بابل و صفحه شطرنج!
کیست که مرا بشناسد و نداند که هیچ گاه از مهدی علیجانزاده کاشی – بنا به هر دلیلی – خوشم نیامده و هیچ گاه نیز از بیان این نظر ابایی نداشته ام؟
همواره اخبار مربوط به تلاش دوستان برای رد صلاحیت او را پیگیر بوده و خواهم بود.
سخنان اخیر تاجداران، از اعضای جدیدالورود شورای اسلامی بابل و ادعای او درباره فریبکاری مهدی کاشی نشان داد که این برادر کاسب ما هنوز به پختگی لازم در عرصه سیاست دست نیافته و حالا حالاها باید از رویای صندلی سبز بهارستان فاصله بگیرد. او اعتراف کرد که در جریان انتخاب سرپرست شهرداری، بازی علیجانزاده کاشی را خورده و البته بعضی نیز معتقدند همین رویه به اصطلاح افشاگرانه او نیز به معنی بازی خوردن دوباره اش از افراد ذی نفع دیگری است که می خواهند بدون پرداخت هیچ هزینه ای، از حساب اعتبار سید مهدی تاجداران، انتقام ناکامی خود در تعیین سرپرست مورد نظر و استمرار فعالیت غیرقانونی دار و دسته شان را از مسببین آن بگیرند.
نکته بعد این که انتخاب سرپرست جدید شهرداری بابل، فلسفه عدم رد صلاحیت مهدی کاشی را به رغم اصرار بسیاری از شخصیت ها و چهره های موجه، ترسیم نمود. مهدی کاشی در بزنگاه های سرنوشت ساز، بر اتخاذ تاکتیک های لازم برای تغییر در محاسبات سطحی بعضی از گروه ها و عملیاتی سازی تصمیمات پشت پرده به خوبی اشراف دارد.
گاه مهدی علیجانزاده کاشی از هر اصولگرایی، اصولگراتر عمل می کند.
