" میدان حرّ " یا " آزادی " ؟!
گل را که بر می افشانیم. فلک را اگر نشد که سخت بشکافیم، دوست دارم لااقل برای تهران خودمان طرحی نو در انداخته شود.
به گمانم " تهران نو " هم دیگر کهنه شده است.
اگر " قصاب " نیستیم لااقل " جوانمرد " باشیم. از مسیر " نواب " حرکت کنیم که راه ها را زودتر به مقصد می رساند. بین " کارگر شمالی " و " کارگر جنوبی " نباید تفاوتی وجود داشته باشد. اگر دست من بود می گفتم " ولی عصر " (عج ) فقط یک خیابان است نه چهار راه ! و " توحید " را نباید در تونل زیر زمینی جست. بعضی اسم ها را باید تغییر داد. " میدان گلها " باید نزدیک " بهارستان " باشد. بچه های نازی داریم ولی خود آلمانی ها هم " نازی آباد " ندارند ! به نظر شما " شریعتی " باید در نزدیکی " زندان قصر " باشد ؟ این تواضع نیست که ساختمان های پر زرق و برق بسازیم و نام خیابانش را بگذاریم " آفریقا " یا " آرژانتین ".
صد مدل " ون " رنگارنگ هم که سوار شویم لذت یک لحظه هم نشینی با بچه های مصفای " ونک " را ندارد. نام قیصریه با آتش و دود گره خورده است، اما " قیطریه " ما خوش آب و هواست.
زیارت و تجارت هر دو باید عبادت باشد؛ زائر مشهد گذرش به " اسماعیل طلا " می افتد و تاجر تهران به " سید اسماعیل ".
قبله تهران را اگر فراموش کردید، مسافر ری بشوید و یادتان باشد " شاه " کسی است که " عبدالعظیم " باشد. از نظر من " سعادت آباد " در قلب " بهشت زهرا " است. همه محله های قدیمی تهران " لاله زار" هستند. فراموش نکنیم آن بالاها نه " مولوی " دارد نه " ناصرخسرو " نه " فردوسی " و " حافظ ". اینها گنجینه های ما هستند. اصلاً " خزانه " تهران آن بالاها نیست. اگر فرق آزادی و آزادگی را می دانستیم به جای " میدان آزادی "، " میدان حرّ " را به عنوان نماد تهران انتخاب می کردیم.
خدمتی که " پاستور " به بشریت می کند از عهده " سعد آباد " و کاخ نشین هایش بر نمی آمد. خدا را شکر، باز هم " پانزده خرداد " همسایه " امام خمینی " است.
خیابان " سمیه " را می شناسیم، خیابان " ابوذر " را و . . . کسی نشانی عمار را خواست چه پاسخ بدهیم ؟!
تنها دلخوشی من این است که از " میدان امام حسین " علیه السلام تا " خیابان انقلاب اسلامی " و " میدان آزادی " صراط مستقیم است.
این متن را چند سال پیش در چنین ایامی نوشتم و در وبلاگ منتشر کردم. بعدها که آن وبلاگ فیلتر شد این مطلب هم مانند بسیاری از مطالب جالب دیگر از دسترس خوانندگان خارج گردید.
