یک دفاع از سید محمد خامنه ای
هجمه ناگهانی و توفنده رسانه ها و صاحبان تریبون و قلم به مصاحبه آیت الله سید محمد خامنه ای مرا به یاد وضعیت فضای سیاسی در اواخر دولت دهم انداخت. وقتی رسانه های ارزشی همسو با جریان های وابسته به اپوزیسیون به یک نفر حمله می کنند، طرف دیگر جایی برای دفاع از خود نمی بیند. بنابراین یا سکوت می کند و یا به ورطه لجاجت می افتد.
دوستان ارزشی ما دو ایراد را به مصاحبه جنجالی و البته تاریخی این فیلسوف بزرگ معاصر وارد کردند.
یکی بحث مک فارلین و تفکر جانشینی پس از امام رحمة الله علیه بود. دوستان حواسشان باشد که آقای خامنه ای درباره رویدادهای آن سال صرفاً یک تحلیل را ارائه داد نه آن که روایتی تاریخی را نقل کرده و نیاز به ارائه مدرک و سند داشته باشد. تحلیل، یک فرض ذهنی است که آن را می توان پذیرفت یا رد کرد. مثل این که عده ای بر این باورند سران فتنه با نیّت کودتا پا به عرصه انتخابات گذاشتند و یا این که عده ای می گویند آنها در اثنای کار در دام سرویس های بیگانه گرفتار شدند. مثل تحلیل روزنامه کیهان درباره حادثه 22 بهمن قم که جاسوس های دشمن را دخیل در حرکت اعتراضی مردم قم نسبت به رئیس مجلس دانست؛ اما تحقیقات اثبات کرد که آن جماعت، مردمی متدین و انقلابی بودند که بر اثر تحلیل و برداشتی غلط دست به یک کار اشتباه زدند.
بررسی جریان نقل شده درباره نحوه انتخاب رهبری پس از امام(ره) در 14 خرداد 68 هم نشان می دهد آقای هاشمی نگاهی جدی به سهم خود در رهبری آینده کشور داشته است.
ایراد دیگر دوستان ارزشی به آسید محمد خامنه ای این بود که ایشان در بخشی از مصاحبه خود برخی تصمیمات حضرت امام (ره) را نشأت گرفته از تأثیر اطرافیان دانسته است. نکته این جاست که مگر پیش از این در برخی خاطرات نقل شده که بارها توسط همین رسانه ها منتشر گردید، امام نفرمود که من در فلان موضوع چنین عقیده ای نداشته، اما به نظر دوستان عمل کرده ام؟ مگر در جریان انتخاب آقای منتظری به قائم مقامی، از خاطرات مرحوم محمدی نقل نشده که امام مخالف این امر بود اما آقای هاشمی گفت که نمایندگان خبرگان را دعوت کرده و موضوع را گفته ایم و دیگر نمی شود کاری کرد؟! مگر امام از قطعنامه به عنوان جام زهر یاد نکرد و نگفت که تا چند روز قبل هم به آن اعتقادی نداشته است ...؟!
این مطلب را باید دقت کرد که تأثیر پذیری لزوماً نشانه ضعف نیست. اگر کسی بگوید امام از روی ضعف؛ از دیگران تأثیر می پذیرفت می گوییم اشتباه کرده است اما تأثر از روی مصلحت سنجی نشانه درایت محسوب می شود. مانند شرایط علی علیه السلام که با تأثیر از شرایط پیرامونش دستور عقب نشینی مالک را در صفین صادر نمود. مانند شرایط صلح امام حسن علیه السلام که تحت تأثیر فضایی بود که برخی امیران لشکرش به آن دامن زده بودند ...
خدا نکند بعضی دوستان حزب اللهی ما بخواهند ژست روشنفکری بگیرند. رسانه های ارزشی ما لابد متوجه هستند که برای کوبیدن نیروهای خودی، گاه خودشان هم از رسانه های دگرخواه و اپوزیسیون تأثیر گرفته و در زمین آنان بازی می کنند!
