عطری از هفت خوان عشق!

دیروز داشتم منطق الطیر عطار را می خواندم. ساعاتی لذت بخش و فرح آفرین بود. یک آن کتاب را بستم و به فکر فرو رفتم. باید تکلیفم را با خودم روشن می کردم. پرسیدم: آیا حاضری مسئولیتی خوب و درآمدی مطلوب و جایگاهی رفیع داشته باشی اما در عوض از خواندن این کتاب و دیگر کتاب هایی چنین، محروم بمانی؟ آدم در درون خودش نمی تواند فریب کار باشد. جوابی که به خودم دادم از سر صداقت و باور قلبی بود. یک کلام: نه!