حرکتی منسجم در تقابل با روحانیت انقلابی

 

روحانیت شاید تنها صنفی باشد که لباس رسمی دارد اما دژبان ندارد. گاه از گوشه و کنار شنیده می شود که فردی به صرف تشابه ظاهری با اقشار مذهبی و اندکی استعداد در استفاده از اصطلاحات مرسوم و محاوره ای صنف طلاب به سلک آنان درآمده و برو و بیایی برای خود راه می اندازد. یک بار در همین وبلاگ به افشای چهره فردی پرداختم که بدون هیچ سابقه حوزوی با لباس روحانیت، پشت میز یکی از مناصب کلان فرهنگی تکیه زده بود و متأسفانه برادر خانم فردی بود که وظیفه نظارتی و قضایی در این خصوص را نیز برعهده داشت. 

از این اخبار جسته و گریخته که بگذریم متاسفانه در قم شواهدی مبنی بر حرکت سازماندهی شده طیف موسوم به تشیع انگلیسی برای نفوذ در بدنه طلاب و تخریب وجهه این قشر از طریق روحانی نمایی بعضی افراد غیرحوزوی هستیم. تشیع انگلیسی که اسلام را در مناسبت های عزاداری خلاصه دانسته، اهل سنت را به دشمنی فرا می خواند و مسلمان را در قالبی خنثی و اخته شده تعریف می نماید با این روش علاوه بر حجیم سازی بدنه حامیان خود در حال ترویج افکار دینی با رویکرد فردی و بی خاصیت بوده که در نهایت منجر به تشکیک در اصالت وجود و وجوب حاکمیت دینی و استبداد ستیزی خواهد گردید.

جوانی را می شناسم که تایپیست دفتر شیرازی بود و نه تنها سابقه ای در تحصیل علوم دین نداشت بلکه از نظر فکر و عمل و سلوک شخصی نیز با زی طلبگی و اهداف حوزوی و اسلامی فرسنگ ها فاصله داشته و دغدغه معمولش چیزی جز کسب درآمد نبوده است. مشاهده این شخصیت لوده در شمایل یک سید روحانی خوش تیپ برای همه دوستان مشترک اعجاب انگیز و دستمایه استهزاء و تاسف بود.

امیدوارم مسئولان نهادهای نظارتی و اطلاعاتی و قضایی به همان نسبت حساسیتی که روی طلاب انقلابی دارند در رفتار مشکوک این طیف برانداز نیز وسواس و دقت نشان دهند.

 

شهدا اهل رانت نبودند!

چند سال پیش بابت پیگیری کار چند تن از طلاب عدالتخواه به دادگاه ویژه روحانیت تهران در محله زعفرانیه رفتم.

قاضی محترمی که طرف صحبتم بود پیرمردی روحانی بود بنام نصرت آبادی (اگر اشتباه نکنم) که هم از نظر علوم حوزوی انسان با سواد و مسلطی بود و هم این که بر اعصابش تسلط داشت!

او وقتی فهمید دستی بر نگارش آثار دفاع مقدس دارم هر وقت بیکار می شد از همان طبقه بالا داد می زد: مشتاقیییی!

من هم سریع خودم را می رساندم کنارش، چای می گذاشت جلوی من و از خاطرات جبهه اش تعریف می کرد. یک بار پیرمردی لباس شخصی وارد اتاق شد. قاضی معرفی اش کرد. بازنشسته ارتش و راننده شهید صیاد شیرازی بود که حالا در زندان اوین مشغول به کار شده بود.

کمی صحبت کرد و گفت یک خاطره ای از صیاد دارم حتما جایی بنویس و تعریف کن.

می گفت: اعلام کرده بودند به ارتشی ها بیست هزار تومان وام می دهند. شرایط جنگ بود و منابع بانکی هم محدودیت داشت. صیاد به این وام نیاز داشت. رفت ثبت نام کرد و اسمش را قرار داد توی نوبت. هر چه گفتیم و گفتند که شما فرمانده نیروی زمینی ارتش هستید و نیاز نیست مثل یک گروهبان بروید در نوبت وام ماه ها معطل بایستید. اراده کنید وام را تقدیمتان می کنند و ... فایده ای نداشت.

زیر بار این حرف ها نرفت. صبر کرد و مراقب بود که یک وقت نوبتش را جلو نیندازند. چند ماه طول کشید تا بالاخره آن بیست هزار تومان را دریافت کرد.

البته صیاد یک استثنا در ارتش نبود. خاطرات شهدایی چون عباس بابایی، اردستانی، آبشناسان، منفرد نیاکی، اقارب پرست، یاسینی و ... مملو از نشانه هایی است که روح بزرگ این غیورمردان ارتش حزب الله را به نمایش می گذارد.

این روزها در فضای مجازی اخباری درباره وام نجومی فرزند یکی از امرای بازنشسته ارتش منتشر می شود که باعث زیر سوال رفتن جایگاه فرماندهان این نیروی توانمند نظام شده است. با راست و دروغ این اخبار کاری ندارم. خواستم به این بهانه یادی از مردان بزرگ تاریخ کشورمان داشته باشم.

راستی صیاد فرزندان خوبی هم تربیت کرد. از پایگاه های نمونه بسیج کشور تا جبهه دفاع از حریم آل الله می توانید رد پای فرزندان با غیرت این شهید عارف را پیدا نمایید.

حالا چرا زندان؟!

 

حجت الاسلام مسعود شفیعی کیا از روحانیون جوان انقلابی و رزمنده دفاع مقدس در حوزه علمیه قم است. او که ید طولایی در نویسندگی به خصوص در فضای مجازی دارد اخیرا در دادگاه ویژه روحانیت به زندان محکوم شده است.

من هم بعضی از یادداشت های ایشان را تند و غیر قابل توجیه می دانم.

اما

جای نیروی انقلابی در زندان نیست، دکتر عباسی باشد یا سعید قاسمی یا مسعود شفیعی کیا و .... در دایره گفتمان انقلاب لااقل تحمل دیدگاه مخالف را داشته باشیم. به نظرم خوب است نهادهای قضایی در مواجهه با کسانی که نهایت جرمشان در محدوده فکر و قلم و اندیشه است در صورت محکومیت از مجازات های جایگزین استفاده کنند. شاید برای دوستان قاضی ما دیگر زندان و بازداشت و مأمور و بگیر و ببند به یک امر عادی و طبیعی تبدیل شده باشد اما برای مردم به خصوص قشر صاحب فضل و هنر، برخوردی شکننده محسوب شده و تبعات آن دامنگیر نظام خواهد شد. در این جور مسائل اگر قدرت تحمل منتقد را نداریم لااقل با تدبیر برخورد کنیم.

از دوستان اطلاعات سپاه قم هم انتظاری بیش از این داشتم.

طلبه عدالتخواه کلیبری به دادگاه احضار شد!

حجت الاسلام موسی علیزاده معروف به طلبه عدالتخواه کلیبری با شکایت ارسلان فتحی پور رییس اسبق کمیسیون اقتصادی مجلس به دادگاه ویژه روحانیت تهران فراخوانده شد.

پیش از این شیخ موسی علیزاده با ارائه مستندانی به شورای نگهبان درباره جعل مدارک علمی فتحی پور و بعضی سوابق اقتصادی وی زمینه رد صلاحیت این نماینده پرنفوذ و لابی گر را در انتخابات سال 94 فراهم آورده بود.

اخیراً اکانت هایی ناشناس با جعل نام طلبه عدالتخواه کلیبری اقدام به نشر اسناد تخلفات فتحی پور در فضای مجازی نمودند که منجر به ایجاد بهانه برای شکایت از این روحانی انقلابی گردید.

شیخ موسی علیزاده پانزدهم تیرماه با حضور در دادگاه ضمن ارائه مجدد مستندات خود پیرامون تخلفات نماینده حامی لاریجانی، از اکانت های فیک افشاگر نیز شکایت می نماید.

من یا جنگ، مسأله این است!

رییس جمهور فرانسه گفت!

رییس جمهور فرانسه!

می دانید که چه آدم بزرگی است!

می دانید که روده چپ توی شکمش پیدا نمی شود!

از قدیم گفته اند آچار فرانسه همه پیچ و مهره ها را باز می کند!

می دانید که چقدر خیرخواه ماست!

خودش به من گفت!

اول در گوش من گفت بعد طاقت نیاورد در گوش همه هم گفت!

چی گفت؟

پنج کشور قسم خورده بودند به ایران حمله کنند؛ درست سال 91. سی و چهار سال نظام را تحمل کردند و مستقیم وارد جنگ نشدند اما سال 91 دیگر خونشان به جوش آمد. بعد به خاطر من بود که پشیمان شدند. این را هم خودشان گفتند. منبع از این معتبرتر؟ البته من سال 92 روی کار آمدم ولی خب چه فرقی می کند.  

رییس جمهور فرانسه گفت. کم آدمی است؟ تا الان از اروپایی ها دروغ شنیده اید؟ خودش به من گفت وقتی دیدیم تو روی کار آمدی از جنگ با ایران منصرف شدیم. مدیونید اگر متلک بیندازید که جنگ هم نمی توانست اینقدر گرانی به بار بیاورد.

با آمدن من بود که اروپایی ها به هر چه می خواستند رسیدند و دیگر دلیلی برای جنگ نداشتند. الان هم که می بینید حرفشان حرف است و اصلاً دنبال بهانه جدیدی برای تحریم و فشار روی ما نیستند.

میز و میزان!

یک بار دوست و برادرم، حجت الاسلام علی رضا جهانشاهی معروف به طلبه عدالتخواه سیرجانی، با پای پیاده و البته تک و تنها بدون علم و کتل راه افتاد طرف تهران که دادش را بستاند. دادگاه ویژه روحانیت او را جلب کرد و ادعا نمود که این پیاده روی خلاف شئون روحانیت است! 

این خلاف شئون روحانیت را ما طلبه های اهل داد و دادگاه، زیاد شنیده ایم. عنوانی است شبیه به تشویش اذهان عموم که هر مدلی قابل تأویل و تفسیر و مصداق شناسی است.

عکس یک طلبه را دیدم چسبیده به خانمی نامحرم، گفتم درد دلی کرده باشم. همین