تهاجم فرهنگی داخلی!

 

ترور حاج آقای سلیمانی در بابلسر را دیدید؟

رسانه کاری می کند که سرویس جاسوسی و امنیتی هم نمی تواند بکند.

گاهی برای ترور یک شخص باید فردی تروریست را آموزش داد و هزینه کرد و به کشور متخاصم فرستاد. اما رسانه کاری می کند که بخشی از مردم منفعل کشور هدف، از نظر عقلی چنان شستشو شوند که بدون اقدام سازمانی و تشکیلاتی به سرباز دشمن تبدیل گردند و همان کار را انجام دهند که دشمن میخواهد.

این نمونه فیزیکی و تروریستی ماجرا بود.

اما نمونه های فرهنگی این رویه سالهاست که در کشور ما قابل مشاهده است. رسانه های دشمن کاری کرده اند که لایه هایی از جامعه به خصوص قشر سلبریتی تبدیل به سرباز فرهنگی بیگانه شده اند. فرهنگ و باورهای ملی و بومی و مذهبی را نشانه حقارت می پندارند و عریانی و دلدادگی نسبت به غرب را افتخار می شمارند.

این گونه فضا به سمتی می رود که حتی اگر شبکه های ماهواره ای دشمن تعطیل شوند از همین درون، عده ای خودباخته با سرمایه های ملی و مردمی آثاری را تولید می کنند که تیشه به ریشه فرهنگ مردم زده و تمدن غرب را بر تمدن غنی ایرانی برتری می بخشد.

شبکه نمایش خانگی، نمونه تهاجم فرهنگی دشمن از درون است.

ماجرای گیلان از چند زاویه

یک- امام جمعه یکی از شهرها حدود یک یا دو سال قبل در خطبه های نمازجمعه به منتقدان خود که از قضا بچه های بسیجی آن شهر بودند توهین نمود و آنها را نفهم خواند و هر چه برازنده خودش بود حواله شان کرد. یادم است یکی از مسئولان عالی نظارتی مرتبط با ائمه جمعه که مرا از نزدیک می شناسد در گفتگوی تلفنی، به منظور ماستمالی رفتار اشتباه این فرد گفت: اسم کسی را که نبرد!

حالا اما امام جمعه رشت هم در تذکر به وضعیت بی حجابی نام کسی را نبرد اما آقایان فضائلی و قمی و مروی و حاج علی اکبری رو ترش کرده اند.

یادم است یکبار آقای قمی در سخنانی که در مجلس داشت نسبت به تاثیرپذیری و انفعال بعضی خودی ها در قبال رسانه های غیر خودی زبان به گلایه گشود. حالا خود حضرات که در برابر بسیاری از کاستی ها همواره سکوت داشته اند مقهور رسانه های آن طرفی قرار گرفته و ابزاری برای زدن جبهه خودی شده اند.

دو- شوراهای تأمین شهرها به طور معمول در قانونی نانوشته اما مرسوم و مکرر، به زعم خود برای حفظ حریم دستگاه ولایت اقدام به امضای مصوبه برخورد با منتقدان ائمه جمعه می نمایند. عجیب است اگر یک بسیجی در شهری دور دست نسبت به مراوده امام جمعه ای با باندهای قدرت و ثروت لب به انتقاد بگشاید بلا فاصله مورد بازخواست و پیگرد قرار می گیرد اما اگر خود آقایان بالانشین صلاح بدانند به طور یک پارچه امام جمعه ای را به خاطر نهی از منکر مورد نقد علنی قرار داده و ابدا هم نگران تضعیف دستگاه ولایت نمیشوند.

سه- جناب آقای حاج علی اکبری که بی اعتنا به عملکرد ضعیف برخی از ائمه جمعه، اقدام به عزل حاشیه ساز امام جمعه عدالتخواه لواسان نمود که خاری در چشم مافیای قدرت و ثروت و کوه خواری به شمار می آمد به منظور تئوریزه سازی تصمیم اشتباه خود اساس نهی از منکر مصداقی را زیر سوال برد. حالا اما همین آقایان در حال انتقاد مصداقی از امام جمعه رشت هستند.

وجه اشتراک ماجرای امام جمعه رشت با امام جمعه لواسان این است که منکر اتفاق افتاده در رشت به میزبانی نهادی رسمی و به ظاهر انقلابی یعنی بنیاد شهید انجام گرفت. در لواسان نیز بخشی از کوه خواری ها و زمین خواری ها توسط نورچشمی ها صورت میگرفت. به نظر می رسد عزیزان گاهی مکلف به حفظ وضع موجود و صیانت از میز و آبروی صاحبان قدرت و سازمانهای عریض و طویل مرتبط هستند.

چهار- الداغی، بسیجی و طلبه و مدعی نبود اما در قبال نامردی و ضعیف کشی ایستاد و به شهدای کربلا پیوست. اساسا تعداد شهدای کربلا یا شهدا و یاران خط مقدمی جبهه حق در طول تاریخ چندان زیاد نیست. کم هستند آدم هایی که آزاده باشند و بی تفاوتی را کنار نهاده و در دفاع از حق هزینه بدهند و دنبال شیرین کاری و شهرت و منفعت و لذت نباشند. ترجیح می دهم امثال الداغی بی ادعا را نماینده تفکر و منش ولایت بدانم تا امثال فضائلی و مروی و حاج علی اکبری و قمی را که ندیدیدم در مقابل منکرهای جامعه به خصوص در حوزه مسئولان –از هنجار شکنی مستمر در شبکه نمایش خانگی تا رانت خودرویی نمایندگان و تبعات مخرب فرهنگی ناشی از ویژه خواری و تبعیض و شکاف طبقاتی و بی عدالتی و ...- واکنشی نشان داده باشند. همین آقای قمی یکبار از اهمال و خواب آلودگی دستگاههای فرهنگی در حوزه حجاب و عفاف انتقاد علنی داشته که حالا بعد از مدتها سکوت نگران بیزای از دختران بی حجاب در مراسمی با هزینه بیت المال شده است؟ همین آقا نبود که در ابتدای روی کارآمدنش با جار و جنجال و هزینه و ... مدعی راه اندازی سامانه و مجموعه ای مجازی برای تسهیل در امر ازدواج جوانان گردید و بعد از مدتی کوتاه و شکست این طرح به روی مبارک خودش نیاورد و پاسخگوی هزینه ها نشد؟

این سی ساعت جانکاه!

 

بعد از آن که چند شبکه پیام رسان داخلی مثل ایتا و سروش و بله بیش از یک نصف روز از مدار فعالیت خارج شدند سایت بیان که میزبان مجموعه وبلاگهای فارسی زبان است نیز در حدود سی ساعت از کار افتاد.

برای مثل منی که سالها با وبلاگ نویسی مانوس بوده ام و بعد از فیلتر اینستا و واتساپ از قوانین مرسوم پیروی نموده و حاضر به استفاده از فیلتر شکن نشده ام فراق سی ساعته وبلاگ رنج آور و آزار دهنده بود که شکر خدا به خیر گذشت.

وبلاگ نویسی را دوست دارم بیشتر از این بابت که مطالب آن با مرور زمان تبدیل به یک آرشیو تاریخی و منبعی قابل استفاده جستجوگران و نیز خود نگارنده قرار گرفته و در گنجینه ادبیات و آثار فارسی باقی می ماند ولو آنکه مورد سرفت نیز واقع میشود اما شیرینی خاص خودش را دارد.

وبلاگ من در بلاگفا یکبار در سال 89 به دستور دادگاه ویژه روحانیت قم بخاطر حمایت از طلبه عدالتخواه سیرجانی فیلتر شد و یکبار هم خود شرکت بلاگفا به دلیل انباشت مطالب و تکمیل ظرفیت فضای آن اقدام به حذف نیمی از مطالب آرشیوی نمود. شکر خدا در سایت بیان تا کنون چنین مشکلی نداشته ام. هر چند سایت بیان هم می توانست این سالها با افزودن به امکانات خود به خصوص در زمینه صوت و کلیپ بر جذابیت و اثر بخشی وبلاگهای فارسی زبان بیفزاید.

چند موضوع هست که ان شاءالله ساعاتی بعد در وبلاگ بدان خواهم پرداخت. فعلا شب شما خوش.

اینستاگرام، قاتل شیخ شهید

سلیمانی را اینستاگرام کشت. مباشر جنایت به طور مستمر پیگیر صفحات اغواگر ضدانقلاب در اینستا بود.

آن پسرک فریب خورده مشهدی هم که با قمه جان چند جوان بسیجی را گرفت در نوجوانی مذهبی بود و در اعترافاتش گفت که متاثر از اینستا به مرور تبدیل به انسانی ستیزه جو و ناسازگر و یاغی شده است.

آن طلبه همدانی هم که جلوی حوزه علمیه با گلوله به شهادت رسید کشته دروغ بافی های اینستاگرام است. شرط میبندم همین بابایی که شاهرگ طلبه ای را در قم نشانه رفت دست پرورده القائات توهم زا و دشمن ساز اینستاست.

فضای یله مجازی آوردگاه فرهنگ و باروهای دروغین جبهه دشمن است اما اینستا ویژگی خاص خودش را دارد از همه شبکه ها جذاب تر و با نفوذتر است. محوریت ساختار اینستا مبتنی بر خود ستایی و شهرت طلبی و جلب توجه است.

راه خودستایی و شهرت و منیّت هم در گرو "خالَف، تُعرف" قرار دارد. باید خلاف جریان آب شنا کنی تا دیده شوی ولو مسیرت باطل و پوچ باشد وگرنه در نظام تربیتی منیّت محور اینستا بازنده ای.

اینستا توانست یک تنه، نظام اسلامی را به گوشه رینگ ببرد و تلفات روی دست کشور بگذارد. دیگر نیاز نیست گروهکهای وابسته اقدام به اعزام مزدور و نیروی مسلح کنند. همین جا کنار دم و دستگاه خودتان ذهن یکی را تغییر میدهند و تبدلیش میکنند به سرباز دشمن.

ما به اینستا باختیم.

کشته هایی که دادیم بماند. خیلی ها از نظر اعتقادی به اینجا رسیده اند که:

یک- ما بدبختیم.

دو- مقصر بدبختی ما هم آخوندها هستند.

تبدیل شده اند به یک مشت شهروند بی انگیزه لجوج با حس کاذب شکست و طلبکاری و کینه.

روح و روان مردم ما را اینستا تسخیر کرده و به هر شکلی که دلش بخواهد در می آورد.

دولت میتواند پهنای باند اینستا را مسدود کند تا دسترسی به آن ناممکن یا بسیار مشکل شود اما این کار را نمی کند.

زیرا

فیلترشکن مصرف اینترنت را بالا میبرد و سودآور است.

بعضی عزیزان در همین فضای اینستا مشغول زید بازی تشکیلاتی هستند.

بعضی ها نان و آبشان در گرو وجود اینستاست به بهانه مقابله با شبهات آن و حتی ادعای مزخرف و مضحک صدور انقلاب از طریق اینستا در حالی که داریم یک به یک جوانان و شهروندان خودمان را از نظر فکری و فرهنگی از دست می دهیم.

هر کس که اسب تراوای دشمن را در اندرونی فکر و اندیشه و ذهن مردم راه داد، هر کس با فیلتر اینستا مخالف بود، هر کس مانع از انسداد پهنای باند اینستاست در شهادت عباسعلی سلیمانی ها شریک جرم است.

 

عمامه سرخ،نگین انگشتر سلیمانی

 

حرم ائمه بقیع را تخریب کردند. گفتند حرم های دیگر را هم تخریب می کنیم. این نشانه ها، عَلَم هدایت و بیرق حقیقت است. هر جا نشانه ای از شیعه راستین باشد تحمل نمی کنیم.؛ نجف باشد یا سامرا، مشهد، حتی زوّار بی پناه شاه چراغ ...

جنگ به اوج خودش رسیده و آتش، زمین و آسمان را به هم دوخته بود. دیدند مهدی عباسی وسط درگیری، کمی عقب کشید. دنبال کوله اش می گشت. پیدا کرد، عمامه را برداشت به سر نهاد و دوباره به خط زد. همرزمش شوخی و جدی پرسید: با این عمامه می خواهی به دشمن گرا بدهی؟! چیزی نگفت. لبخندی زد و رفت و دیگر بازنگشت. تا سالهای بعد که وقتی استخوانهایش را از شلمچه آوردند سر به بدن نداشت. آن را با عمامه پیشکش آستان دوست کرده بود.

سیحان بن صوحان بن حجر، عَلَم یاران امیرالمومنین را در میدان جمل برافراشته نگاه داشته بود. دشمن میخواست پرچم و نشانی از جبهه علی در اهتزاز نباشد. او را هدف قرار دادند. خیلی جنگید و مقاومت کرد؛ تا این که شهید شد. شهید که شد برادرش زید آمد و پرچم را به دست گرفت. همان که علی در وصفش فرمود: قلیل المؤنه و کثیرالمعونه، آنقدر ایستاد و مقاومت نشان داد تا آخرین قطرات خونش نیز بر زمین ریخت. شهید که شد آن یکی برادرش آمد. صعصعه می دانست زین پس او سیبل حملات دشمن خواهد بود و ممکن است مثل دو برادرش، جان از کف بدهد؛ اما ایستاد و نگذاشت تا پایان نبرد، عَلَم جبهه حق بر زمین بیفتد.

عباسِ علی هم علمدار کربلا بود و تا بود نگذاشت بیرق قیام اباعبدالله روی زمین باشد.

عباس علی سلیمانی، همنفس و بقیةالشهدای انقلاب و دفاع مقدس بود. دوست هم حجره ای اش حجت الله توحیدی را که ترور کردند، ایستاد و راهش را ادامه داد. شهید توحیدی  مفتح شهدای بابل بود. در دانشگاهها همدم جوانها می شد و راه را نشانشان میداد. بعد از او سلیمانی بیرق توحیدی را در دانشگاههای شمال کشور و محافل علمی و منابر وعظ و خطابه جمعه برافراشته نگاه داشت تا یوم الوعد لقاءالله که مزد مجاهدان صادق نصیبش شد و با عمامه سرخ، سرافراز گردید و هدف تیر تباهی قرار گرفت.

امروز هشتم شوال، سالروز تخریب قبور مطهر بقیع، عَلَم خونین هدایت بر شانه های شهر خون و قیام و در آستان بانوی کرامت به اهتزاز درآمد و یک بار دیگر ایستادگی و ماندگاری یاد و نام ستارگان جبهه حق در ابدیت جاری کلام زینب کبری را خطاب به یزیدیان تاریخ یادآور شد که: فوالله لا تمحو ذکرنا و لا تمیت وحینا.

هشتم شوال هر سال حوزه های علمیه تعطیل هستند؛ اما امروز در قم، دروس حوزه برقرار بود. هزاران نفر از طلاب جوان در تشییع پیکر علمدار علم و فضیلت و خدمت و جهاد و شهادت، درس ایستادگی و پاسداری از حریم معارف مکتب توحید را مشق عشق نموده و بر صحیفه زلال جان، حک ساختند.

راهی است راه عشق که هیچش کناره نیست

آنجا جز آن که جان بسپارند؛ چاره نیست

عمامه سرخ، نگین انگشتر سلیمانی

 

بحث قیاس افراد نیست. هیچ کس روحانی باشد یا جسمانی، خاک پای امیرالمومنین هم به شمار نمی آید. افراد را نمی خواهم قیاس کنم اما موضوع همان موضوع است و روش همان روش.

گفتند علی را که از میان بردارید مشکلاتتان حل می شود. علی را که کشتند تازه برایشان سوال پیش آمد او اصلا در مسجد چه می کرد؟ باز هم عده ای بیدار نشدند. معاویه را تحمل کردند، یزید را تحمل کردند اما روی حسین و زن و فرزندش شمشیر کشیدند و گفتند: بغضا لابیک! 

هیچ آخوندی بی نقص و عیب نیست اما اگر دیدید یک روحانی در جایگاهی بالا و شهرتی بسیار، خودش بی هیچ دفتر و دستک و خدم و حشمی راه می افتد امور شخصی خودش را انجام دهد به جای تشکر و تحسین لااقل گلوله نثارش نکنید. در شرایطی که حتی یک مقام دون پایه دولتی هم حاضر نیست امور اداری اش را شخصا به انجام رسانده و به میان مردم برود.

از آن دختر ترشیده علافی که شب تا صبح در مراوده مجازی با مردان، مشغول "چت ارضایی" است اما می گوید آخوندها مقصرند که من دوست پسر ندارم و مجرد مانده ام! تا آن خر سرمایه داری که افسوس میخورد فقط یک ویلا و چند قطعه زمین و خانه و اتومبیل پس انداز دارد و اگر هنوز نتوانسته خون همه را در شیشه کند مقصرش آخوندها هستند ...

از آن احمقی که به تحریک سلبریتی ها روی طلبه ای در همدان اسلحه کشید به تصور این که آخوندها میخواهند زنهای ایران را به صیغه مسافرین عرب در بیاورند تا آن جوانک های هرز و کف کرده و تنبان شلی که عمامه از سر آخوندها می انداختند و ته خط آمالشان سلف مختلط و بوسیدن در کوچه و رابطه مثلثی است...

سالهاست که تاوان بلاهت جمعی را می دهیم که عقلشان به چشم و گوششان گره خورده و صد البته چوب مرض کانونهای مفسد قدرت و ثروت را می خوریم که اسب تراوای دشمن را در خانه دل و جان مردم راه داده اند و معتقدند بلاهت و سرگرم شدن ملت با فیک نیوزها لااقل شرّ آنها را از سر صاحبان میز کم خواهد کرد ولو پایه های اسلام و انقلاب را موریانه ها بجوند.

پیرامون نقش شوروی سابق در ماجرای طبس چه می گویند؟

 

در سالروز واقعه عبرت آموز طبس، اشاره به یک موضوع لازم و ضروری است.

از ابتدای وقوع این ماجرا، روایت رسمی حاکی از عملیات کماندویی ایالات متحده برای رهایی گروگان های این کشور در خاک ایران بود که طوفان شن برخاسته از کویر طبس در دل تاریکی شب، باعث برخورد دو هلی کوپتر آمریکایی گردید و منجر به لغو عملیات شد. هنوز هم بیان نشده است که کماندوهای آمریکایی از خاک کدام کشور همسایه برای ورود به ایران استفاده نمودند و چه کسی دستور خاموشی رادارهای پدافندی کشور را داده بود. البته بمباران بی معنایی که روز بعد به دستور بنی صدر خائن انجام گرفت و منجر به شهادت فرمانده سپاه طبس شد تا حدودی پرده از بعضی حقایق بر می دارد.

قرائت جمهوری اسلامی از این اتفاق، مبتنی بر امداد غیبی است. شن ها مأمور خدا برای به خاک مالیدن دماغ نمرودهای زمانه تلقی گردیدند.

بعد از حدود دو دهه از این اتفاق، مقالاتی به ظاهر افشاگرانه در خصوص چند و چون این ماجرا منتشر شد که در آن تلاش می شد تا اصل ماجرا به شکلی دیگر بیان شود. نویسندگان مجهول الهویه این مقالات این گونه وانمود می کردند که سیستم جاسوسی کا گ ب بعد از اطلاع از عملیات آمریکا در خاک ایران اقدام به حمله نظامی نموده و نقشه ایالات متحده را ناکام گذاشته است.

این ادعا البته هیچ گاه فراتر از یک فرضیه و داستان نرفت و استنادی برای آن بیان نگردید اما به مرور توانست در ذهن لایه هایی از جامعه که نگاهشان به رسانه های بیگانه دوخته شده اثر بگذارد.

در کنار این تحلیل بی سند باید به آثار دیگری نیز اشاره داشت که در دو دهه اخیر ذهنیت مخاطبان را از طریق وارونه نمایی تاریخ به سمت وابستگی مسئولان ایران به شوروی سابق سوق می دهند.

کتاب "رفیق آیت الله" که در آمریکا منتشر گردید و کتاب "شنود اشباح" که در کشور خودمان توسط یکی از عناصر وابسته به گروههای رقیب امنیتی انتشار یافت نیز کوشیده اند اتفاقاتی مانند شهادت دکتر مصطفی چمران و تسخیر لانه جاسوسی و ... را به دخالت مسئولانی ارتباط دهند که وابسته به سیستم اطلاعاتی ابرقدرت شرق بوده اند.

این رویکرد تبلیغی دو هدف را دنبال می نماید:

1- نفی استقلال جمهوری اسلامی به منظور ایجاد بدبینی در مردم و عدم الگوپذیری نهضتهای مستقل آزادی بخش در جهان

2- تضعیف اعتقاد عمومی به خاستگاه ایمانی نظام دینی و تضعیف باورهای معنوی جامعه

پاسخ مختصر به این رویکرد شبهه آلود دستگاه تبلیغاتی دشمن:

1- درباره وابستگی مقامات ارشد نظام اسلامی به شوروی سابق هیچگاه هیچ دلیل و سندی منتشر نگردید و جالب آنکه ادعاهای مطرح شده همواره توأم با تناقضاتی مضحک بوده است. مثلا ادعای تحصیل یکی از روحانیون سرشناس وقت در دانشگاه پاتریس لومومبا در حالی طرح گردید که نامبرده در حضور دهها تن از طلاب حوزه علمیه، سالهای مذکور را در قم گذرانده است. یا میزان ارادت یکی از بزرگان نظام نسبت به شخصیت شهید چمران همواره زبانزد دوستان مشترک بوده و...

2- ادعای فاقد سند پیرامون واقعه طبس و تلاش برای وابسته نشان دادن نظام اسلامی به جماهیر شوروی در حالی طرح گردیده که شوروی همپای ابرقدرت بلوک غرب از نظام اسلامی ایران رویگردان و به دنبال اسقاط آن بوده است:

الف- تجهیز و حمایت از شبهه نظامیان جدایی طلب کمونیستی در شمال و غرب کشور

ب- تشکیل شبکه های مخوف جاسوسی که با دستگیری ناخدا افضلی فرمانده وقت نیروی دریایی و باند کیانوری متلاشی گردید

ج- پشتیبانی اطلاعاتی و تسلیحاتی و موشکی از ارتش متجاوز عراق که منجر به شهادت صدها تن از مردم بی دفاع در شهرها گردید

نمونه هایی از دشمنی ذاتی اتحاد جماهیر شوروی سابق و اندیشه های کمونیستی و مارکسیستی پیرامون آن با مبانی نظام اسلامی است.

3- ظهور امدادهای غیبی آنچنان که در کتاب خدا و در وصف متقین بیان شده است "الذین یومنون بالغیب..." هزاران مصداق مکرر در طول سالهای مبارزه با طاغوت و کوران دفاع مقدس داشته است چنان که پیروزی های حیرت انگیز جوانان این مرز و بوم در ستیز نابرابر با ارتش تا بن دندان مسلح دشمن که حمایت همه ابرقدرتها و ائتلاف غربی و عربی را پشت سر خود داشت "فتح ارزشهای اسلامی" لقب گرفت و "عرفان بازی دراز" تجسم معرفت حقیقی اهل معنا گردید. شرح عملیاتهای محیرالعقول و اعجازآمیز فتح المبین، الی بیت المقدس، والفجر هشت و ... که حتی در آثار تخصصی استراتژیستهای غرب نیز بازتاب گسترده داشت جلوه هایی از شکوه قدرت ایمان در مصاف با جبهه ظلم و تباهی را رقم زده است. واقعه طبس فقط یک نمونه از این سلسله حقایق تاریخی و انسان ساز است.

مجموعه این نکات، ضرورت توجه به دو موضوع را پررنگ تر می نمایاند:

1- دشمن همواره در تلاش برای قلب حقایق و تحریف تاریخ است. نهادهای فرهنگی و مجموعه نیروهای دلسوز باید تلاش بیشتری برای انتقال مفاهیم و حقایق و معارف تاریخی انقلاب اسلامی به نسل جدید داشته باشند.

2- عنایات معنوی خدا به این مردم و مملکت در پرتو اتصال به معنویات و محوریت باورهای الهی رقم خورده است. فاصله مسئولان و مردم از این باورها و تغییر فرهنگ معنوی و اصالت بخشی به مادیات، شکست نظام اسلامی را هموار می سازد.

قهرمان ملی

 

"شهید ایرلو در قضیه یمن تک بود."

این جمله مقام معظم رهبری است که در دیدار عید فطر با خانواده شهید بزرگوار بیان شد. حسن ایرلو سردار قهرمان و اسطوره ای کشورمان است که در عرصه های برون مرزی جبهه اسلام خوش درخشید و انبانی از رشادت و غیرت یک مجاهد گمنام سبیل الرحمان را ذخیره آخرت خویش ساخت.

با وجود تعبیری که رهبری انقلاب نسبت به این شهید پر شهامت و غیور داشت که در محاصره جهانی یمن به این کشور شتافت و یاور مردم مستضعف این خطه سرخ از جبهه اسلام گردید هنوز اثر قابل ملاحظه ای در عرصه کتاب و فیلم و ... برای معرفی شهید و زدودن غبار غربت و گمنامی از حماسه های او تولید نشده است. حتی راویان ایثار و شهادت هم نمیتوانند دو دقیقه درباره این قهرمان ملی حرف بزنند.

این مثال فقط یک نمونه از غربت اندیشه انقلاب در عرصه فرهنگ و هنر است. گاهی با بعضی بچه های دهه هشتادی که هم کلام میشوم برایم عجیب و دردناک است که این بندگان خدا با هیچیک از اسطوره ها و حقایقی که در دهه های اخیر بر تاریخ ایران سربلند گذشت آشنایی و اطلاعی ندارند.

برای مظلومیت انقلاب اسلامی باید گریست در نظامی که خون آورد انقلابی بزرگ و نورانی است توجه چندانی به سرمایه های فرهنگی و اعتقادی و حماسی نگردیده و در مواردی شاهد ایجاد گسل بین نسلهای قدیم و جدید کشور هستیم. حاکمیت سیاسی با ماست اما در پرتو منازعات جناحی و جنگ قدرت، حاکمیت فرهنگی را تقریبا از دست داده ایم.

مهمتر از همه پرسی

 

چون بحث رفراندوم دوباره دارد سر باز میکند و عملا به حربه ای دست جناح های سیاسی تبدیل شده است لازم است چند نکته را گذرا مورد اشاره قرار دهم.

یک سری پاسخ هایی هم این روزها مطرح شده که: ما تنها نظامی هستیم بعد از پیروزی و تأسیس حاکمیت، اصل موجودیت خود را به همه پرسی گذاشته یا اینکه متوسط هر سال یک انتخابات برگزار کرده ایم. موارد اختلافی بین مردم یکی و دوتا نیست و اینکه هیچ جای دنیا سر هر مساله ای انتخابات برگزار نمیکنند و نمایندگان مجلس یا رییس جمهور که منتخب مردم هستند به نیابت از آنها حق تصمیم گیری دارند و... اما چند نکته:

یک- امور تخصصی قابل رای گیری نیست. همه جای دنیا به طور مثال قاضی در پرونده ای رای صادر میکند کل مملکت هم مخالف نظر او باشند رای قاضی اجرا میشود. پزشک هر چه بگوید همان می شود و...

 دو- برگزاری انتخابات هزینه بر است اما مهمتر از هزینه های مادی که به کشور تحمیل میشود دعواها و رقابت های بعضا کثیف سیاسی است که در سالهای اخیر هم شاهد بوده ایم و منجر به وجود چند دستگی و شکاف در جامعه گردیده است. به عبارت دقیق تر قبل از آنکه در باره اصل برگزاری همه پرسی صحبت کنیم باید در باره فرهنگ رقابت سیاسی به نقطه مطلوب برسیم.

سه- انتخابات را چه کسی میخواهد برگزار کند؟ اگر حاکمیت برگزار کند که از سوی مخالفین یا بازندگان به تقلب یا مهندسی انتخابات متهم میشود مشابهش را در سال 88 شاهد بودیم. اگر دست سازمانهای بین المللی بسپاریم که اولا منافی عزت و اعتبار یک مملکت است دوم اینکه با توجه به سبقه این نهادها در حمایت از دشمنان ایران و نادیده گرفتن مظالمی که در جنگ و تحریم بر مردم ایران رفت از سوی موافقان حاکمیت در مظانّ اتهام قرار دارند.

مهمتر از برگزاری انتخابات ایجاد رشد فرهنگی در جامعه است.

فرهنگ قانون پذیری در کشور ما دچار آسیب شده است. چه آن کسی که اختلاس میکند و چه آن کسی که دست به کشف حجاب میزند مخرجی مشترک به نام قانونگریزی و خودبرتر بینی و منفعت طلبی دارند.

فرهنگ نقدپذیری در کشور ما کمرنگ شده است. چه به یک مسئول بگویید اسراف نکن و پارتی بازی را کنار بگذار ناراحت شده و درصدد تقابل بر می آید چه به یک جوان هنجارشکن تذکر بدهی خشمگین شده و پرخاش میکند.

حالا شما در جامعه ای که بین مردم و مسئولان بی اعتمادی ایجاد شده و نقدپذیری و قانون مداری رنگ باخته پشت سر هم انتخابات برگزار کن. هر نتیجه ای که حاصل شود در فقدان فرهنگ قانونپذیری به جایی نرسیده و منجر به تعارض و درگیری میشود کما اینکه در کشورهای به ظاهر متمدن و آزاد دنیا هم مدتی است شاهد سخت ترین نزاع بین مردم و حاکمیت هستیم.

اصل امر به معروف و نهی از منکر، تضمین آزادی بیان و اصلی مترقی برای فراگیر شدن نظارت همگانی و تقویت باور نقدپذیری است که اسلام به منظور حفظ سلامت جوامع بشری پیش بینی نموده است. مقام معظم رهبری هم تأکید فرمود امر به معروف و نهی از منکر واجب است به خصوص در حوزه مسئولان!

اگر فرهنگ اجرای امر و نهی و نیز پذیرش امر و نهی بین مسئولان و مردم در همه زمینه ها جا بیفتد از اختلاس و رانت گرفته تا بدحجابی و هرزگی شاهد افول ناهنجاری در جامعه خواهیم بود.

در نیویورک فقط یک اتفاق است

 

تصویری که می بینید مربوط است به ریزش یک پارکینگ چهار طبقه در شهر نیویورک که در روزهای اخیر به وقوع پیوسته و تلفات جانی هم به همراه داشته است.

این اتفاق هر جای عالم که رخ دهد تلخ و ناگوار است و امیدواریم هیچ وقت شاهد وقوع آن در هیچ کشوری نباشیم.

اما

می دانید که نیویورک یکی از مهمترین و مدرن ترین شهرهای جهان است.

خدای نکرده چنین حادثه ای مشابه متروپل اگر در ایران رخ دهد از نظر جماعت خودباخته نشانه ناتوانی حاکمیت در اداره امور کشور است اما در آمریکا که باشد اصلا مورد اعتنای رسانه های این طیف قرار نمیگیرد یا صرفا یک اتفاق ناگوار تلقی می گردد.

قهر و آشتی هنرمندان

 

کار کردن با هنرمندان یا به عبارتی کنار هنرمندان بودن ظرافتهای خاص خودش را دارد. اغلب هنرمندان روحیه حساسی دارند. زود گرم و سرد میشوند. این ویژگی را هم همسران هنرمندان، هم دوستان و همکارانشان و هم مسئولان حاکمیتی باید مدنظر قرار داده و مواضع احساسی این قشر را چندان جدی نگیرند.

عالیه جهانگیر، همسر نیما، دربارهٔ بهانه‌گیربودن نیما و قهرکردن مداوم او خاطره‌ای را شرح می‌دهد:

«یکی از شب‌ها سبزی‌پلو داشتیم، باز دیر آمد. همه شام خورده، خوابیده بودند. من آهسته در را باز کردم و شام را از پایین آوردم به بالا. وقتی شام را زمین گذاشتم به بهانهٔ این‌که این غذا دست‌خورده و کثیف است، ظرف پلو را روی فرش ریخت و قهر کرد. 
 
اثاثیهٔ خود را که عبارت بود از چندین جلد کتاب در چادر شبی پیچید و روی دوش خود گذاشت و از در بیرون رفت. من پشت در حیاط ماندم و در را باز گذاشتم تا کسی در نزند و اهل خانه بیدار شوند. 
 

مدتی که گذشت از ته کوچه صدایی آمد که دو نفر با هم حرف می‌زنند. صدا نزدیک شد. تا آمدند در بزنند من در را باز کردم و گفتم با کی کار دارید؟ از شکاف در لباس پاسبان به چشمم خورد. پاسبان اسم مرا برد. گفتم چه می‌خواهید در این وقت شب؟ 

گفت خواهش دارم این آقا را اجازه بدهید بیاید امشب بخوابد و فردا برود. چون با این کوله‌بار فکر می‌کنند سارق است. در جواب گفتم خودشان رفته‌اند، من بیرونشان نکرد‌ام. بعد معلوم شد به پاسبان گفته عالیه‌خانم با من نزاع کرده و حالا می‌خواهم بروم منزل مادرم...» 
 
منبع: کتاب زندگینامه نیما؛ به کجای این شب تیره، به‌ قلم مصطفی اسلامیه.

پهنای باند اینستا را ببندید

بعضی از مسئولان، خودشان اهل زیدبازی مجازی هستند و در فضای بی در و پیکر مجازی دنبال طعمه می گردند.

بعضی از مسئولان از قِبل فعالیت در فضای مجازی و شبکه هایی که ذات خودنمایی و جلوه فروشی و سلبریتی سازی دارند (اینستا و...) دنبال شهرت و مطرح ساختن خود هستند بلکه در انتخابات شورا یا مجلس برایشان کارکردی داشته باشد.

بعضی از مسئولان اساسا از رها بودن فضای مجازی نان میخورند. پست و مسئولیتشان به بهانه تقابل با جریان سازی رسانه ای دشمن شکل گرفته و فرضا اگر اینستا و توییتر کلا بسته شوند نان و نام حضرات به خطر می افتد.

اینطور افراد برای آنکه پهنای باندی که از طرف مخابرات ایران در اختیار اسب تراوای دشمن قرار گرفته مسدود نشود بهانه می آورند و به استدلالی ظاهر فریب متوسل میشوند که بعله بالاخره همین اینستاگرام محملی برای ارتباط با جهان و صدور انقلاب و اسلام است و چاره ای جز کنار آمدن با آسیب های آن وجود ندارد و...

کسی هم نیست هزینه فایده کند خدایی اش در این سالها ما توانسته ایم یا اصلا اراده اش را داشته ایم از طریق شبکه های مجازی پیامی به جهان مخابره کنیم و صدایی از غربت اسلام به گوش همگان برسانیم یا نود درصد این فضا بستر فعالیت مخرب معاندان بوده و هزینه هایی گزاف برای انقلاب و نظام به دنبال آورده و بخشی از جامعه ایمانی را هم دچار تزلزل نموده است؟ ارتباط رسانه ای با عالم خوب است که میتوان از طریق مجاری تخصصی پیگیر آن بود و لزومی برای بازی در زمین دشمن و رها سازی فضای مجازی وجود ندارد.

شیوه کج دار و مریز مسئولان در برخورد با فضای مجازی شبیه همان شیوه بیمارگونه و ناقص در مواجهه با مقوله حجاب است. مردم آخرش نفهمیدند اگر حجاب واقعا قانون اسلام و مملکت است چرا برای ترویج آن کار فرهنگی خاصی صورت نمیگیرد و با مروّجان بی حجابی و برهنگی برخورد نمی شود؟ در نهایت هم لاابالی گری در حال تبدیل شدن به امری عادی در سطح جامعه است.

اگر اینستاگرام و توئیتر و... خوب است چرا فیلتر شده و اگر بد و مخرب است چرا با فیلترشکن قابل دسترسی است و پهنای باند اختصاص یافته به آن مسدود نمی شود؟ مردم حق دارند در میزان اعتقاد مسئولان نسبت به آنچه مدعی هستند دچار تردید شوند و در نهایت به این باور برسند که مسئولان از باب ژست و فریب سخنی میگویند و به صرف درآمد زایی برای شرکتهای ذی نفع، قوانینی دست و پا گیر و غیر جدی را به تصویب می رسانند.

دور باطلی است که به دشمن فرصت فضاسازی میدهیم. بعد کلی هزینه میکنیم که گروهها و گردانهای سایبری برای تقابل با آنها شکل بگیرد، هزینه گزافی هم بابت تغییر ذائقه مردم و جوسازی تبلیغی علیه نظام بر گرده مان تحمیل میشود (مثل اغتشاشات شهوانی اخیر) و باید هر روز هم با عناصری خودباخته  و اشاعه دهندگان بی غیرتی و تهمت و سیاه نمایی برخورد قانونی کنیم که در نهایت جز دشمن تراشی و افزایش کینه و فرسایش و خستگی نهادهای نظارتی و قضایی دست آوردی ندارد و جالب آن که پز بدهیم از طریق رسانه در حال صدور پیام انقلاب و اسلام و تکثیر باور حقه شیعه هستیم! با این تصاویر سیاهی که توسط عناصر خودباخته و شبکه های وابسته به دشمن در سطح بین الملل مخابره میشود چقدر آبرو و اعتبار برای نظام حاکمیتی باقی میماند که بخواهیم منطق درست انقلاب اسلامی را بر گوش جان مردم دنیا بنشانیم؟

تجربه این سالها ثابت نموده در فضایی مثل اینستاگرام یارای تقابل با دشمن را نداریم و اگر قرار بر مواجهه تبلیغی و رسانه ای با دشمن است میتوان از ظرفیت سایتها و سایر شبکه های مجازی بهره برد که لااقل امکان نظارت بیشتری دارند.

عده ای ابتدا در همین فضای اینستا اقدام به نشر فیلمها و تصاویر کشف حجاب خود نمودند. نهادهای نظارتی گاهی برخورد کردند و به مرور خسته شده و امور را رها نمودند. جماعت خودباخته مطمئن شدند در فضای واقعی هم اگر این هنجار شکنی را تکرار کنند به نتیجه می رسند که در حال حاضر به نتیجه دلخواه رسیده اند. این مثال فقط نمونه ای از باخت سنگین فرهنگی ما در بستر اینستا بود. مصادیق اعتقادی و سیاسی بیشتری وجود دارد که در این مجال نمی گنجد.

پیامبری بنام عباس موزون!

 

بیداری و بیدارگری لازم و ملزوم هم هستند. هر دو رسالت انسان های مومن است. مومن حقیقی، بیدار است و بیدار می سازد. ذات بشر بر زیاده خواهی و کمال جویی بنا شده است. انسان خود را دوست دارد و برای خود هر آنچه هست را می خواهد. انسان چون خودش را دوست دارد اندیشه و تصمیمش را برتر دانسته و برای فراگیری آن تلاش می کند. همه به توحید اعتقاد دارند. یکی میخواهد وحدانیت را در قدرت فرا بشری تعریف کند و آنکه خودش را برتر می داند توحید را در محوریت غلبه نفس خویش بر فرآیند تحولات جهانی میجوید.

تفکر سرمایه داری، اندیشه برخاسته از غریزه خودخواهی بشریت منفعت جو ست. آنکه خودش را میخواهد سود بیشتر و لذت افزون تر را طلب می کند. لیبرالیسم فرهنگی و اقتصادی از همین نگاه بر می خیزد.

در مقابل اما اومانیست حقیقی، خداست. خداست که همه چیز را مسخّر بشر آفریده و سعادت او را در یکتا پرستی و ایمان به غیب و تعالی و عروج تعریف نموده است. انسان موحد که خودش را در خدا حل نموده به غیر از ذات خدا و راه خدا نمی اندیشد و نمیخواهد. مومن واقعی برای فراگیری باور سعادت و رشد انسان و احیای فطرت ها تلاش میکند که اگر نکند از جبهه غریزه محور نظام سرمایه داری و لذت طلبی نیز پست تر خواهد بود.

عباس موزون در رساله "زندگی پس از زندگی" بعثت فطرتهای خفته را رقم میزند. چند سالی است عصرهای دلشکستگی و غربت شیرین ایمانی ماه خدا، دریچه ای از رحمت هدایت خالق یکتا نسیم بیداری و هوشیاری را بر ساحت جان خسته و غبارگرفته ما ره گم کردگان وادی آفرینش می وزد. 

الذین یومنون بالغیب، نخستین وصف قرآنی در تعریف مفهوم متقین است. کتاب خدا صحیفه رستگاری بشریت و تأمین سعادت دنیوی و اخروی انسان هاست اگر به عالم غیب باور داشته باشیم. این جهان، نهایت هدف آفرینش نیست. مربی انسان دوست بشر محور کمال گرا، ما را برای برنامه ای بزرگتر خلق نموده و آینده ای ورای جهان مادی برایمان در نظر گرفته است. تجربه مرگ موقت و معلق، فرصتی برای یاداوری هدف عالم خلقت و ضرورت رشد فرا مادی انسان فطری معطر به رایحه الهی است. ما از خداییم و قرار است به سوی خدا برویم. برای خداییم و دیر یا زود به مبدأ خویش عود مینماییم. اگر یادمان نرود که هستیم و قرار است کجا برویم یادمان نمیرود دنیا را مزرعه آخرت دانسته و جامعه انسانی را فراتر از غرایز حیوانی در بستر معارف الهی و زیبنده به اخلاق نبوی بجوییم. سربلندی دنیا و آخرت در گرو اعتقاد به معاد و حساب و کتاب قیامت است.

مصادره را ببینید

 

فیلم سینمایی مصادره واقعا دیدنی است. نه فقط از جنبه طنز آن که با بازی خوب رضا عطاران، میرطاهر مظلومی، بابک حمیدیان، سید هومن سیدی، هادی کاظمی و... سرگرم کننده و جذاب است که محتوای سیاسی آن گذری کوتاه بر وقایع انقلاب اسلامی و پدیده نفوذ به شمار می آید. در موقعیتی که حاکمیت فرهنگی در قلمرو ساختار سیاسی نظام قرار ندارد نمایش این فیلم در محیط های دانشگاهی همراه با حضور کارشناس میتواند فرصتی بی بدیل برای شروع بحث پیرامون وقایع مرتبط با انقلاب و چالش های پیش روی آن و البته تفقدی به فرهنگ ویرانگر غرب و افشای ماهیت نظام سلطه باشد.

هر چند خیلی ها از دیدن نام کارگردان اثر یعنی مهران احمدی و حساسیتی که نسبت به بعضی رفتارهای غلط فرهنگی وی وجود داشته ممکن است دچار پیشداوری درباره این فیلم شوند اما این دوستان باید نیم نگاهی هم به اسم تهیه کننده اثر یعنی محمدحسین قاسمی (همسر نرگس آبیار) و سوابق آثار تولیدی وی نیز داشته باشند که بیانگر تأیید حاکمیتی (سفارشی) مضمون این محصول جذاب سینمایی است.

خودت باش پسر!

 

این تصویر مربوط است به برگزاری جشن عروسی در ایل بختیاری که با لباس سنتی صورت گرفته است؛ چقدر زیبا و قابل افتخار.

در گوشه گوشه کشورمان لباس های محلی و سبک های پوشش زیبا و افتخارآفرینی وجود دارد که متأسفانه در سایه کم توجهی دستگاههای فرهنگی و باور خودباختگی نشأت گرفته از نفوذ رسانه های زرد داخلی و خارجی مهجور واقع شده است. لباس های عروسی طرح غربی اغلب بدن عریان زن مسلمان را در معرض تماشای عموم قرار می دهد.

بحث فقط بحث لباس عروسی نیست. در کلام و آداب و رسوم و ... نیز بسیاری از آیین های سنتی رو به فراموشی قرار گرفته و بسیاری از جوانان نسل جدید از پایبندی به آداب قومی و محلی که سرمایه گرانسنگ تمدنی است احساس خجالت می کنند و باورشان شده است که هر چه از خود بیخود و بیگانه باشند مدرن تر و پیشرفته تر هستند.

دم شهدا گرم

نایب الزیاره تمامی دوستان بودم. امیدوارم قسمت همه ارادتمندان شهدا بشود. خدا کند جوانها و نوجوانهای ما به خصوص طیفی که در سایه غفلت و کوتاهی خانواده ها و مسئولان فرهنگی، ذهن و قلب خود را به رسانه های تبلیغی بیگانه سپرده اند برای یکبار هم که شده فرصت مغتنم زیارت سرزمین نور را به دست بیاورند. از باب فبشر عبادالذین یستمعون القول ... کاش لا به لای هزاران مطلب کوتاه و بلند ضد ارزشی و اغواگر و باطل، مجالی هم برای استماع کلام شهدا و آشنایی با اهداف و سیرت آنان وجود داشته باشد. کاش از امکان و فرصت تنفس در عالم ماده، برای تبلیغ مرام شهدا و انتقال فرهنگ جاودانگی، بیشتر استفاده کنیم... والعصر، به خدا فرصت کم است، ان الانسان لفی خسر، یخ عمر در حال آب شدن است و آخر این دنیا و دلبستگی به آن چیزی جز زیان فضاحت بار نیست، الا الذین آمنوا و عملوا الصالحات، همه در خسرانند مگر آنهایی که ایمان و عملشان با هم توأم باشد و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر، و در مقابل جامعه بی تفاوت نباشند خوبی ها را ترویج نموده و در استوار سازی راه خدا مدوامت بورزند.

بجنبیم که دارد دیر می شود.

 

سیاه و سفید!

 

سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا بعد از خروج و انفجار قطار سمی در ایالت اوهایو در تلاش است که محیط را که آغشته به مواد سمی شده پاکسازی کند. این اتفاق تلخ، آثار سوء طبیعی فراوانی داشت، باران سمی بارید، حیوانات بسیاری تلف شدند، مردم محلی مجبور به ترک خانه هایشان شدند و... اما خبری به این مهمی انعکاس چندانی توسط غولهای حاکم رسانه ای دنیا پیدا نکرد.

خدای نکرده خدای نکرده یک همچین اتفاقی با ابعاد کوچکتر در ایران رخ میداد الان حجم وسیعی از رسانه های خارجی و داخلی چه مرثیه ثرایی هایی داشته چه تحلیلهایی در خصوص ناتوانی حاکمیت در اداره امور و ضرورت پناه بردن به دامان غرب ارائه می دادند؟ چه اعصابی از مردم له می شد و چه بمبارانی از یأس و سیاهی بر ذهن مخاطب فرود می آمد؟

من و تو کی مبعوث می شویم؟

بعثت برای ما روز جشن است. نبی خدا، راه درست زندگی را به بشریت آموخت و باب هدایت امت را گشود.

اما پیامبر، پدرش درآمد. عذر میخواهم بابت این تعبیرم. قرار است در سطح خودمان حرف بزنیم و الّا ما کجا و درک ساحت قدسی پیامبر رحمت و نگین حلقه نبوت کجا؟

بنده خدا وقتی به خانه آمد، فشارش افتاد، ضعف کرد و از خدیجه خواست او را با ملحفه ای بپوشاند. بار فشار این مسئولیت، کمر کوه را خم میکند. لَوْ أَنْزَلْنَا هَٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْیَةِ اللَّه

محمد، جوان خوشگل و خوش تیپ مکه، امین مردم کوی و بازار، مومن دین حنیف ابراهیم، در زمره جوانمردان شهر، معتبر به خاندان بزرگ و شهیر عرب، همسری مایه دار هم دارد که تا آخر عمرش بنشیند گوشه ای و بخورد و بخوابد برایش کافی است.

جوان سر به راهی بود. دنبال عیش و نوش که نرفت آنهم در دوره ای که نوزادان را گاه از نظر تشابه صوری به مردی نسبت می دادند و طوق پدری به گردنش می انداختند.

خوب، همین قدر کافی نیست؟ جوانی سالم باشی، موحّد باشی، معتبر و بی حاشیه باشی، آسه بیایی، آسه بروی، کار به کار کسی نداشته باشی، دیگران هم با اینکه میدانند تو بر آیین شرکشان نبوده و خدایان سنگی و چوبی شان را باور نداری باز هم کاری به کارت نداشته باشند. زن پولدار هم که داری، یعنی هم دنیایت تأمین است، هم آخرتت. خدا که آن طرف با آدم بی گناه کاری ندارد؛

اما

یا اهل المدّثّر، قم فانذر

بار گرانی بر دوش تو، انسان موحّد هدایت جوی کمال گرا نهاده شده است. فکر کرده ای راهت از دیگران سوا باشد، مسیر باطل را نروی، همین برایت کافی است و مسئولیتی بر عهده ات نیست؟ رفاه جویی و راحت طلبی در مرام اهل حق جایی ندارد.

رسالت، ریاست نیست. دردسر دارد. اول از همه بستگان و قوم و قبیله ات دورت خط می کشند. فحش می شنوی، تهمت می خوری، سنگ و زباله نثارت می کنند، فرزندانت در نسلهای بعد هم روز خوش را نمی بینند، اما

قم فانذر

همان خدایی که گفت اقراء باسم ربک؛ دقایقی بعد میگوید برخیز و انذار کن که علم، مسئولیت آور است. اصلا عالم بی عمل، جاهلی مدعی و شیادی منافق است. اگر خوب حرف میزنی و خوب مینویسی باید خوب هم عمل کنی و دیگران را به سمت خوبی ها دعوت کنی.

برخیز محمد، تو محمود خدا و خلق مومن خدایی، تو از آل ابراهیم و ادامه خط نوح و داوود و سلیمان و موسی و عیسایی، از تبار نیکان ستایش شده روزگاری، پورِ احمدی تو. قرار است طبیب دوّار امت باشی، پزشکی که دردهای پنهان و آشکار و ظلمت و گمراهی تنیده در روح و جان مردم را درمان میکند.

سنگ و چوب و فحش و تهمت می خوری، آرامش را از تو سلب میکنند، بدان که دوران انزوا و خودسازی و تفرّد به سر آمد. برای طرد شدن، اخراج و تبعید و حصر و فقر، آماده شو. دین خدا برای جامعه است. نمی توانی موحّد باشی و جهالت زمانه را ببینی و سکوت پیشه کنی، نمی توانی مومن راستین باشی و برای اصلاح جامعه، جهاد نکنی. اصلا دین داری منهای جهاد، چیزی جز طنز نیست. پوسته ای است بی محتوا، اسلام دین زندگی است، دین عدالت و هدایت و صداقت و امنیت است.

من و تو قرار است کی مبعوث شویم؟ پیرو دین محمد، آرام و قرار ندارد. دغدغه خلق، خواب و خوراکش را بر هم میزند. جور زمانه را بر نمی تابد. در برابر جبهه باطل سکوت نمیکند. گمراهی عوام و غفلت خواص را تاب نمی آورد. برای حرف حق، هزینه می دهد. برای قدم برداشتن در راه خدا معطل پول و پست نمی ماند.

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ یَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أُولَئِکَ هُمُ الصَّادِقُونَ

اگر ادعای ایمان داری و خودت را پیرو خدا و پیامبر میدانی، به خاطر منافعت دچار تردید نمیشوی، با مال و جانت در راه خدا به زحمت می افتی، آن وقت است که معلوم می شود راست گفته ای.

 

یمنی ها هم انسانند

 

اینجا یمن است، قابی از واقعیت دنیا که به چشم نمی آید.

ما یاد گرفتیم برای روشنفکر شدن به شبکه های بیگانه نگاه کنیم. شبکه هایی که از عربستان سعودی پول می گیرند تا به ما بیاموزند از هویت اسلامی فاصله بگیریم و کلمات عربی را دور بریزیم و شبیه غربی ها شویم و ما متمدنانه اسامی اسلامی خود را تغییر می دهیم، واژگان اسلامی را حذف میکنیم و به بهانه ملیت گرایی، به فرهنگ بی فرهنگی غرب پناه میبریم. این شبکه ها نمی گویند که ایرانی اصیل حتی قبل از اسلام هم اهل حجاب بود، سگ را به اتاق راه نمی داد، معماری خانه اش بومی بود، فرزندآوری را افتخار می دانست و....

از شبکه های ارتزاق کننده عربستان می آموزیم شعار آزادی و حقوق بشر را بلغور کنیم؛ اما چشممان را به روی کودکان گرسنه و یتیم و بی پناه یمن که زیر بمباران همین عربستان خون آشام قرار دارند، ببندیم.

دوست داریم منورالفکر شویم؛ اما سیم لامپ مغزمان به نیروگاه رسانه ای اجنبی وصل است. فکر روشن زمانی رقم می خورد که از قدرت تفکر و اندیشیدن به جای تبعیت محض از رسانه بهره ببریم.

ضد انقلاب عزیز! دقت کن

 

دیروز با فرد مسنی دیدار داشتم. از آشنایان قدیمی است. گفتند دچار افسردگی شدید شده می نشیند ساعتها گریه میکند. میگفت مملکت دیگر نابود شده و از دست رفته است. بنده خدا مدتی است محو تماشای شبکه های ماهواره ای فارسی زبان و صفحات مجازی آن طرفی ها قرار گرفته. معتقد بود هر کس ماهواره نبیند بیسواد است. 

برایش توضیح دادم که ممکن است بعضی اخبار خبرگزاری های داخلی دروغ باشد اما به این معنا نیست که هر چه آنطرفی ها گفتند راست باشد.

ممکن است این طرف دگم اندیشی ها و مفاسدی باشد اما آنطرف هم کعبه آمال نیست و فساد و خطای بسیاری وجود دارد.

منکر بعضی فسادها و اشتباهات نیستیم و به حرکت برای اصلاح ساختارهای غلط باور داریم اما در قالب بیان و گفتگو و مطالبه گری و فرهنگ سازی نه با اوباش گری و اغتشاش که زودگذر است و خسارت و عوارضش بیشتر از نفعی است که ممکن است داشته باشد.

ضعفهای بسیاری داریم اما در خیلی موارد از دیگران سریم و...

حرف و سخن زیادی بین ما رد و بدل شد. احساس کردم کمی آرام گرفت و چیزهایی شنید که تا کنون نشنیده بود.

خدا نیامرزد شبکه های بی انصاف معاند را که برای لطمه زدن به حکومت، روح و جان مردم را نشانه می روند. غربی ها پدران معنوی منافقین هستند. همانطور که منافقین در طول جنگ به جای مصاف رو در رو به ترور مردم بی دفاع و گرا دادن به دشمن برای موشک باران مناطق پر تردد روی می آوردند گروهکهای مزدور ضدانقلاب و وابستگان به اجانب، امروز هم با فشار برای اعمال تحریم بیشتر، تحریک نوجوانهای کم اطلاع برای اغتشاش، تعطیلی مراکز علمی و آموزشی، ناجوانمردی هایی مثل ایجاد مسمومیت برای دختران دبیرستانی، پمپاژ اخبار تحریف شده و یاس آور و ... مردم را هدف تیغ زهرآگین خویش قرار داده اند.