ارزش خواندن و تأمل را دارد!

فارغ از اینکه بخواهم درباره محتوای این متن قضاوتی داشته باشم خواندن آن را جالب و قابل تأمل می دانم. ارزش دارد برایش وقت بگذارید:

 

 

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری میزان، خلیل‌الله همایی‌راد مدیرکل پیشین امنیتی و انتظامی استانداری کرمان و فعال رسانه‌ای در یادداشتی اختصاصی برای میزان، نوشت: به حوادث و رخداد‌ها، از زوایای مختلفی می‌توان نگریست و آن هارا تجزیه و تحلیل کرد. تحلیل‌هایی که ممکن است با واقعیت و حقیقت ماجرا منطبق باشند، یا نباشند یاحتی بخشی از ماجرا را دیده و از مابقی آن بی خبر بمانند. مثل این که از یک درب باز، به درون اتاقی نگاه کنیم و همه‌ی آن چه را می‌بینیم، شرح دهیم. یا از دری نیمه باز و زاویه‌ای بسته، نگاه کنیم و تنها بخشی از اشیاء و لوازم درون آن اتاق را ببینیم و از مابقی غافل بمانیم. تازه، این‌ها همه درحالی ست که به دو بینی یا خطای دید هم مبتلا نباشیم، یاعینک رنگی هم بر چشم نزده باشم، که مثلا ماست را، به رنگ سبز یا قهوه‌ای ببینیم.

با این تفسیر، از یک واقعیت نمی‌شود گذشت و آن هم این است که آشوب بزرگی، جهان را در برگرفته است. ترس و اضطراب بر سراسر دنیا حاکم گشته، زیان‌های فراوان انسانی، اقتصادی و اجتماعی به بار آمده و گویی به قول زنده یاد محتشم‌کاشانی: کار جهان و خلق جهان جمله در هم است و کاشوب، در تمامی ذرات عالم است؟!

ناروا نیست اگر رخداد‌های اخیر، که بشر را خانه نشین کرده، هزاران پرواز را لغو کرده و پارکینگ فرودگاه‌های مهم جهان، برای نگه داری بیش از پنج هزار هواپیمایی که زمین گیر شده اند، جاندارند، ظرفیت اشغال اغلب هتل‌ها را به صفر رسانده، قیمت نفت را تا ۲۷ دلار پایین آورده و بیم پایین آمدن قیمت، تا ۱۰ دلار هم وجود دارد، المپیک ژاپن، مسابقات جام ملت‌های اروپا و امریکای جنوبی را یک سال به تاخیر انداخته، تمام مسابقات باشگاهی و لیگ‌های مطرح را، که میلیارد‌ها دلار و پوند عایدی و گردش مالی داشتند، به تعطیلی کشانده، چراغ صنعت گردشگری را تقریبا خاموش کرده، تنها در دو هفته اول فوریه، فروش خودرو در چین را از ۲۵ میلیون دستگاه به یک میلیون رسانده و ۲ میلیارد سفر، تنها در آن کشور لغو شده و تا کنون بیش از ۴۰۰ هزار نفر را در سرتاسر جهان مبتلا کرده و بیش از ۱۴ هزار نفر قربانی گرفته است را، «آشوب» بنامیم.

در ریاضیات، شاخه‌ای است که به مطالعه‌ی سیستم‌های دینامکی آشفته می‌پردازد و به نظریه‌ی «آشوب -chaos theory- یا بی نظمی» شهرت دارد و‌موجب پدیده‌ای به نام «اثر پروانه‌ای» می‌شود. این نظریه‌ی علمی، ابتدا در سال ۱۹۵۲ در داستان کوتاهی به نام «آوای تندر» اثر ری بردری مطرح شد و در ۱۹۶۱ توسط ادوارد لورنتس-ریاضیدان و هواشناس امریکایی جنبه‌ی علمی یافت و در اجلاس جهانی ۱۹۷۲ پذیرفته شد. خلاصه‌ی این نظریه به زبان ساده آن است که: مثلا بال زدن یک پروانه در برزیل، می‌تواند موجب بروز طوفانی در تگزاس شود. (یعنی از امریکای جنوبی تا شمالی). بر اساس «نظریه‌ی آشوب- chaos-theory» که شاخه‌ای از علم ریاضی است و در حقیقت یک نظریه بینابینی و میان رشته‌ای محسوب شده و با فیزیک کوانتوم و فلسفه نیز مرتبط است، با وقوع رخداد‌های به ظاهر کوچک، تغییرات بزرگی در جهان حاصل می‌شود.

در تاریخ ادیان و خصوصا قصص قرآن کریم، موارد متعددی از «آشوب» ذکر شده است که بر اثر یک نافرمانی، یا پدیده‌ای به ظاهر کوچک، رخدادی عظیم و آشوبی شگرف در عالم به پا خواسته است. مثلا قهر حضرت یونس و نا امیدی او از هدایت مردم، موجب شد به طوفانی در دریا گرفتار شود و نهنگی او را ببلعد، چنان که اگر توبه نکرده و آن چه را امروز، به نام ذکر یونسیه می‌نامیم و در نماز غفیله می‌خوانیم، نگفته بود، «لَلَبِثَ فِی بَطْنِهِ إِلى‌ یَوْمِ یُبْعَثُونَ»(آیه ۱۴۴ سوره صافات). یعنی تا قیامت در شکم ماهی حبس بود. در ماجرایی دیگر، حضرت نوح که ابوالبشر ثانی نامیده می‌شود، چهل سال در خشکی مشغول ساخت کشتی بود و اغلب مردم او را به تمسخر می‌گرفتند، تا طوفانی برپاشد و چهل شبانه روز، از زمین آب جوشید و از آسمان بارانی سیل آسا فرو ریخت و همه جا را آب فرا گرفت، تا کشتی روان گشت و جز عده‌ی معدودی، همه هلاک شدند. واقعه‌ای که نه تنها در قران کریم، بلکه در تورات (کتاب آفرینش) و در انجیل (کتاب لوقا) هم بدان اشاره شده و البته در جایی دیگر نیز، صراحتا هشدار داده که: بپرهیزید از فتنه‌ای که تنها به کسانی از شما که ستم کردند، نمی‌رسد (انفال-۳۵) و بنا به ضرب المثل معروف: از آتش کوبنان ٫گور می‌سوزد، آتش که گرفت، خشک و‌تر می‌سوزد.

چندی بعد از طوفان نوح، قوم حضرت هود، که افرادی ثروتمند، اما مست غرور و شهوت و ستمگری بودند، گرفتار عذابی سخت شدند و هفت سال به قحطی و خشکسالی گرفتار گشتند. سپس ابر‌هایی پدید آمد و تند بادی برخاست و طومار زندگی شان را در هم پیچید که مولوی آن را در مثنوی چنین تصویر کرده است:
بـر هـوا بـردی فـکندی بـر حَـجَـر، تا دریدی عَظم و لَحم از یکدگر
یـک گُـرُه را بـه هـوا بـر هـم زدی، تا چو خشخاش، استخوان ریزان شدی
هـودگِـرد مـؤمنان خـط مـی‎کشیـد، نـرم مـی‎شـد بـاد، کـآنجا مـی‎رسیـد
هر که بیرون بود از آن خط جمله را، پـاره پـاره مـی‎شـکست انـدر هـوا
هـم چـنیـن بـاد اجـل بـا عـارفـان، نرم و خوش، هم، چون نسیم بوستان

پس از هود، قوم صالح، برای اثبات پیامبری تقاضای معجزه کردند و سپس به جرم کشتن شتری که اعجاز خداوند بود و ارتکاب فساد، به چنان عذابی دچار شدند که گفته شده، چهره‌شان در روز اول زرد و در روز دوم سرخ گردید، و در روز سوم سیاه شد. سرانجام نیمه‌های شب، بر اثر صیحه‌ی آسمانی، در یک لحظه به خاک سیاه مرگ افتادند. صبح گاهان نیز، صاعقه آتشین و فراگیری از آسمان به سوی آن‌ها آمد و تار و پود آن‌ها را سوزانید، و آن‌ها را به طور کلی از صفحه روزگار برافکند.

در حکایتی دیگر، آیت الله مکارم شیرازی، علت فراق چهل ساله‌ی حضرت یعقوب (ع) را، به نقل از امام سجاد علیه السلام، امتناع اهل او از غذا دادن به مستمندی می‌داند که شب جمعه به قصد حاجت، طلب خوراک و انعام کرد و نا امید باز گشت. مسخ اصحاب سبت (اصحاب شنبه) که قومی از بنی اسرائیل و پیروان حضرت داوود و ساکن شهر ایله بودند و از فرمان خداوند، برای عدم ماهیگیری در روز شنبه، استنکاف ورزیدند و همه‌ی آن ها، جز کسانی که نهی از منکر، کرده بودند، مسخ و سپس هلاک شدند و موارد مشابه و متعدد دیگری که در قصص الانبیاء به تفصیل آمده است و برای صاحبان بصیرت عبرت آموز است. (فاعتبروا یا اولی الابصار)

یکی دیگر از آشوب‌های جهان معاصر، در حدود دویست و اندی سال پیش، در کرمان رخ داد. عارفی به نام میرزا محمد تربتی، از اصفهان عازم کرمان می‌شود و به تبلیغ می‌پردازد. می‌گویند او نوایی خوش داشته و قرآن را به صوت زیبا و آهنگین می‌خوانده و سیم چهارم تار، در ساز سه تار، که بدعتی در کمال محسوب می‌شود، به نام او، یعنی سیم مشتاق شهرت یافته است. تاریخ نگاران نوشته اند که میرزا محمد تربتی معروف به مشتاق، طرفداران بسیاری پیدا کرد و سرانجام ملا عبدالله، مجتهد وقت شهر، فتوای قتل او را صادر نمود و توسط تعدادی از مردم خشک مغز، در روز بیست و یکم ماه رمضان ۱۲۰۶ هجری قمری به همراه یکی از پیروانش به نام جعفر، با زبان روزه، در جایی که امروز شبستان مسجد جامع کرمان است، سنگسار شد. نوشته اند مشتاق هنگام سنگسار شدن گفته بود: «ای مردم اگر بر من رحم نمی‌کنید بر خودتان رحم کنید، من از چشمان شما می‌ترسم.» و هنگامی ملا محمد تقی که از دوستداران مشتاق بود، جنازه اش را دید، گفت: «شهری خون بهای قتل مشتاق است.»

صرف نظر از ورود به ماهیت بحث و بررسی صحت و سقم جزئیات مذکور، آن چه حقیقت یافته و در تاریخ آمده، این است که چندی نگذشت و ماجرای لطفعلی خان زند و فرارش به کرمان رخ داد و آقا محمد خان قاجار در پی او روانه گشت و شهر را در سال ۱۲۰۸ چنان محاصره کرد که قطحی همه جا را فرا گرفت و مردم پس از خوردن برگ درختان و خاک اره، از خوردن سگ و گربه و‌حتی جنازه اموات خود هم پرهیز نداشتند و سرانجام نیز خان قاجار، بر شهر غلبه کرد و گفته اند علاوه بر قتل هزاران نفر، بین بیست تا هفتاد هزار چشم را (نقل سر پرسی سایکس- ژنرال و سر کنسول انگلیس در کرمان) از حدقه در آورد و از آن‌ها مناره ساخت.

مجازاتی که برخی از اهل معنا، آن را خون بهای قتل ناجوانمردانه و سنگسار نمودن میرزا محمد تربتی و یار همراهش جعفر، با زبان روزه می‌دانند که مقبره‌شان هم اینک در میدانی به نام مشتاقیه در کرمان قرار دارد. پدیده‌ای که از آن، به «اثر پروانه ای» می‌توان یاد کرد.

و اما به آشوبی اشاره کنیم که در دوران ما رخ داد و‌ کمتر کسی از آن، بی خبر است. ماجرای ظهور داعش و بلایی که کم از عذاب‌های تاریخی نبود، در عصر ما پدیده‌ای شگرف بود، که به چشم خود دیدیم و از ده‌ها زاویه می‌توان به تجزیه و تحلیل علل پیدایش آن پرداخت و شاید همه‌ی آن‌ها هم، به نوعی صحیح باشند.

اما به شخصه، برپایی طوفان داعش را بی ارتباط با قتل ناجوانمردانه‌ی دخترک هفده ساله‌ی ایزدی به نام «دعاء خلیل اسود» نمی‌دانم که به دست اقوامش به طرز فجیعی به قتل رسید. ماجرا از این قرار بود که دخترک، بر خلاف رسوم مذهبی و سنت‌های قبیله‌ای یزیدیان، عاشق پسری عرب و مسلمان می‌شود و پنج روز در منزل گوران -معاون فرماندار پناهنده می‌گردد. برادران و اقوامش مطلع می‌شوند و تجمع می‌کنند و با قول عدم برخورد، او را تحویل می‌گیرند و سپس در حالی که لباس قرمز رنگ ورزشی به تن داشت، در ۷ آوریل ۲۰۰۷ او را کشان کشان به میدان روستا می‌برند، با مشت و چوب و لگد به جانش می‌افتند و سپس سنگسارش می‌کنند و درآخر نیز عموزاده اش، با کمال قساوت و بی رحمی، بلوکی سیمانی بر سرش می‌کوبد و او را به جرم عاشقی می‌کشد. وقوع این جنایت در حالی ست، که گفته شده ۲ هزار ایزدی هم تماشاگر این فاجعه بودند. قتلی فجیع که هیچ وقت طاقت نیاوردم کلیپ آن را در یوتیوب ببینم. پس از آن، القاعده‌ی عراق به یزیدیان هشدار داد که انتقام می‌گیرد و دو هفته بعد، یک مرد مسلح سنی، راه را بر اتوبوس کارگران نساجی موصل بست و ۲۳ نفر را اعدام کرد و ماجرا‌ها و زد و خورد‌ها ادامه یافت، تا در سال ۲۰۱۴ داعش با ۱۳۰۰ نفر نیرو، موصل را اشغال کرد، در همان ابتدا ۱۷۰۰ نفر را اعدام کرد و هر جا مردی از از یزیدیان را دیدند، به بدترین وجهی کشتند و سوزاندند و زنان و دخترانشان را به بردگی بردند. چنان که نماینده ویژه سازمان ملل، هنگام بازدید از بازار برده فروشان داعش، نوشت: دختران نوجوان ایزدی تا ۱۲۴ دلار قیمت داشتند و زنان ۵۰ ساله، تا ۴۰ دلار به فروش می‌رسیدند و گاهی یکی از زنان، هم زمان به پنج مرد داعشی فروخته می‌شد و‌خلاصه شد آن چه شد.

بگذارید کمی به عقب برگردیم. میرقربان، سرداری بود که در جنگ‌های نادر خوش درخشیده و سرانجام به غضب او تبعید گشته و در جنوب و غرب کرمان ساکن شده و ایل و تباری به هم زده بود. یکی از نوادگانش، قاسم بود. جوانی خوش تیپ با لباس آستین کوتاه، که برغم رد صلاحیت اولیه، به سپاه کرمان پیوسته و به فرماندهی لشکرثارالله و سپس نیروی قدس سپاه پاسداران رسیده بود. می‌گویند نادر در ماجرای فتح هند، آن قدر جنگیده و کفش از پای خود در نیاورده بود، که بر پوتینش گندم روئیده بود. اغراق نیست اگر بگوییم حاج قاسم هم چهل سال لحظه‌ای نیاسود و پوتین از پای در نیاورد.

در هنگامه‌ی هجوم داعش و آن جنایت‌های هولناک، به سوریه و عراق رفت و با نبوغ بی نظیر، تدبیر و شجاعت مثال زدنی خود، خلافت دروغین آن‌ها را به اضمحلال کشاند و پرچم ضرار را، از مسجد نفاق مدعیان دروغین اسلام سلفی در رقه، جایی که پایتخت داعش می‌نامیدند، برافکند و در نزد ایرانیان، سوری ها، افغانستانی ها، عراقی‌ها، لبنانی‌ها و بسیاری از ملل آزادیخواه دیگر، «قهرمان مبارزه با تروریسم» نام گرفت. اما در سیزدهم دیماه ۹۸ اتفاق عجیبی در جهان رخ داد که همه را در بهت و حیرت فرو برد. دو پهپاد آمریکایی، به دستور ترامپ و با توطئه‌ی وزیر امور خارجه و هم پیمانان صهیونیستی اش، سردار سلیمانی را که مهمان دولت عراق بود، در فرودگاه بغداد، به همراه ابومهدی المهندس و تنی چند از نفوس پاک را ناجوانمردانه ترور کردند.

ظهور داعش، که به اعتراف ترامپ، در کارزار انتخاباتی با هیلاری کلینتون، ساخته و پرداخته‌ی آمریکا بود، حکایت‌های مذهبی و قصص دینی در قران کریم، انجیل و تورات و حتی معادلات ریاضی و فیزیکی، مانند «نظریه‌ی علمی آشوب و اثر پروانه ای»، در کنار باور‌های شخصی نگارنده، قرائنی هستند که بین بحران کنونی، که هم اینک، چون طوفانی فراگیر گرداگرد کره‌ی زمین پیچیده و تمام معادلات را در هم ریخته، ارتباطی معنا دار نشان می‌دهند. مردم در امریکا، کانادا، اروپا و استرالیا وحشت زده، به غارت فروشگاه‌ها پرداخته و از ترس قحطی، بر سر دستمال توالت و مواد ضد عفونی کننده و خوراکی، به زد و خورد پرداخته اند و پزشکی اسپانیایی، در ویدئو کلیپی که منتشر کرده، باچشمان اشک بار می‌گوید: مجبوریم به علت کمبود، ماسک اکسیژن را از روی صورت افراد ۶۵سال به بالا که امیدی به زنده ماندن آن‌ها نداریم بر داریم، تا برای افراد جوان استفاده کنیم. سواحلی، چون برزیل و ساحل میامی در امریکا، که در دهه‌های اخیر، میعادگاه ده‌ها میلیون گردشگر و محل اجتماع میگساران و مکان‌هایی برای فساد و انواع فسق و فجور علنی بودند و هیچ‌کس تصور تعطیلی آن ها، در مخیله اش نمی‌گنجید، اینک خلوت و متروکه گشته و در برخی کشورها، جنازه‌های گشتکان را، چون برگ‌های خزان زده، با کامیون به خارج از شهر‌ها منتقل می‌کنند و در ژنو سوئیس، خانواده‌ها، مردگان خویش را پشت درب خانه‌ها می‌گذارند، تا توسط شهرداری دفن شوند. خبر‌هایی که نسبت به احتمال مرگ میلیون‌ها نفر در امریکا و دیگر نقاط جهان هشدار می‌دهند و غارت کشتی حامل ماسک و محموله پزشکی، که از چین عازم ایتالیا بود توسط چک‌ها و غارت محموله پزشکی که با کشتی، عازم تونس بود توسط ایتالیایی‌ها، همه و همه قرائنی هستند که از بروز طوفانی فراگیر و تغییری شگرف در عالم خبر می‌دهند.

جهان، در سال‌های اخیر چشم خود را بر روی بسیاری از جنایت‌ها و ستم‌هایی که بر مظلومین رفته، بسته است. (صم بکم عمیا) جهان مدت هاست که ناله‌های کودکان وبا زده یمن که از گرسنگی و جنگ و بیماری، پوست بر استخوان شان چسبیده را نمی‌شنید. ناله‌های مادران فرزند مرده در غزه را نمی‌شنید. فقر مردم در نفت خیز‌ترین کشور افریقایی، یعنی نیجریه را نمی‌دید. کشتار چند هزار نفری عزاداران بی گناه حسینی در روز عاشورای شهر زاریا و قتل عام زنان و‌کودکان و زنده زنده سوزاندن مجروحان را نمی‌دید. کشتار و آوارگی مردم در روهینگا و پاکسازی نژادی در میانمار و قتل و غارت و درد ناشی از زنده سوزاندن مردان و زنان و‌کودکان روهینگایی را نمی‌فهمید، کشتار مسلمانان توسط هندو‌ها، در سفر ترامپ و در بین اخبار و هلهله و رقص استقبال کنندگان گم می‌شد، رنج و درد جدایی هزاران کودک پناهنده مکزیکی از مادرانشان، در مرز امریکا و ضجه‌های آن‌ها را نمی‌دید و نمی‌شنید و در آخرین صحنه از این نمایش آشوب ناک، بال بال زدن پروانگان در سحرگاه سیزدهم دی ماه ۹۸ در فرودگاه بغداد، که جهان را از ظلم داعش نجات داده بودند را به نظاره نشست و اینک، بر اساس قاعده‌ی «اثر پروانه ای»، طوفانی در جهان برخاسته است.

اینک که نابخردان و مستکبران عالم، سرنوشتی پر از آشوب را بر کره‌ی زمین و اهالی آن رقم زده اند و بیم و اضطراب جهان را فرا گرفته، هنگامه‌ی نیایش و‌همدلی ست تا بار دیگر، انسانیت و رسالت خویش نسبت به یکدیگر و رسم بندگی در برابرخالق هستی را به جای آوریم. به درگاه خداوند رحمان پناه ببریم و به ریسمان الهی چنگ بزنیم و فراتر از مرز‌های سیاسی و جغرافیایی، به کمک هم بشتابیم. چه فرقی دارد سالمند ایتالیایی و اسپانیایی، یا بیمارانی که در کانادا و آلمان و فرانسه، یا کره و چین و ژاپن، یا یمن و هند و افریقا و استرالیا و دیگر نقاط عالم به کمک نیاز دارند؟ که فرهنگ ما ایرانیان بر این بنیان استوار است که بنی آدم را اعضای یک پیکر می‌داند. بیاییم از این تهدید، فرصتی بسازیم برای عبودیت، برای همدلی، برای صدور آرمان‌های ناب محمدی، برای یک زیست بهتر، برای کاهش جنگ و هم زیستی مبتنی بر عدالت و مهربانی، آن چنان که برای آن آفریده شده ایم و امیدوار باشیم به وعده‌ای که خداوند رحمان فرمود: کَتَبَ رَبُّکُمْ عَلی‏ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْکُمْ سُوءاً بِجَهالَةٍ ثُمَّ تابَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحیم». پروردگارتان رحمت را بر خود مقرر داشته، که هر کس از شما به نادانى عمل بدى کند، آن‌گاه بعد از آن توبه کند و به اصلاح (کار خود) پردازد، بی ‏تردید خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است.

کسی چه می‌داند؟! هر چه هست، جهان، از شرق تا غرب، دچار آشوب شده است. سخنم را با شعری از پروین، ستاره‌ی سپهر ادب ایران آغاز کردم(تیتر) که در ماجرای تولد حضرت موسی سروده بود: «رود‌ها از خود نه طغیان می‌کنند، آن چه می‌گوییم ما، آن‌می کنند» و با بیتی از شعر حضرت حافظ به پایان می‌برم که فرمود:
«حافظ، اسرار الهی کس نمی‌داند خموش
از که می‌پرسی که دور روزگاران را چه شد؟»

والسلام

حال این روزهای ما!

 

بیچاره فرزند آدم! اجلش پنهان، بیماری هایش پوشیده، اعمالش همه نوشته شده، پشه ای او را آزار می دهد، جرعه ای گلوگیرش شده او را از پای در آورد و عرق، پیکرش را بدبو سازد.

فرزند آدم را چه به فخر فروشی و تکبّر که ابتدایش نطفه و انتهایش مردار است!

امام علی علیه السلام، نهج البلاغه، حکمت 454

این حدیث درباره کرونا جعلی است

 

منابعی غیرمعتبر و مشکوک، حدیثی جعلی منسوب به امیرالمومنین علی علیه السلام را در فضای مجازی منتشر کرده اند که محتوای عربی شعر گونه آن به طور مستقیم به بیماری کرونا در این قرن و تولید آن از طریق خفاش در چین و سپس ابتلای مردم روم اشاره می کند. منبع حدیث هم کتاب مجهول الهویه ای به نام عظائم الدهور عنوان شده است.

در این حدیث جعلی می خوانیم: "در زمان بیستم قرن ها و قرن ها و قرن هائی است و دنیا به «کورون»مبتلا میشود از فعل انسانهای گمراه که بزرگانشان را می میراند و کوچکترها را زنده می گذارد قدرتمندان از آن می ترسند وضعفاء از آن سالم نمیمانند.
ساکنین قصرها را ترور می کنند و والیان امور از آن سالم نمی مانند به مانند توپها بین آنان به پرواز در میاید و«حلقوم و ریه ها» را پُر میکند هیچ حجامتی نفعی برای آن ندارد و هر کس جلو دهانش را ببندد نیز به او حمله می کند به کشتی ها و اهلش اصابت می کند و ابرها از راکبینش خالی می شود کارخانه ها و صنعت ها متوقف می شود و هیچ رادع و مانعی برای آن نمی یابند. شروعش از «خفاش چین» است و  «روم»(ایتالیا) با ناله و ناراحتی به استقبالش می رود اماکن از اهلش خالی می شود و تمامی اقوام  لشگریانشان را به کمک می گیرند برعلیه آن «اروپا» از آن به ضجه در می آید. و ..."

با تحقیق جمعی از کارشناسان خبره و اهل فن مشخص شد این کتاب در هیچ کتابخانه ای وجود ندارد. این حدیث جایی نقل نشده است. هیچ عالمی در طول تاریخ در کتب رجالی اشاره ای به این کتاب و نویسنده آن و محتوای حدیث نداشته است.

جالب آن که تحقیقی در موتورهای جستجوگر نشان می دهد بعضی فعالان رسانه ای ضد دین به استقبال این حدیث رفته و در حال بازنشر آن هستند. به نظر می رسد علاوه بر شبهه افکنی و تحریف حقایق، هجو دین و تضعیف اعتقادی جامعه از جمله اهداف منتشر کنندگان این پیام می باشد.

نامش جاودانه می ماند

 

حالا اگر ایام کرونا نبود و شرایط کشور حالت عادی داشت خبر رحلت آیت الله کریمی توجه بیشتری را به خود جلب می کرد و شأن و شخصیت این عالم انقلابی که امین امام لقب داشت و دوست و همنشین رهبری بود حفظ می ماند.

آیت الله سید جعفرکریمی، اهل مازندران، شهرستان بابل، شهر امیرکلا، مسئولیت شورای استفتائات مقام معظم رهبری را بر عهده داشت. پیکر ایشان در حرم حضرت معصومه سلام الله علیها به خاک سپرده شد.

شرایط غیرعادی کشور باعث شد مراسم خاصی برای او گرفته نشود. خوب است شورای شهر امیرکلا لااقل نام یکی از معابر این شهر دینمدار را به نام عالم افتخارآفرین این دیار ثبت کند. اسم آیت الله سید جعفر کریمی در تاریخ ایران عزیزمان به یقین ماندگار خواهد بود.

نحسی را از خانه به در کنید!

 

سیزده نحس تر است یا کرونا؟!

نحسی سیزده خرافه است و نحسی کرونا، واقعیت.

در خانه بمانیم تا نحسی واقعی را به در کنیم.

شوخی نداریم

تابناک نوشت: به دنبال افزایش احتمال تهاجم ایالات متحده به حزب الله عراق، ایران از طریق سفارت سوئیس به آمریکا پیغام داده در صورت اقدام نظامی با واکنش مخرب مواجه خواهد شد. در این رابطه ستاد کل نیروهای مسلح اعلام کرده با آمادگی کامل مسائل منطقه را زیر نظر دارد و اگر شیطان بزرگ مرتکب غلطی دوباره بشود دیگر جواب ایران محدود به حمله موشکی به یک پایگاه نخواهد بود تمام پایگاههای آمریکا درمنطقه در زمین و دریا منتظر پاسخ وحشتناک و ویرانبار ایرانی باشند. حتی تل آویو وحیفا هم درامان نخواهد بود.

خدا و کدخدا!

 

از تماشای فیلمی که نشان می دهد در مجلسی با حضور ترامپ، قرآن خوانده می شود زیاد خوشحال نشویم. از اینکه در کاخ سفید هم برای مقابله با کرونا دست دعا بلند می شود خیلی ذوق نکنیم.

ترامپ و امثال ترامپ با ظاهر قرآن و پوسته دین مشکلی ندارند. کجا دیده اید آمریکا بخواهد مثلا مقابل عربستان بایستد و به خاطر مخالفت با اسلام سعودی لشکری به هم زند؟

معروف است کنسولگری انگلیس که در بغداد تأسیس شد نزدیک ظهر بود و ناگاه فریادی به گوش فرستادگان استعمار رسید. یکی را فرستادند که ببیند چه خبر است. آمد و گفت: مسلمان ها رسم دارند در ساعاتی از روز اذان می گویند. کنسول انگلیس تأملی کرد و پرسید: الله اکبر گفتنشان با سیاست های ما هم کاری دارد؟!

خدای پاستوریزه و اسلام آسّه برو آسّه بیا، دین سازش کار، مسلمان تو سری خور و ذلیل، حکومت وابسته و مطیع، قرآن مجلس ختم و دعا، معنویت منهای عمل، شعار بدون شعور، توحید خنثی و بی خاصیت، عرفان منزوی و فردگرا، و ... مشکلی برای آمریکا ایجاد نمی کند. اصلاً تحقق لیبرالیسم منوط به پذیرش ظواهر ادیان و پوسته عقاید است. آمریکا با باطن کعبه مشکل دارد؛ با خدایی که بخواهد در زندگی روزمرّه بشر وارد شده و سبک زندگی شما را در جهتی قرار دهد که منافی درآمد و منفعت غول های جهانخوار باشد. خدایی که زور را بر تنابد، انسانها را برادر یکدیگر بداند، چپاولگری را زشت شمارد، عدالت را ارزش بداند و ... مورد قبول آمریکا و سردمداران کفر و طاغوت نخواهد بود.

فرانسه بر سر هموطن ما چه آورد!

 

این متن را امروز صبح در یکی از گروه های تلگرامی خواندم:

 

دیشب برنامه بدون تعارف اخبار کانال دو سیما رفته بود سراغ آن جوان پژوهشگر نخبه ای که در پی سفر به فرانسه توسط پلیس فرانسه به درخواست آمریکا با اتهام واهی دور زدن تحریم های آمریکا، دستگیر شده و حدود چهارده ماه در فرانسه زندانی بوده. 

ایشان مطالبی را از دوران زندان خود در فرانسه بیان کرد که جدا هرصاحب وجدانی را متاثر می کرد، از جمله اینکه هر دو هفته یک بار زندان بانان فرانسوی ایشان را لخت مادر زاد می کردند و در درون یک قفس قرار می دادند تا او را تحقیر کنند!!!

دیگر اینکه هر بار که ایشان را به دادگاه می بردند، او را با دستبند و پابند و قلاده می بردند.

من امشب از شنیدن این مطلب دچارسردرد شده، خوابم نبرد، 

این مسئله از آن مسائلی است که درباره آن باید گفت که اگر هر ایرانی آنرا  بشنود، اگر وزارت خارجه از این مسئله آگاه شود، و اگر قوه قضائیه از این مطلب آگاه شود و عکس العمل مناسبی از خود نشان ندهد، جای تاسف داشته ، آنگاه معنای مسولیت درنظام اسلامی را چگونه باید توجیه کرد؟!!!
 یک جمله ای بر زبان این جوان نخبه نجیب جاری شد که پخش آن از سیما تا حدودی دل را تسلی می دهد، و آن اینکه وقتی مجری برنامه از او پرسید که آخر چگونه کشور فرانسه مهد دموکراسی و منادی حقوق بشر چنین رفتاری را انجام می دهد؟ او در پاسخ گفت : این ها سگ دست آموز آمریکا هستند، و حقوق بشر در دنیاجدا یک شوخی است.!!!

حال شما برادر یا خواهر ایرانی مسلمان که این مطلب به شما رسید، خود دانید.

من به شخصه اهل توئیت و یا اینستا نیستم ، پیشنهاد می کنم کسانی که این کار ها را بلدند یک هشتکی با عنوان "فرانسه سگ دست آموز آمریکا" راه بیاندازند، و اگر شما هم مثل من دستتان از رسانه های دیگر کوتاه است، لا اقل این مطلب را انتشار حد اکثری بدهید، این حد اقل کاری است که مردم می توانند بکنند.

و از وزارت خارجه و همچنین قوه قضائیه و مجلس نیز مطالبه عمومی شود تا مسئله را با حساسیت و جدیت تمام دنبال کنند و عکس العمل مناسب نشان دهند.
کانال آیین حقوقی و اجتماعی

وَسَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ

#فرانسه سگ دست آموز آمریکا

با تبعیض نمی توان کرونا را شکست داد

 

🖋دکتر سیمین کاظمی؛ پزشک و جامعه شناس

🔸از قرار اطلاع، مهاجران افغانستانی در ایران که به علت ابتلا به بیماری کروناویروس بستری شده اند، مجبور به پرداخت تمام هزینه های بیمارستانی شامل هزینه تشخیص، درمان و بستری هستند. 

🔸از آنجا که این بخش از جمعیت فاقد پوشش بیمه هستند و از طرفی اکثرا کارگران روزمزدند و در این روزها شغل خود را از دست داده اند، توان پرداخت هزینه های بیمارستانی را ندارند.

 🔸تحمیل هزینه های بیمارستانی  به این دسته از بیماران و خانواده های شان اولاً با حق دسترسی همگان به سلامت مغایرت دارد و آنها را از خدمات سلامت محروم می کند.  ثانیاً چنین وضعیتی باعث می شود این افراد در صورت بیماری به بیمارستان مراجعه نکنند، که ممکن است حیات آنها به خطر بیفتد و نیز باعث گسترش بیشتر بیماری در بین اطرافیان شان شود. از طرفی درصورتی که بستری شوند، بعلت هزینه های بالای بستری،  فقیرتر می شوند چنانکه حتی در تامین غذا در می مانند. 

🔸نظام سلامت که "شعار کرونا را شکست می دهیم"، را برای مقابله با این بیماری برگزیده است، ظاهراً این واقعیت را نادیده گرفته که با تبعیض علیه بخشی از جمعیت، نمی توان بر این اپیدمی فایق شد. اپیدمی در صورتی قابل کنترل است که امکانات پیشگیری و درمان در دسترس همه افراد و اقشار جامعه باشد. 

🔸نظام سلامت دست کم برای مقابله با یک  بیماری واگیردار علاوه بر اینکه  باید مشی  انسانی تری داشته باشد، لازم است به آن سطح از عقلانیت رسیده باشد که دریابد تبعیض و انتخاب بین بیماران، به ماندگاری و اشاعه بیشتر بیماری می انجامد.

🔸 برای رعایت حقوق انسانی مهاجران و نیز برای آنکه سلامت به جامعه بازگردد، لازم است تبعیض علیه مهاجران افغانستانی متوقف شود و  وزارت بهداشت، بیمارستان ها را مکلف کند مهاجرانی را که نیازمند بستری هستند، بدون قید و شرط و بدون آنکه مرتکب تبعیض شوند، بپذیرند و از فشار بر بیماران برای پرداخت هزینه بستری بپرهیزند.

هر دورهمی که دورهمی نیست!

 

در روزهای مشهور به قرنطینه که اغلب مردم برای پیشگیری از ابتلا به کرونا و قطع زنجیره آن ترجیح داده اند بر خلاف عادت معمول، به طور مستمر در خانه بنشینند، ظهور دو عارضه روحی و جسمی را باید به عنوان یک تهدید همگانی جدی گرفت.

خیلی ها از زیاد نشستن در خانه و اشتغال مستمر به تماشای فیلم و خواندن کتاب و دور زدن در فضای مجازی کلافه شده اند. فکر و خیال مربوط به وضعیت آینده کسب و کار و نحوه مواجهه با طلبکاران و ضعف بنیه اقتصادی خانواده از یک طرف، اختلاف سلیقه های خانوادگی که به دلیل کثرت همنشینی عارض می شود نیز از سوی دیگر تبعاتی چون افسردگی، خشونت، پرخاشگری و ... را ممکن است به همراه داشته باشد.

بروز احتمالی این عوارض در جمع خانواده، ضعیف ترهای خانه را بیشتر از دیگران دچار سرخوردگی و ناراحتی و فشارهای روحی خواهد ساخت. از این رو بزرگترها وظیفه سنگین تری در حفظ تعادل روانی خانواده بر عهده دارند.

یکجانشینی البته عوارض جسمی هم به دنبال داشته و اگر چه معضل کرونا ویروس را تا حدود بسیاری مهار می کند؛ اما عوارض متعددی را بر سلامت بدن به جا خواهد گذاشت.

چند راهکار برای کنترل این وضعیت آزار دهنده توصیه می شود:

1- دستجمعی نرمش کنید

با افراد خانواده هر روز دقایقی را به نرمش جمعی اختصاص دهید. این رفتار علاوه بر ایجاد نشاط و تقویت حس صمیمیت بین اعضا، جسم شما را از آسیب های یکجانشینی و بی تحرّکی در امان نگاه می دارد.

2- بازی ها و سرگرمی های گروهی را از یاد نبرید

منچ بازی، کارت های ماشین و فوتبال و ...، اسم و فامیل، گل یا پوچ و ... از جمله بازی های ساده و کم هزینه و سالمی هستند که حس با هم بودن را در خانواده تقویت می کنند.

3- باز هم عیدی بدهید!

مهمانی های عید علاوه بر خوش و بش و شادی، خاصیت دیگری برای یچه ها دارد به نام عیدی گرفتن! این خلأ را در این روزها به بهانه میلاد ائمه اطهار در ماه مبارک شعبان، جبران نمایید و در این مناسبت ها به فرزندان و اعضای خانواده عیدی بدهید. این عیدی ها هر چند کوچک و ناچیز باشد شادی درونی خانواده را دوچندان می سازد.

4- خاطره گویی مصوّر را از دست ندهید

آلبوم ها و آرشیو تصاویر در هر خانه ای موجود است. هر تصویر ثبت شده از گذشته، حرف ها و خاطرات و ماجراهای فراوان و شنیدنی را در خود نهفته دارد. دور هم بنشینید و با تماشای هر تصویر، خاطرات مربوط به آن را برای دیگران مرور کنید. شاید دیگر هیچ وقت این فرصت استثنایی برای پیوند خانواده با گذشته شما و عبرت آموزی از حوادث و انس با خاطرات شیرین والدین برایتان به وجود نیاید.

5- مسابقه بگذارید و جایزه بدهید

با طرح پرسش و اهدای جوایز، علاوه بر افزایش معلومات عمومی، لذت دریافت جایزه و تشویق جمعی را به کام یکدیگر بنشانید. در مسابقات و سرگرمی های دیگر هم می توان از عنصر شیرین جایزه و تشویق و اثرات مثبت و عمیق آن بهره مند شد.

6- همدیگر را تحویل بگیرید!

دور هم بودن به معنای نشستن زیر یک سقف نیست. اگر قرار باشد هر کس سرش به گوشی یا کار خودش مشغول باشد، این دورهمنشینی، دور همنشینی نیست. همدیگر را ببینید و تحویل بگیرد. بچه ها دوست دارند شیرین کاری کنند، نوجوان ها ژست می گیرند و خودی نشان می دهند، خانم ها با لباس و آرایش و ... دنبال جلب توجه همسر هستند. چشمتان را باز کنید و از تحسین و تعریف اطرافیانتان دریغ نورزید. محبت یک اکسیر اعجازآور است. مواظب باشیم روزهای خانه نشینی به دوران تلخ و سیاه و مشمئز کننده تبدیل نشود. با کمی دقت و کنترل رفتار و مدیریت ارتباط می توان پایه های تربیت یک نسل متعادل و سالم را استوار ساخت و محیط خانه را به بهترین کانون تأمین نیازهای روحی و فکری و فرهنگی اعضای خانواده تبدیل نمود.

مردان حرف، مردان عمل

 

دوستی مطلبی از حاج ناصر نقویان فرستاد که افاضه فرمود: کار در بیمارستان و خدمت به بیماران وظیفه ذاتی روحانیت نیست و نتیجه خوبی ندارد و ...

زیرش نوشتم: کندن چاه و وقف کردن برای مردم هم وظیفه ذاتی امیرالمومنین نبود.

عزیزی هم پاسخش را اینگونه داد: خودت مسئول گزینش کشور بودی جز وظایف ذاتی ات بود جناب نقویان؟!

 

 

دیروز صبح داشتم می رفتم نانوایی که دیدم ماشین همسایه خراب شده و باید هول بدهیم تا روشن شود. به نظر شما به او می گفتم وظیفه ذاتی من نیست که ماشینت را هول بدهم خوب بود؟

تغییر ناگهانی نگاه دولت

 

امیدوارم طرحی که دولت برای اعمال محدودیت و سخت گیری های بیشتر در پیش دارد، اقدامی نمایشی صرفا به منظور جلب ترحّم غرب در رفع توقیف بخشی از دارایی های کشور نبوده و حرکتی سنجیده برای مقابله با تکثیر ویروس نامرد کرونا باشد.

پاسخی منطقی به یک شبهه

حجت الاسلام حامد کاشانی در رد شبهه عبدالحمید پیرامون توسل به اهل بیت علیهم السلام پاسخی منطقی و مستدل و صریح را بیان نمود که شنیدن آن را به همه خوانندگان عزیز وبلاگ توصیه می کنم.

برای دانلود این فیلم کوتاه و کم حجم به این لینک مراجعه نمایید:

 

 

http://thaqalain.ir/wp-content/uploads/2020/03/Kashani-Naghd-Thaqalain_IR.mp4

 

آن چه نادیدنی است!

 

نه من و شما ویروس کرونا را دیده ایم و نه اطرافیانمان. اصلاً کسی دنبال دیدن ویروس با چشم سر نیست؛ اما به خاطر آثار همین ویروس نادیده، سبک زندگی خود را تغییر داده ایم. هر جایی نمی رویم، با هر کسی دمخور نمی شویم، هر چیزی را نمی خوریم، هر کاری را انجام نمی دهیم، شکل ظاهر خود را تغییر داده ایم و ... رنگ جامعه عوض شده است.

جالب است هنوز هم کسانی هستند که می گویند چرا باید خدایی را که با چشم سر ندیده ایم عبادت کرده و حرف هایش را اطاعت کنیم؟!

برای آنان که چشم بسته دارند

 

فکر کنم شما هم مثل من آدم هایی را دیده باشید که می گویند قوانین کشور آمریکا متمدن ترین قانون جهان است. خیلی ها هم در فضای مجازی و رسانه های معاند، آمریکا را بزک می کنند.

همین کشور متمدن در حالی که مردم ایران برای نجات عزیزانشان در مقابل ویروس کرونا به دارو و اقلام بهداشتی و درمانی نیاز دارند بر اساس قوانین خود نه تنها استثنایی در تحریم ها قائل نشد بلکه در تشدید آن نیز کوشید.

متمدن ترین قانون جهان باید مبتنی بر شرافت و انسانیت باشد؛ مگر آن که تمدن را منهای وجدان و فطرت معنا کنیم که در این صورت می توان گفت ایالات متحده، بهترین قانون جنگل را داراست!

متمدن ترین قانون جهان باید مبتنی بر شرافت و انسانیت باشد، وگرنه آزادی فردی اساساً نیازی به مدنیت ندارد و در هر کوه و صحرا و دشت و جنگلی قابل تحقق است. تمدن، حضور انسان ها در کنار یکدیگر با رعایت حقوق همگانی است. متمدن ترین قانون عالم، بنی آدم را اعضای یکدیگر می داند. حق کشی و بی رحمی و ضعیف کشی، مدنیّت نیست.

از طبیعت بیاموزیم

 

سال نو یک شوخی است اگر همان آدم کهنه باشیم!

خوشبختی از درون انسان می جوشد و بستگی به نگاه و اندیشه او دارد. رستاخیز بهار باید قلب ها را منقلب کند وگرنه گردش ایام، سال نوی طبیعت است نه عید بشریت و جشن انسانیت.

آدم تازه ای شویم، راهی نو به سمت کمال بجوییم، ملال آور نباشیم و طراوت به بار آوریم، اشتباهات گذشته را تکرار نکنیم، یک قدم به جلو حرکت کنیم و ... سالی نو و پر برکت خواهیم داشت.

غریب جهل!

علاوه بر علمای شیعه، مورّخان اهل سنت نیز بارها اذعان داشته اند که امام موسی کاظم علیه السلام، در عصر خود سرآمد همه دانشمندان و اهل علم بود و فضل و دانش و خرد و کمال او با کسی قابل قیاس نیست. (مختصر تاریخ العرب، الصواعق المحرقة و ...) اما همین دانشمند صاحب فضل و اسوه اخلاق و تقوا و علم و عمل، کاظم لقب گرفت زیرا از سوی افراد نادان مورد جسارت قرار می گرفت و در برابرشان بردباری و گذشت نشان می داد!

منصور دوانیقی خون آشام، مهدی عباسی عیّاش و فاسد، هادی عباسی ناکارآمد و ظالم که دستش به خون شهدای علوی در سرزمین فخّ آلوده شد، خلفای معاصر حضرت بودند.

مردمی که قدر علما و صاحبان فضل و کرامت و علم و اخلاق را ندانند، گرفتار حاکمان جائر و فاسد خواهند شد.

منتظران امام عصر(عج) در پذیرش علم و عمل و فضل و حکمت باید شوق و حرکت داشته باشند. حکومت صالحان با جهل مردم سازگار نیست.

این لطیفه، لطیفه نیست!

 

این را داستان را بارها شنیده اید که گفته اند: یک بابایی دوست داشت جنگل را از نزدیک ببیند، وقتی نشانش دادند و پرسیدند چطور بود، پاسخ داد: آنقدر درخت زیاد بود که نتوانستم جنگل را ببینم! این لطیفه، طنز نیست، یعنی هست؛ اما نکته ای آموزنده را در خود نهفته دارد.

گاهی وقت ها چشممان در عین حال که باز است، حقایق زندگی را نمی بیند. نعمت های خدا را می بینیم و نمی بینیم!

یکی اش همین سلامتی. قدرش را انسان زمانی می فهمد که خدای ناکرده به بیماری گرفتار شود. گاهی وقت ها طلبکارانه به خدا می گوییم که چرا فلان خواسته ما را برآورده نکردی، پس لابد نظری به ما نداری و ...! یک ویروس کوچک باعث شد ارزش سلامتی را بیشتر بدانیم.

 یک وقت آدم به جایی می رسد که همه دعاها و خواسته هایش را فراموش می کند و آرزو می کند همان نعماتی را که داشت و نمی دید دوباره به دست آورد.

فارغ از هر آرزو و تقاضایی که از خدا داریم، در برابر نعمت هایی که به ما داده سر تعظیم و شکر فرود آوریم. خدا را به خاطر همه نعمت هایی که می بینیم یا نمی بینیم، سپاس گوییم و ایمان داشته باشیم به وعده حق که شکر نعمت، نعمتت افزون کند. الحمدلله علی کل حالٍ

پیام یک ویروس!

 

بنده خدا برای خودش زور بازویی داشت، ورزشکار بود؛ آن یکی خودش پزشک بود و می دانست چطور باید از سلامتش مراقبت کند؛ یکی رییس حزب بود و آن یکی هم سفیر و نماینده و مدیر و ... یک بابایی از مال دنیا چیزی کم نداشت و ...

ویروس که این چیزها سرش نمی شود. صد رحمت به پشه که نمرود را با همه عظمت و داعیه خداییش به زمین زد! این یکی از پشه هم ریزتر، پشه را لااقل می شد با چشم دید و صدایش را شنید.

عده ای به کرونا مبتلا شدند و حالشان رو به بهبود است، الحمدلله؛ اما عده ای هم جانشان را با همین ویروس نامرد از دست دادند. نه پول، نه قدرت، نه اعتبار و نفوذ؛ هیچ کدام نتوانست نجاتشان بدهد. مرگ، حقیقت انکارناپذیر زندگی است. در هر چه که تشکیک شود در مرگ و رخت بستن از دنیا نمی توان تردید داشت. اگر بدانیم که دیر یا زود خواهیم رفت، به شیرینی های دنیا دل نمی بندیم، دلی را نمی شکنیم، خودخواهی را کنار می گذاریم، محبت به دیگران را یک فرصت می دانیم، دستمان به جیب دیگری نمی رود، حق را ناحق نمی کنیم و ... انسان می شویم. آدمی که از یک لحظه بعد نیز بی خبر است و نمی داند چه سرنوشتی انتظارش را می کشد باید به ضعف خود در برابر خدا ایمان بیاورد و سرکشی و منیّت و غرور و نامردی را کنار بگذارد.

این که اسلام گفته است هر از گاه یادی از مرگ کنید برای همین این است که دنیایی آباد و عاری از طغیان گری و آخرتی آبادتر داشته باشیم؛ اگر عبرت بگیریم!

برای بابل فریاد بزنید!

 

وضعیت بابل بحرانی است. کمبود تجهیزات درمان و دارو یک آسیب جدی در کنترل روند رشد ویروس کرونا به حساب می آید. همه ظرفیت های پزشکی و درمانی شهر به عللی فعال نیست و فشار سنگین کار بر جسم و جان کادر فعال و ایثارگر حاضر در صحنه، آثار مخرب داشته است. تا این لحظه هشت نفر از کادر درمان شهر جان خود را از دست داده اند.

کنترل وضعیت بازار و ادارات و سفر و ...  با عزم جدی مسئولان شهری و استانی محقق می شود؛ اما تأمین فوری مایحتاج و نیروی درمانی تازه نفس، نیازمند توجه ملی به اوضاع این شهر است. از این رو به میدان آمدن توان رسانه ای بابل و فریاد مسئولان و ائمه جمعه و نمایندگان شهر در مجلسین شورا و خبرگان ضرورتی انکار ناپذیر به نظر می رسد. حضور مستمر و اختصاصی نماینده ویژه وزارت بهداشت برای خروج از بحران در بابل الزامی است.

فرماندار بابل، یک سر و گردن بالاتر از همه مسئولان، فعالیت میدانی چشمگیر و روحیه بخشی دارد. ضروری است به منظور حفظ نظم و هماهنگی بین ادارات مرتبط با بحران، شخص فرماندار سکّان فرماندهی ستاد مبارزه با کرونا را در دست بگیرد.