یک ماه روضه سکوت!!

یک ماه است که ماه من، لب به سخن نگشوده است. قدیم ها روزه سکوت می گرفتند؛ الان باید روضه سکوت خواند!!

ابرهای سیاه، آبستن طوفان و تگرگ هستند و سودای طغیان رودها را در سر می پرورانند.

نور ماه؛ اما خاموش شدنی نیست. تا خورشید هست و از پشت ابر غیبت، ماه شب های تاریک تاریخ انقلابمان را نور می بخشد.

پیام شهدا را با فریاد، تکرار کنیم: این جا کوفه نیست. همین. والسلام.

نه سیل تهمت و توهین، نه زور بالا و پایین، نه سختی راه و فشار دادگاه، من و تو را از ماه جدا نخواهد ساخت؛ انشاءلله.

پس: هر که دارد هوس کرب و بلا؛ لا حول و لا قوة الا بالله؛ یک صدا با هم، مرگ بر آمریکا.