درآمدی بر آینده اغتشاشات در ایران

 

ایران بعد از انقلاب بارها تجربه شورشهای خیابانی و حتی جنگ مسلحانه شهری را داشته که هر یک با مختصاتی ویژه در نهایت به شکست و تغییر وضعیت معارضین انجامید.

اغتشاشات اخیر که از آخر شهریور 1401 آغاز شده متفاوت از همه آشوبهای قبل، با رویکرد شهوانی و جنسی کلید خورد که همچنان جسته و گریخته ادامه دارد.

پیش بینی میشود استمرار وضع موجود، تغییراتی را در آینده کشور رقم خواهد زد که به بعضی از آنها اشاره میگردد:

1- اغتشاشات لااقل تا چهارشنبه آخر سال و نوروز 1402 ادامه خواهد داشت و بعد از آن با توجه به ایام عید و ماه مبارک رمضان موقتا فروکش خواهد کرد. دسیسه دشمن به علاوه سوءتدبیر نهادهای مسئول باعث قبح شکنی از هنجارها و جری شدن تعدادی از جوانهای تربیت یافته فضای مجازی گردیده و آشوبگری را به تفریح آنها بدل ساخته است. با توجه به عدم اقبال عمومی به مطالبات شهوانی این طیف و عدم برخورداری آشوبگران از بدنه اجتماعی، خشونت گرایی و ترور و آسیب زدن به اموال عمومی از طریق حرکتهای موقت چریکی تا مدتها ادامه خواهد داشت و به چیزی شبیه پدیده مانسون تبدیل خواهد شد که صرفا جنبه ویرانگری داشته و دستاورد قابل اعتنایی برای اپوزیسون حاصل نخواهد کرد.

2- نظام در محاسبات خود به اینجا خواهد رسید که بی توجهی به نیازهای غریزی جوانان و الگوبرداری از سیستم آموزشی غرب باعث تربیت جوانان و نوجوانانی شده که هویت خود را در بی هویتی می جویند، میوه کرم خورده فضای فاسد مجازی شده اند و به دلیل فقدان هویت و مسئولیت فردی و اجتماعی و غلیان شهوات جنسی، بالاترین مطالبه آنان در حیطه خشتکشان قرار گرفته و دغدغه ای جز رسیدن به یک تکه گوشت! ندارند. در نهایت با کوتاه تر شدن سالهای آموزش و ایجاد زمینه های ازدواج، درصدی قابل توجه از احتمال بروز آسیبهای اجتماعی و طغیان جنسی دختران و پسران تحریک شده؛ کاسته خواهد شد.

3- شهر قم که در سالهای بعد از انقلاب به رشدی چهاربرابری رسیده باز هم شاهد رشد فزاینده مهاجرت هموطنان و توسعه بیشتر شهر و استان خواهد بود. فضای آرام و معنوی آن برای مردم جذابیت بیشتری پیدا خواهد کرد. به نظر می رسد قم در آینده ای نه چندان دور به پایتخت رسمی کشور بدل شود. گسترش حریم شهری در نهایت دیوار قم و تهران را به هم متصل خواهد کرد.

4- میزان جذب و استخدام نیروهای مسلح افزایش پیدا میکند که این مسأله در کاهش آمار بیکاری نیز اثر مثبت دارد.

5- اشراف اطلاعاتی و تسلط امنیتی نهادهای نظارتی بر زندگی خصوصی مردم به خصوص منتقدان افزایش پیدا خواهد کرد. احتمالا تا مدتها سخن از عدالتخواهی در چارچوب نظام هم به دلیل قرار گرفتن در "برهه حساس کنونی" سرکوب خواهد شد و طبعا بستر مناسب تری برای رشد مخفیانه بعضی تخلفات اقتصادی مثل جریان پتروشیمی میانکاله و... فراهم میشود که البته موقت خواهد بود.

6- آسیب شناسی درباره وجود خلأهای فرهنگی باعث تقویت حرکتهای خودجوش و تازه نفس هنری و فرهنگی در چارچوب انقلاب و رشد و ظهور استعدادهای ناشناس اما بی حاشیه و سالم خواهد گردید. به زودی شاهد روی کار آمدن نسل جدید هنرمندان و تحولی شایان در عرصه آثار و محصولات فرهنگی و عقب رانده شدن طیف سلبریتی خودباخته و وطن فروش خواهیم بود.

7- گفتمان اصیل عدالتخواهی فارغ از برخی سوءاستفاده ها برخاسته از گفتمان اصیل انقلاب اسلامی و ادبیات و دغدغه های رهبری معظم انقلاب است که ریشه ای عمیق در منابع و اندیشه دینی دارد. بازخوانی گفتمان امام و رهبری و تقویت زیرساخت های فکری جریان انقلاب به مرور باعث تقویت باورهای علوی مردم در اقبال به حکمرانی سالم و جامع دینی در همه زمینه های اجتماعی خواهد گردید. به یقین در آینده با معرفی صحیح و کامل آداب و آیین دین در عرصه های اجتماعی و حاکمیتی، امربه معروف و نهی از منکر به عنوان اصل مترقی دین در اصلاح و رشد جامعه منجر به برجسته سازی قبح همه گناهان اجتماعی از رانت و تبعیض و غارتگری تا بی عفتی و کشف حجاب گردیده و زمینه سالم سازی محیط زندگی و دفع خبائث اجتماعی را فراهم می آورد.

حرف آخر:

سالها همه مسئولان و صاحبان تریبون اعلام نمودند که هدف دشمن در سالهای بعد از جنگ، اندلس سازی ایران برای فروپاشی حاکمیت اسلامی است اما هیچ نهاد و مرکزی برای پیشگیری از ظهور چنین پدیده ای برنامه عمقی و راهبردی نداشت و اغلب شعارها و ادعاها در سطح فعالیتهای روتین و بی تأثیر و روبنایی باقی ماند.

اگر کمی دیگر روند فعالیتهای مخرب دشمن در عرصه های هنری و خبری و فکری ادامه پیدا میکرد امکان ابتلای بخش عمده ای از بدنه نیروهای متدین به پوچی و بی تفاوتی و غوطه ور شدن در شهوات و کسب حرام و... بسیار بالا بود و به معنای واقعی کلمه، ایران به اندلس تبدیل میشد.

بلوای زودهنگام جنبش زیرشکمی معدود جوانان لمپن علاّف و شکم سیر و شهوت پرست با مطالبات مضحکی در سطح سلف مختلط و آغوش رایگان و بوسیدن جنس مخالف در خیابان فارغ از انحرافی که در جریان مطالبه گری مردم رنج کشیده ایجاد کرد و حتی مورد تمسخر فعالان کهنه کار سیاسی در طیف نهضت آزادی واقع شد، زنگ خطر تکرار دوباره واقعه اندلس را به صورت عینی به صدا درآورد که در نهایت باعث بیدار باش دلسوزان حقیقی انقلاب و رفع برخی آسیبها و بیمه شدن نظام برای سالهای متمادی خواهد گردید. بخش مهمی از وضعیت امروز نتیجه خروج نظام از آموزه های اسلام و خط انقلاب اسلامی است که در بلندمدت با احیای گفتمان عدالت و تسرّی احکام دین در همه اجزای حاکمیت و از بین رفتن فقر و فساد و تبعیض و رانت و تزویر اصلاح خواهد شد. تمدن اسلامی زمانی محقق میشود که رویکرد دینی نظام از حالت کج دار و مریز خارج شده و سبک زندگی اسلامی در دایره صاحبان قدرت و مکنت نهادینه شود.

فتنه به معنای عام به هر نوع امتحان و ابتلای اجتماعی اطلاق میشود. خدا رحمت کند مرحوم فلسفی را که در روز 12 بهمن 57 قبل از سخنرانی امام در جمع سران مبارز انقلاب در مدرسه علوی تهران به منبر رفت و بیانش را با این حدیث شریف امام صادق علیه السلام آغاز کرد:

تمنوا الفتنه، ففیها هِلاک الجبابره و طهارة الارض من الفَسِقَه...

ما  از فتنه های تند روزگار ترسی نداریم که غایت آن به نابودی دشمنان دین و ملت ختم خواهد شد اگر بر سر میثاق ایمانی خویش با خدا استقامت بورزیم.

با پروین هم خصومت دارید؟

 

گیریم سعدی و حافظ را نشناختید و به صرف وجود عمامه، جواز توهین به تمثالشان را صادر نمودید، به مجسمه پروین اعتصامی چرا اهانت کردید؟ زن مطلوب شما حتی اهل ادب و شعر هم نباید باشد و شبیه همین دخترکان ولگرد باید پا به پای تان شعار جنسی و غلیان شهوت سر بدهد؟

درد این جماعت اوباش فرهنگی نه دین است نه سیاست. درد بی هویتی و گرایش به پوچی و هرزگی به جان این میوه های کرم خورده فضای مجازی افتاده است.

کاربرد الفاظ رکیک چاله میدانی و جنسی لمپن های دختر و پسر در کنار هم، اهانت به پرچم و سرود ملی، درنوردیدن مرزهای بی اخلاقی و روابط علنی جنسی در سطح معابر که در ایران قبل از اسلام نیز قبیح شمرده می شد و... نشانه هایی از هویت گریزی طبقه ای هرز و بی تعهد است که بی اعتنا به مطالبات واقعی مردم، تمایلات غریزی و حیوانی خویش را سر دست گرفته و هر آن چه نشانی از فرهنگ و ادب و هنر اصیل داشته باشد را در تعارض با مکتب پوچ گرایی و توّهم زدگی خویش می دانند.

همان طور که داعش در حملات تروریستی به شاه چراغ ثابت کرد با اساس مذهب تشیع مشکل دارد و در ارتکاب جنایت تفاوتی بین شیعه سیاسی و شیعه غیرسیاسی قائل نیست، اوباش فرهنگی عمله شورش جنسی نیز ثابت کرده اند نه فقط با دین بلکه با تمدن و آداب اصیل ملی نیز بیگانه بوده و هویت خویش را در بی هویتی و هرزگی می جویند.

 

ترور رسانه ای قطر و هشداری به تشیع لندنی!

 

غرب از اساس با اسلام مشکل دارد. درست است که در دو راهی بین اسلام حقیقی و اسلام التقاطی طرف دومی را میگیرد اما دستش برسد متاثر از تفکر صهیون، بنای ویرانی ساختار دین را دارد.

هر چقدر هم دچار خودباختگی شویم و بخواهیم برای خوشآمد غرب، دم تکان دهیم و خوش رقصی کنیم باز هم آنها حتی با اسلام شناسنامه ای نیز مشکل دارند. قطر از اسلام صرفا نام و نشانی صوری به همراه دارد. آسیبی به منافع غرب نمی رساند و نوکر آمریکا محسوب میشود. باز هم کاریکاتوریست غربی برای تخریب وجهه کشورهای اسلامی و دامن زدن به اسلام هراسی، کاریکاتوری ترسیم میکند که بازیکنان تیم ملی قطر -که اصلا معلوم نیست در دنیای واقعی اصالت قطری داشته باشند- عده ای تروریست مسلح هستند.

غربی دارد این گونه ادعا میکند که خودش معدن صدور تروریست به سراسر عالم و حمایت و تجهیز معارضین مسلح تکفیری است. غربی که جنایات محیرالعقول صربها در سایه سکوت منفعلانه دولتهای مدعی تمدن و آزادی و حقوق بشر، تا قرنها روی هر سفاک جنایتکاری را سفید کرده است.

این حرفها را زدم برای بعضی حامیان تشیع لندنی که گمان میکنند وظیفه ما صرفا عزاداری برای اهل بیت است و اگر کار به کار غرب نداشته باشیم آنها هم کاری به کار ما ندارند. عبرت بگیرید تا روزگارتان عبرت دیگران نشود.

"بی همگان" به سر نشود!

 

پیام وارده:

"این‌سریال‌بی همگان‌شبکه‌۳

بعد سالها ‌داره‌ روش‌ زندگیهای

دورهمی‌...نشون‌میده

خانواده...احترام...کنارهم‌بودن

ازدواج‌ بازنی ‌که ‌‌سابقه ازدواج داشته و‌ دوتا

بچه‌‌داره...زندگیشون‌‌تو‌یه‌خونه

با پدرومادر‌شوهر...

موردهای‌خوبی‌داره...

وبلاگ‌بزنید‌درموردش"

پیامک دوستی بزرگوار بود. بابت مشغله های این ایام فرصت تماشای سریال بی همگان را از شبکه سه نداشتم اما تعریفش را بارها شنیده ام.

خاطرتان هست شبکه های ماهواره ای چند سال قبل به طور همزمان و هماهنگ و فشرده اقدام به ساخت و نمایش سریالهای به ظاهر خانوادگی اما با خط مشترک بی اعتمادی و روابط مثلثی و خیانت پرداختند؟ هدف اصلی این سریالها و البته مجموعه کانالها و شبکه های پورن و هنجار شکن یک نقطه مشترک بود: ایجاد تزلزل و از بین بردن بنیان خانواده.

جامعه ای که مبتنی بر خانواده شکل نگرفته باشد، عصیان زده و بی قید و فاقد هویت و مبتلا به از هم گسیختگی است.

آنهم جامعه ای که قرار است بر مبنای خط و مشی اسلام به سمت تمدن سازی حرکت کند به یقین مستلزم تقویت نهاد خانواده و گسترش مودت و توسعه محبت بین خویشان است. خانواده را که از بین ببرند، انقلاب اسلامی و مکتب تشیع را هم از بین برده اند.

ثمره تقلای فرهنگی غرب در راستای شهوت گستری و رواج بی اخلاقی و بی عفتی را این دوماهه در سطح بعضی خیابانها و محیطهای به اصطلاح دانشگاهی به وضوح لمس کرده اید. دختر نجیب ایرانی را که حتی پیش از ظهور اسلام افتخارش حیا و پاکدامنی بود (منیژه منم دخت افراسیاب، برهنه ندیده رخم آفتاب) برسانند به اینجا که بالاترین آرمانش آغوش پسران هیز باشد و نشان دادن سینه و بوسیده شدن و همکلامی با پسران در سر دادن شعارهایی با الفاظ چاله میدانی و بی ناموسی و رکیک.

در مقابل این حرکت مدون غرب، وظیفه نهادهای فرهنگی ما تقویت اساس خانواده، ترویج اصل ازدواج، اصلاح سبک زندگی منفعل و متأثر از غرب و احیای سنتهای ارزشمند ملی و دینی است.

آنطور که شنیده ام سریال بی همگان توانسته در این مسیر قدمی مهم و تاثیرگذار بردارد که قابل تقدیر است و استمرار آن توسط همه تولیدکنندگان محصولات هنری و فرهنگی و فکری جبهه انقلاب اسلامی ضروری به نظر می رسد.

وقتی بادکنک اصغرآقا می ترکد!

 

حالا فقط چند هنرجوی گمنام نیستند که در سطح فضای مجازی مدعی سرقت ایده های هنری شان توسط یک کارگردان مشهور و پرادعا باشند، از حمید نعمت الله تا ترانه علیدوستی هم در مصاحبه هایی رسمی بر صحت این ماجرا تأکید داشته اند.

اصغر فرهادی جوجه روشنفکر پرهیاهو و مدعی که دنبال آوازه ای جهانی به قیمت نفی و تحقیر فرهنگ ملی خود بود این روزها با رسوایی بزرگی مواجه شده است. یاد مقاله معروف شهید آوینی درباره محسن مخملباف می افتم که در وصفش این گونه نوشت: "وقتی بادکنک می ترکد"!

جریان روشنفکری، جریان پهلوان پنبه هایی است که با ورود به هر عرصه داعیه انالرجل سر داده و با خودبرتر بینی و تحقیر دیگران درصدد کسب جایگاهی ویژه و خاص برای خویشند در حالی که طبلی توخالی بیش نیستند.

اصغر فرهادی از آن دست روشنفکرنماهای غربزده و بادکنکی بود که با ژستی فریبنده اما پوشالی، همه را به راه خود فراخوانده و حق و حقیقت را خلاصه در نفی آداب و فرهنگ ها و رهایی از بند عقاید دانسته و قدم در مسیر پوچی و خودباختگی را افتخار قلمداد می نمود. اصغر فرهادی مدعی بود در راه احقاق حقوق زنان در حال مبارزه است اما ثابت شد که برخلاف شعارهای پرطمطراقش خود متجاوز به حقوق دیگران و سارق ایده و حریم اندیشه و هنر انسان های بی رسانه است که از قضا بخش اصلی آنها را دختران و زنان تشکیل می دهند.

لینک زیر را که حاوی مصاحبه هایی در افشای ماهیت این شخصیت کذایی است بخوانید:

https://www.rajanews.com/news/362128/%D8%A7%D8%B5%D8%BA%D8%B1-%D9%81%D8%B1%D9%87%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%8C-%D9%86%D8%A7%D8%A8%D8%BA%D9%87-%D8%B3%DB%8C%D9%86%D9%85%D8%A7-%DB%8C%D8%A7-%D8%B3%D8%A7%D8%B1%D9%82-%D8%A7%DB%8C%D8%AF%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%D8%9F-%D9%88%D9%82%D8%AA%DB%8C-%D8%A2%D9%82%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D9%84%D8%A7-%D8%B1%D9%81%D8%AA%D9%86-%D8%AE%D9%88%D8%AF-%D8%AF%DB%8C%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86

دسته گلی دیگر از مدعیان روشنفکری

 

دیروز خبری منتشر شد درباره محکومیت یک کارگردان سینما به شلاق و تبعید بخاطر تجاوز به دختری که برای تست بازیگری به دفترش مراجعه کرده بود.

تا همین یکی دو ماه پیش و قبل از ماجرای مهسا و اغتشاشگری اوباش فرهنگی، ذیل عنوان جنبش می تو، سیل خروشان افشاگری زنان سینما درباره تجاوز جنسی همکارانشان در فضای مجازی راه افتاده بود. هر روز خبری منتشر می شد درباره تجاوز فلان کارگردان یا هنرپیشه مرد به فلان بازیگر مطرح یا دستیار کارگردان و ... طوری که این اخبار تهوع آور درباره بعضی به اصطلاح هنرمندان در سطح جامعه به امری عادی و روزمره تبدیل شده بود تا جاییکه بعضی فعالان مجازی به شوخی و جدی می نوشتند زنهایی که در سینما مورد تجاوز قرار نگرفته اند باید اعلام وجود کرده و خبرش را منتشر نمایند!

 جالب آنکه همین جماعت آسیب دیده از هرزگی مردان فاسد و فرصت طلب، بی توجه به زمینه های این تجاوزات و آزارهای جنسی که نهفته در بی حجابی و اختلاط بی دلیل و خارج از عرف زن و مرد است حالا نسخه رهایی ملت را در مخالفت با حجاب و آزادی ارتباط دختر و پسر معرفی می نمایند و جالب تر آن که مدعیان دفاع از حقوق زن نیز در برابر جنایات مکرر مدعیان روشنفکری در تجاوز به زنان و دختران جوان، مهر سکوت بر لب زده اند.

 شعاردهندگان زن، زندگی، آزادی بهتر از هر کسی می دانند احکام اسلام، نجابت و سلامت و آزادی از قید هوسهای جنسی مردان هیز و زندگی شرافتمندانه زنان را تضمین نموده اما با علم به این موضوع باز هم برای لذت جویی و تنوع طلبی خود بر طبل بی قیدی های اخلاقی می کوبند و آزادی را در سخیف ترین ترجمان حیوانی آن معنا می کنند.

یکی نیست به این زنهای طعمه فساد و تجاوز بگوید شما لااقل خودت یک راه درست را صحیح و سالم طی کن بعد به بقیه بگو که پشت سرت قدم بر دارند.

زن سالار و زن سالاد!

 

زن مسلمان در سایه تعهد، "اقیانوس کبیر" است برای زندگی و "اقیانوس آرام" است در طوفان حوادث روزگار؛ "دماغه امید" است در مشکلات طاقت فرسا و "دریای سرخ" است در راه حفاظت از کیان دین و عفاف.

زن غیرمتعهد، "اقیانوس منجمد شمالی" است برای همسرش، "دریای سیاه" است برای خانواده.

زن مسلمان، "لاک" خودپرستی بر پشت ناخن وجدانش قرار نمیدهد و "لاک پشت" بی حیا نمی شود.

زنان از وقتی که روسری های "سُرسُری" خود را "سَرسَری" به سر گذاشتند و در "سی نما" در خیابان نقش "بازی" کردند و لباسهای هفت رنگ پوشیدند بازیگر نقش "بوقلمون سلطانی" شدند.

کسی نمی گوید موهای زن نباید "لَخت" باشد بلکه می گویند در نظر نامحرم نباید "لُخت" باشد. آنها که برای "روسری" ارزش قائل نیستند دنبال "توسری" اند.

زن مسلمان باید ساکن روستای "کله بست" باشد، بچه هایش در "شیرگاه" بزرگ می شوند و با "تربت حیدریه" انس می گیرند.

زن مسلمان "تب ریز" بچه ها و "زنجان" شوهرش است. زن مسلمان، "گنبد" عرفان است در "مسجد سلیمان". زن مسلمان، شهر "نور" است...

سید امیر شفیعی طبرستانی، سینمای قلم، 1380، انتشارات نسیم حیات

جای حامد زمانی خالی است

 

این روزها خیلی ها سراغ حامد زمانی را میگیرند. جای خالی او احساس میشود. در فتنه ها و چالش ها، صدای گرم و موسیقی حماسی او روح دوباره ای در جامعه دمیده و فریاد انقلاب را در گوشها به طنین می انداخت. حامد زمانی خودش هم به این دلتنگی ها واکنش نشان داد و البته گله کرد از کم لطفی هایی که توسط جریان خودی در حقش روا شده و باعث شد چند سالی را در غربت و عزلت بگذراند. در این باره پیش تر نیز مطالبی منتشر کردم و در همین وبلاگ به ناعدالتی در برخورد با او واکنش نشان دادم. امیدوارم حامد زمانی یکبار دیگر عرصه هنر و موسیقی را با آوای حیات بخش خود گرم و زیبنده نگه دارد.

در این میان اما هیچ کس سراغ حسین قدیانی را نمی گیرد. کسی دلش برای او تنگ نشده است. کسی هوس تکرار بدگویی ها و تندمزاجی ها و اهانتهایش را به بهانه انقلابی گری ندارد. جای حسین قدیانی اصلا خالی نیست مگر روزی که از زشت گویی هایش اظهار ندامت کند.

موسیقی روح افزای شمالی

 

به امید خدا قصد دارم از ظرفیت وبلاگ و سرویس آپارات برای نمایش بعضی فیلمها و کلیپهای مورد علاقه و گزارشهای تولیدی استفاده کنم. در نبود فضای اینستا این اقدام میتواند آلامی بر این فراق و فقدان باشد!!

البته کاش وبلاگ بیان در این سالها امکاناتی چون نمایش فیلم را هم به ویژگی های خود می افزود.

برای شروع، یک موسیقی زیبا و محلی مازندرانی را که روح و دلتان را زنده می کند بارگذاری کرده ام. لطفا از این لینک بازدید کنید:

https://www.aparat.com/v/KdUs9

 

کار تمیز فرهنگی با پول کثیف و نیّت آلوده؟!

 

"ممد نبودی ببینی" را هم آن اوایل می گفتند کلاس ندارد، نظمش درست نیست، قافیه اش کجاست؟ محتوایش خیلی عمیق نیست و...

می گفتتد یک آخوند پیرمرد حجره نشین مگر می تواند انقلاب کند بر ضد رژیمی که نظام سیاسی اش حساب و کتاب دارد، ابرقدرتی پشتش ایستاده و... حالا قیام کرد و پیروز شد مملکت داری علوم و فنونی دارد، دیپلماسی جهانی آدابی میخواهد و مقتضیاتی و ... خانه پرش دوسال دوام بیاورید.

جنگ را گفتند مگر یک مشت بسیجی آس و پاس که نهایت آموزششان ور رفتن با گلنگدن زنگ زده کلاش و خیز سه ثاینه است می توانند به جایی برسانند؟ صدام درست گفت که سه روزه خوزستان و هفت روزه تهران را اشغال خواهد کرد؛ اما از ورودی شلمچه تا پل نو که پانزده کیلومتر است را ده روز دست و پا زد برای پیشروی...

چشم موسسات نفت خور به ظاهر فرهنگی، در آمد از گیرایی سرودی که ارزش هنری اش به فهم کلیشه ای داوران جشنواره ای، قابل درک نیست؟

شما عادت کردید برای ساخت یک کلیپ کوتاه میلیاردی هزینه کنید، فاکتور بسازید، هوای بر و بچ را داشته باشید، خواهرزاده و برادرزاده هایتان هم از قِبَل کار فرهنگی تان که -باد به غبغب می اندازید و گاه همطراز جهاد و شهادت می نامیدش- نانی به کف آرند. زیدبازی تشکیلاتی را تقویت روحیه معنوی و انگیزه ساز میدانید. بولتن نویس هایتان دروغ فی سبیل الله را جهاد تبیین می نامند غافل از آن که تبیین اساساً یعی روشنگری و صداقت و با کذب و خالی بندی منافات دارد؛ کما اینکه ذات انقلاب اسلامی، تجسم نور قرآن است و با پلشتی و دروغ و منّیت سازگار نیست. انتظار نداشته باشید امام جمعه ای که آبشخور تأمین فعالیت های فرهنگی اش جیب مبارک و بی انتهای مفسدان اقتصادی است در مسیر انقلاب تأثیر مثبتی روی مردم داشته باشد؛ و آن مداح و هیأتی که بازیچه مافیای ثروت و قدرت است و آن منبری پیری که مقتل می خواند و آخر شب ناموس ساده و خنگ مردم را به بزم خصوصی مشروعش فرا می خواند...

کار برای انقلاب آدم انقلابی میخواهد؛

نه ببخشید!

کار برای انقلاب اسلامی، آدم انقلاب اسلامی میخواهد؛ از جنس همین بچه های بی نام و نشان.

نمی شود نام حاجی شهیدمان را سر دست بگیریم و کلامش را فریاد بزنیم: "باید به این بلوغ برسیم که دیده نشویم" و بعد هزار آرم رنگارنگ و بیلان کار بسازیم که آی چه نشسته اید "منم" که مکتب حاجی را ترویج می کنم!

این "من" لامصب را مهار نکنیم کارمان برکت ندارد. پول کثیف یا نیّت آلوده، ما را به جایی نمی رساند.

تعز من تشاء

دست به قلم بود. حجاب درستی نداشت. پول هم نداشت. آمد کاری با درآمدی اندک به دست گرفت تا کمک خرج خانواده نو پای خود باشد.

یکی وعده پول و شغل مناسب داد در ازای ...

گفت: من به همسرم وفا دارم و رفت.

دوستان، پولی تهیه کرده و هزینه شرکت او در دوره های هنری را متقبل شدند. از دل همان کلاس ها پایش به عرصه بازیگری باز شد.

به زودی سریالی مهم با نقش آفرینی پر رنگ او از سیمای جمهوری اسلامی پخش خواهد شد.

وضع مالی اش هم شکر خدا زیر و رو شد.

اسمش اصلا مهم نیست. خواستم یادآوری کنم خدا هوای انسان های مومن و پاک دامن را دارد و در همین دنیا دستشان را می گیرد.

 

«خیمه ی سبز وفاق»

 

ما ای رسول! امت قرآنی توأیم

اما چه سود؟ ننگ مسلمانی توأیم

 

بر زخم های دین تو مرهم گذاشتیم؟

یا زخم ها اضافه شد و کم گذاشتیم؟ 

 

دستان فتنه جوی یهودا قلم شده است؟

یا فتنه برکشیده و صاحب عَلَم شده است؟

 

شمشیرهای فتنه گری در کمین ماست

یا آنکه باز فتنه ی ابلیس، دین ماست

 

وقتی صدای فتنه به گوشت رسیده است

وقتی که تیغ دشمن ما آبدیده است

 

وقتی برای کشتن ما تیغ شان یکی است

دشمن یکی است، مکر خسان بی گمان یکی است

 

آیینه دار مکر شیاطین چرا شویم؟

آتش بیار معرکه ی کین چرا شویم؟

 

باید زنیم چنگ به حبل المتین دین

توحید را در آینه ی اولیا ببین

 

ایمان نیاوریم به آیین افتراق

مؤمن شویم بر دل بی کینه ی وفاق

 

با اتّحاد، کوه تر از کوه می شویم

یکپارچه مقاوم و بشکوه می شویم

 

جنگاورا! برابر دشمن مصاف کن

شمشیر نابرادری ات را غلاف کن

 

پایین بیاوریم تب افتراق را

بر پا کنیم خیمه ی سبز وفاق را!

 

مرحوم سید علی حسینی ایمنی

حجت الاسلام مرحوم سید علی حسینی ایمنی از نام آوران عرصه شعر و ادب در حوزه علمیه قم بود که چندی پیش بر اثر ابتلا به کرونا از بین ما رفت.

چقدر سهم تو از زخم و صبر بسیار است

 

حجت الاسلام سید علی حسینی ایمنی از ادیبان سرآمد و فضلای اهل قلم بود که اسفند ماه گذشته بر اثر ابتلا به کرونا در قم درگذشت؛ دوستی نازنین و طلبه ای خودساخته و عالم.

شعر زیر یکی از سروده های این عزیز درگذشته است:

 

در آسمان شرف ماهپاره زینب بود
به کهکشان صبوری ستاره زینب بود
اگر چه داغ فراوان به سینه سنگین داشت
برای درد دل خلق چاره زینب بود
شبی که بار سفر بست هستی حیدر
کسی که داشت دلی پر شراره زینب بود
کنار سجده و محراب و رستگاری عشق
کسی که خون به جگر شد دوباره زینب بود
شرار زهر به جان حسن که می افتاد 
کنار تشت و جگرهای پاره زینب بود
*
خدا مرا بکشد ! این مسیر دشوار است
چقدر سهم تو از زخم و صبر بسیار است
*
تو ایستادی و گودال در برابر تو
و شمر نعره زنان در پی برادر تو
به دست شمر سری بود از قفا بی تن
سر بریده ی خورشید بود یا سر تو؟
تو زینبی و فقط نیمی از تو زینب بود
غریب کرببلا بود نیم دیگر تو
نه ! اشتباه نوشتم - حسین نیم تو نیست
تمام بود و نبود تو بود دلبر تو
هجوم بارش خنجر به حلق اقیانوس 
چه کرد با دل پر درد و دیده ی تر تو!
*
خدا مرا بکشد! این مسیر دشوار است
چقدر سهم تو از زخم و صبر بسیار است
*
به روی خاک که افتاد پیکر خورشید
چه کرد خنجر یک گرگ با سر خورشید!
چه آتشی که به جان خیامتان افتاد
که پیش چشم تو شد شعله ور پر خورشید!
کجاست او که عمود خیام و سقا بود
کجاست - ساده بگویم - برادر خورشید؟
پلیده پنجه ی نامرد و سیلی شیطان
چه کرد با گل رخسار دختر خورشید!
شکست قلب قلم٬ شاعر از نفس افتاد
- هجوم این همه شیطان به خواهر خورشید؟!
*
خدا مرا بکشد! این مسیر دشوار است
چقدر سهم تو از زخم و صبر بسیار است!
*
اگر چه زخم دلت را گریستی بانو!
تو کوه ماندی و باید بایستی بانو!
به رغم این همه توفان و تازیانه ی زخم
چه با صلابت و نستوه زیستی ٬ بانو!
چقدر در نفست صبر زندگی دارد
ببینم آیا ایوب نیستی٬ بانو؟
تمام کوفه و شام است در اسارت تو
اگر به خطبه سرایی بایستی٬ بانو؟
چگونه شعر بگویم تمام زینب را
در ابتدای تو ماندیم٬ کیستی بانو؟
*
خدا مرا بکشد! این مسیر دشوار است
چقدر سهم تو از زخم و صبر بسیار است!
*
مرحوم سید علی حسینی ایمنی

 

بهاییت، وهابیت و لیبرال ها بر ضد چاووشی

 

آیا خبرگزاری فارس و صدا و سیما و ... که برای دفاع از رضا رشیدپور سر جریان افشاگری دستمزدها سنگ تمام گذاشتند حاضرند اینجا که پای اهل بیت در میان است از محسن چاووشی هم حمایت کنند؟

هجمه سنگینی از طرف عناصر واداده دشمن شروع شده تا دیگر هنرمندی جرات نکند برای اسلام و اهل بیت قدم بر دارد.

دغدغه و خالی بندی!

 

همین امروز بهروز بقایی، بازیگر دوست داشتنی سریال خانه سبز مصاحبه کرده و از این که از سوی هم صنفی های خودش فراموش شده زبان به گلایه گشود.

همین تازگی غلامحسین لطفی، بازیگر و مجری محبوب و طنز پرداز سینما و تلویزیون مقابل دوربین رسانه اشک ریخت و از دست همکارانش شکوه داشت که چرا کسی حالی از او نپرسیده است.

پرویز بهرام، گوینده و دوبلور استثنایی کشورمان که فوت کرد نیز همسرش در مصاحبه ای بیان داشت که در دوره بستری و درمان او کسی سراغش را نگرفته است.

داریوش اسد زاده که به رحمت خدا رفت با آن همه سابقه هنری و سطح علمی که او را در شمار چهره های ماندگار عرصه هنر ایران قرار داده حتی یک تسلیت خشک و خالی از جماعت سلبریتی پرادعا منتشر نشد. جهانگیر جهانگیری هم که فوت کرد خیلی ها در مراسمش غایب بودند. خانه سینما کیلویی چند؟!

حالا ترحیم و تسلیت امثال سلحشور و درّی و ... بماند.

الغرض این آدم های جوّگیری که اکنون ژست دلسوزی برای اصحاب هنر و همکاران و هم صنفی های خود می گیرند و به بهانه پاسخ یک مجری به فلان کارگردان و هنرپیشه دو تابعیتی رگ گردنشان باد می کند مشتی دروغگوی فرصت طلب هستند که دغدغه هر چه را داشته باشند دلشان لااقل برای هنر و هنرمند نسوخته است.

در حاشیه مخالفت با ساخت یک سریال تلویزیونی

خدا رحمت کند امام را که هم فیلسوف بود هم عارف هم شاعر هم فقیه هم مفسّر هم سیاستمدار

خدا حفظ کند مقام معظم رهبری را که هم عارف است و ادیب و فقیه و مفسّر و سیاستمدار

خیلی از شخصیت های علمی و فرهنگی را بعضی ها قبول دارند و بعضی هم نه. مهم این است که اگر قرار شد آنها را به جامعه معرفی کنیم از چه زاویه ای به زندگی و شخصیت شان بپردازیم، امیرکبیر باشد یا شهریار و ...

نظر مقام معظم رهبری درباره مولوی مشخص است.

بزرگوارانی که با ساخت سریال شمس تبریزی مخالفت می ورزند خوب است نگاهی هم داشته باشند به تعریف هنر و نیز جامعیت فکری رهبری انقلاب و همچنین بایسته های فرهنگی که دفع هویت ستیزی بیگانه را ضروری می سازد و ...

الغرض بگذاریم مملکت با یک رهبر و با یک تدبیر و سلیقه اداره شود.

هنرمندی که به کشورش وفادار بود

 

مرگ داریوش اسد زاده چیزی شبیه مرگ ضیاءالدین درّی بود مدفون در زیر غبار بی توجهی صنف سینماگر که گاه به خاطر مرگ یک گربه، زمین و زمان را به هم دوخته و یا به خاطر برخورد با یک هنرمند دست چندم سیاسی و وابسته، یقه لباسشان را چاک می دهند.

داریوش اسد زاده نشان درجه یک هنر را از رییس جمهور وقت کشورمان دریافت کرده بود. دکترای ادبیات هنر را داشت. علاوه بر نقش های متعدد و تجربیات موفق هفتاد سال حضور در تئاتر و سینما و تلویزیون، صاحب کتاب و تألیف و آثار مکتوب پژوهشی درباره هنر نیز بود.

با این که سال ها در آمریکا زندگی کرد؛ اما آمریکایی نشد و هویت فاخر ایرانی خودش را تا آخر حفظ کرد و هر جا عرصه بیان و قلم دستش می آمد ایران سرافراز را با عرت و افتخار یاد می نمود. در جریان ساخت فیلم قلاده های طلا به رغم فشار مافیای سینما که خواستار لغو قرداد و انصراف او  از نقش آفرینی در این فیلم سیاسی وطن پرستانه بودند، با بازی موثر خود بر جذابیت این اثر ضداستکباری افزود.

نمی دانم کدام یک از عوامل فوق باعث بی توجهی مدعیان روشنفکری و انسان دوستی و هنر پرستی نسبت به این چهره ماندگار هنر کشور گردید؛ اما از حق نگذریم جماعت غافل از آخرت، مودت و برادری و انسانیت را هم در حد یک نقش موقّت و بازی زودگذر می نگرند.