درباره نامزدهای شورای شهر بابل (2)

2- مرمر فیروزپور

خانم فیروزپور از ابتدای ورود به عرصه رقابت های شورای شهر بابل یک پدیده بود. حضور یک بانوی جوان و ناشناخته در میان رقیبانی سرسخت و سرشناس، شهامت بسیاری می طلبید که در وجود او به چشم می خورد. پیروزی او در میان رقبای صاحب نام و نان هم یک پدیده بود. استمرار رأی و اعتماد مردم به او در دیگر دوره های انتخابات را نیز باید یک پدیده دانست.

خانم فیروزپور اگر چه در ابتدا نامزد لایه های انقلابی و متدین شهر نبود؛ اما به مرور با اثبات توانایی ها و شایستگی هایش مورد اقبال این قشر برجسته نیز قرار گرفت و به رغم آن که در لیست های سفارشی معامله گران سیاسی به اصطلاح اصولگرا جایگاهی نداشت؛ اما به چشم خود علاقه و اعتماد متدینین شهر را به این بانوی فعال و خستگی ناپدیر، بارها شاهد بوده ام.

یادم نمی رود یکی از علمای برجسته شهر در دوره ای که حرف و حدیث ها پیرامون عملکرد و سلامت شورای شهر بالا گرفته بود بارها در جمع مراجعه کنندگانی که نظر او را جویا می شدند می گفت: این خانم دزد نیست. یادم نمی رود خانم فیروزپورهم یک بار در تماسی تلفنی اذعان داشت که از رأی اقشار مذهبی شهر به خود آگاه است و قدر اعتماد آنان را خواهد دانست.

ریاست خانم فیروزپور در شورای شهر بابل هم در جای خودش جالب توجه است. نوع مدیریت او یک سر و گردن بالاتر از روسای قبلی شورا در این دوره است. برایم جالب بود که به رغم تلاش چندباره حریف برای به هم ریختن اعصاب و ایجاد تنش در شورا، ایشان در جایگاه ریاست، با خونسردی و تسلط بر اوضاع، فرد متمرد را خلع سلاح می نمود.

بیانات شجاعانه خانم فیروزپور در نقد عملکرد استاندار مازندارن نیز فراموش ناشدنی است.

من فکر سیاسی و فرهنگی ایشان را نمی پسندم. یادم نمی رود که در دوره تصدی گری فرهنگی ایشان در شورا، وقتی پیکر مطهر کمیل صفری تبار و سید محمود موسوی نژاد روی دوش مردم بود، در و دیوار شهر مملو از پوسترهای منقش به تصویر خاله شادونه و تبلیغ اجرای برنامه او شده بود.

با این حال معتقدم مردم شهر یک دین بزرگ نسبت به این بانوی پرکار و زحمت کش بر گرده خود دارند. همکاری خانم فیروزپور در پیگیری تخلفات مالی برخی از اعضای شورا به خصوص در دوره های پرتلاطم گذشته، لطف خفیّه ایشان در حق مردم دارالمومنین است.

(این گفتار با محوریت سایر نامزدها ادامه خواهد داشت)

 

درباره نامزدهای شورای شهر بابل (1)

1- حامد سه لاتهنه

هنوز مطمئن نیستم تلفظ نام این جوان خوش فکر بابلی را خوب می توانم ادا کنم یا نه. بیش از یکسال است که نام او را از زبان دوستان تحصیل کرده رشته های مهندسی شنیده ام و البته تعریفش را. در این یکسال هر جا که مطلبی نوشت و یا ذیل مطلب هر کس که نظری داد، سعی کرده ام بی دقت و بررسی از کنار آن عبور نکنم.

حامد سه لاتهنه شایسته همه تعریف هایی است که از او شنیده ام. او واقعاً یک جوان خوش فکر، با معلومات، ایده پرداز و البته با اخلاق است که باید قدرش را دانست و به عنوان سرمایه ای در راستای رشد و پیشرفت شهر مظلوم بابل از او بهره گرفت. از ثبت نشانی روی سطل های زباله و تأسیس باغ موزه فراموش شده انقلاب و دفاع مقدس تا توجه به مبلمان شهری و معضل ترافیک و شیوه نظارت دقیق بر رفتار مدیران شهری و ... خلاقیت های فکری این جوان فرهیخته بابلی را به منصه ظهور رسانده و ثابت نموده که او واقعاً حرفهایی برای گفتن دارد.

شاید اگر قرار باشد یک انتقاد را نسبت به حامد سلاتهنه بیان کنم مربوط می شود به گرایش سیاسی او. حامد از نظر من و البته به شهادت دیدگاه هایی که در گروه های مجازی طرح می کند، یک "اصلاح طلب متعصب" است. من معتقدم سه لاتهنه حتی نباید یک اصولگرای متعصب باشد. حیف است جوانی متخصص و دارای ذوق و سلیقه، که امروز شاید جزو معدود نامزدهای مشرف به زیر و بم های ساختار شهری و صاحب ایده در رفع معضلات شهروندان است، به خاطر دلبستگی های فرسایشی جناحی، از جایگاه تخصصی و کارشناسی خود تنزل پیدا کرده و در منظر بخشی از اقشار جامعه، منفور باشد. برای او آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم در هر جایگاهی که قرار می گیرد توفیق خدمت به مردم، روزی مستمرش باشد.

(این گفتار با محوریت سایر نامزدها ادامه خواهد داشت)

 

من لم یشکرالمخلوق ...

اگر بنای مسجد محدثین، مدیون تلاش علامه ملانصیراست، توسعه و احیای آن مرهون زحمات بی وقفه و مجاهدت بی شائبه حجت الاسلام عسکر نصیرایی است.

هیچ انسان منصفی نمی تواند تبدیل مسجد محدثین به قطب فرهنگی شهرستان بابل و پایگاه صدور معارف مهدوی را که در سایه تلاش های خالصانه مریدان بی نام و نشان حضرت موعود محقق شد، انکار نماید.

انتقاد از رفتار یک خادم هرگز به معنای نفی زحمات متولیان یک مجموعه نیست. هیچ مرکز و مجموعه و پایگاه و کانونی مبرای از اشتباه نیست و نقدهای دلسوزانه دوستان به یقین در راستای تکامل و رشد مخاطبان تلقی خواهد شد.

درود خدا بر خادمان بی ادعای آستان مهدویت که در عصر دنیازدگی و مادیی گرایی، رایحه ظهور را صیقل جان های غبارگرفته، نموده و یاد آخرین منجی عالم خلقت را ارمغان دل گمگشتگان وادی طلمات می سازند.

پاسخی به رنجنامه یک بانوی معتکف

بسم الله الرحمن الرحیم

سرکار خانم پاینده با سلام و تبریک میلاد مولای غریبان عالم ،علی علیه الاسلام

رنجنامه ای که امروز از شما منتشر شد متنی از یک روضه سوزناک بود که باید خواند و گریست. اجر اعتکاف شما و دخترانتان به فضل الهی بیش از ثواب همه مدعیان خواهد بود.

احیای سنت حیاتی اعتکاف از دستاوردهای معنوی انقلاب اسلامی است که البته هنوز در نگاه مسئولانی که متولی امور فرهنگی جامعه هستند جایگاه حقیقی خود را پیدا نکرده است. از هیمن رو هر سال شاهد کمبود محسوس و آزاردهنده امکانات مرتبط با این عبادت انسان ساز در همه نقاط کشور هستیم. هر مسئولی که در حمایت مادی و معنوی از اعتکاف کوتاهی می کند، خواسته یا ناخواسته نسبت به اصلاح جامعه اسلامی خیانت ورزیده است.

برخورد ناصواب یکی از خدام معتکفین در یکی از مکان های اعتکاف در یکی از شهرهای کشور، البته قابل دفاع و توجیه نیست. برای چنین افرادی هر چند که معدود هستند باید از صمیم قلب آرزوی هدایت نمود.

شما بانوی فرهیخته بهتر از راقم این سطور می دانید که نمی توان اشتباه یک فرد را به پای یک مجموعه نوشت. روی سخن این جاست که از این فرصت گران بها کمال بهره را برای تقویت بنیه های اعتقادی فرزندانتان در نظر داشته باشید. حضرت زهرا سلام الله علیها دعا برای همسایگانی را نسبت به اهل خانه خود در اولویت می دانست که در بی وفایی به پیمان رسول خدا و نامهربانی با خاندان او کوتاهی نورزیدند. ما پیرو مکتبی هستیم که نخستین امام آن حتی پاسخ سلام خود را از مدعیان اسلام و ایمان نمی شنید. با فرزندانتان برای هدایت همه گمراهان دعا کنید و به آنها بیاموزید که پایمردی در راه دین، مرارت ها و ناجوانمردی هایی از سوی خودی ها دارد که باید برای تحمل آن از هم اکنون مهیا گردید. به آنها بیاموزید که امامان ما به دست مدعیان دین شکنجه شده و به شهادت رسیدند. چه بهتر که فرزندان شما از الان بدانند که مسیر حق، توأم با غربت و مظلومیت است؛ این گونه دینشان محکم تر شده و تأسی از بانوی صبر و بصیرت برایشان در اولویت بیشتری خواهد بود؛ همان بانویی که شهادت و اسارت جانکاه عزیزترین هایش را به چشم خویش تماشا کرد و در وصف ظلم هایی که از مدعیان دینداری دید نغمه زیبای ما رأیت الا جمیلا را بر پیشانی سترگ تاریخ، حک نمود.

فریب، ممنوع!

یکی از کاندیداهای شورای شهر بابل می گفت: من اگر رأی بیاورم برنامه تغذیه رایگان را در مدارس اجرا می کنم، بزرگترین آکواریوم دنیا و بزرگترین رستوران شناور خاورمیانه را پشت سد شیاده تأسیس می کنم و ....

یکی از کاندیداهای شورای شهر بابل می گفت: در این آخرین سال های عمرم فقط یک آرزو دارم و آن هم نصب تابلوی "ادخلوها بسلام آمنین" در ورودی شهر بابل است. به شورا که بروم این کار را انجام داده و سپس استعفا می دهم.

یکی از کاندیداهای شورای شهر بابل این پرسش را برای معرفی دیدگاه خود انتخاب کرده بود: بابل، گذشته تاریک، آینده مبهم، چه باید کرد؟ و خودش جوابی برای آن نداشت.

از این دست حرف ها و شعارها و برنامه های کاذب و غیرضروری را در هر دوره از انتخابات شوراهای شهر و روستا شاهد هستیم.

نامزدهای شورا باید وعده و برنامه ای را در دستور کار خود قرار دهند که اولا توان اجرای آن را داشته و در ثانی، بر حل یکی از مشکلات کلیدی و مبنایی شهر متمرکز شده باشد.

به طور مثال باید دید نامزدهای شورا برای حل معضل مهلک ترافیک شهر، طغیان چندباره بابل رود و خسارت هایی که از آن عاید حاشیه نشینان می شود، تقابل با رانت خواری های از مابهتران که گاه با رندی بستگان ذی نفوذ، اجرای پروژه های خدماتی را تصاحب کرده و با کمترین کیفیت ممکن و البته دستمزد بالا تحویل شهروندان می دهند، بهره گیری از فرصت های گردشگری مانند ظرفیت فراموش شده رودهایی که از وسط شهر گذشته اما تبدیل به کانال روباز فاضلاب شده اند و ... چه طرح و برنامه ای در سر دارند.

هر شعار و وعده ای که در راستای حل مشکلات اصولی شهروندان نباشد، منشأیی جز عوام فریبی و سوءاستفاده از احساسات مردم ندارد.

فراخوان ارائه گزارش به ناظران شورا

فقدان پرونده در محاکم قضایی و مراجع امنیتی، دلیل جامعی بر اثبات صلاحیت افراد برای ورود به شورا نیست.

به خصوص درباره افرادی که کمتر در منظر جامعه حضور داشته اند این مسئله بیشتر ممکن به نظر می رسد.

یکی از موارد استثنا در ارتکاب غیبت، نصح مستشیر است. فروپاشی و بن بست در بعضی از زندگی های مشترک به نقطه ای باز می گردد که اشخاص طرف مشورت، بخشی از آن چه را که باید درباره مصادیق صلاحیت و سلامت زوجین بیان کنند، مکتوم نگاه داشته اند.

امانت داری امور جامعه اسلامی، رسالتی سنگین و سرنوشت ساز است که سکوت و بی تفاوتی در قبال میزان تعهد و صلاحیت مسئولان امر، تبعاتی بس سنگین و جبران ناشدنی به دنبال دارد.

از این رو بایسته است هر کس چنان چه از عدم تعهد و سلامت نفس هر یک از نامزدهای شورا اطلاعی مستند و مورد وثوق در اختیار دارد از ارائه آن به مسئولان نظارتی و هیئت های اجرایی انتخابات غفلت نورزد. سکوت و اهمال در این خصوص، به منزله شراکت در گناه و جرم خاطیان خواهد بود.

یک احتمال، هر چقدر هم که ضعیف باشد، می تواند محتملی قوی را در بطن خود جای دهد. حتی اگر احتمال ورود افراد فاقد صلاحیت به شورا را ضعیف بدانیم، خسارت های ناشی از ورود احتمالی و مفروض چنین افرادی قابل احصاء نیست. صرف اطلاع رسانی دقیق آحاد جامعه در خصوص سوابق فردی و اجتماعی بعضی از نامزدها، به خصوص چهره هایی که کمتر شناخته شده اند، دست مسئولان امر را در احراز صلاحیت ها باز گذاشته و مسئولیت شرعی بررسی دقیق و اظهار نظر متعهدانه نسبت به مشروعیت ورود کاندیداها به این عرصه را برعهده هیئت های اجرایی و نظارتی قرار دهد.

در این بین البته مسئولان امر نباید به گزارش های موجود اکتفا کرده و در فرصت قانونی باقی مانده، به تحقیق و بررسی موشکافانه سوابق نامزدها در سطح اجتماع، توجه ویژه داشته باشند. مردم باید بدانند اطلاعات و گزارشات خود پیرامون نامزدهای انتخاباتی را از چه طریقی می توانند به اطلاع مسئولان برسانند.

گاه پیرامون بعضی از نامزدهای کمترشناخته شده  و جویای نام که با اتکا به توانمندی اقتصادی – تجاری و تراکم جمعیتی طایفه خود هوس ورود به شورا را به سر راه داده اند، خبرهای خوبی به گوش نمی رسد.

کاریکلماتور شورایی بابل!

این ماه، ماه "رجب" نیست، هر چه قدر هم که یا "غفار" بگویید.

مردم در دوازدهم فروردین یک صدا گفتند "آری"، اما قرار نیست در این ماه به هر کسی "آری" گفته شود.

کسی که هم "ملا"ست و هم "رئیس"، حجت الاسلام رئیسی است.

ما به "اسماعیل" هایی نیاز داریم که اگر از نژاد "ولی" حق باشند قربانی راه حق می شوند.

مشایعت رفتگان و طنین یاد مرگ در شهرها برای آن است که همه عاقبت خود را به یاد داشته باشند. حضور "حسین جعفرزاده" (رئیس سابق زندان) در شورا نیز می تواند عاقبت احتمالی اعضا را هر آن به آنها یادآور شود.

از اول هم که به ما سنگ "مرمر" را نشان دادند جنسش از شیشه بود نه سنگ؛ اما چه سنگ و چه شیشه اگر بشکند تیزتر و برّان تر می شود. حاجیه "فیروز" ها را باید قدر دانست که پیک نوروز هستند.

"سید مجتبای هاشمی"، خوش تیپ ترین شهید فداییان اسلام در ذوالفقاریه آبادان است. "سید مصطفای هاشمی"، خوش تیپ ترین شهید زنده وارثان ذوالفقار در آبادی بابل است.

"حسین حسین" گفتن های ما باید "نوری" در دلمان ایجاد کند که چراغ راهمان باشد و شهرمان را روشن کند.

نمی توانید "منصف" باشید و با بی انصافی ها کنار بیایید. برای همین فقط مردم هستند که صلاحیتتان را تأیید می کنند.

تلفیق فرهنگ ایرانی - اسلامی، می شود: "کوروش" "رضا" پور.

اگر بیمار هستید به "پزشک داروساز" هم نیاز دارید.

جالب است "چاقو" را کسی پرت می کند که "کارد"گر نیست.

"ناصر" بودن خوب است به شرط آن که منصورتان مردم باشد. البته آن که "قنبر" زاده است، غلام مولاست و خادم مریدان مولا.

نماینده شورا باید همواره"رضا"ی خدا را در نظر داشته باشد.  او "شافع" مردم است نه مسئولان.

"رضا نادی" هم "کاشی" است.

مثل علی رضا قلی زاده، "طوری" صحبت کنید که خدا را خوش بیاید.

هر "نوروزی"، "نوروز طلایی" نیست.

بیدآبادی ها به هر بادی نمی لرزند؛ به خصوص اگر از نسل "حیدریان" باشند.

در تاریخ هم "جعفر" صادق (علیه السلام) داریم و هم جعفرهای دیگر. رجاء "واثق" دارم که جعفر ما "صدق" تعهد به اندیشه انقلاب را در گرو نفی تفکر لیبرالیسم فرهنگی ضدانقلاب می داند.

"عناوین ورزشی" بعضی ها به گونه ای است که انگار کاندیدای شورای شهر پکن شده اند.

اگر شهرداری، "بلدیه" است، شورای شهر "نابلدیه" نباشد.

حرف آخر: هر عقلی مشورت را می پسندد؛ اما مدیریت شورایی امور، بحث دیگری است. "شوروی" هم "شورایی" اداره می شد که سرانجام فروپاشید.

نامه سرگشاده به دو امام جمعه

امامان محترم جمعه گتاب و بابلکنار

با سلام

بیانات روشنگر شما هر از گاه، روح انقلابی فرزندان مظلوم خمینی را در رگ های جامعه به غلیان انداخته و خروش توحیدی کربلائیان عصر خامنه ای را در گستره بعثت هابیلیان جاودانه تاریخ، به ظهور می رساند.

امروز خطبه های نمازجمعه شما آتش درون داغدیده نسل غدیر را بر هیمنه غاصبان کوردل حق و حقیقت فرود می آورد و نغمه انّا له لحافظون را بر صحیفه روشن انقلاب ناتمام 57، به ثبت می رساند.

در چنبره مهلک محافظه کاری مدافعان وضع موجود، بانگ رسای الحق مع العلی، ابوذرهای زمانه را به نغمه فیا سیوف خذینی رسانده، تا دوست و دشمن بداند انقلاب اسلامی زنده است؛ ولو کره الکافرون و المشرکون و المنافقون ...

درود خدا بر عالمانی که عهد ازلی خود در دفاع از حقوق مردم را به تیغ مصلحت اندیشی های کاذب و انقلاب سوز، نسپرده اند.

هشدار به مسئولان نظارت بر انتخابات شورا

یکی از نامزدهای این دوره از انتخابات شورای اسلامی شهرستان بابل فردی است که پیشتر، با ارتکاب جرایمی، مورد محاکمه و اجرای حکم قرار گرفت. چهره ناموجه این فرد که اتفاقاً تخصص عجیبی در لابی گری با مصادر قدرت دارد آن قدر برای مردم دارالمومنین واضح است که همین چند سطر نیز برای تداعی نام او در اذهان عموم کفایت می کند.

سوء پیشینیه وی اگر چه بسیار فراتر از ناهنجاری هایی چون پرتاب چاقو در جلسات شوراست؛ اما هنوز از سوی هیچ یک از تریبون های رسمی نسبت به احتمال تأیید صلاحیت او احساس خطر نشده است.

تأیید صلاحیت احتمالی این فرد که -سیر محکومیت او مرهون تلاش مجدانه جوانان حزب الله شهر است- به معنای دهن کنجی به احکام قضایی نظام اسلامی و هماورد طلبی با جریان عدالتخواه دیار مومنان خواهد بود.

از این رو ضمن هشدار به هرگونه رفتار ماجراجویانه و اعمال نفوذ احتمالی بعضی از مسئولان امر، تأکید می شود از همه مجاری قانونی در سطوح عالی نظام جهت پیگیری روند تأیید صلاحیت احتمالی فرد مذکور استفاده خواهد شد. بدیهی است جریان مرموز و زیاده خواهی که پشت صحنه ترغیب این فرد جهت ثبت نام در رقابت های شورای اسلامی شهر است پاسخ مناسبی را از نیروهای انقلابی شهر دریافت خواهد کرد.

رنجنامه جبهه فرهنگی انقلاب

در سفری که مرحوم حمید سبزواری برای اجرای برنامه به بابل داشت با او همراه بودم. از کم لطفی صدا و سیما گله داشت. سر بسته اشاره ای کرد به سهیل محمودی که آن موقع برای خودش در سیما حکمرانی داشت و برنامه با کاروان شعر و موسیقی اش به شهرت رسیده بود. مرحوم شکوه داشت که بعضی حضرات تازه به دوران رسیده عنان امور شعر و شاعری صدا و سیما را به دست گرفته و عملاً کاری کردند که شعرای انقلابی و پیشکسوت از ذهن مردم به فراموشی سپرده شوند.

بعد از حوادث ناجوانمردانه 88، ماهیت امثال سهیل محمودی بر همگان آشکار است. او که با رانت صدا و سیمای جمهوری اسلامی به نان و نامی دست یافته بود به همه چیز پشت پا زد و آرمان های اسلام ناب را به لبخند غرب فروخت. حمید سبزواری که عمرش را در راه انقلاب اسلامی وقف کرده بود به رغم همه بی مهری ها پای انقلاب اسلامی ایستاد.

این رنجنامه حامیان مظلوم انقلاب و راه شهداست که حتی در بطن نهادهای جمهوری اسلامی با اعمال نفوذ نفوذی ها طعم غربت را به کام می کشند و باز هم پای آرمان هایشان مردانه می ایستند.

بد و بدتر

درست نیست عده ای از روستاهای اطراف بخواهند برای انتخابات به شهر بیایند و نتیجه شورای شهر را به سلیقه خود رقم بزنند؛ همان طور که درست نیست عده ای از شهر به روستا رفته و دهیاری ها را به دست بگیرند.

اما اگر قرار باشد نتیجه جنگولک بازی رسانه ای گروه های مجازی روزمزد منجر به ورود مخبر بی بی سی به شورا شود، همان بهتر که سکوت کرده و بگذاریم نتیجه انتخابات شورای اسلامی شهر را مردم اطراف شهر رقم بزنند.

آزموده را آزمودن خطاست

شرکت سهامی شهرداری بابل، دین خود را به اصلاح طلبان این شهر به خوبی ادا کرده و تبعات آن را به جان خریده است. با این حال وقتی نماینده منسوب به این طیف در اقدامی عجیب و ابهام برانگیز، نخستین فعالیت کاری خود در سال جدید را با بازدید از یک مرکز تجاری شروع می کند که موضوع بدهی های کلانش به شهرداری، جنجال آفرین بوده، شما هیچ صدایی از این جماعت نان به نرخ روز خور نمی شنوید.

این معرکه، فرصت چندباره ای برای شناخت ماهیت این طیف منفعت گرا و متظاهر است؛ أَفَلَا تَذَکَّرُونَ!

چرا عاقل کند کاری ...؟

چقدر هوش و استعداد و ذکاوت و تجربه و تدبیر می خواهد یک مدیر فرهنگی به این نتیجه برسد که درست کنار مزار یک امامزاده، جنب یک حسینیه و در جوار یک حوزه علمیه، مکان مناسبی برای راه اندازی بساط موسیقی و محفل دیمبال و دامبول است؟!

راه راست و مسیر کج!

راستش را بخواهید دلم سوخت وقتی دیروز تصویر بازدید نماینده بابل از مجموعه ای تجاری که بدهکاری اش به شهرداری، جنجال برانگیز شده را دیدم. بازدید دیروز این نماینده، پیامی شفاف برای همه آنانی داشت که هنوز زنجیره ناگسستنی ثروت و قدرت را باور نکرده اند.

شهردار بابل دلش می خواهد عدالتخواه باشد؛ اما اشتباهش این است که تکیه گاه خود را بر لانه عنکبوتی جماعت سوسول و معتاد قلم فروش و بچه ساواکی و کوتوله هتاک و یک گروه مجازی هزار داماد قرار داده که دو سال است همّ و غمی جز کسب سهام از شورای شهر نداشته است. 

کاش شهردار، جماعت هفت رنگ معامله گری که به ساز قدرت رقصیده و او را فقط در حد دستگاه خودپرداز قبول دارند، به جوان های معتقد و مومنی که ثابت کرده اند در کشاکش سخت عدالت و حق طلبی، سنگ زیرین آسیاب هستند ترجیح نمی داد و مردان تربیت شده مکتب "دارالمومنین" را با جنگولک بازی های بعضی از اطرافیان اوا خواهری و بهار نارنجی و فرنگی کارش، آزرده خاطر نمی ساخت.

کاش شهردار در ساختمانی قرار نمی گرفت که یک در آن به میدان "ولایت" و در دیگر آن به میدان "سبزه" ها باز می شود!

بابل و تقلید از سازه های هنری مشهد!

نصب المان در سطح میادین شهر بابل، اقدام ارزنده ای در راستای زیباسازی این شهر در آستانه نوروز بود. بر اساس شنیده ها، مجری طرح، از استان خراسان رضوی انتخاب شد که این مسئله باعث دلخوری بعضی از هنرمندان شهرمان گردیده است. به یقین در سطح این شهرستان هم می شد هنرمندانی خلاق را برای اجرای این طرح پیدا کرد و ضمن تقویت فرهنگ خودباوری به حمایت از جوانان خوش ذوق و مستعد این دیار پرداخت.

عدم تناسب مفهومی بین بعضی از المان ها با نام میادین هم البته نقص دیگر این طرح به حساب می آید. آن چه که در این بین بیشتر مورد توجه و نقد صاحبنظران فرهنگی قرار گرفته، تقلیدی بودن و کپی برداری طرح بعضی از المان ها توسط مجری مشهدی پروژه از المان های نصب شده در سطح مشهد است. به نظر می رسد شتابزدگی در اجرای این طرح و البته عدم اشراف کارمندان امور فرهنگی یا زیباسازی شهرداری بر طرح های جاری در سطح کشور، زمینه فریب آنها را فراهم کرده است. کاش می شد در گوشه ای از سازه ها نوشت که اجرای آن توسط نیروهای غیربومی صورت گرفته است. طبیعی است هر رهگذری که پیش تر این طرح ها را در خیابان های مشهد دیده است، تکرار آنها در بابل را به حساب ضعف و ناکارآمدی هنرمندان این شهر بگذارد. 

تلنگر یک شهید به مسئولان نهادهای انقلابی

ای روسا و کارمندان نهادهای انقلابی که بعد از انقلاب توسط خون شهیدان و از دست دادن دست و پای معلولین و از دست دادن مال های مستضعفین به این پست ها گمارده شدید ، به راهی روید که خواسته های همان شهدا و معلولین و مستضعفین باشد ، که آن هم راهی جز راه اسلام و پیروزی انقلاب اسلامی نخواهد بود و همان پیمودن خط امام است . نکند که این پست ها و مقام ها شما را گول بزند و هم دیگر را بگزید و جار وجنجال شما باعث شود که دشمنان انقلاب اسلامی نفس تازه کنند و خوشحال گردند و بر عکش خانواده های شهدا و معلول و مستضعف چشم به انقلاب دوخته ناراحت و غمگین و نا امید و به آینده انقلاب نیز نگران شوند . پس بنگرید و با چشم دل ببینید که چه بودید و چگونه شدید که اگر ناسپاسی کنید اوست که شما را رسوا و حیله هاتان را بر ملا خواهد ساخت و به آنجایی که فکرش را نخواهید کرد بازگشتتان خواهد داد .

وصیتنامه شهید سید کمال الدین حسینی نیا/ بابل

بارقه های امید در سیاستگذاری سازمان اوقاف بابل

از من اگر بپرسند مهم ترین عملکرد سازمان اوقاف شهرستان بابل در این سال ها چه بوده، به یقین تشکیل ستاد احیای نیّات واقفین را برجسته ترین و ماندگارترین و البته فرهنگی ترین اقدام این نهاد مذهبی می دانم.

بی شک تقویت اعتماد جامعه نسبت به امر مهم وقف، مستلزم اقناع مردم از عمل به نیات واقفین و خیران است که تشکیل این ستاد با حضور جوانانی انقلابی و پرانگیزه، حرکتی ارزنده در این باره به شمار می آید.

عزم راسخ مدیریت سازمان اوقاف بابل در این خصوص، نشان از وجود اراده ای دارد که استحکام مبانی فرهنگی جامعه را در دوره ای که فقدان کارآمدی متولیان اصلی فرهنگ به وضوح مشهود است، اولویتی بایسته می داند.

اقدام اخیر ستاد احیای نیّات واقفین در تهیه سبد حمایتی برای نیازمندان شهرستان بابل را در راستای احساس مسئولیت سازمان اوقاف در توجه به خلأهای موجود و آزار دهنده اجتماع باید به فال نیک گرفت و ستود.

ورود این ستاد به عرصه فرهنگ و حمایت از جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی که از اوامر مهم و سازنده رهبر معظم انقلاب بوده، بی تردید گام شایسته ای در ترویج معارف آسمانی مکتب وحی و تقویت پایه های اعتقادی جامعه در مواجهه با طوفان شبیخون فرهنگی و مذهبی جبهه شیطان خواهد بود.

ناگفته پیداست که بهره گیری از دیدگاه ها و خلاقیت های اصحاب فرهنگ و هنر و تهیه فهرستی از اولویت های فرهنگی و مذهبی جامعه، این گام استوار ستاد مذکور را عملیاتی تر و موثرتر خواهد ساخت.

عنایتی ما

امروز سالگرد شهادت جوان بسیجی، غلامرضا عنایتی اهل شهرستان بابله

البته اقای گل استقلال تهران هم غلامرضا عنایتی بوده. منتها این شهید، آقای گل استقلال جمهوری اسلامیه!

توصیه ای دوستانه به صاحب خونه!

یکی از مراکز اقتصادی شهر، در سالی که گذشت، پای دو نفر از فعالان مجازی و اجتماعی بابل را به دادگاه کشاند. این هر دو بزرگوار به رغم تفاوت هایی در نگرش سیاسی، انسان هایی متدین و موجه هستند.

اگر چه محتوای نقدی که این دو نفر از منظر خود به رشته تحریر درآورده و پایشان به دادگاه باز شد از دید این حقیر، قابل دفاع و وجاهت حقوقی نیست؛ اما حرف این جاست که تصور پاسخ به منتقد از راه دادگاه، نه تنها باعث خفه شدن صدای منتقدان نمی شود بلکه جز به افزایش خشم منتقدان و پیچیده تر شدن روش های مخالفت آمیز آنان منجر نخواهد شد.

کاش شاکی محترم بی اعتنا به فاصله طبقاتی خود با افراد متشاکی، برخوردی خردمندانه و دوراندیشانه را در مواجهه با منتقدین خویش پیشه می نمود.

ابهام در تعطیلی شهربازی بابل

شهربازی واقع در پارک مرحوم نوشیروانی بابل دیروز بسته شد. شهرداری علت ممانعت از فعالیت این شهربازی را عدم رعایت استاندارد در لوازم آن بیان کرد. مالک شهربازی این ادعا را مردود دانسته و مدعی است که اسناد مربوط به تایید استانداردهای لازم را در اختیار دارد.

فارغ از میزان صحت و سقم ادعای طرفین، تعطیلی این شهربازی در روز 29 اسفند، تردیدها و ابهاماتی را درباره انگیزه شهرداری ایجاد می کند.

این اقدام می توانست در روزهای قبل نیز که ادارات دولتی باز بوده و مالک شهربازی توان پیگیری حق و حقوق خود را داشت، انجام بپذیرد. فعالیت جمعی از نزدیکان شهردار در شهربازی دیگر بابل که تنها رقیب شهربازی پلمپ شده مذکور است هم شائبه تعمد در کنار زدن رقیب و درآمدزایی بیشتر با استفاده از فرصت تعطیلات نوروز را دامن می زند. چندی پیش شهرداری بابل، مکان برگزاری نمایشگاه بهاره را نیز به شهربازی مورد علاقه خود انتقال داده بود.