ما همه مسئول هستیم

 

با تمام نقدهایی که به امام جمعه بابل دارم اما ایستادگی او در مساله حجاب و پشتیبانی از آمرین به معروف جای تقدیر دارد. باور کنید من دادستان بابل را قبول ندارم اما او هم در مساله حجاب ایستاده و از همین گشت های جسته و گریخته بچه های بسیج حمایت میکند. بابل که اتفاقا شهری سیاسی است و در آشوبهای مختلف دارای محوریت استانی بوده به رغم فعالیت ناهیان از منکر تبدیل به سوریه نشد. مسئولین در سطحی حداقلی نسبت به حجاب توجه نشان میدهند و گاهی تیمهایی برای تذکر اجتماعی فعال میشوند که فعلا همین هم ارزشمند است. شهرهای دیگر هم معطل تحلیلهای آبکی سیاسیون معامله گر نمانند. اگر امام جمعه ها و دادستان ها بیایند وسط نیروی انتظامی هم مجبور به همکاری میشود. بچه های بسیجی با انگیزه و البته صبور پا به میدان بگذارند و نگذارند رسالت امر به معروف و نهی از منکر روی زمین بماند. نظام با پسوند اسلامی است که مقدس شمرده میشود. نگذاریم حیا و عفاف به انزوا رانده شود. امر به معروف و نهی از منکر چه در حوزه مسئولین و چه در حوزه اجتماع را تکلیف شرعی خود بدانیم. 

دو خبر از قم

 

دیروز شهردار قم بالاخره برکنار شد. دیروز رسانه ها به طور رسمی خبر کشف معدن لتیوم را در قم به خصوص منطقه دریاچه نمک اعلام کردند.

این دو خبر چه ربطی به هم دارند؟ هیچی! هر کدام برای خودشان خبری مستقل اما مهم هستند.

جناب دکتر سقائیان نژاد شهردار اسبق اصفهان که با اعمال نفوذ تیم لاریجانی در زمان ریاست او بر مجلس به شهرداری قم منصوب شده بود آنقدر برای خودش یال و کوپال و عده و عده داشت که شوراهای شهر در تمام این سالها تبدیل به جمع و تشکلی در قالب ماشین امضای شهردار شده بود. من خودم واقعا دیگر رغبتی برای شرکت در انتخابات شوراهای شهر قم نداشتم و این نهاد را کاملا بی خاصیت و صوری می دانستم. بالاخره اما با اصرار و مداومت تعدادی از اعضای شورا به رغم مخالفتها و مانع تراشی های بعضی کانون های قدرت، دیروز شهردار قم عزل شد و البته امید آن می رود مهندسی جوان و تازه نفس و خلاق و پر انگیزه برای تصدی امور بلدیه قم انتخاب شود.

این که قم یکی از مخازن و منابع و معادن اصلی لتیوم در کشور و احتمالا جهان است را مدتی قبل از زبان مسئولی در قالب بحثی خصوصی شنیدم و اساس فرضیه تصاعد گرما از زمین قم که از قدیم به رنجش و دشواری زندگی در تابستانهای این شهر می انجامید به وجود این ذخیره فلزی گرانبها بر می گردد.

شاید ندانید قم چاه نفت هم دارد و البته بعضی معادن غنی دیگر. در جریان غائله مهسا در وبلاگ نوشتم که روند امور کشور از نظر فرهنگی به گونه ای رقم خواهد خورد که روزی قم پایتخت ایران می شود. البته همین الان هم قم با تکمیل شهرک شکوهیه و تهران با شهر آفتاب و شهر فرودگاهی امام خمینی ره عملا به همدیگر نزدیک شده و بالاخره متصل خواهند شد. قم یکی از بالاترین گردش های مالی را در عرصه بانکداری به خود اختصاص داده و گمرگ پر رونقی هم دارد. شهرکهای صنعتی قم در کشور ممتاز هستند. صنایع دستی قم به خصوص فرش ابریشم در کشور نمونه ندارد. دام شهر در حاشیه قم به تنهایی توان تأمین مایحتاج پروتئینی کشور را داراست اگر کمی بیشتر مورد توجه قرار بگیرد. قم به نسبت ظرفیتی که برای درخشش در امور معنوی و سیاسی و اقتصاد و تولید کشور دارد رشد و پیشرفت نداشته و با اینکه اغلب مسئولان عالی مملکت چند سالی هم تجربه زندگی در این دیار مقدس را داشته و یا مشکلات آن آشنا هستند اما آنگونه که باید مورد توجه نبوده و به آنچه از نظر آبادانی و رفع مشکلات مستحق است دست نیافته است.

خدا مسئولین ما را بیدار کند

یک- اینکه تجمع در مقابل مجلس در اعتراض به عدم برخورد با معضل بی حجابی از نظر قانون درست است یا نه الان موضوع نوشتار من نیست. الی ماشاءالله صاحبنظران مشغول رد و بدل فرضیات و دیدگاههای خود در این خصوص هستند. احتمال هم میدهم مثل دفعات قبل بریزند و عده ای را بگیرند ببرند که این غائله موقتا به پایان برسد. اما زاویه ای که باید مورد توجه قرار بگیرد این است که بالاخره مردمی که عمری را پای اسلام و انقلاب صرف کرده و از داشته های مادی و معنوی خود برای حفظ انقلاب مایه گذاشته اند فریاد دردناک خود از این حجم بی توجهی به ظواهر دین را چگونه باید فریاد کنند؟ وقتی میبینند مسئولین خوش نشین به مرض تجاهل و غفلت دچار شده و مساله ای را مهمتر از تعاملات سیاسی و سهم خواهی فردی و باندی خویش نمی بینند چگونه باید پیام خون شهدا را تلنگر بیداری آنها قرار دهند؟

دو- من بعضی از این بچه های معترض یا متحصن را از نزدیک می شناسم. خدا می داند این بندگان خدا تنها دغدغه حجاب را نداشته و بارها به خاطر مطالبه عدالت و مبارزه با فساد و رانت و فشار معیشت و... فریاد برآورده و بعضاً اسیر زندان و دادگاه و... شده اند. حرف بچه ها این است به اسلام باید در همه زمینه ها به خصوص سبک زندگی فردی و حاکمیتی عمل شود. اما فراموش نشود که حجاب یکی از مهمترین نمادهای جامعه دینی است که قبح شکنی از آن زمینه ساز بی غیرتی و بی تفاوتی نسبت به سایر آموزه های دین خواهد بود.

سه- این چه منطقی است که اگر نظام با کشف حجاب برخورد کند ممکن است شورش شود یا عده ای بیشتر کشف حجاب کنند! اینطوری که باید قدم به قدم در هر زمینه ای عقب نشینی کنید. خب بیخود کردید دو سال وقت مملکت را گرفتید هزینه درست کردید که قانون جدید تصویب شود. همان قانون قبلی را اجرا می کردید. مدعی هستید شما هم دغدغه حجاب و عفاف دارید اما همان قانون قبلی را هم رها ساخته اید. محض رضای خدا یکبار بدون استفاده از وسیله شخصی راهی بعضی مراکز تفریحی و... شوید. کار از برداشتن روسری گذشته و پوشش معدودی از بانوان که به برکت سکوت مسئولان هر روز تعدادشان بیشتر می شود به استفاده از لباسهایی کشیده که بعضا نصف بدنشان بیرون ریخته است.

چهار- حالا حجاب نه، دقیقا در چه زمینه ای قرار است حاکمیت به سمت اسلامی شدن حرکت کند و از حالت یکی به نعل یکی به میخ و شبه جمهوریت و شبه اسلامیت خارج شود؟ به دغدغه های مقام معظم رهبری توجه کنید. در عدالت اجتماعی، در عدالت آموزشی، در اقتصاد در سبک زندگی، در ساده زیستی، در بانکداری، در عرصه صنعت و تولید و... چه عزم و برنامه ای برای تحقق دستورات دین و شعائر انقلاب و فرامین رهبری وجود دارد؟ قوه قضائیه ما چقدر توانسته است رضایت مردم را در دفاع از حقوق عامه و برخورد با دانه درشتهای مفاسد اقتصادی و مدیریتی و ... جلب نماید؟

پنج- مسئولین محترم نظام عاقل باشند. بی رغبتی مردم به مشارکت سیاسی یکی از مظاهر بی اعتمادی اجتماعی نسبت به جهت گیری های مسئولین است. مانده اند عده ای نیروی متدین و مذهبی که زیربار فشار شکننده گرانی و تهاجم اعتقادی و رسانه ای دشمن و ... هنوز پشت نظام را خالی نکرده اند. دیگر چرا اینها را میخواهید فراری بدهید؟ سران قوا دقت کنند این تصور که دور هم بنشینید و بگویید شکر خدا یک روز دیگر هم در سایه وفاق گذشت منتج به تمدن نوین اسلامی و زمینه سازی ظهور و رشد و تعالی مادی و معنوی جامعه نخواهد شد. خدا را خوش نمی آید نظامی که به فرموده رهبری عزیز، خون آورد صدها شهید گلگون کفن است به نقطه ای برسد که نه در زمینه اقتصاد و رفاه و معیشت و نه در زمینه فرهنگ و معنویت و عدالت عزم و برنامه ای برای برداشتن گامهای بزرگ و تغییر در وضع موجود نداشته باشد.

معاویه درون

 

در زندگی فردی و اجتماعی خود اسلام را نصفه و نیمه پیاده می کنیم. آن قسمت که به نفعمان است یا راحت و شیرین باشد عمل می کنیم آن قسمت که تلخ و دشوار باشد یا به نفعمان نیست را کنار می گذاریم که هیچ از تتمه معلومات دینی مان برای توجیه این کجراهه بهره می گیریم و همچنان از ساخت سریالی با محوریت معاویه و تقدیس شخصیت مزوّر او گله مندیم.

به مناسبت سالروز شهادت

 

وقتی مؤذن به شهر بازگشت

حسن درستی نماز را دوست می داشت. بازی فوتبال هم اگر بود، صدای اذان را می شنید راهش را می کشید می رفت مسجد. از ابتدای جوانی شد مؤذن مسجد محل. صبح ها زمستان بود یا تابستان قبل از اذان بلند می شد می رفت مسجد و اذان می گفت. در مسجد محلشان نماز جماعت صبح برقرار نبود. اذانش که تمام می شد با دوچرخه خودش را می رساند پانصد متر آن طرف تر مسجد دیگری نماز جماعت می خواند. مادر از سر دلسوزی گفت: چه کاری است حالا خودت را زحمت می اندازی؛ این وقت صبح می روی مسجد برای اذان. گفت: حتی اگر یک نفر با صدای اذان من برای نماز بیدار شود می ارزد.

والفجر هشت در خاک عراق مفقود شد. بیست و هفت سال بعد خواستند منطقه را تفحص کنند. روز آخر ماه ذی الحجه بود. گفتند فردا اول محرم است. بد نیست توسلی به سیدالشهدا داشته باشیم. بعد از توسل و روضه و با چشم اشک بار که کار را شروع کردند سرخی پرچم کوچک سه گوشی نظرشان را به خود جلب کرد. خاک را آهسته کنار زدند. روی پرچم نوشته بود یا ثارالله. زیر آن بدن مطهر شهیدی بود که زیر لباس نظامی اش پیراهن مشکی پوشیده بود. مدارک هویتی اش هم کامل بود؛ حسن درستی از بابل.

خبر در شهر پیچید. پوستر شهید همه جا پخش شد. همه جا حرف از حسن بود. حسن باز هم مؤذن شهر شد. یکبار دیگر رایحه جهاد و ایثار و شهادت در کوچه پس کوچه های شهر پیچید. خیلی ها می گفتند ما خواب بودیم بازگشت پیکر حسن، بیدارمان کرد.

آب رفت!

 

عده ای معتقدند قطع برق به دلیل ناترازی انرژی نیست و به عنوان یک برنامه و روال عادی جزو تصمیمات دولت چهاردهم است. پزشکیان اخیرا مدعی شد که از محل صرفه جویی در مصرف انرژی میتوان فلان قدر به مردم خدمات داد. این حرف حتی اگر بر اساس آمارها درست باشد در دولتی که اساسا طرحی برای خدمت رسانی و ارتقای سطح معیشت و رفاه عمومی ندارد بی نتیجه خواهد ماند. 

اخیرا به رغم بارندگی خوب در هفته های اخیر که نسبت به سالهای گذشته بهتر بوده زمزمه کمبود آب و خالی ماندن سدها از طریق رسانه های وابسته به دولت در حال پمپاژ خبری است. دولت احتمال داده که در سال جدید شاهد قطعی آب در بعضی ساعت های شبانه روز باشیم. با این وصف میتوان پی برد که علاوه بر قطعی آب، برق نیز قطع خواهد شد و تأمین سوخت نیروگاهها اثری بر بهبود شرایط نخواهد داشت. حالا آیا در سالهای بعد تا اتمام عمر دولت موجود شاهد قطع برنامه ریزی شده گاز و بنزین و تلفن و اینترنت و یارانه و... هم باشیم یا نه خدا عالم است. تا اینجای کار دولت هیچ برنامه ای جز حرّافی و انداختن توپ مشکلات در زمین مردم نداشته است. حیف این مردم که به خاطر تعارفات سیاسی بالادستی ها باید وضعیت امروز را تحمل کنند.

ما همه پرنده ایم

 

بعضی هایمان پول را بهانه می آوریم که مال دنیا ما را فریفت و به گناه انداخت. امکانات مادی باعث غفلتمان از راه راست گردید. بعضی هایمان شهرت را بهانه می کنیم، بعضی زیبایی خود را بعضی کثرت عواطف و بعضی هم محیط پیرامون را باعث لغزش خویش شمرده و راه باطلی که در پیش گرفته ایم اینگونه توجیه می نماییم.

خدیجه بنت خویلد همه چیز داشت. پول داشت، شهرت داشت، زن بود و عواطف بسیار داشت، زیبا بود، در یکی از آلوده ترین محیطهای عصر جاهلیت می زیست؛ اما گناهکار نشد که هیچ آن قدر رشد کرد که هم کفو رسول اکرم شد و مادر سیزده معصوم. هم او که دهها کتاب در وصف اخلاق و رفتار و بزرگی اش نوشته اند خودش که معصوم نبود. اتصال به عالم غیب نداشت. بزرگی و رشد و تعالی که به وراثت و یا جبر و تحمیل نیست. هر کس مسیر درست را بشناسد و اراده پیمودن راه حق و سلامت نفس را داشته باشد رسد به جایی که به جز خدا نبیند. عصاره ای از وجود و معارف خدا و سرآمد خلق خواهد شد.

غاده جابر به چمران گفت گمان می کنی اینگونه زندگی کنی میتوانی علی شوی؟ پاسخ همسرش را شنید شاید من نتوانم علی علیه السلام شوم اما راه رسیدن به او که بسته نیست. هر کس میتواند این مسیر را طی کند. بعد از شهادتش بود که غاده در وصفش این گونه گفت: مصطفی نمونه کوچک علی بود.

خدا ما را پرنده آفریده است. اگر بال و پر خویش را نشکنیم لذت پرواز را احساس خواهیم کرد.

شهدا سیب زمینی نبودند!

همه جای دنیا از نظام سیاسی تا مجتمعهای مسکونی با قانون اداره می شود؛ قانون یعنی "تحمیل".

کاربرد "بایدها" و "نبایدها" خوشمان بیاید یا نه، مستلزم تحمیل است.

یعنی حتی آنها که می گویند "نباید" عقیده خود را بر دیگران تحمیل کرد هم در حال تحمیل عقیده خود بر دیگران هستند.

رییس جمهور گفت "شهدا عقیده خود را بر مردم تحمیل نمی کردند".

 باید دید منظور از عقیده چیست؟ منظور از مردم چیست؟

تحمیل عقیده شخصی بر دیگران کار نادرستی است؛ اما ذات قانون، الزام آور است. شهدا در خصوص قوانین جاری و خط قرمزهای اعتقادی اهل مسامحه نبودند. قوانین کشور که مبتنی بر احکام شریعت است با خون شهدا به امضا رسیده است.

خاطرات شهدا مملو از ایستادگی در مقابل ناهنجاری هاست.

داخل کشور در بطن نظام اسلامی که جای خود؛ عباس بابایی دانشجوی خلبانی ارتش شاه در خوابگاه دانشگاه آمریکا هم در وسط اتاق خود طنابی کشید و به هم اتاقی آمریکایی اش گفت تو چون اهل رعایت نجاست و پاکی نیستی این طرف طناب نیا.

پزشکیان می گفت من می فهمم که نمی فهمم؛ اما به نظر می رسد اساساً نمی فهمد که نمی فهمد.

مکتب شهدا از لیبرالیسم جداست؛ اما حتی مکتب لیبرالیسم یا پلورالیسم هم الزام آور و تحمیلی است. اینکه رئیس جمهور بگوید قانون را ابلاغ نمی کنم هم تحمیل عقیده خود بر دیگران است. تحمیل گرانی و ویرانی معیشت و قطع برق و ... که بماند.

کمی صریح تر

 

در خصوص تصاویری که از کشف حجاب یک همایش رسمی در فضای مجازی منتشر شد، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم هم بیانیه ای صادر کرد. در ابتدای بیانیه میخوانیم:

"اقدامات ضدشرعی و هنجارشکنانه کشف حجاب در برنامه‌ای در سالن همایش‌های وزارت کشور و سالن همایش‌های سازمان اسناد و کتابخانه ملی یک اقدام ساختارشکنانه و ضددینی است. این اقدامات نامبارک باید با قاطعیت پیگیری و با ساختارشکنان برخورد شود.

گرچه به حمدالله دستگاه قضائی برای پیگیری اقدامات غیر قانونی ورود پیداکرده است، اما سهل انگاری و تساهلی که برخی دستگاه‌ها در مقابل وقوع آن اقدامات انجام داده‌اند، غیر قابل گذشت است."

از جامعه مدرسین بابت اعتراض به معضل بی حجابی و نیز وضعیت معیشت مردم که پیشتر مورد تأکید این عزیزان قرار گرفت باید تشکر کرد. اما جای یک سوال باقی است مگر آنهایی که در این همایش کشف حجاب کردند در منظر عموم و سطح معابر محجبه هستند؟ چرا به رغم وجود قوانین متعدد در ضرورت پیشگیری از ترویج فساد و ناهنجاری شاهد سکوت و تعلل نیروی انتظامی و دستگاه قضا و... در انجام وظایف خود هستیم؟ چرا جامعه مدرسین به ترک فعل نهادهای قانونی که زمینه عادی سازی فساد و ناهنجاری و عریانی در سطح جامعه اسلامی را فراهم آورده به طور مستقیم اعتراض نمی کند؟

علت پارازیت آقای نماینده

 

دوستانی که مقابل مجلس تحصن کرده اند گفتند وقتی جناب نیک بین نماینده معمم کاشمر در حال ورود به مجلس بود یکی دو نفر از بچه های بسیجی متحصن در خصوص ماشین شاسی بلند آخرین مدلی که سوار بود به او متلک انداختند. گویا این مساله باعث خشم وی گردید و در نطقی بی شرمانه تهمت مزدوری به معترضین حجاب که از خالص ترین نیروهای انقلاب هستند وارد کرد. حرف مفت وی البته با استقبال رسانه های بیگانه مواجه گردید. بازنده دیگر این ماجرا محمدباقر قالیباف بود که اجازه مخالفت نمایندگان با سخنان مزخرف نماینده حامی خود را نداد. نیروهای انقلابی البته در سطح رسانه از خجالت باند قالیباف درآمدند اما واقعا برای من سوال است این فرد که خود را صاحب هوش و فراست میداند کی قرار است به این موضوع فکر کند که چرا مردم بیست سال است به او برای ورود به پاستور رأی نمی دهند؟ آدمی که با خاستگاه انقلابی در پی جذب آرای خاکستری است اما از این هدف باز می ماند و اعتبار خودش را برای جذب آرای لایه های مذهبی و انقلابی هم از دست میدهد چرا هنوز بر حرکت زیگزاگ در عرصه سیاست اصرار می ورزد؟

شایان ذکر است متحصنین نسبت به دو مقوله گرانی و کشف حجاب معترض هستند که رسانه های فراگیر همچنان از انتقال پیام و سخن آنان اجتناب می ورزند.

اسرائیل در یک قدمی نابودی

 

یکنفر در یک پایگاه خبری خارجی لو داده است که اسرائیل نقشه ای برای حمله به ایران دارد و میخواهد فلان نقاط مهم را هدف قرار دهد؛ از مراکز هسته ای و موشکی گرفته تا شخصیتهای اصلی حاکمیت.

خب اسرائیل یا هر کشور و رژیمی اگر بخواهد به جایی حمله کند که از قبل نمی آید نقشه محرمانه اش را لو بدهد. این تهدید برای خالی کردن دل مسئولان و تکمیل پازل آمریکا به منظور متقاعد ساختن ایران و دستیابی به توافقی بالاتر از برجام است. البته یادمان نمی رود که درباره همین برجام هم آمریکا گفت ما به موفقیتی دست پیدا کردیم که به واسطه جنگ هم قابل تحقق نبود. حالا قطعا اشتهای بیشتری برای بلعیدن و نابودی توانمندی های کشور ما دارند. 

درست است که افشاگری یک فعال سیاسی و رسانه ای درباره نقشه محرمانه رژیم غاصب برای حمله نظامی به ایران بیشتر شبیه یک بلوف است اما باید آمادگی های لازم را هم حفظ کرد. حداقل کار ما باید مرعوب ساختن دشمن ولو در عرصه تبلیغ و رسانه باشد. نه اینکه رئیس جمهور ما بگوید اگر مراکز هسته ای ما را بزنند دوباره می سازیم! یا مقامات نظامی وعده بدهند که ان شاءالله در زمان و مکان مناسب انتقام خون شهدایمان را خواهند گرفت و کار را به ظهور حضرت حجت حواله دهند. کمترین حرکت ما هم باید این باشد که از طریق رسانه ای خارجی اسنادی را در خصوص نقاط قابل دسترس و اهداف حیاتی رژیم منحوس افشا نموده و نشان دهیم که علاوه بر ساختمانهای خالی، ابایی از هدف قرار دادن عناصر انسانی دشمن نخواهیم داشت.

قوی ترین بانوی ایران

 

اینطور که در رسانه ها گفته اند یک خانم ایرانی اهل تبریز به نام بانو گیتی موسوی موفق شد با کشیدن یک فروند هواپیما نام خود را در کتاب رکوردهای گینس به ثبت برساند. از او به عنوان قوی ترین زن ایرانی شده است. این اقدام البته کار بزرگی است و این موفقیت را باید به این خواهر بزرگوار و پر تلاش تبریک گفت؛ اما قوی ترین بانوی ایرانی به یقین امثل مادران شهید افراسیابی و نجاریان و ... هستند که چهار پنج فرزند رشید خویش را در راه خدا تقدیم نموده و قد خم نکردند؛ مادر شهیدی که جوان رعنایش را با دستان خودش شست و داخل قبر گذاشت و از مردم خواست راه شهدا را ادامه دهند از خدا خواست از او راضی بوده و قربانی اش را بپذیرد، فرزندان دیگرش را هم تا مسلخ عشق بدرقه می کرد و بی هیچ چشمداشتی از جایگاه پرافتخاری داشت، زنهای محل را برای کمک و پشتیبانی از جبهه بسیج می نمود. نام این بانوان استوار و قهرمان در هیچ کتاب بین المللی ثبت نیست اما یاد و سیرت و راهشان روح حماسه و ایثار را تا ابد در دل تاریخ جاودانه ساخته است.

سریالی برای ندیدن؟

 

اصلاً اسم سریال باب المراد را شنیده اید؟ خبر دارید این سریال تاریخی با موضوع زندگی نورانی امام جواد علیه السلام با مشارکت چند کشور و بازیگران و کادر سازنده ای که اغلب ایرانی نیستند در ایران تولید شده و چند روزی است از شبکه چهار سیما پخش میشود؟ شبکه چهار همینطوری اش هم بیننده ندارد سریالی مذهبی و تاریخی با این حجم کار و هزینه را گذاشته اید ساعت دوازده شب آنهم بدون تبلیغ رسانه ای!

واقعا قصدتان بود سریال دیده نشود؟

در باره این مجموعه می خوانیم:

سریال «باب المراد» با موضوع زندگی امام جواد(ع) سریال شب های رمضان شبکه چهار است. این سریال توسط کارگردان عرب در ایران تولید شده، از جمعه، ۱۰ اسفند از شبکه چهار سیما به نمایش در می آید.

سریال باب المراد مراحل مختلف حیات امام جواد(ع) از تولد در مدینه، ‌همراهی پدر در مراحل مختلف، شهادت امام رضا (ع) تا شهادت این امام به دست معتصم عباسی را به تصویر می‌کشد.

این سریال که محصول مشترک پنج کشور سوریه، لبنان، عراق، کویت، بحرین و ایران است توسط شرکت کویتی (میدل‌آپ پروداکشن) در ایران تهیه شده و فهد میری آن را کارگردانی کرده است.

مجموعه تلویزیونی باب المراد توسط محمود عبدالکریم نوشته شده و در آن بازیگرانی از سوریه، بحرین، کویت، عراق و ایران حضور دارند.محمود رحمانی و احمد کاوری و وائل رمضان، جمال حمدان و علی آل ابراهیم به عنوان بازیگر در این سریال حضور دارند.

مجید میرفخرایی به عنوان طراح صحنه و دکور و محمد اصفهانی نیز تیتراژ ابتدایی این سریال را به زبان عربی خوانده است.

این مجموعه ویژه شب‌های، رمضان از ۹ اسفند در ساعت ۲۴ پخش و در ساعت های ۱۱ و ۱۶ تکرار می‌شود.

خنجری به قلب محرومین

 

دولت در حالی مدعی است که می خواهد با حذف یارانه سه دهک درآمدی بالا و نیز عواید حاصل از صرفه جویی به اقشار آسیب پذیر توجه بیشتری نشان دهد که در روزهای اخیر بدون اطلاع قبلی و به صورت ناگهانی اقدام به حذف نیمی از مبلغ حمایتی شهریه دانشجویان ارشد تحت پوشش سازمان بهزیستی نموده و با ایراد شوک بر آنها باعث بلاتکلیفی و فشار مضاعف بر زندگی شان گردیده است.

البته با توجه به تعطیلی طرحهای مرتبط با ساخت و ساز مسکن و عمران و توسعه کشور و پرداختن به امور غیرضروری و مطالبات دست چندم و فرعی، به نظر می رسد این دولت هم مثل اسلاف خود در دولت روحانی اساسا اعتقادی به مشکل گشایی از مردم و رفاه عمومی نداشته و صرفاً مقاصد و منافع طبقه ای خاص را دنبال می نماید.

طرف کدام مردم؟

 

رکورد گرانی را زده، اقتصاد و معیشت مردم را له کرده، پا روی خرخره ملت گذاشته بعد می گوید من طرف مردم هستم و قانون حجاب را اجرا نمیکنم و... تو دقیقا طرف کدام طبقه از مردم هستی که هم گرانی به نفعشان است هم بی حجابی؟!

سیاسی کاری بر سر منافع مردم

 

یکی از دوستان که شخصیت فرهیخته و فعال فرهنگی و رسانه ای است امروز سفری کوتاه به قم داشت. تماس گرفت و گله کرد که چرا فعالان رسانه ای قم از دولت بابت تکمیل پروژه منوریل مطالبه گری نمی کنند. وجود این سازه نیمه کاره در پر ترددترین قسمت شهر مایه آبروریزی برای مسئولین قمی است. از قضا چند روز پیش هم دوستی که از آلمان برای سفری کوتاه به کشور بازگشته بود و کاری هم در قم داشت از این موضوع گلایه نمود.

برایشان توضیح دادم که در اواخر دولت احمدی نژاد عده ای گویا با هدایت یکی از متولیان وقت حرم مدعی شدند که ساخت این پروژه و عبور آن از کنار حرم، وهن جایگاه و شأن حرم است. آنها توانستند با اعمال نفوذ خود دو سالی این طرح را بخوابانند. بعد البته چند ماهی روی آن کار شد که دولت روحانی بر سر کار آمد. مدتی که گذشت مدیران جدید استانی مدعی شدند میخواهند به مناسبت دهه مبارک فجر پروژه منوریل قم را افتتاح کنند. حتی واگن ها را هم با تریلی به داخل شهر آوردند که یکهو به طور اتفاقی یا نمایشی، تریلی زیر یکی از پلهای خیابان ساحلی گیر کرد و یکی از واگن های منوریل آسیب دید. تصویرش را هم رسانه ها پخش کردند که ببینید فعلا نمیشود طرح را افتتاح کرد. این پروژه دیگر مسکوت ماند. بعد هم البته عده ای قلم دست گرفته و نوشتند که راه اندازی منوریل از نظر هزینه فایده نمی صرفد و نباید ساخته می شد! کسی نبود بپرسد که خب پس چرا میخواستید افتتاحش کنید؟ از آنجا که دولت روحانی اعتقادی به ساخت و ساز نداشت منوریل هم مثل پروژه فرودگاه قم در سلفچگان و مسکن مهر و ... تعطیل شد.

آقای رئیسی هم که روی کار آمد در سفر اول استانی به قم وعده تکمیل پروژه منوریل را داد که گویا مدیران میانی اصلا اعتنایی نکردند. در سفر دوم با مطالبه جمعی از مردم قم، ایشان قول مؤکدی برای تکمیل پروژه مذکور داد و شواهد هم نشان می داد که این بار زیر دستان وی مصمم به اجرای فرمان ایشان هستند که متأسفانه اجل مهلت نداد و این بزرگوار به جرگه شهدا پیوست. دولت پزشکیان هم که ادامه دولت روحانی است و شعاری جز دورهم نشینی و بگو بخند و تقسیم غنائم در پوشش وفاق ندارد و عملا یک قدم هم مملکت را جلو نبرده است.

کاش روزی برسد مجلس یا دستگاه قضا آنقدر قدرتمند باشند که اجازه سیاسی کاری بر سر طرحهای عمومی را نداده و مانع از تضییع حقوق مردم و هدر رفت بیت المال بشوند.

قاضی باید شجاع باشد

 

حکم دو وزیر دولت رئیسی به طور همزمان با حکم عزل ظریف اعلام شد. شاید قوه قضائیه با این کار قصد داشت که بگوید برای عدلیه فرقی بین جناحها نیست و این قوه فقط به عدالت می اندیشد. خب مردم زیر بار این ادعا نمی روند چه اینکه بسیاری از متهمان دانه درشت مانند زنگنه و جهانگیری و ... آزادانه از چنگ دستگاه قضا در امان مانده اند. بعضی از پرونده های متهمان میان رده هم که اصلا معلوم نشد چه شد مثل پرونده فولاد مبارکه و بدهکاران بانک دی و مصطفی نیاز و دیگر همدستان اکبر طبری، مهدی عبوری، عبدالله عبدی و....

عملکرد محافظه کارانه دستگاه عدلیه بعد از ماهها مماشات با ظریف جز احساس ضعف و عدم اقتدار و توانایی لازم در صیانت از حریم قانون و حقوق عامه پیام دیگری را به ذهن مردم مخابره نمی کند.

بود و نبود شورا

 

ده بار این مصوبه رفت و آمد و تأیید و تکذیب شد که بالاخره عمر این دوره از شوراهای شهر طولانی میشود یا نه. من با شوراها مخالفم. این شوراها که در واقع نه شورای شهر بلکه شورای شهرداری هستند از نظر هزینه و فایده چقدر خاصیت داشته اند؟ به نظرم انتخابات شورا صرفا مجالی برای پز دموکراسی است.

یک نمونه اش شهر ما بابل که از دیرباز دو مشکل اساسی داشت: دفع زباله و ترافیک. از دهه هفتاد تا به حال چند دور انتخابات شورا برگزار شد؟ چقدر هزینه انتخابات شد؟ اعضای شوراها چقدر حقوق و مزایا گرفتند؟ آن تعداد که رند و آب زیر کاه بودند چقدر برای خود و باند و فامیلشان سوءاستفاده کرده و روی دست بیت المال هزینه گذاشته اند؟ هنوز هم بابل مشکل دفع زباله دارد و ترافیک سنگین آن سرسام آور است. شوراها آمدند و زدند و رقصیدند و رفتند و پوسته آسفالت را عوض کردند و این طرف و آن طرف نمایشگاه زدند و اسم کوچه و خیابان را تغییر دادند و اطرافیانشان را در شهرداری استخدام کردند و... آخرش دو مشکل و معضل اصلی مردم شهر حل نشد که نشد. باور کنید همین قدر حقوق و مزایایی که در این حدود سه دهه عمر شورای بابل صرف گردید اگر یک جا جمع می شد مشکلات بابل هم حل می شد.

زینب را دیدیم

 

امروز برنامه تلویزیونی محفل با حضور دختر شهید سید حسن نصرالله اجرا شد و یکبار دیگر خاطرات تلخ این چند ماه در ذهنها مرور گردید. خواستم مطلبی بنویسم. تیترش را بگذارم "متی نصرالله" و بعد با اشاره به آیه ان تنصروالله ینصرکم به محضر شریف خالق یکتا در عصر روز سوم ماه صیام عرض دعا با چاشنی شکوِه داشته باشم که بارالها! غیرت تو آیا اجازه می دهد اسرائیل و آمریکا بابت هزاران جنایتی که در حق مردم مظلوم غزه و لبنان و... رقم زده اند تاوانی بدتر از عقوبت یزید و صدام و... نداشته باشند؟ چه می شود در همین روزها و ساعات استجابت دعا به حرمت دل سوخته کودکان یتیم غزه، بساط ظلم صهیونیسم و حامیانش را جمع نموده و دل مومنان را خنک سازی؟!

برنامه داشت تمام می شد، یکجایی همه اشک ریختند از داورها تا تماشاگران، مرد و زن؛ به جز سیده زینب نصرالله که همسر شهید، فرزند شهید و خواهر شهید است و زینب گونه ایستاده تا شکوه استقامت اصحاب اباعبدالله را به رخ دشمن بکشاند و گفت که سختی های ما در مقابل مصائب آل الله چیزی نیست و بعد که از او خواستند دعا کند، ورای همه تلخی ها و دل آزردگی ها طلب عاقبت بخیری داشت به برکت نعمت شهادت از پیشگاه خدا و درک ظهور حجت حق. او تربیت شده مکتب حیدر کرار است و می داند عاشورا محصور در زمین و زمان و تاریخ و جغرافیا نخواهد بود. جهاد و شهادت برای ما یک فرهنگ است و البته پیش نیاز و عیار داعیه انتظار.

روزه مستدام

 

در ماه خدا برای خدا ساعاتی از حلال و حق طبیعی خود در خوردن و آشامیدن و شهوت و... میگذری تا در ماههای دیگر لااقل از حرام خدا در خوردن و نوشیدن و شهوت و... در گذری. همان طور که گفته اند کمال قبول در نماز این است که نمازگذار، همیشه و نه فقط در وقت نماز، خدا را به یاد داشته باشد، کمال قبول در روزه نیز چنین است که در همه روزهای عمر حتی اگر ماه رمضان نبود نیز خدا را ناظر کردار خویش دانسته و از آنچه منع نموده درگذریم.