سخنی با جامعه مدرسین
بسم الله الرحمن الرحیم
اعضای محترم جامعه مدرسین حوزه علیمه قم با سلام
این سطور، در واقع رنجنامه ای است تقدیم به پدران معنوی جامعه اسلامی که یکایک کلمات آن از عمق باورها و از ژرفای دل سوخته مؤمنانی برخاسته که منتهای آمالشان تحقق آرمان دین و اهتزاز پرچم توحید بر فراز پهنه گیتی است.
علمای ارجمند و اساتید معزز حوزه علمیه؛
ما سربازان جبهه های نبرد حق بر ضد باطل، چه در صحنه انقلاب و چه در عرصه دفاع مقدس و یا در گستره جهاد با تجاوز فرهنگی و شبیخون نرم بدخواهان و دشمنان انقلاب اسلامی، چشم به دست و زبان و رفتار عالمان و فرهیختگانی دوخته ایم که در سپهر فقاهت و دیانت شان، مهر تابان ولایت، نورافشانی می کند.
ما بنا بر عقاید دینی و انقلابی خود برای همه علمای اسلام احترام قائلیم؛ اما برای اعضای محترم جامعه مدرسین حوزه، به عنوان نخبگان طراز اول جهان اسلام و انقلاب اسلامی، شأن و منزلت ویژه و برجسته تری را قائل هستیم.
این توصیه امام عظیم الشأن خویش را نیز آویزه گوش قرار داده ایم که جدایی و یا خدای ناکرده، تقابل با جامعه مدرسین ممکن است غلتیدن به دامان اسلام آمریکایی را به دنبال داشته باشد. بی تردید نگاه به فحوای کلام بنیانگذار انقلاب در این خصوص، البته متضمن رسالت سنگین اعضای آن جامعه علمی و انقلابی در ضرورت حفظ مرزهای روشن خود با مروّجان اسلام آمریکایی نیز خواهد بود.
درد نهفته در سینه ما زمانی سر باز کرد که در کمال تحیّر شاهد ارائه فهرستی در انتخابات مجلس شورای اسلامی شهر مقدس قم بودیم که نشان از ایجاد شکاف بین اصولگرایان و اعضای جامعه مدرسین می داد. در این بین آن چه که به چشم می آمد، معرفی گزینه ای سوی جامعه مدرسین بود که فاقد کارآمدی لازم در دوره های پیشین نمایندگی در مجلس و نیز فاقد مقبولیت اجتماعی حتی در میان متدینین بود. از سوی دیگر گزینه ای به کنار گذاشته شد که علاوه بر احراز مؤلفه هایی چون سلامت، ایمان و خدمت بی شائبه، از اقبالی مشهود در میان جامعه دینی شهر قم برخوردار بود و چنان که انتظار می رفت بیشترین توفیق را در جلب اعتماد عمومی به خود اختصاص داد.
همه ماجرا اما در آن چه بیان شد خلاصه نمی شود. بی پرده و صریح جا دارد تا از حمایت تعجب برانگیز جامعه مدرسین از کاندیداتوری دکتر علی لاریجانی زبان به شکوه بگشاییم.
آن چه در اذهان متدینین و نیروهای مخلص و خط مقدمی انقلاب به عنوان شائبه ای بی پاسخ باقی مانده این است که آیا اعضای محترم جامعه مذکور، از آن چه در خلال ریاست نامبرده بر دستگاه تقنینی کشور گذشت بی اطلاع هستند؟ آیا تبدیل جایگاه هیئت رئیسه مجلس به حلقه ای از کارمندان نهاد ریاست جمهوری! که مظاهری چون تعطیلی نظارت بر عملکرد دولت، تأیید بی چون و چرای طرح های دولتی به رغم تنافی با بعضی اهداف انقلاب از جمله اقتصاد مقاومتی و سبک زندگی دینی و در نهایت هماهنگی تأسف آور در تصویب شتابزده قانون موسوم به برجام و عدم بهره گیری از حق نظارتی مجلس در روند اجرای آن که گلایه رهبر عزیزمان را نیز به همراه داشت و امروز در حال مشاهده نتایج آن مانند پایمال شدن خون شهدای هسته ای با تعطیلی فعالیت های اتمی و نقض مکرر توافقات توسط طرف آمریکایی هستیم که منجر به سقوط جایگاه بین المللی نظام مبتی بر انقلابی گری گردیده، از نظر اعضای محترم جامعه مدرسین به راحتی قابل اغماض و بی توجهی است؟!
آیا جامعه محترم مدرسین به عنوان عالی ترین جایگاه رسمی حوزه علمیه نباید نسبت به دفاع از حقوق مردم مسلمان کشورمان کمترین تحرّکی را از خود نشان می داد تا کار به آن جا نرسد که تشکل های اصولگرای شهر خون و قیام هم حاضر به تحمل بار انتخاب عجیب جامعه مدرسین نباشند و به معنای دیگر راه خود را در یکی از مهم ترین و حساس ترین مقاطع انقلاب، از آن تشکل حوزوی جدا نمایند؟ به راستی عملکرد جامعه مدرسین در انتخابات گذشته، چقدر بر تقویت اعتماد مردم، این ولی نعمتان انقلاب نسبت به دیدگاه های آن تشکل مذهبی سیاسی تأثیر مثبت خواهد داشت؟!
نیروهای متعهد و دلسوز انقلاب ضمن ارج نهادن به مقام علمی و فقهی اعضای محترم جامعه مدرسین، خاشعانه از آنان تقاضا دارند تا یک بار دیگر با تأمل به خط و مشی ترسیم شده توسط حضرت امام خمینی (ره) نسبت به رویکردهای سیاسی خود در مناسبات فعلی جامعه با توجه به ارزش ها و اهداف انقلاب و لزوم شتاب در تحقق جامعه آرمانی مبتنی بر تمدن بزرگ اسلامی که از منویات مؤکد رهبر فرزانه انقلاب است، تجدید نظر جدی بنمایند.
به یقین همان میزان که فاصله جوانان انقلابی از مدرسین محترم حوزه ممکن است منجر به غلتیدن آنان در دامان آمریکا و انگلیس خبیث شود فاصله ناخواسته و تدریجی بخشی از جامعه محترم مدرسین از گفتمان انقلاب و اسلام ناب محمدی هم می تواند آثار سویی برای آینده نظام مقدس اسلامی به دنبال داشته باشد.
والسلام علی عبادلله الصالحین
جمعی از رزمندگان، جانبازان و فدائیان ولایت مطلقه فقیه
- ۹۴/۱۲/۲۱