اشک آتش

از اسلام ناب آمریکایی بیزارم!از ادعای برتری هویج بر بسیج!از اسلام بی خطر بیزارم...از اسلام آسه برو آسه بیا...اسلام پاستوریزه...اسلام عبدالملک مروان...اسلام بنی امیه و بنی العباس...اسلام شیوخ منطقه!!...اسلام پر عافیت و بی عاقبت...
----------------------------------------------------------------------------------
باید گذشتن از دنیا به آسانی
باید مهیا شد از بهر قربانی
با چهره خونین سوی حسین رفتن
زیبا بود اینسان معراج انسانی

پیام های کوتاه
بایگانی
آخرین نظرات

۵۸۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «بابل دارالمومنین» ثبت شده است

باز هم درخواست محاکمه کیومرث!

سیدحمید مشتاقی نیا | شنبه, ۷ تیر ۱۳۹۹، ۰۸:۲۹ ق.ظ

9646_photo_2020-04-25_01-41-23.jpg

 

محمدحسین منصف، پاسدار و آزاده عدالتخواه:

‍ خطاب به مسئولین عالی قضایی کشور و دستگاه قضایی مازندران❗️

آیا آقای کیومرث نیاز آذری مدیر کل اسبق اداره کل اطلاعات مازندران  نباید پاسخگوی نفوذ اکبر اتباعی طبری به سطوح بالای مدیریتی قوه قضاییه باشد⁉️

محمود فخار زاده کرمانی که سوابق گروهکی(سازمان منافقین) داشت با ساده انگاری یا خیانت بعضی از مسئولین  به عضویت دادستانی کل بخش آرشیو پرونده های محرمانه در آمده و با این نفوذ توانستند در سال ۱۳۶۰ آیت الله قدوسی دادستان کل کشور را به شهادت برسانند😢
آیا آقای کیومرث نیاز آذری پدر مجرم اقتصادی مصطفی نیاز آذری که ۲۵ سال مدیر کل اطلاعات مازندران بود و از سوابق گروهکی اکبر اتباعی طبری باید خبر میداشت نباید در مورد نفوذ اکبر اتباعی طبری به قوه قضاییه پاسخگو باشد⁉️
دستگاه قضایی مازندران در این مورد برای مردم مازندران و بویژه مردم بابل که بخاطر این اوباش نفوذی در دستگاه قضا آبروی شهرشان دستمایه خیانت اینان گشته ؛توضیح بفرمایند تا افکار عمومی روشن شود

✅تلنگر با علم به خطرناک بودن پرداختن به این موضوعات و تهدیدات پیش رو از سوی مفسدین اقتصادی و تیم های ترور فیزیکی و شخصیتی خط گرفته از سوی مفسدین اقدام به انتشار این‌مطالب مینماید و آماده پذیرش خطرات پیش رو میباشد.
مبارزه با فساد دانه درشت ها خطراتی در پی دارد و ما این را میدانیم

✅مقام‌معظم رهبری در مورد خطرات مبارزه با فساد در کتاب روایت دلواپسی
که از سوی دفتر جریان شناسی تاریخ معاصر منتشر شده میفرمایند:

" بدانید مبارزه بافساد یک مبارزه جدی و واقعی است.تهاجم خواهند کرد و فشار خواهند آورد ؛کار سختی است.باید لباس مبارزه بر تن کرد.
برخورد با فساد هم موجب میشود که افراد دقت بیشتری کنند و هم موجب میشود که دست های خیانتکار بترسند و عقب بکشند.
امروز مردم از میارزه با فساد خرسند میشوند و آن را مطالبه میکنند.
هرکس به مردم علاقه دارد....باید در این مبارزه پیشقدم باشد.
مبارزه با فساد دشمن تراش است‌.
هر کس بخواهد با فساد مبارزه کند ؛ یک صف طولانی دشمن جلویش بوجود میاید.
این دشمنان چه کسانی هستند؟
فاسد ها و لشکرهایشان؛چون فاسدهای دانه درشت ؛ لشکرهایی هم دارند.اینها در مقابل میایستند و انواع کارشکتی ها را میکنند. کارشکنی همه همه اش این نیست که کسی چاقو بکشد و به کسی حمله کند. امروز از چاقو کشیدن خطرناک تر هم هست. تهمت میزنند، شایعه درست میکنند ، کار فرهنگی میکنند و به کسانی که از این حرف ها بزنند و بخواهند این اقدامات را بکنند؛برچسب های نادرست و ناحق میزنند.
باید با اینها مقابله کرد و صریح و صادق وارد میدان شد. "

گروه تلگرامی تلنگر🌺
سه شنبه ۳ تیر ۱۳۹۹

  • سیدحمید مشتاقی نیا

یک نمره منفی به دادستان بابل

سیدحمید مشتاقی نیا | پنجشنبه, ۵ تیر ۱۳۹۹، ۰۱:۳۶ ب.ظ

دستور دادستان بابل به منظور احضار و تشکیل پرونده برای یکی از فعال ترین چهره های موثر و خط شکن جبهه انقلاب در بابل به دلیل انتقاد از عملکرد سوال برانگیز دادیار یکی از شعب دادگستری باعث تحیر همه کسانی شد که باور داشتند ایشان برخلاف بعضی مسوولین قبلی، تحمل نقد را داشته و قدردان حضور و فعالیت نیروهای ارزشی است.

در حالی که فضای مجازی و حقیقی بابل گاه جولانگاه عناصری خودباخته و اوباش سیاسی است حساسیت نسبت به نقد دوستانه و سازنده یک نیروی ارزشی منافی رویکردهای جدید قضایی در تقویت جبهه انقلاب تلقی می گردد.

گفتنی است در ادوار گذشته نیز دادگستری بابل در برخورد با نیروهای مومن خاطرات بدی از خود بر جای گذاشت که گاه منجر به واکنش میدانی جوانان حزب الله شهر گردید.

انشالله به زودی نمایندگانی از فعالین متعهد و انقلابی بابل گلایه از این اقدام عجیب دادستان را به صورت حضوری به ایشان منتقل می نمایند.

امیدوارم دست دوستی مسوولان نهاد قضا که به سمت نیروهای عدالتخواه دراز شده از سر صداقت بوده و با تدبیر لازم از حاشیه سازی جدید برای دارالمومنین ممانعت بعمل آید.

  • سیدحمید مشتاقی نیا

رسانه ها موضع امام جمعه را منتشر کنند

سیدحمید مشتاقی نیا | شنبه, ۲۴ خرداد ۱۳۹۹، ۰۸:۵۵ ب.ظ

دیروز در کانال های تلگرامی بابل گزارش خطبه های نمازجمعه این هفته شهر را مطالعه کردم اما اثری از موضع امام جمعه پیرامون دادگاه پر سر و صدای اکبر طبری ندیدم.

به نظرم کوتاهی از جانب رسانه هاست.

و الا بعید است امام جمعه درباره یکی از به روز ترین مسائل کشور که در تاریخ انقلاب ماندگار خواهد بود و از قضا عناصر مطرح آن از قبیل اتباعی طبری و نیازآذری ها و محمد انوشه و بهرام حیدری فرد و بیژن قاسم زاده و ... مربوط به همین شهر هستند نخواهد موضعی گرفته و از اقتدار و سلامت دستگاه قضا تشکر کند.

برخورد با باند فساد تنیده شده در دفتر ریاست سابق قوه قضاییه که بخش مهم آن مربوط به عناصری از شهر بابل است از لحاظ اهمیت چند درجه بالاتر و مهم تر از دستگیری چند عضو فاسد شورای شهر بابل است. امام جمعه بابل در آن ماجرا با عبارت انّا لله و انّا الیه راجعون و جانور نامیدن بعضی اعضا به اعلام موضع پرداخت.

با توجه به هوشیاری امام جمعه نسبت به دسیسه چینی بعضی بدخواهان به بهانه سخنرانی وی در مراسم ترحیم والده اکبر طبری، ارتباط با غفار آری، حیدری فرد، حسن زاده ها و ... به منظور پیشگیری از تخریب وجهه خود به یقین حمایت از عزم مسئولان قضایی در تقابل با مفاسد را یک اصل مهم می داند. امیدوارم رسانه ها در پوشش بیانات و مواضع صریح ایشان کوتاهی نورزند!

  • سیدحمید مشتاقی نیا

همین امروز 23 خرداد!

سیدحمید مشتاقی نیا | جمعه, ۲۳ خرداد ۱۳۹۹، ۰۷:۳۶ ب.ظ

 

شلمچه، کانال ماهی، اوج درگیری بین رزمنده های مازندرانی با ارتش بعث بود. عملیات ایذایی بود و قرار نبود منطقه ای از خاک دشمن به تصرف نیروها در بیاید. ولی باید وقت و توان و توجه عراقی ها در آن نقطه صرف می شد.

درگیری 72 ساعت ادامه داشت و رزمنده های سپاه کربلا توانسته بودند بیشترین تلفات ممکن را از عراقی ها بگیرند.

اهداف مورد نظر که تأمین شد، دستور عقب نشینی آمد. رزمنده ها به طرف خط مقدم جبهه ایران عقب آمدند. شیخ خسته بود. شب قبل را تا صبح بیدار ماند و از یازده اسیر عراقی مراقبت کرد؛ هم مراقبت، هم پرستاری!

شاید روزی یکی از آن یازده نفر، قلم و کاغذی بر دارد و به رسم انصاف، چند ساعت حضور در کنار سرباز امام زمان (عج) را برای هموطنانش تعریف کند؛ تجربه ای که شاید دیگر هیچ گاه در مسیر زندگی آن یازده نفر تکرار نشود.

شیخ خسته بود، ولی گام هایی استوار بر می داشت. دشمن زخم خورده بود. عصبانیت دشمن فقط به خاطر تلفاتش نبود. او از این که فهمیده بود نیروهای ایرانی در یک عملیات ایذایی، چنین حماسه ای آفریده و حالا به سلامت در حال بازگشت به جبهه خودشان هستند، بیشتر به خود می پیچید. دشمن عصبانی بود و می خواست از پشت، خنجر بزند.

بچه ها زیر آتش توپخانه دشمن به راهشان ادامه می دادند که دو  دستگاه تویوتای سپاه آمدند و زیر پای شیخ، ترمز گرفتند. عده ای هجوم بردند و پشت آن دو ماشین سوار شدند. شیخ که در یک قدمی ماشین ها بود هم می توانست، اما حیا کرد، شاید از این که رزمنده ای خسته تر از او جا بماند. راهش را کج کرد و از کنار ماشین ها، پیاده به سمت جبهه خودی راه افتاد.

عده ای دیگر هم که او را می شناختند و همیشه زیر نظرش داشتند تا گوشه ای از حرکات و سکنات او را یاد بگیرند و انجام دهند، اجازه دادند بقیه سوار ماشین شوند و خودشان دنبال شیخ راه افتادند.

گلوله توپ از میان آن همه جمعیت، راهش را پیدا کرده بود. این شاید همان گلوله ای بود که شیخ در خواب دیده بود. آن گلوله فقط یک مأموریت داشت که باید انجام می داد. آمد و درست نشست زیر پای شیخ ....

 

 

امروز 23 خرداد سالروز شهادت طلبه شهید محمد زمان ولی پور است. کتاب خاطرات شیرین این شهید عزیز را اینجا دریافت کنید:

https://beheshteghalam.ir/مسافرملکوت/243.html

 

  • سیدحمید مشتاقی نیا

انقلاب ما و سفره شما

سیدحمید مشتاقی نیا | جمعه, ۲۳ خرداد ۱۳۹۹، ۰۹:۱۸ ق.ظ

0avh_photo_2020-04-09_21-01-40.jpg

 

نه طعم آفتاب داغ را چشیده ای نه سرمای سوزان زمستان را لمس کرده ای. همیشه پشت پنجره بودی تو. نه شرمنده زن و بچه ات شدی به خاطر یک لقمه نان نه از پدر و مادرت خجالت کشیدی که نتوانی باری از دوش خمیده شان برداری.

پدرت رنگ جنگ را ندید و صدای خمپاره نشنید و قطره خونی از بینی اش نچکید که تو هوای حرم کنی و نفسی با مدافعان وطن چاق کنی و خم شوی و زیر پایت را ببینی که بر دوش که نشسته ای مباد که خط اتوی لباست خراش بر دارد.

سهمت را از سفره انقلاب می جستی که برای چند نسل بعدت هم برداشتی و به کانادا جستی. پدر، همه انقلاب بود از نوع لوکس و مخملی اش؛ اما منتقدانش را ضدانقلاب نامیدند از نوع حقیقی اش. هنوز هم اگر صدای اعتراضی بلند شود که این همه خوردن و مالیدن کوفتتان باد دوستان و همفکران پدرت طومارش پیچیده و تشویش اذهان عموم را تا انتهای حلقش فرو می کنند. حق همیشه با صاحبان میز است. خون بر زمین نریخته شما رنگین تر از خون یوسف سجودی ها بود. همیشه خدا در "برهه حساس" قرار داشتیم و همیشه مصلحت بر این بود که ما خفه شویم و شما پول پارو کنید.

من پدر حسن رجایی فر را هم دیده ام در دل طبیعت بکر کامی کلا، در همان خانه ای که حیاطش زمین کشاورزی بود دست به دعا می گرفت که خدا او یا فرزندانش را ببرد در ازایش عمر امام را طولانی تر کند. خبر حسن را که از خانطومان آوردند سیاه نپوشید و گفت به من تبریک بگویید خدا فرزندم را پسندید.

پدر تو هم از این که چنین آقازاده ای با میلیاردها تومان پول حلال! از مرزهای رسمی اما غیرقانونی به کانادا فرستاد احساس پشیمانی ندارد.

پدر حسن باغبان پادگان سپاه بود، پدر تو مدیر کل اداره امنیه که هکتارهای قرق شده "رجه" هر سال میزبان از ما بهترانی چون هاشمی بهرمانی و فرزندان گردن کلفتش گردید و ... پدر حسن هنوز هم کشاورزی می کند، پدر تو برای شمردن پول هایش به چند نیروی کمکی نیاز دارد.

انقلاب ما انقلاب رجایی فرها وطاهرها، علی امامی ها و نجاریان هاست نه سفره یکبار مصرف نیازآذری ها و آری ها و اتباعی ها. انقلابمان را از حلقومتان پس می گیریم؛ آن گونه که حلقوم پابرهنگان را از حق لقمه نانی محروم ساختید. پوزخندهایتان مستدام نیست، این تازه اول راه است.

  • سیدحمید مشتاقی نیا

شریک دزد و رفیق قافله

سیدحمید مشتاقی نیا | جمعه, ۲۳ خرداد ۱۳۹۹، ۰۸:۱۷ ق.ظ

پرونده اتباعی طبری را حتما باید از بعد امنیتی هم مورد کنکاش قرار داد. در این پرونده تبهکارانی با سابقه عضویت در گروهک های منافقین و انجمن حجتیه و ... حضور دارند و یک مقام اطلاعاتی همدست آنها بوده و به جای آن که سوابق آنها را به مقامات ارشد گوشزد کند به تعامل اقتصادی و فساد مالی با آنها روی آورده است. تا آنجا که من خبر دارم این مقام اطلاعاتی صرفا ممنوع الخروج شده و هنوز پرونده قضایی برای بررسی تخلفات وی تشکیل نشده است. اول از همه نهادی مستقل باید مشخص کند یک مدیر کل استانی وزارت اطلاعات چگونه و از چه راهی می تواند این همه دارایی را جمع آوری کند؟

مانند این فرد تبهکار چند عنصر دیگر در نهادهای حساس نفوذ کرده اند و جریان انقلاب را به انحراف کشانده و مردم را به نظام دینی بدبین می سازند؟ آیا اصرار بعضی دستگاه ها به خاموش نمودن صدای منتقدان بسیجی و عدالتخواهان انقلابی در راستای حفظ منافع نفوذی های فاسد تلقی نمی گردد؟ چند نفر در تقابل با فساد مسئولان خائن انگ ضدیت با نظام و انقلاب را دریافت نموده اند؟

  • سیدحمید مشتاقی نیا

بابل، گاراژ نیست!

سیدحمید مشتاقی نیا | چهارشنبه, ۲۱ خرداد ۱۳۹۹، ۰۷:۴۲ ق.ظ

 

شهری که انبوهی از مفاخر علمی و فرهنگی اعم از دانشگاهی و حوزوی دارد که در سطح ملی و جهانی خوش درخشیده اند، شهری با 1750 سرو سرافراز ایثار و رشادت چرا باید بسیاری از امورش در دست بی کفایت فردی باشد که نه نسبتی با علم و فرهنگ داشته و نه تناسبی با انقلاب و ارزش ها؟

بدنامی یکی از مسئولان رانت خوار شهر در حدی است که هر بار بدون اشاره مستقیم، از واژه دزد برای انتقاد از او استفاده شد ذهن مخاطب بی هیچ معطلی مصداق آن را تداعی نموده و منظور نگارنده را دریافته است.

پرونده جرایم قبلی وی که با دستور عجیب ریاست وقت قوه قضاییه مشمول ماده هجده قرار گرفت و معلوم نیست سرنوشت بررسی مجدد آن به کجا ختم شد، یک طرف؛ تأثیرگذاری خسارت بار او در بعضی نهادهای خدماتی شهر هم ورد زبان مردم بوده و همگان را از سطح نفوذ این عنصر فاسد و سکوت متولیان امر به تعجب وا داشته است.

از دادستان نجیب، دوست داشتنی و سالم شهرستان بابل که چند سر و گردن بالاتر از بعضی اسلاف خود است انتظار می رود در صیانت از حقوق جامعه و حفظ حرمت دارالمومنین بیش از پیش کوشا بوده و بی واهمه از فشار کانون های قدرت و با اتکال به خدا و یقین به حمایت مردم پرونده اعمال این عنصر نالایق را برای همیشه خاتمه دهد و الّا جمع آوری قلیان و مقابله با تخلیط برنج و برخورد با دستفروشان متخلف خشرودپی از عهده بسیج دانش آموزی نیز ساخته است.

پدران معنوی - مادی که آبروی موروثی خود را برای غنائم دو روزه دنیا خرج مراوده با این چهره ناموجّه نموده اند در صورت عدم اصلاح این رویکرد مشکوک، بازنده میدان مبارزه با فساد خواهند بود.

الحمدلله آن گونه که از فضای سیاسی شهر پیداست بخش های سالم از طیف های اصولگرا و اصلاح طلب نسبت به جولان این عنصر نامطلوب در ارکان قدرت بیزار بوده و از برخورد با او حمایت می نمایند.

گفتنی است چند سال قبل نیز حکمی که برای تعلیق او از شورای اسلامی! شهر بابل صادر شده بود به دلیل ترس بعضی از مسئولان وقت، در مرحله اجرا معطل ماند که در نهایت با حضور میدانی سی تن از نیروهای انقلابی و عدالتخواه بابل و تحصن در دفتر وی از ادامه کار او جلوگیری به عمل آمد.

بر سر دَرِ شهری که صدها شهید و دانشمند و نخبه و هنرمند و ... پرورش داده اما زمام امورش در دست فردی بدنام و لاابالی قرار گرفته باید این حدیث شریف مولا را حک نمود که: اگر امر به معروف و نهی از منکر نکنید اشرار بر شما مسلط خواهند شد.

  • سیدحمید مشتاقی نیا

اولین کارت زرد به نمایندگان جدید استان مازندران!

سیدحمید مشتاقی نیا | يكشنبه, ۱۸ خرداد ۱۳۹۹، ۰۲:۰۸ ب.ظ

umpt_photo_2020-04-05_01-56-01.jpg

 

همان طور که پیش بینی می شد سیل مسافرانی که در روزهای تعطیل خرداد به شهرهای ساحلی مازندران سرازیر شدند وضعیت این استان را به شرایط زرد و قرمز برگرداند.

استان مازندران به دلیل مجاورت با پایتخت و برخورداری از مناظر شکوهمند و جذاب طبیعت از استان های پیشتاز در ابتلا به ویروس کرونا بود و خانواده های داغدار بسیاری را در چند ماه اخیر به خود دید.

برای شهروندان معمولی هم قابل پیش بینی بود که حجم انبوه مسافران در روزهای تعطیل خرداد، موج دوم اشاعه کرونا را در مازندران رقم خواهد زد؛ اما مسئولان دولت به رغم اطلاع از این وضعیت، اراده ای برای حفظ سلامت مردم نداشته و متأسفانه خوشگذرانی چند روزه پایتخت نشینان را به خطر شیوع ویروس و مرگ و میر مردم خطه شمال ترجیح دادند.

حال روی سخن با نمایندگان محترم مازندران و منتخبان جدید خانه ملت است:

شما که می دانستید دولت برنامه قاطعی برای مقابله با کرونا نداشته و ریاست محترم جمهور ظاهراً دنبال خنده درمانی برای حل مشکلات نفس گیر جامعه است، شما که می دانستید اگر مردم به طور خودجوش برای ممانعت از سفرهای تفریحی پایتخت نشینان و انسداد جاده ها اقدام می نمودند متهم به اغتشاش و نافرمانی مدنی و ... می شدند، چرا در مقابل خطری که جان همشهریان شما را تهدید می کرد سکوت اختیار نموده و از اهرم نظارتی و تقنینی مجلس برای کنترل وضعیت اسفناک موجود استفاده ننمودید؟ آیا داغ عزیزانمان در دو سه ماه اخیر برای تنبّه و بیداری مسئولان کافی نبود؟

به عنوان نخستین هشدار و کارت زرد به نمایندگان تازه نفس استان مازندران لازم است یادآور شوم که وکلای مردم باید دغدغه حفظ جان و سلامت مردم را داشته و در صورت کوتاهی دولتمردان از حقوق ملت دفاع نمایند. از نمایندگان محترم استان در مجلس شورای اسلامی انتظار می رود در اسرع وقت نسبت به بررسی و کنترل وضعیت بحرانی استان مازندران اقدام کرده و تصمیمی جدی و لازم الاجرا اتخاذ نمایند.

سعید پورحسن، نماینده مجمع طلاب و فضلای شهرستان بابل در حوزه علیمه قم

  • سیدحمید مشتاقی نیا

یک سوال درباره جرایم اکبر طبری

سیدحمید مشتاقی نیا | يكشنبه, ۱۸ خرداد ۱۳۹۹، ۰۱:۰۱ ب.ظ

وقتی می گوییم اکبر اتباعی طبری با سابقه فعالیت گروهکی که در اول انقلاب داشت توانست در یکی از حساس ترین ارکان کشور نفوذ کرده و 20 سال تمام به قانون شکنی و فساد و مال اندوزی از طرق نامشروع اقدام کند بدین معنی است که نهادهای نظارتی کشور 20 سال در خواب بودند.

ضمن تشکر از آقای رییسی و سازمان اطلاعات سپاه بابت برخورد با عنصر دانه درشتی چون اکبر طبری، جای این پرسش باقی است چه کسانی و با چه انگیزه ای در این 20 سال چشمان خود را به روی مفاسد این فرد بسته بودند؟ قصور این افراد آیا بخشودنی است و آنها مشروعیت و صلاحیت لازم برای حضور در مسئولیت های خطیر را دارا هستند؟

  • سیدحمید مشتاقی نیا

تو شهید می شوی!

سیدحمید مشتاقی نیا | يكشنبه, ۱۱ خرداد ۱۳۹۹، ۱۰:۰۴ ق.ظ

وقتی سید حسن شهید شد، گریه های مادرم قطع نمی شد. بعد از مدتی یکی از همسایه ها خوابی دیده بود.

می گفت: امام زمان (عج) را در خواب دیدم.

فرمودند: به فلانی بگویید چرا این قدر گریه و زاری می کند، حسن آقا پیش ماست و حالش هم خوب است.

از آن به بعد قلب مادرم آرام گرفت و از گریه هایش کم شد.

کتاب تو شهید می شوی؛ خاطرات شفاهی حجت الاسلام سجاد ایزدهی، نویسنده: سید حمید مشتاقی نیا، ناشر: مؤسسه روایت سیره شهدا، نوبت چاپ: اول- ۱۳۹۵؛ صفحه ۹۴-۹۵٫

کتاب تو شهید می شوی

خاطرات شفاهی حجت الاسلام سجاد ایزدهی

نویسنده: سید حمید مشتاقی نیا

تهیه و تنظیم: مؤسسه فرهنگی مطاف عشق

ناشر: مؤسسه روایت سیره شهدا

نوبت چاپ: اول- ۱۳۹۵

تعداد صفحات: ۱۴۳ صفحه- مصور

کتاب در یک نگاه:

کتاب حاضر روایت کننده نوجوانی های داغ یک عاشق شهادت را با روایتی صمیم و بدون اغراق روایت می کند. صفحات مفید کتاب ۱۳۳ صفحه است که حسن ختام آن ده تصویر از راوی کتاب و هم رزمانش می باشد. راوی کتاب متولد ۱۳۴۹ شمسی در شهر بابل است که در زمان شروع جنگ ده سال بیشتر نداشته است. او با زور و زحمت خانواده و مسئولین اعزام را راضی می کند که برای عملیات کربلای پنج راهی منطق جنگی شود. اما به خاطر سن کمش به عنوان پیک گردان، نیروی بهداری و تبلیغات از او استفاده می شود.

روایت کتاب، روایتی صادقانه است که تلخی ها و شیرینی های روزها و ماه های منتهی به قطع نامه را هم حکایت کرده است.

اسم کتاب تعبیر رایجی است که افرادی که سن و جثه لاغر راوی را می دیدند می گفتند تو شهید می شوی:

برشی از صفحه ۴۸ کتاب:

ما بچه های بابل بیشت ردر گروهان دو بودیم. فرماندهی ما با یکی از رزمندگان آملی به نام اسماعیل نجات بخش بود. او بارها به من می گفت: تو شهید می شود. چون به یان برداشت خودش اعتقاد داشت، همیشه می گفت: برای من هم دعا کن. البته خود ش هم مشتاق شهادت بود و آخرش شهید شد. گویا همین حرف یا نوع نگرش او باعث شده بود سید احمد محمدیان از رزمنده های قدیمی امیر کلامرا شیشه صدا کند. وقتی به تو می گفتند شسشه؛ یعنی زود می شکنی و ماندنی نیستی.

گشت و گذاری در کتاب:

کتاب حاضر در نه فصل تنظیم شده است:

فصل اول به نام خانواده راوی پرداخته و به تناسب به گذشته مرارت بار پدر بزرگش اشاره رفته است. این که جد پدری اش وقتی که پدر یزگش کودک بوده از دنیا می رود و حال مادرش رو به وخامت می گذارد. در این دو ران مادر یزرگش فرزند را به کسی واگذار می کند که بزرگش کند و به عروسش می گوید بچه ات از دنیا رفته تا او اذدواج کند. بعدها آن بچه به کل داستان را آگاه یپیدا می کند اما ترجیح می دهد پیش خانواده ای که سرپرستی اش را پذیرفته بودند بماند.

فصل دوم روایت گر سال های منتهی به انقلاب اسلامی است که راوی دوران کودکی اش را می گذراند. هر چه به انقلاب نزدیک تر شده از قدرت شاه و ساواک کم شده به قدرت نیروهایی افزوده می شود که بعدها به اسم منافقین شناخته شدند. این گروه با عوام فریبی نیروهای انقلابی را به سمت خود می کشاندند. در سال ها یاولیه بعد از انقلاب هم با ترور و ارعاب در مقابل مردم انقلابی قرار گرفته بودند.

فصل سوم کتاب، شروع حضور راوی در بین نیروهای بسیج و رزمندگانی است که از جبهه به شهر برگشته و با توصیفات خود آتشی را به جان راوی می اندازند تا بالاخره او هم پس از کش و قوس های فراوان بتواند راهی مناطق عملیاتی شود.

برشی از صفحه ۳۱ و ۳۲ کتاب:

شش نفر از نیروها جلو ایستادند بقیه پشت سر آنها قرار گرفتند ردیف به ردیف هر ۶ نفر را بلند می‌کردند. سه نفر دیگر آمده بودند و می‌خواستند ببینند چه کسی باید بماند چه کسی باید برود. گویا این ماجرا تمامی نداشت.  باز دلم آشوب شد. قیافه شان بسیار جدی بود. گت را از شلوارم در آوردم تا شلوارم روی پوتینم را بپوشاند. بند پوتین را باز کردم و سعی کردم روی پنجه های پا بایستم تا قدم بلند تر نشان بدهد. احساس کردم این بار دیگر کارم تمام است. همین طور هم شد که دیدم بینشان بحث شد.

دو نفرشان می گفتند این باید برود و فقط یک نفر از من حمایت می کرد. در نهایت حکم به اخراج از صف آموزشی ها دادند.

 وقتی ناامید شدم دوباره روی کف پایم قرار گرفتم و ناگهان قدم پنج سانتی متر کوتاه تر شد.

 رفتم حدود ۱۰ متر آن طرف تر. در کنار کسانی که قیافه و هیکل بچه گانه بود. زمین آسمان دور سرم می چرخید. دوست نداشتم  جلوی این همه آدم ضایع بشوم. تصور بازگشت به خانه و محل و توضیح دادن به دیگران و زمزمه های احتمالی زیر لب شان هم برایم عذاب آور بود.

آبروریزی بزرگی بود. قلبم از جا کنده می شد.  پیش خودم گفتم یا الان اینجا ماندگار می‌شوم و یا دیگر هیچ کاری از دستم بر نمی آید.  دیدم اگر نجنبم کار از کار می گذرد. یک آن متوجه شدم روی آن سه نفری که برای جداسازی بچه های ریز آمده بودند طرف دیگری است.  جای معطلی نبود.  باید تصمیم آخر را می‌گرفتم. اگر بر می گشتم دیگر معلوم نبود بتوانم برای آموزش ثبت نام کنم و بیایم . بی درنگ و با سرعت زیاد بدون هیچ صدایی  جستی زدم و  خودم را به یکی از صف ها رساندم و خیلی عادی کنار بقیه نشستم. چند نفر  متوجه شدند و خنده شان گرفت. ولی به روی خود نیاوردند.

این شاید بزرگترین تقلبی بود که در عمرم انجام داده ام.

فصل چهارم کتاب روایتگر اولین حضو ر راوی در در مناطق عملیاتی در شهریور ۱۳۶۵ می باشد.

فصل پنجم کتاب به اولین تجربه عملیاتی راوی در عملیاتی کربلای پنج می پردازد.

فصل ششم کتاب به تک و پاتک های بعد از عملیات کربلای پنج می پردازد که مطالبش خالی از لطف نیست.

برشی از صفحه ۸۱ کتاب:

 در کنار اورژانس شهید احمدی حمام شیمیایی ها بود بچه های را که شیمیایی می‌شدند سریع داخل حمام می فرستادند و با مواد خاص شستشو می دادند و آنها را به عقب می فرستادند بچه‌های ما هم از دوش آنها برای حمام کردن خود استفاده می کردند. یک بار زیر دوش بودم که آب سرد شد داشتم. داشتم یخ می زدم. یادم آمد که کسی می‌گفت: اگر خدا را از ته دل صدات کنم حاجتم روا می شود. دعا کردم آب گرم شود.

 دقایقی نگذشت که آب گرم شد. داشتم خودم را می شستم که دیدم دمای آب بالا می رود. کمی بعد آب داغ شد به گونه ای که انگار داشت به جوش می آمد.

 گفتم خدایا حالا ما یک چیزی گفتیم.

در همین ایام برادرش سید حسن ایزدهی به شهادت رسیده ولی پیکرش در منطقه می ماند. خانواده تلاشی وافر می کنند تا با اطمینان از حیات یا شهادت فرزندشان از بلا تکلیفی خانواده های جاوید الاثر رهایی یابند. تلاشی که تا هشت سال بعد به نتیجه نمی نشیند.

برشی از صفحه ۹۱ کتاب:

شب نشستم در جمع خانواده و من و من سر صحبت را باز کردم. بنده های خدا فهمیدند مسئله مهمی را می خواهم بیان کنم. نفس در سینه هاشان حبس شده بود. آنچه که اتفاق افتاده بود را خیلی خلاصه و کوتاه بازگو کردم. یک لحظه چشم همه گرد شد و یکی یکی پرسیدند: چی؟ چی شد؟ دو باره بگو…

صدای گریه مادرم بلند شد. رفتار پدرم عادی بود. خدا را شکر کرد. بعدها خودش برایم گفت: روزی که در مراسم خانه شهید محمد حسین زاده مقدم شرکت کردم، پدران شهدا نشسته بودند. به حال آنها حسرت خوردم. آن جا از خدا خواستم که مرا هم در زمره پدران شهدا بپذیرد. دلم می خواست یکی از پسرانم فدایی راه حسین (ع) بشود.

در فصل هفتم کتاب، راوی برای مدتی پس از شهادت برادرش نمی تواند به جبهه اعزام شود. پدر و مادر راضی نیستند. می ترسند به داغ دوم مبتلا شوند. راوی برای گرفتن رضایت دست به اعتصاب غذا در منزل می زند و نهایتا می تواند رضایت مادرش را برای ادامه حضو ردر منطقه کسب کند.

برشی از صفحه ۱۰۲ کتاب:

شهادت اکبر بدجوری مرا هوایی کرده بود. درس دیگر توی سرم فرو نمی رفت. پایم را توی یک کفش کرده بودم که بروم جبهه. پدر حرفی نداشت؛ اما مادر مخالف بود. شاید حق داشت. داغ فقدان حسن هنوز بر دلش سننگینی می کرد. پیش حاج آقا برهانی استخاره گرفتم. خوب آمد. اعتصاب غذا کردم که برم جبهه. چند روز سر سفره نمی رفتم. یک بار کسی در خانه نبود. گرسنگی بد جوری به من فشار می آورد. فوری یک دانه تخم مرغ را نیم رو کردم و خوردم. یادم رفت پوست آن را مخفی کنم. مادر که آمد لبخندی زد و گفت: فقط جلوی ما غذا نمی خوری؟!

بالاخره رضایت مادر جلب شد و اوایل خرداد به همراه رضا داد پور به صورت غیر رسمی عازم هفت تپه شدم.

در این فصل به دفاع جالب رزمندگان اسلام از دفاع مقدس و شبهه زدایی از آن، اشاره ای آمده است.

برشی از صفحه ۱۰۵ کتاب:

وضع غذایی در منطقه تعریفی نداشت و حسابی لاغر شده بودم. یک بار در بانه به یک ساندویچ فروشی رفتم. آن ایام مصادف شده بود با تبلیغات صدام مبنی بر پذیرش آتش‌بس. این گونه وانمود می‌کرد که ایران حاضر به صلح نیست.

 جوانی آمد و شروع کرد به بحث کردن.  نسبت به جنگ بی تفاوت بود. ناراحت شدم .

گفتم: ما این همه راه از آن سر کشور آمده ایم اینجا. در شهر ما خبری از تیر و ترکش نبود. آن وقت تو برای دفاع از شهرت طفره می روی و میگویی جنگ خوب نیست؟! خودت چرا برای دفاع از شهر و دیارت به سربازی نمی روی؟!. می گفت:  می خواهم انگشتم را قطع کنم تا از خدمت معاف شوم. 

در فصل هشتم کتاب

در این فصل روایت صادقانه راوی خود را نشان می دهد. وی به وصف برخی روحیه های غیر الهی در سال های آخر دفاع مقدس می پردازد. همان روحیه هایی که وقتی با تلاش برخی از مسئولان جنگ برای تحمیل قطع نامه ۵۹۸ به امام خمینی (ره) ضمیمه می شود، راز عدم الفتح های سال های آخر را نشان می دهد.

  برشی از صفحه ۱۱۵ کتاب:

بهار سال ۶۷ بود فضای هفت تپه کمی با سالهای پیش متفاوت شده بود. سوله های بسیاری جای چادرها را گرفته بود. امکاناتی مانند حمام، بهتر و بیشتر شده بود. نماز شب ها و خلوت های بچه ها همچنان ادامه داشت؛ ولی برخلاف گذشته گاهی از بلندگوی تبلیغات بعضی از گردان ها نوار شجریان یا نوار سرود بچه های آباده «مادر برام قصه بگو» پخش می‌شد که طبیعتا با مخالفت‌هایی همراه بود.

 یک دانشجوی پزشکی بود به نام نقویان، بابت تغییر فضای معنوی هفت تپه نگران بود. می گفت: اگر معنویت کمرنگ شود روح حماسه و سلحشوری نیز رنگ می‌بازد و قدرت رزمی نیروها تحت الشعاع قرار می گیرد.

 یک بار شب جمعه دعای کمیل حاج منصور را از بلندگو پخش کردم. یکی از مسئولان گردان تماس گرفت و پرخاش کرد که چرا نواری پخش می کنم که دل آدم  می گیرد؟ باید نوار شاد بگذارید.

 گفتم این مسئله مربوط به تبلیغات است. تهدید کرد که می آید سیم بلندگو را قطع می کند. از حرف خودم کوتاه نیامدم. گفتم: شب جمعه است و شب مناجات.

برشی از صفحه ۱۱۵ و ۱۱۶ کتاب:

 خبر رسید به حمله گسترده‌ای را آغاز کرده و قصد تصرف مجدد شهر فاو را دارد. باور این موضوع برایمان دشوار بود … رفتیم هفت تپه و از آنجا به پایگاه شهید بهشتی اهواز. دیدیم که دیگر کار تمام شده و بچه ها کاملا از فاو خارج شده اند. کمی ماندیم و به اهواز برگشتیم و چند روزی مهمان گردان فاطمه زهرا سلام الله علیها شدیم.

به خط اعزام مان نمی‌کردند. آخرش هم گفتند: به شما نیاز نداریم و برگردید به شهر خودتان.

 این حرف خیلی عجیب بود. درک آن برای ما سخت بود. مگر می شود دشمن با تمام قوا وارد خاک ما شود و ما در حالی که مشغول عقب‌نشینی هستیم، نیروهای تازه نفس را کنار بگذاریم. با ناراحتی و نگرانی به بابل بازگشتیم و تا پایان ماه مبارک رمضان در بابل ماندیم.

 

برشی از صفحه ۱۳۳ کتاب:

در جمع بچه های گردان چند نفر از بچه ها هم آمده بودند که رفتار چهار پنج نفر شان خیلی به رزمنده‌ها نمی خورد. اواخر جنگ بود. شاید آمده بودند تا سهمیه رزمندگان نصیبشان شود. شاید می خواستند قهرمان بازی در بیاورند. شاید هم جوّ گرفته بودشان. آنها در مراسم شرکت نمی‌کردند اهل نماز هم نبودند.

فصل نهم و پایانی کتاب به برخی حوادث میدانی منتهی به قطع نامه می پردازد.

برشی از صفحه ۱۱۸ کتاب:

وقتی در بابل بودیم در اوایل تیرماه، خبر حمله عراق به جزیره مجنون جنوبی به ما رسید. پیامی از حضرت امام در رسانه ها پخش شده بود که بر اصلی بودن مسئله جنگ تأکید داشت. امام وضعیت جنگ را با مفاهیمی چون کربلا و عاشورا قیاس کرده بود. این پیام امام شوری را در دل رزمنده ها به پا کرد از طرف دیگر بعضی رسانه‌های داخلی دائم از صلح حرف می‌زدند و اعتنایی به خط امام نداشتند. احساس کردیم که امام غریب است. سخن امام بوی تنهایی می دهد.

 با بعضی بچه ها تصمیم گرفتیم خودمان را به جبهه برسانیم. با اینکه دوم تیر از هفت تپه برگشته بودم ولی مجددا سوار بر مینی بوس سپاه و آماده اعزام شدیم.

 برشی از صفحه ۱۲۰ و ۱۲۱ کتاب:

دو گروهان بودیم که راه افتادیم. روز سه شنبه ۲۸ تیر ۶۷ توی اتوبوس و موقع اخبار ساعت ۱۴ بود که رادیو خبر قبول قطعنامه از طرف ایران را اعلام کرد. بچه ها در بهت و حیرت فرو رفتند. البته چند روزی بود که زمزمه آن در بین رزمنده‌ها پیچیده بود ولی خیلی‌ها پذیرش قطعنامه را جدی نمی‌گرفتند.

 پیام امام را که خواندند صدای گریه ها بلند شد. عبارت جام زهر ناله رزمنده‌ها را به هوا برد. این اشکها و گریه ها هم برای تنهایی و غربت امام بود و هم به خاطر نگرانی از آرمان های جهانی که شعارش را داده بودیم، هم بابت نگرانی از هدر رفتن خون شهدا، هم ترس از جاماندگی از قافله شهادت. همه توی لاک خودشان رفته فرو رفته بودند و هر کس با خودش زمزمه ای داشت.

روایت کتاب کوتاه اما سعی کرده در کنار غم ها، شادی ها را هم به تصویر بکشد:

برشی از صفحه ۱۰۹ و ۱۱۰ کتاب

مهدی ضرابی دوست خوبی داشت به نام رضا نیکو. رضا از نوجوان‌های فرز و اهل حال بابل بود. بچه ها به سرشان زد و نقشه کشیدند تا سر به سر رضا بگذارند.

 به پایگاه شهید بهشتی اهواز که رسیدیم من و مهدی ضرابی برای خوردن شام به نمازخانه رفتیم. رضا داد پور هم رفت پیش بچه ها.  وقتی رضا نیکو و قاسم ادهم که از بچه های اطلاعات و عملیات بود، از مسجد جزایری اهواز برگشتند،  با یک اشاره رضا، قاسم -که قبلا هم از این شیطنت‌ها داشتند- آنها کمی من و من کردند تا این طور وانمود کنند که می‌خواهند خبر تلخی بدهند. همه گوش ها تیز شد. قاسم و رضا طوری صحبت کردند که هفت تپه بمباران شده. بعد بغض کرده و کمی بعد گفتند که مهدی ضرابی هم… .

 طبیعی شروع کردند به گریه. همه تصور کردم مهدی شهید شده است. رضا نیکو خشکش زده بود. ناگهان بلند شد و رفت پشت بام و شروع کرد به گریه و زاری. ناله های جان سوزش بچه ها را از این شوخی پشیمان کرد. هنوز توی نمازخانه بودیم که رضا و قاسم خودشان را رساندند از مهدی خواستند سراغ رضا نیکو برود.

 می‌گفتند: او به شدت بی تاب شده و ممکن است کار دست خودش بدهد.  من و مهدی به پشت بام ساختمان رفتیم. رضا نیکو از ته دل داد می زد و با خدا راز و نیاز می کرد. او هم برای مهدی بی تاب بود و هم از اینکه خودش جا مانده و شهید نشده به خدا شکایت می کرد. صحنه خاصی بود.  مهدی طاقت نیاورد و رضا را صدا زد. رضا با دیدن او جا خورد. فهمید که بچه ها سر به سرش گذاشته اند. اشک‌هایش را پاک کرد. بلند شد و افتاد دنبال قاسم‌ و رضا داد پور. آن دو با هم با تمام قدرت می‌دویدند تا دست رضا بهشان نرسد.

 

 نکته ای در کتاب وجود دارد که به نظر من از عبرت هاست و خلوص مورد نیاز شهادت را خیلی خوب به تصویر می کشد.

برشی از صفحه ۱۱۵ کتاب:

یک روز وقتی می خواستم رادیو را به برق وصل  کنم تا اخبار از بلندگو پخش شود. ناگهان دستم به سیمی که موش آن را جویده بود خورد و برق مرا گرفت.

یک آن، تمام صحنه های زندگی در مقابل چشمم به نمایش گذاشته شد. در همان حال فکر کردم اگر این طوری بمیرم، مردم درباره من چه خواهند گفت. حیف است آدم بیاید جبهه به خاطر برق گرفتگی شهید شود

 ناگهان به شدت پرت شدم. عزرائیل مرا ول کرده بود و برق مرا پرت کرد.

آری! انسان زمانی شهید می شود که اولین و آخرین احتمال و مراقبت قلبش خدا خواهد بود. وقتی حرف و قضاوت مردم پیش آید کار سخت خواهد شد.

حرف آخر:

کتاب با این که صفحاتش به این همه فصل بندی نیازی نداشت. آن هم فصل بندی های بدون عنوان که خواننده در نگاه اول نمی تواند از مطالب کتاب سر در بیاورد، و با اینکه خاطرات قابل انتقال در کل کتاب، از ده مورد تجاوز نمی کند؛ اما این ها از تلاش نویسنده و راوی برای انتقال نمی از یم عشق و خون به نسلی که نه جنگ را دیده و نه حس کرده، کم نمی کند.

این حرکت می تواند حرکتی مبارک باشد که هر رزمنده خاطرات تلخ و شیرینش را ثبت کند، تا ا زخلال این گفتن و نوشتن ها، حقیقت دفاع مقدس و شهیدان و رزمندگان عزیز با جلوه بهتر و تکثر پژواک خود را به گوش برساند.

این خاطرات باید آن قدر، با زبان ها و بیان های مختلف عرضه شود که دیگر عده ای خفاش صفت نتوانند با مبالغه خواندن حقایق دفاع مقدس، تاریکی را ترویج دهند.

پیوندهای مرتبط:

خاطرات و مطالب مربوط به این کتاب را در اینجا ملاحظه خواهید فرمود.

نویسنده اثر: با سلام و تشکر از نگارنده متن فوق قابل عرض اینکه والا من هم به ناشر عرض کردم که این کتاب با این حجم نیازی به فصل بندی نداره اما چه کنیم که دوستان مدتهاست در یک قالب خشک و بی روح ثابت مانده و دست و پا می زنند. التماس دعا

  • سیدحمید مشتاقی نیا

با "روحیه" باشید!

سیدحمید مشتاقی نیا | پنجشنبه, ۱۸ ارديبهشت ۱۳۹۹، ۰۶:۴۴ ب.ظ

zik5_photo_2020-03-04_11-17-09.jpg

 

اگر می خواهید طلبه شوید یا کسی از آشناها و بستگانتان از شما مشورت خواست که یک مدرسه علمیه خوب را به او معرفی کنید، "روحیه" بابل را در اولویت قرار دهید.

مدرسه علمیه روحیه بابل فضایی به دور از قیل و قال ها و وابستگی های دنیایی با تمرکز بر آموزش مبانی علم و معنویت دارد. تربیت شدگان این مدرسه اغلب از نخبگان سطوح مختلف حوزه های علمیه به شمار می آیند.

همه مدارس علمیه، مبارک و محترم بوده و خاکشان سرمه چشمان ماست؛ اما فرق می کند اگر ناخدای کشتی، بیم موج نداشته و طوفان های ریز و درشت روزگار را بارها به سلامت پشت سر گذاشته باشد. اوست که به خوبی می تواند راه را از بیراهه نشانتان داده و فراز و فرود امواج و ابهت اقیانوس ها را پیش چشمتان هموار و حقیر جلوه دهد. 

حضور در کنار یک عالم زبردست و حاذق و راه پیموده چون حضرت آیت الله محمدی، امتیاز ویژه ای است که مدرسه علمیه روحیه داراست. یک ساعت نشستن با این مرد صاحب نفس و فقیه گمنام و خودساخته می تواند تا مدت ها شهد شیرین معنویت و خداباوری را در وجودتان به غلیان درآورد چه برسد به آن که توفیق حضور چند ساله در کنار این ابرمرد فاتح خیبر تقوا را داشته باشید و از سرچشمه حکمتش بهره مند شوید؛ البته به شرط آن که اراده رشد و هدایت را نیز داشته باشید و مثل من و امثال من عمرتان را به بطالت نگذرانید که دیگر مسئولیت عواقبش پای خودتان است.

مدرسه روحیه علمیه بابل الان در حال ثبت نام دانش آموزان داوطلب ورود به عرصه سربازی و خادمی ساحت ولی عصر (عج) است. گر مرد رهی، بسم الله. اگر شانه هایت تحمل این بار سنگین را دارد فتوکّل علی الله.

نشانی و نحوه ثبت نام در تصویر بالا درج شده است.

  • سیدحمید مشتاقی نیا

حاج سعید قاسمی، محمدحسین طبرستانی و دیگران!

سیدحمید مشتاقی نیا | چهارشنبه, ۱۷ ارديبهشت ۱۳۹۹، ۱۰:۰۵ ب.ظ

ops7_photo_۲۰۲۰-۰۳-۰۳_۱۰-۱۱-۰۲.jpg

 

از بدو اشاعه ویروس نامرد و نامرئی کرونا، گروه های مختلف مردمی با هر عقیده و مسلک و گرایشی به حکم وجدان بیدار و زلال خویش به یاری نیازمندان و نیز تأمین مایحتاج بهداشتی مردم شتافتند و صفحاتی زیبا از برادری، ایمان و فرهنگ مردم ریشه دار این مرز و بوم را در تاریخ ایران اسلامی به ثبت رساندند.

هیأت های مذهبی، پایگاه های بسیج و بچه های مسجد، فراتر از همه گروه ها و تشکل ها در آزمون انسانیت و جوانمردی حضوری چشمگیرتر داشته و باعث سربلندی جامعه ایمانی و متدینین کشور شدند که دست یکایکشان بوسیدنی است؛ اما در این میان نمی توان درخشش و گستردگی کار "جمعیت مردمی خدمت" را نادیده گرفت.

در جغرافیای شهرستان بابل، تهیه و توزیع هزاران عدد ماسک و دستکش و صدها لیتر مواد ضدعفونی و تولید آبمیوه برای بیماران بستری و عفونت زدایی از جای جای معابر شهر بخشی از فعالیت های برجسته این جمعیت با همراهی هیأت یافاطمةالزهرا سلام الله علیها بود؛ هیأتی که به سان بسیاری دیگر از هیأت ها اشک را نه عامل ذوب و تخدیر که مایه سازندگی و حیات و نشاط می داند؛ اما اقدام مشترک و منسجم با قرارگاه سازندگی و فرهنگی حاج احمد متوسلیان به منظور تهیه بیش از سه هزار بسته معیشتی برای خانوارهای نیازمند در بابل کاری بزرگ و ماندگار محسوب می شود.  این همدلی پیش از این نیز با تلفیق و اتحاد جمعی از بسیجیان شهرستان بابل و تهران و ... به سرپرستی و حضور سردار خط شکن حزب الله، حاج سعید قاسمی در مناطق زلزله زده و سیل زده کرمانشاه و مازندران و گلستان شاهکار جهاد فی سبیل الله و خدمت به ملت را خلق نمود.

 فارغ از اقلام مذکور، اهدای بسته های معیشتی دیگر به نیازمندان در حومه تهران (اسلامشهر) قم، سرپل ذهاب و ... هم جلوه ای دیگر از خدمت رسانی بچه های بی ادعای بسیج و مجاهدان راستین طریقت الله در عرصه مواسات و پیروی از سبک زندگی علوی است. جهادی که البته به پایان نرسیده و قرار است به حول و قوه الهی تا پایان ماه مبارک، یک بار دیگر نیز سفره نیازمندان در بابل و چند نقطه دیگر کشور را رنگین سازد.

کارهای بزرگ نیاز به آدم های بزرگ دارد. محمدحسین طبرستانی که پیش تر با ستاد شکوهمند اربعین و هیأت بزرگ یافاطمةالزهرا شناخته می شد این بار با جنبش ملی خدمت رسانی در قالب حرکتی مردمی و خودجوش، بهار مهربانی و الفت و ایثار را با نفس حق و ید بیضای بچه های هیأتی ذیل پرچم مقدس اسلام و معارف حق به خانه های کوچک محرومان رساند و جلوه ای بی نظیر از دغدغه مندی نیروهای مخلص انقلاب و منتظران راستین ولی عصر (عج) را به نمایش گذاشت.

حضور و حمایت جانانه بسیجی خستگی ناپذیر عرصه های دفاع از حقیقت در جبهه های بین المللی اسلام، حاج سعید قاسمی در شکل گیری این خیزش مردمی و انقلابی نقشی چشمگیر دارد؛ همان حاج سعید قاسمی که سیدالشهدای اهل قلم در وصفش نوشت:

"او مظهر همان روحی است که حزب الله را از انسان های دیگر جدا می کند و البته در میان رزم آوران ما دلاورانی چون سعید کم نیستند.... او یکی از پرورده‌های میدان رزم و جهاد فی سبیل‌الله است  و اگر انقلاب اسلامی،هیچ دستاوردی جز پرورش انسان هایی این چنین نداشت باز هم می ارزید تا حزب الله، جان و سر خویش را فدای حفظ آن کند."

حشرهم الله مع الشهداء

  • سیدحمید مشتاقی نیا

عجیب ترین هدیه روز کارگر

سیدحمید مشتاقی نیا | يكشنبه, ۱۴ ارديبهشت ۱۳۹۹، ۱۰:۲۷ ق.ظ

14mc_photo_2020-02-28_23-54-43.jpg

 

روابط عمومی یکی از بیمارستان های شهرستان بابل در کانال اطلاع رسانی خود خبر داده که به میمنت و مبارکی روز کارگر، مسئول خدمات بیمارستان در جمع کارگران زیر مجموعه خود حاضر شده و با آنها عکس یادگاری گرفته!

واقعا به این کارگران عزیز حسودی ام شد. خوشا به سعادتشان. مسئولین ما همین کارها را می کنند که جوانان کشور دل خوشی از کار اداری و پشت میز نشینی ندارند و دست و پا می زنند که هر جوری شده به شغل کارگری در بیایند!

  • سیدحمید مشتاقی نیا

ریاست علوم پزشکی پاسخگو باشد

سیدحمید مشتاقی نیا | چهارشنبه, ۳ ارديبهشت ۱۳۹۹، ۱۱:۳۴ ق.ظ

🔺ریاست دانشگاه علوم پزشکی بابل جناب آقای دکتر جلالی با سلام

🔸ضمن عرض تشکر از زحمات کادر درمان و همه جهادگران واقعی سلامت که از #ابتدای‌پاندمی‌کرونا تا کنون در شهرستان بابل صحنه را #ترک‌نکردند و چون کوه ایستادند، ابهاماتی در خصوص عملکرد ریاست دانشگاه در مواجهه با بیماری کرونا در اذهان عموم مطرح شده که متأسفانه تا کنون جواب مستدل و منطقی به آن داده نشده است.

 📌سوالی مطرح است که چرا به رغم وجود تجهیزات و ظرفیت مناسب در بیمارستان بزرگ آیت الله روحانی، بیمارستان کوچک و فاقد امکانات تشخیصی و درمانی شهید یحیی نژاد(بویژه برای کرونا) را به پذیرش بیماران کرونایی اختصاص دادید که پس از تکمیل ظرفیت آن مجبور شوید بیمارستان های دیگر را هم درگیر بیماران کرونایی نمایید⁉️

➖ آیا غیر از این است که اگر از ابتدا بیمارستان بزرگ محل کار شما(آیت الله روحانی) به این امر اختصاص می یافت دیگر نیازی به بستری بیماران کرونایی ( با توجه به ۵۵۰ تختخواب موجود در این بیمارستان که در آن زمان تقریبا نیمی از ظرفیتش یعنی ۲۵۰ تخت خالی بود) در بیمارستان های دیگر نبود⁉️

➖آیا بکارگیری بیمارستان شهید یحیی نژاد با توجه به جایگاه آن در #هسته مرکزی شهر و مراجعات روزمره مردم به اورژانس و درمانگاه آن به خودی خود در اشاعه ویروس و احیانا افزایش تلفات نقش نداشت⁉️ 

➖این تحلیل که عدم وجود دستگاه سی تی جهت تشخیص بیماران کرونایی در بیمارستان یحیی‌نژاد که منجر به گردش آنان در سطح شهر و حضور در مراکز خصوصی و دولتی دیگر می شد را در گسترش ابتلای شهروندان چگونه ارزیابی میکنید⁉️

➖به نظر می‌رسد در پنج روز نخستی که هشدارها و علائم وجود ویروس مشاهده گردید امکان تخلیه بیمارستان آیت الله روحانی از بیماران دیگر وجود داشت؛ همانطور که در همه شهرهای کشور، بزرگترین و مجهزترین بیمارستان ها در اسرع وقت تخلیه و به درمان کرونایی ها اختصاص پیدا نمود. 
➖از این رو استدلال به حضور بیماران دیگر در بیمارستان مذکور و عدم امکان انتقال آنان پاسخ مناسبی به پرسشها و دغدغه‌های به حق مطرح شده نیست. و بیان کننده این مطلب است که اراده ای برای تخلیه بیمارستان روحانی وجود نداشته و جمعی از پزشکان کماکان به بستری بیماران غیر اورژانسی مشغول بوده اند.

🔹این سوال در ذهن شهروندان بی پاسخ مانده است که چرا آمار مبتلایان به کرونا و تلفات ناشی از آن در شهرستان بابل نسبت به شهرهای همجوار بیشتر بوده است؟ 

🔹 به گونه ای که نتیجه گیری می شود اگر مراکز درمانی بابل، تحت کمیته بحران دانشگاه ساری مدیریت می شد، چه بسا درگذشتگان بابل، به نسبت تقلیل می یافت.
 
✅ با توجه به اوامر رهبر معظم انقلاب مبنی بر حضور نیروهای انقلابی در فضای مجازی و مطالبه‌گری از مسئولین، منتظر جواب روشن و مستدل شما هستیم و حتما پاسخ شما را منتشر خواهیم نمود.

◀️با تشکر، انجمن فعالان انقلابی فضای مجازی شهرستان بابل

 

این لینک را هم بخوانید:

http://www.rajanews.com/news/336357/%D9%BE%D8%A7%D8%B3%D8%AE%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%AC%D9%88%D8%A7%D8%A8%DB%8C%D9%87-%D8%B1%D8%A6%DB%8C%D8%B3-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%A8%D9%84

 

  • سیدحمید مشتاقی نیا

چرا با نامگذاری یک میدان در بابل با نام انوشه مخالفیم؟!

سیدحمید مشتاقی نیا | جمعه, ۲۹ فروردين ۱۳۹۹، ۱۰:۳۹ ق.ظ

5uvo_photo_2020-02-13_20-59-05.jpg

 

🔹بعضی ها شاید خرده بگیرند که حالا یک فردی سه چهار دهه قبل وابستگی و فعالیت گروهکی داشت و از کار دولتی اخراج شد و مدتی را در اوین گذراند و ... چرا حالا با نام گذاری یک میدان درشهر #دارالمومنین بابل! به یاد او مخالفت می کنید؟ او یک پژوهشگر تاریخ مثل سایر پژوهشگران است و ...

🔹نگاهی به یکی از آثار او نشان می دهد که وی تنها در یک صفحه  از کتاب خود سه بار اقدام به تحریف و بهره گیری از تعابیر نامتعارف و جهت دار نموده که بیانگر #استمرار تعلقات سیاسی وی به عناصر التقاطی و معاند است. به طور مثال در صفحه ۱۹۳ کتاب "بابل شهر بهارنارنج" نگارنده تلاش نموده از واژه "شورش" به جای #انقلاب‌مردمی در بابل استفاده کند، #شهید را "کشته" بنامد و #رهبری‌روحانیت را "سرکردگی" روحانیت (تعبیری که برای راهزنان و ... استفاده می شود) تلقی نماید.

🔹آیا نفوذ فرهنگی چیزی جز تحریف فحوا و پیام و حقایق انقلاب اسلامی است؟

🔹نکته عجیب این جاست که شهر بابل دارای مفاخر بزرگ علمی است که در سطح جهان درخشیده و نام این شهر را برخلاف وقایع یکی دو سال اخیر در سطح بین الملل سرافراز نموده اند. اصرار بر نامگذاری یک میدان به نام چهره ای زاویه دار چیست؟؟! در حالی که سال هاست حتی برای نامگذاری یک میدان یا خیابان به نام شهدای #مدافع‌حرم، مقاومتی مشکوک صورت می گیرد؟
#شوراهای‌شهر هم جزو #نظام‌اسلامی هستند و بنا بر تأکید #رهبری‌معظم، مکلّف به تقویت #جبهه‌انقلاب می باشند.

✅ضمن طلب غفران الهی برای آن مرحوم، امیدواریم این دوستان هر چه زودتر نسبت  به اصلاح بعضی تصمیمات نامناسب اقدام نمایند. 

◀️انجمن فعالان انقلابی فضای مجازی شهرستان بابل

  • سیدحمید مشتاقی نیا

مدیریت بحران در بابل و یک واکنش دیگر

سیدحمید مشتاقی نیا | پنجشنبه, ۲۸ فروردين ۱۳۹۹، ۱۱:۲۳ ب.ظ

جناب آقای مشتاقی نیا
باسلام واحترام

فریادعدالت خواهی شما بگوش ما واعضای محترم گروه رسید.....امیدواریم بگوش دستگاههای نظارتی ومسئولین امر هم رسیده باشد.....شما بخشی ازسیاست غلط وتصمیم ناقص رییس محترم دانشگاه دربحث کرونا را که شاید بدلیل عدم شناخت وی از اپیدمی وپاندمی این بیماری بوده وباعث فاجعه دربابل شده است را دیده یا شنیده اید....درنگاه عالمانه وژرف درمدیریت دانشگاه باید به مدیریت ارزیابی وعملکردآن در دو دوره ریاست مرحوم دکترربیعی ودکترجلالی وعملکرددانشگاه در قسمت درمان.بهداشت. غذاودارو.پژوهشی.آموزشی.اداری ومالی و......انداخت واینکه علوم پزشکی بابل دررتبه چندم دانشگاههای کشورقراردارد.....خودتان رتبه بندی دانشگاههای علوم پزشکی راجستجوکنیدو به سخن حقیر بسنده نکنید.....عدم اشرافیت رئیس محترم ازپتانسیل وظرفیتهای دانشگاه واستفاده نکردن ازاین انرژیهای نهفته خسارت جبران نا پذیری را ببارخواهد آوردکه یک نمونه آنرا حضرتعالی اشاره داشتید..مدیریت فعلی، خودرا از مشورت با افرادماهرومجرب دربدنه دانشگاه مستغنی دانسته وحتی خودرا بالاترمی بیند...عدم بکارگیری از نیروهای جهادی .مومن.متخصص
.متعهدوکارآمدوباتجربه باهرسلیقه وگرایش برپیکره سازمانی آسیب میرساند.شایدبرماخرده گرفته شودکه چون دانشگاه شهرستانی هستیم ومازندران دو دانشگاه پزشکی (ساری وبابل)دارد.تفرق مدیریت وتشت آراء پیش می آید که این نیزغلط وعدم آگاهی مسئولین استانی وشهرستانیست...چراکه دربسیاری از استانها بیش ازدو دانشگاه داریم مانند خراسان رضوی.فارس.کرمان(۴الی۵دانشگاه). وهمچنین غالب استانها که به اندازه خودبابل جمعیت دارددودانشگاه تاسیس گردید بخاطرسیاست وزارت بهداشت برای توزیع عادلانه دانش وسلامت.....بنده بعنوان کارشناس بهداشت ودرمان دررشته مدیریت اجرائی معتقدم که مازندران مستعدحداقل چهاردانشگاه پزشکی می باشد....
جناب مشتاقی نیا؛ اشکال دیگر ریاست دانشگاه نداشتن روحیه تهوروجهادی است که باعث تضییع حقوق دانشگاه میشودبطورمثال،بابل دربخش درمان۶۰الی۷۰%بیماران غرب مازندران را پوشش میدهدودرصداشغال تخت بیمارستانی(کودکان.شهیدبهشتی.یحیی نژاد وآیت ا...روحانی وناباوری فاطمه الزهرا س)از افراد غیر بومی موید این مدعاست وهمینطور عدم اخذکامل سرانه درمان ازدولت بعنوان یک شهرستان۵۵۰۰۰۰نفری وبا پوشش درمانی بیماران غرب مازندران با جمعیت ۲میلیونی.....
برادرعزیز؛ آیا دکترجلالی علی القاعده خود را درمقابل ارباب ورجوع پاسخگو میداند یافقط میخواهد....‌‌.....رییس بماند..و....امیداست با نامه وپیگیریهای شماو مسئولین دلسوز استان وشهرستان شاهدارتقاء وشکوفایی بیشتر دانشگاه درسال جهش تولید(علم) باشیم........انشاءالله

نمایندگان محترم ومعززمردم شریف بابل آقایان: دکتر کریمی وسردارسعادتی جهت استحضار. 
برادران: هدایتی ومجیدعرب وسایراصحاب رسانه وقلم جهت استحصار

  • سیدحمید مشتاقی نیا

جوابیه ای به اشک آتش + درنگی در آن

سیدحمید مشتاقی نیا | چهارشنبه, ۲۷ فروردين ۱۳۹۹، ۰۱:۵۱ ب.ظ

 

این مطلب را دکتر علی براری در پاسخ به درخواست نگارنده از دادستان جهت ورود به اتهامات رییس دانشگاه علوم پزشکی بابل نوشته که بی هیچ دخل و تصرفی در وبلاگ منتشر می نمایم. توضیحات اینجانب نیز پس از آن خدمت خوانندگان محترم تقدیم می گردد:

 

️ دکتر علی براری

ـــــــــ

درود و دعا محضر جناب مشتاقی‌نیا!

 

در گذشته از زمانی‌که من به‌ یاد دارم، روحانیون همواره نقش حکم و معتمد مصلح را در مناقشات و نزاع‌های محله ایفا می‌کردند و خود طرف دعوی نمی‌شدند!   

ولی، جناب مشتاقی‌نیا! نمی‌دانم چرا شما مدام به تنور کینه و دشمنی، هیزم می‌افزایید  و به‌جای آن‌که در یک اقدام جمعی شریک و از شیرینیِ اجماعِ بدین گستردگی بهرمند شوید، یک نورافکن بزرگ و قوی به‌دست گرفته و به تمام‌ سوراخ، سمبه‌ها و پستوهای فتنه‌انگیز سرک‌ می‌کشید که چیزی بیابید تا رقیب را بکوبید و توفیق تشکیلاتی بیابید!!؟

اگر چیزی نیافتید به یک فرض عوامانه جامه‌ی علمی بپوشانید وخود را سوار بر مرکب هیجان و احساسات شدیدا" مجروح و زخم دیده مردمان آسیب دیده نمایید و تازیانه بر روح و جان پرسنل و مدیران به شدت خسته و سنگرداران سپیدپوش بنوازید!!!

جناب مشتاقی‌نیا! از روز نخست برخورد رسمی وزارت بهداشت با ویروس کرونا هم فلوچارت مقابله با کرونا چندین مرحله عوض شد و هم علائم و تظاهرات ویروس در افراد تغییر کرد! یعنی تا یک ماه اول، واکنش بویایی و چشایی، همچنین تغییرات گوارشی مطلقا" در علائم کرونا نبودند...

در فلوچارت اولیه انجام CT در پروتکل نبود!

چرا شما و دوستانتان انتخاب بیمارستان یحیی‌نژاد را به‌علت نداشتن CT عامل مرگ بیماران و انتخابش را ناشی از انگیزه‌های مادی مسئولین می‌خوانید!!؟

و با این آدرس غلط، نکند خدای ناکرده قصد دارید دادستان جوان و روحانی شهر را که از او به نیکی یاد می‌کنند، اغوا کنید!؟ البته من از دوست شریفی شنیده‌ام که دادستان معمولا در تصمیمات خود هرگز اسیر هوچی‌گری‌ها نمی‌گردد؛ ولی این مهم چیزی از ناپسند بودن کار شما نمی‌کاهد.

جناب مشتاقی نیا! بیمار را  ( به‌خصوص بیمار کرونایی)، نه خشت‌های ساختمان و بزک‌های فانتزی بیمارستان خوب می‌کند و نه دستگاه‌های مجهز و مدرن لابراتوآر! ؛  بیمار را پنجه‌ها و نگاه آمیخته به دانش پزشک، تشخیص می‌گذارد و پرستار با اجرای مهربانانه دستورات، قدم به قدم سلامتی را به بیمار بر می‌گرداند. این دو در طول نگاه الهی می‌باشد، تجمیع این‌ها سلامتی می‌سازد و مهر می‌آفریند.

اگر نمی دانید بپرسید تا نگرانی شما بر طرف شود!

چرا با طرح مواردی مبهم و ناصحیح، باعث نگرانی و تشویش بازماندگان غمگین و عزادار می‌شوید!

جناب مشتاقی‌نیا! من دلایل انتخاب یحیی‌نژاد را بازگو می‌کنم تا دیگران بدانند که اگر جای مدیران بودند کجا را انتخاب می‌کردند؛

یکم: در شب انتخاب بیمارستان ، مرکز روحانی ۲۷۰ بیمار دارد( شیمی‌ درمانی - NICu نوزادان- دیالیز- جراحی قلب باز)

ولی مرکز یحیی‌نژاد ۱۱۲ بیمار برای جابجایی و نه به تنوع روحانی..

به نظر شما بیماران مرکز روحانی با این تعداد و تنوع را کجا می‌شد برد؟

دوم : به‌علت گستردگی مساحت و فاصله بخش‌ها ، منحصر نمودن بخش در یحیی‌نژاد هم بهتر و هم سریع‌تر انجام می‌شد.

 در عرض۹ساعت بیماران جابجا و بخش آماده شد و اولین مریض کرونایی بستری گردید.

این به تشویق نیاز دارد یا تقاضای توبیخ!!؟

سوم: نترس بودن و داشتن پرسنل باتجربه  در مواجهه با بیماری خوف‌آور کرونا، اصلی مهم بود که این نیز از برتری‌های یحیی‌نژاد بود.

آقای مشتاقی‌نیا! تقدم یحیی‌نژاد به روحانی فقط ۵ روز بود! ضمن آن‌که، CT بعد از ۱۵ روز به فلوچارت تشخیص کرونا اضافه شد.

جناب مشتاقی‌نیا! من از ۶ اسفند تا ۲۶ که تسلیم کرونا شدم با تمام وجود در خدمت مردمانم بودم. اگر بگویم در این بیست روز، من ۱۰۰ ساعت نخوابیدم بیهوده نگفتم. تمام ساعت شبانه روز با ارائه شماره تلفن در خدمت هم‌میهنانم بودم و خیلی کارهای دیگر که ذکر آن را خارج از فضیلت وظیفه می‌دانم...

با همه این کارها ، من خجل بچه‌های بابل هستم! به‌خصوص مصطفای عزیز، دکتر قاسم‌زاده را می‌گویم...

واقعا" بی‌نقص عمل کرد.

من کارهایی که معاونت درمان دانشگاه بابل انجام داد را با بیمارستان‌های تهران قیاس می‌کنم، واقعا" عالی بود! حرف نداشت.

 بیمار در یحیی‌نژاد کمتر از ۵۰ دقیقه از بدو ورود می‌رفت رو درمان...

این می‌دونید یعنی چی!!؟

این شاهکار می‌باشد...

واقعاً آقای دکتر قاسمی و آقای دکتر حمیدی بیهوشی...

خانم دکتر بیانی و آقای دکتر صادقی...

بچه‌های رادیولوژی؛ جناب دکتر رعیتی و...

خیلی از دوستان و همکاران دیگر را که نمی‌شناسم...

منو ببخشند!

مدیریت بی‌نقص دکتر مصطفی قاسم‌زاده ستودنی و ستایش برانگیز است..

دست‌مریزاد...

مرحبا...

واقعاً گل کاشتند، واقعاً...

نه به این خاطر که شبانه روز در اداره ماندند و مطب و خانه را ول کردند...! بلکه در این ازدحام سخت و سنگین کمترین خطا را داشتند...

بهترین تصمیمات را گرفتند...

بهترین مدیریت را اِعمال کردند...

کمترین تبعیض را قائل نشدند...

سرور گرامی  جناب مشتاقی‌نیا! جهان تا حدودی در برابر کرونا مهربانی را برگزید! همه ادیان به‌سوی خدا متواضعانه درخواست کمک کردند

و تا حدودی با دعوا  و کینه فاصله گرفتند..

خدای ما مسلمانان بیش از دیگران در گوش و جان جهانیان طنین یافت. ما مسلمانان (به‌خصوص شمایان که نماد دین ما هستید) باید بیشتر مراقب باشیم که خدای ناکرده انتفاع حزب، دسته و تشکیلات را به نگاه دینی و خدایی ترجیح ندهیم!!

جناب مشتاقی‌نیا! بعد از شهادت سردار سلیمانی که آن همدلی و یکپارچگی مثال زدنی شکل گرفت، در گرفتاری کرونا نیز یک همدلی ملی شکل گرفت و یک مهرورزی عمومی ساخته شد! تو را خدا خرابش نکنید! حیف است! به‌خصوص در بابل؛ همه و همه در کنار هم با هر سلیقه‌ای جمع شدند،" لِکِزه " نکنیدش... !

اگر کشته شدن تعدادی در تشیع‌جنازه سردار در کرمان را بزرگ می‌کردیم و دنبال مقصر می‌گشتیم، آیا به عظمت آن تشییع، لطمه نمی‌زدیم!!؟

خداوند حتما" از آنانی که از هیجانات و احساسات پاک مردم در تسویه حساب‌های شخصی و جناحی بهره می‌گیرند، روی خوش نشان نخواهد داد!

به امید آن روزی که همه ما و شما در مسیر خدا قدم برداریم!

 

 

درنگی در مطلب ارسالی:

بسم الله الرحمن الرحیم

جناب آقای دکتر علی براری با سلام

توضیحات حضرتعالی پیرامون متن کوتاه خود درباره عملکرد ضعیف مدیریت دانشگاه علوم پزشکی بابل را خواندم. از متن دوستانه و صمیمی شما سپاسگذارم. نکاتی را جهت استحضار به عرض می رسانم:

1- فارغ از فضای احساسی حاکم بر متن، یک پرسش ذهن مرا به خود مشغول داشته که چرا وقتی عملکرد جناب دکتر جلالی زیر سوال می رود دوستانی به تکاپو می افتند که از عملکرد دکتر قاسم زاده حمایت کنند؟! این تعلق خاطر جناحی با توجه به سوابق خاص دکتر قاسم زاده، نوعی اضطراب و ترس از بر هم خوردن بعضی مناسبات سیاسی را القا می نماید. در متن کوتاه این جانب به صراحت از ریاست دانشگاه نام برده شده و اشاره ای به دکتر قاسم زاده نداشته ام. درباره ایشان حرف هایی است که بعد از اتمام دوره کرونا منتشر خواهد شد. بنا بر این این بخش از پاسخ شما بی ربط بوده است.

انتقاد از عملکرد ضعیف ریاست دانشگاه یک نزاع سیاسی نیست و ضعف در مدیریت در همه جناح ها به چشم می خورد.

2- در همان متن کوتاه به زحمات کادر درمانی شهرستان ادای احترام نموده و ایثار و جانفشانی مدافعان حقیقی و گمنام سلامت را ارج نهاده ام. لازم به ذکر است که پیگیری های دوستان بسیجی جهت نامگذاری یکی از خیابان های شهر به یاد شهدای مظلوم مدافع سلامت ساعاتی پیش به نتیجه رسید.

3- از محکمه عدل نباید واهمه داشت. هر محاکمه ای لزوماً به محکومیت ختم نمی شود.درخواست از دادستان برای ورود به نقدهای تخصصی پزشکان متعهد در خصوص عملکرد ریاست دانشگاه نباید منجر به ترس از پاسخگویی و فرار از مسئولیت پذیری شود. به ظاهر شما باور دارید که خطایی از سوی ریاست رخ نداده و بالطبع این نگرانی شایسته شما نیست.

4- پرسش ساده ای مطرح شد که چرا بیمارستان شهید یحیی نژاد با توجه به عدم برخورداری از امکانات مناسب مانند دستگاه سی تی اسکن و اکسیژن مرکزی و ... برای پذیرش بیماران کرونایی به بیمارستان آیت الله روحانی ترجیح داده شد؟ این بیمارستان قدیمی با ظرفیت اندک در وسط جغرافیای بابل واقع شده و با توجه به رجوع معمول و مستمر مردم برای مداوا و رسیدگی به عوارض اورژانسی، احتمال تکثیر ویروس را دوچندان می نماید. منتظر پاسخ مستدل رییس دانشگاه به این پرسش هستیم.

5- این عبارت از توضیحات شما جالب توجه بود: "آقای مشتاقی‌نیا! تقدم یحیی‌نژاد به روحانی فقط ۵ روز بود! ضمن آن‌که، CT بعد از ۱۵ روز به فلوچارت تشخیص کرونا اضافه شد. " آقای دکتر! بهتر می دانید که در عالم پزشکی، لحظه ها سرنوشت ساز هستند، چه برسد به پنج روز و یک هفته و ... جسارتاَ و البته با تعجب جهت یادآوری عرض می کنم فلوچارت تشخیص و درمان بیماری COVID 19که بر ضرورت استفاده  از CT تأکید دارد در تاریخ ششم اسفند ارسال شده که از قضا نام دکتر جوانیان از معاونان دانشگاه نیز در بین تدوین کنندگان آن به چشم می خورد. از شما بعید بود که از این موضوع بی اطلاع باشید!

6- دقت داشته باشید که نخستین نقد نسبت به تصمیم غلط ریاست دانشگاه از سوی کسی به رشته تحریر درآمد که خودش از پیشگامان مبارزه با کرونا در همین بیمارستان یحیی نژاد بوده و به مسائل و وقایع اشراف کامل دارد. بیمارستانی که ظاهراً حضرتعالی شناخت چندانی از شرایط آن ندارید.

7- فرمودید انتقال بیماران بستری در روحانی نیاز به زمان داشت. خوب در همه بیمارستان ها بیماران بستری حضور داشتند؛ کما اینکه در سراسر کشور نیز بزرگترین بیمارستان ها به این امر اختصاص پیدا کرد. این مشکل منحصر به بیمارستان روحانی نبود. بماند که تا تکمیل ظرفیت بیمارستان سی تختخوابی میناگر پنج روز فرصت باقی بود. آیا بخش اعصاب و روان بیمارستان یحیی نژاد استاندارد لازم برای مداوای بیماران ریوی را دارا بود؟ چرا تعداد متوفیان کرونایی یحیی نژاد بیشتر از روحانی است؟ اگر بیمارستان روحانی با ظرفیت و امکاناتی که در اختیار داشت از ابتدا به بیماران کرونایی اختصاص می یافت دیگر چه نیازی بود بیمارستان های دیگر شهر درگیر این ماجرا شوند؟ نسبت مرگ در کادر درمان بابل را حتی با تهران می توان قیاس کرد؟

8- در مرقومه شریفتان خواندم: " بیمار در یحیی‌نژاد کمتر از ۵۰ دقیقه از بدو ورود می‌رفت رو درمان... این می‌دونید یعنی چی!!؟ این شاهکار می‌باشد..."  دکتر جان! یعنی باور کنیم ظرف پنجاه دقیقه بیمار ویزیت شده، سپس با ارجاع به آزمایشگاه و انجام مراحل آن و دریافت جواب آزمایش به یکی از مراکز خصوصی یا دولتی شهر برای انجام سی تی اسکن رفته و پس از بازگشت بستری شده است؟!! مطمئن هستید این پنجاه دقیقه مشابه همان ادعایی نیست که درباره اضافه شدن CT  به پروتکل بعد از پانزده روز داشته اید؟!!

9- و باز هم محض اطلاع آقای دکتر عرض کنم که عزیزانی مثل خانم دکتر بیانی و آقای دکتر صادقی در روحانی زحمت می کشیدند. آنچه که توسط شما دیده نشده، زحمت عزیزانی مثل آقای دکتر سالاریه، آقای دکتر رجب پور، آقای دکتر سالکی، خانم دکتر محسنی، خانم دکتر بابازاده، آقای دکتر شکری و... هست که جانفشانانه با کمبود امکانات در یحیی نژاد بودند.

حرف آخر: انتقاد از عملکرد ضعیف دکتر جلالی منحصر به دوستان پزشک و کادر درمانی یک طیف خاص نیست و عزیزانی با نگرش های مختلف سیاسی بر این امر صحه گذارده اند. همه ما نیاز به نقد و اصلاح و رشد داریم و نباید خود و یا همفکران خویش را از این امر مستثنا بپنداریم. بی شک اعتراف به خطا و پذیرش اشتباه، نشانه بالندگی و بزرگی است.

موفق باشید. التماس دعا. (محتوای متن با تأیید جمعی از دوستان پزشک منتشر شده است.)

سید حمید مشتاقی نیا

 

 

🔺نظر تلنگر در مورد مطالب آقای دکتر براری و پاسخ حجت الاسلام مشتاقی نیا در مورد عملکرد ریاست دانشگاه علوم پزشکی بابل آقای دکتر جلالی در بحران کرونا 

✅مطلب دکتر براری در پاسخ به حجت الاسلام مشتاقی نیا با نگاه احساساتی و کلمات تند و غیر لازم همراه بود و در بعضی موارد مثل CT و یا آوردن اسم دکتر قاسم زاده که از طرف آقای مشتاقی نیا در مطلبش بدان اشاره نکرده بود؛ درست نبود.

✅مطلب آقای مشتاقی نیا همراه با ادب نوشتاری و احترام بوده و بحثی منطقی را مطرح و از عملکرد ریاست دانشگاه در موردی خاص نقدی منطقی کرده که پاسخی منطقی را طلب میکند.
◀️در عین حال از زحمات دکتر براری در بحران کرونا نیز تشکر میکنیم
اما پاسخ به یک نقد مدیریتی باید بدور از احساسات باشد.

توفیق هر دو عزیز را از درگاه خداوند کریم خواستاریم

گروه تلگرامی تلنگر🌺

  • سیدحمید مشتاقی نیا

شورای شهر بابل و حزب توده!

سیدحمید مشتاقی نیا | چهارشنبه, ۲۷ فروردين ۱۳۹۹، ۰۹:۱۵ ق.ظ

شورای اسلامی! شهر بابل که پیش از این سابقه حذف نام میدان انتفاضه و بی توجهی به نام شهدا را در کارنامه خود دارد مدتی است که در یک اقدام مشکوک، میدانی را به اسم یکی از عناصر وابسته به حزب توده که پیشینه اخراج از نهادهای دولتی و محکومیت در زندان اوین را دارد و در آثار خود در جهت تحریف تاریخ انقلاب اسلامی کوشش نموده، نامگذاری کرده است.

از شورای شهر بابل که معرّف حضور همه ایرانیان و فارسی زبانان سراسر عالم است و نام آن لبخندی ملیح و معنادار را بر گونه شنوندگان می نشاند، انتظاری جز این نیست؛ اما از بچه های بالا که بخشی از توان خود را برای کنترل و از صحنه خارج نمودن نیروهای انقلابی متمرکز ساخته اند انتظار می رفت که بیش از این مراقب جریان خبیث و خزنده نفوذ فرهنگی باشند.

  • سیدحمید مشتاقی نیا

بعضی پزشکان در فاجعه کرونایی بابل مقصرند

سیدحمید مشتاقی نیا | يكشنبه, ۲۴ فروردين ۱۳۹۹، ۰۹:۳۶ ب.ظ

مسئولانی که نمیخواستند بیمارستان بزرگ و مجهز آنها با برچسب کرونایی، هزینه بحران بوجود آمده را بدهد و منجر به افزایش آمار بیماران شده اند باید با برخورد قضایی رو به رو شوند.

 

 مسئولانی که نمیخواستند بیمارستان بزرگ و مجهز آنها با برچسب کرونایی هزینه بحران بوجود آمده را بدهد و منجر به افزایش آمار بیماران شده اند باید با برخورد قضایی رو به رو شوند.

 

به گزارش رجانیوز: برخی حواشی در خصوص تعداد بالای بیماران در شهرستان بابل ما را بر آن داشت تا به جست و جوی واقعیت و چرایی این رخداد بپردازیم. اتفاقی که درنهایت مشخص شد بی تدبیری و تعارض منافع برخی پزشکان از دلایل اصلی این اتفاق بوده است. به نظر می‌رسد مسئولانی که نمیخواستند بیمارستان بزرگ و مجهز آنها با برچسب کرونایی هزینه بحران بوجود آمده را بدهد و منجر به افزایش آمار بیماران شده اند باید با برخورد قضایی رو به رو شوند.

 

با دکتراسدی مسئول بسیج جامعه پزشکی شهرستان بابل و پزشک اورژانس بیمارستان یحیی نژاد این شهر گفت و گو کردیم تا پشت پرده اتفاقات اخیر این شهرستان را واکاوی کنیم:

 

آقای دکتر در بابل چه اتفاقی افتاده است؟

اجازه بدهید با یک مقدمه شروع کنیم. استان مازندران دو دانشگاه علوم پزشکی دارد. یکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران که در ساری مرکز استان است و تمام شهرستان استان تا شرق را پوشش می‌دهد و دانشگاه دوم دانشگاه علوم پزشکی شهرستان بابل که فقط همین شهرستان را پوشش میدهد.

 

خود استان مازندران شاخصی دارد که با دیگر استان ها قابل مقایسه نیست و آن طرح پزشک خانواده است که در بحران کرونا می توانست فرصت خوبی باشد. در بحث کرونا آنچه اهمیت دارد بهداشت و غربال گری است که اگر می توانستیم جمعیت را غربال کنیم و بیماران و ناقلین را شناسایی کنیم زیر خرج سنگین درمان نمی رفتیم.

 

روسای هر دو دانشگاه در ابتدای بحران دچار کرونا شدند و دو هفته در قرنطینه ماندند. رئیس دانشگاه علوم پزشکی مازندران ابتکار عمل به خرج داد و معاونت بهداشتی خودش را به عنوان قائم مقام و مسئول بحران قرار داد. اما به دلایل سیاسی رئیس دانشگاه علوم پزشکی بابل معاونت درمان خود را قائم مقام خودش برای مدیریت کرونا کرد. این بزرگترین انحرافی بود که تبعات بدی برای شهر داشت. در نتیجه آنچه برای ما به عنوان طرح پزشک خانواده یک فرصت بود تبدیل به تهدید شد و تمام جمعیت یک دفعه به سمت بیمارستان ها هدایت شدند. به طوریکه ما در ده پانزده روز اول شاهد یک هجوم وسیع بیماران با ترافیک سنگین بودیم. مثلا در یک شیفت شش ساعته یک پزشک اورژانس مجبور بود 170 یا 180 مریض را ببیند! در بین این تعداد ممکن بود 20 یا 30 نفر کرونا داشته باشند اما همین ترافیک در محیط آلوده باعث می‌شد تا خیلی‌ها در اینجا آلوده شوند. یک اشتباه دومی که اتفاق افتاد مربوط به انتخاب بیمارستان میشود که آقای دکتر جان بابایی معاون وزیر بهداشت هم نکته خوبی در این مورد گفته بود. گفته بود ما سعی کردیم در خود تهران و دیگر استان ها بیمارستان‌های بزرگ را برای کرونا در نظر بگیریم چون بیماری ناشناخته است و بیمارستان های بزرگ شانس برخورداری از کادر علمی قوی تر و امکانات بیشتر دارند.

 

 اما برای مصلحت های مالی در بابل اینها بیمارستان 600 تخت خوابی مجهز روحانی را کنار گذاشتند و یک بیمارستان درجه دو که 130، 140 تخت داشت و بیشتر آن تخت ها هم تخت روان پزشکی بود انتخاب کردند. این بخش ها اکسیژن مرکزی نداشت، این بیمارستان حتی سی تی اسکن هم نداشت. ما برای تشخیص کرونا به سی تی اسکن و برای درمان آن به اکسیژن نیاز داریم. اینها با بی تدبیری و به خاطر منافع مالی که در آن بیمارستان بزرگ 600 تخت خوابی داشتند این بیمارستان را انتخاب کردند. ما همان زمان خیلی اعتراض کردیم.

 

چه منفعتی در عدم انتخاب بیمارستان بزرگ بابل برای تصمیم گیرندگان وجود داشت؟

اولا هیات رئیسه دانشگاه ما جزو کادر آن دانشگاه بزرگ‌تر بودند. در این بیمارستان بزرگ متخصص قلب و دستگاه آنژیوگرافی هست و اگر برچسب آلودگی گرونا برای این بیمارستان پیش می‌آمد بازار اینها به هم میخورد. این در نگاه شخصی است. اما در نگاه کلی که تردیدی در آن نیست درآمد دانشگاه علوم پزشکی بود که اگر بیمارستان بزرگ را به این قضیه اختصاص بدهیم از درآمد می‌افتیم و اینجا اقتصادی فکر شد. همچنین پیش بینی غلط آنها از کرونا هم موثر بود. شاید اینها تصور نمیکردند که کرونا باید حداقل 50، 60 درصد از جمعیت را مبتلا کند و ایمنی جمعی بوجود بیاورد تا پیک خود را بگذراند.

 

خب آقای دکتر جان بابایی معاون وزیر تدبیر کرده بود که به همین دلیل بیمارستان های بزرگ را در اختیار بیماران قرار دهیم. باید بیمارستان های بزرگ را با حداکثر ظرفیت به کار گرفته شود و بیمارستان های کوچک دیگر برای بیماری های دیگر ذخیره بشود. بیمارانی مثل سکته قلبی و مغزی و چیزهای دیگر هم هست. شما باید یک بیمارستان را به کرونا اختصاص دهید.

 

اینکه بیماران به بیمارستان کوچک تر و با امکانات کمتر می‌آمدند چه مشکلاتی بوجود آورد؟

نتیجه این شد که بیماران با ترافیک بالا به بیمارستان کوچک یحیی نژاد می آمدند و ما برای تشخیص باید آنها را سی تی اسکن میکردیم که در این بیمارستان نبود. مریضی که مثل بمب متحرک بود رها میشد در داخل شهر تا سی تی اسکن بگیرد. بیمار به مرکز خصوصی میرفت 200، 300 هزار تومن برای اسکن ریه هزینه میداد. اگر پول نداشت هم باید میگذاشت برای چند روز بعد که حالش بدتر میشد. به همین دلیل آلودگی شهر بابل به صورت وحشتناکی بالا رفت. اگر بیمارستان روحانی به عنوان بیمارستان بزرگ تر که خودش هم سی تی اسکن داشت و ضرورتی نداشت که بیمار بخواهد در شهر دنبال مرکز خصوصی حرکت کند و بچرخد انتخاب میشد این مشکلات پیش نمی آمد.

 

 حالا مریض آمد و بستری شد در بخش روان پزشکی بیمارستان کوچک تر که دستگاه اکسیژن ندارد! این وسط مریض از بی اکسیژنی عذاب می‌کشید و از دست میرفت. پرستار بخش روان پزشکی هم که اصلا بلد نیست که مریض تنفسی را چگونه احیا کند.

 

چه تعداد از بیماران از دست رفتند؟

ما شاخصی داریم به عنوان شاخص مرگ و میر. یعنی تعداد فوتی های یک مرکز نسبت به تعداد ترخیصی ها و بهبود یافتگان. این شاخص مرگ و میر در بیمارستان کوچک یحیی نژاد 20درصد شد در حالی که این بیمارستان وقتی در عرض 7، 8 روز پر شد و دیگر تختی نداشتیم اینها دیگر چاره ای برای باز کردن در بیمارستان بزرگ تر نداشتند حدود 130 نفر در بیمارستان یحیی نژاد و 200،250 نفر در بیمارستان روحانی بستری شدند. 

 

میزان مرگ و میر این دو بیمارستان را ما بررسی کردیم. شاخص مرگ و میر بیمارستان یحیی نژاد بیست درصد بود و این شاخص در بیمارستان روحانی 12درصد! یعنی 7درصد تفاوت. یعنی یک سوم فوتی های یحیی نژاد که معادل 50الی 60 نفر است!

 

اگر همه بیماران در بیمارستان ششصد تخت خوابی بستری می‌شدند این تعداد از دنیا نمی‌رفتند. به خاطر همین امکانات که در این بیمارستان وجود داشت.

 

این بی تدبیری نتیجه وحشتناکی داشت. بدتر از همه اینکه وقتی ما با اینها طرح موضوع می‌کنیم می گویند حتی اگر باز هم به اسفندماه برگردیم همین کار را میکنیم.

 

علتی که خودشان برای انتخاب بیمارستان کوچک تر داشتند چه بود؟

بیمارستان یحیی نژاد قدمت نودساله دارد و بیمارستان بزرگ تر روحانی یک عمر 10، پانزده ساله دارد. اینها میگویند پرستاران بیمارستان یحیی نژاد با تجربه تر بودند. این واقعا توجیه است. چیزی که این وسط گفته نمیشود همان تعارض منافعی است که عرض کردم. رئیس دانشگاه آقای دکترجلالی فوق تخصص قلب و رئیس آنژیوگرافی بیمارستان روحانی است. خیلی از افراد صاحب نفوذ دیگر هم در بیمارستان روحانی مشغول اند. در مقابل مدیریت بیمارستان یحیی نژاد هم ضعیف است. و هزینه این رخداد را کادر درمان و مردم دادند. تعداد شهدای خدمت ما در بابل هشت نفر بود و در کل استان مازندران سه نفر! این آمار در کل کشورعجیب است. 

 

الان وضعیت شهرستان چطور است؟

ما دوران پیک را گذارنده ایم. الان به شرایط متعادل رسیدیم. بحثی که الان داریم بحث آلودگی بیمارستان هاست. ما سه بیمارستان در شهر بابل داریم که اگر همان اول بیمارستان بزرگ را انتخاب میکردیم، دو بیمارستان ما ذخیره می ماند اما الان هر سه بیمارستان ما آلوده است. تقریبا هفتاد تا هشتاد درصد بیمارستان های ما خالی است. با این وجود بیماران قلبی و مغزی هر کاری میکنند تا وارد این بیمارستان ها نشوند تا با آن وضعیت غم انگیز رو به رو نگردند. 

 

 

باتشکر از وقتی که گذاشتید.

  • سیدحمید مشتاقی نیا

برای بابل فریاد بزنید!

سیدحمید مشتاقی نیا | سه شنبه, ۲۷ اسفند ۱۳۹۸، ۰۱:۲۳ ب.ظ

 

وضعیت بابل بحرانی است. کمبود تجهیزات درمان و دارو یک آسیب جدی در کنترل روند رشد ویروس کرونا به حساب می آید. همه ظرفیت های پزشکی و درمانی شهر به عللی فعال نیست و فشار سنگین کار بر جسم و جان کادر فعال و ایثارگر حاضر در صحنه، آثار مخرب داشته است. تا این لحظه هشت نفر از کادر درمان شهر جان خود را از دست داده اند.

کنترل وضعیت بازار و ادارات و سفر و ...  با عزم جدی مسئولان شهری و استانی محقق می شود؛ اما تأمین فوری مایحتاج و نیروی درمانی تازه نفس، نیازمند توجه ملی به اوضاع این شهر است. از این رو به میدان آمدن توان رسانه ای بابل و فریاد مسئولان و ائمه جمعه و نمایندگان شهر در مجلسین شورا و خبرگان ضرورتی انکار ناپذیر به نظر می رسد. حضور مستمر و اختصاصی نماینده ویژه وزارت بهداشت برای خروج از بحران در بابل الزامی است.

فرماندار بابل، یک سر و گردن بالاتر از همه مسئولان، فعالیت میدانی چشمگیر و روحیه بخشی دارد. ضروری است به منظور حفظ نظم و هماهنگی بین ادارات مرتبط با بحران، شخص فرماندار سکّان فرماندهی ستاد مبارزه با کرونا را در دست بگیرد.

  • سیدحمید مشتاقی نیا