نقدی بر عملکرد یارانه ای دولت در حوزه سلامت

دکتر محمد رحیمی از پزشکان متعهد و بسیجی شهرستان بابل در یادداشتی نوشت:

یارانه ی ناعادلانه ی سلامت

سخن از طرح تحول نظام سلامت بسیار رفته و شاید همین تعدد و تکثر مطالب و انتقادات و تکذیبیه ها و تاییدیه ها باعث شده آن چنان که باید و شاید زوایا و خفایای این طرح که بر جغرافیای سلامت ایران زمین سایه انداخته بر همگان واضح و مبرهن نشده باشد.

اردیبهشت 1393 بود که به سان پیشینیان وزیر جدید بهداشت برای به یادگار گذاشتن یک طرح در سیستم سلامت طرحی را مبنی بر طرح تحول در نظام سلامت اجرایی ساخت، طرحی در 9 محور و با اما و اگرهای فراوان.

اینکه آیا مطالعاتی پیرامون اثرات اجرایی شدن این طرح در میزان افزایش سطح سلامت مردم تحت پوشش صورت گرفته بوده یا خیر جای خود؟

اینکه آیا این طرح به صورت پایلوت و در مقیاس کوچکتر برای تصحیح و رفع نواقص احتمالی اجرایی و سپس به تمام ایران زمین تعمیم پیدا کرده یا خیر به جای خود؟

اینکه برای چنین طرحی با این وسعت و تعهدات مالی آنچنانی در بلبشوی اوضاع اقتصادی کشور منابع مالی پایدار در نظر گرفته شده بوده یا خیر به جای خود؟

اینکه این طرح با تمامی انتظارات و توقعاتی که در مردم و حتی کادر بهداشتی علی الخصوص پزشکان بوجود آورده قابلیت کنارگذاشتن و چشم پوشی در آینده به مثابه تمامی طرح های چهارساله یک وزارت دارد یا خیر به جای خود؟

عرض بنده فقط و فقط و فقط در این نوشتار کوتاه، توجه به گوشه ای بسیار کوچک است و آن مبحثی به نام عدالت سلامت و واژه ای به نام یارانه سلامت...

اقتصاددانان به خوبی با مباحث یارانه ای و کوپن و تاثیرات هر روش تخصیصی در معیشت مردم آگاه هستند.

در دولت نهم با همکاری مجلس به دلایلی اقتصاددانان به این نتیجه رسیدند که کوپن شکر و قند و روغن و آرد و سوخت و .... عادلانه نیست که یک دلیل کوچک آن با یک مثال ساده آن است که به فرض فرد الف یک شورلت هشت سیلندر قدیمی دارد و هفته ای شصت لیتر بنزین یارانه ای مصرف میکند یا خانواده ب چهار خودرو با مصرف بنزین یارانه ای فراوان دارد در حالی که خانواده ج که اتفاقا به لحاظ اقتصادی در مضیقه است از این یارانه استفاده نمیکند مضاف بر اینکه مصرف اصلی خانواده ج مثلا برنج هست که یارانه دولتی کفاف میزان مصرفشان را نمیکند بنابراین اجناس با قیمت بالاتری عرضه و پول یارانه در دست مردم قرار گرفته تا با توجه به نیاز خود در جایی که بیشتر مورد نیازشان هست خرج نمایند.

اینکه طرح هدفمندی یارانه ها درست بوده یا خیر و چه تبعاتی به بار گذاشت اینجا محل بحث بنده نیست.

در شروع طرح هدفمندی یارانه ها سرانه ماهانه 45500 تومان به هر فرد تعلق گرفت که تا به امروز این رقم افزایش پیدا نکرده است.

شاید بدانید که یکی از منابع مالی طرح تحول نظام سلامت از محل هدفمندی یارانه ها می باشد.

حال با پیش فرض بالا و با توجه به اطلاعاتی که در رابطه با طرح تحول نظام سلامت دارید به این موضوع یک بار دیگر با دید اقتصادی می نگریم.

در طرح تحول نظام سلامت، بخشی از منبع مالی طرح هدفمندی یارانه ها به وزارت بهداشت تخصیص داده شده است و این وزارت خانه متولی خرج کرد آن می باشد حال بنگریم این یارانه سلامت به چه طریق مصرف می شود: فرد الف رئیس شورای روستایی یکی از روستاهای کشور که صاحب چهار هکتار باغ مرکبات می باشد دارای بیماری مزمن سرطان می باشد و سال 94، بیست نوبت در بیمارستان بستری و تحت رادیوتراپی قرار گرفته و سپس به تعداد 10 نوبت در بیمارستان دولتی دیگری بستری و تحت شیمی درمانی قرار گرفته و سپس برای وی جراحی جهت خارج سازی توده انجام که به دلیل عوارض جراحی و سن بالای وی، پس از پانزده روز بستری در آی سی یوی جراحی و انواع ویزیت های مختلف نامبرده فوت مینماید و در تمامی این مدت وی به دلیل استفاده از دفترچه بیمه روستایی سه الی پنج درصد هزینه ها را پرداخت کرده است.

خانواده ب حاصل یک ازدواج فامیلی با سه فرزند مبتلا به بیماری ژنتیکی می باشد که در دوران بارداری توصیه به انجام غربالگری شده اند که به دلیل هزینه ی بالای تصویربرادری و آزمایشات تکمیلی از انجام آن امتناع کرده اند؛ فرزندان وی بایستی هر دو ماه یکبار در درمانگاه و یا مطب برایشان آزمایشی نوشته و بدلیل عدم اعتماد متخصص به آزمایشگاه بیمارستان دولتی و یا عدم انجام بعضی از آزمایش ها در بیمارستان دولتی و از دیگر سوی بدلیل نیاز به تصویربرداری های سالانه این خانواده با هزینه کمرشکن سلامت مواجه شده و این خود در حالی است که مادر خانواده بدلیل عدم رضایت به معاینه توده پستان (که منجر به تغییر ظاهر پوست ناحیه شده) در درمانگاه تنها بیمارستان دولتی شهرشان و در حضور دانشجویان پسر، ناگزیر به مراجعه به مطب متخصص جراحی و انجام ماموگرافی بوده که از پیگیری بیشتر بدلیل مخارج بالای آن صرف نظر می نماید.

با توجه به مثالهای فرضی فوق که در دنیای واقعی در مقیاس های مختلف هر لحظه در جای جای کشور در حال رخ دادن است، اگر اجازه داشته باشیم نام لااقل بخشی از بودجه طرح تحول سلامت را یارانه سلامت بگذاریم بخشی از این یارانه صرف افزایش کارانه های کادر بهداشتی علی الخصوص پزشکان، بخشی از آن صرف بیماران بستری و بخش دیگری صرف خدمات هتلینگ و ساخت و سازها و نوسازی های آن چنانی شده است که در هر قسمتی ضرورتی موجود و با این وجود بر هر کدام نقدی واجب می باشد.

ناگفته پیداست در بحث اقتصاد مقاومتی اگر شما در حال مقاوت اقتصادی باشید به مثابه آن پدر که از برج ها کاسته و فقط خرج های اصلی خانه را پرداخت میکند تا بتواند ضرورت های اولیه مثل خوراک و پوشاک و مسکن را تامین نماید؛ بایستی در جای جای اقتصاد ایران از برج های غیرضرور در این شرایط کاست، از دیگر سوی آیا این عادلانه است که یارانه و یا همان سوپسید سلامت در جیب پزشکان و خرج بیماران بستری شود در حالی که بحث پیشگیری ها و اقدامات سرپایی از این یارانه محروم باشند؟

بی شک قابل تقدیر است اینکه بیمار بستری دیگر دغدغه مالی آن چنانی ندارد اما این تمام ماجرا نیست، در حالی که منابع محدود است بایستی بدانیم که چاه درمان چاهی است که انتها ندارد و هر چه در این چاه پول بریزید سیر نخواهد شد و رغبت به بستری شدن زیاد و صف انتظار در بیمارستان های دولتی طولانی خواهد شد که شد...

آیا وقت آن نیست که به دور از تعصبات جناحی و خودخواهی های روشنفکرانه از درمان به سمت پیشگیری پیش رویم تا تاثیر آن را در طولانی مدت بر سلامت فرزندانمان مشاهده نماییم؟

انتخاب با ماست اینکه صبر کنیم سرطان بگیریم و در شیک ترین بیمارستانها مجانی جان سپاریم یا اینکه در طول سالیانِ درازِ زندگی با مراقبت های تنگاتنگ سلامت و با هزینه عقلانی از مجرای بیمه سلامت همگانی کارآمد جامعه ای شاداب و پویا داشته باشیم که بتواند چرخ صنعت و اقتصاد و کارخانه ها را بچرخاند و موجب پیشرفتمان گردد.

نوبت آن است که چهارساله و برای خود فکر نکنیم و تصمیم نگیریم و یادگار به جای نگذاریم گاهی باید گمنام بود و چرخ دنده ها را چهل سال روی هم سوار کرد تا نوادگانمان سوار بر مرکبی رهوار تا به ثریا بتازند ان شاالله.

محمد رحیمی

3 مرداد 1396

مصادف با ولادت حضرت معصومه(س)

تشکر از برادری دوست داشتنی

دکتر سید حسین حاج میرزایی از جراحان بسیجی و متعهد بابلی مقیم تهران است که در صفحه اینستاگرام خود نسبت به این حقیر اظهار لطف نمود:

بهای مرد بودن

لاحول و لاقوة الا بالله العلی العظیم

مرد بودن به پیچش تارهای پشت لب و کلفتی اصوات نیست و نه به خودخواهی وغرور کاذب دنیا پرستان عافیت طلب و نه دست درازی به سفره دیگران!

مرد واقعی، انسان واقعی است که بار مفهومی "اشرف مخلوقات عالم" بودن را به دوش می کشد.

آن هنگام که دست افتاده ای را بگیری، سنگ صبور دل دردمندی باشی، برای رفع گره از کار دیگران خواب و خوراک نداشته باشی، داد مظلوم را بشنوی و سکوت نکنی ... آن وقت است که مرد بودن و بزرگ و بزرگوار بودن را در کالبد روح خود دمیده ای و آیه "فتبارک الله احسن الخالقین" را مصداق دوباره بخشیده ای.

مرد بودن و مردانه زیستن، بزرگ بودن و بزرگواری نمودن را باید در راه و منش مومنین پرتلاش و خدومی چون مرحوم سید عیسی هاشمی جست که در خدمت بی شائبه به دیگران، آرامش و آسایش خود را فدا می کرد و جز کسب رضایت خدا را توشه دنیا و عقبای خویش نمی دانست.

در آستانه چهلمین روز درگذشت مرد عدالت خواه و مجاهد طریق حق و معرفت، سید عیسی هاشمی، بر خود لازم دانستیم یاد این چهره ماندگار و نیک اندیش دارالمومنین را زنده نگاه داشته و خاطره سلوک پردغدغه این مرد راستین در حمایت از ضعفا و پیگیری مطالبات عدالتخواهانه مردم، به خصوص فعالان اقتصادی شهر را دوباره در ذهن ها تداعی ببخشیم.

جان کلام آن که تفسیر این حدیث نبوی را باید در حیات طیبه عبد با ایمان درگاه احدیت و پیرو عدل علوی، زنده یاد سید عیسی هاشمی جست که:

" من اصبح و لم یهتم بامورالمسلمین فلیس بمسلم "

روحش شاد، یادش گرامی و راهش مستدام باد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد(ص).

مجمع اسلامی عدالت خواه بازاریان شهرستان بابل

برنا و پیر!

نوجوان ترین و پیرترین غلامان آستان اباعبدالله علیه السلام، به نیابت از خادمان هیأت شیرخوارگان حسینی شهرستان بابل، مشرف به پابوسی سلطان عشق، حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام

وصیتنامه روح افزای شهید مدافع حرم سید حسین رییسی

 

بسمه تعالی

با درود و سلام بر یگانه منجی عالم بشریت، مهدی موعود) عج( و با سلام و درود بر شهدای صدر اسلام تا شهدای کشورمان و امام

شهیدان و دو یادگار عزیزش، و سلام بر رهبر فرزانه و سید و مرشد ما ، نایب بر حق امام مهدی ) عج( ، حضرت امام خامنه ای

) حفظه الله(

این حقیر سید حسین رئیسی فرزند سید کمال، این وصیت نامه را در نیمه شب یکشنبه، 22 رمضان سال ...(تایپ ناخوانا)، با تکمیل وصیت نامه زمان جنگ تحمیلی به پایان رساندم.

کلامم را اینگونه آغاز می کنم که شهادت مرگ نیست، رسالت است، رفتن نیست، جاودانه ماندن است ، جان دادن نیست، جان یافتن

است،... سکوت نیست بلکه فریاد است ... آری ... شهادت سرآغاز پایندگی است.

شما که از حال درونی من آگاه هستید، در حالیکه از ضعف مجروحیت خود آگاهی کامل داشتم، اما در این میان، به اسلحه ی شهادت

مجهز شدم و با قدرت ایمان و عشق در میدان جنگیدم و عظمت روح را بر فرق ماده کوبیدم و از جان خود گذشتم تا از قید و بندهای

مادی آزاد شوم و بتوانم با عظمت روح با شما سخن بگویم ... شاید اینگونه بر جان نشیند.

اگر خواست الهی چنان شد که شربت شهادت نصیب این حقیر شد، شما را به خدای بزرگ سوگند، که مرا یاری کنید.. برایم گریه

نکنید، تا از خدا بی خبران و کج فهمان خوشحال شوند و خود را ملعبه ی دست آنها قرار ندهید.

از شما عاجزانه خواهش می کنم در هرکاری به خدا توکل کنید و دنباله رو ولایت باشید و از رهبر فرزانه مان، امام خامنه ای ) حفظه

الله( جلوتر یا عقب تر حرکت نکنید و از اختلاف بپرهیزید تا در دنیا و آخرت رستگار شوید.

عزیزانم... در حالیکه مطمئنم خوب را از بد تشخیص می دهید، ولی باید بدانید در انتخاب دوست باید دقت و مراقبت داشته باشید،

چون دوست خوب انسان را به سعادت می رساند و دوست بد انسان را به شقاوت می کشاند.

و اما درباره حجاب ... بدانید که با بدحجابی دل مادرم، حضرت زهرا ) سلام الله علیها ( را به درد می آورید و همچنین دل مولایمان

صاحب الزمان ) عج( را ...

به شما میگویم: که در مکتب اسلام ننگ و نکبت جایی ندارد... باور کنید سخن از چادر و روسری و سرپوش نیست، حرف از زنجیر و

حبس شدن و محدود شدن نیست، بلکه سخن از عفت و پوشش و بزرگ منشی و احترام و ابهت است.

سخن دیگر اینکه: به خدایی که به نهان و آشکار آگاه است، توکل کنید و رشته ی الفت خود را با خدا محکم بسازید و بدانید که همه

چیز جز الله، فانی است و همه به سوی او باز می گردیم.. سفری پر مخاطره در انتظار است و سرمایه ای کم، همچون عمر، و دشمنی

مکار همچون شیطان در کمین است...پس خدا را فراموش نکنید و تقوای الهی را پیشه خود کنید.

عزیزانم بدانید دل به این دنیای فانی که فریبنده ی اهل آن است، نبندید و خود را آماده کنید تا به کمال برسید. این دنیا هیچ ارزشی

ندارد، همه را باید بگذاریم و برویم.... من در خانه ای زندگی می کردم که شاید کسی آن را برای زندگی بر نمیگزید، اما من آن را کاخ

می دانستم و حاضر نبودم آن را با دنیای دنیا پرستان عوض کنم.. دلم پر از دلزدگی از دنیاست ولی قلبی آکنده از عشق به ائمه و جدم

دارم و حاضر به سفر می باشم.

با عنایت خدا وارد دانشگاهی شدم که خدا این افتخار را نصیبمان کرد.. چون مکتب شهادت ، معلمش امام حسین علیه السلام است و

حاضر و ناضر آن هم خود خدا می باشد. خدا را شاهد می گیرم نه برای تظاهر و دیگر انگیزه های شرک آلود، و نه برای فرار از زندگی،

بلکه بر اساس یک وظیفه دینی قدم به حفظ حرمت حرم و حریم نهاده ام. آری.. در دفاع مقدس و در جبهه ی سراسر نور ، جایی که

همه چیزش انسان را عاشق خدا میکند و به زندگی محتوی می بخشد.

الهی تو مرا لایق شهادت ندانستی و هر لحظه مرا مورد امتحان قرار دادی.. امیدوارم که از این امتحان خداییت سربلند بیرون آمده

باشم.. و تو را شاکرم که مرا در کنار گنبد و بارگاه مظلوم ترین خواهری قرار دادی که دست از برادر نکشید و در صحرای کربلا پیام

رسان وقایع کربلا بود..خدایا تو را به بی بی زینب )سلام الله علیها( قسم تا پاکم نکردی خاکم نکن... من شاگرد مکتب حسینم و از او

درس چگونه زیستن و چگونه مردن را آموختم.. امروز به سوی آموزگارم شتافتم تا به تکفیریها و تفاله های به جامانده از یزید و

یزیدیان و بخصوص آل سعود وهابی که ارباب آنها، شیطان بزرگ، آمریکای جنایتکار و اسرائیل جانی است بفهمانم تا زمانی که فرزندان

و ذریهی زهرا )سلام الله( در کرهی خاکی حضور دارند، باید خیال تخریب بارگاه ائمه معصومین به سرشان نزند ، چون بیداری اسلامی

خواب خوش را از اسرائیلیها گرفته و آنها را در باتلاق خودشان گرفتار کرده است..که ان شاءا… فتح و ظفر نزدیک است.

و اما خطابم به مسئولین امور مملکتی..شما که فرامین مقام عظمای ولایت را پشت گوش می اندازید و به هر نحوی شده می خواهید

تن به ذلت و خواری دهید و رابطه با آمریکاو دیگر غربیها برقرار کنید ، در حالیکه رهبر و خون شهدا این رابطه را ننگ و خفتی بیش

نمی دانند... این خون شهداست که شما را به این مقام و منزلت رسانده است....وای بر شما اگر در کار این مردم ذره ای کوتاهی کنید.

و ای شیعه ی امیر المؤمنین علیه السلام... هر گاه کسی قصد ظلم بر مردم را دارد و یا از موقعیت خود سوء استفاده میکند و حق

مظلوم را پایمال می کند... شما را به خدا سوگند حق مظلوم را از ظالم بستانید و او را سر جایش بنشانید تا درس عبرتی برای بقیهی

ظالمین و خائنین شود و نگذارید این گروه، اهداف این انقلاب را پایمال کنند و جایگاه آن را تضعیف کنند و اینهمه زحمت را بی نتیجه

بگذارند.

و در آخر دوباره تاکید میکنم رهبر عزیزمان را تنها نگذارید و دنباله رو خط ولایت باشید.

پروردگارا با قلبی خالی از علایق دنیا به سویت پرکشیدم، ببخش بر من که در زندگانیام نتوانسته ام آنگونه که شایسته بود تو را

بپرستم.

وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى آیه 74 /طه

3131 مصادف با 22 رمضان 3711 /7/ و سلام بر هر کس که از هدایت پیروی کند. 13

حقیر سید حسین رئیسی

و باز هم سرشار از تهی!

این روزها ناخواسته درگیر ماجرای یک اختلاف خانوادگی هستم که به دلایلی اهمیت سیاسی درون شهری نیز پیدا کرده است.

به نوبه خودم تلاش کردم فضا را به سمت آرامش و ثبات سوق بدهم.

فارغ از تقسیم بندی های به اصطلاح اصولگرا و اصلاح طلب، برای چندمین بار به من ثابت شد جایی که خدا و پیغمبر نیست، جز لجن و کثافت هم چیزی نیست.

انسان هایی که یک عمر مبنای اندیشه و حیات خویش را بر مدار خود محوری و نفسانیت قرار داده و رجوعشان به دین تنها برای استفاده ابزاری از آن در جهت امیال شخصی بوده، حالا در فراز و نشیب ملال آور زندگی، چون حیوانی بی فکر در باتلاقی که از معرکه شیطانی غرایز ناتمام خویش فراهم آورده اند دست و پا می زنند در حالی که تقلای آنها جز فرو رفتن بیشتر در این باتلاق عفن، ثمری نخواهد داشت.

آیا وقت آن نرسیده است که غفلت زده های خودباخته و جاهلان متجدد، با خدا و سنت و آیین خدا آشتی کنند؟

عکس و خاطره

درست یک ماه قبل از شهادت علی خلیلی با طلبه سیرجانی رفتیم تهران عیادت. به سختی نفس می کشید تغذیه و دفعش از راه شیلنگ هایی بود که مثل سیم به شمکش وصل کرده بودن. گفتن دو سه دقیقه بیشتر بهش نزدیک نشین. پرسیدم: دو ساله داری زجر می کشی، اگه برگردی به همون روز، بازم حاضری بری از ناموس مردم دفاع کنی و چاقو بخوری؟ گفت: من برای خدا این کارو کردم و ذره ای پشیمون نیستم. برگردم به اون روز بازم نهی از منکر می کنم.

سبیل الله

تقدیرنامه ای برای مسئولان شهر دارالمومنین

شنیده ام مسئولین شهرستان بابل همه جا را در خیر مقدم به شهدای تازه از سفر بازگشته شهر، آذین بسته و چراغان کرده اند.

شنیده ام نهادها در برگزاری مراسم یادبود و عرض خوش آمد به شهدا از هم دیگر سبقت می گیرند.

شنیده ام به همت مسئولان دلسوز و پر دغدغه، همه جای شهر را عطر و بوی شهدا و شور استقبال از همنشینان روضه زهرا سلام الله علیها آکنده است.

مسئولان نیک می دانند که صندلی شان و از آن بالاتر فیش حقوقی و سایر مزایای پیدا و پنهان دریافتی شان به برکت ایثار و رشادت هیمن بچه هایی است که امروز بعد از نزیدک به سه دهه فقط استخوان هایشان به شهر بازگشته است.

مسئولان شهر ما می دانند که وامدار خون سرخ شهدا هستند و یقین دارند که نمک ناشناسی در حق شهدا، لااقل تاوان اخروی سختی به همراه خواهد داشت.

اگر خدای ناکرده خلاف آن چه که نوشتم را در جایی دیدید یا شنیدید بدانید مسئولان آن جا خیلی بی غیرت شده اند.

ظلم آشکار در حق یک شهید

نزدیک به یک سال است که سید حسین رییسی جانباز دفاع مقدس و بازنشسته اداره آموزش و پرورش شهرستان بابل، که برای خدمت رسانی و بازسازی حرم حضرت زینب سلام الله علیها داوطلبانه از سوی ستاد بازسازی عتبات استان خوزستان به سوریه اعزام شده بود به شهادت رسیده است.

 بر اساس مدراک موجود، پزشکی قانونی، سپاه و دولت در نامه نگاری های رسمی و اداری از ایشان با عنوان شهید یاد کرده اند؛ اما بنیاد شهید هنوز از اطلاق واژه شهید به این سید مظلوم و بی ادعا اجتناب می ورزد.

خانواده شهید بی هیچ چشم داشتی نسبت به عواید مادی تشکیل پرونده در بنیاد، از نظر قانونی هنوز اجازه نصب سنگ قبر بر مزار این شهید عزیز را هم به دست نیاورده است.

مظلومیت فرزندان خمینی را باید برای آیندگان این سرزمین ثبت و ضبط نمود.  

 

هنر برتر از گوهر

همایش دفاع از حریم خانواده و حمایت از حجاب و عفاف در بابل هم مثل شهرهای دیگر کشور برگزار شد که به نوبه خودم از عزیزان بانی این برنامه تشکر می کنم. در دوره ای که به نظر می رسد بسیاری از مسئولان نظام حرکت در مسیر اشاعه معروف را منافی حفظ صندلی خویش می دانند، امیدوارم برنامه های فرهنگی به منظور ترویج مقوله حجاب و عفاف از سوی گروه های مستقل مردمی، محدود به یک روز و یک هفته نبوده و با انسجام نیروهای کارآمد ومتدین در طول سال با اجرای انواع طرح های جذاب فرهنگی ادامه پیدا کند.

یک نکته کوچک و دوستانه را درباره پوستر این همایش عرض می کنم که امیدوارم مورد توجه مسئولین امر قرار بگیرد.

فازغ از نشان دادن دو فرزند در پوستر مربوط به خانواده متدین ایرانی که البته بهتر بود سه فرزند  را به تصویر می کشیدند، شمایل مرد خانواده که روی پیراهن خود جلیقه پوشیده با زمان برگزاری همایش که در فصل گرم تابستان است تناسب ندارد.

این پوستر این گونه که پیداست از آرشیو طراح کپی شده است. مخاطب با دیدن این طرح در ضمیر خود ممکن است احساس کند مسئولانی که حتی برای تصویر پوستر همایش هم به خود زحمت یک کار مناسب و جدید را نداده اند برای حضور او در همایش نیز احترام و اصراری قائل نیستند.

ناگفته پیداست که دقت در ظرافت های هنری و تبلیغاتی، اثری غیر قابل انکار در جذب مخاطب خواهد داشت.

پلنگ صورتی

برادر عزیز جناب سید مصطفی میرتبار، کاندیدای محترم و رد صلاحیت شده اصلاح طلبان بابل با سلام

پیامی از جنابعالی در فضای تلگرام دست به دست می چرخد که ذیل مطلبی از استاد حسن رحیم پور ازغدی، سخنرانی های ایشان را با القابی چون "تصلب ذهنی و جزم اندیشی و سفسطه و مغالطه و مفاهیم سطحی و برداشت های تنگ نظرانه" متهم ساخته و به زیر سوال برده ای.

غرض آن که اگر حضرتعالی آن قدری از بضاعت علمی و سواد دینی برخوردار هستی که توان نقد عالمانه سخنان این اندیشمند اسلامی را در خود می بینی امیدوارم دیگران را نیز از فضایل بی شمار خویش بهره مند ساخته و نگذاری که افاضاتت در حد ادعایی شعاری و بغض آلود و لجوجانه باقی بماند و اگر از سرمایه علمی محروم مانده ای، به خاطر پست متزلزلی که در دو سه ماه آینده به دست خواهی آورد، بر آخرتت چوب حراج نزن!

والسلام

امواجی برای مستضعفین!

این که به یک روستای دور افتاده و محروم می روی و می بینی که با گذشت نزدیک به چهل سال از عمر انقلاب اسلامی، عده ای از مردم هنوز هم از حداقل خدماتی مثل جاده و آب آشامیدنی و مدرسه و کتابخانه و ... محروم بوده و به علت فقر اقتصادی از غذاهایی معمولی و ساده استفاده می کنند؛ اما در حیاط یا روی سقف خانه شان آنتن ماهواره نصب شده است نشان می دهد که عده ای هزاران کیلومتر آن طرف تر یعنی در قلب اروپا و آمریکا بیشتر از من و شمای انقلابی به فکر مردم محروم و مستضعف کشورمان بوده اند!

ضربت ذوالفقار مریدان علی علیه السلام

بعد از سیلی موشکی سپاه به داعش و در آستانه یوم الله جهانی قدس، عده ای بچه های آتش به اختیار بابل یک شب بعد از افطار جشنی را در چهارراه مدرس (شهربانی) این شهر به راه انداختند و با پخش سرودهای حماسی و توزیع شیرینی و شکلات ضمن تقدیر از انتقام خون شهدای بی گناه مجلس و مرقد امام توسط سپاه، تبلیغات روز قدس را هم استارت زدند.

راستش را بخواهید این مساله خیلی به مذاق اصلاح طلبان بابل خوش نیامد. بعضی هایشان روشنفکر بازی درآوردند و نوشتند: نباید از مرگ انسان ها حتی دشمن خوشحال بود! برایشان نوشتم هر روز عده ای از کفار داعشی توسط جبهه حق کشته می شوند و کسی هم جشن و شادی برگزار نکرد. این جشن خیابانی به خاطر نمایش اقتدار لشکریان اسلام برگزار شده است. بعضی هایشان هم ایراد بنی اسراییلی گرفتند که مگر در شهرهای دیگر چنین جشنی برگزار شده که در بابل این گونه اقدام می شود؟ پاسخ دادم از شهرهای دیگر و واکنش انقلابی های مناطق دیگر کشور بی خبرم؛ اما کسی هم نگفته که قرار است بابل، خطه سرافراز دارالمومنین پشت سر شهرهای دیگر قدم بردارد. معنی آتش به اختیار دقیقاً همین است. خدا را چه دیدید شاید یک روز علم پیشتازی اسلام و انقلاب اسلامی به جای قم و تهران و مشهد و ... به دست با کفایت جوانان حزب الله بابل افتاد.

خوب است در تاریخ ثبت شود که این فقط منافقین و داعش و آل سعود و اسراییل غاصب و آمریکا نبودند که از اقتدار میهن اسلامی ایران به وحشت افتاده و رنج کشیدند!

فاتحه ای برای این عزیز بخوانید

خبر فوت احمد آقاجانی شادی بعد از ماه رمضان امسال را برایم تلخ کرد. می دانستم احمد مدتی است که با سرطان دست و پنجه نرم می کند. چندی پیش تماسی با او داشتم. مثل سال های دور شاد و با روحیه بود. 

احمد را باید خادم بی ادعای اهل بیت دانست. اولین تصویری که از او در خاطرم نقش بست مربوط به حدود دو دهه قبل است که با تمام انرژی مشغول خدمت و پذیرایی از مهمانان روضه آل الله بود. او یک عمر برای اهل بیت دوید و در مجلسشان نوکری کرد. حتی اگر عضو هیات و پایگاه و محفلی نبود باز هم ساده و بی ریا بلند می شد و گوشه ای از کار را به دست می گرفت. او یک عمر محفل شهدا را خالی نگذاشت و هیچ گاه از یادشان غافل نشد. شاید برای همین بود که روز تشییع او هم حال و هوای مشایعت شهدا در خاطره ها زنده شد.

خدا این بسیجی اهل دل و پرتلاش را با مادر شهیدان حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها محشور کند.

ثواب تبلیغ سال گذشته را به روح مطهر شهید مدافع حرم محمد امین کریمیان تقدیم کردم. امسال هم اگر ره توشه ای برای آخرت نصیبم شده باشد پیشکش روح آسمانی کربلایی احمد آقاجانی، انشاءالله.

مرتبه ای نازل از حیوان ناطق

آن وقت ها که وبلاگ حرف اول را در فضای مجازی می زد با فردی آشنا شدم که نام وبلاگش را گذاشته بود سرشار از تهی!

معتقد بودم او دارد صادقانه درباره خودش قضاوت می کند. او واقعاً لبریز از تهی و پوچی است. به خودش اما بر خورد و این که نام انتخابی خودش را به واقعیت وجود خودش تطبیق داده ام ناراحت شد. وبلاگ او البته در همان فتنه شوم 88 فیلتر شد.

این روزها دوباره نام او بر سر زبان ها افتاده است. برای چندمین بار طعم طلاق به زندگی اش راه پیدا کرده است. برای چندمین بار دنبال زنی متأهل راه افتاده و او را فریب داده است. برای چندمین بار، ذوق هنری خود را پوششی برای اغفال دیگران و از بین بردن زندگی افراد قرار داده است.

درباره شخصیت این فرد هیچ قضاوتی نباید کرد جز آن که او را به اقرار خودش از تهی سرشار دانست.

اتمام حجت انصار حزب الله بابل با مدیریت شهرداری

۱۳۹۶/۰۱/۲۵                 ۱۰۹/۱۱۰/الف ح ب

بسم الله الرحمن الرحیم

به رغم ممنوعیت استفاده از امکانات دولتی و بیت المال مسلمین برای تبلیغات انتخاباتی، متأسفانه تصاویری که از برنامه های به ظاهر فرهنگی شهرداری مخابره می شود حکایت از نادیده گرفته شدن این ماده قانونی دارد. از شهردار بابل انتظار می رود که مانع از استفاده امکانات عمومی به نفع نامزدهای همسو گردیده و نیز در بهره گیری از مشاوره اطرافیان، دقت بیشتری نشان دهد.

همچنین به رغم مصوبه لازم الاجرای شورای اسلامی شهر بابل در ممنوعیت برگزاری هرگونه جشن در اعیاد و مناسبت ها توسط شهرداری تا پایان زمان انتخابات آتی، شنیده می شود که شهرداری قصد دارد بی توجه به این مصوبه، خود را برای برگزاری جشن (بخوانید ریخت و پاش بی حد و حصر) موسوم به بهارنارنج مهیا سازد.

بدیهی است مسئولین نهادی که خود را ملزم به تبعیت از قانون ندانند نمی توانند شهروندان را به رعایت قانون دعوت نمایند.

از سوی دیگر تجربه برگزاری بی فایده جشن های موسوم به بهارنارنج که هرینه ای سنگین را بر گرده مردم زحمت کش و شریف دارالمومنین تحمیل نموده نشان می دهد که این نوع هیاهو و جنجال ها بیشتر از آن که با هدف ایجاد شادی در جامعه باشد به نیّت فرار از پاسخگویی در قبال ناکارآمدی بعضی از مدیران و بی توجهی به مشکلات اساسی مردم است.

اگر مسئولی واقعاً به دنبال شادی و خوشحالی مردم است به جای حرکت های سطحی و فریب رسانه ای باید به دنبال حل مشکلات زیربنایی شهر همچون معضل ترافیک، طغیان رودها، توسعه معابر و توجه به دیگر زیرساخت های شهری باشد. رسیدگی به مشکلات مردم و ارائه خدمات بیشتر به آنان مقدمه ایجاد نشاط پایدار در سطح جامعه است؛ در غیر این صورت توجه صرف به شادی های مقطعی و لحظه ای را تنها باید در راستای اغفال جامعه از حقایق تلخ موجود تفسیر نمود.

پشت پرده حیف و میل بیت المال در این گونه جشن های کذایی البته علاوه بر تبلیغات فریبنده بعضی از مسئولان، تأمین معاش برخی از کاسه لیس های فعال در فضای مجازی است که بار حذف و توهین به منتقدان شهرداری را به دوش می کشند.

جشنواره سالانه بهارنارنج بابل که در رقابتی ناسالم و غیرموجه با سایر شهرهای استان برگزار می شود همواره توأم با مفاسدی بوده که ضرورت احساس تکلیف و دخالت دلسوزان جامعه اسلامی را برای مقابله با ترویج انحرافات فرهنگی گوشزد می نماید.

انصار حزب الله شهرستان بابل ضمن تذکر به شهرداری در خصوص التزام به قانون و پرهیز از حیف و میل بیت المال در برنامه های غیرضروری، به همه نیروهای متعهد و انقلابی شهرستان بابل هشدار می دهد که سکوت در قبال اشاعه منکرات اجتماعی که گاه با میدان داری بعضی از مسئولان صورت می پذیرد بدعتی خطرناک است که در بلند مدت، غیرت جامعه دینی را مورد تهدید جدی قرار خواهد داد. بی تردید انصارحزب الله مصمم است در این راستا به وظیفه شرعی خویش عمل نماید.

والسلام علی من اتبع الهدی

انصار حزب الله شهرستان بابل 

بد و بدتر

درست نیست عده ای از روستاهای اطراف بخواهند برای انتخابات به شهر بیایند و نتیجه شورای شهر را به سلیقه خود رقم بزنند؛ همان طور که درست نیست عده ای از شهر به روستا رفته و دهیاری ها را به دست بگیرند.

اما اگر قرار باشد نتیجه جنگولک بازی رسانه ای گروه های مجازی روزمزد منجر به ورود مخبر بی بی سی به شورا شود، همان بهتر که سکوت کرده و بگذاریم نتیجه انتخابات شورای اسلامی شهر را مردم اطراف شهر رقم بزنند.

چرا عاقل کند کاری ...؟

چقدر هوش و استعداد و ذکاوت و تجربه و تدبیر می خواهد یک مدیر فرهنگی به این نتیجه برسد که درست کنار مزار یک امامزاده، جنب یک حسینیه و در جوار یک حوزه علمیه، مکان مناسبی برای راه اندازی بساط موسیقی و محفل دیمبال و دامبول است؟!

بابل با ساز نیرنگ، نمی رقصد!

اصطلاح قرق شکنی، اصطلاح بد و نامتعارفی بود که کاربرد آن در دفاع از برگزاری کنسرت موسیقی در بابل از ذهنی بیمار و ماجراجو ریشه می گیرد.

هر کس که در این شهر داعیه دغدغه فرهنگی دارد باید خودش را با فهم و منطق علمای دینی دیار مؤمنان تطبیق بدهد. وقتی علمای شهر با تأسی از فتوای رهبر معظم انقلاب، با ترویج موسیقی به مخالفت می پردازند، هر اقدامی در  خلاف آن، نوعی هنجارشکنی و تقابل با شعائر دین محسوب می شود. یک قانون، زمانی ارزش دارد که در تضاد با دین نباشد و در تعارض احتمالی دین با قوانین خودساخته بشر، به تصریح همه علما در همه اعصار، ترجیح با حکم خداست و لاغیر.

وقتی مجتهدین یک شهر نظیر حضرات آیات محمدی، کریمی، توکل، فاضل و ... حکمی مشخص درباره موضوعی خاص مثل کنسرت موسیقی داشته باشند، نظر مواجب بگیران ادارت نفت خور و مقلدین بخشنامه های کاغذی در مخالفت با آن حکم، پشیزی اعتبار نخواهد داشت.

اصرار بر اجرای کنسرت موسیقی در بابل، البته چندان ریشه فرهنگی و ذوق هنری نداشته و از سر دلسوزی و لطف در حق هنرمندان و هنردوستان نیست.

گاه برخی نهادهای خدماتی که قصور خود در رفع مشکلات شهری را در اعماق باطنشان باور دارند سعی می کنند کم کاری هایشان را پشت هیاهوی موسیقی مخفی نگاه دارند.

گاه آنانی که نگاهی جدی به سبد آرای انتخاباتی خود برای ورود به مجلس دارند کنسرت موسیقی را اهرمی برای جلب توجه توده هایی از مردم تلقی می کنند.

گاه برخی مجموعه های مستقل و مردم نهاد نیز برای افزایش شهرت دست به چنین اقدامی می زنند.

مردم به مرور متوجه این دغل بازی ها شده و اغلب نگاه مثبتی به این نوع برنامه های بی هویت ندارند. به یقین کسی با شادی و ضرورت نشاط در جامعه مخالف نیست. یک ذهن خلاق و اهل فرهنگ به خوبی می داند که برگزاری برنامه ای شاد در سطح عموم می تواند چه ویژگی هایی داشته باشد بی آن که به گناه و هنجارشکنی آلوده شود.

آنهایی هم که مدعی اند قصدشان از برگزاری کنسرت، کار خیر است بهتر از من و شما می دانند که تعریف کار خیر چیست و چگونه می توان به جای کار شیک، با اقدامی نیک، شادی حقیقی را بر لبان مردم یا نیازمندان، میهمان کرد.

یک نکته را هم از یاد نبریم که وقتی عده ای همّ و غمشان این می شود که شهری با این همه مفاخر علمی و دینی و فرهنگی و... را در سطح عبارتی بی محتوا و خنثی مثل بهارنارنج تقلیل بدهند، خواه ناخواه، ماهیت شهری با تمدنی فاخر را به سرزمینی فاقد هویت انسانی تشبیه می کنند که از خودش چیزی برازنده و فخر آفرین نداشته و پایه های تفاخر آن بر شاخسار طبیعت خدادادی منطقه بنا شده است.