قابل توجه دادستان ویژه روحانیت

گذشته از نقد و نظرهایی که درباره عملکرد برخی از مسئولان دادگاه ویژه روحانیت وجود دارد به هر حال نباید از خاطر دور نگاه داشت که اساس وجود چنین نهادی برای صیانت از قداست حوزه های علمیه و برخورد با نفوذی های لاابالی و خودباختگان فرهنگی و سست عنصران معنوی، امری بایسته است.

یکی از ضعف های دادگاه ویژه در انجام مأموریت های محوله، عدم ارتباط مستقیم با مردم و حتی طلاب و روحانیون است. به نظر می رسد کمترین کار برای استحکام روابط با روحانیون و شفاف سازی عملکرد این نهاد، حضور مستمر مسئولان دادگاه ویژه در اجتماعات حوزوی است. از سوی دیگر تشکیل یک روابط عمومی قوی و راه اندازی سایت خبری و سامانه ارتباط مردمی از دیگر اموری است که رسالت حفظ حریم روحانیت را برای این نهاد آسان تر می سازد. واقع امر این است که گاه برخی مردم در اقصی نقاط کشور شاهد حرکات ناشایست و خلاف شئون روحانیت توسط معدودی از منتسبان به حوزه هستند که اصلاً نمی دانند برای پیگیری و ارائه گزارش باید به کجا و چگونه مراجعه نمایند. فراموش نکنیم حساسیت جایگاه رفیع روحانیت به گونه ای است که بی تعهدی تعدادی انگشت شمار از این قشر می تواند تبعات غیرقابل جبرانی را در سطح ایمان وباورهای اعتقادی برخی جوانان کشور به دنبال داشته باشد.

به طور نمونه مطلب زیر چندی پیش توسط یکی از نویسندگان نسبتاً مشهور کشور در فضای مجازی منتشر شد که در سطح یک گزارش مردمی باید مورد پیگیری مسئولان ذی ربط در دادگاه ویژه قرار بگیرد:

http://davodabadi.blogfa.com/post-537.aspx