امان از دل زینب

رقیه سعیدی، بانوی جوانی است که در رشته مددکاری اجتماعی تحصیل کرد. امدادگر هلال احمر شد و از اولین روز زلزله کرمانشاه برای کمک به مردم این منطقه راهی آن دیار گردید.

او روز گذشته بر اثر فشار تألمات روحی ناشی از صحنه های بغرنج زندگی مردم زلزله زده، اقدام به خودکشی کرد.

تحلیل و بررسی اش بماند برای اهل فن؛ اما فدای دل پریشان زینب که او نیز بانویی بود درد کشیده و داغ دیده. شهادت فرزندانش را به چشم دید. شهادت برادرانش را به چشم دید. اسارت کودکان عطشان و یتیم را از نزدیک مشاهده کرد. توهین دشمن را شنید ... زینب اگر تمام آن روزها و ساعات را به گریه می گذراند تاریخ نمی توانست او را بر این بی قراری شماتت کند؛ اما رسالت زینب، مجال گریه و زاری را از او سلب می کرد. بیان او ادامه نهضت کربلا بود. به راستی در آن لحظات بر دل پریشان عمه سادات چه گذشت؛ خدا می داند. سلامٌ علی قلب الزینب الصبور. 

الگوسازی عملی برای جامعه

حضور روحانیت در صحنه، یک تاکتیک عملیاتی نیست. وظیفه نخستین روحانیت، تبلیغ و ترویج آموزه های دینی است و آن چه مسلّم است این است که به سیاق توصیه عمیق دینی ما: " کونوا دعاة الناس بغیر السنتکم "، بالاترین جلوه در تحقق امر تبلیغ، عمل انسانی است که قصد دعوت دیگران به خیر را دارد. از این منظر، تبلیغ بایسته های دین در گرو عمل دعوت کنندگان است. فقدان عمل و گریز از عرصه اجرا، ارزش سخن روحانیت را در نزد مردم فرو می نشاند. علاوه بر این نباید فراموش کرد که دشمنان دین و روحانیت به یقین فرصت گوشه نشینی و سخنوری صرف و فاقد عمل روحانیت را برای تخریب وجهه این قشر از دست نخواهند داد. تجربه ثابت کرده که بدخواهان و منافقان با برجسته سازی بعضی چهره های روحانی که فراتر از حیطه سخن، نقشی نداشته اند همواره درصدد تمسخر و تخریب چهره همه علمای دین داشته و از این رهگذر، انزوا و انهدام جایگاه اجتماعی و راهبردی حوزه های علمیه را دنبال نموده اند. اتهام عافیت طلبی و مصلحت جویی منفعت طلبانه، شامل عالمان بدون عمل است و بس؛ اما تأثیر منفی رفتار این قشر معدود از روحانیت ممکن است با شیطنت بدخواهان، دامان همه اعضای آن را بگیرد. علم بدون عمل در واقع یک علم ناقص و بی فایده است؛ چرا که حتی فرد حامل خود را نیز نتوانسته به باور آموخته های خود وادار نماید. علم حقیقی آمیخته با وصف یقین بوده و فرد دارای چنین علمی بر اساس باوری که تحصیل نموده از عمل به آموخته های خویش سر باز نخواهد زد.

مبنای دینی ما نیز تأکید بر ضرورت عمل گرایی در مقابل ادعای صرف است. آیه " لم تقولون ما لا تفعلون" اشاره به همین معناست. خداوند از مومنان خواسته است تا درباره دین خود صداقت داشته و به آن چه که بر زبان می رانند، جامه عمل بپوشانند. از نشانه های انسان منافق نیز تعارض بین حرف و عمل او برشمرده شده است. در چارچوبی که دین از اوصاف یک مومن تعریف می کند عمل به دانسته ها شرطی اساسی و معیاری مهم و به عنوان سنجه ایمان تلقی شده است. "کسی که امر به معروف کند و خود آن عمل را انجام ندهد، مشمول لعنت خدا می‌شود". (بخشی از خطبه ۸۳ نهج البلاغه)

"وقتی کسی را از منکرات نهی می‌کنید - مثلاً ظلم کردن، تعرض کردن، تجاوز به دیگران، اموال عمومی را حیف و میل کردن، دست درازی به نوامیس مردم، غیبت کردن، دروغ گفتن، نمّامی کردن، توطئه کردن، علیه نظام اسلامی کار کردن، با دشمن اسلام همکاری کردن - وقتی که در دل شما نسبت به این کارها بغض وجود داشته باشد، این نهی، یک نهی صادقانه است.

 اگر خدای نکرده دل با زبان همراه نباشد، آن‌گاه انسان مشمول این جمله می‌شود که «لعن اللَّه الامرین بالمعروف التّارکین له». کسی که مردم را به نیکی امر می‌کند، اما خود او به آن عمل نمی‌کند؛ مردم را از بدی نهی می‌کند، اما خود او همان بدی را مرتکب می‌شود؛ چنین شخصی مشمول لعنت خدا می‌شود و سرنوشت بسیار خطرناکی خواهد داشت". ۱۳۷۹/۰۹/۲۵ مقام معظم رهبری

نکته دیگر این است که جامعه نیازمند الگوهای رفتار برای اثبات تحقق پذیر بودن اهداف و برنامه های دینی است. یکی از شبهه هایی که گاه به منظور کم رنگ سازی احکام شریعت مطرح می شود، ناتوانی مردم در عمل به آموزه های مکتب وحی است. دشمنان دین این شعار را از دیرباز در میان سطوح مختلف جامعه سر داده اند که دین برای هزار و چهارصد سال گذشته و محدود به منطقه جزیرة العرب است و امروز دیگر نمی توان به احکام دینی عمل نمود. آنها مدام شعار می دهند که زمان دیگر عوض شده و اسلام به رنگ کهنگی درآمده است!

در ردّ این طرز تفکر غلط، می توان به سیره علما و شهدای معصر اشاره کرد که در همین زمان و در میان همین مردم زیسته اند، با فراز و نشیب های همین عصر و در گستره تکنولوژی های نوین به حیات خود ادامه داده اند؛ اما در جزء به جزء زندگی نورانی شان همواره با تأسی از فرامین مکتب اسلام، سعی در انطباق کنش ها و واکنش های معمول خود با احکام دین داشته اند.

روحانیت، معلم جامعه است و خود باید با پیشتازی در عرصه عمل، خوب زیستن و پاک بودن را با رفتار آموزنده خویش در اجتماع فراگیر سازد. پیشتازی روحانیت در عرصه عمل، تبعیت و رهروی مردم را نیز به دنبال خواهد داشت. این اتفاق مبارک است که تحقق آرمان های جهانی و سازنده اسلام را در پهنه گیتی ممکن ساخته و روحانیت را در جایگاه اصیل و راهبردی خویش به منظور هدایت و رهبری مردم در راستای منویات شرع مقدس اسلام قرار می دهد:

"سلام خدا بر مجاهدین فی‌سبیل‌اللَّه؛ آنان که شرف جهاد را با فضیلت علم به هم آمیخته و مصداق عالمِ عامل شدند. تاریخ شکوهمند روحانیت شیعه، هر چند که در همه‌ی دوران های پُرحماسه‌ی عُمر تشیع سرفراز، با فداکاری ها و مجاهدات خونین همراه است، اما آنان که در این عصر - که عصر پیکار سرنوشت‌ساز ارزش های الهی با تهاجم شیطان های زر و زور جهانی است - توانستند ردای سرخ جهاد و شهادت را بر قامت رسای حوزه‌ی روحانیت شیعی بیفکنند و اسوه‌ی قتال فی‌سبیل‌اللَّه شوند، از ارزش مضاعف برخوردارند. حضور در صحنه‌های جهاد و شهادت، جامعه‌ی روحانیت را بها و رونقی الهی می‌بخشد و سلاح بلاغ و تعلیم آنان را بُرّا می‌سازد. روحانیون مجاهد فی‌سبیل‌اللَّه، حق حیات بر گردن حوزه‌های علمی تشیع دارند.

۱۳۶۸/۱۰/۰۱ مقام معظم رهبری، پیام به روحانیون رزمنده

دارالمومنین همیشه معطر

شهرستان بابل در عملیات کربلای 4 و تنها در یک روز 72 شهید را تقدیم اسلام و انقلاب کرد.

امیدوارم مسئولان و مردم این شهر مدیون این شهدا باقی نمانند. امیدوارم یاد و نام این بچه ها فضای شهر را همیشه عطرآگین نگه دارد.

اسامی شهدا عبارتند از:

شهیدان: 

۱- #مهرداد_راسخ‌عزم

۲- #سیدناصر_رزاقیان

۳- #حسن_رضانژاد

۴- #فتحعلی_رضانسب

۵- #سیدحسن_رضوانی

۶- #محمدعلی_رمضانی

۷- #جواد_روحی

۸- #علی‌اصغر_سعادتی(مجید)

۹- #صادق_شاکری

۱۰- #سیدعباس_شجاعیان

۱۱- #مصطفی_شعبان‌زاده

۱۲- #مصطفی_شکوهی

۱۳- #قاسم_پورابراهیم_امیری

۱۴- #ایوب_تشیع

۱۵- #علی‌اصغر_جابریان

۱۶- #رحمت‌الله_جبارنیا

۱۷- #سیدمهدی_حاجی‌میرزایی

۱۸- #علی_حسن‌نیا

۱۹- #سیدعباس_حسین‌نژاد_مقری

۲۰- #میرتقی_حسینی_ایمنی

۲۱- #مهدی_حقیقیان

۲۲- #ابراهیم_خردمندی

۲۳- #عباس_داداشی

۲۴- #رجبعلی_داودی

۲۵- #عبدالعلی_اصغرزاده_جلودار

۲۶- #علی‌اکبر_امامقلی‌زاده_گنجی

۲۷- #شهریار_امیری_اندی

۲۸- #محمد_امیریان

۲۹- #هاشم_آقاجانی

۳۰- #سیدباقر_آقایی

۳۱- #عسگری_باباپور

۳۲- #حسینعلی_بابایی

۳۳- #قنبرعلی_بابائیان

۳۴- #سیدعباس_باقرپور

۳۵- #محمدبهشتی

۳۶- #ابوالقاسم_پاینده

۳۷- #رحمت‌الله_عبدالله‌پور

۳۸- #ابوالقاسم_علی‌اصغری

۳۹- #محمودعلی_اصغری

۴۰- #نقی_علی‌نیا

۴۱- #نقی_علی‌نیا_فیروزجایی

۴۲- #محسن_علی‌زاده

۴۳- #فیض‌الله_مهربانی

۴۴- #سیدیحیی_میرکریم‌پور

۴۵- #سیدقاسم_میرنژاد

۴۶- #عباس_میرزاپور

۴۷- #مهدی_نجف‌زاده

۴۸- #محمدرضا_نقوی

۴۹- #میرابوطالب_هاشمی

۵۰- #علیرضا_وثوقی

۵۱- #یدالله_ولی‌اللهی

۵۲- #محمدعلی_یزدانی

۵۳- #محسن_یزدانیان

۵۴- #علیرضا_یوسفی

۵۵- #علی_شورکی_کانی

۵۶- #عبدالرضا_صادقپور

۵۷- #حسن_صالحی

۵۸- #قنبرعلی_عباسپور

۵۹- #محمدرضا_عباسپور

۶۰- #عبدالعلی_عباس‌تبار

۶۱- #سیدحسین_محسنی

۶۲- #چنگیز_محمدپور

۶۳- #محمدمختار_رضایی

۶۴- #احمد_لرمرزبالی

۶۵- #محمدعلی_معصومیان

۶۶- #صمد_مهدی‌پور

۶۷- #محمد_غلامحسین‌زاده

۶۸- #ابراهیم_فایز_مرزبالی

۶۹- #مهدی_قدمیان_مقدم

۷۰- #محمد_قربانزاده_کریمی

۷۱- #قربان_کاظم‌تبار_درزی

۷۲- #احمدرضا_گرائیلی_درون کلا

آیت الله حائری شیرازی

آیت الله حائری شیرازی از آن دست علمایی بود که علمش برای جامعه کاربرد داشت و فقهش فراتر از دایره درس و بحث و کلاس و مدرس، راهگشای مردم بود.

علم و فضایل او هیچ گاه دستاویز چنبره دورقابچین های منفعت ظلب و کیسه دوز قرار نگرفت. اسلام را برای خوشآمد اغیار و شیرین کاری نزد حاکمان، وارونه جلوه نداد.

حائری شیرازی از آن دست علمایی بود که در جوامع علمی غیرحوزوی نیز حرفی برای گفتن داشت و در حلقه اندیشمندان علوم عقلی و نقلی و تجربی، جریان ساز و تأثیرگذار بود. حوزه علمیه ای می تواند سرآمد پایگاه های علمی و فکری دنیا قرار بگیرد که مثل حائری را ترتبیت کرده و در جای جای عالم، صاحب تریبون و قلم سازد.

روحش شاد و یادش گرامی باد؛ کثرالله امثاله انشاءالله.

نه چندان عجیب!

امام جمعه یکی از شهرها، خطبه های هفته قبل: چرا دادستانی در اموری که به او مربوط نیست مثل مسائل ساخت و ساز دخالت می کند؟

همان امام جمعه، همان شهر، خطبه های این هفته: آنهایی که از قوه قضاییه انتقاد می کنند جریان انحرافی هستند.

شهید محمدتقی سالخورده

1- پیش خودم می گفتم لابد مثل خیلی از مردهای دیگر، زیاد بودن جهیزیه همسر را یک افتخار می داند و آن را به رخ دیگران می کشد؛ اما این طور نبود. می گفتم: تجملات نه، ولی در حد عرف خرید کنیم که اشکال ندارد! با همین هم مخالف بود. می گفت: زندگی هر چه ساده تر باشد صفا و صمیمیت بیشتری هم دارد. این زرق و برق ها ممکن است بین همسران فاصله بیندازد. اصرار مرا که می دید کوتاه می آمد تا آزرده خاطر نشوم.

قرار بود مبل هم جزو جهیزیه من باشد. جریان را که فهمید، رنگ صورتش تغییر کرد. آن جا دیگر من کوتاه آمدم. درست نبود که به خاطر مال و منال دنیا، همسرم را ناراحت کنم.

 

2- فرمانده بود؛ اما ژست فرماندهی نمی گرفت. جوری با نیروهایش کنار می آمد که بی نیاز از امر و نهی و تغیّر، خودشان از روی محبت و دوستی به دنبال انجام وظایفشان باشند. یک بار شاهد بودم یکی از بچه های افغانستانی که بعد از مدت ها او را دیده بود چنان در آغوشش گرفت که انگار با محمد نسبت قوم و خویشی دارد. یک بار با هم به سنگر برادران مخلص افغانستانی سرکشی کردیم. یکی از آنها آمد جلو و گله کرد که چرا فرمانده نمی آید و سری به ما نمی زند. وقتی محمد را به او معرفی کردم، خجالت کشید. یادش آمد که این پاسدار جوان را بارها در کنار خود دیده است که دوشادوش آنها به کارها رسیدگی می کند.