوت نموده و توصیه اکید نمایید که از اتخاذ هر نوع رفتار و شیوه ای که موجب دلسردی و گوشه نشینی نسل جوان انقلابی حوزه می شود، اجتناب بورزند. شما خود بهتر می دانید که عافیت طلبی، بلای جان بسیاری از مردم و مسئولان و مدعیان انقلابی گری گردیده و تلاش های وسیعی برای خاموش سازی چراغ دغدغه مندی و مجاهدت و اخلاص در مسیر حق، صورت می گیرد تا باقی مانده سربازان خستگی ناپذیر جبهه فکری و فرهنگی انقلاب اسلامی نیز به جرگه عافیت طلبان و بی غیرتان بپیوندند. بی تردید تحقق حوزه انقلابی با استیصال طلاب انقلابی رقم نخواهد خورد.

در جوار مضجع شریف امام رئوف، نایب الزیاره همه آرزومندان پابوسی آن امام همام و سلطان عشق و صفا حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام باشید، انشاءالله.

والسلام علی عبادالله الصالحین

سید حمید مشتاقی نیا

حوزه علمیه قم

  • سیدحمید مشتاقی نیا

پایان کدام انتظار؟!

سیدحمید مشتاقی نیا | يكشنبه, ۲۴ تیر ۱۳۹۷، ۱۱:۴۹ ق.ظ

امروز برای خیلی ها روزی تاریخی و به یادماندنی است لابد!
خیلی ها شاید امروز به پایان انتظارشان می رسند. 
کرواسی اول می شود یا فرانسه؟ مسأله این است!
چه انتظار کوتاهی، چقدر قابل دسترس!
راستی امشب که این انتظار به پایان برسد از فردا چه اتفاقی قرار است بیفتد؟ دوباره روز از نو و روزی از نو؟ همه چیز قرار است سرجای خودش باقی بماند تا چهار سال بعد که دوباره انتظاری شروع شود و بعد به پایان برسد؟ چه انتظاری ملال آوری و چقدر تکراری!
....

پایان انتظاری را چشم به راه بنشینیم که از فردای آن، جهان، جهان دیگری باشد و آدم، آدمی دیگر. 
هر چقدر که بزرگ تر شویم، توقعات و چشم انتظاری هایمان هم بزرگ تر خواهد شد.
  • سیدحمید مشتاقی نیا

روایتگری مقام معظم رهبری درباره شهید چمران

سیدحمید مشتاقی نیا | شنبه, ۲۳ تیر ۱۳۹۷، ۰۹:۳۷ ق.ظ

See the source image


"این پیشنهادی هم که درباره‌ی نامگذاری روز شهادت شهید چمران به نام روز «بسیج اساتید» و «اساتید بسیجی» ذکر شد، به نظرم پیشنهاد معنی دار و پرمغزی است. مرحوم شهید چمران حقاً یک نمونه و مظهری بود از آن چیزی که انسان دوست می دارد تربیت جوانان ما و دانشگاهیان ما به آن سمت حرکت بکند. بد نیست.

 و حق این شهید عزیز هم ایجاب میکند که چند کلمه‌ای درباره‌ی شهید چمران صحبت کنیم. اولاً این شهید یک دانشمند بود؛ یک فرد برجسته و بسیار خوش‌استعداد بود. خود ایشان برای من تعریف می کرد که در آن دانشگاهی که در کشور ایالات متحده‌ی آمریکا مشغول درس های سطوح عالی بوده - آن طور که به ذهنم هست ایشان یکی از دو نفرِ برترینِ آن دانشگاه و آن بخش و آن رشته محسوب می شده - تعریف می کرد برخورد اساتید را با خودش و پیشرفتش در کارهای علمی را. یک دانشمند تمام‌عیار بود. آن وقت سطح ایمان عاشقانه‌ی این دانشمند آنچنان بود که نام و نان و مقام و عنوان و آینده‌ی دنیائىِ به ظاهر عاقلانه را رها کرد و رفت در کنار جناب امام موسای صدر در لبنان و مشغول فعالیتهای جهادی شد؛ آن هم در برهه‌ای که لبنان یکی از تلخترین و خطرناکترین دورانهای حیات خودش را می گذرانید. ما اینجا در سال ۵۷ می شنیدیم خبرهای لبنان را. خیابانهای بیروت سنگربندی شده بود، تحریک صهیونیستها بود، یک عده هم از داخل لبنان کمک میکردند، یک وضعیت عجیب و گریه‌آوری در آنجا حاکم بود، و صحنه هم بسیار شلوغ و مخلوط بود.

همان وقت یک نواری از مرحوم چمران در مشهد دست ما رسید که این اولین رابطه و واسطه‌ی آشنائی ما با مرحوم چمران بود. دو ساعت سخنرانی در این نوار بود که توضیح داده بود صحنه‌ی لبنان را که لبنان چه خبر است. برای ما خیلی جالب بود؛ با بینش روشن، نگاه سیاسىِ کاملاً شفاف و فهم عرصه - که توی آن صحنه‌ی شلوغ چه خبر است، کی با کی طرف است، کیها انگیزه دارند که این کشتار درونی در بیروت ادامه داشته باشد - اینها را در ظرف دو ساعت در یک نواری ایشان پر کرده بود و فرستاده بود، که دست ما هم رسید. رفت آنجا و تفنگ دستش گرفت. بعد معلوم شد که نگاه سیاسی و فهم سیاسی و آن چراغ مه‌شکنِ دوران فتنه را هم دارد. فتنه مثل یک مه غلیظ، فضا را نامشخص میکند؛ چراغ مه‌شکن لازم است که همان بصیرت است. آنجا جنگید؛ بعد که انقلاب پیروز شد، خودش را رساند اینجا.

 از اول انقلاب هم در عرصه‌های حساس حضور داشت. رفت کردستان و در جنگهایی که در آنجا بود حضور فعال داشت؛ بعد آمد تهران و وزیر دفاع شد؛ بعد که جنگ شروع شد، وزارت و بقیه‌ی مناصب دولتی و مقامات را کنار گذاشت و آمد اهواز، جنگید و ایستاد تا در ۳۱ خرداد سال ۶۰ به شهادت رسید. یعنی برای او مقام ارزش نداشت، دنیا ارزش نداشت، جلوه‌های زندگی ارزش نداشت.

اینجور هم نبود که یک آدم خشکی باشد که لذات زندگی را نفهمد؛ بعکس، بسیار لطیف بود، خوش‌ذوق بود، عکاس درجه‌ی یک بود - خودش به من می گفت من هزارها عکس گرفته‌ام، اما خودم توی این عکسها نیستم؛ چون همیشه من عکاس بوده‌ام - هنرمند بود. دل باصفائی داشت؛ عرفان نظری نخوانده بود؛ شاید در هیچ مسلک توحیدی و سلوک عملی هم پیش کسی آموزش ندیده بود، اما دل، دل خداجو بود؛ دل باصفا، خداجو، اهل مناجات، اهل معنا.

 

 انسان باانصافی بود. لابد قضیه‌ی پاوه را شماها می دانید که در پاوه بر روی بلندیها، بعد از چند روز جنگیدن، مرحوم چمران با چند نفرِ معدودِ همراهش، محاصره شده بودند؛ ضد انقلاب اینها را از اطراف محاصره کرده بود و نزدیک بود به اینها برسند که امام اینجا از قضیه مطلع شدند، و یک پیام رادیوئی از امام پخش شد که همه بروند طرف پاوه؛ دوی بعدازظهر این پیام پخش شد؛ ساعت چهار بعدازظهر من توی این خیابانهای تهران شاهد بودم که همین طور کامیون و وانت و اینها بودند که از مردم عادی و نظامی و غیر نظامی از تهران و همین طور از همه‌ی شهرستانهای دیگر، راه افتادند بروند طرف پاوه. بعد از قضیه‌ی پاوه که مرحوم شهید چمران آمده بود تهران، توی جلسه‌ای که ما بودیم به نخست‌وزیرِ وقت گزارش میداد که بین اینها هم از قدیم یک رابطه‌ی عاطفیای وجود داشت. مرحوم چمران توی آن جلسه اینجوری گفت: وقتی ساعت دو پیام امام پخش شد، به مجرد پخش پیام امام و قبل از آنی که هنوز هیچ خبری از حرکت مردم به آنجا برسد، ما احساس کردیم که کأنه محاصره باز شد. میگفت: حضور امام و تصمیم امام و پیام امام آنقدر مؤثر بود که به صورت برق‌آسا و به مجرد اینکه پیام امام رسید، کأنه برای ما همه‌ی آن فشارها به پایان رسید؛ ضد انقلاب روحیه‌ی خودش را از دست داد و ما نشاط پیدا کردیم و حمله کردیم و حلقه‌ی محاصره را شکستیم و توانستیم بیاییم بیرون. آنجا نخست‌وزیر وقت خشمگین شد و به مرحوم چمران توپید که ما این همه کار کردیم، این همه تلاش کردیم، تو چرا همه‌ی این را به امام مستند می کنی!؟ یعنی هیچ ملاحظه نمی کرد؛ منصف بود. بااینکه می دانست که این حرف گله‌مندی ایجاد خواهد کرد، اما گفت.

حضور برای او یک امر دائمی بود. ما از اینجا با هم رفتیم اهواز؛ اولِ رفتن ما به جبهه، به اتفاق رفتیم. توی تاریکی شب وارد اهواز شدیم. همه جا خاموش بود. دشمن در حدود یازده دوازده کیلومتری شهر اهواز مستقر بود. ایشان شصت هفتاد نفر هم همراه داشت که با خودش از تهران جمع کرده بود و آورده بود؛ اما من تنها بودم؛ همه با یک هواپیمای سی - ۱۳۰ رفته بودیم آنجا. به مجردی که رسیدیم و یک گزارش نظامی کوتاهی به ما دادند، ایشان گفت که همه آماده بشوید، لباس بپوشید تا برویم جبهه. ساعت شاید حدود نه و ده شب بود. همان جا بدون فوت وقت، برای کسانی که همراه ایشان بودند و لباس نظامی نداشتند، لباس سربازی آوردند و همان جا کوت کردند؛ همه پوشیدند و رفتند. البته من به ایشان گفتم که من هم میشود بیایم؟ چون فکر نمیکردم بتوانم توی عرصه‌ی نبرد نظامی شرکت کنم. ایشان تشویق کرد و گفت بله، بله، شما هم میشود بیائید. که من هم همان جا لباسم را کندم و یک لباس نظامی پوشیدم و - البته کلاشینکف داشتم که برداشتم - و با اینها رفتیم.

یعنی از همان ساعت اول شروع کرد؛ هیچ نمی گذاشت وقت فوت بشود. ببینید، حضور این است. یکی از خصوصیات خصلت بسیجی و جریان بسیجی، حضور است؛ غایب نبودن در آنجایی که باید در آنجا حاضر باشیم. این یکی از اوّلی ترین خصوصیات بسیجی است.

در روز فتح سوسنگرد - چون می دانید سوسنگرد اشغال شده بود؛ بار اول فتح شد، دوباره اشغال شد؛ باز دفعه‌ی دوم حرکت شد و فتح شد - تلاش زیادی شد برای اینکه نیروهای ما - نیروهای ارتش، که آن وقت در اختیار بعضی دیگر بودند - بیایند و این حمله را سازماندهی کنند و قبول کنند که وارد این حمله بشوند. شبی که قرار بود فردای آن، این حمله از اهواز به سمت سوسنگرد انجام بگیرد، ساعت حدود یک بعد از نصف شب بود که خبر آوردند یکی از یگانهائی که قرار بوده توی این حمله سهیم باشد را خارج کرده‌اند. خب، این معنایش این بود که حمله یا انجام نگیرد یا بکلی ناموفق بشود. بنده یک یادداشتی نوشتم به فرمانده‌ی لشکری که در اهواز بود و مرحوم چمران هم زیرش نوشت - که اخیراً همان فرمانده‌ی محترم آمده بودند و عین آن نوشته‌ی ما را قاب کرده بودند و دادند به من؛ یادگار قریب سی ساله؛ الان آن کاغذ در اختیار ماست - و تا ساعت یک و خرده‌ای بعد از نصف شب ما با هم بودیم و تلاش میشد که این حمله، فردا حتماً انجام بگیرد. بعد من رفتم خوابیدم و از هم جدا شدیم.

صبح زود ما پا شدیم. نیروهای نظامی - نیروهای ارتش - که حرکت کردند، ما هم با چند نفری که همراه من بودند، دنبال اینها حرکت کردیم. وقتی به منطقه رسیدیم، من پرسیدم چمران کجاست؟ گفتند: چمران صبح زود آمده و جلو است. یعنی قبل از آنی که نیروهای نظامىِ منظم و مدون - که برنامه ریخته شده بود که اینها در کجا قرار بگیرند و آرایش نظامیشان چگونه باشد - حرکت بکنند و راه بیفتند، چمران جلوتر حرکت کرده بود و با مجموعه‌ی خودش چندین کیلومتر جلو رفته بودند. بعد هم الحمدللَّه این کار بزرگ انجام گرفت، و چمران هم مجروح شد. خدا این شهید عزیز را رحمت کند. اینجوری بود چمران. دنیا و مقام برایش مهم نبود؛ نان و نام برایش مهم نبود؛ به نام کی تمام بشود، برایش اهمیتی نداشت. باانصاف بود، بیرودربایستی بود، شجاع بود، سرسخت بود. در عین لطافت و رقت و نازکمزاجی شاعرانه و عارفانه، در مقام جنگ یک سرباز سختکوش بود.

من خودم می دیدم شلیک آر. پی. جی را که نیروهای ما بلد نبودند، به آنها تعلیم می داد؛ چون آر. پی. جی جزو سلاحهای سازمانی ما نبود؛ نه داشتیم، نه بلد بودیم. او در لبنان یاد گرفته بود و به همان لهجه‌ی عربی آر. بی. جی هم می گفت؛ ماها میگفتیم آر. پی. جی، او میگفت آر. بی. جی. او از آنجا بلد بود؛ یک مقدار هم از یک راه‌هائی گیر آورده بود؛ تعلیم میداد که اینجوری آر. پی. جی را بایستی شلیک کنید. یعنی در میدان عملیات و در میدان عمل یک مرد عملی به طور کامل. حالا ببینید دانشمند فیزیک پلاسماىِ در درجه‌ی عالی، در کنار شخصیت یک گروهبانِ تعلیم دهنده‌ی عملیات نظامی، آن هم با آن احساسات رقیق، آن هم با آن ایمان قوی و با آن سرسختی، چه ترکیبی میشود. دانشمند بسیجی این است؛ استاد بسیجی یک چنین نمونه‌ای است. این نمونه‌ی کاملش است که ما از نزدیک مشاهده کردیم. در وجود یک چنین آدمی، دیگر تضاد بین سنت و مدرنیته حرف مفت است؛ تضاد بین ایمان و علم خنده‌آور است. این تضادهای قلابی و تضادهای دروغین - که به عنوان نظریه مطرح می شود و عده‌ای برای اینکه امتداد عملی آن برایشان مهم است دنبال می کنند - اینها دیگر در وجود یک همچنین آدمی بی معنا است. هم علم هست، هم ایمان؛ هم سنت هست، هم تجدد؛ هم نظر هست، هم عمل؛ هم عشق هست، هم عقل. اینکه گفتند:

با عقل آب عشق به یک جو نمی رود

بیچاره من که ساخته از آب و آتشم‌

نه، او آب و آتش را با هم داشت. آن عقل معنوىِ ایمانی، با عشق هیچ منافاتی ندارد؛ بلکه خود پشتیبان آن عشق مقدس و پاکیزه است." 2/4/1389

  • سیدحمید مشتاقی نیا