عرض ارادت

 

سالروز عروج ملکوتی
شهید علی اصغر آقانژاد امیر 
نام پدر: غضنفر 
نام مادر : آقا ننه محمدزاده امیر
تاریخ تولد: 1347/1/8
تاریخ شهادت: 1365/4/10
محل شهادت: مهران 
گلزار: شهدای معتمدی ، بابل 
 3️⃣کربلای یک

هر که را عشق حسین بر سر بود عریان شود

🌺از دوستای نزدیک محمد مصطفی پور بود ، بعد از شهادت محمد شب ها می رفتیم آرامگاه معتمدی 
توی تابوت محمد می خوابید و گریه می کرد ، هرجا می رفتیم مجلس روضه خوانی راه می انداخت 
عادتش بود ، حتی اگر دو نفر بودیم اصرار می کرد روضه بخونید ، موقع سینه زنی با اسم امام حسین(ع) 
از خود بی خود می شد ، می رفت وسط جمع و فریاد می کشید:
هر که را عشق حسین بر سر بود عریان شود 
بر سر و سینه زند گریان شود

✍️ رضا دادپور 
.
سمت چپ شهید علی اصغر آقانژاد و آقای حاج رضا دادپور ( مداح اهل بیت ، راوی )

@sangareshohadababol

گاهی باید خندید و رد شد

این تصاویر آرشیوی است حالا دیگر گذشت و خاطره شد.

 

 

بهتر نیست قانون همیشه ملاک باشد؟!

 

خانم هدی نتاج را دورادور میشناسم. در حد اینکه خواهری جوان اهل بابل و پرانرژی در عرصه خبرنگاری و فعالیت رسانه ای است، به نظر می رسد آدم مستقل و با شهامتی باشد که حفظ حقوق شهروندی از دغدغه های همیشگی اوست. از آن دست خبرنگارهایی هم نیست که پولی بگیرند و خبری را سفارشی کار کنند یا در ازای سکوت مقابل قانون شکنی ها و تعدی ها باجی بستانند و...

اولین بار که نام این خواهر بزرگوار را شنیدم چند سال پیش در فضای مرحوم تلگرام بود. البته مرحوم از نگاه من که با فیلترشکن ها رابطه خوبی ندارم. یک سازمان یا مجموعه ای که الان اسمش یادم نیست از این خبرنگار جوان بابت مطلبی شکایت کرده بود. حسین آقای منصف بود که اول بار مطلبی در حمایت از خانم نتاج نوشت، پشت سرش مطلب دوم را من نوشتم و از نهاد شاکی انتقاد کردم. همین الان هم ببینم کسی یا مجموعه ای به خاطر انتقاد از حوزه کاری و عملکرد خود پای خبرنگاری را به دادگاه می کشاند با هر گرایش و سلیقه ای که باشد وظیفه میدانم به سهم خود دخالت کنم.

دو سه روز پیش ویدیوی کوتاهی از خانم نتاج منتشر شد که ایشان بدون رعایت پوشش شرعی و قانونی حجاب در حال توضیح پیرامون مشکل روستای انجیلسی و دپوی مخرّب و ویرانگر میلیونها تن زباله در طبیعت زیبای آن بود.

این قلم نیز بارها در خصوص منع شرعی و قانونی دفن زباله در روستای انجیلسی و خسارتهای زیانبار آن به طبیعت منطقه یادداشتهایی داشته و به طور میدانی نیز در ارتباط با بعضی مسئولان پیگیر حل این مساله بوده است.

هر کس دلش برای قانون و طبیعت و حقوق عامه میتپد باید این پدیده شوم را محکوم نموده و مسئولان استان را که به بهانه حفط طبیعت اقدام به تخریب کلبه ساکنان قدیمی جنگل می نمایند، بخاطر سکوت و بی عملی در خصوص صدور رأی دادگاه و منع قانونی و زیانبار دفن زباله در انجیلسی مورد شماتت قرار دهد.

اما خواهر بزرگوار ما مستحضر باشد که قانون، خوب یا بد، قانون است و راه اصلاح هر قانونی که خوشایند ما نیست در گرو قانون شکنی که در نهایت منجر به هرج و مرج میشود قرار ندارد. کما این که دوستان فعال مدنی و محیط زیست نیز از طریق قانون موفق به اثبات منع و حرمت دفن زباله در طبیعت گردیدند و الگویی مناسب و زیبا از قانون مداری برای اصلاح معضلات جامعه را ترسیم نمودند. اگر هم قانونی را قبول نداریم و راهی هم برای تغییر آن نمی بینیم فارغ از میدان بحث و استدلال علمی و کرسی آزاداندیشی که همیشه باز است، تقابل با قانون و عرف، مصداق بارز هنجارشکنی و منافی تعهد شهروندی در رعایت نظم اجتماعی است.

به یقین ارتکاب خطا و بی احترامی به قانون با داعیه قانونمداری سازگار نیست.

به همان دلیل که رفتار مسئول هنجار شکن رانت خوار باندباز و نجومی بگیر هر چقدر هم که بر حفظ حجاب و عفاف اصرار بورزد از نظر منطق، نکوهیده و متناقض شمرده میشود کشف حجاب و بی حرمتی به شرع و قانون به رغم تأکید بر اجرای قانون در حیطه ای دیگر مثل محیط زیست و ... نیز قابل قبول نخواهد بود.

حمایت ما از قانون نباید بر مبنای سلیقه و میل و نفع شخصی و مصلحتی باشد.

همین یک هفته اخیر

 

همین یک هفته اخیر، پیمان آدیداس، بلاگر معروف اینستا در گذشت او متولد 1375 بود. فرزاد هنردوست، خواننده جوان هراتی که مدتها در ایران می زیست هم درگذشت. او متولد 1365 بود. فرشاد کلباسی، دستیار کارگردان متولد 1364 بود که دیروز درگذشت. مسعود دهستانی قهرمان سابق کشتی اهل بابل هم در سن 45 سالگی به رحمت خدا رفت. حالا اینها چهره های معروف هستند. چقدر جوانهای دیگر در گوشه و کنار کشور همین چند روزه به رحمت خدا رفتند که ما نمی شناسیم. مثل آن چهار کودک معصوم اردبیلی که بر اثر سیل از دنیا رفتند.

همه آنها برای خودشان یک دنیا آرزو داشتند، برنامه و نقشه و امید و حسرت داشتند؛ اما قافله عمر در پیچ و خم ایام بی آنکه خبر دهد ناگاه به مقصد رسیده و مسافرش را از قطار زندگی پیاده می کند.

مرگ، پیر و جوان نمی شناسد. زمان رسیدنش را هم کسی نمی داند. غافلگیرانه به سراغ آدم می آید. دو روز دنیا را درست زندگی کنیم، بساطمان جمع شد ملت یک خدا بیامرز بگویند، چهار نفر فاتحه ای بخوانند؛ آخش راحت شدیم نگویند!

مسئولان یاد بگیرند

 

یک پستچی آمده بود موسسه سیره شهدا؛ اتاق پژوهش. دید فضا فضای جبهه و جنگی است. خودش هم رزمنده بود. پیش ما نشست و خاطره گفت. از حساسیت شهدا نسبت به بیت المال تعریف میکرد. از شهیدی که برای کاری به مقر ارتش رفته بود. احتیاط میکرد چای و قندی که مخصوص نیروهای ارتشی است را بخورد یک وقت مرتکب گناه و تضییع بیت المال نشده باشد.

حالا نمی گوییم اینطوری باشید، ولی سر جدتان بابت جلسات اداری اینقدر بریز و بپاش نکنید.

این تصویر را ببینید. فروشندگان لوازم یدکی معمولا درامد خوبی دارند. اتحادیه شان هم بی پول نیست. این تصویر مربوط است به جلسه ای که مسئول اتحادیه لوازم یدکی بابل با مسئول پلیس امنیت اقتصادی در ساختمان اداره صمت این شهرستان برگزار کرده. پذیرایی را ببینید. چای هست و بیسکوییت. ساده و محترمانه. از میوه های گرانقیمت خبری نیست. بقیه مسئولان هم یاد بگیرند. میخواهند بیشتر پذیرایی کنند از جیب مبارک مایه بگذارند.

مزار نورانی افسر رشید نیروی دریایی در بابل

 

این روزها که همه جا صحبت از غیرت و همت دلاور مردان نیروی دریایی مطرح است و چهار تن از قهرمانان بابلی ناو گروه 86 ارتش نیز توسط همشهریان خود مورد تجلیل و تقدیر قرار گرفته اند خوب است یادی هم کنیم از دریادار رشید نیروی دریایی، خلبان شهید محمدرضا صفایی که پیکر پاکش، افتخار خاک لاله گون دارالمومنین است.

محمدرضا صفایی متولد 1333 در گرگان، تحصیل کرده دوره خلبانی در آمریکا، هشت سال جنگ تحمیلی را یک نفس در معرکه پرخطر جهاد، مردانه ایستاد. حماسه سازی او در عملیات خیبر مورد تقدیر فرماندهان عالی جنگ واقع شد و مدال شجاعت گرفت. بعد از جنگ مسئولیتهایی چون فرماندهی اسکادران هلی کوپترهای مین روب و جانشینی فرماندهی منطقه دوم هوا دریا را بر عهده داشت. تا لحظه شهادتش که طی سانحه ای در هفتم آذر 1375 در جزیره هنگام اتفاق افتاد یک لحظه از پای ننشست؛ اما باز هم خودش را بدهکار خدا و خلق خدا می دانست و در وصیتنامه نورانی اش چنین نوشت:

"خدایا من نه وظیفه قرآن را ادا کرده ام و نه از معصومت اطاعت کرده ام و نه از نائب امام زمان، خدایا مرا ببخش که وظیفه ای را که در خدمت راه تو داشتم به خوبی انجام ندادم."

مزار این قهرمان دلیر ایران اسلامی در آرامگاه گل محله بابل، نماد رشادت غیورمردان نیروی دریایی و زیارتگاه رهپویان طریقت استقامت و پایمردی است.

یک بابلی رییس مجلس شد!

‍

 

به بهانه سالروز تشکیل مجلس؛ جایگاه بارفروش(بابل) در سه دهه‌ی نخست شکل‌گیری مجلس شورای ملی

✍️ حامد ابراهیم‌زاده بازگیر

🔹 در ۱۳ مرداد سال ۱۲۸۵ش مظفرالدین شاه قاجار فرمان مشروطه را صادر و دو ماه بعد یعنی در ۱۴ مهر همان سال انتخابات در تهران برگزار و نخستین جلسه مجلس در کاخ گلستان با نطق احساسی و پرشور شاه قاجار تشکیل شد.

🔹 چند ماه بعد که نظام السلطان حکمران مازندران شد تلگراف‌هایی از تهران جهت تشکیل انجمن های ولایتی و ایالتی و هم چنین انتخاب نمایندگان به حکومت مازندران مخابره و وی نیز حکم مجلس شورا را به اهالی ساری و بارفروش ابلاغ کرد.

🔹 ملامحمدجان علامه یکی از علمای بارفروش انجمن ولایتی را با ۱۱۰ عضو در مسجد کاظم بیک تشکیل و دو نفر به نام‌های حسن‌خان مفتخرالممالک و آقامحمدعلی را انتخاب به طهران فرستاده طهران نیز نمایندگان بارفروش را به عنوان نماینده مردم مازندران پذیرفت و بدین نحو پرونده اولین مجلس شورای ملی در مازندران بسته شد.

🔹در دوره سوم مجلس شورای ملی در سال ۱۲۹۳ش نیز حسین دادگر با کسب ۲۷۳۴ رای از حوزه انتخابیه بارفروش به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب و در اجلاسیه سوم این دوره، نایب رئیس اول مجلس شد.

🔹در ۲۲ بهمن سال ۱۳۰۲ دوره پنجم مجلس شورای ملی آغاز و رضاخان پهلوی (سردار سپه) نماینده اول حوزه‌های انتخابیه کشور به عنوان نماینده رسمی از بارفروش روانه مجلس شد تا آنکه در دو ماه آخر همین دوره یعنی در آذر ۱۳۰۴ حسین دادگر با کسب ۳۵۷۱ رای به عنوان نماینده بارفروش در "مجلس موسسان اول" انتخاب و در انتخابات هیئت رئیسه با کسب ۱۲۲ رای از مجموع ۲۲۰ رای نایب رئیس اول شد که این مجلس، احمدشاه قاجار را از سلطنت خلع و رضاخان پهلوی را به سلطنت و پادشاهی ایران انتخاب کرد.

🔹حسین دادگر در دوره‌های هفتم، هشتم و نهم مجلس شورای ملی نیز به طور متوالی از سوی مردم بابل به نمایندگی انتخاب و در مجلس حضور یافت و نکته حائز اهمیت در این ادوار آن که وی در هر سه دوره به طور متوالی به ریاست مجلس شورای ملی برگزیده شده بود.
 

مسافری در اوج

 

صبح از حفظ آثار مازندران تماس گرفتند که کتاب مسافر ملکوت در کنگره شهدای روحانی استان رتبه اول را کسب کرده. عذرخواهی کردم که قادر به حضور در مراسم نیستم و شماره کارتی فرستادم.

قبلا هم در وبلاگ و هم در مرحوم اینستا نوشته بودم که بین کتابهایم، مسافر ملکوت را از همه بیشتر دوست دارم.

شهید محمد زمان ولی پور، خودش طلبه ای نازنین و دوست داشتنی است. خاطراتش هم زیبا و سازنده بود.

سالها پیش توفیق زیارت امام رضا به همراه بسیج دانشجویی علوم پزشکی بابل فراهم شد. توی راه کتابی از نادر ابراهیمی دست یکی از دانشجوها بود که در فراغتی دست گرفته و خواندم. دلم خواست کتابی درباره شهدا بنویسم که سبک نادر را در قالب داستانک پیاده کنم.

برگشتم شاید کمتر از یکسال بعد دوستان طلبه ای سراغم آمدند، آقا سید مصطفی امیری بود و آمصطفی مویدی و... زحمت کشیده بودند با گروه جهادی شان به سراغ خانواده شهید محمدزمان ولی پور در روستای پایین سرست رفته و خاطراتی جمع آوری کرده بودند.

با جان و دل نوشتن کتاب را پذیرفتم و سبک مورد نظرم را اجرا کردم. نیّت مادی نداشتم هر چند رفقا بعدها بخشی از عواید فروش کتاب را به این حقیر اعطا نمودند.

ناشر هم خوب زحمت کشید. دو یا سه دور این کتاب چاپ شد. فارغ از بعضی نقدهایی که نسبت به آقای خلیلی دارم  انتشارات شهید کاظمی حرف اول را در توزیع و نشر آثار دفاع مقدس میزند. این کتاب دو بار در تلویزیون و چهاربار در رادیو معرفی شد. مطرح ترین کتابفروشی های کشور مثل کتابفروشی آستان قدس که در حیاط حرم مستقر است این کتاب را پشت ویترین قرار دادند.

دلم میخواهد ناشر فراغتی یافته و این کتاب را تجدید چاپ کند. خاطرات محمدزمان ولی پور بیشتر از آنکه مربتط با فضای جبهه و جنگ باشد معطوف به زندگی پشت جبهه، در محل، کار و تحصیل بوده است. به خصوص برای طلاب جوان خواندن این اثر میتواند تأثیرگذار و بیدار کننده باشد. با اینکه از کتابهای خودم معمولا به کسی هدیه نمیدهم اما در خصوص مسافر ملکوت حال متفاوتی دارم. دلم میخواهد این کتاب را به همه دوستانم هدیه بدهم.

سالگرد شهید هم البته نزدیک است. شادی روحش صلواتی بفرستیم.

پا شو پیرمرد!

 

امروز ظهر با دخترش صحبت کردم. گفت سه تا از رگ های قلب او را باز کرده اند و فردا هم یک رگ دیگر قلبش را.

بیمارستان آیت الله روحانی بستری است. حاج حسن آقای مهدیزاده از پاسدارهای قدیمی اطلاعات سپاه بابل و خار چشم منافقان کور دل و ستیزه جو با گروهکهای الحادی وابسته به شرق و غرب است که سالهایی را شبانه روز در خدمتگذاری صادقانه به شهدا سپری کرده است. این دلداده کوی وصال و جامانده قافله معراجیان که خودش نیز برادر شهید است، چند سالی است که کانال سنگر شهدای بابل را راه اندازی نموده و تصاویر و خاطرات نابی که برای معرفی کربلاییان عصر خمینی در کانال او انتشار یافته همواره با استقبال مخاطبان سایر شهرها و استانهای کشور مواجه بوده است.

پیرمرد ما به اندازه چند جوان رشید، سر پر شور خدمت به فرهنگ و هویت این مرز و بوم را دارد. او ترجمان حقیقی معنای بسیج است که خستگی را خسته کرده و اهل انزوا و گوشه گیری و بازنشستگی نبوده است.

برای این خادم بی ادعای فرهنگ شهادت دعا کنید. سلامتی عاجل او فرصتنی مغتنم برای خدمتگذاری بیشتر به جبهه فرهنگی انقلاب جهانی اسلام است.

لبخند بزن پیرمرد، همچنان کوچه پس کوچه های شهر به عطر یاد و نام شهدا و رائحه وصال که از نفس پاک تو بر می خیزد محتاج است.

دوستانی که این وبلاگ را میخوانند به اقتضای صفای دل و روشنی باطنشان برای سلامتی این پیر میکده سرخ وصال صلواتی هدیه کنند، اجرشان با شهدا.

از محضر شهدای عزیز تمنا دارم چند صباحی بیشتر در فراق این یار دیرین و مخلص خویش صبوری کنند جام تهی جان ما تشنه سبوی عشقی است که از وادی مهر و سرچشمه زلال عطوفت او سر ریز می شود. ماییم و دستهای خالی تمنا به پیشگاه معطر علمداران عشق و رستگاری، برازنده تان نیست روی نیاز و طلب ضعیفان دو عالم را بر زمین بگذارید.

به آبروی مهدی نصیرایی، سید حسن علی امامی، یوسف سجوی، حسن رجایی فر، سید رضا طاهر... اللهم اشف و انت الشافی

بابل و باز هم جنگ قدرت

با تقویت شایعات و اخبار غیر رسمی در خصوص تغییر فرماندار بابل، رسانه های وابسته به گروههای مدعی اصولگرایی و انقلابی گری فاقد کارنامه که همواره در خصوص مفاسد و اتهامات اقتصادی و اداری پیرامون همپالکی های خود سکوت نموه اند به نیت باج خواهی از شرکت سهامی دولت سیزدهم در آستانه انتخابات مجلس به میدان آمده و سر و صدا راه انداخته اند.

البته سایر جناحها و گروههای سیاسی هم به اقتضای طبع منفعت خواه خود کشمکش هایی را در خفا یا آشکار رقم خواهند زد.

هر مدیری که آمد و رفت با هر گرایش و تعلق خاطری

مشکل کهنه ترافیک نفس گیر بابل حل نشد

معضل دفن زباله به رغم ورود دستگاه قضا و صدور حکم قانونی پیرامون منع دپوی زباله و آثار زیست محیطی ناشی از آن حل نشد

رواج نزول خواری که زندگی بسیاری از مردم را به لجن کشانده هنوز حل نشده است

آب و فاضلاب و آسفالت و نان و... وضعیت خوبی دارا نیست. مشکلات کشاورزان نیاز به پیگیری جدی دارد و...

انبوه جناحها و گروههای سیاسی قدرت طلب و منفعت خواه آنقدری که برای تصاحب کرسیهای ریاست و توسعه حوزه نفوذ خود دغدغه دارند دغدغه مردم و انقلاب و آرمانهای شهدا را ندارند.

درباره فوت مرحوم فاضل

 

خانواده فاضل در بابل خانواده ای متدین و محبوب و بی حاشیه هستند و معمولا هم از مناصب سیاسی دور بوده اند.

فوت مرحوم ابراهیم فاضل، کوچکترین پسر مرحوم آیت الله فاضل استرابادی موجی از شایعات را بر سر زبانها راه انداخت.

به رغم تکذیبهای مکرر مسئولان و اقوام مرحوم و ورود شبکه استانی صدا و سیما، همچنان بازار شایعات درباره مرگ وی داغ است.

آنچه که باعث تقویت شایعه در این خصوص شد گره خوردن نام یک "روحانی" با شهر "بابلسر" بود.

بابلسر به تازگی شاهد ترور دردناک مرحوم آیت الله سلیمانی امام جمعه اسبق این شهر بود.

خیلی ها با همین پیش زمینه، فرضیه قتل یک روحانی دیگر در بابلسر را محتمل دانستند. غافل از آن که مرحوم ابراهیم فاضل بدون لباس روحانیت در بابلسر و بهنمیر تردد داشت.

او با کرایه خودروی اسنپ به ساحل کرفون بهنمیر رفت و قرار بازگشت را هم با راننده بست. بعد از این که لباسهایش را در آورد و به دریا رفت دیگر خبری از او نشد. با توجه به خلوت بودن ساحل کرفون، با گذشت ساعتی، بعضی عابرین در حالی متوجه وجود البسه در کنار ساحل شدند که کسی را در آب ندیدند. از همین بابت با پلیس تماس گرفتند. مرحوم ابراهیم فاضل در دریا غرق شد و با توجه به طوفانی بودن دریا کار جستجو برای یافتن او به طول انجامید و سرانجام پیکرش در سواحل جویبار پیدا شد.

روحش شاد و ان شاءالله قرین برادر شهید و پدر و اجداد عالم و بزرگوارش قرار بگیرد.

می دانید بیستم اردیبهشت در بابل چه خبر است؟

می دانید بیستم اردیبهشت در بابل چه خبر است؟

بهار فصل شکوفایی است، فصل رویش و سرسبزی و طراوت است. قرار است بیستم اردیبهشت، نوروز را گرامی بداریم!

رستاخیز جانهای خسته و دلهای غبار گرفته و احیای فطرتهای خفته را در میعادگاه یاد و خاطرات شهدا به تماشا بنشینیم.

می دانید بیستم اردیبهشت در بابل چه خبر است؟!

قرار است دریچه ای رو به حیات طیبه شهادت بگشاییم و حسّ پرواز در آسمان یکرنگی و صفا را تجربه کنیم.

حماسه و غیرت، بالاترین ره آورد مردانگی و شرف است که در کربلاهای مکرر تاریخ، تابلوی رشادت و ایثار را به تصویر کشانده است.

بیستم اردیبهشت، جوانان و نوجوانان بیت الشهداء بابل، میزبان قدوم مبارک دلدادگان کوی وصل و جاماندگان قافله نور در مسجد فاطمة الزهرا سلام الله علیها هستند. به یاد کربلائیان خانطومان، مرثیه هجران سروده و میثاق پیروی از آرمانهای جهانی شان را به زبان دل نجوا می نماییم. غبار نسیان و زنگار زمانه، هرگز یارای فراموشی آرمان شهدا را نخواهد داشت. آرمان علی وردی ها، سید روح الله عجمیان ها و همه شهدای خط مقدمی و مردان سرخ جامه میدان انقلاب، با جان زلال خویش اهتزاز ابدی بیرق استقامت و غیرت را نوید داده اند.

بچه های نسل تازه نفس انقلاب، یاد شهدای عاشورای خانطومان را عزم خیزش دوباره برای دفاع از حریم باورهای نورانی مکتب جهاد و شهادت می دانند. حجت الاسلام میرهاشم حسینی استاد و دوست و همنفس شهید علی وردی، سخنران محفل شهداست. رائحه حضور شما عطر یاد و نام شهیدان را شمیم خوش کوچه پس کوچه های شهر قرار خواهد داد.

شهدای نسل جدید، بی استثنا دلداده شهدای متقدم بوده و راه سبز آنان را سرلوحه طریقت بهشتی خویش ساخته بودند. تردیدی نیست زنده نگاه داشتن یاد شهدا، کابوس نابودگر هیمنه پوشالی جبهه باطل خواهد بود. پس: هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله.

بیستم اردیبهشت 1402 بعد از نماز مغرب و عشاء، هیأت بیت الشهداء، مسجد بزرگ فاطمةالزهرای بابل، میدان ولایت، عهد واره ایستادگی بر میثاق با فرزندان راستین فاطمه زهرا و یاران صدیق ولایت، نوروز بیداری و بهار خجسته دلدادگان کوی رستگاری خواهد بود، بأذن الله و اذن رسوله و اذن خلفائه...

 

مشروطه، آزادی، توهم اصلاحات؛ گفتگویی ویژه با مرحوم شهید شیخ عباسعلی سلیمانی

 

سال 79 با همت جمعی از دوستان نشستی را در مسجد گلشن بابل برگزار کردیم با موضوع مشروطه و اصلاحات. قرار بر این بود که جلسه به صورت مناظره برگزار شود. آن موقع حاج آقای سلیمانی هنوز امام جمعه بابلسر و البته نماینده ولی فقیه در دانشگاههای آزاد شمال کشور بود. یک طرف گفتگو را به ایشان اختصاص دادیم اما هیچ کس نپذیرفت مقابل ایشان بنشیند و اظهار نظر کند. مجری جلسه مهندس آ سید مهد ایزدهی بود که خودش به مباحث روز تسلط ویژه ای داشت. حاج آقای سلیمانی در آن جلسه بسیار موشکافانه و شجاعانه به بحث پیرامون تاریخ تحلیلی مشروطه و انطباق آن با مسائل روز پرداخت. این بحث آن قدر جالب بود که به تقاضای مخاطبان، متن جلسه پرسش و پاسخ در قالب جزوه منتشر و در سطح شهر توزیع شد. حالا برایمان بیشتر قابل لمس بود که چرا کسی شهامت رویارویی علمی و مناظره با این روحانی خوش فکر و مطلع و خطیب و با شهامت را نداشت.

سالها گذشت. یکبار لا به لای کتابهایم همان جزوه را پیدا کردم. از پسرم سید علی خواستم متن آن را تایپ کند تا در وبلاگ بگذارم بلکه علاقمندان و جستجوگران از طریق اینترنت بتوانند از فحوای آن بهره ببرند.

دیروز که خبر شهادت این روحانی فاضل و فرهیخته را شنیدم لینک مطلب را در گروههای مجازی منتشر کردم که با استقبال دوستان و مخاطبان مواجه شد. متن کامل جلسه را میتوانید از طریق نشانی زیر ملاحظه نمایید:

https://ashkeatash.blog.ir/post/%D9%85%D8%B4%D8%B1%D9%88%D8%B7%D9%87%D8%8C-%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D8%8C-%D8%AA%D9%88%D9%87%D9%85-%D8%A7%D8%B5%D9%84%D8%A7%D8%AD%D8%A7%D8%AA

 

متن کامل سخنرانی (جلسه پرسش و پاسخ) حجت الاسلام سلیمانی امام جمعه محترم بابلسر پیرامون:

مشروطه، آزادی، توهم اصلاحات

تاریخ سخنرانی :14 مرداد 1379 ( سالروز نضهت مشروطه) مسجد  گلشن

جمعی از طلاب و بسیجیان شهرستان بابل

میشود صلواتی بفرستید؟

 

آ سید محمد نوروزیان، یوسفعلی میرشکاک حزب الله بابل است. جوانی ادیب و هنرمند و خوش فکر و اندیشمند و استاد موفق دانشگاه و از نخبگان صاحب نظر در امور تربیتی، شاداب و پر انرژی و مسلط به مبانی انقلاب و اهل دغدغه و پر خروش که نامش در محافل فرهنگی و تربیتی کشور به نیکی درخشیده است.

وجود این دانشمند جوان و دلسوز در جمع بچه های انقلابی بابل و مازندران یک نعمت الهی است.

ساعتی پیش با خبر شدم سید بزرگوار ما به دلیل عارضه قلبی در بیمارستان بستری شده است. برای این دوست عزیز و فرهیخته آرزوی سلامت عاجل و توفیق خدمت رسانی بیشتر به جبهه مظلوم انقلاب را دارم. شما هم برای سلامتی سید محمد صلواتی محبت کنید، دم همه تان گرم.

راهی برای حل معضل گنجینه بابل

 

دعوای بر سر اجاره بهای ساختمان موزه بابل دوباره بالا گرفته و بر اساس شواهد امر قرارشده است (احتمالا) ظرف هفته آتی گنجینه یا همان موزه تاریخی، ساختمان فعلی را با حکم دادگاه تخلیه نماید.

جریان چیست؟

ساختمانی که موزه بابل در آن قرار دارد وقف حوزه های علمیه است. این ساختمان بر اساس قرارداد اجاره با مبلغی اندک در اختیار اداره میراث فرهنگی قرار گرفته است اما اداره مذکور در تمام این سالها با گردن کلفتی از پرداخت مبلغ اجاره بها اجتناب ورزیده و هر بار که کار به دادگاه کشیده و بحث تخلیه ساختمان مطرح گردیده سرباز پیاده های میراث با این ترفند قدیمی که قرار است موزه بابل به ساری منتقل شود اقدام به تحریک افکار عمومی در فضای مجازی نموده و مسئولان امر نیز عقب نشینی کرده اند.

از نظر شرع و قانون حق با مدیریت مدارس علمیه و سازمان اوقاف است؛

اما

به هر حال وجود این موزه در شهر قدیمی و تاریخی بابل، حق مردم فرهنگ  دوست و متمدن این دیار بوده و زوایایی اندک از تاریخچه پر ارزش ساکنان کهن این خطه را به تماشا گذاشته است.

راه نخست حل این مسأله تمکین اداره میراث از قانون است که تحقق آن کمی بعید به نظر می رسد.

راه حل دیگر انتقال موزه به سایر ساختمان های تحت مالکیت میراث در سطح شهر است که البته گویا با استناد به دلایل امنیتی و حفاظتی از انجام آن نیز اجتناب گردیده است.

بر فرض پذیرش دلیل قبل، و نیز با توجه به ضرورت تمکین نسبت به احکام شرع، میتوان پیشنهاد دیگری را نیز مدنظر قرار داد که راه برون رفت از این بن بست باشد. بر اساس قرائن موجود، مدارس علمیه بابل که به لطف خدا همواره منشأ برکات عظیم معنوی و فرهنگی برای دارالمومنین بوده اند نیاز خاصی به این ساختمان قدیمی که البته مدتی هم در اختیار بلدیه بود ندارند مگر آنکه در مسیری فرهنگی مرتبط با علوم ومعارف و تمدن دین مورد استفاده قرار بگیرد. از این منظر برای حل گره شرعی این موقوفه، میتوان بخشهایی از آن را به گنجینه آثار دینی و حوزوی و قرآنی این شهر اختصاص داد (از قبیل معرفی علما، بیان تاریخچه معنوی و حماسی شهر مانند نبرد با بهائیت، معرفی ابنیه مذهبی شهر، نگهداری آثار شهدا و...) که اینگونه هم دعوای حقوقی بین ادارات مذکور حل میشود، موزه در بابل میماند، صورت مسأله شرعی استفاده از موقوفه در امور غیر مرتبط از بین میرود، بخشی دیگر از گنجینه فرهنگ و تمدن و افتخارات مردم این شهر ثبت گردیده و به اطلاع عموم رسانده میشود.

یک نکته را هم بد نیست در پایان یادآور شوم که بابل دارای بناهای کهن مذهبی با قدمت بیش از هفت قرن است که معلوم نیست چرا مدتها تصویری از برج دیدبانی مرتبط با کاخ شاه با قدمت معماری عصر اول پهلوی به عنوان نماد این شهر در سربرگهای اداری و گزارشهای خبری و ... مورد استفاده قرار گرفته و البته هیچگاه هم مورد اعتراض مدعیان تاریخ و تمدن این دیار واقع نشده است. اگر بابل را دارالمومنین میدانیم لااقل از معرفی آثار معماری و فرهنگی مرتبط با جامعه ایمانی این شهرستان در قالب موزه یا تبلیغات فرهنگی و رسانه ای غفلت نورزیم.

استاندار مازندران در خواب ناز

درباره گرایشات سیاسی سرپرست جدید بهزیستی بابل حرف و حدیث هایی مطرح است. تصویر پروفایل واتساپ او نیز در فضای مجازی دست به دست می چرخد.

در حالیکه سیاسیون غنیمت خوار بر سر خون عجمیان ها در حال معامله هستند، سرباز پیاده های آشوب و غارت و فتنه دوباره طلبکار شده اند، بازی خوردگان عرصه شهوت و دنباله روهای خودباخته غریزه و جنسیت زدگان سرسپرده رسانه های غرب موریانه وار دوباره سربرآورده اند، انتظار می رفت استاندار پرادعای مازندارن که گفته بود اوضاع را تحت کنترل دارد و عزل و نصبها مورد نظارت او و فرماندارانش است با چشمانی باز به انتصاب سرپرست جدید بهزیستی بابل می نگریست. دارالمومنین بابل شهر 1750 شهید خونین کفن است که بسیجیان باغیرتش بینی آشوبگران و شهوت پرستان فاسد مجازی را در کف میدان به خاک مالیده و قطعا مجال میدانداری به دلباختگان فرهنگ اجانب را نخواهند داد.

 

بابل از جنگ قدرت سیراب است!

اخیرا سخنانی کوتاه از استاندار خوش سخن مازندران در سطح رسانه های محلی منتشر شده که در عباراتی بدین مضمون تأکید داشت که فرماندار بابل، در رأس امور اداری (فرمانده) شهر است و امام جمعه، بزرگ شهر؛ اما مسئولان باید در امورمحوله با فرماندار هماهنگ باشند و او حرف آخر را می زند و اگر چنین نکنند چنان می کنیم و...

تقریباً اغلب فعالان رسانه ای یا سیاسی شهر از کنار این تعابیر به سادگی گذشتند اما واکنش نسبتا تند یکی از کانالهای وابسته به طیف سنتی که از قضا فرماندار محترم نیز منتخب همین گعده است نشان داد که استاندار با قصدی خاص به چنین ادبیاتی تکیه زده و دست روی نقطه حساس بدنه سیاسی تمامیت خواه گذاشته است.

فارغ از هر تحلیلی لازم است به مجموعه کنش گران عرصه قدرت در سطح شهر و استان یادآور شد مردم نجیب بابل به اندازه کافی از کشمکش ها و جنگ قدرت سیرآب هستند و دیگر عطش و تمنایی برای تحمل و مشاهده مجدد چنین دعواهایی ندارند.

به هیچ وجه دغدغه مردم این نیست که قرار است حرف آخر را در امور جاری شهر چه کسی بزند. دفتر امام جمعه و ساختمان بزرگ سازمان تبلیغات و... در هسته مرکزی شهر قرار دارد. در اوج اغتشاشات و میدانداری اراذل و جوانک های جوّگیر و فریب خورده نشنیدم تعرض یا قصدی برای تصرف این مراکز به وجود آمده باشد. راستش را بخواهید خیلی ها اصلا یادشان رفته چنین مجموعه ها و مراکزی هم در شهر وجود دارند و در امور جامعه صاحب تأثیرند.

خیلی راست میگویید و دغدغه اصلاح امور را دارید به جای دامن زدن به مجادلات بی فایده سیاسی پیگیر حل مشکلات اصلی مردم باشید.

دپوی هزاران تن زباله در سایت انجیلسی بر اساس قانون و حکم دادگاه ممنوع و مخرّب شناخته شده اما نهادهای مدعی صیانت از محیط زیست و حقوق عامه که کلبه محقر جنگل نشینان را در فصل زمستان بر سرشان ویران کردند به روی مبارک خود نمی آورند.

بعضی شهرکهای حاشیه جنوبی شهر دارای مشکلات عدیده اجتماعی و فرهنگی و معیشتی هستند.

معضل ترافیک، روان و زندگی مردم را تحت الشعاع قرار داده.

و....

خیلی دلسوز مردم هستید در هر جایی از اریکه مکنت و قدرت که قرار دارید پیگیر حل این مسائل باشید. پیگیر باشید چرا عدم شفافیت در رسیدگی به پرونده اتهامات بعضی دانه درشتهای اقتصادی شهر همچون حسن زاده و خورشیدی و موسوی و غفار و اله قلیپور و... و همنشینی آنها با بعضی بزرگان باعث سلب اعتماد جامعه به سلامت نظام اداری شده است؟

واقعا کسی اعصاب کشمکش های بی حاصل بر سر لحاف ملا را ندارد. بیایید علاوه بر پیشتازی در عرصه سخنوری در عمل نیز گزارشی از حل مشکلات و جلب اعتماد مردم ارائه دهید و بر انبان ذخایر آخرتتان بیفزایید.

دو راهی مستمر

🌺برادران عزیزم، دیدیم دنیا را و مصائب و کثافاتش را و همه ی لذتهای ظاهری آن را که ناپایدار است و دنیا طلبان را دیده ایم که چگونه در این ظلمتکده به عیاشی پرداختند و آن را سعادتی برای خود دانستند و از همه چیز و آینده غافل شدند و حیات مادی دنیا را به حیات معنوی آخرت و قیامت ترجیح دادند. 
🌹از آن طرف هم دیده ایم که رهپویان طریقت فلاح و معنویت را که زاهدانه به دنیا پشت کرده اند و آنرا مردابگه شیطان دانستند و در این کشتزار الهی به کسب و کار پرداختند تا نعمتهای الهی را در آخرت روزی خود سازند. اگر در این دو جریان کنکاش عمیق داشته باشیم می بینیم آنان که راه اول را رفتند که راه عصیان است مورد عتاب قرار گرفتند و لعن و نفرین خدا دامنگیرشان می شود و آنان که راه دوم را رفتند درود و تحیت خدا را نصیب خود کردنده اند، پس دقت کنید که در چه مسیری قرار می گیرید که عاقبت شما به این انتخاب بستگی دارد.

طلبه شهید محمد قشقاوی

 

مشت نمونه خروار!

 

بهمن در حال اتمام است و شهرداری بابل هنوز فکری به حال محصول درختهای نارنج سطح شهر نکرده و بخشی از آن در حال تلف است.

بعضی مردم میوه های دم دست را می چینند بعضی هم که مقیدتر هستند دست نمی زنند که شرعا دینی گردنشان نباشد.

شهرداری اگر نمی تواند محصول نارنج را مثل سالهای گذشته به فروش برساند و مانع از تحمیل سنگینی و عوارض ناشی از آن به درختان شود به مردم اعلام  کند که هر کس دلش خواست بچیند و ببرد. اینطوری لااقل جلوی اسراف گرفته می شود.

مسئولانی که هنوز نتوانسته اند کار ساده ای مثل فروش محصول درختان سطح شهر را به نتیجه برسانند آیا قادر به حل معضلات ملال آوری مثل ترافیک و ... خواهند بود؟!

ننه مکرمه

 

ننه مکرمه یا همان مکرمه قنبری، بانوی روستایی در شهرستان بابل است که بدون سواد خواندن و نوشتن و گذراندن دوره های علمی و مقدماتی، به یکی از درخشان ترین چهره های هنری جهان تبدیل شد. جالب است بدانید ورود این بانو به عرصه هنر در سن 67 سالگی بوده است.

قبل از آنکه توضیحات ویکی پدیا را بخوانید خوب است دو نکته را مورد توجه قرار دهیم:

یکی اینکه متأسفانه خیلی از همشهریان ما هنوز از خانه موزه آثار این بانوی هنرمند بازدیدی نداشته اند و به عبارت دقیق تر خیلی از همشهریان هنوز نامی از او نشنیده اند.

نکته دیگر اینکه یاد بگیریم اراده انسان بالاترین نعمت خدادادی است که بر همه داده های عالم مادی تسلط و برتری دارد. برای شروع، هیچ گاه دیر نیست. بیسواد باشی، روستایی باشی، پیر باشی، استاد نداشته باشی، باز هم میتوانی کاری بزرگ را شروع کنی و جهانی را از توان و شکوفایی استعداد خود به حیرت وا داری. 

 

مکرمه قنبری (شناخته شده به نام ننه مکرمه)، (متولد: ۱۳۰۷ (۱۹۲۸) در دری‌کنده بابل، ایران - درگذشت: ۲ آبان ۱۳۸۴ (اکتبر ۲۰۰۵) نقاش سبک پست مدرنیسم بود که به خاطر نقاشی‌هایش به شهرت جهانی رسید.

نقاشی‌های وی موجب شد تا به عنوان بانوی سال نقاش در سال ۲۰۰۱ توسط دوازدهمین کنفرانس ایران‌شناسی در دانشگاه دولتی سوئد، معرفی شود.^[۱]

مکرمه تحصیلات دانشگاهی و سواد خواندن و نوشتن نداشت و دوره علمی هم نگذرانده بود. او در سن ۶۷ سالگی نقاشی را شروع کرد^[۲] و نخستین نمایشگاه او در سال ۱۳۷۴ در گالری سیحون بر پا شد.^[۲] اولین بار در سال ۱۹۹۸ فیلمی از مکرّمه و آثار او توسط مجید ماهیچی ساخته شد.

نمایشگاه‌های بسیاری از آثار مکرمه در سراسر دنیا برگزار شده و هر ساله برگزار می‌شود. مکرمه که خانه‌اش جزء میراث فرهنگی کشور به ثبت رسیده و به موزه تبدیل شده، هر ساله پذیرای بازدیدکنندگان فراوانی از سراسر دنیاست. خانه موزه مکرمه همکاری‌های بسیاری با موزه‌های مختلف دنیا از جمله موزه باورز در ایالت کالیفرنیا داشته که ماحصل آن برپایی نمایشگاه‌هایی در کالیفرنیا بوده و سایر کشورها بوده‌است.

فیلم مستند[ویرایش]

• مکرمه، خاطرات و رؤیاها،^[۳] عنوان فیلمی مستند است که ابراهیم مختاری در مرداد سال ۱۳۹۲ ساخته و توسط مؤسسه فرهنگ و هنر رها فیلم انتشار یافت و جوایز بسیاری را از آن خود کرد.
• در سال ۱۳۸۰ هالی کارگردان و مستندساز معروف آمریکایی مستندی از این نقاش بین‌المللی و خودآموخته ایرانی ساخته است.