هوس عکاسی

منتظر یکی از دوستان ایستاده بودم. از این زاویه خوشم آمد:

 

فرماندار قزوین

 

ماجرای زندانی شدن فرماندار قزوین هم از آن دست چالشهایی است که بخشی دیگر از اعتبار دستگاه قضا را زیر سوال خواهد برد.

دستگاه قضا باید متوجه باشد افراد عادی جامعه تحت القائات رسانه های بیگانه به هیچ یک از نهادهای رسمی کشور اعتماد ندارند.

می ماند جماعت انقلابی و مومنین که متأسفانه هر از گاهی بعضی رفتارهای قوه قضاییه باعث ریزش اعتماد آنها میشود.

هنوز یادمان نمی رود اکبر اتباعی طبری تنها با افشاگری زاکانی به میز محاکمه کشانده شد و به رغم صدور حکم قطعی برای او اما روزگار را در بیرون از زندان سپری میکرد و نهایتا با افشاگری رسانه ها راهی زندان شد. دوستانش نیز اغلب آزاد شدند.

پرونده هایی مثل اختلاس در فولاد مبارکه اصلا به جایی نرسید. با دانه درشتهایی مثل زنگنه و جهانگیری و ... هیچ برخوردی صورت نگرفت.

از این دست مثالها فراوان است که به مرور باعث سلب اعتماد جامعه مومنان خواهد شد.

در خصوص محکومیت فرماندار قزوین که گفته میشود قاضی صادر کننده رای از جمله متهمان دریافت زمین غیرقانونی بوده این برداشت وجود دارد که نوعی ائتلاف بین صاحبان قدرت رقم خورده است.

تحلیل دیگر این است که مدتی است حجم افشاگری از وجود رانت در استان قزوین افزایش پیدا کرده که یک نمونه اش هم مربوط به موقوفات تحت تصرف عروس جناب خاموشی بوده است. این افشاگری ها اغلب توسط وحید اشتری صورت میگرفت که خودش اصالتا قزوینی است و بعد از افشای ماجرای سیسمونی گیت، مبغوض یکی از نهادها نیز قرار گرفته است. نخستین متن اعتراضی نسبت به بازداشت فرماندار قزوین توسط وی منتشر شده است. به نظر میرسد مسئولانی که از افشای مدارک در خصوص رانتها توسط وحید اشتری به ستوه آمده اند به این نتیجه رسیده باشند که اسناد افشا شده به واسطه فرماندار به دست اشتری رسیده است. از این جهت او را برای آنکه عبرت سایر مسئولان همدست با عدالتخواهان شود به اتهام نشر اکاذیب برای سیزده ماه به زندان انداخته اند در حالیکه افراد بسیاری به رغم ایراد دهها تهمت و توهین به نظام همچنان آزاد بوده و پر دستگاه عدلیه به پرشان نگرفته است.

نمایندگان ورزش نمایندگان فرهنگ ما باشند

 

ایرانی ها در ورزش به خصوص در رشته کشتی که ورزش اول کشور ایران است علاوه بر ابعاد قهرمانی در بعد اخلاقی و پهلوانی هم همواره خوش درخشیده اند. غلامرضا تختی فقط یکی از این چهره های درخشان است که در عرصه بین الملل نام و نشانی برای خود و افتخاری برای کشور ثبت نموده است.

یادم می آید در جریان مسابقات المپیک سئول، عسکری محمدیان وقتی در مسابقه فینال از حریف خود شکست خورد و به مدال نقره دست یافت به جای گریه و ناراحتی بلند شد و ایستاد، حریف را در آغوش کشید از زمین بلند کرد و دور تشک چرخاند. چهره خندان و رفتار اخلاقی او تا مدتها در رسانه های ورزشی دنیا بازتاب مثبت و ارزنده داشت. در همین بازیهای اخیر کشتی نیز با اینکه امیرحسین زارع از طرف حریف خود ضربه ای ناجوانمردانه ذریافت کرد اما بلند شد و روی او را بوسید.

حالا این ایران با این ارزشها و مفاخر اخلاقی و منش پهلوانی بخاطر رفتار بچگانه چند ورزشکار بی اعتبار شود جفاست. چرا یک کشتی گیر فرنگی کار بخاطر نفس گرفتن برادرش ظرف آب را روی تشک پرتاب میکند و محروم میشود؟ چرا جودوکار بینا به تیم ملی جودوی نابینایان می رود و آبروی خودش و کشور را با محرومیت و اخراجی که در مسابقات پارالمپیک آسیایی نصیبش میشود مورد خدشه قرار میدهد؟ مسئولان ورزش بیش از پیش توجه داشته باشند که برای ایران متمدن، بالاتر از رنگ مدال، امتیاز فرهنگ و اخلاق و ادب است که در جهان رقیب ندارد.

شما جیب ما رو نزن، عدالت پیشکش!

از برجسته ترین طنزهای روزگار است شهردار اسبق ساری با پرونده قطور اتهامات مالی و سابقه بازداشت در شعبه 13 رسیدگی به تخلفات کارکنان دولت، به پستی مهمتر آنهم در عرصه اقتصادی و مالی منصوب میشود، فرماندار بسیجی قزوین به خاطر افشای زمین خواری بعضی صاحب مسندان توسط یک قاضی که نامش در بین دریافت کنندگان زمین رانتی است به سیزده ماه حبس محکوم میشود و... اما مسئولان همچنان شعار میدهند که حاضرند به سوت زنی برای کشف یا پیشگیری از تخلفات اقتصادی جایزه بدهند!!

البته از این دست مثالها فراوان است که نخواستم فهرست کنم. کار از سوت زنی گذشته، معلوم نیست جیغ زدن هم فایده ای داشته باشد.

امروز هشتم آبان

 

دارم کتاب سال 2009 سارایوو، خاطرات ژنرال راسم دلیچ را می خوانم. صفحه 167 نوشته:

"رزمندگان ما با تمام توانشان از وجب به وجب خاک پوساوینا دفاع کردند و در حالی که توازن قدرت نظامی بیشتر به نفع دشمن بود، قهرمانی و شجاعت وصف ناپذیر رزمندگان ما، نتایج درخشانی را برای ارتش بوسنی و هرزگوین به ارمغان آورد. شنیده ها حاکی از آن است که یکی از رزمندگان ما مین ضد تانک به خود می بندد و خود را زیر تانک دشمن می اندازد و تانک را منهدم می کند."

خوب، امروز هشتم آبان است و روز شهادت حسین فهمیده و خواندن اتفاقی این صفحه از کتاب را به فال نیک میگیرم. مشابه حسین فهمیده باز هم جوانانی در همین مرز و بوم از بسیج و سپاه و ارتش داشتیم که در میدان مین دراز کشیده و راه عبور رزمندگان را به قیمت جان خود باز کرده اند. در ژاپن، ویتنام و بوسنی ... هم مشابه چنین جوانان رشیدی در دفاع از مرز و بوم جغرافیایی و اعتقادی مشاهده شده اند. چرا این موضوع را عرض میکنم؟ بعضی ها گوشه و کنار نسبت به نحوه شهادت حسین فهمیده تشکیک میکنند. عارضم خدمت این دسته از دوستان که با اندکی تحقیق متوجه خواهند شد که مشابه شهادت حماسی حسین فهمیده در نقاط دیگری از جبهه های دفاع مقدس نیز وجود داشته است. حتی بعد از جنگ نیز ماجراهای مشابهی را در کشور شاهد بوده ایم که یکی اش شهادت محمد گلدوی و علیرضا ویزش فرد در زاهدان است. این دو، عامل انتحاری را در آغوش کشیده و مانع ورودش به مسجد شدند و به بهای جان شیرین خود، جان ده ها نفر از مومنین را نجات دادند.

نکته بعد اما ضرورت زنده نگه داشتن و ترویج و معرفی یاد و نام شهدایی است که در بحبوحه خطر، جان خود را برای نجات دیگران هدیه میکنند. حیف است با گذشت چند دهه از انقلاب اسلامی هنوز بسیاری از این قهرمانان حقیقی کشور به جامعه معرفی نشده اند و در عوض تا دلتان بخواهد قهرمانان پوشالی را به خورد فکر و دل بچه هایمان داده ایم. معرفی شهدا صرفا زدودن غبار فراموشی و تکریم آنها نیست. شهدا به تکریم ما نیازی ندارند. معرفی این الگوها و تقویت روح حماسی ملت در واقع عاملی بازدارنده در مقابل تهدیدات و نقشه های شوم دشمنان بوده و کشور را از خطر بدخواهی اجانب در امان نگاه خواهد داشت.

از بایا تا موجهای آبی

 

یادتان است یک مدت چقدر سیامک انصاری روی مخ بود؟ هر لحظه هر کانالی را عوض میکردید صدا و تصویر او بود که می گفت: بایا کن!

ملت آنقدر از این حجم تبلیغات بدشان آمد و هجو و تمسخر و نفرتشان را ابراز کردند که بعد از مدتی نه تنها دیگر تبلیغ بایا از جایی پخش نشد بلکه اساسا اسم آن هم از ذهنها پرید و رفت.

الان این وضعیت را تبلیغات موجهای آبی با محوریت امیرحسین رستمی دارد. هر کانالی از تلویزیون را تماشا کنید به شکل مکرر در حال پخش تبلیغات آن است. نباید فراموش کرد تبلیغ زیاد، ضد تبلیغ است و اصرار و تأکید مستقیم در نهایت اثری جز انزجار و نفرت نخواهد داشت. آن شرکت دلال تبلیغات بازرگانی که با مشاوره غلط خود میلیاردها تومان از بودجه این مجموعه ها را هزینه تبلیغات بی امان آنها قرار می دهد در واقع در حال صدمه زدن به جایگاه و ایجاد نفرت و ضرر برای آنهاست.

بالاخره فروش فیلترشکن جرم است یا نیست؟

 

چند روز پیش این خبر در همه رسانه های مجازی و مکتوب و صوتی و تصویری منعکس شد: 

بازداشت 2 فروشنده فیلترشکن در قم با گردش مالی 46 میلیارد تومانی

دست قوه قضاییه درد نکند. به هر حال با هر تخلف و جرمی باید برخورد کرد و من هم به نوبه خودم تشکر میکنم؛ اما واقعا جای سوال است در این سیزده چهارده ماهی که اینستاگرام و... به جای بستن پهنای باند، صرفا فیلتر شدند حجم وسیعی از مردم به سمت استفاده از فیلترشکن روی آورده اند. شایعات گسترده ای هم درباره دخالت و ذی نفع بودن بعضی کانونهای قدرت در تولید و فروش نرم افزارهای فیلترشکن منتشر شد که ان شاءالله دروغ است. آن وقت در تمام این مدت فقط همین دو نفر به جرم فروش فیلترشکن دستگیر شده اند؟!

اگر فروش فیلترشکن جرم است انبوه عرضه کنندگان آن در جای جای کشور که به صورت مجازی و یا حتی حضوری مشغول فروش وی پی ان هستند چرا در حاشیه امن به سر میبرند؟

بسیاری از مسئولان هم در حال استفاده از فیلترشکن بوده و در اینستا و تلگرام و اتس آپ حضور فعال دارند. اگر فروش فیلترشکن جرم است خرید آن هم همکاری با مجرم به شمار می آید. آن وقت مسئولانی که قانون شکنی کرده یا از قانون شکن حمایت میکنند میتوانند امین و حافظ قانون باشند؟

به نظر من یا از خیر دستگیری این دو نفر می گذشتید یا حرکتی کامل و قاطع برای برخورد با فروشندگان فیلتر شکن آغاز میکردید. اینطوری ابهامات ذهن مردم هم بیشتر نمی شد.

و اما هفتم آبان

 

شهدای ابتدای جنگ، اغلب مظلوم و ناشناخته اند. شاید یک علتش انجام عملیاتهای بزرگ در دهه شصت و فراموش شدن اتفاقات و حماسه های سالهای آخر دهه پنجاه است. شاید یک علتش میدن داری راویانی باشد که از دهه شصت به جبهه های دفاعی کشور پیوسته اند.

نام محسن چریک را بارها از فرماندهان قدیمی جنگ شنیده ام. یکی می گفت محسن چریک را در بازی دراز دیده است. چه فرمانده دلاور و شجاعی بود و دشمن را با کمترین نیرو و سلاح به عقب می راند. یکی میگفت در فرونشاندن غائله گنبد، فرمانده شان فردی بود به نام محسن چریک. یکی در مبارزه با گروهک خلق آذربایجان در تبریز از محسن چریک خاطره دارد. یکی از سلحشوری او و یارانش در بستان و سوسنگرد حرف می زند و...

محسن چریک نام مستعار شهید سعید گلاب بخش اهل اصفهان است که امروز روزی یعنی هفتم آبان 1359 در غرب کشور به شهادت رسید و دشمن از خشم و نفرتی که نسبت به شجاعت و تدبیر این فرمانده عملیاتی سپاه و جوان مبارز تربیت شده در لبنان و فلسطین داشت پیکر پاکش را با خود برد و هیچ اثری دیگر از او بر جای نماند. شادی روح این قهرمان ناشناخته دفاع مقدس فاتحه ای نثار کنید.

فبشّر الصابرین...

 

مومنین در قضایای غزه از دو جهت زیر بار فشار روانی هستند.

یکی تماشای تصاویر مربوط به جنایات وحشیانه صهیونیستهاست که به زن و کودک رحم نمیکنند. این تصاویر دلخراش، اعصاب مومنین را به هم ریخته و آنها را به سمت این مطالبه سوق میدهد که ایران رسما وارد جنگ با اسراییل شده و تل آویو را موشک باران کند. سیاست جمهوری اسلامی هم البته بیداری جهانی و اثبات حقانیت مردم فلسطین و پشتیبانی و تجهیز مبارزان این کشور است. ایران معتقد است فلسطین سرزمین فلسطینیان است و باید به دست جوانان فلسطینی آزاد شود. البته امیدوارم سلاحهای پیشرفته تری در اختیار مبارزان مظلوم و شجاع فلسطین قرار داده شود.

از جهت دیگر نیز فتنه گران در نقش سرباز پیاده های صهیون که همواره سعی در مبارزه با انقلاب اسلامی بعنوان اصلی ترین دشمن اسراییل داشته اند به انحای مختلف در فضای رسانه مشغول بمباران خبری و ایجاد جنگ روانی در راستای تضعیف روحیه مومنین هستند. تولید فیلمها و کلیپهایی درباره ناصبی بودن تعدادی از فلسطینی ها یا دلبستگی معدودی از فلسطینیان به صدام، کلیپی با ترجمه غلط و کذب با موضوع فحاشی یک فلسطینی به ایرانیان و ... از جمله این اقدامات منافقانه به شمار می آید. یادمان نرود در جریان جنگ تحمیلی هم وقتی عده ای از جوانان کشور از خانواده و کار و تحصیل و زندگی جدا شده و به دفاع از مرزها می پرداختند عده ای دیگر نه تنها در دفاع از کشور زحمتی به خود نمی دادند بلکه با ایجاد جوّ روانی و شایعاتی اقدام به تضعیف روحیه خانواده های رزمنده و ایثارگر می نمودند. می گفتند اینها که به جبهه می روند خانواده شان را دوست ندارند یا می روند به جبهه و پولهای گزاف می گیرتد، کوپن بیشتری به آنها می دهند و ... در حالیکه حتی کرایه رزمندگان برای رفت و برگشت به جبهه نیز بر عهده خودشان بود.

بزرگترین جهاد مومنان صبر است. صبر یعنی ایستادگی در برابر شدائد روزگار و ناجوانمردی دشمن چه در عرصه جنگ نظامی و اقتصادی و چه در مقابل فشار روانی. اما پیروزی به یقین با صابران است. خدا صابران را خشنود خواهد ساخت.

قامتش خم نشد

فلسطین، می ایستد. زیر آتش سهمگین دشمن، تمام قد می ماند. کمرش خم نخواهد شد و دشمن را حسرت به دل نگاه خواهد داشت. درست مثل این پدر که روی ویرانه های شهر، فرزندانش را به دوش کشیده و مردانه و مصمّم به راهش ادامه می دهد. قامتش زیر بار مصیبت خم نشد و پاهایش در پیمودن مسیر بزرگ تاریخ به لرزه نیفتاد. إِنَّ ٱلَّذِینَ قَالُواْ رَبُّنَا ٱللَّهُ ثُمَّ ٱسۡتَقَٰمُواْ تَتَنَزَّلُ عَلَیۡهِمُ ٱلۡمَلَـٰٓئِکَةُ أَلَّا تَخَافُواْ وَلَا تَحۡزَنُواْ وَأَبۡشِرُواْ بِٱلۡجَنَّةِ ٱلَّتِی کُنتُمۡ تُوعَدُونَ.

 

محسن قرائتی

اعتمادآنلاین تصویری از محسن قرائتی در افتتاحیه طرح‌های عمرانی دانشگاه تهران منتشر کرده که روی ویلچر نشسته است.

قرائتی نمونه ای کم نظیر از یک روحانی محبوب و تأثیرگذار در دوره های مختلف و در بین اقشار مختلف و متفاوت است. راه و منش او هیچگاه پیر و فرتوت نخواهد شد. قرائتی همپای کافی و فلسفی و مطهری، نامی جاودان خواهد داشت.

 

چرا رییس جمهور عصبانی شد؟

 

روز گذشته جناب رییس جمهور نسبت به معطلی دو طرح محیط زیستی مرتبط با زباله در مازندران (آمل و ساری) اعتراض تندی داشت. ایشان همچنین خواستار رفع مشکلات بر زمین مانده شرکت نساجی مازندران گردید. خب برای ایشان باید سوال باشد چرا نماینده عالی دولت در استان که علاقه شدیدی هم به شومن بازی و پیگیری طرحهای ابتری مانند راه اندازی تاکسی هوایی! دارد، یا حتی طرح راه اندازی پتروشیمی میانکاله که قانونی نبوده و با دستور دولت تعطیل شده است را پیگیری میکند اما وظایف قانونی خود در اتمام پروژه های مهم نیمه کاره را رها میسازد؟

تخلیه زباله در جنگلهای انجیلسی بابل نیز با توجه به خسارتهای بسیار آن از طرف نهاد قضا ممنوع اعلام شده اما نمایندگان قوه مجریه انگیزه ای برای عمل به قانون ندارند.

رییس جمهور در نخستین سفر استانی خود به قم نیز دستور اتمام پروژه نیمه کاره منوریل را صادر کرد که با اعتنایی مسئولان دولت در قم مواجه شد. این نوع اتفاقات از ثمرات اداره دولت بر مبنای شرکت سهامی و انتخاب مدیرن بر اساس توصیه کانونهای قدرت است. رویکردی اشتباه که دولت را مجبور کرد در دو سال اول فعالیت خود دست به تغییر بعضی وزرایش زده و تغییر بعضی دیگر از وزرا را از باب حفظ آبرو به دور بعد موکول سازد.

بانوی اول ایران

 

ابراهیم اگر ابراهیم شد و خوش درخشید نمیتوان نقش بانوی بزرگی چون هاجر را در زندگی او نادیده انگاشت. به پیامبر خدا آنقدر ایمان داشت که بپذیرد با طفل شیرخوارش در صحرا تنها بماند. شیطان در قالب پیرمردی خیرخواه به سویش رفت بلکه احساسات مادرانه اش را برانگیزد تا مانع از عزم ابراهیم برای ذبح اسماعیل شود. هاجر اما گفت تسلیم محض خدا و پیامبرش هستم و بس. دل ابراهیم قرص شد و در مسلخ عشق سربلند تاریخ گردید.

موسی اگر موسی شد دل دریایی مادرش یوکابد بدرقه راهش در امواج سهمگین نیل بود و اراده زن پاکدامن تاریخ سازی چون آسیه او را از کاخ ستم تا میعاد نبوت و هدایت، همراهی نمود.

یک محمد بود و یک خدیجه. ایثار مادر امت آنقدر بزرگ بود که رسول الله شهادت بدهد اقامه دین مدیون عظمت وجود و شخصیت آسمانی این بانوی بزرگ است.

خطبه فدکیه در حقیقت خطبه ولاییه بود. فاطمه کمر به حمایت حق بسته بود. مثل شیر می غرّید و از ولایت علی دم زده و غاصبان را رسوا می نمود. امروز اگر سیرت و غیرت علوی اسوه مردان عالم است به برکت بیان و منطق و کلام فاطمی است.

زینب عصاره فاطمه و علی بود. شیر زن دشت کربلا که افشاگری و روایتگری حکیمانه اش مکمل نهضت عاشورا شد. بنیان یزیدیان را برباد داد و مبدأ خیزش ابدی مستضعفان جهان در تأسی به قیام اباعبدالله گردید.

یک اسلام است و یک فاطمه معصومه. قم اگر قم است و آشیانه آل محمد(ص)، حوزه اگر حوزه شد و مادر انقلاب گردید، ایران اگر مهد بیداری جهان شد و پرچم آزادگی ملتها در مبارزه با ظلم را در پهنه گیتی به اهتزاز درآورد مرهون شمع وجود دختر موسی بن جعفر است.

نقش زن در اسلام را اگر میخواهید بدانید به عظمت وجود بانوانی بنگرید که محور اندیشه حماسه و ایمان قرار گرفته و حیات نور دین و فطرت را در هجوم سیاهه بیداد و عصیان و تغافل و غارتگری، محافظت نمودند.

شهادت، عشق سرخ

 

هر دو آرام خوابیده اند. مرد قلبش را به آغوش گرفته و به مرگ لبخند می زند. کودک در امن ترین جای جهان به خواب ابدی فرو رفته است. پدر، جگرگوشه اش را در آغوش داشت تا خود را سپر بلای او سازد. لااقل غم فرزند نبیند و ندید. کودک می دانست پدر مثل کوه پشتش ایستاده و او را تنها نخواهد گذاشت. 

این تصاویر را خیلی ها با حسرت نگاه میکنند. پدرهایی که کودکانشان مقابل چشمشان پرپر شد و کودکانی که داغ یتیمی بر پیشانی شان نشست. هر دو گروه به این عکس غبطه میخورند. کاش خودشان اینگونه پر می کشیدند. 

پدر نماند که شرمنده کودک شود. کودک نماند که داغ فراق پدر را به دوش کشد. مرگ، فقط اسم تلخی دارد؛ خواب عمیقی بیش نیست. مرگ پایان دنیا نیست یک کوچ ناگزیر است که هر چه عاشقانه تر، شیرین تر خواهد بود. لحظه عروج عاشقانه این پدر و فرزند خردسال، لحظه شیرین سفری شیدایی است. کودک تا ابد در آغوش بابا شیرین زبانی میکند و جز رنگ آرامش نخواهد دید. می گویند کودک که از گریه بیقرار میشود او را در آغوش پدر بگذارید، چند قدمی با او راه برود چند کلامی با او حرف بزند، طنین صوت گرم و مهربان و مطمئن پدر، نور سکوت و آرامش و قرار را بر دل کودک می تاباند و او را دلگرم می سازد.

غزه و مردمانش هم حکم پدر و فرزند را دارند. دشمن از مردم خواست شهر را ترک کنند که بنای ویرانی آن را دارد. همه ماندند تا اگر کوچ عاشقانه ای در پیش است، از آغوش پدر جدا نباشند. غزه یا با مردم غزه می ماند یا با مردم غزه می میرد؛ اما این مرگ عین زندگی است. وقتی دنیا به خروش درآمده، یعنی منطق فلسطین و رهایی قدس بر تفکر نحس و نجس صهیون پیروز شده است.

تشکر از ستاد کل

تصمیم به کاهش سه ماه از مدت خدمت سربازی تصمیم درستی بود که به عنوان یک مطالبه گر این عرصه بر خود لازم میدانم نسبت به آن قدردان باشم هر چند کافی نیست اما نشان داد که بالاخره از ستاد کل نیروهای مسلح هم میتوان مطالبه داشت و تا حدودی به نتیجه رسید.

جوانها بعد از تصیل درست در سنی که آماده تشکیل خانواده میشوند باید دوسال را در خدمت سربازی بگذارنند که بر اساس آمارهای موجود گاه عوارض روانی غیرقابل جبرانی برایشان به همراه داشته است.

کسی مخالف ضرورت وجود دوره خدمت سربازی نیست اما در شرایط صلح، این حجم زمان برای گذراندن دوره سربازی غیر ضروری و آسیب زا است. گاه دیده میشود جوانهای تحصیل کرده در کارهایی به کار گرفته میشوند که با شخصیت آنها فرسنگها فاصله دارد مثل تمیز کردن میز مسئول مافوق و ... حالا جالب است تا همین سالهای اخیر، حقوق مصوب قانونی سربازها هم به آنها پرداخت نمیشد که نگاه بسیار بدی را در جوانان نسبت به عدالت در نظام اسلامی ایجاد میکرد. شکر خدا این معضل نیز مدتی است که رفع شده است.

به نظر من همچنان میتوان نسبت به کاهش مدت سربازی تصمیم گرفت و بخشی از ظرفیت اجتماعی و اقتصادی کشور را اینقدر معطل نگاه نداشت.

نکته دیگر بی عدالتی در تقسیم نیروی سرباز است. گاه دیده میشود بچه های مسئولان در مناصب اداری به خدمت می پردازند و جوانهای بی کس و کار در مرزها یا نقاط پرخطر به کار گرفته میشوند که این موضوع نیز مناسب شخصیت حاکمیت دینی نیست. بعضی کارها اساسا در توان یک جوان غیرنظامی نیست مثل انتقال مجرمین خطرناک به دادگاه یا درگیری مسلحانه با اشرار و ... که متأسفانه هر ازگاه خبر حادثه ای ناگوار در این خصوص منتشر میشود و کسی هم نسبت به آن پاسخگو نیست.

با توجه به ضرورتهای غریزی و فرهنگی موجود، هر آنچه بتواند سن ازدواج جوانان را به حد تعادل و معقول برساند باید مورد بررسی قرار بگیرد. مقام معظم رهبری پیشتر در خصوص لزوم حذف دروس غیرضروری در مدارس و دانشگاهها تذکر داده بود که ظاهرا هنوز مورد توجه مسئولان ذی ربط قرار نگرفته است.

حجم شعار از حجم عمل بزرگتر نباشد

 

روزانه سیصد تن زباله در قلب جنگلهای شهرستان بابل رها میشود که بارانهای سیل آسای اخیر بخشی از آن را با خود به میان جنگل و روستاهای اطراف کشانده است.

پیش تر با شکایت جمعی از اهالی منطقه در دادگاه ثابت شد که دفن این حجم از زباله چه بلای غیرقابل جبرانی بر سر طبیعت اعم از جنگل و حیوانات و زمین های کشاورزی می آورد. بنابر حکم دادگاه، دفن زباله در روستای انجیلسی بابل ممنوع است اما کسی دنبال اجرای این حکم نیست. متخصصان پزشکی نیز بر این باورند که شیرابه ها و ذرات به جا مانده از کوه زباله در طبیعت، عوارض سرطانی و بیماریهای گوارشی و پوستی نیز برای مردم به همراه دارد.

دیروز خبرگزاری ایرانا گزارشی در این خصوص تهیه کرد که میتوانید اینجا بخوانید:

https://irna.ir/xjNMfm

همزمان رسانه های مجازی بابل دست به انتشار خبری با موضوع اقدام دادستان این شهر در دفاع از حقوق عامه زدند. بر این اساس شهروندان در صورت مشاهده قنادانی که جعبه شیرینی را جزو وزن شیرینی محاسبه میکنند میتوانند به اداره تعزیرات شکایت کنند!

البته که قنادی ها حق ندارند جعبه شیرینی را با وزن شیرینی محاسبه کنند اما ادعاها و شعارهای ما باید با قدمهایی که بر میداریم مطابقت داشته باشد.

آیا نتانیاهو واقعا بابلی است؟

 

احتمالا بسیاری از هم سن و سال های دهه شصتی حقیر، به خاطر دارند که در دوران مدرسه، معمولا یکی از همکلاسی ها پدر یا پدربزرگی داشت که در دوران کودکی، در دبستان بدر (بعضی ها هم دبستان سعدی) تحصیل کرده و از قضا همکلاسی و یا هم مدرسه ای بنیامین نتانیاهو بود.
وقی از چند و چون این قضیه پرسش می شد پاسخ می دادند که نام فارسی اش شاهرخ خوشخو (یا خوشنود) بود که تا کلاس پنجم در بابل درس خواند و پس از آن با خانواده اش به سرزمین های اشغالی مهاجرت کرد.
در سال های اخیر که هر از چندگاهی این بحث در فضای مجازی مطرح می شد، چند باری در این بستر به جستجو پرداخته و اندک شواهدی از اصلیت ایرانی و یا بابلی این فرد پلید نیافتم.
به نظر می رسد دو عامل سبب رواج این گزاره غلط در فضای حقیقی و مجازی جامعه، به ویژه در سطح استان مازندران گردیده:
یک) حسادت از برخی نقاط قوت بابل در بعضی هم استانی ها
دو) بیماری خود مهم پنداری برخی همشهریان (حتی با انتصاب یک جانی بالفطره، اما مشهور چون نتانیاهو به دیارشان)
در روزهای اخیر نیز با انتشار ویدئوی یک نظامی صهیونیست که پدر و مادرش را اصالتا بابلی اعلام کرده بود، مجددا این بحث سخیف رواج گرفت و در کمال تعجب نوشته ای از برادر عزیزی که به تحقیق در مورد تاریخ بابل مشهور است منتشر شد که با استناد به یک عکس قدیمی و فرم بینی و انحنای چانه ی یک دانش آموز، تلویحا این انگاره را تقویت کرد. 
اما اسناد از نتانیاهو و اصالتش چه می گویند؟
بنیامین متولد 1949 در تل آویو است. او در سال های 1956تا 1958 و 1963 تا 1967 و همچنین سال های تحصیلات دانشگاهی را در امریکا تحصیل و زندگی کرد.
همچنین پدرش بن زایون (بن صهیون) مایلیکوفسکی فرزند یک خاخام یهودی است که در لهستان به دنیا آمد و در سال 1920 به همراه خانواده اش به فلسطین مهاجرت و در بیت المقدس ساکن شدند.
از طرفی بودند سیاستمداران و مسئولانی از رژیم صهیونیستی که اصالت ایرانی داشته و همگان نیز بدان مطلع بودند که مهمترینشان موشه کاتساو (موسی قصاب)، رئیس جمهور اسبق و شائول موفاز، وزیر دفاع اسبق این رژیم جعلی بودند، حال سئوالی که مطرح است این است که چه مانعی بر سر اعلام اصالت ایرانی نخست وزیر این رژیم وجود دارد که این موانع برای رئیس جمهور و یا وزیر دفاع آن وجود ندارد؟
پس مشاهده می فرمایید که حتی نتانیاهو و دو نسل پیش تر از او نیز هوای دل انگیز شهرمان بابل به مشام شان نخورده و تکرار شوخی و جدی این گزاره، فایده ای جز رسوب یک انگاره غلط در اذهان، نخواهد داشت.

به قلم مطلب احمدی

نخور لامصب!

 

قاسم اباد مشهد؛ جشن تولد، پسر جوان دوستانش را اعم از دختر و پسر دعوت میکند بزنند و برقصند.

شیشه های مشروب هم توزیع میشود.

یکی از پسرها حسابی که مست کرد دست دختری را میگیرد میکشد به اتاق بغلی که کارش را بسازد.

دو سه تا از پسرها متوجه میشوند و میخواهند جلویش را بگیرند. میدانند عواقب این تعرض چیست.

جوان مست هم که این حرفها سرش نمی شد چاقو کشید. یکنفر را کشت و بقیه را مجروح کرد.

حالا او را برده اند پای چوبه دار.

خب نخور لامصب، کوفت نکن بدبخت!

چندبار از این دست اتفاقات باید بیفتد تا بفهمیم اسلام یک چیزی میدانست که استفاده از هر ابزار اغواگری که عقل را زایل میسازد حرام شمرده است؟ صفحات حوادث نشریات و سایتها مملو از اخبار جنایاتی است که بر اثر مصرف مشروبات الکلی یا دیگر مواد روانگردان و جنون آور به وقوع می پیوندد.

 

 

بالاخره شنید!

در نامه وزیر صمت به دو معاونش آمده است: در جلسه هیأت دولت مکرر گله می‌شود که بازار رهاست و در حق مردم اجحاف می‌شود و همه انتظار دارند ما کاری انجام دهیم.

 

اصل غافلگیری در استانداری مازندران

 

میگویند تغییر معاون سیاسی اجتماعی استاندار مازندران غافلگیرانه بوده. اصل خبرش که نه، از چند ماه قبل شایعه تغییر این بنده خدا سر زبانها افتاده بود. منظور نحوه ابلاغ و برگزاری مراسم تودیع و معارفه است. به این شکل که تا شنبه شب، استاندار با معاون غیر بومی اش که جزو تیم خودش وارد استان شده بود گل گفتند و گل شنفتند و خندیدند و استاندار بروز نداد چه نقشه ای برای او در سر دارد.

شد صبح یکشنبه که باید دست در دست هم می رفتند به طرف اتاقی که جلسه فرمانداران قرار بود برگزار شود. همانجا توی راه جناب استاندار با لبخند و حسن خلق همیشگی اش به جناب معاون گفت که این آخرین قدم زدن کاری ماست و داریم میرویم به طرف جوخه تودیع... بنده خدا سلگی معاون سیاسی که از این سطح سیاستمداری رییس یکه خورده بود ناراحت شد، راهش را کج کرد و به اتاقش رفت. بنابراین تودیعی برای او صورت نگرفت. یکهو اسم فرماندار بابل بعنوان معاون جدید سیاسی اجتماعی استاندار در همان جلسه مطرح شد و ابلاغ حکم را دو دستی تقدیمش کردند. میگویند یکی دو تا از فرماندارها که از چند ماه قبل فکر میکردند خودشان قرار است به این پست برسند شوکه شده و از جلسه بیرون رفتند و ....

من که چند مطلب پایین تر همین وبلاگ نظرم را درباره تغییر و تحولات جدید استانداری بیان کردم. اما بر فرض صحت این خبر یعنی غافلگیری در نحوه عزل معاون سیاسی، عارضم خدمت شما که مگر اساسا روی کار آمدن خود جناب استاندار با تیم ناشناخته اش در این استان بر مبنای اصل غافلگیری نبوده؟ وعده های عجیب او مثل راه اندازی تاکسی هوایی و توهین به مخالفان احداث پتروشیمی غیر قانونی میانکاله غافلگیر کننده نبود؟ اصرار بر حمایت از مدیران خاص مثل آن برادری که دوره دولت قبل بی ریش بود و این دولت ریش درآورد و سوتی های اخلاقی اش هم دست به دست چرخید غافلگیر کننده نبود؟ از این مثالها فراوان است. همین آقای سلگی که غافلگیرانه عزل شده چقدر سیاست به خرج داد تا اشتباهات رییسش را ماله بکشد و باعث تعجب و دلخوری منتقدین انقلابی شد؟ روزگار همین است برادر. دنیا از این بازی ها بسیار دارد.