پرسه در تصویر

صف بانک

 

عمو پولدار

 

فرجام عیش

 

شرافت

 

مدیریت فرهنگی

 

شاگرد تنبل دانشگاه آزاد

 

اندیشه یا شکم؟!

 

پشتیبان

 

تا آخرین نفس

 

حمایت

 

دنیا

 

محاسبه

 

رویای تملک

آفرین به این صداقت!

 

تصویر بالا متعلق است به مراسم شام دهی یکی از نمایندگان مجلس ملی کویت بعد از پیروزی در انتخابات.

خجالت هم ندارد. فیلم و عکسهای مهمانی را هم منتشر کرد. یعنی چی بعضی نمایندگان ما قبل از رآی آوردن یواشکی شام و ناهار میدهند نمیگذارند خبرش منتشر شود. تازه نامردی هم میکنند. به مردم عادی قیمه بادمجان میدهند به از مابهتران کباب و شیشلیک. بعد از رأی آوردن هم که دیگر پیدایشان نمی شود تا چهار سال بعد که یاد مشکلات مردم بیفتند و غذایی طبخ کنند و...

مرد باشید شام و ناهار که میدهید پایش بایستید و خبرش را هم منتشر کنید. شام و ناهار را هم درست و حسابی و مفصل بدهید؛ از این بابا یاد بگیرید خجالت ندارد که.

جامعه اسلامی، فرا دست و فرو دست ندارد

 

من هی صبر کردم گفتم شاید اشتباه کرده باشم، یا خبر را بد منتقل کرده باشند یا خود این سید جد زده بخواهد توضیح و تاویلی بیان کند ...

دیدم خیر، همه جا این خبر منتشر شده و گوینده نه چندان محترم آن هم ککش نگزیده است:

"عده‌ای اتوبوس‌سوار و قطارسوار به خاطر قیمت بلیت هواپیماسوار شده‌اند!"

شرکتهای هواپیمایی از یارانه ویژه ای بهره مندند. این یارانه متعلق به همه مردم است. عدالت حکم میکند همه و نه فقط قشر خاص و مرفه از آن بهره مند شوند. اگر جامعه اسلامی به اینجا برسد که همه مردم بتوانند سوار هواپیما شده و از دیگر امکانات رفاهی بهره مند شوند که اتفاقا به نقطه خوبی رسیده و می تواند الگویی از جامعه دینی همراه با عدالت و آسایش را به جهان ارائه کند. چرا یک مسئول در جمهوری اسلامی بعد از چهار دهه هنوز باید مبتلا به تبختر و تفکر مبتنی بر نظام طبقاتی باشد؟ چنین مسئولانی با این نگاه غربزده و سرمایه سالار چگونه میتوانند عدالت اجتماعی و رفع تبعیض را در جامعه اسلامی پیاده نمایند؟

این بنده خدا حتی معنای تقاضای کاذب را هم بلد نیست و در توجیه استدلال مزخرف خود این گونه کلامش را به پایان می برد:

"فشار برای پایین ماندن قیمت بلیت هواپیما باعث شده اتوبوس‌سوارها و قطارسوارها هم سوار هواپیما شوند و تقاضای کاذب ایجاد شود."

تقاضای کاذب مثل این می ماند که مردم از ترس کاهش ارزش پولهای خود به خرید غیر ضروری املاک و سکه و ارز و خودرو روی بیاورند. مرد حساب! به خرید بلیت هواپیما که نمیگویند تقاضای کاذب. مگر کسی مرض دارد بیخود و بی جهت برود بلیت هواپیما تهیه کند؟ وقتی نمیتوانی حرف منطقی بزنی خب، مصاحبه هم نکن برادر من بنشین سرجایت حقوق تپلت را بگیر کیفش را ببر.

به مناسبت خداحافظی محمد انصاری

این مطلب را با عنوان "خدا در قاب تصویر" در هفدهم مهرماه سال 97 منتشر کردم. حالا که محمد انصاری از مستطیل سبز رنگ فوتبال خداحافظی کرده، یادآوری آن خالی از لطف نیست:

 

 

در خاطره ای از عباس بابایی آمده است که روزی به عیادت دوست خلبانی رفت که مدتی در بستر بیماری افتاده بود. عباس دید، پسر او از این که پدر را چندی است روی تخت می بیند، پکر و ناراحت است. لباس رسمی اش را درآورد. از پسر خواست با او کشتی بگیرد. کمی بازی کرد و بعد گفت بیا بنشین ببین اسبت تند می رود یا نه؟! دوست عباس خجالت زده شده بود و از روی تخت اصرار می کرد که تیمسار! خواهش می کنم این کار را نکن. حرفش اما به جایی نرسید. عباس چهار دست و پا شده بود و پسر کوچک او را دور اتاق کولی می داد. کودک افسرده و غمگین، حالا داشت با شادی و نشاط بازی می کرد و خنده سر می داد. انگار نه انگار که غمی بر دلش سنگینی می کرد.1

 

هر جا که بحثی را پیرامون عرفان مطرح می کنم این خاطره را هم نقل می کنم. می گویم آنهایی که عرفان را خلاصه در گوشه نشینی و انزوا و ذکر گفتن کرده اید، اگر مردید، برای خدا مثل عباس بابایی باشید و بی اعتنا به جایگاه و شأن و اعتبار دنیوی، خودِ خودتان را برای دیگری خرج کنید. در خلوت گذراندن سخت نیست؛ اما این هم یک مدل عرفان است که خودت را برای شادی دیگران بشکنی. انتخاب با خودتان! عرفان حقیقی، عرفان علی علیه السلام است که در جایگاه حاکم اسلامی، در گمنامی به منزل شهیدی رفت و با کودکانش همراه شد، لقمه گوشت به دهانشان گذاشت و سرگرمشان کرد.2

 

این تصویر محمد انصاری، مدافع مطرح تیم پرسپولیس در منزل شهید محمد بلباسی را چندباری است که با حسرت نگاه می کنم. خیلی ها که اصلاً به خانواده های شهدا سر نمی زنند. بعضی ها می روند و یک دیدار رسمی انجام می دهند و بر می گردند. از تصویر می توان فهمید این جوان به گونه ای رفتار کرده که فرزندان خردسال شهید خیلی راحت و با شادی کنارش ایستاده و از نگاه هایشان پیداست که از بودن با او خوشحال هستند. کاش می شد این لحظه ها را از او خرید!

 

1- بر اساس خاطره ای از کتاب پرواز تا بی نهایت، صفحه183

2- ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب(ع)، ج 2، ص 115، قم، علامه، چاپ اول، 1379ق؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 41، ص 52، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.

یک نمونه دیگر

 

دوتا پست پایین تر مطلبی گذاشته ام درباره مدیری شمالی که در دولت روحانی بدون ریش بود و در دولت رییسی که میز گرفت یکهو صاحب ریش شد.

یک عکس دیگر هم از یک مدیر بانکی در فضای مجازی دست به دست میشود که در دولت رییسی علاوه بر ریش، جای مهر هم روی پیشانی اش سبز شده است!

مشابه این نوع اخبار را بارها دیده و شنیده ایم. چندی پیش بود در همین وبلاگ از سرپرست بهزیستی بابل رونمایی شد که زمان اغتشاشات، تصویر پروفایلش در حمایت از جماعت وطن فروش بود.

کانونهای قدرت، مخرج مشترکی بنام ثروت و جاه طلبی دارند و بر مبنای این اشتراک هر جا که اقتضا کند دست همدیگر را میگیرند، ولو به قیمت ذبح ارزشها و اعتماد عمومی.

جالب است بارها پیش آمده دوستی برای گزینش اداره ای رفته و اولین پرسشی که از او صورت گرفته درباره ارتباطش با فلان طلبه یا چهره انقلابی و عدالتخواه بوده و بر نهی و نفی هر نوع رابطه با چنین افرادی که میز مسئولان را با معیارهای دین و انقلاب به چالش می کشانند اصرار گردیده است.

این مادر هم رفت

سید صاحب گفت و نوشت اینبار اگر از جبهه برگردم طوری برمیگردم که هیچ کس مرا نشناسد. روز اول مرداد 67، عید قربان بود. عراقی ها تک گسترده ای داشتند. همراه نیروها پشت کمپرسی از دوکوهه به خط اعزام شد. 65 کیلومتری جاده اهواز خرمشهر نزدیک سه راهی کوشک، گلوله توپی به کمپرسی اصابت کرد. فقط پنج سید آنجا حضور داشتند از میان سی نفر فقط همان پنج سید شهید شدند. سید صاحب محمدی را از روی جوراب و شلوار پلنگی اش شناختند. تکه هایی از بدنش در تهران به خاک سپرده شد.

برادرش سید مهدی به تهران آمده بود. نماز عید قربان را که خواند گفت امام پیام داده باید بروم. خبر از برادر نداشت. چهار روز بعد از شهادت سید صاحب، سید مهدی هم در غرب شهید شد. منافقین شکنجه اش کرده بودند. مچ دستش قطع شده بود. گلوله توی پایش زده بودند و بدنش را سوزاندند. او را هم از روی دندانها و موی سرش شناسایی کردند.

مادر در مسجد نشسته بود. مراسم شهادت سید صاحب بود. یکی آمد پرسید خبر شهادت سید صاحب را شنیدی چه حالی داشتی؟ گفت فدای سر اسلام. پرسید بگویند سید مهدی زخمی شده چه حالی خواهی داشت؟ مادر لبخندی زد. مکثی کرد و آرام جواب داد: حرفتان را راحت بزنید؛ سید مهدی هم شهید شده.

این مادر، دیروز به رحمت خدا رفت. سیده رقیه محمدی، اهل دیوکلای امیرکلای بابل با همسر و پسرعمویش سید جلال محمدی سالهای سال در کربلا زندگی کرده و کبوتر حرم ارباب بی کفن بود. غیر از سیدصاحب، بقیه فرزندانش متولد کربلا هستند تا این که صدام اخراجشان کرد و ساکن تهران شدند. 

یک روز پدر، که سیدی اهل دل است، در امامزاده هاشم جاده هراز، رو به همراهانش کرد و گقت زمانی میرسد سید صاحب مثل امامزاده ها زائر خواهد داشت. 

امروز هم بقعه سادات خمسه کوثر در جاده اهواز و هم مزار او در قطعه چهلم بهشت زهرای تهران و هم منزل پدری اش محل تردد عشاق و زوّار شهدا و دارالشفای دل دردمند مریدان طریقت وصال است.

برای شادی روح خودتان فاتحه ای را به این مادر کربلایی هدیه کنید.

فرحین بما آتاهم الله من فضله

 

میز و مقتضیات زمان!

 

این برادرمون زمان دولت روحانی مسئولیتی در مازندران داشت قیافه ش اونطوری بود حالا تو دولت رییسی هم پست گرفته قیافه ش این شکلی شده.

من با ترفند دولت رییسی که روی گرده نیروهای انقلابی سوار شد و خیلی از امور رو دست اونطرفی ها سپرد کاری ندارم ولی واقعا برام سواله اگه اون یارو شریعتی استاندار سابق دولت روحانی تو خوزستان که اون موقع ریش داشت و یقه بالا میبست و با تسبیح و ذکرهای نمایشی روی اعصاب مردم رژه میرفت بخواد تو دولت رییسی پست بگیره دیگه قراره به چه شکلی در بیاد؟!

 

شهرداری اصفهان پاسخگو باشد

 

شهرداری ها دولتهای کوچک محلی هستند که برای امرار معاش، دستشان تا مرفق در جیب خلق الله فرو رفته است؛ از دریافت عوارض ساخت و ساز گرفته تا عوارض سالانه مسکن و کسب و کار و حمل و نقل و.... من خودم حاضرم گرسنگی بکشم اما ببینم پولی که میدهم در راه عمران و آبادانی جایی خرج میشود ولی ریخت و پاش ها و خرجهای غیر ضروری ادارات و سازمانها اعتماد مردم را از مجموعه های حاکمیتی سلب کرده است.

شهرداری اصفهان در اقدامی عجیب با دعوت از بعضی شاخهای مجازی کشور و تقبل هزینه پذیرایی از آنها به زعم خودش تلاش نموده در حرکتی ابتکاری مشکلات این شهر را در فضای عمومی انعکاس داده و توجه دولتمردان را از این طریق جلب نماید. واقعا هم اینطور مواقع گمان میکنند حرکتی ابتکاری انجام داده اند. اوایل روی کار آمدن دولت جدید در وزارت ورزش و جوانان هم گویا به ابتکار! جناب یامین پور شاخها مجازی برای هم اندیشی! دعوت شده بودند که انتشار تصاویر اجق و وجق آنها بازتابی بسیار منفی در سطح افکار عمومی داشت و دستاوردی هم به دنبال نیاورد.

نکته دیگر اینکه سوق دادن افکار عمومی از رسانه های رسمی مثل صدا و سیما و مطبوعات و... به سمت رسانه های مجازی فیلتر شده با هزینه کرد از بیت المال از آن کارهای عجیب و غریب دستگاههای رسمی کشور است که جای سوال و گله دارد.

امیدوارم روزی نهادهای بازرسی کشور این نوع ریخت و پاش ها و هزینه های غیر ضروری که بار آن بر گرده مردم رنج کشیده تحمیل میشود را هم مورد بررسی و پیگرد قرار دهند. امیدوارم شهرداری اصفهان پاسخگو باشد. فولاد مبارکه اصفهان که در قبال انتشار دهها صفحه گزارش از پرونده تخلفاتش پاسخگو نبود و بلافاصله ماجرا که دست بسیاری از نهادهای رسمی در آلودگی آن سهیم بود با قضایای مشکوک پس از مرگ مهسا امینی از اولویت افکار عمومی خارج گردید. البته ریخت و پاش مرتبط با ماجرای شاخهای مجازی در شهرداری اصفهان شاید یک ده هزارم پرونده مبهم فولاد مبارکه نباشد.

 

باخانمان!

 

دختر خانمی که در مشهد توسط خواستگار خود ربوده شده بود با تلاش پلیس آزاد شد.

همزمان دختر دیگری در شمال شهر تهران توسط خواستگارش ربوده شد که پرونده او نیز به سرانجام رسید.

اولی بعد از به هم خوردن رابطه صورت گرفت. جوان خواستگار که مبلغ دو میلیارد تومان برای آزادی گروگان درخواست کرده بود مدعی شد لابد دختر مورد نظر، کس دیگری را زیر سر دارد که رابطه اش را با او به هم زده است.

دختر، مطلقه بود و در خیابان با این پسر جوان آشنا شده و به رغم مخالفت خانواده به ارتباط با او مدتها ادامه داده بود. پسر هیچگاه خانواده خود را برای خواستگاری جلو نفرستاد.

واقعه دوم از طریق فضای مجازی پیش رفت. پسر جوان خودش را خواستگار معرفی کرد. دختر هم خوشحال شد و با او قراری گذاشت که مورد سوءقصد قرار گرفت.

در هر دو ماجرای ذکر شده، خانواده ها از روند ازدواج حذف شده بودند.  نمیگویم نظر خانواده ها و بزرگترها همیشه درست است اما در نظم دهی و ایجاد اعتدال در مناسبات موثر بوده و حضور آنها منجر به احراز اعتماد بیشتر و رسمیت بخشیدن به توافقات خواهد شد.

ستادهای چاق

 

نماینده مردم بابلسر در مجلس گفت: "متاسفانه عمده بودجه فرهنگی ما صرف حقوق و مزایا می‌شود و از طرفی چون نهادهای فرهنگی زیاد و موازی هم هستند، افزایش بودجه‌های فرهنگی حس نمی‌شود؛ این عزیزان نه تنها هم‌افزایی ندارند، بلکه بعضاً در جهت تقابل با یکدیگر حرکت می‌کنند."

حرف ایشان حرف درستی است. یکی از معیارهای مهم در امور نظارتی باید محاسبه هزینه فایده طرحها و نهادها باشد. انبوهی از ادارات و نهادهای فرهنگی با دایره ای وسیع از موسسات اقماری نفت خور در حال موازی کاری هستند و بودجه های کلانی صرف هزینه ساختمان و ستادهای چاق حضرات می شود و آنچه که از تأثیرگذاری فرهنگی نظام در جامعه انتظار می رود به چشم نمی آید.

بازرسی ها و نظارت ها را صرفا متمرکز بر مچ گیری از فاکتور سازی و اختلاس نکنیم. خیلی از هدر رفتن های اموال عمومی در چارچوب موازین رسمی صورت می پذیرید. ببینیم اگر مجموعه ای بود و نبودش فرقی ندارد یا حتی بودنش خسارت بار تر از نبودنش هست فکری اساسی کنیم. بماند که بسیاری از کارکنان نهادهای فرهنگی از نظر ذهنی به مرور تبدیل به فسیل گردیده و دیگر انگیزه لازم برای پیشبرد اهداف مطلوب سازمان را دارا نیستند. وضعیت میشود همین که می بینید.

دوباره لارج میشویم!

 

محمود صادقی گفته است از طرف یکی از نهادها با نمایندگان سابق و ادوار مجلس تماس گرفته شده و آنها را برای ثبت نام در انتخابات پیش رو تشویق کرده اند.

اصلا این اتفاق بعید نیست.

به دو قرینه:

یکی اینکه مدتی است جناب قالیباف اعصاب درست و حسابی نداشته به نقد مستقیم از امور جاری کشور روی آورده و بحث ناپخته و شعاری "حکمرانی نو" را مطرح میکند. او درک کرده است که بعد از از دست دادن کرسی ریاست جمهوری حالا باید با صندلی ریاست مجلس هم خداحافظی کند و دنبال شغل جدید بگردد.

دوم اینکه نظام در سال 92 هم به جبران اغتشاشات 88 و دلجویی از عزیزان آنطرفی، شل کرد و با رد صلاحیت چهره هایی چون باقری لنکرانی و زاهدی و متکی و سعیدی کیا و تأیید صلاحیت عجیب حسن روحانی به رغم سوابق مشکوک امنیتی، راه را برای واگذاری امور به اصلاح طلبان هموار نمود.

به نظر میرسد اغتشاشات سال گذشته باعث شده است نظام در انتخابات پیش رو عرصه را برای مطرودین سیاسی باز نماید. شوخی و جدی به رفقا میگویم اغتشاشات 1401 باعث شد نظام قدر فتنه 88 را بداند. آنجا لااقل یک الله اکبری، یاحسینی و... میگفتند الان جماعت جمع میشوند شعارشان ناف به پایین طرف مقابل است، دخترها هم برای اینکه بگویند از پسرها چیزی کم ندارند با آنها همزبان شده و شعارهای خار مادری را بی توجه به محتوای تحقیرآمیز آن نسبت به جنس خودشان، تکرار میکنند، ته دغدغه شان شده است آغوش رایگان و سلف مختلط، هر تجمعی که داشتند چند تصویر از ور رفتنشان با فلان جای هم بیرون درز کرده است. 88 لااقل طرف دوتا کتاب خوانده بود، برای حفظ ظاهر به نماز جمعه هاشمی می آمد ولو با کفش نماز میخواند، الان طرف کف کرده و هیز می آید وسط معرکه جلوی دوست دخترش خودی نشان بدهد و شب بهتری را پشت سر بگذراند.

پیش و پس!

 

آقای رییسی فرمودند مردم پیشرفتها را هم ببینند.

حرف درستی است اما خواهشا مسئولان پس رفت ها را هم ببینند. سفره مردم کوچک ترشده، مستأجرها توی سرشان می زنند، بانکها نفعی به مردم نمی رسانند و...

راستی چند روز پیش به سرم زد بروم سراغ کالا برگ یارانه ای، به جای پول نقد، سبد مورد تأکید دولت را دریافت کنم. هیچ کدام از فروشگاههای بزرگ و زنجیره ای کلان شهر قم، کالاهای اصلی سبد تعیینی دولت را در بساط نداشتند. چند کالای موجود هم به قیمتی عرضه میشد که در فروشگاههای دیگر با مبلغی نازل تر قابل تهیه است.

حواست هست کجا ایستاده ای؟

 

برنامه بگو بخند را دوست دارم و گاهی نگاه میکنم. داوران برنامه هم چهره های محبوبی هستند اما خب باید دقت کنند که در چه جایگاه حساسی قرار دارند و یک حرف و نکته و حرکت آنها ممکن است چه بازخوردی در افراد یا حتی جامعه داشته باشد.

دو شب پیش دو جوان 18 و 20 ساله نمایشی را اجرا کردند که البته ضعیف بود. داوران برنامه بی رحمانه و بدون در نظر گرفتن این واقعیت که به صرف یک کار نمیتوان درباره تمام توانایی های هنری فرد قضاوت کرد از آن دو جوان خواستند برای همیشه از عرصه بازیگری کنار رفته و حتی در این باره اظهار نظر هم نداشته باشند! آقای شکیبا از آنها خواست دنبال رشته دیگری بروند، بنفشه خواه با تمسخر گفت در اول دبستان از این دو بهتر تئاتر کار می کرده است و اگر در این سالها اعتماد به نفس مشابه آنها را داشته حتما به جایی میرسید، خانم نظام دوست اجازه نظر دادن به آنها را نداد و با خشم گفت که حق ندارند تئاتر آزاد را زیر سوال ببرند، برق نورد هم با عتاب سخن گفت و...

هر سخنران و نویسنده و بازیگری ولو موفق باز هم گاهی کار ضعیف ارائه می دهد. داوران برنامه باید حواسشان باشد جلوی چشم هزاران بیینده این طور توی ذوق دو جوان نزده و صرفا درباره همان چند دقیقه کاری که ارائه شده نظر بدهند.

در کمال تأسف

 

خانمها از گرانی چادر گله دارند. گرانی کاغذ هم داد همه را درآورده و در نمایشگاه اخیر کتاب مورد اشاره رهبری نیز قرار گرفته است. فرهنگ مطالعه در حال آسیب دیدن است.

انقلاب اسلامی مبتنی بر فرهنگ است و قوام آن نیز بر همین امر استوار خواهد بود. چادر و کاغذ دو عنصر فرهنگی و مبنایی استمرار نظام دینی هستند که بعد از گذشت بیش از چهار دهه همچنان کالایی گران و وابسته به بیگانه به شمار می آیند.

ربات می شوید

 

یک طلبه پیشنماز مسجدی در خیابان شهید فکوری مشهد بعد از خروج از مسجد مورد حمله فردی رهگذر قرار گرفت و گردن او با تیغ موکت بری مهاجم آسیب دید.

نمونه هایی از این دست حوادث را در سالهای اخیر، کم و بیش در تقاط مختلف کشور میشنویم. فضای مجازی تراوای دشمن کاری کرده است همان مردمی که برای حل مشکلات خانوادگی و مشورت در گره گشایی از معضلات فرهنگی فرزند و عیال و ... به طلاب رجوع میکنند، حتی همان دخترهای مجرد سن بالای علافی که شب تا صبح را در دایرکت طلاب پرسه میزنند، گمان میکنند همه مشکلات شخصی یا اجتماعی شان ناشی از روحانیت است و باید یک گوشه بنشینند تا روحانیت با بیل امکانات و تجهیزات و پول و مدرک و... روی سرشان بریزد.

بیانیه جمعی از خانواده های شهدا و ایثارگران شهرستان بابل در ضرورت برخورد با هنجارشکنی

 

بسم الله الرحمن الرحیم

از بزرگترین اهداف قیام ملت قهرمان ایران در مقابل طاغوت، حذف نظام سلطه و استقرار حاکمیت اسلام و اجرای احکام اجتماعی و انسان ساز مکتب وحی بود که خون هزاران شهید گلگون کفن این مرز و بوم در راه آن بر زمین ریخته شد.

حکومت اسلامی ملزم به ایجاد بستر رشد و تعالی مردم و برخورد با عناصر تبلیغی جبهه باطل و جلوگیری از تضعیف باورهای معنوی جامعه است که در این مسیر توفیقات بسیاری حاصل نموده است. دشمن به خوبی درک نموده آنچه ریشه مقاومت و پیروزی ملت نستوه ایران در مواجهه با تهاجم ارتش بعث و حامیان بین المللی اش قرار گرفت و تحریمهای کمرشکن اقتصادی و ... را کنار زد و اندیشه ایستادگی در مقابل زورگویان عالم را در سوریه و یمن و فلسطین و عراق و آفریقا و آمریکای لاتین و... گسترش داد روح معنویت و اعتقاد به معاد و تلاش برای جلب رضایت خدا بوده است. از این رو با پایان جنگ تحمیلی، ناتوی فرهنگی دشمن اصل باورهای اعتقادی مردم را نشانه گرفت تا زیرساخت تفکر مقاومت و شهادت طلبی را از میان بر دارد.

اشاعه فرهنگ برهنگی و هرزگی، در واقع روی دیگر ستیز جبهه جهانی استکبار برای فروپاشی نظام مستقل مستضعفین است که از این منظر، تهاجم فرهنگی را باید تهاجمی سیاسی قلمداد نمود.

در ماههای اخیر اما دشمن شکست خورده از استقامت ملت، با تصور بهره گیری از اسب تراوای فرهنگی خود در فضای مجازی رهای این سالها، فرمان قبح زدایی و اباحه گری را به فریب خوردگان و دلدادگان تمدن پوشالی و رو به زوال غرب صادر نموده که صحنه های مکرر این هنجارشکنی ها دل مؤمنان را به درد آورده است.

با توجه به توصیه اکید اسلام در ضرورت ترویج "معروف" و تقابل با "منکر" و نیز مصوبات قانونی پیرامون مسأله حجاب و توصیه های فراوان شهدا و علما انتظار این بود که متولیان امر با وسواس و دغدغه بیشتری نسبت به صیانت از موازین شرع و قانون اقدام نمایند.

غفلتها و فرصت سوزیهای فرهنگی بی شمار در سالهای اخیر و بی توجهی به تذکرات دلسوزانه رهبر معظم انقلاب، اصل قانونمداری را در نگاه لایه هایی از مردم کمرنگ ساخته است. ناگفته پیداست چه آن مسئول خائنی که از قِبَل جایگاه خود در پی زراندوزی و منفعت طلبی است و چه آن شهروند خودباخته ای که هنجارشکنی در راستای لذت جویی و کام طلبی را روال خویش قرار داده، دارای مخرج مشترکی به نام قانون ستیزی و زیاده خواهی هستند.

از مجموعه نهادهای فرهنگی و انتظامی و امنیتی و قضایی انتظار می رود با تدبیری شایسته و فوری و قاطع مانع از استمرار رفتارهای مغایر با قانون در جامعه شوند و بدانند مصلحت طلبی و محافظه کاری احتمالی آنان ثمره ای جز ایجاد هرج و مرج و اشاعه لاابالی گری و در نهایت، اندلس سازی از ایران اسلامی نخواهد داشت. آیا مسئولی که شهامت برخورد با پدیده شوم کشف حجاب و ترویج فحشا را ندارد در خودش شجاعت پاسخگویی به خون شهدا را می بیند؟ جمهوری اسلامی خون آورد هزاران جوان گلگون کفن این آب خاک و امانتی سترگ است که قصور در حفظ آن عواقب دنیوی و اخروی زیان باری را در پی خواهد داشت.

برداشتی مختصر از تفسیر سوره مبارکه فیل

 

فیل صد و پنجمین سوره از سوره‌های قرآن است به اجماع شیعه و سنی در مکه و به صورت یکباره نازل شده‌است. این سوره دارای پنج آیه است و با توجه به روایتگری داستان اصحاب فیل و ماجرای حمله ابرهه به کعبه، به سوره فیل نام‌گذاری شده‌است.

اساس نزول سوره فیل بر مدار یادآوری و عبرت از وقایع تاریخ است. أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِأَصْحَابِ الْفِیلِ ﴿۱﴾

"مگر ندیدى پروردگارت با پیلداران چه کرد؟!" 

 این واقعه که در آستانه میلاد رسول اکرم (ص) اتفاق افتاد زبانزد خاص و عام بود. شأن نزول سوره زمانی است که جمعی از بزرگان قریش، دعوت رسول الله به اسلام را منافی امنیت مکه و زمینه ساز تهاجم دشمنان می شمردند. آنها با فشار بر ابوطالب و ایجاد واهمه از حساسیت و واکنش ابرقدرتهای وقت، روم و فارس، اینگونه وانمود می ساختند که دعوت عمومی و جهانی محمد(ص) جنگی ناگزیر را برای قریش و اهالی مکه رقم خواهد زد که با توجه به قدرت نظامی دشمن، قطعا به شکست و آوارگی قریش و ویرانی احتمالی کعبه منجر خواهد شد.

نزول این سوره و یادآوری واقعه ای که مدتی نه چندان دور در آن نقطه رقم خورد و هنوز در خاطره ها ثبت بود در حقیقت تلنگری برای بیداری مردم و پاسخ به وادادگان و مخالفان رسول اکرم بود که هیچ قدرتی بالاتر از قدرت خدا نیست. أَلَمْ یَجْعَلْ کَیْدَهُمْ فِی تَضْلِیلٍ ﴿۲﴾

"آیا نیرنگشان را بر باد نداد؟"

 تأکید بر تکرار هر روزه و چندباره عبارت "الله اکبر" و فریاد آن بر مأذنه ها و معابر در وقت نماز یومیه، سیاست تربیتی اسلام در امور فردی و اجتماعی است تا قوّت قلب مومنان گردیده و دست یاری خدا به عنوان قدرتی فراتر از تصور بشر، ملکه اذهان شود. ایمان واقعی به همین عبارت کوتاه، انجام کارهای سخت و بزرگ را قابل دسترس و ممکن جلوه می دهد و فرهنگ "ما می توانیم" را در گرو اتکا به قدرت لایزال خداوند، در بستر فکری جامعه رواج داده و رشد و پیشرفت را به ارمغان آورده و یأس و بی انگیزگی را می زداید.

ابرهه مظهر طاغوت و تکبر بود و یقین داشت کسی را در مکه یارای تقابل با سپاهش نخواهد بود. مبنای محاسبات مادی او البته درست بود. عبدالمطلب به عنوان بزرگ مردم مکه نیز همین نکته را مورد تأکید قرار داد که اهالی شهر توان نبرد با سپاه نیرومند و تشکیلات عظیم نظامی ابرهه را ندارند؛ اما بر این نکته هم تأکید نمود که این خانه بی صاحب نیست... دشمن اما از این حقیقت معنوی غافل ماند و محاسبات خود را بر انگاره ها و موازین مادی متوقف ساخت. چیزی نگذشت که هیمنه سپاه قدرتمند ابرهه که شکوه حرکت و نظم میدانی آن لرزه بر اندام هر تماشاگری می انداخت با حمله پرندگانی به ظاهر ضعیف که مجهز به سنگ هایی بسیار ریز و کوچک بودند از هم پاشیده شد. وَأَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْرًا أَبَابِیلَ ﴿۳﴾ تَرْمِیهِمْ بِحِجَارَةٍ مِنْ سِجِّیلٍ ﴿۴﴾

"و بر سر آنها دسته دسته پرندگانى ا بابیل فرستاد، [که] بر آنان سنگهایى از گل [سخت] مى‏ افکندند." 

 تا جاییکه در قرآن وضعیت آنها به کاه های جویده و خرد شده تعبیر گردید و تکبر و غرورشان بر باد رفت. فَجَعَلَهُمْ کَعَصْفٍ مَأْکُولٍ ﴿۵﴾

و [سرانجام خدا] آنان را مانند کاه جویده‏ شده گردانید.

نمرود نیز تکبر می ورزید و خود را شکست ناپذیر می دانست. پشه ای ریز، بینی اش را به خاک مالید و هیچ قدرت و علم و خدم و حشمی نتوانست نفعی برای نجاتش برساند.

تکبر و توهم شکست ناپذیری البته فقط مختص به دشمن نیست. تجربه ثابت نموده است هر که در زندگی شخصی و احوالات درونی خود نیز توهّم قدرت و غرور پیدا نماید دیر یا زود شکست خواهد خورد. ماهاتیر محمد در کتاب خاطرات خود به ضرب المثلی شرقی اشاره می کند با این مضمون که "خدا هر که را خواست نابود کند او را مغرور می سازد!" سیاست تربیتی ادیان آسمانی مبتنی بر احساس ضعف و فقر در برابر خداوند و توجه دائمی به او است؛ توجه دائمی به خدا علاوه بر ایجاد تواضع و مهربانی در روابط اجتماعی و شهامت در انجام امور سخت و دست نیافتنی، مانع از تضییع حقوق دیگران و ظلم و چپاولگری خواهد شد.

جبهه شرک و طاغوت با همه لوازم و ابزارهای پیشرفته مادی خود شاید بتواند به جبهه حق ضرباتی وارد آورده و در حرکت جوامع بشری به سمت هدایت و رستگاری خلل ایجاد کند؛ اما کعبه، مظهر اندیشه توحید است و خدا در ماجرای اصحاب فیل نشان داد که از حریم قدسی اندیشه و راه و اصالت حق و هدایت دفاع خواهد کرد. نور خدا خاموش شدنی نیست. جمله معروف و وعده حق حضرت زینب سلام الله علیها در برابر یزید که درک آن بعد از 1400 سال برای ما آسان تر است را باید حُسن ختام این گفتار قرار داد که فرمود: فَوَالله لا تَمحُو ذکرَنا و لا تُمیتُ وحیَنا. راه و یاد کسانی که در مسیر حق قدم نهاده و بیرق هدایت و راستی را برافراشته نگاه داشتند از بین نخواهد رفت.

وقتی قانون مستعد تمسخر است

 

شقایق دهقان به خاطر کشف حجاب در مکان عمومی، یک میلیون و پانصد هزار تومان جریمه شد!

این پولها برای طبقه سلبریتی که اساسا به دلیل آنکه خوشی زیر دلشان زده آرمانی جز بزهکاری و ترویج فسق ندارند، رقم مضحکی است.

او که مطمئن شد در این مملکت خیلی کارها با پول حل میشود حالا استوری گذاشته و یکبار دیگر ضمن انتشار تصویر بی حجاب خود به تمسخر قانون و حکم شرعی حجاب پرداخته است.

تعارف که نداریم. سکوت متولیان امر نسبت به هجو قانون، ریشه ای جز در بی غیرتی حضرات ندارد.

بارها شاهد بودم در گوشه و کنار کشور اگر یک جوان بسیجی از سر دغدغه به انتقاد از مدیری دون پایه می پرداخت با عناوین ساختگی اقدام بر ضد نظام و تشویش اذهان و بر هم زدن نظم عموم و تضعیف نظام و ... با احکامی سنگین مواجه شده است اما همواره وقتی پای دهن کجی به احکام شرع و مسخ آموزه های دین وسط باشد آقایان روشنفکر شده و به دیده اغماض می نگرند. بعضی مسئولان خط قرمزی جز میز و قدرت و ثروت خود ندارند و تنها سر احکام شرع و قانون و اسلام و انقلاب است که اهل تسامح و معامله میشوند.

عطر گلهای شقایق

 

کتاب عطر گلهای شقایق را خواندم، خاطرات خودنوشت حمید ملاحمزه زاده.

اصل این ماجرا که دفاع مقدس از زاویه همه کسانی که در آن نقش داشتند روایت شود کمک بزرگی به فهم آیندگان نسبت به واقعیتهای این دوره طلایی هشت ساله محسوب خواهد شد.

نویسنده، یک سرباز کم سن و سال است که در سالهای 61 و 62 در مرزهای غربی ایران دوران خدمت وظیفه را سپری کرده است.

هر چند دلم میخواست پیرامون حوادث مهم آن سالها از جمله آزادسازی خرمشهر و بازتاب این خبر در افکار عمومی هم اشاراتی در کتاب صورت می گرفت.

نگارنده تلاش نموده فضایی واقعی و بدون پیراستگی از موقعیت جنگ در شهرهای مرزی گیلانغرب، سرپل ذهاب و قصر شیرین را به خواننده منتقل نماید. این نکته را هم نباید فراموش کرد نسبت به نشر خاطرات دفاع مقدس در جبهه های غربی کشور انصافا کم کاری صوت گرفته و حتی راویان ما چه بسا شناخت چندانی پیرامون شرایط و خاطرات نبرد در شهرهای غرب و شمالغرب کشور نداشته باشند که باید فکری اساسی برای جبران آن صورت بگیرد.

یک نکته هم برایم جالب بود در حالی که بعضی ها اینطور وانمود میکنند که کمکها و هدایای مردمی به جبهه صرفا دست رزمندگان بسیجی می رسید در دو قسمت از این کتاب به هدایای مردمی ارسالی و استفاده از آنها در یگانهای ارتش هم اشاره شده است کما اینکه پیشتر در کتابی به قلم محمدرضا بایرامی که او نیز سربازی را در ارتش و در نقاط مرزی زمان جنگ گذرانده بود دیدم که به استفاده از تنقلات اهدایی پشت جبهه اشاره داشته است.

دست بنیاد حفظ آثار اردبیل بابت حمایت از چاپ این کتاب درد نکند. سایر بنیادها و کنگره ها و سازمانهای مرتبط با فرهنگ ایثار و شهادت در استانها هم یاد بگیرند!

موش و موشک!

 

همزمان که توافق جدید هسته ای در حال رونمایی است، قرار است بخشی از پولهای بلوکه شده ایران آزاد شود، جاسوسها در حال تبادل هستند و تفاهمی با غرب در دست اجراست، آمریکا تحریمهای جدیدی را بر ضد کشورمان اعمال میکند، ما هم از موشک جدیدمان رونمایی میکنیم.

این از بدیهیات عالم سیاست است که دولتهای متخاصم موقع توافق، یک چنگ و دندانی هم به هم نشان میدهند که یعنی گمان نکنی از سر استیصال پشت میز مذاکره نشسته ایم و از حقوقمان کوتاه خواهیم آمد.

اما وقتی مشابه این موضوع در دولت قبل اتفاق افتاد آقایان جار و جنجال راه انداختند که سپاه میخواهد مانع امضای توافق شود!

یعنی آنطرفی ها حق دارند به ما چنگ و دندان نشان دهند ولی ما باید سر به زیر داشته و شهروند مطیع دهکده جهانی استکبار باشیم. این سطح وادادگی و ترس و انفعال را تنها در وجود امثال شاه سلطان حسین ها میتوان یافت که وقتی لشکر مهاجم تا دو قدمی اصفهان رسیده بود همچنان در غفلت و ترس از مصاف با دشمن به سر میبرد و میگفت حالا کو تا وارد شهر شوند!

رحیم صفوی در کتاب خاطراتش با عنوان از جنوب تا جنوب اشاره میکند به طرز فکر مهدی بازرگان که وقتی آمریکا اموال ما را مصادره کرده بود همه دارایی های آمریکا در ایران را به آنها پس داد و حتی میز و صندلی هایشان را بار هواپیما زد و برایشان فرستاد و گفت که ما باید اخلاق را رعایت کنیم!!

خدا مملکت اسلامی را همواره از دست مدیران و کارگزاران فاقد شهامت و منفعل و عافیت طلب در امان نگاه دارد.