بازی با سر

نظام خدمت سربازی نیاز به تغییر و اصلاح اساسی دارد چه در باره طول مدت آن، چه درباره کیفیت، فضای فرهنگی، عدالت و ...

البته گویا نمایندگان مجلس حق دخالت در چنین موضوعی را ندارند درست مثل حق دخالت در تغییر نظام آموزش، سیاست خارجه، نرخ بنزین و ... باید از مسئولانی که درباره سربازی تصمیم میگیرند پرسید فرزندان خودتان کجا و چطور خدمت کرده اند؟ کما اینکه از کسانی که درباره میزان حقوق کارگر و کارمند و طلبه و ... تصمیم میگیرند هم باید پرسید درآمد خودتان چقدر است؟!

روزنامه اعتماد پیرامون اخبار تلخی که گاه از بعضی سربازخانه ها منتشر میشود یادداشتی منتشر کرده که با هم می خوانیم:

 

به نظر می‌رسد اولین اقدام عاجل و فوری، غربالگری سربازان در بدو ورود به یگان‌های تابعه توسط روانشناس متبحر است.

 

«در حاشیه چند اتفاق ناگوار در سربازخانه‌ها» عنوان یادداشت روزنامه اعتماد به قلم محسن نعیمی‌زاده است که در آن آمده: این روزها با اخبار متعددی در مورد قتل و خودکشی بین سربازان وظیفه نیروهای مسلح مواجه هستیم. اخباری به ‌شدت تلخ و تکان‌دهنده که دل هر شهروند این مرز و بوم را به درد می‌آورد. از یک سو به دلیل موقعیت ضارب که در حال گذراندن خدمت سربازی خود است و از سوی دیگر به دلیل مرگ گروهی دیگر از سربازان که آنها نیز موقعیتی مشابه با سرباز ضارب را دارند. این نوشته قصد موشکافی قضیه و بررسی علل به وجود آمدن این پدیده را ندارد، چراکه این اتفاق و موشکافی مستلزم دخالت نهادهای علمی مختلف و نظرات دانشمندان حوزه‌های مختلف است، اما آنچه در نگاه نخست نگران‌کننده است، وجود یک ساختار فروپاشیده ذهنی است که باعث به وجود آمدن این قبیل مشکلات می‌شود. ساختاری معیوب که می‌توان هزاران دلیل برای به وجود آمدن آن عنوان کرد. سبک‌های تربیتی غلط، خانواده از هم گسیخته، وجود برخی اختلالات روانی، زندگی عاطفی افراد، اعتیاد و شرایط ناهنجار فرهنگی و اقتصادی تحریک‌کننده، از جمله دلایل مهم چنین وقایع اسف‌انگیزی هستند.حال و با توجه به تفاوت‌های فردی بین هر کدام از سربازان و همچنین دارا بودن یک نوع ویژگی شخصیتی بین آنان، مدیریت آنها را برای متولیان امر، به ‌شدت سخت کرده است.

 

توجه به دلایل مطرح شده در سطور بالا می‌تواند تا حد زیادی از وقوع این‌گونه اتفاقات جلوگیری کند.اما آیا اقداماتی از این نوع می‌تواند به تنهایی راه چاره‌ای برای این مشکل محسوب شود؟ یقینا پاسخ به این سوال منفی خواهد بود.به نظر می‌رسد اولین اقدام عاجل و فوری، غربالگری سربازان در بدو ورود به یگان‌های تابعه توسط روانشناس متبحر است. اقدامی که هم‌اکنون در بسیاری از یگان‌های مختلف نیروهای مسلح در حال اجراست، اما به نظر می‌رسد که این استراتژی باید با تغییرات هدفمندی همراه شود تا ضریب افزایش خطر را کاهش دهد. از اقدامات بعدی که می‌توان برای کاهش وقوع این‌گونه حوادث ذکر کرد، آگاه‌سازی افراد دخیل و مرتبط با قشر سربازان، مانند خانواده‌ها و فرماندهان در خصوص ویژگی‌های شخصیتی مرتبط با این سن و سال و همچنین نحوه برخورد با آنان است. برخوردی که می‌تواند با کمی مهارت و چاشنی احترام، از گرفتن تصمیمات هیجانی و ناگهانی جلوگیری به عمل آورد. بر کسی پوشیده نیست که نقش روانشناسان در این بین، بسیار مهم و حیاتی است. روانشناسانی که می‌توانند با حضور موثر و مفید خود در یگان‌های سربازی، تاثیرات مثبتی بر ساختار روانی سربازان وظیفه و کادر فرماندهی گذاشته و شرایط را به نحوی مدیریت کنند که ما با کمترین میزان آمار خودکشی یا دگرکشی مواجه شویم. البته نباید از وجود هزاران هزار محرک دیگر هم که می‌توانند بر ساختار فکری و روانی افراد اثرگذار باشند، غفلت کرد. مسوولان مربوطه در این حوزه و مناصب تصمیم‌گیرنده، باید دست به اصلاحات اساسی زده و رویه این موضوع را تا حد ممکن و با توجه به نیازهای کشور تغییر دهند. تغییراتی که به نوعی فراگیر باشد تا بتواند همه شرایط را در نظر گیرد.این تغییرات می‌تواند مربوط به نحوه به کارگیری نیروهای انسانی یا بحث سخت‌افزارها و امکانات لازم برای خدمت سربازی باشد. به امید روزهایی که شاهد این‌گونه حوادث و تلخی‌ها نباشیم.

خدا کند کسی تنها نماند

 

سر چهارراه حجتیه، پشت درخت کنار پیاده راه، روی نیمکت بتونی، دختر و پسری نشسته اند جیک در جیک هم صحبت میکنند و هر چند ثانیه از ترس نگاهی به اطراف می اندازند. سنشان می خورد به بیست و دو سه سال.

سر ورودی بازار، روی سکوی کنار پاساژ، دختر و پسر دیگری سرشان در گوشی هم هست و باز هم با احتیاط، اطراف را نگاه می کنند. سن آنها هم میخورد به دور و بر بیست.

شب هم وانت سبزی فروش آمده است سر چهارراه. سبزی فروش جوانی قد بلند با لهجه آذری و صدایی غرّاست. دختر جوانی آمده است برای خرید سبزی. گویا چندباری همدیگر را دیده اند. دختر که دارد می رود سبزی فروش صدایش می زند: خانم یک لحظه! دختر برمیگردد چادرش را درست میکند و نگاهش را به زمین می دوزد. انگار می داند قرار است چه بشنود. من در حال عبورم اما صدای جوان سبزی فروش نیمتواند کوتاه باشد. 

- خانوم! یه سوال از شما دارم. مجرد هستید؟

دختر چیزی نمی گوید یا لااقل من که نمیشنوم.

- به خدا ما ناموس سرمون میشه. میخواستم اجازه بفرمایی بیام خواستگاری...

رد شدم. بقیه ماجرا را نمی دانم. اما برای هر شش نفری که آن یکی دو ساعت دیدم دعا کردم. دعا کردم به هم برسند و سرکاری و فیک نباشند. دعا کردم اگر به هم رسیدند خوشبخت و عاقبت بخیر باشند.

خدا طبع انسانها را بر مبنای گرایش به زوجیت آفریده. شرایط دنیا به گونه ای پیش رفته که موانع مادی منجر به افزایش سن ازدواج و بالطبع افزایش میزان گناه در جوامع گردیده است. خدا کند جوانها به خصوص دخترها که معمولا خوش قلب تر و عجول تر هستند راحت سر کار نرفته و بازی نخورند. خدا کند صداقتها بیشتر شود. خدا کند همه جوانها خوشبخت و عاقبت به خیر شوند.

تشکر از ستاد کل

تصمیم به کاهش سه ماه از مدت خدمت سربازی تصمیم درستی بود که به عنوان یک مطالبه گر این عرصه بر خود لازم میدانم نسبت به آن قدردان باشم هر چند کافی نیست اما نشان داد که بالاخره از ستاد کل نیروهای مسلح هم میتوان مطالبه داشت و تا حدودی به نتیجه رسید.

جوانها بعد از تصیل درست در سنی که آماده تشکیل خانواده میشوند باید دوسال را در خدمت سربازی بگذارنند که بر اساس آمارهای موجود گاه عوارض روانی غیرقابل جبرانی برایشان به همراه داشته است.

کسی مخالف ضرورت وجود دوره خدمت سربازی نیست اما در شرایط صلح، این حجم زمان برای گذراندن دوره سربازی غیر ضروری و آسیب زا است. گاه دیده میشود جوانهای تحصیل کرده در کارهایی به کار گرفته میشوند که با شخصیت آنها فرسنگها فاصله دارد مثل تمیز کردن میز مسئول مافوق و ... حالا جالب است تا همین سالهای اخیر، حقوق مصوب قانونی سربازها هم به آنها پرداخت نمیشد که نگاه بسیار بدی را در جوانان نسبت به عدالت در نظام اسلامی ایجاد میکرد. شکر خدا این معضل نیز مدتی است که رفع شده است.

به نظر من همچنان میتوان نسبت به کاهش مدت سربازی تصمیم گرفت و بخشی از ظرفیت اجتماعی و اقتصادی کشور را اینقدر معطل نگاه نداشت.

نکته دیگر بی عدالتی در تقسیم نیروی سرباز است. گاه دیده میشود بچه های مسئولان در مناصب اداری به خدمت می پردازند و جوانهای بی کس و کار در مرزها یا نقاط پرخطر به کار گرفته میشوند که این موضوع نیز مناسب شخصیت حاکمیت دینی نیست. بعضی کارها اساسا در توان یک جوان غیرنظامی نیست مثل انتقال مجرمین خطرناک به دادگاه یا درگیری مسلحانه با اشرار و ... که متأسفانه هر ازگاه خبر حادثه ای ناگوار در این خصوص منتشر میشود و کسی هم نسبت به آن پاسخگو نیست.

با توجه به ضرورتهای غریزی و فرهنگی موجود، هر آنچه بتواند سن ازدواج جوانان را به حد تعادل و معقول برساند باید مورد بررسی قرار بگیرد. مقام معظم رهبری پیشتر در خصوص لزوم حذف دروس غیرضروری در مدارس و دانشگاهها تذکر داده بود که ظاهرا هنوز مورد توجه مسئولان ذی ربط قرار نگرفته است.

به بهانه پایین کشیدن دیوارنگاره کلام رهبری

 

حاکمیت اول، نظام مشروع امت و امامت است، رابطه دلی و آرمانی بین حزب الله با ولی فقیه که خود منتقد اوضاع جاری بوده و بر مبنای اصل مترقی امر به معروف و نهی از منکر در تکاپوی اصلاح امور و اجرای منویات دین هستند. از نگاه نظام اصیل و مشروع دینی منطبق بر فرامین رهبری، ما در عدالت اجتماعی عقبیم، بانکداری ما اسلامی نیست، مبتلا به تبعیض در نظام آموزش هستیم، انتقاد از مسئولان جائز بوده و مهمترین مصداق امر به معروف و نهی از منکر است، قوه قضاییه باید با دانه درشتها برخورد قاطع کند، طرحهای صنعتی باید پیوست محیط زیست داشته باشند، خودرو سازی ما مناسب شأن مردم نیست، جبهه فرهنگی انقلاب باید تقویت شود، سبک زندگی مسئولان و مردم باید دینی و ملی باشد، فضای مجازی نباید در اختیار دشمن قرار بگیرد، رانتخواری، حقوقهای نجومی و شکاف طبقاتی منافی اهداف انقلاب است و...

اما حاکمیت دوم که تنیده در ذیل چتر تبعیت از حاکمیت اول بوده و در بزنگاه اداره امور به زور تزویر، اهداف انقلاب را وارونه جلوه داده و بین نظام اسلامی و انقلاب اسلامی شکاف ایجاد کرده و منفعت طلبی و باندبازی را بر مصالح عموم ترجیح داده و آموزه های نظام سرمایه داری غرب را از باورهای دینی و مطالبات رهبری و ارزشهای جامعه مهمتر میداند موافق شکاف طبقاتی است، جلوی اصلاح نظام بانکی را میگیرد اجازه برخورد با مافیای کنکور را نمی دهد، برخورد با دانه درشتهای مفسد اقتصادی و مقابله با ویژه خواری و آقازاده بازی را از محور برنامه های نظام خارج می سازد و... ذیل نقاب اسلام و انقلاب با پرونده سازی برای منتقدان حزب اللهی و از گردونه خارج کردن دلدادگان حقیقی ولایت فقیه، با دستکش مخملی قانون، راه را برای غربی سازی ایران و تحریف حقایق و خاستگاه انقلاب جهانی مستضعفان و ایجاد ناامیدی در آزادی خواهان عالم هموار می سازد.

اگر دلتان برای جهاد تبیین می تپد، اگر دنبال روایت اول هستید، اگر می خواهید مقابل تهاجم فرهنگی بایستید اگر مخالف انحراف در نظام هستید، اگر دغدغه رهبری را دارید، اگر میخواهید فتنه های مستمر را ریشه ای دفع کنید، اگر دلتان برای خون شهدا می تپید با حکومت دوم مقابله کرده و آنها را رسوا نمایید. راه هم کاملاً مشخص است. فهرستی از مطالبات رهبری تهیه نموده و از کوبیدن چوب اهمال و کم کاری و غفلت و وادادگی بر سر مسئولان خودباخته هراسی نداشته باشید.

بازی با جان مردم در فقدان نظارت

 

در ماجرای اپلیکیشن طاقچه کاشف به عمل آمد این نرم افزار عملا مجوزی برای فعالیت نداشته و معلوم نبود اگر کار به انتشار تصاویر کشف حجاب متصدیان آن نمی رسید اساسا برخوردی با آن صورت می گرفت یا نه. که البته در نهایت برخوردی هم صورت نگرفت.

چند سال پیش موسسه مالی اعتباری فرشته جیب ملت را زد. مردم که سر و صدا کردند بانک مرکزی اعلام کرد این موسسه اصلا مجوز فعالیت نداشته!

نگاه کنید شما را به خدا یک زیر پله ای در پاساژ بخواهد فندک پر کند مجوز نداشته باشد پلمپ میشود، وانتی ته محل بایستد پرتقال بفروشد جمعش می کنند دهها شعبه بانکی با تابلو و سر و صدا کل کشور بساط راه می اندازد بعد که پول مردم را خورد می گویند این اصلا مجوز نداشته است.

نظارت بر قیمت گذاری و ارائه کالاها هم همینطور است. اغلب برنجهای ده کیلویی که از فروشگاههای زنجیره ای میخرید حداقل پانصد الی هفتصد گرم کم دارند. می دانم دلتان پر است و حالا میخواهید کلی مثال دیگر ردیف کنید که فقدان نظارت چه خاطرات بدی را فروشگاهها و آموزشگاهها و امور خدماتی و درمانی و ادارات و ... برایتان رقم زده است اما یک لحظه صبر کنید. این خبر را بخوانید که نبود نظارت چه بر سر جان مردم می آورد:

معاون امور شعب انجمن داروسازان به روزنامه قدس خبر داده که فردی صاحب ۴۰ داروخانه در تهران است که قاچاق دارو می‌کند!

به گفته محمد خلیلی، معاون امور شعب انجمن داروسازان ایران در سال‌های اخیر علاوه بر خانواده بهایی که به‌تازگی از سوی وزارت اطلاعات اعلام شده، خانواده دیگری هم وجود دارد که با خرید بیش از ۴۰داروخانه در تهران، این داروخانه‌ها را در تملک خود دارند و داروخانه اسماً به نام داروساز است اما وی هیچ‌گونه قدرت نظارت بر داروخانه را ندارد و سرمایه‌گذار به‌راحتی بدون هیچ نگرانی، دور از چشم داروساز اقدام به فروش آزاد دارو و قاچاق آن می‌کند و هیچ نامی از خود به‌جا نمی‌گذارد. در چنین شرایطی علاوه بر تجاوز به حقوق مردم، اعتبار داروسازان کشور نیز زیرسؤال می‌رود.

خلیلی می‌گوید: هم اکنون داروسازانی هستند که خارج از کشور زندگی می‌کنند و مجوز داروخانه آن‌ها در تملک افراد غیرمتخصص است اما متأسفانه سازمان غذا و دارو و معاونت‌های دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور نظارت دقیقی بر این موضوع ندارند.

پول با ما چه میکند؟

پول البته به معنای تفکر پول پرستی و سودجویی و منفعت طلبی به هر قیمتی، چه بر سر اندیشه و تمدن دینی می آورد؟

پولدارها رابطه بهتری با بانکها دارند. خودشان هم بانک تأسیس میکنند و اقتصاد مملکت را در چنبره دلال بازی و واسطه گری و تورم زایی فرو میبرند.

پولدارها از این نظام آموزشی استقبال میکنند. خودشان مدرسه و دانشگاه غیرانتفاعی و کلاس های کنکور راه می اندازند. برای خودشان به راحتی مدرک علمی جور میکنند. رتبه های برتر کنکور هم مال فرزندان آنان است.

پولدارها وارد عرصه تبلیغات می شوند. صدا و سیما و شهرداری ها به پول نیاز دارد. پولدارها از این شکاف برای تغییر ذائقه مردم و برهم زدن فرهنگ قناعت و صرفه جویی و ایجاد میل به سمت زیاده خواهی و مصرف گرایی و طغیانگری بهره می برند.

پولدارها برای فروش بیشتر نیازمند ورود مستقیم به عرصه ورزش و هنر و رسانه هستند. تولیدات شبکه خانگی و سینمایی مبتنی بر حمایت بخش خصوصی، برای جلب توجه بیشتر به استفاده از صحنه های مهیّج جنسی روی می آورند. تیمهای ورزشی از مدیران فاسد بهره می گیرند. رسانه های مورد حمایت پولدارها حقیقت را وارونه جلوه داده و به دفاع و عادی سازی فرهنگ چپاولگری می پردازند.

پولدارها نیاز به مناطق آزاد گردشگری دارند. مدیریت این مناطق برای رغبت افزایی در این جماعت، باید از بعضی حریمهای فرهنگی عقب نشینی کند.

پولدارها با استفاده از منافذ شرعی (وجوهات، وقف، هیات داری و...) به بعضی ائمه جمعه و جماعات و مداحان نزدیک میشوند و در قالب فعالیت دینی یا خیریه از نفوذ آنها برای ایجاد حاشیه امن در پرونده هایی مثل زمین خواری و جنگل خواری و ... بهره می گیرند.

پولدارها شهرکهای ویلایی امن در کنار دریا تأسیس میکنند، باستی هیلز می سازند، مجتمع های تجاری لوکس راه می اندازند. با راه اندازی فروشگاههای زنجیره ای و تبانی با کارخانه دارها در غیاب نظارت دولت، به افزایش سرسام آور قیمت از طریق درج مبالغ بالا بر روی اجناس و ارائه تخفیفهای صوری اقدام می کنند.

پولدارها تخلفات ساختمانی شان را با ماده صد جبران می کنند. پرونده تخلفات و اتهامات قشر پولدار از دادگاه کیفری به بخش حقوقی منتقل گردیده و کسی از سرنوشت آن مطلع نمی شود.

پولدارها بیمارستان تآسیس می کنند. کادر درمان بیمارستانهای دولتی بی انگیزه می شوند. مردم از مراجعه به بیمارستانهای دولتی پشیمان می شوند.

پولدارها وارد ستادهای انتخاباتی می شوند و نماینده انتخاب می کنند. آنها از این مسیر بر اجرای قانون و یا اصل قانونگذاری تأثیر می گذارند. در عزل و نصبها دخالت میکنند.

و...

مردم مانور تجمل و قدرت نمایی پولدارها را در سطح جامعه می بینند و آه می کشند. بعضی ها دچار سرخوردگی و بدبینی نسبت به نظام می شوند. بعضی هم تلاش میکنند از قافله عقب نمانده و خودشان را به آنها برسانند. طبقه نوکیسه اینچنین شکل می گیرد. بعضی مسئولین هم از همین قشر مردم هستند که تلاش میکنند از فرصت میز برای ارتقای طبقه اجتماعی خود استفاده کنند. ورود به عرصه سودجویی و تعارض منافع به همین صورت اتفاق می افتاد. سیاستهای بخش تولید، ساخت مسکن، خودرو، درمان و... تابع منافع قشر خاص می گردد. ضعفا بیش از پیش له می شوند. ارزشهای اجتماعی و نظام حاکمیتی دین به انزوا می رود.

نظام سرمایه داری بر ما چیره شده است؛ تصور می کنیم که دنبال عدالتیم. اگر پیام عاشورا (امر به معروف و نهی از منکر) و فرهنگ ایثار و جهاد و شهادت (عدالت اجتماعی) را احیا نکنیم بازنده ایم.

ناامیدی از نظام خوب است یا بد؟!

بعضی از نیروهای انقلابی به اینجا رسیده اند که نظام عمدا دنبال قطع کامل نرم افزارها و شبکه های ارتباطی مخرب مجازی بیگانه نیست و در حالیکه میتواند با کاستن از پهنای باند اینستاگرام و... مانع از فعالیت فیلترشکن ها شود با چشمداشت به درآمد حاصل از فروش اینترنت و افزایش مصرف سودآور آن که ناشی از اجرای ناقص برنامه فیلترینگ است نسبت به حذف کامل شبکه های مذکور اقدام نمیکند.

بعضی از بچه های حزب اللهی به این نتیجه رسیده اند نظام همانطور که در اجباری نمودن قانون استفاده از کمربند ایمنی و استفاده از ماسک و... محکم ایستاد میتواند در نظارت بر قانون عفاف و حجاب نیز محکم بایستد اما با توجه به رویکرد انتخاباتی و سیاسی جناحها به صرف ایجاد درگیری بین لایه هایی از مردم و مشغول سازی ملت به هم اکتفا نموده و هیچ برنامه و عزم خاصی چه در زمینه فرهنگی و چه در زمینه انتظامی برای کنترل وضعبت بغرنج جامعه ندارد. جالب آنکه برخلاف فتوای مراجع، اجازه ورود بانوان برای تماشای مسابقات ورزشی مردان نیز صادر شده است.

عده ای از بدنه نیروهای انقلاب به اینجا رسیده اند نظام از ماجرای درگیری بر سر مساله حجاب خیلی هم متضرر نشده است. ماجرای مهسا امینی بلافاصله بعد از افشای پرونده محیرالعقول اختلاس فولاد مبارکه بوده که حتی اگر بپذیریم در بخشهایی از این گزارش اغراق صورت گرفته سرنوشت بخشهای غیراغراق آمیز پرونده در هاله ای از ابهام فرو رفته است. جسته و گریخته خبرهایی از تبرئه بعضی از چهره های شاخص متهم در پرونده های اقتصادی نیز به گوش میرسد. نظامی که توانست ظرف دو سه روز جمعیت عظیم معترضان فتنه 88 که از میدان آزادی تا میدان امام حسین را مملو از حضور میلیونی خود ساخته بودند کنترل نماید در کنترل اوضاع اغتشاش توسط چند جوانک فریب خورده که با اولین سیلی به گریه و ندامت می افتادند تعلل ورزید و در این اثنا سود سرشاری از افزایش قیمت ارز و طلا، حاشیه رانده شدن مطالبات اصلی مردم مستضعف و ... به دست آورد!

فارغ از میزان صحت و سقم این تحلیل ها بیم آن می رود بدنه ای از نیروهای ارزشی به مرور با عبور از دولت و نظام، عملا تبدیل به اپوزیسیون حزب الله! گردیده و صف جدیدی از مطالبه گری فرا حاکمیتی را تشکیل دهند.

اصل این سخن که رقبای رییسی و نفوذی های دولت قبل از خالی شدن بدنه حامیان وی خوشحال میشوند سخن بیراهی نیست و البته دولت رییسی نیز عملا نشان داده از هوش و ذکاوت لازم برای کنترل اوضاع و برنامه ریزی فرهنگی برای تغییر در شرایط موجود بهره چندانی ندارد.

اما میشود به موضوع از زاویه ای دیگر نیز نگریست.

بر اساس ادبیات رایج در کلام مقام معظم رهبری، بین نظام اسلامی (امت و امامت) با نظام دیوانسالار (قوای مجریه و مقننه و...) تفاوت وجود دارد. آنچه که در تقسیم بندی راهبرد کلان تحقق تمدن اسلامی نیز در کلام رهبری مشهود است ما اگر چه به نظام اسلامی (اصل حاکمیت دینی، ولایت فقیه و آرمانگرایی اسلامی) رسیده ایم ولی هنوز شاهد تحقق دولت اسلامی (مجموعه قوا و ساختار دیوانسالار کشور) نبوده ایم.

مقام معظم رهبری که بارها بر ضرورت برافراشته نگاه داشتن علم مطالبه گری تأکید داشته اند خود بالاترین مطالبه گر از مسئولان تنبل و انقلاب گریز و فراری از عدالت است. ضرورت امر به معروف و نهی از منکر در حوزه مسئولان، مقابله با شکاف طبقاتی، نفی تجمل طلبی، لزوم تحقق عدالت اجتماعی، ضرورت رفع بی عدالتی در نظام آموزش، برخورد با حقوقهای نجومی، تعقیب قانوندانهای قانون شکن، ایجاد کرسی های آزاداندیشی، سر و ساماندهی به صنایع داخلی و ارتقای کیفیت اسف بار خودروسازی و... نمونه هایی از خط و مشی ترسیمی رهبر متفکر انقلاب برای جریانهای انقلابی و عدالتخواه است که البته هیچگاه بر مذاق مسئولان در سطوح مختلف از جمله شورای سیاستگذاری ائمه جمعه، شوراهای تأمین و ... خوش نیامده است.

به نفع نظام اسلامی و جریان اصیل انقلابی است که مطالبات دینی را فراتر از مقوله حجاب به گفتمان و فرهنگ عمومی تبدیل نمایند. قطعا بر سر مساله حجاب کوتاه نخواهیم آمد اما حجاب تنها بخشی از برنامه و مطالبه دین از حاکمیت است. ضرورت اصلاح ساختار اقتصادی، نفی تبعیض و رانتخواری، ایجاد بستر مناسب برای رشد فرهنگی و تعالی جامعه، برخورد با دانه درشتهای مفسد، توجه به گسترش عدالت اجتماعی، حمایت قاطع از مستضعفین و ... بخش های دیگری از آموزه های مکتب جامع و جهان شمول اسلام است که تجربه نیز ثابت نموده داعیه داری در برافراشته نگاه داشتن مجموعه مطالبات دینی و عدم نگاه موضعی و سطحی و گزینشی به احکام دین منجر به جلب اعتماد مردم و تحکیم پایه های حاکمیت اصیل اسلامی خواهد گردید.

ناامیدی از نظام اداری کشور، همان طور که بعضی مسئولان میز خود را مساوی با نظام دانسته و حفظ آن را از اوجب واجبات می شمارند اگر به این معنا باشد که هر کس که دغدغه دین و انقلاب و ولایت دارد خودش را متولی اندیشه نظام اسلامی دنسته و در پیگیری احکام و معارف اجتماعی دین منتظر مسئولان نماند، با ارزش و سازنده خواهد بود.

ته ماجرای مطالبه گری حجاب به کجا می انجامد؟

 

مدتی است اقشار متدین جامعه با اعتراض نسبت به ولنگاری های فرهنگی رایج در قالب بدحجابی که مدتی است بیش از گذشته در انظار عموم مشاهده میشود از دولت و قوای حاکمیت خواهان برخورد و اصلاح امور هستند.

اینکه رعایت حجاب، تنها مطالبه جریان عدالتخواه و انقلابی نیست و متدینین انقلابی در کنار مقابله با معضل بدحجابی خواهان برخورد با بی عدالتی و تبعیض و شکاف طبقاتی و رانت و ... هم هستند نیاز به یاداوری نیست.

اینکه حجاب، مقدمه عفاف است و نظام اسلامی به عنوان بستر ساز رشد معنوی و کمال انسانی در جامعه، مکلف به هموار نمودن مسیر اصلاح و رفع زمینه های ترویج گناه است و در این راستا باید نظام تربیت و آموزش را به گونه ای ساماندهی کند که سن ازدواج و فرهنگ و رسوم مربوط به آن مورد بازنگری قرار گرفته و به مبانی دین نزدیکتر شود هم بارها مورد تأکید قرار گرفته و در جای خود مهم و شایسته توجه است.

اما

حجاب به عنوان پرچم دین و نماد تبلور حاکمیت دینی هیچ گاه نباید مورد مسامحه مسئولان ذی ربط قرار بگیرد.

می ماند این مساله که مجموعه اعتراضات اجتماعی مربوط به مطالبه برخورد با بد حجابی و گسترش فرهنگ لاابالی گری در نهایت قرار است به کجا برسد؟

یک وجه این اعتراض در دایره اصلاح و تکمیل قوانین و جدیت در فعالیتهای فرهنگی و معرفتی است که قطعا باید اهتمام بیشتری از سوی مسئولان را به دنبال داشته باشد.

یک وجه دیگر این اعتراضات همانا در خصوص ضرورت مواجهه انضباطی و میدانی با پدیده منحط بی حجابی است که روی سخن دقیقا در همین مورد است.

به گمان شما فشار بر حاکمیت برای کنترل وضع ناهنجار جامعه به کجا می انجامد؟

جز این است که مسئولان به منظور ساکت نمودن صدای معترضان با وعده جدیت در این امر، در نهایت نیروی انتظامی را متولی اصلاح و برخورد انضباطی با مروجّان بی عفتی معرفی خواهند نمود؟

با خودمان که تعارف نداریم؟ با شناختی که همه ما از بضاعت این نهاد داریم اصولاً قابل تصور است نیروی انتظامی به تنهایی قادر به کنترل وضع بی حجابی در جامعه باشد؟ حالا ضعف انگیزه بعضی عناصر این نیرو و یا ناآشنایی بعضی مأموران با نحوه برخورد اسلامی با مردم نیز در جای خود قابل تأمل است.

از ابتدا هم واگذاری مأموریت برخورد با بی حجابی بر دوش نیروی انتظامی، تصمیمی اشتباه بود.

تشکیل دوباره کمیته های انقلاب هم از نظر ساختار اداری و ضرورت های سازمانی ممکن نخواهد بود.

اما تجربه فعالیت ستادهای مردمی امر به معروف و نهی از منکر با محوریت مساجد و پایگاههای بسیج، تنها نسخه ای است که می تواند مبارزه با منکر بد حجابی و مزاحمتهای خیابانی و هرزگی اجتماعی را به راحتی و سرعت بیشتر محقق سازد.

به دوستان مومن و پیگیر خود پیشنهاد میکنم در کنار اجتماعات و جلسات و نامه نگاری ها و... با مسئولان در خصوص مقابله با پدیده شوم بد یا بی حجابی، راهکار عملیاتی احیای ستادهای مردمی امر به معروف و نهی از منکر را نیز مورد تأکید قرار دهند تا بالاخره شاهد حرکتی رو به جلو و موثر برای اجابت این مطالبه دینی باشیم.

پول نداری، دختر بازی نکن!

 

اخیرا فیلم کوتاهی پخش شده از معاشقه و رفتار خلاف عرف یک پسر و دختر جوان و احتمالا دانشجو در اتوبوس درون شهری که به گمانم در گروههای مجازی دیده باشید.

مشابه آن را یک بار از نزدیک شاهد بودم. رفتار پسر و دختر در منظر عموم، واقعا زننده و غیرقابل تحمل بود. رفتم طرف پسر و با تشر گفتم:

بدبخت! اگه پول نداری دختربازی نکن! وقتی گدایی نمیتونی یه اتاق مسافر خونه رو اجاره کنی برا کثافت کاریت غلط اضافه میخوری میری دنبال دختر مردم و...

منتظر بودم واکنش اشتباهی نشان بدهد جهاد تبیین را رویش پیاده کنم که دیدم عاقل بود و حرفی نزد.

اما

حقیقت آن است که عفاف مهمتر از حجاب بوده و اساسا حجاب زمانی ارزش دارد که مقدمه عفاف باشد.

حفظ و تقویت عفاف در جامعه اسلامی هم تا حدود زیادی بر میگردد به ضرورت تشکیل خانواده. کما اینکه در آشوبهای اخیر هم مشخص شد اغلب آنها جوانک هایی مجرد بودند با شعارهای جنسی و مطالباتی در محدوده شکم و حومه.

واقعیت آن است که نظام اسلامی فراتر از حفظ ظواهر، برنامه ای برای توجه به نیازهای درونی و طبیعی جوانان ندارد.

فردی که در دوره نوجوانی و گاه به دلیل دسترسی به فیلمها و تصاویر محرک در دوره کودکی به سن بلوغ می رسد اما به خاطر نظام غلط و طولانی آموزش، سالهای سال باید مجرد باقی مانده و بعضا تا سی سالگی امکان ازدواج نداشته باشد خیلی باید کارش درست باشد که قبح گناه را نشکسته و در سراشیب تمنیات نفس به ورطه ابتذال و فساد اخلاقی کشانده نشود.

شاهکار جمهوری اسلامی نه تنها بی توجهی به بستر سازی فرهنگی و آموزشی برای ازدواج است که حتی با ایجاد اختلاط جنسی در اوج فوران شهوات غریزی مقدمه تباهی را نیز ایجاد می نماید.

اتاق فکر فرهنگی نظام باید فراتر از مساله حجاب به فکر رفع نیازهای واقعی جوانان باشد. انسان همانطور که به آب و غذا و خواب و رفع حاجت نیاز دارد به ازدواج و موانست با جنس مخالف نیز نیاز دارد که عدم بسترسازی برای تحقق مشروع آن زمینه ارضای نامشروع و در نهایت از بین رفتن بنیان خانواده بوده و از هم پاشیدگی امت را در پی خواهد داشت.

با حذف دروس زائد، کاستن از مدت سربازی، ایجاد اشتغال و فرهنگ سازی، مقدمه کاهش سن ازدواج و تقویت عنصر دین در نهاد اجتماع را فراهم آورید.

این مستند، ناقص و سطحی بود

 

امیدوارم سطح تحلیل مسئولان ارشد نظام در محدوده نگاه سازندگان مستند "به بهانه آزادی" نباشد. این مستند بیشتر چیزی شبیه بولتن تصویری یکی از نهادها و خبرگزاری وابسته بود و نتوانست نگاه عمیق و تحلیلی جامع درباره اغتشاشات اخیر ارائه دهد. درست مثل این می ماند که کتابی را از نیمه باز کرده و بخوانیم و مقدمه و سیر و گره های قصه را قبل از رسیدن به اوج داستان نادیده بگیریم.

اینکه بعضی سلبریتی ها در دامن زدن به آشوبها و تحریک افکار عمومی و انتشار مطالب کذب نقش اساسی داشتند حرف درستی است و باید دید آیا دستگاه قضا شهامت برخورد بی اغماض با آنها را خواهد داشت یا نه اما باید به این پرسش هم پاسخ داده میشد که چه کسانی در این سالها به سلبریتی سازی در کشور دست زده اند و هر روز آنتن صدا و سیما و جشنواره های رنگارنگ نهادها و سازمانها را با بزرگ نمایی از قهرمانان پوشالی پر کرده اند؟ چه کسانی اسب تراوای دشمن را آزادانه به درون خانه های مردم راه دادند؟ چرا سالهای سال است هیچ مسئولی پیگیر وضعیت اسف بار فضای بی در و پیکر مجازی که از فروش کودک تا اسلحه و مشروبات الکلی و روابط نامشروع در آن موج میزند نبوده است؟ چه کسی باید یقه مسئولان را بابت ترک فعل در عرصه فرهنگ بگیرد؟ سالهاست که توجهی به رسوخ معضل بی هویتی در نسل جوان نداریم و مدارس و دانشگاهها را به حال خود رها کرده ایم تا تبدیل به کشتزار تفکر شوم دشمن شود.

چرا عملکرد ضعیف مسئولان دو رو و بی تدبیر دولت قبل و نقش آن در ایجاد کینه و عقده نسبت به نظام بیان نمی شود؟ آن قدری که مستندسازان محترم تلاش کردند عدالتخواهان را در ردیف اغتشاشگران نشان دهند انصاف نداشتند حتی اشاره ای به مطالب روزنامه های هوچی گر اصلاح طلب کنند که چگونه بر تنور آشوبها می دمند و به اوباش هرز و هیز، غذای فکری و خوراک معنوی می رسانند. همین اصرار بر بستن دهان منتقدان دلسوز و پرونده سازی برای عدالتخواهان بود که باعث شد عَلَم مطالبه گری از دایره نظام خارج شده و دست کسانی بیفتد که اساسا عرقی نسبت به دین و میهن ندارند و سطح دغدغه های ملت مظلوم و نجیب را در حد سلف مختلط و آغوش رایگان و رابطه با جنس مخالف تقلیل دهند.

چرا تبعیض ها و بی عدالتی ها و تناقضات رفتاری و گفتاری مسئولان که مسبب گسترش بی اعتمادی مردم به نظام دیوانسالار کشور است مورد توجه قرار نمی گیرد؟ چرا کسی حواسش به مانور قدرت باندها و عناصر دانه درشت فساد در سطح شهرها نیست که با پولهای بادآورده خود به دفاتر بعضی ائمه جمعه و نمایندگان خبرگان نفوذ کرده و به ریش ملت میخندند و آه از نهاد دلسوزان و پابرهنگان نظام بلند میکنند؟ شما شهامت ندارید برخلاف همان بولتن های خودتان یقه زنگنه و جهانگیری را بابت حراج بیت المال بگیرید. حاضرید جواب بدهید چرا عنصر مشکوکی مثل حسن فریدون که از ماجرای مجلس دوم و تشکیل مجمع عقلا که به دستور امام تعطیل شد تا دخالت در ماجرای مک فارلین و دیدار با جاسوس صهیونیست که در کتاب "تماس" حسن عباسی منتشر گردید و مستندات آن باعث تبرئه وی در دادگاه شد به راحتی در ساختار قدرت رشد نموده و با کسب عالی ترین مناصب حکومتی در پی اجرای برنامه های خیانت بار فرهنگی غرب از جمله سند بیست سی و پر و بال دادن به نفوذ مجازی دشمن برآمد؛ در حالی که بهترین فرزندان این مملکت به صرف انتقاد از صاحبان قدرت به راحتی از ساختار سیاسی کشور حذف می گردند.

منحصر دانستن علت آتشی که در ماههای اخیر برافروخته شد به عناصر دست چندمی و دون پایه ای چون علی کریمی و مهناز افشار یادآور تکاپوی رسانه ای برای نسبت دادن رهبری آشوبهای کوی دانشگاه در سال 78 به منگلهای بی ریشه ای معروف به منوچ و ملوس است که در نهایت باعث ایجاد حاشیه امن برای مسببان اصلی حوادث و بستر سازی جهت تداوم آشوبها در فرصتی دیگر جهت باج خواهی سیاسی و جناحی رقبای انتخاباتی خودتان است. رقبایی که البته به رغم همه دعواهای زرگری، رفیق گرمابه و گلستان آخر هفته ها و تعطیلات در ویلاها و خوش نشینی های شبانه و شریک بنگاهها و هلدینگ های غول پیکر تجاری تان هستند.

امیدوار بودیم و البته هنوز هم هستیم غربت بچه های بی ادعای بسیج و انتظامی و واجا و خون شهیدان مظلومی چون آرمان علی وردی و عبدالواحد ریگی و مهدی زاهدلویی و سجاد شهرکی و ... و سیدالشهدای آشوبهای اخیر سید روح الله عجمیان که معارف نهفته در ضمیر پدر و مادرش عصاره فضائل انقلاب خمینی و ماکتی زیبا و مختصر از تمدن الهی اسلام بود تلنگری برای بیداری مسئولان تأثیرگذار کشور در توجه ریشه ای به انحرافات و حل معضلات فرهنگی و آموزشی و اداری و اقتصادی مملکت امام عصر(عج) باشد.

بزرگترین مطالبه گر، منتقد و عدالتخواه این کشور شخص رهبری انقلاب است که شما یقه سفیدهای همیشه در صحنه چپ و راست، متوقف در داعیه ولایت مداری لفظی و بی عمل، شِکوِه و اعتراض ایشان از بی عدالتی در آموزش، شکاف طبقاتی، تجمل گرایی مسئولان و... تا تأکید بر گسترش عدالت اجتماعی، نجات صنعت خودروسازی، حمایت از تولید ملی، توجه به زیرساختهای فرهنگی، ضرورت ارائه الگوهای بومی، برخورد با حقوقهای نجومی، اهمیت امر به معروف و نهی از منکر به خصوص در حوزه مسئولان، تقویت هویت ملی و دینی، اصالت و محوریت خانواده و تربیت فرزند، اصلاح سبک زندگی، مهار بازی دشمن در فضای مجازی و.... را نادیده انگاشته و بار ویرانی و انحراف و اشتباهات نظام دیوان سالار را بر دوش نظام معنوی امت و امامت تحمیل کرده اید.

مقام معظم رهبری هم در صف معترضان است!

 

من نمیدانم این آمارهای عجیب و غریب بعضی مسئولان و نهادها و بولتن ها دقیقا بر مبنای کدام فرآیند علمی و پژوهشی تهیه و بررسی و اعلام میشود. مثلا اینکه مسئولی در قامت ملی می آید و میگوید بررسی کرده ایم سه درصد یا سه دهم درصد جمعیت کشور جزو اغتشاشگران هستند محل سوال و تردید است؛ اما ادامه سخنانش که می گوید فی المثل هشتتاد و سه درصد مردم هم جزو معترضینند دیگر قابل باور نیست و دستشان را در آمار سازی رو می کند.

اصلا با سیر بررسی و آمار دهی مسئولان کاری ندارم که چه میزان بر پایه روشهای علمی است و اینکه اساسا تعریف این عزیزان از مردم و اعتراض چیست؛ اما نکته اینجاست که اگر این دوستان کمی دقت و شناخت از حقایق انسان و جامعه داشته باشند باید متوجه باشند که مگر کسی پیدا می شود که نسبت به امور جاری کشور –حالا هر کشوری که باشد- رضایت صد در صدی داشته باشد، چه برسد در جامعه ای دینی با اهداف و آرمانهایی جهانی و تمدن ساز و از قضا وجود مسئولانی بعضا ضعیف و بی اعتقاد؟

اگر مسئولان میخواهند آمارشان درست و قابل باور باشد باید بر این واقعیت صحه بگذارند که تقریبا صد در صد مردم کشور نسبت به بعضی امور اعتراض دارند. حتی مقام معظم رهبری نیز در بیانات خویش به رغم تأیید راهبرد و مسیر کلی و دستاوردهای معنوی و مادی چشمگیر انقلاب اسلامی اما نسبت به برخی امور از جمله بی عدالتی در آموزش، ضعف در صنعت خودرورسازی، عملکرد شورای عالی انقلاب فرهنگی، اسراف، حقوقهای نجومی، توسعه منهای عدالت اجتماعی، شکاف طبقاتی، رفاه طلبی و رانت خواری و تجمل پرستی بعضی مسئولان و مواردی از این دست بارها اظهار گلایه و اعتراض داشته اند.

شکی نیست به طور تقریبی همه مردم ممکن است به امور جاری اعتراض و نقد جدی داشته باشند؛ اما مساله این است که چه میزان از این نقدها و اعتراضها درست و نافع و به حق یا از سر زیاده طلبی و خودخواهی است و اینکه روش بیان اعتراض در کدام چارچوب و ابزار قانونی و عقلایی تعریف و ارائه می شود؟

این که گفته شود بخشی از مردم معترض هستند هر چند با هدف جدا سازی و کوچک نمایی اغتشاشات باشد اما نشان دهنده عدم شناخت و قطع ارتباط با بدنه جامعه است. وظیفه اصلی مسئولان به جای آمارسازی های حجمی، استخراج گلایه ها و اعتراض ها و اولویت بندی برای حل مشکلات و رسیدگی به شکایتها و دردهایی است که در راستای منافع عموم و با نگاه به مشکلات اصلی خانواده ها مطرح می شود.

منتقد و معترض اصلی و جدی بعضی رویکردهای نظام، خود دلسوزان و معتقدین نظام هستند که از کژ روی ها و بد رفتاری ها و سوءمدیریت ها و سهل انگاری های برخی مسئولان و نورچشمی ها به ستوه آمده و از سر خیرخواهی و برای دفاع از حیثیت نظام اسلامی که خون آورد شهدای بی نام و نشان این مرز و بوم است، اصلاح رویه های غلط و توجه بیشتر به ولی نعمتان مملکت و رفع موانع رشد و عدالت را مطالبه می نمایند.

باور داریم هر جا بر خلاف ژست ها و ادعاهایمان از مسیر آموزه های دین و اهداف انقلاب خارج شدیم و تنبلی یا منفعت طلبی باندی و جناحی را بر تکلیف الهی و تمدنی خویش رجحان دادیم، مرتکب ظلم و مسبب ایجاد چالش و ضربه بر پیکر نظام اسلامی بوده و اعتماد مردم را تضعیف نموده ایم.

درآمدی بر آینده اغتشاشات در ایران

 

ایران بعد از انقلاب بارها تجربه شورشهای خیابانی و حتی جنگ مسلحانه شهری را داشته که هر یک با مختصاتی ویژه در نهایت به شکست و تغییر وضعیت معارضین انجامید.

اغتشاشات اخیر که از آخر شهریور 1401 آغاز شده متفاوت از همه آشوبهای قبل، با رویکرد شهوانی و جنسی کلید خورد که همچنان جسته و گریخته ادامه دارد.

پیش بینی میشود استمرار وضع موجود، تغییراتی را در آینده کشور رقم خواهد زد که به بعضی از آنها اشاره میگردد:

1- اغتشاشات لااقل تا چهارشنبه آخر سال و نوروز 1402 ادامه خواهد داشت و بعد از آن با توجه به ایام عید و ماه مبارک رمضان موقتا فروکش خواهد کرد. دسیسه دشمن به علاوه سوءتدبیر نهادهای مسئول باعث قبح شکنی از هنجارها و جری شدن تعدادی از جوانهای تربیت یافته فضای مجازی گردیده و آشوبگری را به تفریح آنها بدل ساخته است. با توجه به عدم اقبال عمومی به مطالبات شهوانی این طیف و عدم برخورداری آشوبگران از بدنه اجتماعی، خشونت گرایی و ترور و آسیب زدن به اموال عمومی از طریق حرکتهای موقت چریکی تا مدتها ادامه خواهد داشت و به چیزی شبیه پدیده مانسون تبدیل خواهد شد که صرفا جنبه ویرانگری داشته و دستاورد قابل اعتنایی برای اپوزیسون حاصل نخواهد کرد.

2- نظام در محاسبات خود به اینجا خواهد رسید که بی توجهی به نیازهای غریزی جوانان و الگوبرداری از سیستم آموزشی غرب باعث تربیت جوانان و نوجوانانی شده که هویت خود را در بی هویتی می جویند، میوه کرم خورده فضای فاسد مجازی شده اند و به دلیل فقدان هویت و مسئولیت فردی و اجتماعی و غلیان شهوات جنسی، بالاترین مطالبه آنان در حیطه خشتکشان قرار گرفته و دغدغه ای جز رسیدن به یک تکه گوشت! ندارند. در نهایت با کوتاه تر شدن سالهای آموزش و ایجاد زمینه های ازدواج، درصدی قابل توجه از احتمال بروز آسیبهای اجتماعی و طغیان جنسی دختران و پسران تحریک شده؛ کاسته خواهد شد.

3- شهر قم که در سالهای بعد از انقلاب به رشدی چهاربرابری رسیده باز هم شاهد رشد فزاینده مهاجرت هموطنان و توسعه بیشتر شهر و استان خواهد بود. فضای آرام و معنوی آن برای مردم جذابیت بیشتری پیدا خواهد کرد. به نظر می رسد قم در آینده ای نه چندان دور به پایتخت رسمی کشور بدل شود. گسترش حریم شهری در نهایت دیوار قم و تهران را به هم متصل خواهد کرد.

4- میزان جذب و استخدام نیروهای مسلح افزایش پیدا میکند که این مسأله در کاهش آمار بیکاری نیز اثر مثبت دارد.

5- اشراف اطلاعاتی و تسلط امنیتی نهادهای نظارتی بر زندگی خصوصی مردم به خصوص منتقدان افزایش پیدا خواهد کرد. احتمالا تا مدتها سخن از عدالتخواهی در چارچوب نظام هم به دلیل قرار گرفتن در "برهه حساس کنونی" سرکوب خواهد شد و طبعا بستر مناسب تری برای رشد مخفیانه بعضی تخلفات اقتصادی مثل جریان پتروشیمی میانکاله و... فراهم میشود که البته موقت خواهد بود.

6- آسیب شناسی درباره وجود خلأهای فرهنگی باعث تقویت حرکتهای خودجوش و تازه نفس هنری و فرهنگی در چارچوب انقلاب و رشد و ظهور استعدادهای ناشناس اما بی حاشیه و سالم خواهد گردید. به زودی شاهد روی کار آمدن نسل جدید هنرمندان و تحولی شایان در عرصه آثار و محصولات فرهنگی و عقب رانده شدن طیف سلبریتی خودباخته و وطن فروش خواهیم بود.

7- گفتمان اصیل عدالتخواهی فارغ از برخی سوءاستفاده ها برخاسته از گفتمان اصیل انقلاب اسلامی و ادبیات و دغدغه های رهبری معظم انقلاب است که ریشه ای عمیق در منابع و اندیشه دینی دارد. بازخوانی گفتمان امام و رهبری و تقویت زیرساخت های فکری جریان انقلاب به مرور باعث تقویت باورهای علوی مردم در اقبال به حکمرانی سالم و جامع دینی در همه زمینه های اجتماعی خواهد گردید. به یقین در آینده با معرفی صحیح و کامل آداب و آیین دین در عرصه های اجتماعی و حاکمیتی، امربه معروف و نهی از منکر به عنوان اصل مترقی دین در اصلاح و رشد جامعه منجر به برجسته سازی قبح همه گناهان اجتماعی از رانت و تبعیض و غارتگری تا بی عفتی و کشف حجاب گردیده و زمینه سالم سازی محیط زندگی و دفع خبائث اجتماعی را فراهم می آورد.

حرف آخر:

سالها همه مسئولان و صاحبان تریبون اعلام نمودند که هدف دشمن در سالهای بعد از جنگ، اندلس سازی ایران برای فروپاشی حاکمیت اسلامی است اما هیچ نهاد و مرکزی برای پیشگیری از ظهور چنین پدیده ای برنامه عمقی و راهبردی نداشت و اغلب شعارها و ادعاها در سطح فعالیتهای روتین و بی تأثیر و روبنایی باقی ماند.

اگر کمی دیگر روند فعالیتهای مخرب دشمن در عرصه های هنری و خبری و فکری ادامه پیدا میکرد امکان ابتلای بخش عمده ای از بدنه نیروهای متدین به پوچی و بی تفاوتی و غوطه ور شدن در شهوات و کسب حرام و... بسیار بالا بود و به معنای واقعی کلمه، ایران به اندلس تبدیل میشد.

بلوای زودهنگام جنبش زیرشکمی معدود جوانان لمپن علاّف و شکم سیر و شهوت پرست با مطالبات مضحکی در سطح سلف مختلط و آغوش رایگان و بوسیدن جنس مخالف در خیابان فارغ از انحرافی که در جریان مطالبه گری مردم رنج کشیده ایجاد کرد و حتی مورد تمسخر فعالان کهنه کار سیاسی در طیف نهضت آزادی واقع شد، زنگ خطر تکرار دوباره واقعه اندلس را به صورت عینی به صدا درآورد که در نهایت باعث بیدار باش دلسوزان حقیقی انقلاب و رفع برخی آسیبها و بیمه شدن نظام برای سالهای متمادی خواهد گردید. بخش مهمی از وضعیت امروز نتیجه خروج نظام از آموزه های اسلام و خط انقلاب اسلامی است که در بلندمدت با احیای گفتمان عدالت و تسرّی احکام دین در همه اجزای حاکمیت و از بین رفتن فقر و فساد و تبعیض و رانت و تزویر اصلاح خواهد شد. تمدن اسلامی زمانی محقق میشود که رویکرد دینی نظام از حالت کج دار و مریز خارج شده و سبک زندگی اسلامی در دایره صاحبان قدرت و مکنت نهادینه شود.

فتنه به معنای عام به هر نوع امتحان و ابتلای اجتماعی اطلاق میشود. خدا رحمت کند مرحوم فلسفی را که در روز 12 بهمن 57 قبل از سخنرانی امام در جمع سران مبارز انقلاب در مدرسه علوی تهران به منبر رفت و بیانش را با این حدیث شریف امام صادق علیه السلام آغاز کرد:

تمنوا الفتنه، ففیها هِلاک الجبابره و طهارة الارض من الفَسِقَه...

ما  از فتنه های تند روزگار ترسی نداریم که غایت آن به نابودی دشمنان دین و ملت ختم خواهد شد اگر بر سر میثاق ایمانی خویش با خدا استقامت بورزیم.

ازدواج برای سکینه!

خدا رحمت کند مرحوم آیت الله هاشمی شاهرودی را.

چند سال پیش در زمان تصدی سمت ریاست قوه قضا، ایشان در اوایل تیرماه که مصادف با هفته قوه قضاییه بود، بازدیدی از صدا و سیما داشت و در پخش زنده شبکه یک که برنامه خانواده با مجری گری هزمز شجاعی مهر بود حضور یافت.

بحثی جالب را پیرامون ضرورت تشویق جوانان به مقوله ازدواج بیان کرد و اشاره ای ظریف به نظام بلندمدت و فرصت سوز آموشی در سیستم مدارس و دانشگاه ها داشت. ایشان معتقد بود با توجه به رویکرد دینی و فطری نظام اسلامی، دلیلی ندارد که با الگوبرداری از نظام آموزشی غرب، یک جوان را که به حکم غرایز نیاز به ازدواج دارد نزدیک به سی سال معطل درس و بحث و دانشگاه و مدرک و سربازی کنیم. در سیستم فرهنگی غرب با توجه به آزادی های جنسی، فشار روانی و غریزی روی جوان ها سنگینی نمی کند؛ اما در کشوری که مردم قرار است متعهد به احکام شرع باشند افزایش سن ازدواج به خاطر معطلی در اخذ مدرک علمی، ممکن است زمینه گناه را در بسیاری از جوانان فراهم آورد. باید شرایط و تدبیری را لحاظ کرد که با حذف بعضی دروس غیرضروری و تلخیص بعضی دروس و نیز کاهش طول خدمت نظام وظیفه، جوان در نخستین سالهای آغاز دهه سوم عمرش یعنی بیست بیست و دو سالگی، تحصیل و خدمتش را به اتمام رسانده و بتواند بر اساس اقتضای جنسی و توصیه دین، برای ازدواج اقدام نماید.

امروز خبر ارتحال این عالم مبارز و آگاه و روشنفکر، مرا به یاد این نگاه راهگشا و تیزبینانه ایشان انداخت. روحش شاد و قرین رحمت حق. بی شک توجه و تمرکز در حل معضل افزایش سن ازدواج، راه برون رفت از بسیاری از مشکلات اجتماعی ناشی از گره های روحی و روانی خواهد بود. 

"ومن آیاته أن خلق لکم من أنفسکم أزواجاً لتسکنوا إلیها"1 فراموش نکنیم ازدواج، عامل سکینه و آرامش جانهاست.

1- آیه 21 سوره روم