اولین صبح بعد از انتخابات
"شاید نفع انقلاب همین باشه ما که نمیدونیم. توکل بر خدا. الخیر فی ما وقع. گاهی الطاف الهی مخفیه و به چشم نمیاد. فراموش نکنیم که ما صاحب داریم. ابدا نیازی به حرص و جوش نیست. انشالله با صبر و بصیرت و توکل، راه شهدا رو ادامه میدیم. ما باید خودمون رو برای روزهای سخت تر از این، بسازیم. خنده رو هم فراموش نکنیم. بغض ما دشمن رو شاد میکنه"
پیام بالا رو برای دوستان خودم در ستاد اقای رییسی فرستادم.
امیدوارم عقلای قوم اصولگرا بالاخره حالی شان بشود به همان نسبت که جذب آرای بدنه اجتماعی حامی احمدی نژاد برایشان مهم است احترام به آنها و باورهایشان نیز باید مهم باشد. بزرگواری که می خواهد محبوب این طیف از جامعه باشد اما ناجوانمردانه، احمدی نژاد را همسنگ فتنه می داند باید بفهمد که نیروهای باانگیزه و شورآفرین حامی خودش را یا از دست داده و یا دلسرد می نماید. بار میدانی و خط مقدمی دفاع از انقلاب با جوانهای احمدی نژادی است و توهین مکرر به آنها از سوی اصولگرایان منافی با خردورزی و ادعای دروغین وحدت درون گفتمانی است. امیدوارم انتخابات اخیر باعث رشد شعور آقایان شده باشد.
از نظر من چه رییسی انتخاب می شد و چه روحانی، برنده این انتخاب، کسی نبود جز علی لاریجانی که حامیانش در ستادهای رییسی مسئولیت مستقیم داشتند و نیز با روحانی چی ها هم حسابی بسته بودند!
این انتخابات اصلاً برای من لذت و هیجانی نداشت جز در یک مورد و آن هم استعفای اکبر ناطق از سمت بازرسی رهبری بود. همین یک دستاورد برای ما کافی است.
