حواشی نرده های مصلا!

نمی شود ادعا کرد نرده های نمازجمعه در تبریز و مشهد و گرگان جنبه امنیتی داشت اما نرده های نمازجمعه بابل، صرفاً برای ایجاد نظم یا مثلاً پشتی دادن معدودی از افراد مسن کاربرد دارد.

صرف وجود نرده و میله کشیدن در صفوف نماز، ذهن ها را به سمت جداسازی و تبعیض سوق می دهد ولو این که منظور چنین نباشد. در تبریز و مشهد و گرگان هم می شد نرده ها را حفظ کرد و اعلام نمود که از این پس همه می توانند آن طرف میله ها تردد داشته باشند. حذف میله ها در واقع یک حرکت نمادین برای اعلام تساوی و برادری بین مومنان در همه طبقات اجتماعی است. برداشتن این نرده ها چه خسارت و مشقتی دارد که بعضی آقایان زیربارش نمی روند، خدا می داند.

در ساده زیستی و مردمی بودن امام جمعه بابل هیچ شکی وجود ندارد. اما نمی توان از شائبه طبقاتی سازی نرده های مصلا به راحتی گذر کرد. توصیه مولا را که به خاطر دارید: اجتناب از موضع تهمت بر همگان ضروری است.

البته تأکید صحیح یکی از دوستان را نباید از یاد برد که برداشتن میله های آهنی و سرد نمازجمعه، ابداً نشانگر سطح مطالبه حزب الله از ائمه جمعه نیست.

هزار سنگر (پنج)

روزه خون!

سیده طاهره هاشمی در اول خرداد 1346 در شهرآمل متولد شد.

او دختری مهربان، دلسوز و دانش‌آموزی نمونه و موفق و درسخوان بود. هرگز در ادای تکالیف واجب دینی، کوتاهی نمی‌کرد و مستحبات را تا جایی که می‌توانست، به جا می‌آورد. در کارهای هنری چون خطاطی، طراحی، گلدوزی، نگارش مقاله، تهیه‌ روزنامه دیواری و نیز اداره‌ی برنامه‌های فرهنگی مدرسه بسیار موفق بود و بسیاری از برنامه‌های فرهنگی، اجتماعی و حرکت‌های سیاسی مدرسه بر عهده‌ او بود. در برخورد با دانش‌آموزانی که تحت تأثیر تبلیغات گروهک‌های منحرف قرار گرفته بودند، بسیار مهربان، باحوصله و دلسوز بود و از فرط مهر و دوستی، آن‌ها را به خود جذب می‌کرد.و سرانجام در غروب روز ششم بهمن‌ سال ۱۳۶۰ در حالی که ۱۴ بهار بیشتر از عمر کوتاهش نمی‌گذشت، در حالی به کمک نیروهای مدافع شهر شتافته بود، در درگیری خونین گروهک‌های معاند انقلاب با نیروهای بسیجی و مردمی، با اصابت دو گلوله به فیض شهادت نایل آمد.

این سیده بزرگوار با اینکه موقع شهادت 14 سال بیشتر نداشت اما با توجه به نبوغ و ذوق سرشار خود آثاری قلمی و تجسمی به یادگار گذاشته است.

دستنوشته ای از این دختر دانش آموز شهید:

نگرانی من و تو ای خواهرم این است که مبادا سازشی صورت گیرد و خون های شهیدان به هدر رود و نتوانیم ندای امام را به گوش جهانیان برسانیم، که ندای امام همان ندای اسلام است. اما می دانم که هرگز سازشی صورت نخواهد گرفت، زیرا تمام ارگان های مملکتی در دست ملت و نمایندگان ملت است و من و تو ای دوستم با هم به جنگ اسرائیل که فلسطین را اشغال کرده است می رویم و از آن جا به سادات ها و شاه حسن ها و حسین ها و ملک خالدها خواهیم گفت که به سراغتان خواهیم آمد و دوباره فلسفه شهادت را زنده خواهیم کرد و صف های طولانی برای شهادت تشکیل خواهیم داد و روزه خون خواهیم گرفت. 

هزار سنگر (چهار)

ماشین جنگی ابداعی مردم آمل!

یکی از ابتکارات جالب نیروهای بسیجی در نبرد با اشغالگران شهر آمل این بود که پشت یک وانت نیسان سنگر درست کرده بودند و وانت با دنده عقب به سمت دشمن حرکت می کرد؛ نیروهای بسیجی پشت سنگرهای ساخته شده در وانت به سمت دشمن تیراندازی می کردند و راننده هم از تیراندازی دشمن در امان بود.

اشغالگران که در برابر این ابتکار نیروهای مردمی مستأصل شده بودند خیابان به خیابان و کوچه به کوچه مجبور به عقب نشینی و فرار از منطقه درگیری می شدند.

منبع:  اسناد اتحادیه کمونیستهای ایرا در واقع آمل، علی کردی، ص68

هزار سنگر (سه)

»شهر هزار سنگر»؛ این تعبیر کمى است؟ حرف کوچکى است؟ قضیه‌ ششم بهمن آنقدر اهمیت داشت که امام بزرگوار ما آن را در وصیتنامه‌ تاریخى خود هم مندرج کردند، آن را یادگار گذاشتند؛ یعنى فراموش نشود.  حالا چرا فراموش نشود؟ براى اینکه حوادث تاریخى، هم درس است، هم عبرت است. قضایاى جارى بر یک ملت، قضایائى است که در برهه‌هاى مختلف غالباً تکرار می شود. مقام معظم رهبری

مردم قهرمان آمل با سنگربندی معابر شهر و اهدای چهل شهید توانستند در کمتر از 24 ساعت، بساط مهاجمین را از شهر جمع کنند. به پاس ایثار و مقاومت جانانه مرد و زن این دیار، آمل،  "شهر هزار سنگر" نام گرفت.

خیلی خطرناکه حسن!

خودت بهتر می دانی که درون قوطی کبریت، چه چیز قرار دارد.

حالا که می دانی رویش جرقه نینداز که بعد نتوانی آتش آن را خاموش کنی!

هزار سنگر (دو)

استان مازندران در متن غائله جنگل در فاصله زمانی 1363-1359  قرار داشت و شهرهای ساری، قائمشهر، بابل، رامسر و آمل بر اساس مصوبه شورای عالی امنیت ملی به عنوان مناطق عملیاتی شناخته شدند.

 مردم مازندران و رزمندگان آن در مقاومت چهار ساله مقابل گروه های محارب در بحران جنگل و نیز ترور، 141 شهید تقدیم کردند و آمل با تقدیم 41 شهید در حماسه ششم بهمن 1360، به شهر هزارسنگر مشهور شد.

هزار سنگر (یک)

جنگل های انبوه استان مازندران به دلیل همجواری این استان با ابرقدرت شرق و نزدیکی به پایتخت، مورد طمع نیروهای مسلح ضدانقلاب قرار داشت.

ساعت 23:45 دوشنبه شب، مطابق با پنجم بهمن ماه 1360، اعضای 110 نفره اتحادیه کمونیست های ایران با نام «سربداران جنگل» در پوشش لباس های نظامی تحت عنوان عملیات «اسب تروا» با شلیک گلوله آرپی جی هفت در شهر آمل و ایجاد درگیری های پراکنده به این شهر حمله نموده و قصد تسخیر آن را داشتند.

اهداف اتحادیه کمونیست های ایران از حمله مسلحانه به شهر آمل:

تصرف یک شهر مهم و توسعه تصرفات در عملیات های بعدی؛ جلب نظر افکار عمومی و گروه های سیاسی داخل کشور؛ حفظ حضور سیاسی در عرصه سیاسی کشور؛ قوی تر نشان دادن خود در مقایسه با سایر گروه ها و تشکیلات سیاسی بزرگ تر؛ جلب حمایت های خارجی؛ تقویت جبهه هواداران؛ ایجاد رعب در نیروهای هوادار نظام و آزادی شهرها به دست خود مردم از دست رژیم از جمله اهداف عملیات نظامی به شهر آمل به شمار می آید.

اول غیرتش را ثابت کند!

اول یک نفر از دیوار خانه این آخوند انگلیسی بالا برود و به ناموسش نگاه چپ بیندازد و ببیند او یقه خودش را چاک می کند یا نه؛ بعد بنشینیم درباره این بحث کنیم که "دفاع" مردم با غیرت ما در مقابل تجاوز ارتش بعث و اشغال چهارده هزار کیلومتر مربع از خاک کشورشان، "مقدس" بود یا نه!

سر ارادت ما و آستان حضرت زینب

نمی شود در میلاد حضرت زینب، عقلیه بنی هاشم شاد بود و یادی از شهدای مدافع حرم نداشت.

رحمت خدا بر سید رضا طاهر که گفت نمی توانم دلخوش زن فرزند باشم در حالی که حرم عمه جانم زینب در خطر است.

رحمت خدا بر محمد امین کریمیان که گفت مادر اگر من نروم در چند قدمی حرم، دشمنان اهل بیت آمده اند تا مزار بی بی را ویران کنند.

یاد سید محمد حسینی به خیر، کارگر افغانستانی بود که جذب هیات شد. بر سر و سینه می زد که به فکر رفت و گفت این همه حسین حسین که می گویم باید صداقت ادعایم را نیز ثابت کنم. خودش را به سوریه رساند و آسمانی شد.

روح مجد قربانخانی شاد. جوان بیست و چهار پنج ساله عشق موتور و لاتی بود. در قهوه خانه بود که به دعوت دوستی راهی هیات شد. با روضه زینب سلام الله علیها به سر و سینه زد تا از هوش رفت. به خود که آمد گفت من زنده باشم و حرم خانم در خطر باشد؟ رفت و سر بریده و پیکرش را در سوریه جا گذاشت.

سلام بر علی تمام زاده که گفت بالاترین نعمتی که خدا به من داده شباهت چهره ام به افغانستانی هاست. حالا می توانم لا به لای آنها خودم را به مدافعان حرم برسانم.

روح سید حسین رئیسی شاد. پیرمرد بود و جانباز. هر روز می رفت بالای داربست و در بازسازی حرم کمک می کرد. گفتند تو با این سن و سال و حال و روز و کار طاقت فرسا دیگر چرا روزه می گیری مومن؟ تبسمی کرد و گفت از خانم خجالت می کشم برادرش با لب تشنه شهید شد و من در کنار حرمش سیراب باشم؟!

کسی می خواهد نقش و جایگاه زن را از منظر اسلام بداند به شأن و مقام زینب کبرا نگاه کند و ببیند چگونه برای حفظ حرم و حریم این بانوی بزرگ، تمام جبهه حق در مقابل تمام جبهه کفر و نفاق و الحاد، جانبازی می کند.

روح همه سربازان سرافراز بی سر و سامان عمه سادات گرامی باد.

عاشقان را سر شوریده به پیکر عجب است

دادن سر نه عجب داشتن سر عجب است

باز هم قبح شکنی در دارالمومنین

هیات بسکتبال بابل در اقدامی وقیحانه در اطلاعیه ای رسمی از خانواده ها (بخوانید بانوان) دعوت کرده تا برای تماشای مسابقه بسکتبال مردان به سالن ورزشگاه بیایند! 

امیدوارم دادستان بابل و سایر مسئولان نظارتی و مذهبی شهر نسبت به این اقدام غلط و هنجار شکنانه واکنش لازم را نشان بدهند.

به نظر می رسد لازم است جهت پیشگیری از بروز چنین جسارت هایی در دیار مومنان، گوش مسئول بی غیرتی که باعث و بانی این فراخوان بوده نیز کشیده شود.

واجب را ول کرده و مستحب را چسبیده ایم!

ما از نظر درون مایه فکری، مبانی اندیشه، نوع و سیاق آموزش، سبک زندگی، پوشش، معماری، رفتار و گفتار، نظام اقتصادی، قراردادهای سیاسی، نگرش فرهنگی و ... استیلای غرب را پذیرفته ایم و دست های مان را در مقابل الگوهای رفتاری دیار فرنگ به نشانه تسلیم بالا برده و سیره حیات ملی و دینی را صرفاً در حد شعار پذیرفته ایم؛ اما اصرار داریم مبادا با استفاده از نرم افزارهای مجازی وارداتی باعث تقویت نظام فکری غرب و تضعیف جبهه حق شویم! جالب آن که هر نرم افزار جایگزینی به هر حال مجبور به فعالیت در بستر اینترنتی است که از اساس در گستره استیلای جبهه غرب قرار داد چه از نظر ساختار فعلی و چه از منظر ساحت فکری.

به شرطی که نگذارید آمریکا هر غلطی دلش خواست بکند!

وزارت خارجه برای آن که دهان منتقدان را ببندد در توجیهی کودکانه با استناد به سخن امام راحل که فرمود آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند نتیجه می گیرد که پس ما هم بازنده مذاکره با آمریکا نیستیم و در برجام سرمان کلاه نرفته است!

با این مدل استدلال بی آن که بخواهیم جوابی مشروح در رد آن بیاوریم باید پرسید که اصلاً چه لزومی به مذاکره با آمریکا وجود داشت؟ شما اگر واقعاً معتقد به این بودید که آمریکا نمی توند هیچ غلطی بکند به چه علت به تکاپوی مذاکره افتادید و قبح قدم زدن و دست دادن و قهقهه سر دادن با شیطان بزرگ را شکستید؟ سر جایتان می نشستید و به آمریکا اعتنا نمی کردید و می گفتید که تو هیچ غلطی نمی توانی بکنی.

حواشی کشتی مطلا بیشتر از نفتکش سانچی

حواشی مربوط به ساخت اثر موسوم به کشتی مطلا که هنوز کاربردش مشخص نیست خیلی زیاد بوده شخصا نظری در رد یا تایید ندارم اما دیدگاه یکی از کاربران فضای مجازی در این باره هم قابل تامل به نظر میرسه:

[Forwarded from رسول صادقیان]

توجیهات آقایان علما و سازنده کشتی مطلا هرچه که هست دو مطلب مهم اینجاست که آقایان باید بهش توجه کنند؛

1-یکی مساله رسانه است که این روزها ماهیت متفاوتی پیدا کرده ضعف مفرط بزرگان ما نشناختن رسانه است با یک عکس کار خودش رو می کنن!

2- دیگری مساله هنره ! هنر درنسبت مردم تعریف می شه! ساده ترین تعریف هنر اینه؛  هنر چیزیه که مردم اون رو زیبا بدونند!  کشتی مطلا نه تنها تحسین مردم را بر نیانگیخت که نفرت مردم را باعث شد لذا اصلا یک اثر هنری محسوب نمی شه نهایتا یک کار جیگول و لوکسه 

امروز باید به هنر ورسانه دوباره اندیشید

تبلیغات زودرس انتخاباتی

این که توسط شوراهای شهر و شهرداری های بابل و چند شهر اطراف بنرهای متعددی به مناسبت سالگرد مرحوم هاشمی در خیابان ها نصب شده اشکالی ندارد.

این که در بنرهای مذکور تصویر محسن هاشمی جلوتر از تصویر مرحوم پدر طراحی شده هم اشکالی ندارد

اما خداییش فکر نکنید ما متوجه نشدیم که تبلیغات کاندیداتوری محسن هاشمی در انتخابات آتی ریاست جمهوری را با استفاده از منابع عمومی کلید زده اید.

مدیریت بی مبالات فرهنگی

در خصوص اجرای نمایشی در یکی از سالن های شهر بابل و وضعیت نامناسب حجاب بازیگر زن، به نظر می رسد غفلت و بی توجهی مسولین فرهنگی و نظارتی را باید پررنگ تر و مهم تر از این ناهنجاری مورد بررسی قرار داد.

تقویت فعالیت های هنری به یقین با رعایت احکام دین منافات ندارد.

امیدوارم مدیرانی که از تعهد لازم در حوزه مسولیتی خود برخوردار نیستند از اشغال مناصب رسمی در نظام فکری، فرهنگی و سیاسی مبتنی بر شریعت برحذر بمانند.

نماز، راز دیدار

اهمیت شیهد برونسی به نماز و قرآن تا جایی بود که از همان سن خردسالی من و خواهر و برادرانم را به یادگیری قرآن و خواندن نماز تشویق می کرد، در خاطرم هست هنگامی که پدر از جبهه برای بازدید خانواده به خانه باز می گشت بچه ها را دور خود جمع می کرد و می گفت می خواهم شما را خمینی بار بیاورم و به ما آموزش قرآن و نماز می داد.

 آن زمان من ۱۰ ساله بودم و بسیار بازیگوشی می کردم. یک روز پدر بعد از آموزش قرآن از ما خواست تا آن را بخوانیم. همه قرآن را خواندند؛ اما بازیگوشی مانع شده بود تا من بتوانم آن را یاد بگیریم. آن روز شهید برونسی گفت: امروز نباید ناهار بخوری تا خیلی خوب قرآن را یاد بگیری! من هم قبول کردم و قرآن را یاد گرفتم. بعد از ظهر آن روز پدرم قبل از رفتن به جبهه به من گفت مهدی جان اگر قول بدهی نماز خواندن را یاد بگیری وقتی برگشتم یک هدیه خوب برایت می آورم.

 من هم قبول کردم که قرآن و نماز را تا برگشتن او خوب یاد بگیرم. طی مدتی به عشق برگشتن پدر به خواندن نماز و قرآن مسلط شدم، اما آن روز آخرین دیدار بود چرا که من از سال ۶۳ تا اکنون به عشق آمدن پدر هنوز منتظر و چشم به راه بوده ام.

خاطرات فرزند سردار شهید عبدالحسین برونسی در مصاحبه با رجانیوز

معنی عالم به زمان بودن

رسالت یک روحانی، رسالتی نبوی است. یک روحانی باید برای اثر گذاری بر کل انسان ها، فارغ از مرزبندی های جغرافیایی، طرح و برنامه داشته باشد. مبلّغ دین باید جایگاه خود و اجتماع پیرامون خود را نیز به خوبی شناخته و با نگاهی بلند و آرمانی، مسیر کمال و رشد جامعه را هموار سازد.

کسی که از بصیرت لازم در شناخت موقعیت خود و وضعیت اطراف و نیز گستره جهان برخوردار نباشد هموراه در موضع انفعال قرار داشته و نمی تواند پیشرو باشد. از سوی دیگر ادعای صرف برای ورود به عرصه های اجتماعی و بین المللی ممکن است نتیجه ای معکوس به دنبال داشته باشد. درست مثل داشتن نقشه برای غریبه ای که می خواهد وارد شهری بزرگ و ناشناس شود. از این رو عالم به زمان بودن، یک ویژگی ضروری برای اهل علم و طلاب و فضلای دینی محسوب می شود.

"اینهایى که بصیرت ندارند - مثل این بیچاره‌هایى که در فتنه گرفتار شدند - مثل کسانى‌اند که در تاریکى شب، در مه غلیظ، در غبار می خواهند مخالفى را، دشمنى را بزنند؛ خب نمی داند دشمن کجا است؛ یکى از اوّلین شرایط جنگ هاى نظامى، اطّلاعات است؛ بروید اطّلاع کسب کنید و ببینید دشمن کجا است. اگر بدون اطّلاع رفتید، شما ممکن است جایى را بزنید که دوست آنجا است؛ کسى را بزنید که با شما دشمن نیست و به دشمن کمک کنید؛ گاهى این‌جورى می شود. اگر بصیرت نبود، می شود این؛ که فرمود: العالِمُ بِزَمانِهِ لا تَهجُمُ عَلَیهِ اللَّوابِس؛(۱) شبهات و نادانى‌ها و نفهمى‌ها به کسى که عالم به زمان خود است، هجوم نمى‌آورند؛ می فهمد چه‌کار باید بکند. اگر این نبود، مشکل به‌وجود خواهد آمد، حتّى اگر آن احساس مسئولیّت هم باشد.۱۳۹۳/۰۹/۰۶" مقام معظم رهبری بیانات در دیدار اعضاى مجمع عالى بسیج مستضعفین

 معنای عالم به زمان بودن، صرف اطلاع از بعضی حوادث روزمره جهان نیست. آن چه که در این میان مهم و لازم به نظر می رسد شناخت عمیق نسبت به مناسبات اجتماع، سیاست، فرهنگ و ... و اطلاع از نسبت خود با فرآیند تحولات موثر در سرنوشت جوامع است. در غیر این صورت تشخیص اشتباه در شناخت مصادیق تکلیف، خطری است که ممکن است یک عالم دینی ناآشنا به مسائل زمان را در گرداب وهم و شبهه فرو برده و کارکرد مثبت او را سلب نماید. طلبه تراز انقلاب اسلامی علاوه بر ان که باید نقشه راه خود را دانسته و به امور و وظایف خود مطابق با شرایط زمان و مکان واقف باشد لازم است نقشه راه دشمن را نیز دانسته و نسبت به خدعه های بدخواهان دین اشراف داشته باشد و گاه با پیش دستی بتواند قبل از ورود دشمن به عرصه منازعه با دین، نقشه او را هنرمندانه خنثی نماید.

"طلبه‌ی جوان وقتی که وارد حوزه‌ی علمیه می‌شود و درس حوزه را می‌خواند و برنامه‌ی حوزه را عمل می‌کند، چشمش به این است که بتواند در این حرکت عظیم مردمی نقش بیافریند؛ نه لزوماً نقشی همانند نقش امام؛ نقش های آگاهی‌بخش و هدایت کننده مثل نقش پیامبران. آن‌قدر آدم‌سازی و پرورش انسان های والا و باایمان مهم است که اگر یک روحانی همّت خود را صرف کند و در طول زمان بتواند تعدادی انسانِ مناسب و استوار را بسازد، کار بزرگی را انجام داده است. طلبه‌ی جوان و فاضل جوان به فکر آن است که در این حرکت عظیم مردمی، در این خطّ مستقیمی که نظام الهی و اسلامی به سمت آن سرانجامِ بسیار درخشان و بزرگ خود حرکت می‌کند، بتواند نقش ایفا کند و این حرکت را حتمیّت و تسهیل ببخشد. البته امروز نظام اسلامی با چالشهای بزرگی مواجه است. اگر این چالش ها شناخته نشود، اگر معارضه‌ها دانسته نشود - چه معارضه‌های ممکن، چه معارضه‌های واقع و موجود - نمی‌توان درست نقش ایفا کرد؛ نمی‌شود واقعیت را فهمید و با آن مواجه شد. پس مسأله‌ی بعدی این است که چالش های کنونی نظام چیست؟

شرط اوّلِ کسی که می‌خواهد در این راه حرکت کند، این است که بداند با چه کمین ها و موانعی روبه‌رو خواهد شد؛ خودش را آماده کند. «العالم بزمانه لا تهجم علیه اللّوابس».(۱) عالمِ به زمان فقط این نیست که انسان با تعدادی از مردم ارتباط دوستانه داشته باشد، یا خبرهایی از این‌جا و آن‌جا به گوش او برسد. عالمِ به زمان کسی است که بداند در کجای دنیا زندگی می‌کند؛ صف‌بندیهای مقابل او چیست؛ انگیزه‌های مخالفت با او کدام است؛ طرح هایی که این انگیزه‌ها به وسیله‌ی آنها تحقّق پیدا می‌کند، چیست؟ این عالم ِ به زمان است. البته این مخالفتها و این دشمنیها هرگز دشمنی با شخص نیست؛ اما شخص باید بداند کجا قرار دارد و نظام او و راه او و اهداف او با چه چیزی مواجه است".۱۳۷۹/۰۷/۱۴بیانات مقام معظم رهبری 

چیزی که عوض داره

بعضیا می پرسن چرا تو این اغتشاشات اخیر، چن نفرم تو قم جمع شدن و شعار دادن و هنجار شکنی کردن؟

قضیه خیلی ساده ست. شما چن روز قبل تو همین شهر مراسم گرفتین و از هاشمی به عنوان اسوه اخلاق تجلیل کردین. هر استاد اخلاقی هم شاگردایی داره. 

این چن نفری که اومدن وسط خیابون، علیه نظام عربده کشیدن در واقع داشتن درس پس می دادن.

اللهم انّا نشکوا الیک فقد نبینا ...

یادداشتی را درباره غربت یکی از طلاب همشهری خود در کانال آ سید مصباح الهدی جباری خواندم که دلم را آتش زد. این نوشتار در واقع به قلم محمدرضا زائری است که توسط این دوست بزرگوار با اندکی تغییر منتشر شد:

موارد فراوان از مظلومیت طلاب سراغ دارم که برای حفظ مسائل شخصی آنان نمی توانم منتشر کنم، اما حجت الاسلام محسن نجار موافقت کردند که من این پیام شان را منتشر سازم. از مدتها قبل مستقیما در جریان بیماری فرزند عزیزشان بودم و خبر داشتم که مدتها گرفتار درمان دخترشان هستند. تا این که چند روز پیش خبر تلخ درگذشت پاره تن خود را دادند و خصوصی به من گفتند: "این قدر گرفتارم که فرصت اشک ریختن برای دخترم را پیدا نمی کنم" 😢و از این دست فراوانند.

تصور کنید که یک روحانی فاضل و ارجمند میان مسؤولیت مسجد و درس و تبلیغ دینی اش دائم گرفتار بیمارستان باشد وبچه اش جلوی چشمش درد بکشد و به خاطر این که نتوانسته هزینه آمبولانس مجهز از شهرستان بابل به تهران را تامین کند دخترش را از دست می دهد و در همان زمان به خاطر عبا و عمامه اش از دیگران طعنه و کنایه می شنود و در کامنت های اینستا فحش و ناسزا می خواند!

نوشته ایشان این است: (من یه طلبه ام)(برای انتقال دخترم با آمبولانس ای سیو دار از بابل به تهران چهار میلیون پول نداشتم. دختر۱۴ ساله ام جلوی چشمام  برای همیشه بدن خسته اش از درد ارام شد) قابل توجه همه کسانی که تا اختلاس میشه کالا گرون میشه تا تخم مرغ گرون میشه ووووووالی آخر. بهانه ای میشه برای  یه عده ای که هرچی بلدن از فحش و ناسزا و تهمت و قمه و چاقو به طرف روحانی و طلبه ها هدف قرار میدن (قاضی فردا، خداست)

سانچی و طبل رسوایی برجام

وسط اخبار مربوط به آتش گرفتن نفتکش سانچی و درگذشت جمعی از هموطنان دریادل و کمک کردن یا نکردن امدادگران چینی و قصور مسئولان داخلی و ... حواستان هست که به اذعان مسئولان ذی ربط، این نفتکش از اساس ایرانی و تحت مالکیت جمهوری اسلامی بوده و تنها برای دور زدن تحریم ها به شکل صوری در پاناما ثبت گردیده و پرچم این کشور را حمل می کرده است؟

به عبارت دقیق تر یعنی برجام نه تنها نتوانست پول های بلوکه شده حاصل از فروش نفت را به کشورمان برگرداند بلکه به رغم همه ادعاها ما همچنان برای فروش نفت و صادرات مربوط به آن دچار تحریم هستیم.