پروفسور گوگل را دریابیم!
صبح در کلاس، دوستی تعریف می کرد که چندی پیش در موسسه شان میزبان جمعی محقق غربی پیرامون اسلام و آموزه های آن بودند. این حلقه محققین معتقد بودند همه عالم را گشته و با بزرگترین اسلام شناسان دیدار داشته اند. البته از نظر آنها بزرگترین اسلام شناس هم تا کنون، سید حسین نصر بوده است!
پای این بنده های خدا وقتی به قم باز شد و در جلساتی با انواع و اقسام اسلام شناسان بی نام و نشان اما مسلط و صاحب اندیشه آشنا شدند فهمیدند که تا کنون خیلی در اوهام به سر برده و شناختشان از اسلام و اسلام شناسان بسیار حداقلی و سطحی بوده است.
متاسفانه ما آنگونه که باید از رسانه های بین المللی و آزاد نتوانسته ایم برای بیان محتوای عمیق دینی و تبیین اهداف و مبانی خود استفاده کنیم. ارزان ترین و سهل الوصول ترین رسانه ای که در اختیار ما قرار دارد همین موتور جستجوگر گوگل است که می توانیم خیلی از متون فقهی و معرفتی اسلام را با استفاده از آن به زبان های مختلف دنیا ترجمه کرده و در اختیاز محققان سراسر عالم قرار بدهیم.
امشب در جلسه ای در دانشگاه باقرالعلوم شرکت داشتم که استاد بزرگوارم جناب حجت الاسلام ایزدهی به طرح بحثی فقهی پیرامون حضور غیرمسلمانان در مناصب مرتبط با نظام اسلامی پرداخت. انصافاً از استدلال های فقهی و عمقی و البته بیان شیوا و رسای ایشان حظ بردم. این صحبت ها برای جمع حاضر و منتقدین نیز جذاب و شنیدنی بود. کاش لااقل سیمای جمهوری اسلامی جایگاهی برای طرح مباحث فقهی کاربردی مرتبط با حاکمیت دینی تعریف می کرد. کاش می شد این حرف های شنیدنی و مهم و مبنایی را به گوش همگان رساند.
یاد جمله معروف حضرت امام در وصیتنامه شان افتادم که فرمود امروز دنیا روی تبلیغات می چزخد و ما متاسفانه در این زمینه عقب هستیم.
