به سلامتی

 

برق های مسجد خاموش بود. مداح داشت روضه شب شهادت حضرت معصومه را میخواند. در این فکر بودم یکی از بالاترین نعمتهایی که خدا به من داده همجواری با حرم کریمه اهل بیت است. از این بابت باید همیشه شکرگذار باشم. یک زیارت که می روم انگار چند سال جوان تر می شوم. سر حال می آیم و دلم سبک می شود.

وسطهای سینه زنی، پیرمردی از جلوی شبستان به سمت در خروجی مسجد حرکت کرد. قدش خمیده بود و پیراهن مشکی به تن داشت اما سفیدی موهای بلند سرش توی چشم می آمد. چند قدم آمد یکهو نشست. خلاف جهت بقیه هم نشست. معلوم بود مجبور شده است بنشیند. راه رفتن برایش دشوار است. بلند شد چند قدم دیگر رفت و باز نشست. از صف جدا شدم و رفتم طرفش. سرم را خم کردم و زیر گوشش البته با صدایی که بتواند از میان همهمه جمعیت و جیغ بلندگو بشنود پرسیدم: کمک میخوای حاج آقا؟ دستت رو بگیرم؟ رو کول من میای؟ خندید. گفت: نه چیزی نیست میرم خودم، گاهی پام میگیره خوب میشه... بلند شد و خمیده و آرام رفت.

پیش خودم گفتم یکی از بالاترین نعمتهای خدا سلامتی است. چه کسی قدرش را می داند جز انسان ضعیف و بیمار؟ آدم سالم باشد بتواند از نعمت زیارت و عبادت بیشتر لذت ببرد. باید خدا را همیشه بابت این لطف بزرگ و نادیده شاکر بود.

می مردید جواب می دادید؟!

چند نفر بچه حزب اللهی و ایثارگر در مشهد جمع شدند رفتند برای پرسش از استاندار جدید خراسان رضوی که چرا تصاویر بی حجاب دخترت در فضای مجازی منتشر است و اساسا تویی که نمیتوانی خانواده ات را کنترل کنی میتوانی قانون را در جامعه اجرا نمایی؟

از قبل هم اعلام شده بود که عده ای درباره این مساله سوال دارند.

این چند نفر را که نه پلاکارد داشتند نه بلندگو و نه شعار میدادند و نه راهی را سد کرده بودند با رفتاری که در سالهای اخیر دیگر نباید عجیب دانست دستگیر کردند و پنج شش ساعتی نگه داشتند.

اعتراضها که بالا گرفت، استاندار جدید رفت خانه یکی از دستگیرشدگان که دختر شهید بود و از او دلجویی کرد و توضیح داد که خبر کشف حجاب دختر او فیک و نادرست است.

خب، می مردید قبل از مراسم معارفه جوابیه ای می دادید؟ پیام این اتفاق تلخ این است که ما خود را پاسخگو نمی دانیم، اعتراض را ولو مدنی و بی مزاحمت باشد سرکوب میکنیم و اگر عشقمان کشید توضیح میدهیم. شما هم دستتان به جایی بند نیست.

اگر قرار است جامعه به رشد و بلوغ سیاسی برسد شرط اولش پاسخگو بودن و تحمل و نقد پذیری صاحبان قدرت است.

درگاه نور

 

آخرین برگ های دست نوشته شهید شانزده ساله دفاع مقدس، حسین جهانگیری که در 21 ماه مبارک رمضان با زبان روزه و در حال تلاوت کتاب خدا در نزدیکی پاسگاه زید به شهادت رسید و در گلزار شیخان قم به خاک سپرده شد:

 

6/1/62: چون شب جمعه بود برای دعای کمیل به حرم حضرت معصومه سلام الله علیها رفتم. جمعیت زیادی می آمد.

ابتدا دعای توسل می خواندند سپس دعای کمیل ساعت 9 شروع می شد.

حال عجیبی داشت آن هم در کنار مرقد حضرت معصومه سلام الله علیها، یکی از برادران دعا را با حال عجیب می خواند و مردم هم گریه می افتادند. در حقیقت من هم زیاد گریه می کردم. خودم را در پیشگاه خداوند گناهکار و روسیاه می دیدم نمی دانم آیا خداوند از سر تقصیرات من می گذرد یا نه؟

مستقیم به حرم حضرت معصومه سلام الله علیها رفتم زیارتی کنم، داخل حرم شدم. سرم را سینه ضریح گذاشتم و حاجات خود را از او می خواستم، علاقه زیادی به حضرت معصومه سلام الله علیها دارم و تا کنون هر چه از او خواستم و هر نذری که کردم به من داده اند این خاندان نبوت. مدتی اشک ریختم. از او صبر و بردباری برای پدر و مادرم خواستم. از او تشکر کردم که کمک من کردند تا امتحانات ثلث سوم را با موفقیت بدهم. طول عمر امام، پیروزی هر چه زودتر و اگر لیاقت شهادت را داشتم شهادت فی سبیل الله را به من بدهد. شاید برای آخرین مرتبه بود که به زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها می آمدم.

22/3/62:

روز یکشنبه صبح زود از خواب بیدار شد، نماز را خواندم، صبحانه را زودتر خوردیم . ساعت 7 قرار بود که به بسیج برویم. پدرم کار داشت و گفتم نمی خواهی بدرقه من بیایی، بعد از خوردن صبحانه پدرم آماده شد که به باغ برود و در همان اتاق جلو آمد و با هم روبوسی و خداحافظی کردیم و گفت: خدا به همرامت باشد.  با پدرم  دست دادم. دست هایش از کار پینه بسته و ترک خورده . گاهی نگاه به مادرم می کردم. می دیدم گرفته است؛ اما سعی می نمود دربرابرم چهره ای شاد و خندان داشته باشد تا نکند من ناراحت شوم و روحیه ام کسل گردد. آفرین بر تو ای مادر مهربان و شجاعم. خداوند شما را در آخرت با حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و حضرت معصومه محشور کند. سوار اتوبوس شدیم مادرم پایین، مرا نگاه می کرد، خواهرم چشمانش پر از اشک شده بود. برای آنها دست تکان می دادم و می گفتم نگران من نباشید. خواهر کوچکترم می خواست از بغل مادرم پهلوی من بیاید. اتوبوس راه افتاد. چشمانم را به مادرم دوخته بودم تا اینکه دیگر او را ندیدم و از نظرم پنهان شد. در اتوبوس صلوات می فرستادم.

نزدیک حرم سلامی به حضرت معصومه سلام الله علیها دادم تا تهران که در راه بودیم مدتی را کتاب مطالعه می کردم.

نشریه امتداد شماره 32 شهریور 1387

سر سفره کتاب!

 

علامه مجلسی صاحب بحارالانوار، کتابهای حدیث را به عنوان عاریه به شاگردانش می سپرد. هنگامی که شاگردان کتاب را تحویل می دادند، ریزه های فراوان نان در لا به لای اوراق آن یافت می شد.

از این رو علامه وقتی که کتابی در اختیار طلاب قرار می داد به آنها می گفت: اگر سفره ای داری در آن غذا بخوری که بسیار خوب وگرنه تا مدتی که کتاب پیش توست یک سفره هم به تو عاریه بدهم تا کتاب، نقش سفره و طَبَق نان نداشته باشد!

انوار نعمانیه، ج3، ص372

عطر زیارت

 

همه جای حرم بوی عطر می داد. نه تنها ضریح و صحن مطهر که حیاطها هم خوشبو و معطر بود. معلوم بود همه جا را در روز میلاد امام حسن عسکری علیه السلام عطرافشانی کرده اند.

تعداد عربهای زائر زیاد بود و حسابی جلب توجه میکرد. از پاکستانی ها خبری نبود. مردی عراقی با دختر کوچک و نازش که موهای گیس و بلندی داشت ورودی در آستان ایستاده بود. فهمیدم دنبال کسی است از آنها عکس بگیرد. رفتم و گوشی شان را گرفتم. عکس که تمام شد دختر کوچولو با لبخند آمد جلو، دست داد و گفت شکراً. میدان آستانه به سمت مسجد امام حسن عسکری که قدیمی ترین مسجد قم است حدود پانزده موکب مستقر شده بودند که آنها هم اغلبشان عرب زبان بودند. یک موکب هم از آبادان بود چای و حلیم میداد. البته آنها نیز عربی صحبت میکردند. نوارهای عربی هم پخش بود و دل ما را پر داد به فضای باب القبله کربلا و ثورة العشرین نجف. 

امروز میلاد امام یازدهم ماست و دو روز دیگر سالروز شهادت حضرت معصومه سلام الله علیها.

نایب الزیاره همه دوستان بودم.

یک عکس و هزار حرف

 

این عکس مربوط است به شهر سامرا در قدیم. وقتی شهر سامرا بنا شد محور و مرکزیت آن با دارالخلافه عباسی بود. بعد از شهادت و تدفین امامین عسکریین به مرور خانه های مردم به سمت مرقد این دو امام بزرگوار کشیده شده و شهر به این نقطه منتقل گردید و ساختمان دارالخلافه متروک و مطرود ماند.

شاید شما هم مقصر باشید

 

هر از گاه خبری منتشر میشود پیرامون حمله و ضرب و شتم عوامل اورژانس. بعد هم هشدار و خط و نشان برای کسانی که به این عزیزان در حین خدمت تعرض میکنند.

خب چرا این اتفاق می افتد؟ کسی که برای کمک به خود یا بیمار همراهش درخواست آمبولانس و امدادگر نموده مرض دارد که جای تشکر و قدردانی سنگ بزند شیشه آمبولانس را بشکند و یا با نیروی اورژانس درگیر شود؟

البته شاید عده ای مرض داشته باشند یا به اعصابشان مسلط نباشد.

بی شک بسیاری از عناصر زحمت کش اورژانس هم انسانهایی خدوم و دلسوز و متعهد هستند.

اما بپذیرید که بعضی از کارکنان این مرکز امدادی که با جان و زندگی مردم سر و کار دارند ممکن است نیروهایی بی انگیزه و فاقد تعهد و دلسوزی باشند که درک درستی از حساسیت شغل خود ندارند. نظارت بر کارکنان اورژانس را افزایش دهید. مردم و کارکنان اورژانس را با حقوق خود بیشتر آشنا کنید.

لبیک یا حسین

 

حسین القاضی شهروند شیعه لبنانی ۱۷ تن از اعضای خانواده خود را که در دره بقاع به شهادت رسیدند تشییع کرد و سپس در صفحه خود نوشت: خدایا شاهد باش گرانبهاترین چیزی را که داشتم فدای امام حسین (ع) کردم.

 

 

اهل دلی می گفت اوایل درگیری مستقیم ایران و اسرائیل که بسیار نگران اوضاع بود در خواب دید شبحی از تهدیدات صهیونیسم به سوی ایران می آید. آنچه باعث ناکامی آن شد ذکر شریف یا حسین بود. 

تعبیرش: سرمایه ما عشق اباعبدالله است. در فکر و بیان و عمل باید به آن امام تأسی کینم.

اجباری دختران

رژیم شاه اجباری کردن قانون سربازی برای دختران را از جمله برنامه های خود برای توجه به زنان و رفع تبعیض از آنان بر شمرده است!

 

این شیب ناتمام

 

دولت مدتی است شیب ملایم گرانی را با کاهش ارزهای حمایتی آغاز کرده است. روند گرانی البته سرعت بالایی ندارد اما قرار است همچنان ادامه یافته تا کالاها به سطحی نزدیک به قیمت کشورهای همسایه برسد. دولت معتقد است با این اقدام جلوی قاچاق و خروج سرمایه را میگیرد.

 این مساله نباید منجر به له شدن شانه های مردم زیر بار گرانی شود. نمایندگان مجلس هم تا اینجای کار اصلا به روی خودشان نیاورده اند و کسی پیگیر افزایش حقوق و یارانه اقشار عادی جامعه نیست. نمی شود درآمد مردم به ریال باشد و خرجشان به دلار.

چه

 

به مناسبت سالروز اعدام ارنستو گوارا معروف به چه گوارا فیلم سینمایی "چه" از سیمای جمهوری اسلامی پخش شد که البته ساعت مناسبی نداشت. تقارن آن با سالگرد عملیات چریکی طوفان الاقصی هم در نوع خود جالب است.

چگوارا شخصیت محبوب انقلابیون دنیاست به خصوص در جریان پیروزی انقلاب اسلامی نیز بسیاری از جوانان مبارز اعم از مسلمان یا مارکسیسم سعی در شبیه سازی خود با این اسطوره انقلابی گری و مبارزه با امپریالیسم داشتند. 

خیلی ها هم در کشور ما افرادی را شبیه به چه گوارا توصیف کرده اند، مثلا دباره شهید چمران، یا نادر مهدوی یا محسن چریک (سعید گلاب بخش) یا خسرو گلسرخی و ... چنین تعابیری به کار رفته است.

وارد این قیاسها نمیشوم و چنین قصدی ندارم؛ اما یک صحنه از فیلم ناخوآگاه مرا یاد سید علی اکبر ابوترابی انداخت. در اوایل فیلم فیدل به همراه ارنستو با یارانشان از جاده ای روستایی و خلوت عبور می کردند که کشاورزان به دیدنشان شتافتند و به آنها ابراز ارادت کردند. در کاروان پیاده مرحوم ابوترابی به سمت مرز خسروی صحنه ای مشابه را دیدم. کشاورزها که بعضا از برادران هل سنت بودند با دیدن سید ابوترابی ناگهان دست از کار کشیده به لب جاده می دویدند و او را در آغوش کشیده و می بوسیدند.

فیلم سینمایی "چه" ساختاری معمولی و حتی شبیه فیلمهای ایرانی داشت. البته بازیگر نقش ارنستو توانست در جشنواره کن مقام نخست را به عنوان بهترین بازیگر جهان در آن سال به خود اختصاص دهد.

فیدل بارها از ارنستو میخواهد که در کوبا بماند و به بولیوی یا آرژانتین نرود. او که بعد از دوره سخت انقلاب به ساحل آرامش رسیده اما معتقد است هر جا صدای مظلومی شنیده می شود باید به یاری اش شتافت. ترجیح میدهد دوباره راهی کوه و بیابان و میدان خطر شود. این سخن او ریشه فطری دارد و البته خاستگاه اسلامی.

سعدی شیرازی هم بنی آدم را اعضای یک دیگر می خواند. شعرش بر سردر سازمان ملل نصب شده و ما به آن افتخار می کنیم اما وقتی بخواهیم از مظلومی در فلسطین و لبنان و بوسنی و ... حمایت کنیم عده ای از مدعیان جیغشان بالا می رود که دیگران به ما چه؟ میگویند دین ما انسانیت است. کجای انسانیت اجازه میدهد درباره سبعیت صهیونیسم کودک کش سکوت کرد؟

سیاستمداران بسیاری در دنیا پزشک بوده و هستند. فهرست پزشکان سیاستمدار، فهرست بلندبالایی است. سرچ کردم این اسمها آمد: سون‌یات‌سن رهبر انقلاب چین، ژان پل مارا یکی از فعالان انقلاب فرانسه، پاپ جان بیست و یکم رهبر کاتولیک‌های جهان، جرج حبش بنیانگذار جبهه مردمی برای آزادی فلسطین، فتحی شقاقی و عبدالعزیز الرنتیسی از چهره‌های سرشناس جنبش حماس، پاپاداک دیکتاتور هائی‌تی، کوبی شک رئیس‌جمهور برزیل، ویلیام واکر رئیس‌جمهور نیکاراگوئه، گرو هارلم برونتلند نخست‌وزیر سابق سوئد، بشار اسد رییس جمهور سوریه، ابراهیم جعفری نخست وزیر پیشین عراق، سالوادور آلنده رییس جمهور پیشین شیلی و ...

چه گوارا پزشک بود. ماهاتیر محمد هم پزشک بود و هر دو نقش سازنده و چشمگیری در دوره خود داشتند. رادوان کارادزیچ رهبر شبه‌نظامیان صرب بوسنی و مسؤول نسل‌کشی مسلمانان هم پزشک بود.

پزشکها می توانند انسانها را نجات دهند یا بکشند. مسعود پزشکیان هم پزشک است. امیدوارم بتواند در سعادت و تعالی جامعه اثر محسوس داشته باشد.

هیچ غسلی واجب نیست!

نمیدانم این بنده خدا حرفش را ناقص زده و اشتباه توضیح داده است یا کلامش را نادرست و بد منتقل کرده اند باعث سوءتفاهم شده و عده ای را به شبهه انداخته است. از دیروز صبح تا به حال چند نفر پیام داده اند که طلبه ای پیدا شده میگوید غسل جنابت و حیض و... مستحبی است نه واجب!

در یکی از گروههای مجازی هم دیدم عده ای به این بنده خدا فحش داده اند عده ای هم به تردید افتادند که چرا آخوندها با خودشان مشکل دارند و حرفها و برداشتهایی با این سطح از تفاوت ارائه می دهند؟ و... 

البته بعضی دوستان بدشان نمی آید به برکت وجود فضای مجازی از خودشان چهره ای جنجالی و مشهور بسازند.

اما این موضوع؛

بعضی غسلها همیشه مستحب هستند مثل غسل جمعه و...

بعضی غسلها هم مستحب هستند هم واجب!

خدمتتان عرض شود که غسل جنابت و .... ذاتاً مستحب است اما وجوب غیری دارد. یعنی به خودی خود واجب نیست غسل انجام بدهید اما برای خواندن نماز یا گرفتن روزه یا ورود به مسجد و... واجب میشود غسل کنید. از آنجا که به طور طبیعی و معمول مسلمانان در روز چند بار نماز میخوانند پس واجب است غسلشان را هم انجام دهند.

بیان این مباحث در سطح عموم و خارج از محیطهای علمی حوزوی، ثمره عملی نداشته و واقعاً ملت را سر در گم میکند. 

از شما بپرسند وضو واجب است؛ چه جوابی می دهید؟ وضو به خودی خود واجب نیست اما از باب وجوب مقدمه واجب، واجب می شود. برای خواندن نماز وضو لازم است. غسل و زدودن نجاست و ... هم برای نماز واجب شمرده می شود. این وجوب غیری البته این توضیح را هم دارد که در روایات انجام امور عادی توسط انسان جنب، مکروه شمرده شده و بهتر است در صورت توان هر چه زودتر غسل انجام دهد.

پدر شهید مطهری

 

"چه مانعی دارد که من ذکر خیری از پدر بزرگوار خودم بکنم. از وقتی که یادم می‌آید (حداقل از چهل سال پیش) من می‌دیدم این مرد بزرگ و شریف هیچ وقت نمی‏‌گذاشت و نمی‌گذارد که وقت خوابش از سه ساعت از شب گذشته تأخیر بیفتد. شام را سر شب می‌خورَد و سه ساعت از شب گذشته می‌خوابد و حداقل دو ساعت- و در شب‌های جمعه سه ساعت- به طلوع صبح مانده بیدار می‌شود و حداقل قرآنی که تلاوت می‌کند یک جزء است؛ و با چه فراغت و آرامشی نماز شب می‌خواند! حالا تقریباً صد سال از عمرش می‌گذرد و هیچ وقت من نمی‌بینم که یک خواب ناآرام داشته باشد. و همان لذت معنوی است که اینچنین نگهش داشته. یک شب نیست که پدر و مادرش را دعا نکند. یک نامادری داشته که به او خیلی ارادتمند است و می‌گوید که او خیلی به من محبت کرده است؛ شبی نیست که او را دعا نکند. یک شب نیست که تمام خویشاوندان و ذی‏‌حقّان و بستگان دور و نزدیکش را یاد نکند. اینها دل را زنده می‌کند. آدمی که بخواهد از چنین لذتی بهره‌مند شود، ناچار از لذت‌های مادی تخفیف می‌دهد تا به آن لذت عمیق‌تر الهی معنوی برسد."

احیاء تفکر اسلامی ص 95

مدرسه زندگی

 

مدرسه زندگی یک فیلم سینمایی فرانسوی است. دو بار آن را تماشا کردم. جذاب است و رشحاتی از طنز هم دارد و مطابق با فطرت و غرایز انسانی ساخته شده. یک نکته در آن برایم جالب بود.

آدمهایی که خطاهای کوچک انجام می دهند لزوما اهل انجام خطاهای بزرگ نیستند. یا شهامتش را ندارند یا برایشان خط قرمز به شمار می آید. گاهی حتی ممکن است با آنهایی که تخلفات بزرگ را مرتکب می شوند هم مقابله کنند. طرف با قلاب در منطقه ای که ممنوع است ماهی میگیرد اما مقابل شکارچی های گوزن کمیاب می ایستد.

بعضی از آدمهایی که خطاهای کوچک را انجام نداده و آن را خط قرمز خود می دانند ممکن است از ارتکاب تخلفات بزرگ خودداری نکنند. طرف ممکن است حاضر نباشد صد هزار تومان بدزدد اما پای میلیارد که وسط بیاید گونه ای دیگر رفتار کند. روی صید ماهی حساسیت نشان بدهد خودش برود گوزن در حال انقراض را شکار کند.

همه آدمها ممکن است برای خودشان خطوط قرمز و باورهایی داشته باشند.

و نیز هر انسانی ممکن است قیمتی داشته و در ازای منافع کلان دست به هر اقدامی بزند.

نباید درباره هر کس با مشاهده رفتار خوب یا بد حکم کلی داد. نه باید تهمت زد و بدبین بود نه باید غفلت ورزید.

البته خدا بندگان شریفی هم دارد که نه اهل انجام خطاهای کوچکند و نه ارتکاب خطاهای بزرگ.

یا رب به فضل خویش ببخشای بنده را

 

آقا مصطفی مولایی از دوستان خوب من است؛ پزشک متخصص و فرزند سردار شهید مولایی اهل قائمشهر. به تازگی برادر جوانش که ورزشکار هم بود به طور ناگهانی از دنیا رفت و به پدر بزرگوارش پیوست. روحش شاد، عرض تسلیت به این دوست خوب و مادر صبورش.

حجت الاسلام نمازی از همسایگان ماست. چند روز پیش همسر جوان او نیز به طور ناگهانی از دنیا رفت. فرزندانش وقتی از مدرسه برگشتند متوجه این اتفاق تلخ شدند. همسایه ها و اهالی محل الحمدلله خوب پای کار آمدند. روحش شاد و قرین رحمت حق.

حجت الاسلام والمسلمین شیخ ناصر نیکخو امیری حق بزرگی به گردن من دارد. سه چهار سالی کتاب مکاسب را به همراه یکی از دوستان پیش او به طور خصوصی خواندم. او استاد جوان دروس خارج فقه و اصول قم و از مفاخر حوزه های علمیه مازندران است. به تازگی در غم فراق مادر بزرگوارش به سوگ نشست. حاجیه خانم مرحومه سیده فاطمه علوی از سادات زهرایی بود که دل شیر داشت و فرزندانش را یک به یک راهی میدان نبرد با دشمن می نمود. به استاد بزرگوارم هم تسلیت می گویم.

مرگ پیر و جوان نمی شناسد و هر آن ممکن است قسمت هر کسی بشود، بدون هشدار، بدون هیچ زمینه قبلی. خدا کند نوبتمان که شد  رو سپید از این دنیا برویم. ممنون میشوم شادی روح این عزیزان و نیز رفتگان خودتان صلواتی هدیه کنید.

چگوارا در بوشهر!

 همین شهید نادر مهدوی که شما آقایان چند بار اسمش را اینجا آوردید، کسی از دوستان ما که وارد در این موضوعات است میگفت اگر ایشان متعلّق به کمونیست‌ها بود، یک چگوارا از او درست میکردند؛ یعنی یک چهره‌ی بین‌المللی مبارز. این جوان کم‌سال یک چهره‌ی این ‌جوری دارد: حضورش در منطقه‌ِی خلیج فارس، آن درگیری‌اش با آمریکایی‌ها، بعد هم دستگیری‌ و شکنجه و شهادتش؛

مقام معظم رهبری

 

قبله تهران

 

میلاد حضرت عبدالعظیم حسنی مبارک. اگر تا به حال به زیارت این امامزاده بزرگ و واجب التعظیم نرفته اید تا عمری باقی است حتماً از خدا بخواهید و اراده کنید که به زیارتش بروید. نشاط خاصی به شما میدهد که سوغات اصیل ری و برکت وجود و بارگاه این بنده عزیز خداست. غم عالم را هم که به سینه داشته باشید در محضر این انسان شریف و ذیل قبه نورانی حرمش با نخستین سلامی که تقدیمش میکنید از دلتان زدوده و شادی و راحتی و آرامش جایگزین آن خواهد شد.

هسته ای شدنمان مبارک

به قول جک لندن، کتاب آوای وحش، در دنیایی که جنگل است اگر نخوری خورده میشوی اگر نکشی کشته میشوی....

حرف این رمان نویس غربی را قبول نداریم اما

اگر قرار است شهروندان فلسطین و سوریه و لبنان در امنیت نباشند چرا باید شهروند رژیم اشغالگر در امنیت باشد؟

اگر میخواهید ایران را له کنید چرا خودتان له نشوید؟

ما از جنگ بیزاریم اما اگر بجنگید با شما خواهیم جنگید چشم در مقابل چشم...

لازم بود در مصاف با اتحاد دشمنان قسم خورده ای که از هیروشیما تا سردشت و حلبچه و یمن و غزه و بیروت ارتکاب هر جنایتی را روا میدانند به همه ابزارهای دفاعی مجهز باشیم.

اگر ایران نباید سلاح هسته ای داشته باشد بقیه چرا باید داشته باشند؟

اگر هسته ای برای دیگران بازدارنده است برای ایران هم همین کارکرد را دارد.

دشمنی به نام خودروساز

 

سردار رادان چندمین مسئول در سطوح عالی حاکمیت است که از بعضی خودروهای تولید داخل با عنوان ارابه مرگ یاد می کند. او در ادامه افزود: "به خودروسازان پیشنهاد میدهم خودشان و خانواده هایشان از پایین ترین مدل خودرویی که تولید کرده به مدت زیادی استفاده کنند تا مشخص شود ضریب اعتماد آنها به وسیله ای که تولید کرده اند، چقدر است؟!"

وی همچنین اعلام کرد شصت درصد مرگ و میر تصادفات بخاطر ناایمن بودن خودروهاست. یعنی اگر در تمام این سالها دولتی پیدا می شد که زورش به خودروسازها بچربد در هر سال حدود ده هزار نفر از مرگ نجات پیدا میکردند. بماند آمار مصدومان و نیز مرگ و میر و عوارض ناشی از آلودگی هوا که متأثر از وضعیت همین خودروهای غیر استاندارد است.

یکبار مسئولی در پلیس راهور به کنایه گفت اگر کارخانه های خودروسازی غیراستاندارد داخل تعطیل شده و در عوض خودروهای استاندارد وارد شود با صرفه جویی هایی که در هزینه بیمه و آلودگی و مصرف بنزین و مرگ و میر صورت میگیرد میتوان همه کارگرهای بیکار شده این کارخانه ها را حقوق داد!

بی پرده و صریح باید اذعان داشت بی توجهی خودروسازهای داخلی به جان و سلامت مردم در حد یک جنگ نظامی روی دست ملت تلفات و خسارت گذاشته و همپای دشمنان به کشور آسیب زده است. آیا عمر ما کفاف میدهد روزی شاهد عزم مسئولان نهادهای نظارتی و تصمیم ساز برای برخورد و کنترل وضعیت خسارت بار خودروسازی کشور باشیم؟ ایران عزیزی که در بسیاری از صنایع و علوم در جهان پیشتاز و سربلند است بر اثر سوءمدیریت و منفعت طلبی خودروسازها نباید دچار سرافکندگی و تحقیر شود. 

پسر و دختر ورزشکار در یک اتاق!

 

تیم ملی موج سواری ایران به دانمارک اعزام شد و حواشی عجیبی را رقم زد از جمله اسکان مختلط دختران و پسران ورزشکار در یک اتاق!

البته با جنجالهای رسانه ای نهایتا یکی از معاونین وزارت ورزش قول پیگیری موضوع را داد.

خبرگزاری تسنیم در این باره گزارش میدهد:

مسابقات جهانی «استند آپ پدل بورد» روزهای 16 تا 22 سپتامبر (26 شهریور تا اول مهر ماه) به میزبانی شهر کپنهاگ در کشور دانمارک برگزار شد و ورزشکارانی از 39 کشور به رقابت با هم پرداختند. از ایران نیز 7 ورزشکار در رشته موج‌سواری در دو بخش مردان و زنان شرکت کردند که البته نتایج آنها از سوی فدراسیون انجمن‌های ورزشی اعلام و رسانه‌ای نشد.

این اعزام حاشیه‌های بسیار زیادی به دنبال داشت و هر روز که می‌گذرد، ابعاد جدیدی از آن منعکس می‌شود. از هتل نامناسب و اقامت در سوئد (به جای دانمارک) گرفته تا مسائل دیگر، از جمله اتفاقاتی بودند که در جریان این اعزام رقم خوردند.

با این وجود اتفاقات تلخ‌تر و بدتری هم رخ داد و اعضای تیم اعزامی (پسران و دختران) در این مدت در یک اتاق در کنار هم حضور داشتند و فیلم‌هایی که از این اتفاق بیرون آمده بیانگر حضور آنها در کنار هم است.

جالب اینکه عباس ناطق نوری رئیس فدراسیون انجمن‌های ورزشی درصدد توجیه همه این حواشی برآمده، بی‌آنکه مسئولیتی در قبال آنها را متوجه خودش بداند. او بدون قبول مسئولیت این اتفاقات، خودش را مبرا کرده و پاسخ مشخصی هم نداده که این در نوع خودش تأسف‌آور است.

مسئولان وزارت ورزش نیز هنوز واکنشی نسبت به این اتفاقات و افتضاح رقم خورده از خود نشان نداده‌اند. از بخش فرهنگی و حراست گرفته تا معاونت‌ها و شورای برون مرزی و حتی شخص وزیر ورزش، تاکنون سکوت کرده‌اند که می‌تواند ناشی از دو موضوع باشد؛ یا اینکه بی‌اطلاع هستند که بعید است اینگونه باشد، یا اینکه تعمداً سکوت را در پیش گرفته‌اند.

شاید هیچ کدام از مسئولان این موضوع را در نظر نگرفته‌اند که این ورزشکاران، امانت خانواده‌ها هستند و باید از آنها همچون فرزندان خودشان مراقبت کنند. قطعاً اگر چنین رویکرد و نگاهی وجود داشت، شاهد چنین اتفاقات زشت و مشمئز کننده‌ای در اعزام‌ها نبودیم و همه چیز در شأن نام ایران صورت می‌گرفت.

اگر وزارت ورزش و مسئولان دیگر از کنار اتفاقاتی که پیش از این در سایر فدراسیون‌ها رخ داده بود، به سادگی عبور نمی‌کردند و برخورد لازم و قانونی صورت می‌گرفت، سایر فدراسیون‌ها و تیم‌های اعزامی به خود اجازه نمی‌دادند که دست به چنین اقداماتی بزنند و البته از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند.