میتوانی گره های کور را باز کنی؟
سلام جناب رییس جمهور بالقوه و محتمل!
حالت خوب است برادر؟ اعوان و انصار چطورند؟
چند سوال داشتم خدمتت مرحمت فرموده پاسخ بدهی ممنون می شوم:
می توانی در این چهار یا هشت سال که بر کرسی قدرت جلوس می نمایی کاری کنی بانکها در خدمت محرومین در بیایند؟ می شود وضعیت خودرو سازی را سر و سامان بدهی و مافیای چپاولگر این عرصه که هر سال جان هزاران ایرانی را به خطر می اندازند تحت کنترل در بیاوری؟ جلوی حقوقهای نجومی و شکاف طبقاتی و رانت خواری را میتوانی بگیری؟ هیچ دولتی تا کنون نتوانسته جلوی گرانی را بگیرد تو هم مثل قبلی ها فقط میخواهی ادعا کنی و بروی؟ مردم احساس می کنند دولتها از طریق گرانی ارز و سکه جیب ملت را زده و کسری بودجه هایشان را جبران می کنند.
می گویم دقت کرده ای سالهاست سه چهار هزار نفر اول ورودی کنکور اصلا جزو مردم عادی و محصلان مدارس دولتی نیستند؟ مگر بالاترین شعار نظام اسلامی گسترش عدالت اجتماعی نبود؟ چرا دولتها به اندازه یک تاکسی اینترنتی توانایی اشتغال زایی نداشته اند؟ چرا حتی یک مدیر پایین رده دولتی هم در شعاع دو کیلومتری خانواده و رفقایش جوان بیکار پیدا نمی شود؟ جلوی رواج فحشا و اختلاط و بی حجابی و روزه خواری و هنجارشکنی و زورگیری علنی در معابر را می توانی بگیری؟ سگهای ولگرد را لااقل میتوانی جمع کنی بلای جان بچه های مردم شده اند؟ آمار طلاق و ازدواج را داری؟ می توانی ترتیبی بدهی دروس زائد مدارس و دانشگاه حذف شده، فرهنگ سازی و حمایتی صورت بگیرد و سن ازدواج به اقتضای شریعت و طبع خلقت کاهش پیدا کند؟ خرده فرمایشات ما زیاد است. انتظارمان بالاست شاید؛ اما باورمان بر این است وظیفه رییس جمهور صرفا ارائه شعار و ژست و ور رفتن با چند طرح و پروژه فرمالیته و پیش پا افتاده نیست. عزیز دل برادر، ما قرار است الگوی تمدنی به دنیا عرضه نموده و سرمشق جنبش های آزادی خواه و مستضعفان عالم باشیم. عدالت و رفاه عمومی را جدی بگیر نه فقط برای دور و بری ها و اعوان و انصار که این نهضت مرهون حماسه و رشادت پابرهنگان بی ادعا و بی نام و نشان است. مرد این راه نیستی وقت ما و خودت را نگیر. بدرود.
