صنعت پولساز گردشگری
یک عادتی دارم حالا درست یا غلطش را نمیدانم به اماکن تاریخی که می روم میبینم یک بنده خدایی، خانم یا آقا ایستاده به عنوان راهنما و از قضا بیکار است و کسی سراغش نمیرود شروع میکنم به پرسیدن تا هم خودش احساس کارآمدی و فایده کند و خدای ناکرده دچار افسردگی نشود هم اینکه شاید دیگران نیز یخشان باز شده و پرسشهایشان را مطرح کردند و چیزی به معلومات همه اضافه شود. در نوش آباد استان اصفهان یا در باغ فین کاشان و ... همین روش را به کار بردم و نکاتی را هم یاد گرفتم.
در حافظیه شیراز دیدم خانمی آمد جلو و خودش را معرفی کرد که راهنماست و اگر سوالی داریم در خدمت است. سوالی نداشتم ولی دلم نیامد خیال کند بی اعتنایی کرده ایم. پرسیدم: آن طرف مقبره جناب حافظ، ورزشگاه حافظیه قرار دارد که از قضا فضای باغ و گل و چمنش شبیه همین قسمت است. اینها یکسره بودند بعدها از وسطش خیابان رد شد؟ گفت بله کلش یکی بود و باغی بزرگ محسوب می شد، بعدها از وسطش خیابان کشیدند. آمدم تشکر کنم که گفت: اگر اطلاعات بیشتری میخواهید دویست و پنجاه هزار تومن لطفا پرداخت کنید؟ هر چهارنفرمان خنده مان گرفت ولی جلوی خودمان را گرفتیم و تشکر کردیم. کمی بعد البته غیر از مقبره سعدی در سایر نقاط دیدنی شیراز و پاسارگاد و ... نیز با این نوع بازاریابی عزیزان راهنما مواجه شدیم. شهرداری و میراث فرهنگی شیراز پول خوبی از حضور مسافران به چنگ می آورند. برای بازدید از هر مکانی طلب وجه می کنند. مثلا برای ورود به باغ دلگشا باید بلیت تهیه کنید. گلها و درختهای باغ را که دیدید برای ورود به ساختمان موزه آن دوباره باید بلیت تهیه کنید... البته سعدآباد تهران هم همین وضعیت را دارد و برای هر قسمت از کاخ باید بلیتی مجزا تهیه کرد. به هر حال این هم نوعی درآمد زایی برای دستگاههاست که البته امیدوارم به همین نسبت هم به بازدیدکنندگان خدمات بدهند لااقل در حد یک آبسردکن که در بعضی مکانهای تاریخی تهران و اصفهان و شیراز وجود دارد و در بعضی هم نه که در هوای گرم، آزاردهنده ست. بوی بهارنارنج در تابستان شیراز هم استشمام می شود که دلرباست به خصوص برای ما مازندرانیها که خاطره انگیز و شورآفرین است. خیلی از شهرهای شمالی داعیه بهارنارنج را دارند. میلیاردها تومان هم به این بهانه خرج جشنواره های رقص و آواز می کنند؛ اما گویا فقط شیراز است که از طریق صادرات محصولات مرتبط با آن درآمد زایی و اشتغال آفرینی می کند.
زیارت امامزاده احمد بن موسی یا همان شاه چراغ و برادش محمد، امامزاده علاءالدین و... سایر امامزادگان این شهر بسیار دلچسب و گواراست و خستگی را از تن آدم می زداید. شهید عارف آیت الله دستغیب هم دارای ضریح است. مردم شیراز و یا مسافران زیاد به زیارت شاهچراغ می آیند اما به نظرم رتبه سوم گردشگری مذهبی بعد از مشهد و قم به شهر ری و حرم حضرت عبدالعظیم حسنی اختصاص دارد. برایم سوال بود چرا تکفیری ها گیر داده اند به حرم شاه چراغ و چندبار آنجا عملیات تروریستی انجام داده اند؟ تردد قابل توجه مردم بلوچ در این شهر تا حدودی مرا به پاسخ این سوال رساند. شاید به خاطر راحتی سفر و مسافت و جاذبه شیراز است که مردم قهرمان سیستان اعم از شیعه و سنی بسیار به این شهر سفر می کنند و ارادت آنها به احمد بن موسی لج تکفیری ها را درآورده است. وضعیت حجاب و عفاف و سگ گردانی در تفرجگاهها و یا حتی کنار درگاه ورودی امامزادگان که ظاهرا تعمدی است مثل سایر نقاط کشور رها شده است. برای کیفیت آب شیراز هم باید یک فکری بکنند. به نظرم آب قم لااقل در محدوده پردیسان بهتر از کیفیت آب شیراز است. کسبه شیراز اغلب خوش برخورد و با انصاف هستند که اعتماد مشتری را جلب می کنند.
