مرگ و تب

 

طرح جدید مقابله با بی حجابی در وهله نخست آنقدر پر اشکال بود که داد همه دلسوزان جامعه را در آورد. به گونه ای نوشته شده بود که حتی اگر یک زن کاملا عریان هم در انظار عموم ظاهر می شد در نهایت باید مبلغی پول به دولت می پرداخت و ...

با بالا گرفتن اعتراضها طرح دوم رونمایی شد که به نظر می رسد از قبل آماده بود و صرفا از باب به مرگ گرفتن و به تب راضی شدن برای کنترل احساسات و مطالبات اقشار مذهبی به این روال عرضه شد.

متدینین معتقد بودند از اساس نیازی به ارائه طرح جدید نیست و با همان قانون قبلی هم میتوان جلوی بی بند و باری را گرفت. حتی رییس قوه قضاییه هم چندبار به این موضوع اشاره کرد؛ اما مجلس و دولت راه دیگری در پیش گرفته بودند.

لایحه دوم مقابله با بی حجابی آنقدر در مجلس معطل ماند و این دست و آن دست شد که وضع بی حجابی در جامعه در سایه تعلل و سردرگمی نهادهای انتظامی و قضایی از برداشتن روسری به عریانی نیم تنه بعضی زنان هنجارشکن کشیده شد.

قشر متدین جامعه دیگر از مطالبه اصلی خود دست برداشته و به رغم معایب و کاستی هایی که طرح جدید داراست به اجرای همین حد هم قانع شدند. از جمله نگرانی های اجرای این طرح، کمرنگ سازی نقش مأموران انتظامی در برخورد مستقیم با بی حجابی، تجویز اباحه گری در نقاط کور و فاقد دوربین، ایجاد رانت برای صاحبان نفوذ در دستگاههای ذی ربط برای محو تصاویر ثبت شده از تخلف بی حجابی بستگان -چنانکه در مورد تخلفات رانندگی نیز شاهد هستیم- و ... را میتوان نام برد.

اما با سکوت و عقب نشینی متدینین و اقناع از سر ناچاری به اجرای همین قانون نیم بند، حالا شاهد طلبکار شدن حامیان کشف حجاب در مخالفت با این قانون و تهاجم رسانه ای شدید آنها در حمایت از لاابالی گری و رواج برهنگی هستیم.

سکه سیاه کشف حجاب و تضعیف غیرت اجتماعی دو رو داشت. یک روی آن مانور بی حجابی و تقابل با قانون در سطح جامعه و رسانه ها بود، روی دیگر آن معطلی و فرصت سوزی دوستان خودی در نقاب طرح نویسی و قانونگذاری جدید بود که منجر به عادی سازی فساد اجتماعی گردید.

خالو قربان ها

 

دوستی دیشب تماس گرفت. از میزان ارادت من به میرزا اطلاع داشت و این که هر سال در روز شهادتش انواع مطالب و کلیپها را با محوریت شخصیت میرزا کوچک خان به نشانی مجازی دوستان سر ریز میکنم. گله داشت از اینکه چرا میرزا به آدم مشکوک و بدسابقه ای چون خالو قربان با آن عملکردی که در کرمانشاه و وابستگی به اجانب داشت اعتماد کرد؟ آخرش همین خالو قربان به او لطمه زد و نیز یکی از کسمایی ها که نگران اموالش بود و نیز آن آلمانی تبعه روسی که مشکوک بود و در مقام مشورت به حریم فکری میرزا نزدیک شد. گفت بنویس ما از وفاق لطمه میخوریم. البته وفاق بد نیست اما باید معیاری داشته باشد...

حرفش مرا به فکر فرو برد. راستش را بخواهید این طرفی ها هم باید مواظب شعار جذب حداکثری باشند. جذب حداکثری منجر به نفوذ جریان نفاق نشود. کلا باید حواسمان باشد ضمن اینکه بدبینی و دفع نداشته باشیم نسبت به عناصر مشکوک احتیاط به خرج داده و لااقل آنها را پیشنماز خود قرار ندهیم! جایگاه طرف مشخص باشد و از حدی فراتر نرود. دوست من نسبت به اعتماد نسبت به مصدق هم حرفهایی داشت. نقشی که او در سرکوب دلیران تنگستان داشت نگران کننده است...

بگذارید جوری دیگری به این بحث بپردازم. یادم است یکبار از استاد بزرگوارمان آیت الله محمدی که در صحبتهایش چه عمومی و چه خصوصی و مستقیم هشدار میداد مراقب حرمت علما باشیم پرسیدم حفظ حرمت علما واجب، توهین ممنوع، اما سوال چطور؟ گاهی در مطالعات تاریخی با ابهامات و نقدهایی مواجه میشویم که نمیتوان ساده از کنار آن گذشت. مثالش را هم خوب یادم هست درباره آیت الله بروجردی زدم و نیز حاج علی اصغر کرباسچیان. استاد ما البته از هر دو شخصیت تعریفهایی کرد و ضمن توصیه به رعایت تقوا و مطالعه و تحقیق بیشتر، اصل نقد و سوال در روند مسائل تاریخ را جائز شمرد.

بعدها بیشتر مطالعه کردم. یک حرفی هست که به آن رسیدم. آیت الله بروجردی خیلی به اسلام خدمت کرد. خدماتش کم نظیر است. حالا در مساله شهید نواب البته نقدهایی وجود دارد. مرحوم آیت الله کاشانی خیلی به ایران و اسلام خدمت کرد. به قول امام باید کار شاه را یکسره میکرد که نکرد. شاید از همین بابت امام به شخصیت شهید مدرس که مستقیم با رضاشاه درگیر میشد علاقه و ارادت بیشتری نشان داده است. شیخ علی اصغر کرباسچیان خیلی مخلص و زحمت کش بود و دغدغه دین و تربیت را داشت ولی اهل مبارزه نبود. مرحوم آخوند خراسانی شخصیت کم نظیری است. به ایشان در عملکرد و روابطش نسبت به شیخ فضل الله نقدهایی هست. یکبار زندگی او را خواندم. آنقدر به دین خدمت کرده که قابل وصف نیست. خیلی از علما آنگونه که باید پشت سر امام نایستادند و اغلب توصیه میکردند که امام اینقدر نگوید شاه باید برود!

حقیقت ماجرا این است هیچ آدمی مصون از خطا نیست. نباید نسبت به هیچکس تعصب بی جا داشت. آن چه معیار قضاوت درباره زندگی و عملکرد اشخاص است غلبه رفتار و منش و گرایش اوست. اینکه کفه ترازوی خوبی هایش آنقدر بزرگ و سنگین باشد که ضعفهایش را کم مقدار نشان دهد. همین خیلی با ارزش است. خیلی از شهدا هم اشتباهاتی داشتند. خدا به غلبه رفتار و باطنشان رجوع کرد و آنها را گلچین نمود.

نقد جائز است لااقل از باب کسب تجربه و عبرت و البته به سفارس استاد بزرگوارمان باید توأم با تقوا باشد. بزرگان هم بیشتر باید مراقب دفتر و دور و بری هایشان باشند.

این همه پول، پَر!

چرا بانک ملی این همه از دارایی مردم را در آمریکا سرمایه گذاری کرد که به باد فنا برود؟ کسی پیگیر این تدبیر غلط مدیران بانک خواهد بود؟ کسی که پیش دشمنش پول به امانت می گذارد احمق نیست؟ کمک به اقتصاد کشور متخاصم، خیانت نیست؟ شرط میبندم مدیران مربوطه به جای آن که مواخذه شوند با حقوق نجومی دارند به ریش مملکت میخندند.

 

 

در سایت تابناک خواندم:

تسهیلات اعطایی و مطالبات از اشخاص غیردولتی شامل مبلغ ۲۱.۵ میلیون دلار (معادل مبلغ ۸۶۴۰ میلیارد ریال) سپرده تودیعی نزد موسسات ویزا کارت و مستر کارت آمریکا برای صدور کارت اعتباری در سال‌های قبل است که به دلیل تحریم‌های بانکی استرداد آن میسر نشده و معادل ۱۰۰ درصد آن ذخیره در حساب‌ها منظور شده است.

به موجب رای دادگاه منطقه‌ای کالیفرنیا کل سپرده‌های مذکور برای پرداخت غرامت به شاکیان یکی از پرونده‌های حقوقی بین المللی مطروحه علیه دولت جمهوری اسلامی مسدود شده و طبق شواهد موجود، دیوان عالی کشور آمریکا فرجام خواهی بانک را رد و دستور تقسیم وجوه توقیفی بین شاکیان را صادر کرده است. 

همچنین سرمایه گذاری در سهام و سایر اوراق بهادار شامل مبلغ ۴۴.۸ میلیون دلار (معادل مبلغ ۳۵۵ میلیارد ریال در زمان تحصیل) سرمایه گذاری در املاک است که با رأی دادگاه منطقه‌ای به نفع آمریکا توقیف شده است. در این خصوص پیگیری موثری برای انتقال مبالغ برداشت شده به حساب دولت انجام نشده است. 

بنابراین، همان‌طور که حسابرس بیان داشته، بانک ملی مبلغ ۴۴.۸ میلیون دلار سرمایه گذاری در املاک داشته که با رأی دادگاه منطقه‌ای به نفع آمریکا توقیف شده اما بانک ملی پیگیری موثری برای انتقال این مبالغ برداشت شده به حساب دولت انجام نداده و نیازمند شفاف سازی از سوی مدیران بانک ملی است.

نقشه شوم

 

آتش بس پایان جنگ اسرائیل با مقاومت نیست، بخشی از این جنگ و استمرار آن به گونه ای دیگر است، چیزی شبیه تک آخر عراق در شلمچه و هجوم منافقان فروغ جاویدان تا تنگه چهار زبر، این بار البته با انبان تجربه و تاکتیک ژرف تر.

رد پای منافقین منطقه یعنی تحریری ها داعشی ها و اردوغانی ها در تداوم نقشه شوم صهیونیسم کاملا هویداست. اسرائیل این بار عقبه را هدف قرار داده. غزه و لبنان که دور بخورند لقمه آماده تری خواهند بود. الان بحث از پیروزی یا شکست هر یک از طرفین در نبرد شصت روزه، مسخره و عبث است. جنگ ادامه دارد، این را نفهمیم غافلگیر و بازنده خواهیم بود.

وعده مان کاذب نشود

 

با دخالت چند مجموعه بالادستی و فرادولتی، دولت متقاعد شد که دست از آزار مردم برداشته و فعلاً برنامه قطعی روزانه برق زمستانی را کنار بگذارد. این مسأله نشان میدهد قوه عاقله ای در نظام وجود دارد که در بزنگاهها میتواند مسیر غلط دولتها را اصلاح کند. امیدوارم این قوه عاقله در دفاع از حقوق مردم و مجاب سازی دولتها در کنترل بازار و مقابله با گرانی و برخورد با تخلف بانکها و خودروسازها و ... نیز به میدان بیاید.

راستی نظر این قوه عاقله در خصوص تقابل با رژیم غاصب چیست؟ وعده صادق سه چه شد؟

امروز سالروز شهادت دانشمند نخبه و مجاهد شهید محسن فخری زاده است. دوبار مسئولان عالی رژیم صهیونیستی تصویر او را در مجامع بین المللی سر دست گرفته و رسماً اعلام کردند که او را دشمن خود میدانند. نفتالی بنت به ترور او مباهات کرد. دقت کنید! یک شهروند ایرانی در خاک خودمان علنا و رسما هدف ماشین ترور اسرائیل قرار گرفت. همان موقع حق و وظیفه داشتیم به اسرائیل پاسخ نظامی و درس عبرت بدهیم که ندادیم. 

مثال نفاق

 

اردوغان مثال یک مسلمان منافق است که در عین داعیه داری ضدیت با صهیونیسم و قهرمان سازی تبلیغاتی از خود در مخالفت با رژیم غاصب صهیونیسم، به فعال سازی و تجهیز مجدد گروههای تکفیری سوریه برای تضعیف جبهه مقاومت اقدام نموده، روابط تجاری با اسرائیل را حفظ کرده و حالا که موشک یمن به کشتی حامل کالا برای رژیم منحوس اصابت کرده به جای اظهار شرم و خجالت از این بی آبرویی، دستور حمله به یمن را صادر نموده است.

میخواهند مردم را به ستوه در بیاورند

اسب گرانی، افسار پاره کرده. از دلار و طلا و خودرو تا لبنیات و گوشت و تخم مرغ و پیاز و ... گرانی دارد مردم را له می کند. قطعی برق روی اعصاب مردم است. زمزمه گرانی بنزین را هم انداخته اند که کلافه تان کنند. یارانه ها را با تأخیر می دهند که بیشتر داد ملت در بیاید. بیمه تکمیلی بازنشستگان را قطع میکنند. میگویند بودجه نداریم اما همزمان تصویب میکنند حق الزحمه ماموریتهای خارجی به دلار پرداخت شود. علنا هم میگویند تا تحریمها برداشته نشود مشکلات حل نخواهد شد. سهم پهنای باند سکوهای غیرمجاز بیگانه را افزایش داده اند که تسلط اجانب بر فکر و باور مردم بیشتر شود... دشمن در بلندی های جولان و جنوب لبنان نیست؛ در یک قدمی ماست. داد مردم که در بیاید دشمن به آنچه می خواهد می رسد. قبلاً هم سخنگوی نفوذی دولت آمریکا در ایران اشاره کرد که مردم از اینکه برای فلسطین هزینه بدهند خسته شده اند. حالا که خسته نشده اید و میروید ته صف کمک به لبنان و غزه می ایستید، خودشان خسته تان می کنند.

در چنگال صهیون

 

نفوذ امنیتی صهیونیسم آنجا به دردش میخورد که وقتی از سوی کشورهای اسلامی تحت فشار است با تحریک گروهکهای تروریستی داخلی به تقابل و ایجاد فرسایش در توان نظامی رقیب بپردازد.

نفوذ سیاسی صهیونیسم آنجا به کارش میاید که وسط معرکه نبرد با تحریک دولتهای کوچک منطقه و طرح مباحث مضحک پیرامون مالکیت جزایر و اختلافات مرزی به تفرقه و فشار بر حریف دامن بزند.

نفوذ اقتصادی اش آنجا به کارش می آید که کشور حریف را در بحبوحه جنگ درگیر با معضلات ناشی از گرانی و معیشت کرده و به نارضایتی عمومی دامن بزند.

نفوذ فرهنگی صهیون اینجا به کارش می آید که درست وقتی کشورهای اسلامی در حال اتحاد برای تشکیل جبهه سیاسی در برابر او هستند با حرکت سخیف یک خواننده فاسد و توهین به قداست کعبه در سرزمین وحی، بر آتش اختلافات بدمد. مسلمین سکوت کنند غیرتشان زیر سوال می رود. حرف بزنند به مدعیان خادمی حرمین بر خورده و بیشتر به سمت دشمن غش میکنند. کاش حکام کشورهای اسلامی عقل بیشتری داشتند.

کیک لجن آنها!

 

"کیک محبوب من" مبتذل ترین فیلم رسمی بعد از انقلاب است که در سایه خواب آلودگی نهادهای نظارتی تولید گردیده و دست به دست می چرخد. من نسخه کامل و بدون سانسور فیلم را دیدم و اصلا نمیتوانم تصور کنم مگر این فیلم قابل سانسور هم هست؟ اگر قرار است مسئولان فرهنگی و نهادهای نظارتی جمهوری اسلامی که در مقابل منتقدین انقلابی و تهدید میز و منصب خود همواره نا شکیب و ترش رو و سخت گیر بوده اند اینطور در ازای ترویج ولنگاری در قلب ایران اسلامی بی تفاوت باشند اساسا فیلتر شبکه های اجتماعی بیگانه چه معنایی میدهد؟

کیک محبوب من صرفا یک فیلم ضد انقلابی و مخالف نظام نیست. مبنای این فیلم ضدیت با اسلام و ایران عزیز است. ترویج مشروب خواری و آموزش نحوه تولید خانگی آن، تشویق مخاطب به تقابل مستقیم با مأموران انتظامی، برهنگی سر و بدن، نقض حریم جنسیتی، تقبیح نماز و حجاب و مذهب، ترویج اباحه گری و ارتباط جنسی با نامحرم و... یک طرف ماجراست. زیر سوال بردن دفاع مقدس از زیان یک ارتشی بازنشسته لاقید که بعد از یکسال حضور اجباری در جبهه فهمید جنگ یک کار بیهوده است! و روتوش و تدلیس رژیم طاغوت با یادآوری خوشی های حیوانی و جنسی آن دوران، بی اعتنا به وطن فروشی پهلوی در واقع حرکتی رسمی و سیاسی بر ضد کیان اسلام و ایران است.

برای مسئولان کشور باید تأسف خورد اگر هنوز نفهمیده اند هدف از ترویج بی حجابی، اختلاط و روابط جنسی آزاد و عرق خوری و نفی احکام دین و پشت پا زدن به مبانی ارزشی و هویتی ایران و اسلام است. این فیلم یک شمّه از خباثت مخالفین حجاب را برملا می سازد که اساس حرکتشان تخدیر فضای جامعه با حکمرانی شهوات و اصالت بخشیدن به خوی حیوانی برای نفی غیرت و شرافت و هویت گرایی است که در نهایت جز به وطن فروشی ختم نخواهد شد.

به قول شهید آوینی اگر شعار هنر برای هنر را بپذیریم نیز باز حق تحریف هنر در توجیه رذایل شهوانی را نداریم چه اینکه هنر یعنی زیبایی و شرارت و شهوت پرستی و لاقیدی به یقین در زمره زیبایی ها نیست. من روی سخنم با لایه های بی غیرت و دین ستیز مدعی هنر نیست که حساب این جماعت هیز و هرز بر همگان روشن است؛ تغافل مسئولان نان خور جمهوری اسلامی در رها نمودن مبلغان سکس و شراب و بی عفتی است که دل انسان را به درد وا می دارد. اگر با عوامل سازنده این فیلم برخورد نشود هر روز شاهد تولید آثار موهن و تخریبگر فرهنگی خواهیم بود که ذهن بخش قابل توجهی از مردم را با فساد مأنوس ساخته و باورهای دینی و ملی را یک به یک نابود می سازند. معتقدم هر مسئول دستگاه فرهنگی یا نظارتی که این فیلم را دید و از کنار آن ساده گذشت و تصمیمی برای بستن راه چنین دست درازی هایی نسبت به موازین شرع و انقلاب نگرفت و از ذبح شدن فکر و ذهن جوانان در مسلخ لیبرالیسم فرهنگی تکان نخورد شرف نداشته و خائن به خون شهداست. این انقلاب و حاکمیت دینی با اهدای خون حدود چهارصد هزار شهید مظلوم، مفت به چنگ نیامده که میل چند بچه ساواکی ظاهرا هنرمند و شهوت زده و طاغوت پرست در سایه سکوت سهامداران سفره نظام به ستیز با آن برود.

به خاطر حجاب

 

زینب کمایی در جریان شکل‌گیری راهپیمایی درخصوص اعتراض به بدحجابی و بی‌حجابی در آخرین نفس‌های سال ۱۳۶۰ و نزدیک به سال نو، بعنوان یکی از پیشقراولان راهپیمایی حضور داشت و شناسایی شد. چند روز بعد از این جریان، در اولین شب فروردین سال ۱۳۶۱ در مسیر بازگشت از مسجد به خانه، توسط منافقین ربوده شد. او را با پیچاندن و گره زدن چادر دور گردنش به شهادت رساندند. پیکر شهیده کمایی ۳ روز بعد در نزدیکی منزل او کشف و همزمان با تشیع پیکر ۳۶۰ شهید عملیات فتح‌المبین در اصفهان تشیع و به خاک سپرده شد.

موضوع آرمان علی وردی و سید روح الله عجمیان و علی خلیلی و... تازگی ندارد. فواحش و اوباش برای مطامع شیطانی و امیال جنسی شان از هیچ جنایتی فروگذار نمیکنند.

دشمنی به نام خودروساز

 

سردار رادان چندمین مسئول در سطوح عالی حاکمیت است که از بعضی خودروهای تولید داخل با عنوان ارابه مرگ یاد می کند. او در ادامه افزود: "به خودروسازان پیشنهاد میدهم خودشان و خانواده هایشان از پایین ترین مدل خودرویی که تولید کرده به مدت زیادی استفاده کنند تا مشخص شود ضریب اعتماد آنها به وسیله ای که تولید کرده اند، چقدر است؟!"

وی همچنین اعلام کرد شصت درصد مرگ و میر تصادفات بخاطر ناایمن بودن خودروهاست. یعنی اگر در تمام این سالها دولتی پیدا می شد که زورش به خودروسازها بچربد در هر سال حدود ده هزار نفر از مرگ نجات پیدا میکردند. بماند آمار مصدومان و نیز مرگ و میر و عوارض ناشی از آلودگی هوا که متأثر از وضعیت همین خودروهای غیر استاندارد است.

یکبار مسئولی در پلیس راهور به کنایه گفت اگر کارخانه های خودروسازی غیراستاندارد داخل تعطیل شده و در عوض خودروهای استاندارد وارد شود با صرفه جویی هایی که در هزینه بیمه و آلودگی و مصرف بنزین و مرگ و میر صورت میگیرد میتوان همه کارگرهای بیکار شده این کارخانه ها را حقوق داد!

بی پرده و صریح باید اذعان داشت بی توجهی خودروسازهای داخلی به جان و سلامت مردم در حد یک جنگ نظامی روی دست ملت تلفات و خسارت گذاشته و همپای دشمنان به کشور آسیب زده است. آیا عمر ما کفاف میدهد روزی شاهد عزم مسئولان نهادهای نظارتی و تصمیم ساز برای برخورد و کنترل وضعیت خسارت بار خودروسازی کشور باشیم؟ ایران عزیزی که در بسیاری از صنایع و علوم در جهان پیشتاز و سربلند است بر اثر سوءمدیریت و منفعت طلبی خودروسازها نباید دچار سرافکندگی و تحقیر شود. 

شهید وحدت

 

اسماعیل هنیه، سنی بود. آیت الله سید علی خامنه ای را مقتدای خود و همه مبارزان جبهه مقاومت می دانست.

پیکر مطهرش امروز در تهران در میان شیعیان با شعار یا حسین و یا حیدر تشییع شد. مردم تکه پارچه هایی را برای تبرک به سمت تابوت او گرفته بودند. شهید که شیعه و سنی ندارد.

اسماعیل هنیه فردا اما در دوحه در میان اهل سنت تشییع و به خاک سپرده خواهد شد. او را باید شهید وحدت شیعه و سنی دانست؛ زیرا قدس مساله اصلی جهان اسلام است و محور اتحاد مسلمین.

مسلمانان با هر گرایش و مسلک اگر بر باورهای مشترک خود جمع شوند به اهداف بزرگی چون آزادی قدس شریف و محو صهیونیستم و امپریالیسم دست پیدا خواهند کرد و برنامه های غارتگرانه دنیای سرمایه داری را ناکام خواهند گذاشت. دشمن این را می داند.

بیخود نیست که رسانه های بیگانه و عناصر مشکوک همواره اصرار بر وحدت زدایی و ایجاد جنگهای مذهبی و قومیتی دارند. دقت کنید! داعش و تشیع لندنی دست در دست هم مخالف محوریت آزادی قدس و مبارزه با آمریکا و اسرائیل هستند.

داعش می گوید شیعه دشمن اصلی است؛ شیعه انگلیسی می گوید سنی!

خاطره ای از باختر

 

کتاب خاطره ای از باختر به قلم مصطفی مرتضی القزوینی، روحانی مبلّغ دینی اهل کربلا با ترجمه حمیدرضا آژیر را خواندم. نام اصلی کتاب گویا من "کربلاء الی کالیفورنیا" ست.

این اثر بیشتر از آن که تجربیات و خاطرات شخصی یک مبلغ دینی در انگلستان و آمریکا باشد تحلیل شرایط موجود فرهنگی غرب است که البته بسیار آموزنده و گاه دارای نکاتی بدیع می باشد. شاید اسم کتاب را آداب المهاجرین می گذاشتند مناسب تر بود. خانواده های مسلمان که قصد اقامت در غرب را دارند با خواندن این کتاب مهارت بیشتری در نحوه مواجهه با تعارضات رفتاری فرزندانشان پیدا خواهند کرد. البته از آنجا که به برکت ماهواره و فضای مجازی و خودباختگی بعضی مسئولان شاهد رواج و عادی سازی فرهنگ غرب در جامعه ایرانی هستیم مطالعه اثر فوق برای خانواده های هموطن ساکن در کشور نیز مفید و آموزنده است. اطلاعات رنج آوری از سقوط ارزشهای اخلاقی و مدنی و آموزشی دنیای مصرف زده تحت سیطره نظام سرمایه داری ضمن آسیب شناسی جامعه چند پاره آمریکا در این کتاب بیان شده که نگرانی از اشاعه آن به جوامع شرقی و اسلامی بسیار تکان دهنده است.

در دنیایی که از در و دیوارش مادی گرایی و لذت جویی و خودخواهی و منفعت پرستی و شهوت طلبی بر دل و جان و فکر و باور جوانان می بارد دلسوزان دین و معتقدان به توحید، وظیفه سنگین تری در احیای اندیشه کمال گرایی و فرهنگ ایثار و باور به آخرت و عدل الهی بر عهده دارند. خدا کمکمان کند.

رخنه

 

ورودی زندان، بخش قرنطینه، فیها خالدون طرف را با فرو کردن انگشت تفحص می کنند مبادا در خودش چند نخود مواد مخدر جاساز کرده باشد! حالا چگونه است که هر چند وقت یکبار فیلمی از وضعیت داخل زندان ها از طریق گوشی موبایل که جزو اقلام ممنوعه است بیرون می آید خدا می داند و مسئولان حراستی که حواسشان به زیر مجموعه خودشان نیست.

زندان که یک مجموعه محدود و به شدت کنترل شده است را نتوانی حفاظت کنی می خواهی وضعیت مواد و قاچاق و خلاف را در گستره جامعه تحت کنترل در بیاوری؟!

مدرسه ضرار

 

مدرسه به اصطلاح علمیه ای که به تروریستهای راسک پناه داد را باید با خاک یکسان کرد، صرف برخورد با مسئولان آن کافی نیست. همدستی در قتل هموطن و ایجاد ناامنی همراستا با رژیم صهیونیستی و همزمان با تقابل موشکی ایران و رژیم غاصب، برخوردی همطراز با دشمنان و منافقان مسجد ضرار را می طلبد.

بی بی سی و ارتباط با اجنه

 

سالها پیش با استاد جوانی در حوزه آشنا شدم که به شکل مستمر پیرامون مدعیان ارتباط با عالم غیب و احضار ارواح و... تحقیق داشت آنهم به شکل میدانی و رو در رو. از دست این جماعت گاه کتک هم خورده بود. جمع بندی اش این بود این قماش افراد به دلایلی از جمله اصرار بر گناه و... توانسته اند با اجنه شیطانی ارتباط برقرار کنند. اجنه ای که در دسته شیاطین هستند هم کارشان را خوب بلدند. یک مدت پیش گویی ها و اخبار درستی به آنها می دهند. مثلا میروی پیششان می گویی دزد فلان مغازه کیست چه بسا درست و به یقین دزد را به شما معرفی کنند. خوب که اعتماد شما و اطرافیانتان جلب شد ناگهان بر اساس طبع شیطانی شان یک آدم درست و محترم را به عنوان دزد و شیاد و انسان نادرست جا می زنند و چون در این مدت چشم و گوش مخاطب محو اخبار غیبی آنها شده متأسفانه این حرف را پذیرفته و آن فرد مومن و پاک را بی آبرو می سازند.

البته هر گناهکاری مهلتی دارد. وقتی اجنه می فهمند مهلت فرد به پایان رسیده زود دور و برش را خالی می کنند. برای همین است که گاهی دیده میشود فردی برای چند سال توانسته اخبار غیبی بدهد بعد یکهو دستش خالی شده و دیگر توان غیب گویی ندارد.

بگذرم.

هنوز هم وقتی سوار اتوبوس یا تاکسی می شوید ممکن است کسی را ببینید که در مقام کارشناسی خبره به تعریف و تمجید از بی بی سی پرداخته و به ضرس قاطع مدعی می شود تنها پایگاه خبری دنیا که همیشه راست و درست سخن می گوید همین بی بی سی روباه صفت خودمان است.

خب، معلوم است شیطان رو بازی نمی کند.

به یقین بسیاری از اخبار بی بی سی درست و دست اول است؛ تا بتواند اعتماد عموم را جلب کند.

بی بی سی، فیک نیوز فلان جریان انتخاباتی نیست که با چند دروغ پیاپی خودش را ضایع و بی اعتبار سازد.

بی بی سی قرار است خط دهنده و جریان ساز باشد.

مثلا می آید اعلام می کند که چون افغانستانی ها و ایرانی ها فارسی زبانند از این پس اخبار داخلی دو کشور را در یک سایت مشترک به نمایش خواهد گذاشت. وقتی نگاه مردم دو کشور را به خود جلب کرد شروع می کند به جهت دهی اذهان از طریق پر رنگ سازی اخبار مربوط به برخورد مسئولان دو کشور با اتباع و شهروندان یکدیگر و کتک خوردن دستفروش افغان و توقیف کامیون ایرانی در مرز و... در نتیجه بغض و نفرت و زمینه درگیری بین دو ملت را د راستای اهداف جهانی استکبار ایجاد می کند.

یا فی المثل اخبار سیل در ایران و آمریکا را همزمان پوشش می دهد. مردم ایران را نشان می دهد که در ساعات اولیه سیل، گرفتار و سرگردان شده اند. زندگی شان را آب برداشته است. همزمان این تیتر را برجسته می سازد که یک زن معلم در آمریکا پس اندازش را داده و پنجاه جفت کفش برای سیل زدگان این کشور خریداری کرده است! مخاطب کم اطلاع پیش خودش می گوید غربی ها عجب انسان های دلسوز و شریفی هستند. بی بی سی به ظاهر دروغ نگفته است اما هیچ گاه حاضر نیست اخبار مربوط به اقدامات جهادی مردم کشورمان در کمک رسانی به حادثه دیدگان را نشان دهد. یا فلاکت مردم طوفان زده اوکلاهامای آمریکا را به تصویر بکشاند.

یادمان نرود کار بی بی سی خط دهی و جریان سازی است.

اینکه یک سال و نیم بعد از ماجرای دختری که بر اثر افسردگی و مشکلات خانوادگی خودکشی کرده، درست همزمان با بالا گرفتن تب اعتراضات دانشجویی در غرب نسبت به فجایع انسانی غزه و برافراشته شدن تصاویر و نمادهای مرتبط به انقلاب اسلامی و برخورد وحشیانه پلیس غرب مدعی تمدن و آزادی با دانشجویان معترض، ناگهان بی بی سی به فکر افشای تجاوزی موهوم توسط پلیس ایران می افتد نمونه ای از همان شیطنت های جنی و روباه صفتانه بازوی رسانه ای نظام سرمایه داری و غارتگری انگلیس و آمریکاست.

زدی ضربتی ضربتی نوش کن

کیست مرا بشناسد و درباره وضعیت مملکت با من هم بحث و هم کلام شده باشد و نداند چقدر از نیروی انتظامی مثل هر نهاد و ارگان دیگری نقد و گله دارم. منکر خدمات و جانفشانی های نیروهای خدوم فراجا نیستم اما ضرباتی که بعضی عناصر نفوذی و سست عنصر نیرو به بدنه نظام و بچه های حزب اللهی وارد آورده اند را هم نمی شود انکار کرد.

با این حال در ماجرای اخیر حرفم این است:

کسی که دست به اغتشاش و ایجاد آشوب می زند یعنی دارد میگوید من قانون را قبول ندارم و از مجاری خلاف قانون دنبال خواسته خودم هستم.

چه معنی می دهد وقتی احساس میکند حقی از او ضایع شده و آسیبی دیده سریع به دامن قانون پناه برده و دست به شکایت می زند؟

می شود با همین منطق به او فهماند خودت فضا را غبار آلوده کردی و ضربتی هم در هوای تیره و غبارآلود به اشتباه بر پیکر تو نشست؛ خودکرده را تدبیر نیست. کسی که دوست دارد قانون جنگل حاکم باشد نباید از پژواک خواسته خود فرار کند.

راستی دکتر ولایتی نمی خواهد نامه ای بنویسد و ضمیمه پرونده کند تا راحت بشود حکم را برگرداند؟!! عزیزان قضایی که سوراخ سنبه ها را خوب بلدند.

نکته جالب ماجرا اینجاست هم بچه های انقلابی هم ضدانقلاب این اقدام قوه را با توجه به شناختی که از عملکرد آن در مواجهه با دانه درشتها دارند یک شوی تبلیغاتی و نمایش می شمارند. این را از این بابت گفتم عقلهای منفصل نظام گمان نکنند حتی بر فرض اعدام این سرهنگ انتظامی، همه به عدالت دستگاه قضا اذعان نموده و به به و چه چه خواهند گفت. هر وقت پرونده هایی در طراز فولاد مبارکه یا اتهامات جهانگیری و زنگنه و... را رسیدگی کردید بعد برای خودتان نوشابه باز کنید.

زیگزاگ نرویم

طبع انسانها صداقت را دوست دارد. انسان حتی اگر خودش دروغگو و دو رو باشد دوست ندارد جامعه در دروغ و بی صداقتی فرو برود.

مردم از تزویر بیزارند. هر جا واژه شهید آمده صدق و صادق و صدیق هم کنارش ذکر شده. خدا شهدا را دوست دارد. مردم شهدا را دوست دارند چون از صداقت خوششان می آید. هر کس حرف و عملش یکی بود ارزش پیدا میکند.

حکومتها هم اگر صادق باشند و به آنچه مدعی هستند عمل کنند محبوبیت پیدا می کنند. منکر دستاوردها نیستم. منکر تلاشهای دشمن نیستم. اما رانتخواری و حقوقهای نجومی و شکاف طبقاتی و تبعیض برازنده حاکمیت دینی نیست. اگر میخواهید جایی را اصلاح کنید که به گدایی رای نیفتید نظام بانکی را در خدمت مستضعفان در بیاورید، تبعیض آموزشی را بردارید، باندبازی و قبیله گرایی را حذف کنید، عدالت اجتماعی را گسترده تر کنید، شبیه مردم زندگی کنید و ... اینها حرفهای من نیست در ادبیات رهبری بارها تکرار شده اما کمتر گوش شنوایی پیدا کرده است. برگردیم به اصالتها، شتر گاو پلنگ بودن به نفع خودمان و حیثیتمان و پرچم مقدس آزادگی که به امانت دستمان سپرده شده، نیست.

راه نابودی جمهوری اسلامی

 

اگر فرهنگ و خلق و خوی غالب در جامعه، مادی و دنیایی شود:

فرهنگ ایثار و نوع دوستی رنگ می بازد

کسی در انتخابات پیروز می شود که بیشتر وعده شکمی بدهد

کسی دفاع از ارزشها را به صرفه نمی داند

حسّ فقر و نیاز کاذب باعث نارضایتی عمومی، افزایش آمار طلاق و ایجاد عقده های اجتماعی و بروز ناامنی و... می شود.

عرق به میهن کاهش می یابد

تفکر مقاومت تضعیف می شود، جامعه سست در مقابل زیاده خواهی بیگانه عقب می نشیند 

و....

جمهوری اسلامی بر مبنای معنویت و ایمان به غیب شکل گرفت. در دفاع مقدس هم همین نگاه باعث خلق حماسه شد.

راه نابودی جمهوری اسلامی دامن زدن به تفکر مادی و زدودن باورهای معنوی است.

رواج بی حجابی و لذت طلبی و شهوترانی یک جلوه از تهاجم فرهنگی است. تبلیغات سرسام آور بازرگانی و تشویق مردم به رقابت در خرید بیشتر و ترویج فرهنگ مصرف گرایی به پشتوانه رسانه و شبکه بیمار بانکی، بعد دیگری از ضربه فرهنگی دشمن به اساس تفکر جمهوری اسلامی است که به شدت از آن غافلیم. سازمان ها و نهادهای فرهنگی و خدماتی گمان می کنند با درآمد حاصل از تبلیغات بازرگانی می توانند کار فرهنگی کنند غافل از آن که دامن زدن به حس فقر، ریشه فرهنگ و امنیت کشور را می سوزاند.

مسئولان اگر خودشان دنبال مادیات باشند طبعا نفعشان در این است که جامعه هم به سمت دنیاطلبی و لذت جویی سوق پیدا کند.

پشت پرده یک پوزخند

 

اواسط دهه هشتاد دانشجویی در شهر ما بود به نام فرشاد که مسئولیت انجمن اسلامی یکی از دانشگاهها را برعهده داشت. این پسر هم از نظر درسی هم اخلاقی و انظباطی و هم سیاسی دارای مشکلات و تخلفات عدیده بود از تقابل با نیروهای ارزشی تا بسترسازی برای ارتباط نامشروع و هنجارشکنی؛ اما هیچ وقت با او برخوردی صورت نمی گرفت، یا لااقل برخوردها جدی نبود. حتی یکبار بابت مشروطی پیاپی در چند ترم باید از دانشگاه اخراج می شد که نهایتا از وزارت علوم تماس گرفتند و دوباره او را به دانشگاه برگرداندند.

در پیگیری های رفقا مشخص شد این آقا فرشاد ما مخبر یکی از نهادهاست و تحت این عنوان با خیال راحت به هر کثافت کاری دست میزند و می داند که سر بزنگاه، جایی هست که به دادش رسیده و گره کارش باز شود.

تا رسید به حوادث سال 88 و کشف یک عملیات بمب گذاری (شیمیایی) در دفتر رییس دانشگاه که قرار بود موقع برگزاری یکی از جلسات عمل کند. در تحقیقات دوستان بسیج مشخص شد عنصر پشت پرده این اقدام خرابکارانه، همان جناب فرشاد خان است که در نهایت با پافشاری نهاد رهبری و بسیج دانشجویی حکم اخراج وی صادر شد.

حدود سه دهه است که کم و بیش در انواع فعالیت های انقلابی رو زمینی و زیر زمینی دخالت داشته ام. دوستان بسیاری را می شناسم اعم از انقلابی و ضد انقلابی و چپ و راست و حتی از فرقه های ضاله و... که به زندان افتاده و یا موقتا بازداشت شده و مورد بازجویی قرار گرفته اند. بنابر تجربه عرض میکنم به طور معمول سعی بعضی نهادهای امنیتی این است که از فرصت بازداشت و بازجویی و پرونده قضایی استفاده نموده و از متهم برای مجموعه خود یک خبرچین بسازند. این شوق وافر در جذب حداکثری و شیرین کاری سازمانی در واقع فرصت مغتنمی برای متهم است که با قول و قراری ظاهری، راه خلاصی خود را هموار نموده و پرونده اش را سفید یا لااقل کمرنگ نماید و پس از آزادی در سایه ارتباط با نهاد ذی ربط و خبر رسانی گزینشی به دستگاه امنیتی، حاشیه ای امن برای ادامه فعالیتهای خود ایجاد کند.

این که می بینید خبرنگار یا سلبریتی و دانشجویی بلافاصله بعد از آزادی با پوزخند به قوانین و سیاستهای جاری کشور نگاه کرده و مقابل دوربین به هنجارشکنی و تمسخر ارزشها می پردازد گاه از همین اطمینان حاصل از ساخت و پاخت در پستوهای نهاد امنیتی و قضایی نشأت می گیرد.