از نان و پنیر خمینی تا فالوده شیرازی!
خیلی خلاصه و مفید می توان گفت معدود مؤمنینی که فریب تک بیت انگلیسی را خورده و به مضراب آن رقصیده و طرفدار شیعه ضد سنی گردیده اند با مبانی انقلاب ناآشنا هستند.
فراموش نکنیم یکی از غفلت های مراکز آموزشی و فرهنگی کشور ما عدم تبیین مبانی انقلاب اسلامی برای مردم به خصوص نسل جوان است.
من یک نمونه کوچک را که این روزها در بحث ها خیلی به کارم آمده برایتان نقل می کنم.
آقایان می گویند امروز رو در رو شدن با اهل سنت ( به تعبیر آنها دشمنان اهل بیت ) واجب تر از رو در رو شدن با آمریکا و اسرائیل است. (معادل فرمایش برادران وهابی شان که رو در رو شدن با شیعه را واجب تر از تقابل با آمریکا وصهیونیسم می دانند).
این وسط با آیه لن یجعل الله للکافرین علی المؤمنین سبیلا چه باید کرد؟ این جاست که مبانی انقلاب به کارمان می آید.
فرض کنید ما افتادیم به جان اهل سنت و مشغول قلع و قمع آنان شدیم. آیا واقعاً آمریکا بنا دارد که کار به کار ما نداشته و یک گوشه بنشیند و تخمه بشکند؟
به عبارت دیگر مگر ما نبرد با آمریکا را شروع کردیم که کارمان اشتباه بوده و بخواهیم به سراغ دشمن اصلی یعنی اهل سنت برویم؟
مگر ما کار به کار ابرقدرت های دوست داشتنی! داشتیم که آمدند و بخشی از بلاد اسلامی مانند افغانستان و بحرین را از ما جدا کردند؟ مگر ما کاری با آنها داشتیم که آمدند و نفت و معادن ما را غارت کردند و از امت شیعه سواری گرفتند؟ آیا کسی می تواند این وقایع تاریخی را نفی کند؟
حالا فرض کنید ما رفتیم سراغ جنگ با اهل سنت و وسط لعن و نفرین و کشتارشان دیدیم که ارباب حلقه ها آمد و دوباره خواست بخشی از جامعه شیعه (مثلا خوزستان) را مورد تجزیه قرار دهد. یا باز آمد و گفت نفتتان را بدهید به من تا دوباره به خودتان بفروشم. آن وقت قاعده نفی سبیل ما را ملزم نمی کند که به داد امت شیعه برسیم؟
الان دقیقاً همین اتفاق دارد می افتاد. همین امروز اگر اعلام کنیم که در سیاست هایمان تغییر ایجاد کرده و به جای آمریکا، می خواهیم اهل سنت را نیست و نابود کنیم دوباره غارت نفت و تجزیه کشور و نابودی صنعت و کشاورزی ما شروع می شود.
فرق نان و پنیر خمینی با فالوده های شیرازی همین استقلال و مناعت طبع است. امام گفت ما نان و پنیر خود را می خوریم و روی پای خود می ایستیم تا دست دشمنان اصلی شیعه را از سر خود کوتاه کنیم. برای یک مرد، فالوده هیچ گاه جای نان و پنیر را نمی گیرد.
سبّ و لعن دشمنان اهل بیت واجب تر است قبول، امروز دشمن ترین دشمنان اهل بیت آمریکاست یا اهل سنت؟! امروز کدام یک با تمام قدرت و با ابزارهای نرم و سخت، ماهیت معارف اهل بیت از حفظ حریم خانواده، وفاداری به همسر، تربیت صحیح و تکثر فرزند و... گرفته تا استغنا و استقلال مریدان اهل بیت را نشانه گرفته است؟ تهدیدهای کدام یک بیشتر و تأثیرگذارتر بوده است؟ فرض کنیم همه اهل سنت، ناصبی باشند - که نیستند اگر لعن شما به بزرگانشان اجازه دهد- کسی که به شما توهین کند دشمن خطرناک تری است یا کسی که خانواده تان را از شما بگیرد بعد خانه را برسرتان خراب کند؟ هر کدام دشمن تر است برویم سراغ همان، قبول؟!
