اعجاز بیانی قرآن
همه اعراب که لزوما مسلمان و حامی توحید و قرآن نیستند. ای بسا اعراب دانشمند و ادیب و سرشناسی که ضد دین و خدا و رسول او و مخالف قرآن هستند؛ اما در هه این قرنها نتوانستند کتابی بنویسند و مجموعه ای فراهم آورند که از نظر ادب و هنر و بیان و فصاحت و ... از کتاب خدا بالاتر باشد. منظور، صرف بازی با کلمات و کپی و تقلید مبتذل برای شبیه سازی آیات نیست. متنی نو که روی دست قران بلند شود و از نظر اهل ادب و عالمان لغت عرب با هر دین و مسلکی یک پله بالاتر که نه لااقل همپای کلام وحی شمرده شود.
اعجاز وحی در همین است که آهنگ و بیان آن نیز در روی آوردن به این دین الهی موثر افتاده و قلبهایی را به لرزه وا داشته است. هیچ کس در همه این قرون مدید نتوانسته مدعی شود کتاب خدا تغییری یافته و جعل گردیده است. تفاسیر قرآن تمامی ندارد و در هر دوره، هر دانشمند و ادیب و اسلام شناسی با نگاه ژرف و بدیع توانسته برداشتی نو و متفاوت و عمیق از متن کتاب وحی داشته باشد. در آهنگ مکی و مدنی قرآن نیز اعجاز بیان و قرائت نهفته است. آنجا که عتاب لازم است تند و تیز و ضربتی است؛ آنجا که بحث از هدایت و راهنمایی است آرامش و حوصله و کشش در موسیقی آیات دیده می شود. خواندن قرآن هیچ گاه تکراری و ملال آور نمی شود. جامعیت علمی آن نیز هر از گاه با پیشرفت دامنه تحقیق و پژوهش بیشتر نمایان می شود.
خدا گفت ما قرآن را فرستادیم و خودمان هم آن را حفظ می کنیم. اعجاز خدا عمل به همین وعده راستین در صیانت از کلمات و آیات وحی است.
"اعجاز بیانی قرآن"، کتابی مجمل و مفید به قلم رضا بابایی است که البته اگر برای نسل جوان و دانشجو نگاشته شده –با توجه به نقش کانون اندیشه جوان در جلد اثر- قلمی زیبا اما ثقیل و مغلق دارد. می شود با قلمی ساده و با دسته بندی و استدلال قابل درک همه سطوح مخاطب ولو قشر غیر ادیب، به اثبات اعجاز ظاهری و باطنی قرآن و رفع شبهات سست پرداخت.
