حاشیه نگاری محرم بابل (1)

مدتی پیش از آقا حجت یا همان حجت الاسلام روح الله حبیبیان – از روحانیون خوش ذوق و فرهیخته بابل و از مایه های امید و دلگرمی حوزه های علمیه این شهر - در قم شنیدم که بر و بچه هایی در بابل برنامه ریزی می کنند تا در روزهای تاسوعا و عاشورای حسینی، اقدامی مثبت را برای ترویج حجاب و مقابله با بدحجابی و عادت غلط خودنمایی برخی از بانوان انجام دهند. متوجه شدم طبق معمول، بیشترین بار این تکلیف بر زمین مانده نیز مانند سایر امور ارزشی برزمین مانده شهر، بر گرده برادران فلاح و گرگانی است.

متأسفانه عده ای هر چند اندک از بانوان، درست در ایام عزای سالار شهیدان با آرایشی غلیظ برای جلب توجه یا همان گدایی نگاه! در سطح معابر تردد می کنند و... من واقعاً معتقدم تعداد این گونه افراد اندک است اما جلب توجه شان زیاد است. به طور مثال چندی پیش در هواپیمایی که راهی مشهد بودم یک لحظه خیال کردم آندرانیک تیموریان روی یکی از صندلی ها نشسته است. کمی که دقت کردم متوجه شدم نه خیر، این گیس متعلق به خانمی است که روسری اش را به طور کامل برداشته و در حال تنظیم رنگ و لعاب صورتش است. حالا خدا را شکر این هواپیمای مشهد بود نه کیش! اگر چه همین یک خانم به چنین اقدام شنیعی! دست زده بود و در حالی که تعداد زیادی از خانم های محجبه نیز مسافر هواپیما بودند ولی به هر حال از باب کم من فئة قلیلة!! باید گفت در سایه غفلت ما بسیاری از همین کم ها خودنمایی و تأثیر شگرفی در اجتماع دارند.

روز عاشورا در میدان آستانه بابل با آقا هادی فلاح و یکی از برادران بی شمار گرگانی سلام و علیکی کردم و خداقوتی گفتم.

برای این دوستان و همه زحمت کشان عرصه احیای ارزش ها که نامشان را نمی دانم آرزوی توفیق و سلامت دارم.