واقعاً نمیدانم با این جایزه ای که گرفتم چه کار کنم. من و این همه خوشبختی؟! یک میوه فروشی در اسنپ پیام داده که اگر از من خرید کنی 6300 تومن به تو تخفیف میدهیم! بله شش هزار و سیصد تومن. بگذریم که قیمتهایش دو برابر مغازه عادی است. لابد انتظار دارد یک وانت موز و آناناس و ... سفارش بدهم.
تاریخ شفاهی زندگی و مبارزات آیت الله سید حبیب الله طاهری را خواندم و لذت بردم. در پست قبلی برداشتی از شخصیت او را به خوانندگان عزیز وبلاگ تقدیم کردم. یکی از شیرین ترین کارها برای من این است که کتابی را درباره شخصی بخوانم و از نگاه خودم به بیان خاطره یا خاطراتی از او بپردازم. آشنایی با این شخصیت معنوی و خودساخته به همراه دریچه ای به وقایع انقلاب اسلامی در خطه گرگان و دشت که آن موقع جزو استان مازندران بود هم تجربه ای ارزنده و گرانبها به شمار می آید. این روزها که جبهه مقاومت و نیز نظام اسلامی از بیرون و درون تحت فشار است یادآوری زحمتهایی که برای تحقق این انقلاب کشیده شد آدم را بیشتر در فکر فرو می برد. هر کس که به انقلاب و خون شهدا خیانت میکند به خصوص آن دسته از مسئولانی که با رفتار خود باعث بدبینی مردم و ایجاد فاصله بین جامعه و حاکمیت می شوند در پازل دشمن قرار داشته و تیشه به ریشه این نهضت تمدن ساز می زنند. خدا کند جوانهای ما چهره دلسوزان حقیقی انقلاب و ملت را به خوبی بشناسند. خدا کند گرد غربت از صورت ارزش های دین و انقلاب زدوده شود.
روحانی حقیقی یعنی یکی مثل آیت الله گرگانی طاهری که تا مرز شهادت رفت، جانباز بود، فرزندش در خیل شهداست؛ اما کمترین توقعی از سفره انقلاب نداشت، سهمی برای خود نگرفت ساده زیست و ساده خورد و ساده پوشید اما برای حل مشکلات مردم لحظه ای آرام و قرار نداشت.
دوست داشت وسط مردم باشد. با آن همه سابقه کار انقلابی و دستگیری و زندان و تبعید، هیچ پیشنهادی را برای تصدی مسئولیتهای بزرگ اداری و سازمانی نپذیرفت. نهایتا با اصرار علما نامزد مجلس خبرگان شد.
ماشین نداشت. با محافظش که یک طلبه بود بعد از نماز سوار تاکسی می شد. منافقین کمین کردند. یک گلوله از پشت سر به کتف راستش و یک گلوله به کتف چپش زدند. یک تیر خلاص هم به سرش؛ اما تقدیر این بود که زنده بماند. محافظش به شهادت رسید.
ماشین هم که گرفت یک پیکان بود با هزینه خودش خرید. محافظها سوار همان می شدند با او این طرف و آن طرف می رفتند.
یک خانه ساده قدیمی داشت و بس. ملک و اندوخته ای نداشت. رییس حوزه علمیه بود، نماینده مجلس خبرگان بود، مبارز قبل انقلاب و جانباز بعد انقلاب، بزرگ و معتمد شهر بود، بزرگترین شخصیتهای مملکت او را می شناختند و برایش احترام قائل بودند، امتیازی نخواست، ریالی از بیت المال نمی گرفت، از ثروتمندان متوقع پولی نمی گرفت، به وجوهات شرعی که در اختیارش بود دست نمیزد مگر به قدر نیاز و سهم یک طلبه معمولی. برای همین گاهی مجبور می شد از دوستان بازاری اش پولی قرض بگیرد. در عوض حواسش به مستمندان و محرومان بود که در حد توان گره گشای کارشان باشد. شیعه یا سنی فرقی نمی کرد. سعی میکرد نگذارد کسی از پیشش دست خالی برود. عمران و آبادی مناطق محروم را پیگیری میکرد.
کاروان پیاده زیارت امام رضا راه انداخت؛ هر سال از گرگان تا مشهد. نمی گذاشت وارد شهر و مسجدی میشوند کسی او را به مردم معرفی کند. پشت سر آدم عادی هم می ایستاد به نماز، گمنام و بی ادعا.
معاون وزیر و کلی مسئول شهری و استانی بی خبر آمدند مسجد پشت سرش نماز خواندند. خواستند با او نشستی هم داشته باشند. خوش و بشی کرد و خیر مقدم گفت. اما؛ شب جمعه بود. گفت این مردم منتظرند مثل همیشه برایشان دعای کمیل بخوانم. جلسه باشد فرصتی دیگر.
سیدمحمدطاهر را خیلی دوست داشت. معتقد بود این پسر از آن طلبه های موفق و آینده دار است. سال 62 در مجنون مفقود شد. یک مجلس هم برایش نگرفت. اطلاعیه ای نزد. گفت او که به بهترین پاداش عالم خلقت رسید. من نمیخواهم با شهادت او وجهه و امتیاز و مقبولیتی کسب کنم. کسی به خاطر او به من رأی بدهد و... خیلی ها تا سالهای سال نفهمیدند او پدر شهید است.
این کارها را کرد که نه فقط مردم، نه فقط شیعیان، هر که دل صاف و نگاه زلالی داشت خریدار حرفش بود. وجودش مردم را یاد خدا می انداخت. نفسش حق بود و راه حق را نشان میداد. عالم اهل سنت منطقه که صلاحیتش هم برای نامزدی خبرگان تأیید شده بود به نفع او کنار کشید. به مردم گفت خیر شما در این است چنین انسان خودساخته و دلسوز و با مرامی نماینده تان باشد؛ به آیت الله سید حبیب الله طاهری گرگانی رأی بدهید. روز تشییعش قیامتی بر پا شد. یک سال بعد پسر هم از راه رسید و در کنار پدر آرمید.
چهار پنج روز است که یک الی دو ساعت برق ما را قطع میکنند. اعلام قبلی هم نمیکنند که طرف دستش در حنا بماند. جالب است امروز ادارات قم هم تعطیل هستند و طبعا مصرف برق از روزهای معمول کمتر است. دولت اصرار دارد داد مردم را در بیاورد. در حالی که مدعی اند طرح عفاف و حجاب را برای پیشگیری از نارضایتی اقلیت هنجارشکن نباید اجرا کرد میلیونها ایرانی را با قطع برق و گرانی کالا و خدمات عمومی و بی اعتنایی به مشکلات و ... به نارضایتی و فریاد می کشانند. از پزشکیان که خودش میداند نمی فهمد و شایسته این منصب نیست توقعی نمی رود اما شش فقیه و شش حقوقدان نخبه شورای نگهبان باید جواب خدا را بدهند چرا گاه بهترین بچه های این مملکت را در این سالها رد صلاحیت کرده اند اما بعضا کسانی که در حد عضویت شورای شهر هم نیستند را به عنوان رجل سیاسی مدیر و مدبر تأیید نموده اند. هزاران شهید در این سالها تقدیم اسلام و انقلاب نشد که مملکت بیفتد دست عده ای متهم امنیتی و غربزده و دوتابعیتی که با شعار نمیشود و نمیتوانیم و نمیگذارند در حال فرصت سوزی بوده و انگیزه ای برای پیشبرد اهداف انقلاب نداشته و درصدد ناراضی تراشی برای ایجاد فاصله بین نظام و پشتوانه اصلی آن یعنی مستضعفان و مومنان هستند.
دادستانی کشور طی اطلاعیه ای اعلام کرد با بر هم زنندگان امنیت روانی جامعه برخورد خواهد شد. کسانی که در رسانه ها باعث رعب و ترساندن مردم میشوند مورد تعقیب قرار خواهند گرفت.
با این وصف انتظار میرود با مسئولان دولتی که هر روز در مصاحبه های خود دل مردم را خالی کرده و با تکرار اسم رمز ناترازی دنبال زمینه سازی برای قطع برق و گاز و گران کردن بنزین و مرغ و نان و گوشت و دیگر ارزاق عمومی و اقلام مصرفی هستند و اعصاب و روان ملت را به هم ریخته اند در اسرع وقت برخورد قاطع صورت بگیرد.
مرحوم سید مهدی کابلی که به تازگی به رحمت خدا رفت، خیّر بی ادعا و گمنام بابلی بود که اولین مرکز درمان ناباروری استان مازندران به نام حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را در بابل راه اندازی کرد که تا کنون بیش از سه هزار کودک در آن متولد شده اند. علاوه بر این وی در زمینه ساخت مسجد و مدرسه و دارالقرآن و تجهیز بیمارستان و... هم مشارکت داشت و بانی خیر گردید. روحش شاد؛ کثرالله امثاله.
چندی پیش مصطفی نیازآذری از متهمان دانه درشت و فراری پرونده اکبر طبری پس از بازگشت به کشور و به منظور سفیدشویی خود اقدام به اهدای چند دستگاه خودروی آمبولانس به اورژانس بابل نمود که دز نماز جمعه با عنوان خیّر ناشناس! مورد تجلیل قرار گرفت و به افتخارش طلب ارسال صلوات گردید.
امیدوارم برای مرحوم کابلی که از مال حلال خود اقدام به فعالیت خیریه و عام المنفعه می نمود هم از تریبون نماز جمعه صلوات و فاتحه ای نثار شود.
گفتنی است به همت دکتر سید علی مظفرپور رییس جوان و متعهد و خوشنام دانشگاه علوم پزشکی بابل مراسم تجلیلی برای این نیکوکار فقید برگزار شد که جای تقدیر و سپاس دارد.
از خوانندگان محترم وبلاگ هم درخواست اهدای دسته گل صلوات برای آن مرحوم را دارم.
مخوف ترین تحلیل و تصویری که در خصوص اوضاع سوریه ذهن مرا آزار میدهد اطاعت ناپذیری و فرمان گریزی نیرهای مسلح این کشور از فرماندهی کل قواست.
از قول اسد و نیز مسئولان ایرانی و دیگر همپیانان جبهه مقاومت گفته می شود که تصور نمی شد نیروهای ارتش اسد در این حد ضعیف و منفعل عمل نموده و با نهایت سرعت بدون مقاومت از مواضع خود عقب نشینی کنند.
در رصد و تحلیل این وضعیت، ورای مسائل مادی و درآمدی، گفته می شود غلبه تبلیغی و رسانه ای مهاجمین، مدافعین را به این باور رساند که یارای ایستادگی ندارند.
این یعنی همان اشتباه محاسباتی که خواسته اصلی دشمن در جنگ رسانه ای برای تغییر رویکردهای حاکمیتی در کشورهای هدف است.
قطعا فضای مجازی در این خصوص نقشی اساسی و کلیدی دارد. فضای یله ای که در کشور ما هم بسیاری از اقشار مردم را به ورطه خودتحقیری سوق داد و سبک زندگی فردی و اجتماعی را از فرهنگ غنی ملی و دینی دور ساخت و بسیاری از مسئولان را به واهمه و انفعال در عمل به تکالیف دینی و قانونی شان واداشت.
این دغدغه و تصویر تلخ، ذهن مرا آزار می دهد.
تا سالهای سال خیلی از تحلیل گران رسمی و حقوق بگیر و کلیشه ای همواره با کسانی که معتقد بودند امام به پذیرش قطعنامه 598 راضی نبود و با اصرار مسئولان به امضای آن تن داد و از این رو تعبیر جام زهر را به کار برد و تا آخر عمر دیگر پشت تریبون نرفت و... به مخالفت و تکذیب و تخریب بر می خاستند.
آقا گفت اگر غلطی از آنها سر بزند حیفا و تل آویو را با خاک یکسان میکنیم. آقا گفت انتقام سخت و پشیمان کننده و ایجاد تغییر در محاسبات دشمن و... اصلاً آقا گفت عدالت در آموزش، مقابله با شبیخون فرهنگی، سامان دهی فضای مجازی، گسترش عدالت اجتماعی و رفع تبعیض، مقابله با شکاف طبقاتی، برخورد با حقوقهای نجومی، تقویت سبک زندگی ایرانی و اسلامی، برخورد با دانه درشتهای مفاسد اقتصادی، اصلاح نظام بانکی، حمایت از تولید ملی، استقلال صنعتی و کشاورزی، اصلاح صنعت خودروسازی و.... از حجاب تا تقابل با رژیم غاصب، احساس می شود در اطاعت از امر ولیّ کم گذاشته ایم.
احساس میشود مسئولین تحت تأثیر جوّ روانی جریان نفوذ و وادادگی، محاسبات دیگری دارند که میتواند بسیار نگران کننده باشد. بچه های بسیجی باید هوشیاری خودشان را حفظ کنند، خودشان را مسئول حفظ انقلاب بدانند و جز به اندیشه و امر رهبری به ستاره و میز و فیش حقوقی و جایگاه و اسم و رسم کسی دلخوش و امیدوار و معطل نمانند.
یک نفر نیست از شورای امنیت بپرسد جریمه کشف حجاب مخالف امنیت کشور است؛ اما این سیل گرانی و انفجار قیمتها و له شدن کمر مستضعفان مخالف امنیت عمومی نیست؟ شما که دستتان توی کار است جلوی این را هم بگیرید خب. انقلاب دقیقا مدیون چه اقشاری است و مدیریت کشور باید در خدمت کدام تفکر باشد؟
درست به همین دلیل است که دیگر نمیتوان مجلس را در رأس امور دانست. اگر قرار باشد مصوبات اقتصادی سران قوا، مصوبات شورای امنیت، مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی، مصوبات ستاد کل نیروهای مسلح و... بالاتر از مصوبات مجلس باشد این همه پول بیت المال برای برگزاری انتخابات و جلسات پر هزینه مجلس چرا باید صرف شود؟
اولش فکر کردم سر کاریه. چن تا سایت و کانال میخوان سر به سر شهرداری بذارن. خبر فیکه؛ اما رفتم سایت بهشت زهرا. صحت داشت. واقعاً دارن گریه کن اجاره میدن، اونم فقط حدود ششصد هزار تومن! بیخودی یقه دولتو گرفتیم که چرا هی گرونی میشه. دولت داره با در آوردن اشک مردم براشون اشتغال زایی میکنه!
راستی یه فیلم طنز بود "چند میگیری گریه کنی" به واقعیت پیوست. توهماتتونو دست کم نگیرید.
سایت بهشت زهرا توضیح داده چون عده ای بی کس و کارن داریم بهشون خدمات میدیم.
طرح جدید مقابله با بی حجابی در وهله نخست آنقدر پر اشکال بود که داد همه دلسوزان جامعه را در آورد. به گونه ای نوشته شده بود که حتی اگر یک زن کاملا عریان هم در انظار عموم ظاهر می شد در نهایت باید مبلغی پول به دولت می پرداخت و ...
با بالا گرفتن اعتراضها طرح دوم رونمایی شد که به نظر می رسد از قبل آماده بود و صرفا از باب به مرگ گرفتن و به تب راضی شدن برای کنترل احساسات و مطالبات اقشار مذهبی به این روال عرضه شد.
متدینین معتقد بودند از اساس نیازی به ارائه طرح جدید نیست و با همان قانون قبلی هم میتوان جلوی بی بند و باری را گرفت. حتی رییس قوه قضاییه هم چندبار به این موضوع اشاره کرد؛ اما مجلس و دولت راه دیگری در پیش گرفته بودند.
لایحه دوم مقابله با بی حجابی آنقدر در مجلس معطل ماند و این دست و آن دست شد که وضع بی حجابی در جامعه در سایه تعلل و سردرگمی نهادهای انتظامی و قضایی از برداشتن روسری به عریانی نیم تنه بعضی زنان هنجارشکن کشیده شد.
قشر متدین جامعه دیگر از مطالبه اصلی خود دست برداشته و به رغم معایب و کاستی هایی که طرح جدید داراست به اجرای همین حد هم قانع شدند. از جمله نگرانی های اجرای این طرح، کمرنگ سازی نقش مأموران انتظامی در برخورد مستقیم با بی حجابی، تجویز اباحه گری در نقاط کور و فاقد دوربین، ایجاد رانت برای صاحبان نفوذ در دستگاههای ذی ربط برای محو تصاویر ثبت شده از تخلف بی حجابی بستگان -چنانکه در مورد تخلفات رانندگی نیز شاهد هستیم- و ... را میتوان نام برد.
اما با سکوت و عقب نشینی متدینین و اقناع از سر ناچاری به اجرای همین قانون نیم بند، حالا شاهد طلبکار شدن حامیان کشف حجاب در مخالفت با این قانون و تهاجم رسانه ای شدید آنها در حمایت از لاابالی گری و رواج برهنگی هستیم.
سکه سیاه کشف حجاب و تضعیف غیرت اجتماعی دو رو داشت. یک روی آن مانور بی حجابی و تقابل با قانون در سطح جامعه و رسانه ها بود، روی دیگر آن معطلی و فرصت سوزی دوستان خودی در نقاب طرح نویسی و قانونگذاری جدید بود که منجر به عادی سازی فساد اجتماعی گردید.
رفته بودم منزل یکی از دوستان. بچه اش که تازه چهار دست و پا راه می رفت هم آمده بود پیش میاد. وسط بازیگوشی هایش آمد طرف یکی از وسایل رایانه ای من که آرام از مقابلش برداشتم آسیب نبیند. دوست ما بچه را بغل گرفت بوسید و غیر مستقیم خطاب به من گفت: نه، نه، بچه باید آزاد باشه تا هفت سالگی هر کاری دلش خواست باید بکنه.... اعتنا نکردم و حرفم را ادامه دادم. چند دقیقه ای نگذشت که اتفاقا بچه رفت طرف یکی از وسایل او که آن هم حساس بود و با کمترین ضربه و خدشه ای ممکن بود خراب شود. سریع از دست بچه کشید. حالا من ادا در آوردم که نه، نه! بچه باید تا هفت سالگی آزاد باشه!
شده است حکایت مدعیان آزادی و شعار زنده باد مخالف من. هر جا به اسلام و انقلاب و مردم و جناح رقیب توهین شود می گویند اشکالی ندارد قابل گذشت است باید تحملمان را ببریم بالا عفو بفرمایید لطفا. ولی وقتی کسی به اسب خودشان یابو بگوید، پرخاش می کنند، جلسه را ترک می کنند، درخواست عزل و محاکمه و اشد مجازات را دارند و...
حرفی میخواهید بزنید شعاری میخواهید سر بدهید فکر جوانبش هم باشید که بعدا ضایع نشوید.
کتاب "خاطرات دکتر محمدرضا منصوری" را خواندم و لذت بردم. دیدن دنیا از دریچه نگاه کسی که در جوانی به حبس ابد محکوم شد و دیگر امکان آزادی و ورود به اجتماع را نداشت اما همچنان به ممیزی های دینی معتقد و ملتزم ماند، راهش را از گروهکهای مارکسیستی و التقاطی جدا کرد، بر سر آرمانهایش ایستاد و سرانجام نه تنها از زندان آزاد شد که درس نیمه کاره اش را هم ادامه داد، مقام و منصبی دست یافت، سفر خانه خدا رفت و... تماشایی است. خاطرات دیگران، سرمشق و الهام بخش زندگی ما خواهد بود. سه برادر با هم در زندان بودند؛ جواد و مرحوم احمد و همین جوان دانشجوی پزشکی یعنی محمدرضا. چقدر خوب بود دوربین خبرنگاری به سراغ پدر و مادر این سه میرفت و پدر و مادرهایی که با صبر و دیانت و خرد، جوانانی مومن و حماسی و تاریخ ساز را تربیت کرده اند. چقدر خوب است آنهایی که موزه عبرت را در تهران ندیده اند حتماً به دیدن آن بروند و با بخشی از جنایات رژیم طاغوت آشنا شوند.
محمد غازی الجلالی نخست وزیر سوریه در حالی که میتوانست از این کشور خارج شود تسلیم معارضین شد. نه تنها دستگیر و بازداشت نگردید بلکه قرار شد همچنان ادامه امور مملکت را تا تعیین دولت جدید برعهده بگیرد. این مسأله نشان میدهد پیش از اتفاقات اخیر، توافقات و گفتگوهایی در پشت پرده صورت گرفته که به احتمال زیاد ایران هم در جریان آن قرار داشته است.
معارضین در حال حاضر ولو به ظاهر با آنچه در گذشته عمل میکردند فاصله گرفته اند. دنبال شیعه کشی نیستند. این تغییر را پیش تر در رفتار طالبان هم شاهد بودیم. طالبانی که روزی نمایندگان سیاسی ایران را در مزار شریف وحشیانه به قتل رساند اکنون با ایران و کشورهای منطقه دوست است و اجازه برگزاری مراسم آیینی را به شیعیان این کشور میدهد.
به نظر می رسد نیروهای تحریر هم تجربه کسب کرده و یاد گرفته اند از رفتارهای داعش گونه فاصله بگیرند.
اسد جایگاه مردمی خود را از دست داد و حتی نتوانست برای چند ساعت مردم را بر ضد شورشیان بسیج کند. گفته میشود به نصایح خیرخواهانه ایران در اصلاح بعضی ساختارها و رویه های سیاسی گوش نداد.
ایران اقدامی برای حفظ اسد نکرد. گویا برخی نگرانیهای ایران از سوی معارضین برطرف شده است.
در جریان نبرد لبنان، اسد میتوانست به بهانه مشروع و موجه اشغال بخشی از خاک کشور خود به جنگ با اسرائیل رفته و جبهه زمینی گسترده ای را در اختیار انبوه نیروهای ایرانی و گروههای همپیمان قرار دهد که این کار را نکرد و در نهایت با خفّت از قدرت کنار زده شد.
خدا را چه دیدید. اگر حاکمیت جدید سوریه غیرت به خرج داده و برای آزادی مناطقی از خاک کشور خود به مصاف با اشغالگران برود ما هم حتماً از او حمایت خواهیم کرد.
هزاران ساعت کلاس درس بصیرت افزایی برای ملت میگذارند که هوشیار باشید فریب دشمن را نخورید به اجانب اعتماد نکنید...
الان چند ماه است هر ماجرایی که در جهان رخ میدهد از ترور هنیه و سید حسن تا رأی آوردن ترامپ و شورش تروریستها و... آقایان میگویند فکرش را نمی کردیم، فریب خوردیم....
یک خواهش هم از عزیزان رسانه ای. خداییش هیچ کدامتان نمیدانید اوضاع چرا اینطور شده، سر جدتان حال ما را با این تحلیل های آبدوغ خیاری بهم نزنید. کمی سکوت کنید. دلخوشی ما فعلا به تدبیر و تقدیر خداست.
ببخشید عکسها کمی بی کیفیت است با دوربین 135 قدیمی گرفتم حدود بیست سال پیش. همین را هم گم کرده بودم. هر چه گشتم خبری از تصاویر و حتی نگاتیوها نبود. دیروز اتفاقی وسط وسایلم پیدا شد. پسرم پرسید عکس کیه؟ خوشحال شدم و به او شیرینی دادم. آیت الله شیخ غیاث الدین طاها محمدی چند ماه پیش به رحمت خدا رفت. هر کس این استاد فلسفه و عرفان و اخلاق را از نزدیک دیده باشد میداند چه انسان نازنینی بود. بعضی منبری های معروف کشور خم میشدند که به زور دست او را ببوسند. از طریق مسعود ده نمکی با او آشنا شدم. یکی دوباری منزلش رفتیم ناهار او هم منزل ما آمد. بعدها نماینده ولی فقیه شد در استان همدان و نیز نماینده مردم این استان در مجلس خبرگان. باز هم همین طور نازنین و تو دل برو بود. یک روز صبح رفته بودم دفتر طلاب فامنین در کوچه حرم نمای قم. دیدم دارد لباسهایش را خودش با دستانش می شوید. راضی اش کردم عکس بگیرم گفتم منتشر نمیکنم ان شاءالله بماند برای بعد از شهادت شما. لبخندی زد. توضیح هم داد: خوب است کارهایمان را خودمان انجام دهیم مزاحم دیگران نشویم. روحش شاد. صلواتی برایش هدیه کنیم.
اگر دولت سوریه به جنگ با اسرائیل می رفت، حتی اگر حکومتش نابود می شد قهرمان و تاریخ ساز بود و شرافت داشت به وضعی که اکنون گرفتار آن شده است.
فرار از میدان اصلی و غفلت از دشمن درجه یک، باعث شکست از دشمن درجه دو و گرفتاری در میدان فرعی خواهد شد.
عبرت بگیریم. از خدا بخواهیم و مراقب باشیم به چنین وضعی دچار نشویم. دنیا آنقدری نمی ارزد که آخرش با ذلت و شکست و حقارت تمام شود. از مردانه زیستن و مردانه مردن نهراسیم. همان که آقا فرمود عقب نشینی غیرتاکتیکی عقوبت الهی به دنبال دارد.
خواص ممالک اسلامی نباید دنیا طلب باشند. بحث دهه هفتادی آقا با موضوع عوام و خواص را هر از گاه مرور کنیم.
متأسفانه تصویر این شهید در خبرگزاری ها نیست و اصل خبر هم آنطور که باید از رسانه های سراسری منتشر نشد. تصویر را در یکی از گروههای ایتایی مشهد پیدا کردم. مطالب متفرقه ای البته در فضای مجازی به چشم می خورد.
"شاهد شجاعی پور" جوان پزشک و نخبه مشهدی بود مقیم منهتن آمریکا. هر سال داوطلبانه به زیارت اربعین می آمد و در موکبها خدمت میکرد.
بعد از حمله وحشیانه اسرائیل غاصب به غزه نتوانست یک جا بند شود. راه افتاد با هزینه شخصی آمد مصر بلکه از گذرگاه رفح عبور کرده و به فلسطین برود نتوانست. رفت لبنان و آنجا مشغول به خدمت شد. او دوم آذر در جریان بمباران هوایی مراکز درمانی بیروت مظلومانه به شهادت رسید. پیکرش را به زادگاهش مشهد آوردند. امروز تشییع شد و در رواق دارالحجه حرم رضوی به خاک سپرده شد. ان شاءالله شفیع ما در قیامت باشد. دسته گل صلواتی برایش هدیه بفرستیم.
ایرانی باغیرت یعنی شاهد شجاعی پور که مدرک و پول و جایگاه و جوانی و رفاه و... هم نتوانست روح آزادگی و انسانیت او را تضعیف کند.
همه شهرهای ایران امروز شاهد عزاداری برای شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بودند. قم هم مثل هرسال قیامت بود. از صبح صف طویل دسته های عزاداری برای ورود به حرم مطهر داخل نوبت قرار گرفتند. تا بعد از نماز عشا هم دستجات عزاداری با شکوه و ابهت وارد صحن و صحرای فاطمه ثانی می شدند. بزرگان ما گفتند حالا که دستتان به حرم حضرت زهرا سلام الله نمیرسد به نیابت از مزار بی نشان مادر، مرقد معصومه سلام الله علیها در قم را زیارت کنید. آن قبر که در مدینه شد گم، پیدا شده در مدینه قم. عمه جان ما کار سختی برعهده دارد. هم باید عرض تسلیت میهمانانش را بپذیرد هم به نیابت از ام ابیها برایشان مادری کند. دستجات عزا از شهرهای مختلف به خصوص تهران و کاشان هم آمده بودند. عراقی های مقیم قم، افغانستانی ها و پاکستانی هم مثل هر سال دسته روی داشتند. یکی از با حال ترین دسته ها مربوط به عزاداران پاکستانی است. سوز عجیبی دارند و به شدت اشک ریخته و عزاداری می کنند. انگار از عمق وجودشان می سوزند. به حضرت زهرا بابت داشتن چنین مریدان دلباخته ای تبریک عرض می کنم. طاعت همه عزاداران قبول. ان شاءالله به لطف خانم مشکلات همه شیعیان و نیز محبان غیر شیعی اهل بیت از مسیر زندگی شان زدوده شود. امروز اهل سنت عزادار هم در حرم حضرت معصومه دیدم. خدا به آبروی خانم، اسرائیل غاصب و آمریکای خون آشام را نابود کند. به نگاه اثرگذار حضرت زهرا ان شاءالله روزی برسد از مسجدالنبی تا حرم مطهر ائمه غریب بقیع دسته روی کنیم.
دوستی دیشب تماس گرفت. از میزان ارادت من به میرزا اطلاع داشت و این که هر سال در روز شهادتش انواع مطالب و کلیپها را با محوریت شخصیت میرزا کوچک خان به نشانی مجازی دوستان سر ریز میکنم. گله داشت از اینکه چرا میرزا به آدم مشکوک و بدسابقه ای چون خالو قربان با آن عملکردی که در کرمانشاه و وابستگی به اجانب داشت اعتماد کرد؟ آخرش همین خالو قربان به او لطمه زد و نیز یکی از کسمایی ها که نگران اموالش بود و نیز آن آلمانی تبعه روسی که مشکوک بود و در مقام مشورت به حریم فکری میرزا نزدیک شد. گفت بنویس ما از وفاق لطمه میخوریم. البته وفاق بد نیست اما باید معیاری داشته باشد...
حرفش مرا به فکر فرو برد. راستش را بخواهید این طرفی ها هم باید مواظب شعار جذب حداکثری باشند. جذب حداکثری منجر به نفوذ جریان نفاق نشود. کلا باید حواسمان باشد ضمن اینکه بدبینی و دفع نداشته باشیم نسبت به عناصر مشکوک احتیاط به خرج داده و لااقل آنها را پیشنماز خود قرار ندهیم! جایگاه طرف مشخص باشد و از حدی فراتر نرود. دوست من نسبت به اعتماد نسبت به مصدق هم حرفهایی داشت. نقشی که او در سرکوب دلیران تنگستان داشت نگران کننده است...
بگذارید جوری دیگری به این بحث بپردازم. یادم است یکبار از استاد بزرگوارمان آیت الله محمدی که در صحبتهایش چه عمومی و چه خصوصی و مستقیم هشدار میداد مراقب حرمت علما باشیم پرسیدم حفظ حرمت علما واجب، توهین ممنوع، اما سوال چطور؟ گاهی در مطالعات تاریخی با ابهامات و نقدهایی مواجه میشویم که نمیتوان ساده از کنار آن گذشت. مثالش را هم خوب یادم هست درباره آیت الله بروجردی زدم و نیز حاج علی اصغر کرباسچیان. استاد ما البته از هر دو شخصیت تعریفهایی کرد و ضمن توصیه به رعایت تقوا و مطالعه و تحقیق بیشتر، اصل نقد و سوال در روند مسائل تاریخ را جائز شمرد.
بعدها بیشتر مطالعه کردم. یک حرفی هست که به آن رسیدم. آیت الله بروجردی خیلی به اسلام خدمت کرد. خدماتش کم نظیر است. حالا در مساله شهید نواب البته نقدهایی وجود دارد. مرحوم آیت الله کاشانی خیلی به ایران و اسلام خدمت کرد. به قول امام باید کار شاه را یکسره میکرد که نکرد. شاید از همین بابت امام به شخصیت شهید مدرس که مستقیم با رضاشاه درگیر میشد علاقه و ارادت بیشتری نشان داده است. شیخ علی اصغر کرباسچیان خیلی مخلص و زحمت کش بود و دغدغه دین و تربیت را داشت ولی اهل مبارزه نبود. مرحوم آخوند خراسانی شخصیت کم نظیری است. به ایشان در عملکرد و روابطش نسبت به شیخ فضل الله نقدهایی هست. یکبار زندگی او را خواندم. آنقدر به دین خدمت کرده که قابل وصف نیست. خیلی از علما آنگونه که باید پشت سر امام نایستادند و اغلب توصیه میکردند که امام اینقدر نگوید شاه باید برود!
حقیقت ماجرا این است هیچ آدمی مصون از خطا نیست. نباید نسبت به هیچکس تعصب بی جا داشت. آن چه معیار قضاوت درباره زندگی و عملکرد اشخاص است غلبه رفتار و منش و گرایش اوست. اینکه کفه ترازوی خوبی هایش آنقدر بزرگ و سنگین باشد که ضعفهایش را کم مقدار نشان دهد. همین خیلی با ارزش است. خیلی از شهدا هم اشتباهاتی داشتند. خدا به غلبه رفتار و باطنشان رجوع کرد و آنها را گلچین نمود.
نقد جائز است لااقل از باب کسب تجربه و عبرت و البته به سفارس استاد بزرگوارمان باید توأم با تقوا باشد. بزرگان هم بیشتر باید مراقب دفتر و دور و بری هایشان باشند.
فارن افرز یک نشریه دوماهنامه علمی آمریکایی است. ظریف در آنجا مقاله منتشر کرده و درباره مذاکره با آمریکا پیشنهاداتی را مطرح کرده است. الان اصلا نمیخواهم درباره محتوای پیام ظریف حرفی بزنم. خوب یا بد آن را در رسانه های مختلف میتوانید بررسی کنید.
در زمان دولت روحانی هم ظریف از این کارها میکرد. پول میداد و مقاله ای که حاوی پیامی از سوی ایران برای غرب بود را در نشریات آمریکایی و اروپایی منتشر میکرد.
خب چرا همین کار برای نشر عقاید و مبانی اسلام و انقلاب اسلامی و به عنوان یک کار تبلیغی انجام نمی شود؟ البته منظورم به شخص ظریف نیست.
یک لحظه دقت کنید.
خیلی از مردم در کشورهای مختلف حتی در بین همین همسایگان عرب خودمان شناخت دقیقی از اهداف انقلاب اسلامی ندارند و بعضا بر اثر تبلیغات مسموم رسانه های دشمن و نیز قصور رسانه های خودی دچار سوءتفاهماتی درباره ایران و اهداف آن هستند.
ببینید استفاده از رسانه های دشمن چقدر میتواند در رفع بعضی شبهات تخریبی موثر باشد. مثلا ادواردو آنیلی چطور با انقلاب آشنا شد و به سمت انقلاب و اسلام گروید؟ مصاحبه و گفتگوی رسانه ای قدیری ابیانه در تلویزیون ایتالیا این موقعیت را ایجاد کرد. یا مثلا فعالیت رسانه ای مرحوم مهندس اردبیلی سفیر وقت ایران در نروژ باعث شد بعضی گروههای عدالتخواه چپگرای مسیحی در نروژ و حتی نیکاراگوئه و ... به سمت انقلاب اسلامی و امام خمینی گرایش پیدا کنند. عطاءالله مهاجرانی کتابی در رد سلمان رشدی نوشت و در خود غرب منتشر ساخت که بسیار موثر بود و دست خالی دشمنان قرآن را آشکار نمود.
رایزنهای فرهنگی نظام اسلامی چرا از رسانه های آن ور آبی غافل هستند و استفاده لازم را برای تبیین حقایق انقلاب و نشر معارف جهانی تمدن اسلام انجام نمیدهند؟ وزارت خارجه چرا غافل است؟ نفع اسلام و انقلاب بالاتر از نفع جناح ها و سیاست زدگی نیست؟ البته قطعا بعضی رسانه های غربی تحت نفوذ صهیونیسم همراهی نخواهند کرد اما راه بسته نیست و میتوان از بعضی پایگاههای رسانه ای مستقل بهره گرفت. اگر ظریف حرف نظام اسلامی را زده چرا حرفهای دیگر نظام اسلامی در نشریات غربی منعکس نشود؟
