حرکتی منسجم در تقابل با روحانیت انقلابی
روحانیت شاید تنها صنفی باشد که لباس رسمی دارد اما دژبان ندارد. گاه از گوشه و کنار شنیده می شود که فردی به صرف تشابه ظاهری با اقشار مذهبی و اندکی استعداد در استفاده از اصطلاحات مرسوم و محاوره ای صنف طلاب به سلک آنان درآمده و برو و بیایی برای خود راه می اندازد. یک بار در همین وبلاگ به افشای چهره فردی پرداختم که بدون هیچ سابقه حوزوی با لباس روحانیت، پشت میز یکی از مناصب کلان فرهنگی تکیه زده بود و متأسفانه برادر خانم فردی بود که وظیفه نظارتی و قضایی در این خصوص را نیز برعهده داشت.
از این اخبار جسته و گریخته که بگذریم متاسفانه در قم شواهدی مبنی بر حرکت سازماندهی شده طیف موسوم به تشیع انگلیسی برای نفوذ در بدنه طلاب و تخریب وجهه این قشر از طریق روحانی نمایی بعضی افراد غیرحوزوی هستیم. تشیع انگلیسی که اسلام را در مناسبت های عزاداری خلاصه دانسته، اهل سنت را به دشمنی فرا می خواند و مسلمان را در قالبی خنثی و اخته شده تعریف می نماید با این روش علاوه بر حجیم سازی بدنه حامیان خود در حال ترویج افکار دینی با رویکرد فردی و بی خاصیت بوده که در نهایت منجر به تشکیک در اصالت وجود و وجوب حاکمیت دینی و استبداد ستیزی خواهد گردید.
جوانی را می شناسم که تایپیست دفتر شیرازی بود و نه تنها سابقه ای در تحصیل علوم دین نداشت بلکه از نظر فکر و عمل و سلوک شخصی نیز با زی طلبگی و اهداف حوزوی و اسلامی فرسنگ ها فاصله داشته و دغدغه معمولش چیزی جز کسب درآمد نبوده است. مشاهده این شخصیت لوده در شمایل یک سید روحانی خوش تیپ برای همه دوستان مشترک اعجاب انگیز و دستمایه استهزاء و تاسف بود.
امیدوارم مسئولان نهادهای نظارتی و اطلاعاتی و قضایی به همان نسبت حساسیتی که روی طلاب انقلابی دارند در رفتار مشکوک این طیف برانداز نیز وسواس و دقت نشان دهند.
