هر چه بکاریم، درو می کنیم!

نام "قنبر" را که می شنویم به یاد یکی از وفادارترین غلامان و یاران مولا علی علیه السلام می افتیم. اصلاً انگار نام قنبر با دلدادگی و ارادت به مولا گره خورده است.

حالا به این روایت جالب که امام محمدباقر علیه السلام نقل کرده، توجه کنید:

"علی علیه السلام با غلامش قنبر به بازار رفت و از فروشنده دو پیراهن به ارزش پنج درهم خواست. فروشنده گفت: دو عدد پیراهن دارم، یکی به ارزش سه درهم و دیگری به ارزش دو درهم. امیرمومنان علیه السلام فرمود: هر دو را بیاور.

سپس فرمود: ای قنبر! تو پیراهن سه درهمی را بگیر.

قنبر گفت: ای امیرمومنان! شما از من  به آن سزاوارتری، چون بر منبر می روی و با مردم سخن می گویی.

امام فرمود: ای قنبر! تو جوان هستی و خواسته جوانی داری و من از خدایم حیا می کنم که خود را بر تو مقدم دارم ...!" (بحارالانوار، ج100، ص93)

دقت فرمودید؟ قنبر، غلام علی بود. با این حال، مولا به سن او و اقتضائات دوران جوانی توجه نشان می داد. سن جوانی، شرایط و حالات و نیازهای خاص خودش را دارد که گرایش به زیبایی یکی از نمونه های آن است. درک جوان و توجه به خواسته های مشروع او و مقدم داشتن جوان بر خود، روش تربیتی صحیح اسلام در مواجهه با جوانان است.

نسخه تربیتی مولا را بیاموزیم و به آن عمل کنیم تا بذر محبت و دوستی خود را در دل جوانان کاشته و حلاوت دین داری را با احترام گذاشتن و شخصیت دادن به آنها به کامشان بنشانیم.

تا رفتارمان علوی نشده، انتظار نداشته باشیم مریدانی چون قنبر در نسل جوان داشته باشیم.