پلنگ صورتی

برادر عزیز جناب سید مصطفی میرتبار، کاندیدای محترم و رد صلاحیت شده اصلاح طلبان بابل با سلام

پیامی از جنابعالی در فضای تلگرام دست به دست می چرخد که ذیل مطلبی از استاد حسن رحیم پور ازغدی، سخنرانی های ایشان را با القابی چون "تصلب ذهنی و جزم اندیشی و سفسطه و مغالطه و مفاهیم سطحی و برداشت های تنگ نظرانه" متهم ساخته و به زیر سوال برده ای.

غرض آن که اگر حضرتعالی آن قدری از بضاعت علمی و سواد دینی برخوردار هستی که توان نقد عالمانه سخنان این اندیشمند اسلامی را در خود می بینی امیدوارم دیگران را نیز از فضایل بی شمار خویش بهره مند ساخته و نگذاری که افاضاتت در حد ادعایی شعاری و بغض آلود و لجوجانه باقی بماند و اگر از سرمایه علمی محروم مانده ای، به خاطر پست متزلزلی که در دو سه ماه آینده به دست خواهی آورد، بر آخرتت چوب حراج نزن!

والسلام

امواجی برای مستضعفین!

این که به یک روستای دور افتاده و محروم می روی و می بینی که با گذشت نزدیک به چهل سال از عمر انقلاب اسلامی، عده ای از مردم هنوز هم از حداقل خدماتی مثل جاده و آب آشامیدنی و مدرسه و کتابخانه و ... محروم بوده و به علت فقر اقتصادی از غذاهایی معمولی و ساده استفاده می کنند؛ اما در حیاط یا روی سقف خانه شان آنتن ماهواره نصب شده است نشان می دهد که عده ای هزاران کیلومتر آن طرف تر یعنی در قلب اروپا و آمریکا بیشتر از من و شمای انقلابی به فکر مردم محروم و مستضعف کشورمان بوده اند!

وکیل الدوله یعنی این

از نظر یک وکیل الدوله، بالا رفتن آمار طلاق و بزهکاری های اجتماعی و بیکاری و فقر و فساد و تبعیض و ... نمی تواند بر ذهن مردم اثر منفی بگذارد اما یک بیت شعر اگر دستاورد تقریبا هیچ دولت متبوع را مورد انتقاد قرار دهد قطعا مصداق تشویش اذهان عمومی است!

آزموده را آزمودن خطاست

شرکت سهامی شهرداری بابل، دین خود را به اصلاح طلبان این شهر به خوبی ادا کرده و تبعات آن را به جان خریده است. با این حال وقتی نماینده منسوب به این طیف در اقدامی عجیب و ابهام برانگیز، نخستین فعالیت کاری خود در سال جدید را با بازدید از یک مرکز تجاری شروع می کند که موضوع بدهی های کلانش به شهرداری، جنجال آفرین بوده، شما هیچ صدایی از این جماعت نان به نرخ روز خور نمی شنوید.

این معرکه، فرصت چندباره ای برای شناخت ماهیت این طیف منفعت گرا و متظاهر است؛ أَفَلَا تَذَکَّرُونَ!

راه راست و مسیر کج!

راستش را بخواهید دلم سوخت وقتی دیروز تصویر بازدید نماینده بابل از مجموعه ای تجاری که بدهکاری اش به شهرداری، جنجال برانگیز شده را دیدم. بازدید دیروز این نماینده، پیامی شفاف برای همه آنانی داشت که هنوز زنجیره ناگسستنی ثروت و قدرت را باور نکرده اند.

شهردار بابل دلش می خواهد عدالتخواه باشد؛ اما اشتباهش این است که تکیه گاه خود را بر لانه عنکبوتی جماعت سوسول و معتاد قلم فروش و بچه ساواکی و کوتوله هتاک و یک گروه مجازی هزار داماد قرار داده که دو سال است همّ و غمی جز کسب سهام از شورای شهر نداشته است. 

کاش شهردار، جماعت هفت رنگ معامله گری که به ساز قدرت رقصیده و او را فقط در حد دستگاه خودپرداز قبول دارند، به جوان های معتقد و مومنی که ثابت کرده اند در کشاکش سخت عدالت و حق طلبی، سنگ زیرین آسیاب هستند ترجیح نمی داد و مردان تربیت شده مکتب "دارالمومنین" را با جنگولک بازی های بعضی از اطرافیان اوا خواهری و بهار نارنجی و فرنگی کارش، آزرده خاطر نمی ساخت.

کاش شهردار در ساختمانی قرار نمی گرفت که یک در آن به میدان "ولایت" و در دیگر آن به میدان "سبزه" ها باز می شود!

آقای همیشه موافق و ساز مخالف!

دکتر نجفی، یکی از نمایندگان شهرستان بابل در مجلس شورای اسلامی، در هیچ یک از مراسم های مرتبط با حماسه نه دی - که در اتفاقی کم نظیر در محله های مختلف حوزه انتخابیه او برگزار گردید - مشاهده نشد.

در حالی که بیشترین عملکرد در کارنامه فعالیت های این نماینده مجلس را باید صدور بیانیه و پیام به بهانه ها و مناسبت های مختلف مثل شب یلدا و ... دانست، حتی یک خط یادداشت هم به مناسبت روز بزرگ نه دی از سوی وی انتشار نیافت.

چقدر آدم می تواند خوشبین باشد که تصور کند دکتر نجفی از نگاه مقام معظم رهبری نسبت به این حماسه تاریخی که کشور را از سراشیب یاغی گری دشمنان اسلام و انقلاب نجات داد، بی خبر است؟

عده ای از منتقدان دکتر نجفی به دلیل موافقت همیشگی وی با طرح ها و لوایح دولتی، گاه از او به عنوان "وکیل الدوله" یاد می کنند. با توجه به رویکرد بخش قابل توجهی از مسئولان دولتی در بی توجهی به منویات رهبری در خصوص حماسه نه دی، اتهام تحقیرآمیزی که منتقدان نجفی درباره او بر سر زبان ها انداخته اند، بیش از پیش تقویت خواهد شد.