رد پای شهید
از بین همه آیات قرآن، با بعضی آیه ها انس عجیبی داشت. سعی می کرد آنها را زیر لب تکرار کند و به بقیه هم سفارش کند توجه بیشتری به آن آیات داشته باشند.
آیه ای بود که خودش توجه خاصی به آن داشت و علاوه بر اینکه دیگران را به مضمون آن توصیه می کرد، در عمل نیز پای بندی ویژه ای نسبت به محتوای آن نشان می داد.
برای همین بود که هیچ وقت به زرق و برق دنیا دل نبست و غم و شادی جهان را جدی نمی گرفت.
بعد از شهادتش همین آیه را روی سنگ مزارش حک کردند تا هر کس گذرش آن جا افتاد راه شهید را به درستی بشناسد و مسیر زندگی اش را انتخاب کند:
" واعلموا انما الحیوة الدنیا لهوٌ و لعب ... "
این روزها مشغول بازنویسی خاطرات طلبه شهید و عارف والامقام محمد زمان ولی پور هستم. زحمت جمع آوری خاطرات این شهید روستازاده بابلی برعهده آقامصطفی مویدی و اقا مصطفی امیری ارجمند بوده که با این وصف این دو بزرگوار الان صاحب کار من محسوب می شوند!
انس با خاطرات محمد زمان ولی پور حال و هوای خوشی را در ایام منتهی به دهه اخر صفر برایم رقم زده که وصف ناشدنی است. دعا کنید از پس کار به خوبی بربیایم.
