آیا زنان ایرانی را در عربستان به اسارت بردند؟!!

یازده سال پیش در بهشت زهرای تهران با مستندسازی همصحبت شده بودم که برای نخستین بار از زبان او شنیدم دولت خبیث سعودی در جریان کشتار خونین حجاج مظلوم در سال 66 تعدادی از بانوان ایرانی را به اسارت درآورده و آنان را – به رغم داشتن همسر و فرزند – مجبور کرده تا با شیوخ عرب ازدواج نمایند!!

من این ادعا را باور نکردم. اصلاً در مخیله من چنین چیزی نمی گنجید. به عقل من بعید بود مسئولان جمهوری اسلامی کمترین غیرتی را برای دفاع از نوامیس شیعه نشان ندهند. از چند نفر در این رابطه تحقیق کردم. کسی اطلاع دقیقی نداشت.

چند روز پیش در متن مصاحبه آقای مقداد رحیمی حاجی آبادی، کارگردان مستند قربانگاه زائران با موضوع مظلومیت حجاج ایرانی که در بسیاری از پایگاه های خبری منتشر شده بود دوباره به همین ادعا برخورد کردم :

" ماجرای حج سال66 خیلی دردناک است. بسیاری از مردم ما به بدترین نحو کشته شدند.  تعدادی از زنان شوهردار کشور ما را به اسارت گرفتند و مجبورشان کردند که با مردان عرب ازدواج کنند. اما ما در مقابل این جنایت‌ها فقط سکوت کردیم. "

من هنوز هم امیدوارم این خبر دروغ باشد. به نظر می رسد با توجه به انتشار وسیع این مصاحبه در اغلب سایت های داخلی لازم است یکی از نهادهای رسمی کشور مانند وزارت امور خارجه، وزارت کشور یا بنیاد شهید و امور ایثارگران چنین ادعایی را تکذیب کند.

اما اگر خدای ناکرده این واقعه تلخ، صحت داشته باشد و یا بی تفاوتی مسئولان برای تکذیب این مطلب منجر به تقویت این شائبه در تاریخ بشود، نسل های آینده، اصل اسلامی بودن این نظام را زیر سؤال خواهند برد. مگر می شود در دوره فتحعلی شاه نالایق و بی غیرت که روسیه ابرقدرت دنیا بود و توانست با تحمیل قرارداد ترکمانچای، ایران را به حیاط خلوت خود تبدیل کند، گریبایدف سفیر متکبر روس، بعد از بازداشت چند زن گرجی مسلمان در تهران و عزم عودت آنان به دولت متبوعش با خشم مردم و فتوای انقلابی میرزا مسیح مجتهد استرابادی مواجه گردیده و به گورستان تاریخ بپیوندد، آن وقت در دوران اقتدار نظام مقدس اسلامی ایران، مسئولان این کشور در قبال به تاراج رفتن ناموس خویش مُهر سکوت و بی غیرتی بر لب بزنند؟!

البته در انس و مراوده پیدا و پنهان برخی اربابان زر و تزویر با شیوخ ریاض که دیپلماسی ایران را در مقابل زیاده خواهی های جوجه دولت سعودی، فشل کرده است شکّی نیست؛ ولی به هر حال مسئله ناموس که جانبازی در راه صیانت از حریم آن تکلیف دینی است از جایگاه دیگری برخوردار است. در آیین ما کشیده شدن خلخال از پای زن یهودی هم سزاوار غصه خوردن و دق کردن است چه برسد به اینکه زن عفیف شیعه را به غنیمت ببرند. لا حول و لا قوة الا بالله.

ما همچنان منتظر واکنش رسمی مسئولان درباره میزان صحت و سقم این خبر می مانیم. انشاءالله که کار به قضاوت تاریخ نکشد.