کاش شورای نگهبان هم پاسخگو بود

چند روز پیش مخبر دیداری داشت با پوتین. پیام رهبر انقلاب را رساند با این مضمون که تغییر دولتها در ایران آسیبی به روابط عمیق ایران و روسیه نخواهد زد.

همان وقت برای بعضی دوستان نوشتم که ظاهرا برآورد ایران و روسیه از نتیجه انتخابات ریاست جمهوری پیش رو، موفقیت مسعود پزشکیان است.

این قسمت از مصاحبه کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان در پنج مرداد سال 92 را بخوانید:

"نمی‌دانم این را بگویم یا نه برخی نامزدها گاهی رایشان به شش می‌رسد یک رای دیگر می‌خواهند که صلاحیتشان احراز شود. برخی آقایان دوباره درخواست می‌کنند یا با آقایان مشورت می‌کنند که اگر این مشکلات هست این حسن‌ها هم هست و در جهت حل مساله رایزنی می‌کنند. اما فراتر از این نه. شاید نسبت به دو نفر که اگر اسم ببرم برای شما خیلی مهم است این کار با وساطت دبیر شورای نگهبان، انجام شد، یعنی اگر بر همان روال سابق بود رای لازم را نداشت، اما دبیر شواری نگهبان گفت من هم شناخت دارم از اینها، می‌دانم که می‌توانند مفید باشند و با یکی، دو نفر صحبت کردند که رای نداشتند، آنها هم آمدند رای مثبت خودشان را اعلام کردند

می‌توانید نام ببرید؟

می‌ترسم در کشور زلزله شود.

ولی به نظرم اشکالی ندارد به‌ویژه که نگاه مثبت دبیر شورای نگهبان را نسبت به این دو نفر نشان می‌دهد.

یکی آقای روحانی که ابتدا پنج رای داشتند و بعد روی شش رای ثابت ماندند، آقای جنتی رایزنی کردند و آقای دکتر عارف که پنج رای داشتند. آقای جنتی گفتند من ایشان را می‌شناسم از قدیم، انسان متدینی هستند و...."

مستحضر هستید که در همان سال 92 بهترین بچه های این مملکت مثل باقری لنکرانی، زاهدی، متکی، سعیدی کیا و ... رد صلاحیت شده بودند.

اما کسی برای آنها ریش گرو نگذاشت. 

بعد که حسن روحانی گند زد و خساراتی فراوان به بار آورد آقایان ژست طلبکار گرفته و می گفتند خودتان انتخاب کردید! هیچ وقت کسی یقه شورای نگهبان را نگرفت که این چه مدل چینش صحنه انتخابات بود؟

برای موفقیت مسعود پزشکیان دعا می کنم. به نظرم او خودش توان ماندن نداشته و با توجه به وضعیت جسمی و روحی استعفا خواهد داد یا برای دور بعد کاندیدا نخواهد شد. او انسانی آرمانگراست که هیچ برنامه ای برای رسیدن به آرمان هایش نداشته و به دامان افرادی پناه برده که اساسا آرمان ستیز هستند. از حرفهای فاقد استدلال و بی مبنای او چنین بر می آمد که حتی نشستن بر روی صندلی مجلس نیز برای او لقمه ای بزرگ است. تقریبا در هیچ بحثی حرف جدی و مستدل و نظریه کارشناسی نداشت. به نظرم خیلی از کسانی که به او رأی دادند نه اینکه امیدی به اصلاح امور و ترقی کشور داشته باشند بلکه قصدشان شوخی و شیطنت دوستانه با جریان حاکم بود. امیدوارم در تحلیلهای آتی صاحبان تریبون شاهد پرسشگری نسبت به معیارها و موازین تآیید صلاحیت توسط شورای نگهبان هم باشیم. 

شما به پرونده مهندس غرضی در دوران وزارتش و افشاگری های نصیری و ده نمکی درباره او نگاه کنید، به پرونده اسحاق جهانگیری در دوره وزارت صنایع دولت خاتمی نگاه کنید، به پرونده حسن روحانی در ماجرای مک فارلین نگاه کنید، تأیید صلاحیت این افراد و رد شدن بسیاری از نخبگان انقلابی هیچ گاه جواب داده نشد.

جالب است سالها پیش (که البته این دوره اصلاح شد) صلاحیت حسن روحانی برای مجلس خبرگان تأیید گردید و آقایان بر اجتهاد! وی صحه گذاشتند در حالیکه همان سال صلاحیت مرتضی آقاتهرانی که استاد مسلّم سطوح عالی حوزه قم بود به بهانه ضعف علمی! رد شد.

باز هم آقایان تحلیلگر بولتنی معتقدند که صرفا مردم مقصرند و بصیرت ندارند.