میراث سلیمانی

 

برخلاف القائات خط تبلیغی دشمن و حامیان آن در داخل و خارج که اگر کار به دشمن نداشته باشیم، او نیز کاری به ما ندارد، سیاست همیشگی استکبار مبتنی بر خوی زیاده خواهی و چپاولگری استوار بوده و از هر فرصتی برای استثمار ممالک عالم و به یغما بردن منابع مادی آنها فروگذار نکرده است.

با توجه به غنای طبیعی بسیاری از کشورهای آسیا و حوزه خلیج فارس، سردمداران استکبار، حساب ویژه ای برای غارت ملت های منطقه باز نموده و در طول دو قرن اخیر به انحای گوناگون به قیمت محرومیت و بدبختی و جنگ و خونریزی، درصدد تسلط بر ملت ها برآمده اند. آتش افروزی هایی که در سال های پیاپی، شعله های خشم و تفرقه را در کشورهای همسایه برافروخته ساخته، خط ثابت استعمار در ایجاد ضعف و وابستگی دولت ها به منظور تسلط بیشتر و دست درازی به منابع آنها بوده است.

نظم نوین جهانی مدّنظر کاخ سفید و همدستان غربی اش، به معنای عقب نگاه داشتن کشورهای در حال توسعه و تسخیر ذخایر مادی آنها بود که از رهگذر جنگ های نظامی و فرهنگی و اقتصادی به طور مستمر دنبال گردیده است.

شکل گیری انقلاب اسلامی و تأسیس نظام اسلامی، نخستین حرکت رسمی در راستای برهم زدن سیاست های استعماری دشمنان محسوب می شد که به شدت مورد غضب آنان قرار گرفت.

حاج قاسم سلیمانی اما برخلاف سران نظامی دنیا که صرفاً عنصری تابع و فرمانبردار هستند، با تحلیل و شناخت دقیق اهداف استکبار و درک حساسیت منطقه و ضرورت صف آرایی به منظور خنثی سازی برنامه های ظالمانه دشمن، به تأسی از گفتمان حیات بخش ولایت، پای در عرصه تقابل نظامی و دیپلماسی با بدخواهان و مستکبران گذاشت. دیپلماسی سلیمانی، دیپلماسی عزت و حکمت و مصلحت بود و منطق استوار و عقلانی او از کاخ کرملین تا قلوب آزادی خواهان و پابرهنگان در شرق و غرب عالم را فتح نمود و خاکریزهای جبهه مقاومت را در ابعاد جهانی گسترده ساخت.

او با قدرت استدلال و ثبات قدم، روح عزت و پایمردی را در ملت های سرکوب شده و عقب نگاه داشته شده احیا نمود و فرهنگ دین در عرصه روابط بین الملل را که بر پایه شرافت و غیرت و استقلال طلبی است تبیین نمود:

«اسلام با این ذلّتها مخالف است. وَلِلَّهِ العِزَّةُ وَلِرَسولِهِ وَلِلمُؤمِنینَ؛ اگر مؤمن باشند، باید عزیز باشند؛ این ذلیل بودن نشانه‌ی این است که اینها ایمان ندارند، مؤمن نیستند، دروغ میگویند، همچنان‌که اربابانشان دروغ میگویند»مقام معظم رهبری

اسلام حقیقی همواره خار چشم ظالمان و چپاولگران است و هر جا که همدستی و همراستایی حاکمان کشورهای به ظاهر اسلامی با دشمنان انسانیت و غارتگران متوحش دیده شد به یقین ادعای مسلمانی شان دروغ و مزوّرانه بوده است.

حرکت قاسم سلیمانی در مسیر تمدن اسلامی و انسجام جنبش های مردمی مستقل و آزادی خواه، چهره او را به شخصیتی بین المللی و علمدار سرافراز جبهه جهانی مقاومت تبدیل ساخت. اینگونه شد که شهادت او موجی از انزجار جهانی نسبت به ذات کثیف تروریسم دولتی و مصداق اتمّ آن یعنی آمریکای جنایتکار به وجود آورد و حسّ خونخواهی این سردار غرورآفرین را در وجود یکایک مستضعفان عالم موّاج ساخت. «شهید سلیمانی چهره‌ی بین‌المللی مقاومت است و همه‌ی دلبستگان مقاومت خونخواه اویند» مقام معظم رهبری

بی تردید بالاترین و سخت ترین انتقام شهادت این یاور صدیق مستضعفان، خروش جهانی به منظور ناکام گذاردن اهداف ریز و درشت استکبار در ابعاد سیاسی و فرهنگی و اقتصادی و نظامی و ناامن سازی بسترهای فکری نظام سلطه خواهد بود. تحقق این امر، مستلزم تقویت باور عمومی در اتکال به قدرت لایزال الهی و صدق وعده حق در شکست دشمنان و استیلای مستضعفان بر گستره خاک گیتی است ... ونجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین

مکتب خانه سلیمانی!

 

از تاریخی ترین اتفاقاتی که در پی شهادت حاج قاسم رخ داد اظهار نظر و تسلیت گویی عناصری بود که با نظام و یا سیاست های منطقه ای انقلاب اسلامی زاویه ای آشکار داشتند. ابوالحسن بنی صدر، اردشیر زادهدی، عبدالکریم سروش، عطاءالله مهاجرانی، محمود دولت آبادی و  جمع کثیری از روشنفکران داخلی و خارجی به ناگاه با صدور بیانیه و انتشار یادداشت هایی جریحه دار شدن غرور ملی توسط آمریکای جهانخوار را بر نتافته و خود را داغدار شهادت سردار بزرگ جهان اسلام دانستند. این برکت خون شهید حاج قاسم سلیمانی است که چه در حیات ظاهری و چه پس از شهادت، حتی اسم و یاد او نیز راه حق را تبیین نموده و جبهه جهانی مستضعفان را تقویت می نماید. اگر دشمن می دانست با شهادت حاج قاسم چه موجی از خشم و بیداری و وحدت را درقلوب  مردم ایران و آزادی خواهان جهان ایجاد می کند هرگز این خطای بزرگ را مرتکب نمی گردید.

از دیگر ثمرات شهادت حاج قاسم احیای فرهنگ شهادت و زنده شدن ارزش هایی بود که شاید برای عده ای در هجمه تهاجم فرهنگی غرب، رنگ باخته بود. یک بار دیگر مفاهیمی چون جهاد فی سبیل الله، اخلاص و گمنامی، شهادت طلبی، وصال با معشوق حقیقی و... در اذهان عموم زنده شد و زنگار غفلت را از فطرت ها ربود. قاسم سلیمانی یک مکتب است؛ زیرا حیات و ممات او با حیات و ممات اهل بیت علیهم السلام گره خورد و بود ونبود ظاهری اش حرکت آفرین بود. قاسم سلیمانی الگویی کامل برای تحقق گام دوم انقلاب اسلامی است. جوان مومن انقلابی با تأسی از سیره این شهید والامقام در جزءجزء زندگی خود و در همه ابعاد فکری و اعتقادی و سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و نظامی با روحیه جهادی و با نشاط معنوی و خستگی ناپذیری و ولایت مداری و اخلاص و بی ادعایی، آموزه های نجات بخش و سعادت آفرین اسلام را تا دستیابی به تمدن نوین اسلامی و حاکمیت مهدوی به منصه ظهور رسانده و سبک زندگی الهی را در تقابل با زندگی حیوانی و سودجویانه و منفعت طلبانه غرب به عنوان راه پیشرفت و ارتقای حیات مادی و معنوی جوامع بشری ترسیم خواهد نمود.

شهید زنده است؛ اما زنده بودن شهید نه به معنای دیدن خواب و اجابت دعا و ... که تأثیر سازنده و حرکت آفرین او در زندگی انسان هاست. قاسم سلیمانی زنده است چون مسیر او تحول آفرین بوده و جامعه ایرانی و جنبش های رهایی بخش مستتضعفین عالم را در چارچوب معارف حق و عدالت، منسجم تر از پیش در مقابل جبهه باطل به پیروزی نهایی نزدیک تر می سازد.

نه چپ نه راست نه ...

 

هر انقلابی به فراخور آرمان ها، اهداف و سیاست های کاربردی خود در طول زمان پدیده هایی را رقم می زند که بازخوانی کارشناسانه آن در حوزه علوم انسانی به خصوص در عرصه سیاست، راهبردهای نوینی را پیش روی تئوری پردازان نظام حکومتی قرار می دهد.

آسیب شناسی انقلاب که مدتی است از سوی صاحب نظران، مورد مداقه و کنکاش قرار گرفته می تواند استمرار و بقای نظام را تضمین نموده و مسیر نیل به آرمان ها را هموار تر سازد.

انقلاب اسلامی ایران که ناشی از رویکرد ارزشی ملت و برخاسته از عمق ایمان و صلابت مردم پاک نهاد ایین مرز و بوم است در عمل با چالش هایی مواجه بوده  که در عین طبیعی بودن این چالش ها لزوم هوشیاری و تقویت مبانی تئوریک نظام را بیش از بیش ضرورت بخشیده است.

بی شک انقلابی که مبنای شکل گیری آن گرایش عمومی به حاکمیت ارزش ها در همه ابعاد زندگی بشری است چنان چه در عمل از محوریت اخلاق و مشی دینی فاصله گیرد به مرور دچار فرسایش شده و با توجه به تهدیدات خارجی و داخلی و نیز تبلیغات فراگیر معاندین، دیر یا زود بستر ناهنجاری های سیاسی گردیده و در نهایت منجر به فروپاشی می شود که  در این صورت شکل گیری دوباره چنین انقلابی با توجه به نمونه شکست خورده آن تا مدت ها ممکن نخواهد بود.

از جمله آسیب های یک نظام، چرخش و تغییر مشی فکری هواداران آن می باشد.

گرچه  «رویش» و «ریزش» از مقتضیات تمامی نظامات سیاسی عالم است؛ اما غفلت از شناخت و ریشه یابی این عوامل به هیچ وجه توجیه پذیر نیست.

بازشناسی این عوامل می تواند از بروز انحرافات بعدی در نسل جوان انقلاب که این روز ها با اظهار حساسیت نسبت به ارزش ها و آرمان های جمهوری اسلامی، حضور خود را در میادین گوناگون تثبیت می کنند پیش گیری نماید. چرا که بی شک ضعف های فردی توأم با نواقص موجود در بدنه حاکمیت باز هم قربانیان دیگری را طلب می کند.

برخی از انقلابیون دیروز، خیمه شور و حق طلبی خویش را بر نشیب دیگری افراشته اند که این بار تند باد انقلاب را در پیش روی دارد. همان هجمه توفنده ای که خود، روزی هیمنه ظلم ستیزی آن را حلقوم آرمان گرایی و دادخواهی بوده اند.

«واکنش های انتقام جویانه» ریشه ای روحی و اجتماعی دارد و در پاسخ عاجزانه به رفتارهایی صورت می گیرد که از موضع برتر، تفاوت های فکری و سلیقه ای دیگران را نفی و سرکوب می نماید. عدم درک صحیح مسئولین از شرایط سیاسی پس از دوران جنگ، توأم با هراس از در خطر افتادن منافع جناحی بخشی از بدنه حاکمیت، موجب تشدید نگرش سرکوب گرانه گردید. البته کسی که در مسیر اعتلای دین و عمل به آرمان های فراموش شده مستضعفین و در راه عدالت خواهی و ظلم ستیزی گام می گذارد نباید به رضایت موقت جناح ها دل خوش دارد؛ چرا که در واقع نیل به آرمان های اسلام و انقلاب مساوی با نفی منافع جناح های موجود می باشد و در این تقابل تنها قدرت ایمان و اراده قلبی است که در دفاع از ارزش های اصیل نهضت جهانی اسلام به کار خواهد آمد. آنان که امید به  "به به" و "چه چه" این و آن بسته اند بهتر است پا در این معرکه نگذارند.

شناخت صحیح از موقعیت اجتماعی و مطالبات سیاسی جناح ها که تنها دغدغه خاطر خود را «کسب قدرت» و اخذ کرسی حاکمیت می دانند حکم می کند تا نیروهای متعهد و دلسوز نظام با پرهیز از علقه ها و وابستگی های جناحی، تحقق خواسته های ناب دینی که در شعار های انقلابی ملت تجلی یافته است را در چارچوب رهنمود های رهبری نظام در صدر مطالبات ارزشی خود قرار دهند. بررسی عملکرد دستگاه های اجرایی در دوره های مختلف بر این نکته صحه می گذارد که ماهیت حقیقی جناح ها در عمل، مثال برادری سگ زرد با شغال است .

خیزش سیاسی تمامی جناح ها بر مدار «قدرت طلبی» شکل گرفته است. انگیزه ای دنیوی که منافی تربیت دینی شمرده شده و در کلام امیر المومنین علیه السلام ارزش آن کمتر از «آب بینی بز» تلقی گردیده است.

« نظم بدون تشکیلات» می تواند خاستگاه محوری جنبش ارزشی جامعه در تحقق آرمان های انقلاب اسلامی باشد.

ضرورت نداشتن یک تشکل سراسری منافی وجود تشکل های کوچک و همسو که به رغم پراکندگی جغرافیایی از نظمی ایدولوژیک برخوردارند، نیست.

نیرو های حزب الله باید روند تثبیت و نهادینه کردن ارزش ها را با تقویت پشتوانه تئوریک، تحکیم مبانی فکری و رعایت اخلاق سیاسی پی گیرند و در این مسیر، روحیه انقلابی خود را بر مبنای « اصل تحول آفرینی» منطبق سازند.

قشر روحانی جامعه در شکل گیری این اصل باید پیش رو باشد.

دین باوری منهای تحول و اصلاحات که از بی حوصلگی و آسوده خواهی نشأت می گیرد خمودگی شعله های انقلاب را به دنبال داشته است.

گرایش به اصل تحول آفرینی، مبنای حرکتی نوین در عرصه حاکمیت ارزش ها خواهد بود.

نسل پیشتاز انقلاب با کنار زدن جناح ها و تمسخر اندیشه های جناحی، پشت سر رهبری نظام، نهضت جهانی اسلام را با تثبیت حاکمیت واقعی دین و شریعت در تمام شئون سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور تداوم بخشیده و نمونه ای ایده آل از «جامعه مدنی» مبتنی بر « مدینه النبی» را به حقیقت طلبان عرضه خواهد کرد.

نسل جدید انقلاب، «حزب اللهی منتقد و پرسشگر» خواهد بود که عرصه مدیریت نظام را با هر گرایش و سلیقه ای که باشد از تیررس نظارت خویش دور نگاه نخواهد داشت. 7/7/1379

بزرگترین دستاورد انقلاب

 

پیام امام به مناسبت آزادسازی بستان و عملیات طریق القدس که به فتح الفتوح مشهور شد، عارفانه ای زیبا از نگاه آسمانی یک رهبر توحیدی به ساحت انسانیت و ظرفیت های معنوی و فطری اشرف مخلوقات عالم در کمال و عروج به منزلگاه عشق و رستگاری است. فراتر از همه دستاوردهای با ارزش مادی که در پرتو نظام اسلامی تحقق یافت، انسان سازی و بالندگی خلفیة الهی بشریت را باید با چشم دل نگریست و لذت برد. 

پیام امام را که با قلم روح و سرانگشتان جان نگاشته شده چندبار بخوانید و حظ ببرید:

 

بسم‌الله الرحمن الرحیم

 

جناب آقای حاج سید علی خامنه‌ای رئیس‌جمهوری محترم اسلامی ایران، تیمسار سرتیپ ظهیرنژاد رئیس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران، سرکار سرهنگ علی صیاد شیرازی فرمانده نیروی زمینی، جناب آقای محسن رضایی فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.

 

ان تنصر الله ینصرکم و یثبت اقدامکم.

 

تلگراف‌های شریف که بشارت پیروزی بزرگ قوای مسلح شجاع را بر قوای شیطان آمریکایی صدامیان که با هجوم ظالمانه خود فتح قادسیه را به مرزهای تهی از ایمان به غیب وعده می‌دادند واصل گردید. اتکاء به مسلسل و تانک و غفلت از خداوند قادر و جنود الهی انسان‌ها را به ورطۀ هلاکت و فضاحت می‌کشاند. آنان که رمز پیروزی را مجهز به جهاز شیطانی و میگ‌ها و میراژها می‌دانند و ایمان به غیب و خداوند قادر را به‌حساب نمی‌آورند و دم از «پیروزی قادسیه» می‌زنند و رمز پیروزی قادسیه و مؤمنان صدر اسلام را بازنیافتند و قدرت ایمان و شهادت‌طلبی را نمی‌فهمند باید با شکست مفتضحانه روبه‌رو شوند و گوشمالی الهی ببینند. اینان از پیروزی‌های صدر اسلام که پیروزی ایمان و خون بر شمشیر و قوای جهنمی بود باید عبرت بگیرند. مردم ایران و ارتش و سپاه و بسیج و سایر قوای نظامی و غیرنظامی برای حفظ اسلام و کشور اسلامی و رسیدن به لقاءالله دفاع می‌کنند و فرق است بین این عزیزان و آن گول‌خوردگان که برای مقاصد پلید آمریکا و وابستگان آن به جنگ بر ضد اسلام و قرآن مجید برخاسته‌اند.

 

 آنچه برای این‌جانب غرورانگیز و افتخارآفرین است روحیه بزرگ و قلوب سرشار از ایمان و اخلاص و روح شهادت‌طلبی این عزیزان که سربازان حقیقی ولی‌الله‌الاعظم ارواحنا فداه هستند می‌باشند و این است فتح‌الفتوح. من به ملت ایران و به فرماندهان شجاع قبل از آنکه پیروزی شرافتمندانه و بزرگ خوزستان را تبریک بگویم، وجود چنین رزمندگانی که از دو جبهه معنوی و صوری و ظاهر و باطن از امتحان سرافراز بیرون آمده‌اند، تبریک می‌گویم. مبارک باد بر کشور عزیز ایران و بر ملت شریف ایران که چنین رزمندگانی قدرتمند و عاشقانی چنین محو جمال ازلی و سربازی چنین دلباخته دوست که شهادت را آرزوی نهایی خود و جانبازی در راه محبوب را آرمان اصیل خویش می‌دانند. افتخار بر رزمندگانی که جبهه‌های نبرد را با مناجات خویش و راز و نیاز با محبوب خود عطرآگین نموده‌اند. فخر و عظمت بر جوانان عزیزی که در راهی قدم برداشته‌اند و پاسداری از مکتبی می‌کنند که شکست‌ناپذیری و سرتاپا پیروزی است و ننگ بر آنان که در راهی جان خود را هدر می‌دهند و عرض و آبروی خود را می‌برند که پیروزی‌شان شکست و زندگی‌شان ننگ‌آفرین است. این‌جانب از فرماندهان محترم و رزمندگان عزیز قوای مسلح نظامی و انتظامی ارتش و سپاهی و بسیج مستضعفان و ژاندارمری و شهربانی و عشایر محترم و نیروهای نامنظم و مردمی تشکر و قدردانی می‌کنم. درود بر شما و همۀ آنان که برای اسلام و کشور عزیز خود حماسه می‌آفریند از خداوند تعالی پیروزی نهایی رزمندگان اسلام و سلامت و سعادت همگان را خواهانم.

 

 
والسلام علیکم و رحمه ا... و برکاته
روح‌الله الموسوی الخمینی
8 /9 /1360

قیام کار ساواک بود!

 

"قضیه ۱۵ خرداد صددرصد کار ساواک بود اما مردم هم بعد افتادند در آن. مردم که دیدند عکس و اسم آقای خمینی است به عشق ایشان افتادند در میدان بدون اینکه بدانند قصد دیگری در کار است و آن اینکه میخواهند این بهانه ای باشد که بروند آقای خمینی را از قم بگیرند و تبعید کنند و…

منبع: پروژه تاریخ شفاهی ایران دانشگاه هاروارد"

 

متن بالا را سایت انصاف نیوز منتشر کرده است. قشنگ هم تیتر زده است که "طراح قیام 15 خرداد خود ساواک بود" 

بخشی از مصاحبه با یکی از یاران مصدق را منتشر کرده اند. گوینده مدعی است که سکوت جبهه ملی در قبال قیام 15 خرداد و کشتار فجیع مردم در انتقام از سکوت روحانیت در کودتای 28 مرداد بوده است! و بعد بر اساس شنیده ها مدعی می شود که ساواک قیام 15 خرداد را راه انداخت که به این بهانه اقدام به دستگیری امام بنماید!!

تاریخ به همین راحتی جعل می شود؛ اما گوینده و عوامل انتشار حواسشان نبوده که اساسا قیام 15 خرداد بعد از دستگیری حضرت امام و انتقال ایشان از قم به تهران و در اعتراض به آن شکل گرفته است! 

پرواز خشم!

 

آمریکایی یا اسرائیلی بودن جت های جنگنده مهاجم فرقی نمی کند. مهم این است که آتش سوزی های اخیر آمریکا و نزدیک شدن ایران و عراق برای دشمن سخت و ناگوار بوده است.

در دیدار نخست وزیر عراق با رهبر معظم انقلاب دو جمله کلیدی تبادل شد.

نخست وزیر اعلام کرد از ناحیه عراق و جغرافیای این کشور هیچ تهدیدی متوجه ایران نخواهد شد.

مقام معظم رهبری نیز اعلام کرد که هنوز انتقام خون شهید سلیمانی به قوت خود باقی است. این جمله آقا را تحلیلگران امنیتی به واکنش ایران در خصوص ترور احتمالی سید حسن نصرالله نسبت داده اند.

پرواز جنگنده های مهاجم و ایجاد مزاحمت برای یک هواپیمای مسافری، انعکاسی از خشم دشمن نسبت به اقتدار ایران اسلامی است. ایرانی که به زعم دشمن باید در مواجهه با دلار 25 هزار تومانی در مقابل آمریکا سر خم می کرد همچنان نسبت به تهدید بیگانه چنگ و دندان نشان می دهد.

کاش همسایگان و دوستان ایران هم به این سطح از اقتدار می رسیدند که هر کشوری نتواند از حریم هوایی آنها برای اهداف خصمانه استفاده کند.

جمهوری اسلامی ایران به یقین این دست درازی بیگانه را بدون پاسخ نخواهد گذاشت.

قیام بدون معصوم، یعنی طاغوت!

 

مگر در روایت امام صادق علیه السلام نداریم که در زمان غیبت هر پرچمی که به منظور قیام برافراشته شود نشانه طاغوت است؟

پس چرا ما قیام کردیم و بساط شاه را بر هم زدیم و مدعی هستیم که در راستای اسلام و زمینه سازی ظهور قدم برداشته ایم؟!

مهدی نصیری به این پرسش پاسخ می دهد:

 

https://www.mashreghnews.ir/news/982853/%D8%AA%D8%AD%D9%84%DB%8C%D9%84%DB%8C-%D9%BE%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%85%D9%88%D9%86-%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D9%85%D9%86%D8%B9-%D8%A7%D8%B2-%D9%82%DB%8C%D8%A7%D9%85-%D9%82%D8%A8%D9%84-%D8%A7%D8%B2-%D8%B8%D9%87%D9%88%D8%B1-%D9%88-%D9%82%DB%8C%D8%A7%D9%85-%D9%82%D8%A7%D8%A6%D9%85-%D8%B9%D8%AC

 

برنامه دیدنی ها را یادتان هست؟

 

یک شنبه ها بود به نظرم؛ شما یادتان هست؟ آن موقع که فقط دو شبکه در سیما داشتیم و همه برنامه هایش را با دقت نگاه می کردیم. برنامه پر مخاطبی بود به نام دیدنی ها، یک شنبه شب ها پخش می شد؛ انگار فقط تابستان ها.

بگذریم.

یک شب جلال مقامی که مجری برنامه بود پیرمردی را به عنوان مهمان برنامه معرفی کرد و با او به گفت و گو نشست. پیرمرد سر حال و بشّاش بود. انگار نه انگار سن و سالی از او گذشته است. دفترچه بیمه اش را در آورد و نشان داد، سفید سفید بود. اهل نرمش و ورزش بود و هر روز منظم و مرتّب ساعتی را به این کار اختصاص می داد. حرفی زد که تا مدت ها سر زبان ها افتاده بود. می گفت: پیشنهاد می کنم به جای بیمارستان، ورزشگاه بسازید، دفترچه های درمانی مردم سفید می ماند ...

آن موقع بچه بودم و این عبارت در ذهنم نقش بست. بعدها دیدم محققان علم پزشکی هم می گویند هر کس به وسیله ورزش و غذای مناسب و مقوی، بدن سالم تری داشته باشد در برابر میکروب ها و ویروس ها هم مقاومت بیشتری داشته و دیرتر بیمار می شود. آدم های ضعیف بیشتر در معرض ابتلا به بیماری ها قرار دارند و ...

کشور قوی هم همین ویژگی را دارد. کشوری که در اقتصاد و صنعت و کشاورزی و فرهنگ و دانش و درمان و تسلیحات و ... قدرتمند و خودکفا باشد در برابر دشمنان از آسیب پذیری کمتری برخوردار خواهد بود. " وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ" را برای همین گفته اند. همه میدان ها عرصه هجوم و بدخواهی دشمنان است و در همه عرصه ها و زمینه ها باید به قوت و اقتدار رسید.

بلند پرواز باشیم!

 

یکجا نشینی، قانع بودن به وضع موجود، بی حالی و گوشه گیری، فقدان انگیزه برای رشد و پیشرفت، ترس از شروع کار جدید، خجالت از بیان موضع حق و ... نتیجه ای جز عقب ماندگی کشور و توقف در حرکت انقلاب اسلامی ندارد. آب را هم که می دانید اگر یک جا بماند، می گندد.

"محافظه‌کاری و اکتفای به آنچه که داریم و نداشتن همت و بلندپروازی در همه‌ی زمینه‌های فکر و فرهنگ، قتلگاه انقلاب است.۱۳۷۹/۱۲/۲۲"1

می خواهید به جایی برسید، بلندپرواز باشید و از فکرهای بزرگ و همت بلند، نهراسید. دشمن زمانی می تواند انقلاب اسلامی و میهن عزیزمان را به قهقرا بکشاند که مبتلا به خمودگی و بی حالی شده و درست مثل جماعت معتاد یا الکلی، به خورد و خواب و مصرف گرایی عادت نماییم.  

1. مقام معظم رهبری

در راه قدس

 

برخلاف تصور و القای بعضی از رسانه ها درباره خطبه اخیر مقام معظم رهبری در 27 دی 98 که محتوای آن را معمولی و فاقد پیامی نو و نکته ای بکر می دانستند، حوادث این روزهای منطقه، معامله موهوم قرن، ایستادگی مردم در کرانه باختری و غزه، عزم گروه های جهادی فلسطین حتی محمود عباس و دولت خودگردان برای تقابل با زیاده خواهان، آماده باش ارتش رژیم غاصب، شهادت طلبی جوانان مسلح و عملیات متهورانه و مومنانه آنان در راه آزادی قدس شریف و ... شواهدی است که نشان می دهد یک عبارت از بیانات مقام معظم رهبری در خطبه مذکور از ظرافت، برجستگی و اهمیت خاصی برخوردار بوده است. جایی که رهبر فرزانه انقلاب در توصیف سپاه قدس، در حالی که شهرت آن جنگ با داعش و صهیونیسم در عراق و سوریه و لبنان است، نام غزه و فلسطین را به عنوان صحنه حضور این نیروی سرافراز بیان می نماید:

"میهن عزیز ما یک بخش مهمّی از امنیّتش محصول کار همین جوانان مؤمنی است که در زیر فرماندهی سردار شهید عزیزمان سالها کار کردند، تلاش کردند؛ اینها امنیّت‌آورند، برای کشور هم اینها امنیّت می‌آورند؛ بله، به کمک فلسطین و غزّه و دیگر مناطقی که به وجود آنها نیاز هست میروند امّا برای کشور خودمان امنیّت ایجاد میکنند. "

به حول و قوه الهی کمترین خون بهای حاج قاسم سلیمانی، اخراج آمریکا و اذنابش از منطقه خواهد بود. 

بر مدار ایران!

 

توییت های فارسی رییس جمهور آمریکا جلوه ای از نفوذ تمدن نوین اسلامی در ساختار تعاملات جهانی است. به برکت انقلاب اسلامی، به زودی زبان فارسی زبان دوم مردم دنیا خواهد شد.

انتخابات، همه انقلاب نیست

 

وضعیت ایام انتخابات از جهتی شباهت به رفتار بعضی مومنان در ماه مبارک رمضان دارد. عده ای فقط در ماه رمضان به مسجد می روند و بعدش دیگر کاری به کار خانه خدا و گاه خود خدا ندارند؛ در حالی که خدای ماه رمضان، خدای بعد از ماه رمضان نیز هست.

عده ای در تمام فراز و نشیب های انقلاب اسلامی گوشه ای می خزند و کاری به کار کسی ندارند و سرشان در لاک خودشان است. چه بر حال و روز کشور می آید ربطی به آنها ندارد. حقوقشان را می گیرند و در راهپیمایی های مناسبتی خودی نشان می دهند و دیگر هیچ. انتخابات که از راه می رسد یکهو از سوراخ خارج شده و داعیه انقلابی گری و غربت اسلام و نظام اسلامی را سر می هند و دیگرانی که هر روز پای انقلاب ایستادند و هزینه دادند را به دلیل عدم همراهی با نامزد مورد نظر خود غیرانقلابی معرفی می کنند. انتخابات که تمام شد سهم خود را از این سفره بر می دارند و باز می روند دنبال کار و کاسبی خودشان و دغدغه یک قران و دو زارشان را در ذهن نشخوار می کنند و باز هم بچه های بی توقع و مخلص باید بیایند وسط معرکه و پای انقلاب بایستند و روی عناصر ضد نظام را کم کنند و بعد از طرف نهادهایی که وظیفه حراست از نظام را داشتند به خاطر انتقاد از فلان صاحب میز و قدرت بازخواست شوند و بروند در راهروهای دادگاه و پاسگاه و ... تا انتخابات بعدی که دوباره مدعیان تملک نظام از گرد راه برسند و با بسته جدیدی از دغدغه های ارزشی و بصیرت مداری های فصلی، تحقق آرمان های انقلاب را منحصر در رأی به نامزد شاخص باند خود معرفی نمایند.

بگذریم.

انقلاب اسلامی فقط انتخابات نیست و در همه برهه ها رنج مظلومیت را تحمل نموده است. در همه برهه ها و فراز و نشیب ها باید پای غربت انقلاب ایستاد و جلوی کژی ها قد علم کرد و هزینه داد و تیر و ترکش های نامریی جنگ نرم را از دشمن و بعضی گل به خودی های گلابی به جان خرید.

اصولگرایی در بابل از منظری دیگر

حجت الاسلام پوراکبر از نظر جایگاه علمی در حد مجلس خبرگان است. کمتر کسی است که از سوابق جبهه و جنگ او و حضورش در جنوب لبنان خبر داشته باشد و بداند که او جانباز نبرد با صهیونیسم است. سری شجاع و نترس دارد و ...

حجت الاسلام ناصری از دویدن برای مردم ابا نداشت و با اخلاقی خوش و روحیه ای پدرانه، کار برای خدا را آبرو و سرمایه خود در دو عالم می دانست.

حجت الاسلام پاک نهاد، حجت الاسلام حسینی و حجت الاسلام عزالدینی از پاک ترین و دلسوزترین اقشار جامعه به شمار می آیند.

سردار سپاه خمینی، مهدی سعادتی را همگان به صفای باطن، تواضع و حسن رفتار می شناسند. حال و هوای سال های عشق و ایثار در گفتار و کردارش موج می زند.

دکتر حسن نتاج، پزشکی محجوب، دلسوز و جهادگر است. او که البته از تربیت شدگان حوزه نیز به شمار می آید همواره منشأ خدمت به نیازمندان و محرومان بوده است.

علی کریمی فیروزجایی شبیه مردم است. فخر و کبر و منیّت در وجودش راه نیافته و دغدغه مردم با تار و پود حیاتش عجین شده است.

دکتر مومنی، عالمی فرهیخته و آگاه و بی حاشیه است که همنشینی با او فکر و جان انسان را جلا می بخشد. او تئوری انقلاب را می شناسد و تمدن نوین اسلامی را در افق بینش خویش دست یافتنی می داند.

سردار آراییان از مجاهدان گمنام سبیل الله در دفاع مقدس و جبهه های برون مرزی اسلام است.

قاسم آقای گرجی را چه کسی است که به اخلاص و صفای باطن نشناسد؟

مصطفی کاظم زاده، طلبه ای خوش فکر و مردم دار است.

و ....

(با پوزش از همه کاندیداهای محترم و مومن به انقلاب که اسمشان از قلم افتاد)

الغرض؛

نزدیک به دو دهه پیش جمعی ده نفره از طلاب مدرسه روحیه بابل با کرایه وانت پیکان به دیدار با عارف بزرگ، حضرت آیت الله ایازی رحمت الله علیه رفته بودیم. این پیر فرزانه و آگاه، همان اول بسم الله شروع کرد به احوالپرسی از بزرگان و برجستگان شهر. حال تک تک چهره های سرشناس انقلاب را جویا شد. ما در حیرت بودیم که این عالم به ظاهر گوشه نشین و غیرسیاسی چگونه همه شخصیت های موثر شهر ما را حتی با اسم کوچک می شناسد!

بعد مکثی کرد و ناگهان پرسشی طرح کرد که خشکمان زد! پرسید: شما در مقابل کدامشان قرار دارید؟! کپ کردیم و ماندیم که چه بگوییم. ساکت و مبهوت، پشت نقاب لبخند پناه گرفتیم. او اما آرام و متین تبسمی کرد و گفت: مقابل هیچ کدامشان نایستید. همه اینها سرمایه های شهر و انقلاب اسلامی هستند.

فارغ از همه اختلاف نظرهای درون خانوادگی جبهه انقلاب، گذشته از آن که کدام یک از نامزدهای ارزشی شهر ما انصراف می دهد یا نمی دهد، رأی می آورد یا نه؛ فراموش نکنیم که همه این عزیزان با تمسک به گفتمان خدمت و احیای شعائر انقلاب قطعه ای از جورچین نظام فکری اسلام و انقلاب به شمار آمده و در عرصه های پیش رو در تحقق اهداف و آرمان های شهدا سهیم خواهند بود. انتخابات دو سه ماه دیگر تمام می شود. یک شهر می ماند با سرمایه هایی ارزشمند که هر یک با حضور میدانی خود و با پرهیز از انزوا و محافظه کاری می توانند در تعالی جامعه، نقشی غیر قابل کتمان داشته باشند. یادمان نرود که مصالح شهر و کشور و نظام و انقلاب فراتر از مصالح زودگذر انتخاباتی و دعواهای بی ارزش سیاسی است. تخریب نامزدهای ارزشی جز خسارت حاصلی نخواهد داشت.

هم استقلال، هم پیروزی!

 

آزادی را هر کس با هر عقیده و دین و باوری به نوعی تعریف کرده است؛ اما با هر دین و آیین و مذهبی نمی توان یک چارچوب عقلی را در تعریف آن نادیده گرفت: آزادی تا جایی مقبول است که منافی آزادی دیگران نباشد. کسی نمی تواند با سنگ بزند شیشه خانه مردم را بشکند و بگوید آزادی است! لخت و عور بپرد وسط خیابان و بگوید به خودم مربوط است! هر جای دنیا تجاوز به حریم رفتاری و فکری و بصری دیگران را منافی با آزادی و به معنای ولنگاری می شمارند.

شعار استقلال و آزادی جمهوری اسلامی در بُعد فردی به معنای آزادی اندیشه و انتخاب است و یک فرد تا جایی که منافع و آزادی جامعه را نقض نکند حقوق فردی خود را به معنای واقعی در اختیار دارد.

همین شعار در بُعد اجتماعی آن به معنی سلطه ناپذیری و تقابل با زورگویی زیاده خواهان است. ملتی که استیلای حاکمیت های بیگانه را بپذیرد عملا در ذلت و خواری به سر برده و شخصیت خود را لگدمال می بیند. انسان حیوان نیست و بالاترین سرمایه اش فراتر از خورد و خوراک و پوشاک و ... شخصیت و حرمت اوست که خدشه بر آن را تاب نمی آورد.

یکی از بالاترین دستاوردهای انقلاب اسلامی که در تاریخ این سرزمین، کم نظیر بوده است ایستادگی در مقابل زورگویی بیگانگان و مقابله با تعدی دشمنان در همه ابعاد نظامی و سیاسی و اقتصادی و فرهنگی است:

" استقلال ملّی به معنی آزادی ملّت و حکومت از تحمیل و زورگویی قدرتهای سلطه‌گر جهان است. و آزادی اجتماعی به‌معنای حقّ تصمیم‌گیری و عمل کردن و اندیشیدن برای همه‌ی افراد جامعه است؛ و این هر دو از جمله‌ی ارزشهای اسلامی‌اند و این هر دو عطیّه‌ی الهی به انسانها‌یند و هیچ کدام تفضّل حکومتها به مردم نیستند. حکومتها موظّف به تأمین این دو اند. منزلت آزادی و استقلال را کسانی بیشتر میدانند که برای آن جنگیده‌اند. ملّت ایران با جهاد چهل‌ساله‌ی خود از جمله‌ی آنها است."1

1- بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی

جمهوری اسلامی، حلوا یا کیک تولد؟!

 

شما یادتون نمیاد. اولین روزای اول پیروزی انقلاب می گفتن انقلاب دووم نداره، امروز فرداست که طرفدارای اعلی حضرت بریزن تو خیابونا و کشور رو از اینا پس بگیرن. چن ماه گذشت گفتن آمریکا که دست دست نمی کنه رژیم تو چنگ آخوندا بمونه. چن تا کودتا شد و این طرف اون طرف کشور خلق عرب و کرد و ترک و بلوچ و ترک و از این بازیا در اومد و ترورها شروع شد، گفتن دیدید دیدید کار دیگه تمومه! یکی دو ماه دیگه اینا فرار می کنن میرن خارج. جنگ که شد و چن تا شهر مرزی سقوط کرد و فرودگاه مهرآبادو زدن پوزخندای اینا شروع شد که دیگه باید فاتحه نظامو خوند. محاصره اقتصادی و تحریم های کمرشکن و صف طولانی ارزاق، واسه بعضیا عروسی بود. گفتن ثانیه های آخر عمر نظامه. مردم دیگه طاقتشون طاق شده دلشون می خواد آمریکا برگرده. جنگ تموم شد و تهاجم فرهنگی اومد وسط. گفتن بازسازی کشور جنگ زده خرج داره. گرونی باعث سقوط نظام میشه. جوونها هم که دیگه قرتی شدن و از نظام فاصله گرفتن و ....

بگذریم.

کیک تولد چهل سالگی نظامو هم خوردیم رفتیم تو چهل و یک. پیر برنای ما گفت: این تازه اول راه بود. این چهل سال شد یه قدم. حالا یاعلی بگین بریم سر گام دوم، جوونا آستینا رو بالا بزنن و بیان وسط میدون.

الان اونا میگن نباید بذاریم ایران هسته ای بشه، نباید ماهواره بفرسته فضا، ایران نباید تو سوریه و لبنان و یمن و کشمیر و نیجریه و ... باشه. ایرانو باید از آمریکای لاتین زد عقب.

....

عه! چی شد عزیزم؟ نظام که داشت سقوط می کرد!

یک، دو و ...!

 

رشد و حرکت، نشانه حیات و زندگی است. سلول های بدن موجود زنده، اگر از بین برود به واسطه سلول های دیگر دوباره بازسازی و جایگزین می شوند تا منظومه اجزای آن بی نقص و مستدام بماند.

کسی که از جا برخاسته، قدم بر می دارد و راه می رود، موجود زنده ای است که علاوه بر ویژگی هایی چون رشد و حرکت، هدف دارد و با انگیزه و نشاط و پرهیز از خمودگی و عزلت، به راه خود ادامه می دهد.

انقلاب اسلامی، هدف نیست برای همین است که توقف در آن معنا ندارد. ما انقلاب نکردیم برای آن که انقلاب کرده باشیم، انقلاب آمد برای گشودن راهی نو به سمت کمال و تحقق انسان الهی و حیات طیبه بشری در پهنه گیتی.

گام دوم انقلاب به خودی خود ثابت می کند که نشستن برای یک عنصر انقلابی بی معناست و تکلیف، ساقط شدنی نیست. برای دستیابی به تمدن اسلامی و صلح جهانی و حاکمیت عدالت و فطرت، انقلاب اسلامی تازه در آغاز راه خود قرار دارد. جوان انقلابی با نشاط و انگیزه و هدف، آرمان عدل و کمال و انسانیت را استمرار می بخشد. گام دوم انقلاب هم گام آخر نیست.

در وسط میدان!

مقام معظم رهبری در دیدار اخیر با بسیجیان در هفته بسیج توصیه قابل توجهی به بسیجیان داشتند مبنی بر ضرورت بهره گیری از تجربه کمیته های انقلاب در سال های نخست انقلاب.

یعنی چه؟

فارغ از بعضی پیش بینی ها در خصوص احتمال بروز ناامنی های شهری در هفته های پیش رو؛ اما نمی توان کتمان کرد که کنار گذاشتن بسیج از حوزه امنیت شهری ضربه هولناکی به پیکره نظام محسوب می شود. مباحث فرهنگی و حلقه های معرفتی و محرومیت زدایی هم از تکالیف بسیج است اما یادمان نرود مساله امنیت اجتماعی مقوله ای بومی و انگیزشی است که جز در ذیل فرهنگ و ساختار خودجوش نیروهای مخلص بسیج به نتیجه مطلوب نخواهد رسید.

اشراف اطلاعاتی و اراده مقتدرانه و تکلیف مدارانه پایگاه های محلی بسیج هیچ جایگزینی در نهادهای نفت خور ندارد.

اگر می خواهید انقلاب اسلامی در همه حوزه های فرهنگی و اجتماعی و امنیتی تداوم داشته باشد هر چه زودتر بسیج را به جایگاه اصلی و حقیقی خود بازگردانید.

فرهنگ را آتش زدند!

 

یکی از تلخ ترین اتفاقاتی که در طول جنگ های تاریخ رخ داده، به آتش کشیده شدن کتابخانه ها و سوزاندن کتاب ها بوده است. همیشه ملت ها از این اتفاق به زشتی یاد نموده و عوامل آن را قومی وحشی و نادان و فرهنگ ستیز توصیف کرده اند.

دیشب کتابخانه تفکر در شهرستان شهریار توسط اوباش به آتش کشیده شد و سیزده هزار جلد کتاب سوخت و خاکستر شد.

تاریخ درباره عوامل این توحش و فرهنگ ستیزی چه قضاوتی خواهد داشت؟

انقلاب اسلامی یک انقلاب فرهنگی و مبتنی بر اندیشه و علم و ادب و مطالعه است و دشمنان آن می دانند که جنگ با فرهنگ، راه مصاف با نظام دینی است.

ما هم بر عوامل گرانی لعنت می فرستیم اما یک تار موی انقلاب را به لجنزار غربزدگی و حیوان صفتی نمی فروشیم

نظام اسلامی و پلنگ صورتی!

اینکه بهتان به دیگران را با توجیه ضرورت از میدان به در کردن دشمن! جایز بدانیم،

اینکه ذات دروغ را حرام ندانسته و تنها در مواقعی که پای ضرر و زیان در میان است آن را جایز ندانیم و با اختراع اصطلاح من در آوردی «دروغ سازمانی» و حکم به جواز آن، با خیال راحت به قلب وقایع بپردازیم.

اینکه ورود به حریم خصوصی دیگران را به راحتی و به بهانه پیشگیری از وقوع جرم احتمالی جایز بدانیم،

اینکه دولت و سازمان ها را در نقض یکطرفه قراردادها مجاز بشماریم،

اینکه به بهانه تورم، عدم دریافت سود را به معنای قرض ربوی دانسته! و با این مستمسک، ربای بانکی و غیربانکی را حلال و لازم بدانیم،

اینکه ذات قدرت را به خودی خود معتبر و مقدس شمرده و نه اینکه اصالت آن را منوط به اجرای احکام حق بدانیم،

اینکه حاکمیت را برتر از عدالت بدانیم و ...

نشأت گرفته از ورود مبانی غیردینی در اجتهاد دینی است. نظام اسلامی منهای اسلام، چیزی شبیه به پلنگ صورتی یا همان شیر کاغذی است. لوث نمودن و هجو ارزش ها چیزی جز وارونه نمایی ماهیت احکام الهی نیست که نتیجه آن به اباحه گری و لیبرال مسلکی در پوسته اسلام و انقلابی گری ختم می شود.

همانطور که در هنر و تکنولوژی نباید مقهور فنون و مبانی غرب شد در حاکمیت نیز نباید مبانی اسلام را دستخوش جاذبه های فریبنده دنیایی برآمده از سیاست و اخلاق غرب ساخت.

سکولاریسم فقط به معنای جدا دانستن دین از سیاست نیست؛ افراط در سیاست بازی و به حاشیه بردن آموزه های دین به بهانه حفظ قدرت نیز مصداق برجسته؛ اما خاموش سکولاریسم است. یادمان نرود قرار نیست هدف، وسیله را توجیه کند و مطابق تأکید مقام معطم رهبری، نظام اسلامی آمده است برای اجرای عدالت و فاصله گرفتن از عدل، منافی اراده تشکیل نظام الهی است.

این زمزمه های ریز خردسالان فکری تازه به دوران رسیده نفت خور وابسته به بعضی مجموعه های علمی – سیاسی البته در برابر اندیشه ورزان مستقل و فقیهان دلسوز و متفکر که دیانت را به معنای حقیقی آن عین سیاست دانسته و حرکت جامعه بر محورر خدا را هدف نظام اسلامی می دانند و نه لزوماً اقتدارگرایی و جناح بازی، فعلاً حنای رنگ سازی نیست. برای آینده هم حواسمان باید بیشتر جمع باشد که دنیازدگی تشنگان قدرت، اسلام را با دستاویزهای فقهی، از خدا جدا نسازد. والعاقبة للمتقین.

این هم بخشی از تاریخ انقلاب است

انقلاب هنوز زنده است اما دولت ها هنوز به پای انقلاب نرسیده اند. این معنای دو وجهی است که برای اردوهای جهادی در چهل و یکمین سال عمر انقلاب قائلم.

متن زیر را از وبلاگ افراطی عینا کپی کردم. کلمات این متن برگرفته از عمق باور و اخلاص جماعتی است که خدا را برای خدا می خواهند. آنچه در این سطور می خوانید و در تصاویر می بینید بخشی از حقیقت تاریخ انقلاب است که باید به دست نسل های بعد برسد:

 

 

خشت آخر

تومور مغزی داشت و رد عمیق بخیه ها از بین ابرو هاش تا فرق سرش رفته بود و سرش شبیه زرد آلو به دو قسمت تقسیم شده بود.

می گفت وقتی سیل اومد ، خونه که خراب شد هیچ ، همه ی وسایلمون هم خورد شد.

گفت : میخام پس فردا برم تهران

گفتم : برای چی؟ میری تهران برای کار؟

گفت : ای بابا ، کار کجا بوده ، من بیکارم ، میرم دکتر تا سرمو بزارم زیر برق (نمیدونم منظورش چی بود)

چون تشنج داشت نمی تونست بره سر کار ، حتی موتور هم نمی تونست سوار شه ، چون هر لحظه ممکن بود تشنج بیاد سراغش

یه پسر سه ساله هم داشت که یه هدیه کوچیک بهش دادیم.

مادر خانمش هم باهاشون همونجا بود ، مادر می گفت کلیه هام عفونت داره ، یکی از چشم هاش هم کور بود.

بقیه در ادامه مطلب ...

این شرایط زندگی خانواده ای بود که ما تو اردوی جهادی خادمشون شده بودیم تا شاید مرحمی روی زخم هاشون گذاشته باشیم.

برای اردو دو سه تا از بچه های کم سن و سال رو هم برده بودیم. گویا دور از چشم ما جوون های بیل به کمر خورده ی محل ، درباره بسیج بدگویی کرده بودن و به این بچه ها گفته بودن برا چی میرید بسیج ...

ما هم تو جمع با صدای بلند گفتیم : بسیجی تو جنگ از پدرو مادر و زن و بچش جدا میشه و جون میده برا امنیت مردم ، تو سیل و زلزله از کار و زندگیش میزنه و میاد رایگان کارگری میکنه برا آسایش مردم ، اونوقت همین مردم بهش فحش میدن. خدا لعنت دولت مردای لیبرال رو که فقط به فکر خوش رقصی برای کدخدا هستن و جز دشمنی با شهدا و پاک کردن اسم و عکسشون از کوچه و خیابون و حمایت از بی حجابی و فتنه و ورزشگاه رفتن خانم ها وکنسرت و ... چیزی بلد نیستن و انگار نه انگار که مردم مشکل اقتصادی دارن و سیل اومده و خونه زندگی مردم داغون شده

وقتی دیدم بچه ها خسته شدن یه فکری به ذهنم رسید ، با خودم اسپیکر برده بودم یه گوشه آویزونش کردم و مداحی گذاشتم.

مشغول کار بودیم که صدای مداحی قطع شد با خودم گفتم حتما کار یه از خدا بی خبریه ، دستم بند بود نمیشد برم ببینم کار کیه. چند دقیقه بعد صدای بلند مداحی شور بلند شد. نگو همین بچه های خودمون اسپیکر رو  با بلوتوث وصل کرده بودن به گوشی خودشون.

عشق می کردن بچه ها ، با بیل هروله می کردن...

بناها کفشون بریده بود. ما بودیم و سه تا بنا و دیواری که به سرعت برق و باد میرفت بالا

 

 

اصلا فکر نمی کردم این بچه ها اینجوری کار کنن...

 

وقتی دیدم داره بهشون فشار میاد کار رو ول کردم و رفتم سراغشون ، گفتم : اصلا به خودتون فشار نیارید و خودتون رو اذیت نکنید ، یهو یکی از بچه ها بدون اینکه حتی سرشو بلند کنه همین طور که مشغول بود گفت : نه آقا ، باید جهادی کار کرد...

وقتی میخواستیم اعزام بشیم ، پاسداره می گفت این بچه ها رو نبرید اینا نمی تونن و اذیت ، می شن. خلاصه بهمون ماشین نمی داد ، ما هم پراید خودمون رو آتیش کردیم . شاید باورتون نشه ولی هفت نفر سوار یه پراید مدل پایین کاربراتوری افتادیم تو جاده ، اونم پنجاه کیلومتر راه تا مقصد ...

آخر کار وقتی می خواستیم بر گردیم ، یه روحانی اومد اونجا ، خسته نباشید گفت و شروع کرد به وعده وعید الکی دادن ، بهش گفتم حاجی ،گوش ما از این وعده ها پر شده ، کار باید برای خدا باشه ، برو و نیت بچه هامون رو خراب نکن.

البته خدا خیلی خوش معامله است ، اگه با خدا معامله کنی مطمئن باش ضرر نمی کنی از نظر اطرافیان من خیلی ضرر کردم چون از سر کار مرخصی گرفتم و با ماشین خودم اینهمه نفر سوار کردم و رفتیم برای کارگری کردن مفت و مجانی و کلی هم خرج کردیم اما شاید باورتون نشه در اصل همه اش سود خالص بود حتی تو همین دنیا ، گویا مدیر عامل شرکت به همه کارکنان یه پاداش قابل توجه داده بود ، چندین برابر اون پولی که  تو اردو جهادی خرج کردیم.

یکی دیگه از رفقا هم برای جایی گزینش رفته بود و ردش کرده بودن. همون حین کار ، گوشیش زنگ زد و بهش گفتن بیا قبول شدی ، ما اشتباه کرده بودیم و بهت نمره اشتباهی داده بودیم فلان روز بیا کارات رو انجام بده.

صبح فردای بعد از تموم شدن اردوی جهادی ، به بچه ها زنگ زدم و احوالشون رو گرفتم ، با خودم  می گفتم حتما داغون شدن و الان میگن ما دیگه نماییم اینطور جاها... اما وقتی زنگ زدم حرف هاشون شنیدنی بود... تو صداشون خستگی که نبود هیچ ، انگار بمب انرژی بودن. یکیشون گفت : آقا ما مرد کاریم ، الان هم اومدیم باغ انگور چیدن... و میگفتن اردوی بعدی کی هست؟ خبر به سایرین هم رسیده بود و چند تا از بچه ها ناراحت بودن که چرا به ما خبر ندادید.

منبع:http://efrati94.blog.ir/