برو به گاو بازی ات برس!

 

از کشور اسپانیا خوشم می آید. تاریخچه ای مجسم از سیر اسلام در بستر فرهنگ غرب است، آینه عبرت تقابل مکاتب مادی و معنوی، انسان و آسمان، پیروزی غریزه بر فطرت در شوره زار غفلت و حیوانیت.

از اسپانیا خوشم می آید، در نشریات نظامی شان بارها نگرش دفاعی ایران اسلامی را ستوده اند و از پیشرفتهای رزمی و صنایع نظامی ما به نیکی یاد کرده اند.

اسپانیا اما در دامن تمدن غرب و در مقابل نگاه مدعیان آزادی و حقوق بشر و حقوق حیوانات و حشر و نشر با جانوران، توحشی در گاو بازی های خود به نمایش می گذارد که بخشی از پوچی و تهی مغزی تمدن پوشالی غرب را به اثبات می رساند.

از دولت مراکش خوشم نمی آید. برداشت غلط از وابستگی به مدعیان خادمی حرمین شریفین، دفاع کورکورانه آنان از آل خبیث سعود و قطع رابطه یکجانبه سیاسی با جمهوری اسلامی ...

اما در مسابقه امشب حامی تیم مراکش بودم تنها نماینده کشورهای اسلامی و آفریقایی. بازیکنان نجیب و سلحشوری که در بردهایشان پرچم فلسطین مظلوم را مقابل دوربینهای بین الملل به اهتزاز درآوردند و باعث تقویت جبهه مقاومت شدند.

دلم می خواست مراکش برنده میدان باشد. توپ و میدان در اختیار اسپانیا بود اما خونسردی و اعتماد به نفس بازیکنان مراکش که تک حملاتشان هم بدون اضطراب و آشفتگی و با اتحاد و برنامه بود مسابقه زیبایی را به یادگار گذاشت و آنان را به بردی حلال رساند. به هر حال دفاع هم بخشی از فوتبال است به خصوص اگر حساب شده و مقتدرانه باشد.

مراکش با درخشش همه بازیکنان به ویژه دروازه بان پنالتی گیرش توانست بعد از تساوی در 130 دقیقه بازی به پیروزی رسیده و به جمع هشت تیم برتر جهان بپیوندد.

راستی اسپانیایی ها با لباس دوم خود به بازی آمدند والبته معتقد بودند که این رنگ، برایشان خوش یمن و باعث شانس و مبارک است! در حالیکه دنیا محل تغییر و ناپایداری و چرخش است؛ جز خدا و آنچه که به خدا گره میخورد هیچ عنصری مستدام و ابدی نخواهد بود.