با خودتان چند چندید؟
غلامرضا تاجگردون این دور از انتخابات مجلس، تایید صلاحیت شد که هیچ مورد حمایت مستقیم علی لاریجانی قرار گرفت.
در مجلسی که گذشت، اعتبارنامه تاجگردون به خاطر اسنادی در خصوص تخلفات مالی وی رد شد. آن موقع شورای نگهبان اعلام کرد مدارک کافی از سوی نهادهای اطلاعاتی به دستش نرسیده است. همان نهادهای اطلاعاتی که برای صفحات مجازی بچه های حزب اللهی هم به شکل روزانه، بپا گذاشته اند.
با اصرار علیرضا زاکانی و انتشار اسنادی که در اختیار داشت اعتبارنامه تاجگردون از سوی نمایندگان رد شد. اما حالا که دوباره صلاحیت وی تأیید گردیده حتی علیرضا زاکانی و سایت خبری وی هم مهر سکوت بر لب زده اند. چرا؟ تنور انتخابات گرم بماند؟ خب بقیه چرا با گزارشاتی کمتر از این رد صلاحیت شدند؟ آبروی شورای نگهبان و نهادهای امنیتی نرود؟ یا اصلا زاکانی و دار و دسته اش چهار سال قبل دچار اشتباه شده بودند؟
چه کسی به این ابهامات پاسخ می دهد؟
زاکانی البته درباره اکبر طبری هم دست به افشاگری زد و از اینکه او با این حجم اتهامات صرفا از مسئولیت کنار گذاشته شد انتقاد کرد تا نهایتا دادگاهی برای وی تشکیل شد که هوش از سر همه پراند. اما طولی نکشید که طبری آزاد شد. این بار جنجال حمید رسایی بود که ظاهرا او را به بند کشاند. کیومرث نیازآذری تبرئه شد. مصطفی نیاز که به کانادا گریخته بود به کشور بازگشت و تصاویر گشت و گذار آزادانه خود را منتشر نمود.
کسی نفهمید پرونده افشاگری فولاد مبارکه چرا با هیاهوی مرگ مهسا گم شد؟ پرونده اتهامات پتروشیمی میانکاله و عبدالله عبدی به کجا رسید؟ چرا مهدی عبوری که متهم تخلفات مالی و مدیریتی است در همین دولت پست مهم اقتصادی در مدیریت هلدینگ وزارت دفاع را دریافت کرد؟ چرا فرماندار بسیجی قزوین به صرف انتقاد از زمین خواری بعضی مسئولان محلی دستگاه قضا توسط همانها دستگیر و روانه زندان شد؟ مهدی جهانگیری که زندانی بود چرا در این دولت مسئول اتاق بازرگانی ایران و یونان شد؟ پرونده قطور زنگنه و جهانگیری و روحانی به کجا انجامید؟ چرا قالیباف به ابهاماتی که سعید محمد و دیگران درباره تخلفات کلانش مطرح کرده اند پاسخ نمی دهد؟
و....
بعد آقایان مدعی هستند به سوت زنی جایزه می دهند!!!
عدالت یعنی هر چیز سر جای خودش باشد. خیلی چیزها سر جای خودش نیست. از شکاف طبقاتی و ظلم بانکها به مستضعفان تا عرصه فرهنگ و آموزش و تمدن و سیک زندگی و... با آنچه اسلام خواست و شعارش را دادیم فاصله ها داریم. آقا فرمود مشروعیت مسئولان بسته به اجرای عدالت است.
مسئول و کارمند و کاسب و کارگر و استاد و طلبه و دانشجویی که به وظیفه اش عمل نمی کند لقمه حرام به شکمش راه داده است.
