ایران، عربستان و آرژانتین
عربستان آرژانتین قدرتمند را دو بر یک شکست داد. حالا حرف و حدیثهای داوری بماند اما عربستانی ها انصافا با تعصب و پرتلاش ظاهر شدند. تیمی بود که انگیزه داشت و میدانست که دارد چه کار میکند. درست برعکس تیم ملی ایران که آشفته و نامنسجم بود و انگار افرادی ناآشنا را از کنار خیابان گرد هم آورده و تیمی تشکیل داده بودند.
من به هیچ وجه بازیکنان تیم را بی غیرت نمیدانم. آنها تلاششان را کردند بخصوص طارمی که دل مردم را شاد کرد؛ اما بمباران رسانه ای یا بعبارتی ترور رسانه ای دشمن و دوست کار خودش را کرده بود.
حکومت آل سعود دستش در خون مردم مظلوم کشور خودش و یمن و سوریه و ایران تا بعضی کشورهای آمریکایی مثل گویان آغشته است. ماجرای خاشقچی فقط یک نمونه از جنایاتش بود. همین جماعت خودباخته ای که حکومت ایران را به عرب پرستی متهم میکنند در قبال جنایات آل سعود همیشه سکوت کردند و از رسانه وابسته عربستان خط میگیرند. اپوزیسون سعودی هم هیچ وقت از بازیکنانش تمنای باخت و خیانت به میهن نداشت.
همین جماعتی که بلغور میکردند فوتبال سیاسی نیست و رهبری نباید برای برد مقابل آمریکا پیام تبریک میداد، حتی بازی با تیم غاصب صهیونیسم ایرادی ندارد چون یک اقدام حرفه ای است، اخلاق در فوتبال جایگاهی ندارد و برای کسب امتیاز میتوان به رقیب آسیب زد، او را روی زمین انداخت، وقت کشی کرد، داور را فریب داد و... حالا از فوتبالیستهای ما میخواهند که ورزش را به سیاست آلوده و از مظلومیت کاذب اغتشاشگران داعشی حمایت کنند.
بازیکنان ما بندگان خدا زیر هجمه سنگین رسانه ای دشمنان و فریب خوردگان، روح و روانی متلاشی داشتند.
عربستان هم از اقتصاد جام جهانی قطر بهره برد هم در مسابقه نخست درخشید و امتیازی تاریخی به دست آورد ما به یُمن وطن فروشی جماعت خودباخته و غربزده و نابخرد نه نفع اقتصادی خاصی از مجاورت با میزبان جام جهانی بردیم و نه توانستیم در مسابقه نخست آبرو داری کنیم. امیدوارم دو بازی بعد جبران شود.
