برکتی برای انقلاب اسلامی

یکى از خصوصیاتى که در انقلاب ما بارز است، مطرح شدن مکررِ مضاعف نام مبارک حضرت زهرا (سلام اللَّه علیها) و نام مبارک حضرت بقیةاللَّه مهدى صاحب‌زمان (صلوات اللَّه علیه) است. این دو نام مبارک، در تمام دوران انقلاب، به مناسبتهاى مختلف، بیش از سایر معارف الهى و معارف اسلامى و معارف شیعى تکرار شده است؛ این یک پدیده است. در دوران پیش از انقلاب، نه در محافل مذهبى، نه در محیط عمومى، نه در زبان شعرا و گویندگان و خواص و عوام و دیگران، اینقدر نام مبارک زهرا (سلام اللَّه علیها) تکرار نمیشد. متدینین بودند، مجالس بود، محافل بود، گویندگان بودند، اسم مبارک هم برده میشد، اما نه اینجور، با این وسعت و با این عمق نگاه. هیچ کس هم این را به مردم یاد نداد. یعنى ما در شعارهامان، در حرفهامان، این قضیه را مطرح نکردیم. این یک پدیده‌ى الهى است، یک امرِ برخاسته و روئیده‌ى از دلها و عواطف و ایمانهاست. هیچ کس - نه امام بزرگوار، نه بزرگان انقلاب - در دوران دفاع مقدس به رزمندگان نگفت که رمز «یا زهرا» براى حملاتتان بگذارید، یا سربند «یا زهرا» ببندید؛ اما هرچه که شما نگاه میکنید، در طول دوران دفاع مقدس، اسم مبارک حضرت زهرا از همه‌ى نامهاى مطهر و مبارک دیگر بیشتر مطرح است، بیشتر آورده میشود؛ همچنین نام مبارک حضرت بقیةاللَّه (ارواحنا فداه). این دو نام در انقلاب، به طور طبیعى، بدون دستور، بدون یک مطالعه‌ى قبلى، همین طور از دلها و از ایمانها و از عواطف روئیده است؛ این نشانه‌ى مبارکى است؛ نشانه‌ى توجه آن بانوى دو عالم، آن عنصر ملکوتىِ الهىِ بى‌نظیر در عرصه‌ى وجود از لحاظ نورانیت - بعد از پدر بزرگوار و امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) - است. بعضى از اهل معنا هم این توجه ویژه را میگفتند. ما شنیدیم از بعضى‌ها که میگفتند بانوى دو عالم توجه ویژه‌اى دارند. این خیلى باارزش است، این امیدبخش است؛ ما را در دلهامان، در اعماق جانمان، به دست یافتن به اهداف نهائى، مطمئن و خاطرجمع میکند؛ گامها محکم و استوار برداشته میشود.

مقام معظم رهبری 3/3/1390

این مراسم به تعویق افتاد

مراسمی که قرار بود ظرف روزهای آینده در تجلیل از شخصیت علمی و معنوی استاد بزرگوارمان حضرت آیت الله محمدی، تولیت مدرسه علمیه روحیه بابل در این شهر برگزار شود بنا به درخواست جمعی از شاگردان ایشان به تعویق افتاد.

ضمن تشکر از متولیان این مراسم که قطعاً قصدشان از برگزاری ناگهانی آن، ادای احترام و دین نسبت به ساحت منوّر آن استاد فرزانه بوده است امیدوارم فرصتی که تا تابستان آینده در اختیار این عزیزان قرار گرفته، مجالی مغتنم برای تدارک محفلی بزرگ و جامع و در خور شأن آن فقیه گمنام عالم تشیّع باشد.

جمعی از شاگردان آیت الله محمدی در قم که هر یک استادی برجسته و موفق در حوزه علمیه هستند با محوریت حجت الاسلام مقیمی که از مفاخر علمی حوزه  بابل و از ذخایر گرانسنگ عالم اسلام محسوب می شود هم اکنون با برگزاری سلسله نشست هایی درصدد غنای هر چه بیشتر محفل نکوداشت آن استاد فرزانه هستند.

این دفعه روحانیت را الگو قرار ندهید!

چه کسی گفته است روحانیت همیشه باید الگوی مردم باشد؟!

گاهی وقت ها تصاویر مجالس ترحیم بالاشهری ها و از ما بهتران را که می دیدم تعجب می کردم که چرا نوع چینش فضای مراسم با مدل سنتی مجالس ترحیم متفاوت است؟ برای خودم این توجیه را می آوردم که بالاخره این افراد هم می خواهند از سبک زندگی غربی پیروی کنند و هم این که به برخی آداب سنتی جامعه پایبند باشند. جمعش مثلاً می شود این که مجلس ترحیم را در فضایی برگزار کنند که شباهتش با مجالس ترحیم مرسوم در مساجد محلات، متفاوت باشد. بسیاری از غرب زده ها اصلاً مراسم ترحیم نزدیکانشان را در مساجد برگزار نمی کنند. فضایی اجاره می کنند تا میهمانانشان روی صندلی و مبل بنشینند، گاه موسیقی غمناک پخش می کنند و ...

اخیراً با فوت فرززند حجت الاسلام فلاحیان، وزیر اسبق اطلاعات، که انصافاً غمی جانکاه برای بازماندگان است، در تصاویری که از مراسم ترحیم نامبرده منتشر شد میهمان ها همگی روی صندلی نشسته بودند و چینش فضای آن محفل با آن چه که مردم به طور مرسوم در مساجد برگزار می کنند فاصله داشت.

نکته این جاست که به شهادت دوست و دشمن، یکی از محوری ترین شاخصه های توجه و علاقه مردم به روحانیت، همواره ویژگی ساده زیستی این قشر و دوری از خوی اشرافی گری بوده است. مجلس ترحیمی که روحانی بزرگواری چون آقای فلاحیان برای فرزند خود گرفت از جنس جامعه ایرانی نبوده و نسبتی با خوی ساده زیستی روحانیت نداشت. امیدوارم مردم ما در چنین مواقعی از روحانیت و علما الگو نگرفته و سعی کنند به جای افراد، معیارهای اسلام و سنّت را شناخته و ملاک رفتار خود و دیگران قرار دهند.

این مطلب، دلم را آتش زد

شهید محمدهادی ذوالفقاری از طلاب بی نام و نشانی است که به تازگی در دفاع از حریم امامین عسکریین شهد گوارای شهادت را نوشیده است. یکی از دوستان شهید در وبلاگ دوئل، ذیل طرحی زیبا از او، اینگونه نوشته است:

طرح نوشت : گفت من زشت ام! اگه شهید بشم هیچ کس برام کاری نمی کنه! تو یه پوستر برام بزن معروف بشم و خندید… و خندیدم … و امروز دارم دوباره می خندم! به خودم و دلمشغولیات چرندم…

تکمله : از بچه های طراح هر کس دوست داره برای آقا هادی طرحی بزنه بسم الله. اینم عکساش: ۱ – ۲ – ۳ – ۴- ۵

به بهانه بازداشت اخیر جمعی از طلاب بسیجی قم

چند روز پیش تعدادی از طلاب و روحانیون بسیجی حوزه علمیه به دلیل اعتراض نسبت به بازداشت طولانی مدت آیت الله " ن " از مدرّسان حوزه و نیز ایراد اتهام علنی به وی توسط یکی از مسئولان امر، دستگیر و روانه زندان شدند.

به رغم گذشت پنج روز از بازداشت این طلاب هنوز اقدامی برای آزادی آنان انجام نشده است.

این حقیر و جمعی از طلاب و بازاریان عدالتخواه قم با توجه به عدم شناخت کافی نسبت به آن استاد مورد اتهام، اگر چه در حال حاضر اعتراض میدانی نسبت به دستگیری و بازداشت او را به صلاح ندانسته و با معترضین همراهی نکرده ایم اما این تفاوت سلیقه قطعاً به معنای رضایت از برخورد ناموجّه با این دوستان انقلابی نخواهد بود.

تقارن اعتراض این دوستان با ایام سفر رئیس جمهور نیز فرصت خوبی را برای نهادهای همسو با تنها دولت چهارساله انقلاب فراهم آورد تا زمینه را برای برخورد با این جمع انقلابی و عدالتخواه مناسب ببینند. هر چند با رفتن رئیس جمهور نیز همچنان این بازداشت ها ادامه یافته است.

نکته ای که متولیان امور نظارتی و قضایی و... باید توجه داشته باشند این است که اعتراض به برخی مسائل جاری در کشور و حتی گاه اعتراض به برخی خطوط قرمز نظام، امری است که در بسیاری از دانشگاه های کشور اتفاق می افتد و تا زمانی که این اعتراضات در محدوده داخلی دانشگاه جاری است واکنشی از سوی مقامات امنیتی و قضایی به دنبال ندارد.

اعتراض حجت الاسلام جهانشاهی و علیزاده و ... به موضوع مورد نظر تنها با در دست گرفتن پلاکارد و در محدوده داخلی فیضیه قم بوده و نه در سطح شهر و خیابان، بنا بر این نمی تواند مصداق تشویش اذهان عموم و یا بر هم زدن نظم جامعه و ... تلقی شود. فرق طلبه ها و دانشجوها تنها در دیوار کوتاهی است که به دور حوزه های علمیه کشیده اند.

سخن دیگر این که بر فرض ایراد هر اتهامی به طلاب دستگیر شده، استمرار بازداشت آنان و عدم صدور دستور برای اخذ قرار تأمین نیازمند ادله قانونی است که در این رابطه هنوز توضیحی به دوستان و خانواده های آنان ارائه نشده است.

طبیعی است کمترین نتیجه مرور زمان در چنین حوادثی، ایجاد حساسیت رسانه ای و واکنش مردمی است که نفس این امر را باید مصداق بلامناززع تشویش اذهان عموم دانست.

البته مطابق شناخت دقیق این حقیر، مسئولان محترم دادسرای وی‍ژه روحانیت خردمندتر از آن هستند که درصدد ایجاد هزینه ای جدید و غیرضروری برای نظام باشند. انشاءالله در اسرع وقت خبر آزادی این طلاب جوان و ولایی را از شبکه های مجازی دریافت خواهید کرد.

این زن، ضعیفه نیست!

با این بیان قوی، با این کلمات رسا، آن هم در آن شرائط دشوار، اینگونه صحبت میکرد. اینجور نبود که یک عده مستمع جلوی حضرت زینب نشسته باشند، گوش فرا داده باشند، او هم مثل یک خطیبی برای اینها خطبه بخواند؛ نه، یک عده دشمن، نیزه‌داران دشمن دور و برشان را گرفته‌اند؛ یک عده هم مردم مختلف‌الحال حضور داشتند؛ همانهائی که مسلم را به دست ابن‌زیاد دادند، همانهائی که به امام حسین نامه نوشتند و تخلف کردند، همانهائی که آن روزی که باید با ابن‌زیاد در میافتادند، توی خانه‌هایشان مخفی شدند - اینها بودند توی بازار کوفه - یک عده هم کسانی بودند که ضعف نفس نشان دادند، حالا هم نگاه میکنند، دختر امیرالمؤمنین را میبینند، گریه میکنند. حضرت زینب کبری با این عده‌ی ناهمگون و غیر قابل اعتماد مواجه است، اما اینجور محکم حرف میزند. او زن تاریخ است؛ این زن، دیگر ضعیفه نیست. نمیشود زن را ضعیفه دانست. این جوهر زنانه‌ی مؤمن، اینجور خودش را در شرائط دشوار نشان میدهد. این زن است که الگوست؛ الگو برای همه‌ی مردان بزرگ عالم و زنان بزرگ عالم. انقلاب نبوی و انقلاب علوی را آسیب‌شناسی میکند؛ میگوید شماها نتوانستید در فتنه، حق را تشخیص بدهید؛ نتوانستید به وظیفه‌تان عمل کنید؛ نتیجه این شد که جگرگوشه‌ی پیغمبر سرش بر روی نیزه رفت. عظمت زینب را اینجا میشود فهمید.

مقام معظم رهبری

حاشیه ای بر مشکلات فنی یک سایت!

سایت شلمچه نیوز را شاید بتوان به جرأت انقلابی ترین پایگاه مجازی جبهه دفاع از ارزش ها در استان مازندران دانست که در مدتی کوتاه توانسته جای پای خودش را در دل نیروهای متدین باز کند.

متوجه شده ام هر از گاه این سایت با مشکلات فنی مواجه می شود که بخشی از توان و حوصله مدیران آن را به خود مشغول می سازد. من پشت پرده ماجرا را می دانم و مسئولان سایت هم اگر صلاح بدانند ماجرا را به اطلاع مخاطبانشان خواهند رساند. البته یک بار به اجمال علت این مشکلات مورد اشاره قرار گرفت؛ اما خوب، باعث و بانی این مسئله پوستی کلفت تر از این حرف ها دارد که با ایماء و اشاره به خودش بیاید و دست از کار غلطش بردارد.

به نظر، دندان فاسد را یک بار برای همیشه باید کشید و خود را خلاص کرد. به هزینه مالی اش می ارزد. تجربه ثابت کرده که بچه های حزب اللهی باید در امور اجرایی مستقل و خودکفا بوده و روی آدم هایی که یک روز به نعل می زنند و یک روز به میخ و می خواهند از آب گل آلود ماهی بگیرند نباید حساب کنند.

به هر حال امیدوارم دوستان ارزشی فعال در این پایگاه مجازی بتوانند هر چه زودتر بر مشکلات فائق آمده و عرصه خدمت رسانی خود به فرهنگ و هنجارهای خدشه ناپذیر انقلاب اسلامی را بیش از پیش گسترش دهند. توکل بر خدا؛ بی شک پیروزی با مجاهدان یاری گر راه حق است، انشاءالله.

یادنامه ای برای مادر سیمرغ

نیمه های شب بلند شد و دید محمد که تازه پا به سن جوانی گذاشته بود، عبایی که برادرش احمد گاه موقع نماز به دوش می گرفت را بر شانه هایش انداخته و در دل تاریکی به راز و نیاز با خدا مشغول است. نماز شبش تماشایی بود. حالت های محمد به احمد می زد؛ شبیه این اواخر شده بود که احمد می خواست برای پرواز، بال در بیاورد. فهمید محمدش نیز رفتنی است.

هنوز داغ احمد بر دلش سنگینی می کرد. او مادر بود. حق داشت جلوی فرزندش را بگیرد. حق داشت به او بگوید داغ احمد برایم کافی است. من سهم خودم را ادا کرده ام تو بمان و سنگ صبور دلتنگی هایم باش؛ اما ... او مادر سیمرغ بود. او کمال فرزندانش را در پرواز می جست و آشیانشان را در آسمان ساخته بود.

صبح اول وقت، محمد را فرستاد برود از خودش عکس پرسنلی بگیرد و برای مادر بیاورد. گفت: می خواهم موقع شهادتت این عکس ها دم دست باشد. بعد مثل شیر ایستاد، توی صورت فرزند زل زد و گفت: از تو راضی نمی شوم مگر آن که مثل احمد، مردانه بایستی، بجنگی، بعثی ها را به روز سیاه بنشانی و بعد شهید بشوی!

این ها حرف دل زنی بود که دل شیر داشت و فرزندانی تحویل اسلام داد که واژه مردانگی در مقابلشان احساس عجز می کند.

این جمله را بارها تکرار می کرد که اگر مردم مرا مجنون نخوانند افتخارم این است که هر روز یک پرچم جمهوری اسلامی و یک پرچم لااله الاالله را در دستانم بگیرم و در خیابان های شهر به دوش بکشم.

روح مادر شهیدان کشوری شاد. مراسم تشییع این علمدار راه شهیدان، میراث دار طریقت زینب سلام الله علیها و مدافع بی قرار خیام ولایت، شنبه 9 صبح از میدان شهید کشوری شهر کیاکلا آغاز خواهد شد.

یک تشکر از فوتبالی ها

تجربه ثابت کرده است می توان در بدترین شرایط هم نتیجه مسابقه را در کف زمین بازی تغییر داد.

برای همین است که فوتبالی ها معتقدند اگر دو سه گل هم از حریف عقب باشند نباید ناامید شده و تا دقیقه نود موظف به ادامه سختکوشی خود برای ایجاد تغییر در نتیجه مسابقه هستند.

سال هاست که یکی از دغدغه های محیط های ورزشی، فضای آلوده و غیراخلاقی حاکم بر سکوهای تماشاچیان به خصوص در زمین فوتبال است. تغییر این فضا کار سختی است اما نباید از انجام این کار سخت ناامید شد.

سال ها پیش اگر خاطرتان باشد فضای سیاسی روی سکوها چندان مناسب و در جهت مواضع نظام نبود. مثلاً ناگهان در یک بازی که به صورت پخش مستقیم در حال نمایش بود، تماشاچیان یک صدا شعارهایی سر می دادند که عوامل پخش برنامه را مجبور به قطع صدای استادیوم می کرد. یک نمونه اش شعار معروف اکبرشاه اکبرشاه اکبرشاه بود! البته آن موقع هاشمی مساوی با کل نظام بود. آن اوایل حتی برخی ها موقع قرائت قرآن در ورزشگاه سوت می کشیدند و ...

الان اما مدت هاست که این فضا تغییر کرده است. به غیر از برگزاری مراسم مذهبی به خصوص عزاداری اهل بیت در مناسبات خاص و یا سر دادن شعارهایی مانند یازهرا و ... به خصوص هنگام باخت مقابل حریف! شعائر هم راستا با اهداف نظام نیز توسط تماشاگران در فضای ورزشگاه ها طنین انداز می شود. یک نمونه اش شعار خلیج فارس ایران است که در بازی با تیم های حاشیه این خلیج تا ابد فارس، به طور معمول بر سر زبان ها می افتد.

نمونه بسیار زیبا و تأثیرگذار دیگری که باید مثال بزنم مربوط است به بازی دیروز پرسپولیس با لخویای قطر که در ابتکاری جالب، ده ها پرچم با نام مقدس محمد صل الله بر روی دستان تماشاگران به اهتزاز درآمد. نمایش این صحنه زیبا در رسانه های بین المللی پیام های مهمی را منعکس می کند. جهان می فهمد که عشق به محمد صلی الله در تار و پود مسلمین جای دارد. اعراب می فهمند شیعه رسول الله از هیچ فرصتی برای ابراز علاقه و دفاع از ساحت نبی اکرم غفلت نمی ورزد. دوست و دشمن می فهمد که محمد صلی الله علیه و آله حقیقتی ورای تبلیغات شرم آوری است که دنیای غرب و سیاهی لشکر داعشی آن برای تخریب آن شخصیت نورانی در پیش گرفته است.

از هر کس که چنین ایده ای را طرح نمود باید تشکر کرد و البته از جوانان پاک میهن مان که با افتخار و مردانگی و غیرت، پرچم محبت به رسول الله را بالای دست های خود به اهتزاز درآوردند.

فاطمیه در شهر دارالمومنین با عطر جشنواره گل و گیاه!!!

درست مصادف با ایام شهادت حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها قرار است جشنواره گل و گیاه با همت شهرداری بابل در مکان مصلا! ی نمازجمعه این شهر برگزار شود. اخبار شنیده از بابل حاکی است کثرت بنرهای تبلیغاتی مربوط به این جشنواره فضای شهر را در آستانه ایام فاطمیه، رنگ و لعاب دیگری داده است. دو سه روزی است که جمعی از مؤمنان طی تماس های مکرر خواهان واکنش پیرامون این رویداد نامناسب بودند. اهمال این قلم باعث شد تعدادی از فعالان فرهنگی شهرستان اطلاعیه ای را در این خصوص صادر کنند که متن آن بدین شرح است:

فاطمیه در شهر دارالمومنین با عطر جشنواره گل و گیاه!!!

پس از رسیدن خبر های شگفت انگیز از اقدامات قابل بحث شورای شهر بابل در ایام مختلف مثل جشنواره بهار نارنج و.. و مخارج و اقدامات ضد فرهنگی اسلامی اش، هم اکنون خبری دیگر به گوش همشهریان بابلی رسیده و باعث آزرده خاطر شدن امت حزب الله و فعالان فرهنگی- هیئتی این شهرستان با سابقه بسیار با ارزش و درخشان مذهبی اش شده که برگزاری جشنواره گل و گیاه از دهم الی پانزده اسفند در مکان مصلی بابل است!!!

کسی مخالف چنین جشنواره هایی در سطح شهر نیست اما خیلی ازاقدامات و حتی حلال و حرام الهی هم با توجه به مناسبت و ایام شایدم حرام و حلال شود!

سوال ماهم این است از مسولین که آیا وقت و زمان دیگری برای جشن گل و گیاه وجود نداشت و فقط در ایام عزای اهلبیت(ع) و فاطمیه بایستی این جشن-واره برگزار می شد؟؟؟

* آیا ستاد نماز جمعه هم باید به هر نحوی به فکر کسب درآمد باشد و مصلی را در هر ایام و به هر موضوع و مجموعه ای اجاره دهد؟؟؟

مطمئنا هیچ احدی قبول ندارد در برگزاری این برنامه نیت بدی وجود داشته،اما باید پرسید که اگر از روی سهل انگاری و عدم در نظر گرفتن عواقب که یکی از آنها کم رنگ شدن عزای فاطمیه است این کار انجام شده، از امت حزب الله شهرستان علی الخصوص امام جمعه محترم و علمای بزرگ این شهرستان که نماد دارالمومنین بودن شهرستان بابل هستند خواستاریم اقدامی انجام دهند که اولا این برنامه به زمان دیگری موکول شده،ثانیا زین پس هیچ مجموعه و گروهی جرات انجام دادن امثال جشن گل و گیاه در ایام عزای اهلبیت و مردم شهر دارالمومنین نداشته باشد.

جمعی از فعالان فرهنگی شهرستان بابل

بدون تیتر

این روزها روزه سکوت گرفته ام. اشکالی دارد؟ چه می شود یک مدت من هم محافظه کار بشوم؟ آدم وقتی زور ندارد گاه منطق به کارش نمی آید. آدم وقتی پول و قدرت ندارد گاهی نمی تواند حق خودش را هم طلب کند.

نوبت ما هم می شود حتماً. من نمی میرم تا انتقام خودم را ...

بی خیال. شما فیش حقوقی تان را چک کنید تا خدای ناکرده تنها پل ارتباطی تان با نظام سست نشود. شما شکم های ور آمده تان را بخارانید و خمیازه ای از سر شکم سیری بکشید و بر صندلی ریاست بر کارخانه ضدانقلاب پروری تان تکیه بدهید که فعلاً اسب مراد را سوارید؛ البته قید کردم" فعلاً "

نوبت به ما هم خواهد رسید. شما فعلاً ترکتازی کنید بگیرید و ببندید و بخورید و خوشحال باشید که برای رضای خدا میزتان را بالاتر از میزان دانسته اید.

این روزها من روزه سکوت گرفته ام. این تازه نشانه سکوت این قلم است. دیر نیست که دوباره آن چه را که می خواهم نه آن چه را که می خواهند به قلم جاری کنم.

من همچنان معتقدم انقلاب اسلامی زود به پیروزی رسید. انقلاب اسلامی باید سرشار از انقلابی مسلمان باشد. مسلمانی هم که به ظاهر و شعار و فیش حقوقی نیست.

من واقعاً معتقدم جمهوری اسلامی نیاز به دشمن ندارد. این حرف را از ته دلم می زنم و از سر تجربه و واقعیاتی که لمس کرده ام. خرس خاله های دوست نما پدری از انقلاب و فرزندانش در می آورند که توان هیچ دشمنی به انجام آن قد نمی دهد.

این روزها روزه سکوت گرفته ام. بگذارید این صبر به اتمام برسد آن وقت من می دانم و خودم! یعنی من حق ندارم خودم را هم تهدید کنم؟!

با نکوداشت آیت الله محمدی مخالفیم!

مگر می شود ما که افتخار زندگی خود را شاگردی مدرسه علمیه روحیه در مکتب فقیه عالیقدری چون آیت الله محمدی می دانیم با برگزاری برنامه نکوداشت ایشان مخالف باشیم؟! اما این بار ما با این برنامه مخالفیم!

آیت الله محمدی را گمنام فقیه عالم تشیع و فاتح خیبر تقوا دانسته و می دانیم و بر همین مبنا با برگزاری غافل گیر کننده مراسم نکوداشت ایشان که ظاهراً قرار است ده دوزاده روز دیگر در بابل اجرا شود مخالف هستیم.

به نظر می رسد بابت ارتقای کیفی چنین محفلی به سه چهار ماه زمان نیاز است تا بشود ملزومات فرهنگی و تبلیغی در خور شأن این فقیه وارسته را مهیا کرد.

از سوی دیگر قرار بر این شده در آبان ماه نود و چهار مراسم باشکوهی در نکوداشت آیت الله فاضل در بابل برگزار شود که به نظر تفکیک این دو مجلس به نوعی القا کننده وجود شکافی موهوم بین مدارس علمیه بابل است.

بهتر این است که در یک مراسم مشترک از شخصیت های برجسته علمی این شهرستان تجلیل به عمل بیاید.

از مسئولان محترم چنین مراسماتی استدعا می شود با تأنی، تأمل و جامعیت بیشتری به زحمات مأجور خود رنگ و عطری ماندگار ببخشند.

وصیتنامه این قلم!

امروز با شکایت یک شاکی خصوصی که مدعی است شانزده ماه پیش مطلبی در وبلاگ نوشته ام و او را زیر سؤال برده ام به جایی احضار شده ام. البته یقین ندارم پشت این شاکی متعلق به بخش خصوصی پروژه ای ملی هم خوابیده است یا نه؛ اما به هر حال اگر به خاطر ضعف ایمانم سکته کردم و برنگشتم این چند خط را به عنوان وصیتنامه این طلبه کوچک به حساب بیاورید:

1-     دوچرخه مرا دو دستی تقدیم کنید به آقا ایمان که این قدر مجبور نشود آن را یواشکی بردارد و مرا در بیابان های خیابان شده حومه قم آواره کند.

2-     چهارصد هزارتومان به کنگره شهدای مازندران بدهکارم که به جایش برایشان شکلک دربیاورید. حیف است من بدون اتهام فساد مالی از این دنیا بروم.

3-     کلی از نهادهای فرهنگی ارزشی مبالغی به من بدهکارند که در راه خدا بالا کشیده و به روی مبارکشان هم نمی آورند؛ به درک.

4-     بگذارید روحانی این هفته به قم بیاید و برود. بچه های حزب اللهی قم مواظب باشند که برای خودشان دردسر درست نکنند، یا دیگران برایشان دردسر درست نکنند. این ایام اوضاع خیلی مساعد نیست. یک پیچ کوچک تاریخی است که به زودی از آن عبور می کنیم. رقابت فرهنگی بین ملت با صاحبان قدرت انشالله با تأسی از راهبردهای مقام معظم رهبری به نتیجه مطلوب خواهد رسید.

5-     من اگر زنده بمانم دور بعدی انتخابات ریاست جمهوری به حسن روحانی رأی می دهم. گاه پیش خودم می گویم وقتی آقایان صاحب نفس، چیز دیگری می گویند شاید تلقی ما از دین غلط باشد. بگذارید این دم آخری یک کنایه هم بزنم. راستی گفتم دم آخری یادم رفت خواهش کنم اگر قرار است کار من به حبس و... بکشد خواهشاً هر جا مرا نگه می دارند در سلول حاج آقا میم جیم ت قرار ندهند. ما یک عمر با حیثیت زندگی کردیم. آهان کنایه ام را فراموش نکنم. یک بابایی را می شناسم در آن ور آب که مسیحی بوده حالا می گوید علاوه بر بقای بر مسیحیت، مسلمان هم شده است. می پرسم مگر چنین چیزی ممکن است که انسان هم مسیحی باشد و هم مسلمان؟ می گوید مگر این همه مسلمانی که دور و بر من هستند کار خاصی انجام می دهند که تفاوتی با مسیحیت داشته باشد؟ من هم با این وصف می توانم هم مسیحی باشم هم مسلمان. راست می گوید بنده خدا. دور و بری هایش می گویند مسلمانیم؛ اما نه نماز می خوانند نه حجاب می کنند نه از انواع مأکولات و مشروبات بی نصیب می مانند ...

6-     ته دلم ماند و به حاج حمید رسایی نگفتم دمت گرم. او با این که روحانی است و نماینده مجلس اما نانش حلال است که این ایام یک تنه، لشکری را به هم ریخته است.

7-     عمرم کفاف بدهد یک بار درباره این "پیغمبرک" ها مطلبی می نویسم. به برکت آزادی اندیشه و البته فضای جنگ نرم، انواع و اقسام صاحب نظران دینی غیرحوزوی در کشور ما رشد کرده اند. همه آنها هم آدم های خوش ذوق و قریحه ای هستند؛ اما آب را باید از سرچشمه نوشید.

8-     خدا امروز خیلی به من آرامش داده است، دستش درد نکند. دعا می کنم بندگانش دل او را شاد کنند. 

یک فاتحه

فرقی نمی کند اهل بابل باشد، یا فریدون کنار، فرقی ندارد استاد حوزه قم باشد یا کاشان یا مروّج فقاهت شیعه در کردستان.

مهم این است که جوانی اش را وقف اسلام کرد و بی هیچ ادعا و هیاهو مبانی دین و معارف آسمانی وحی را در پهنه ام القرای مسلمین نشر داد. روحش شاد. خداوند به پدر و مادر و همسر و چهار فرزندش صبر عنایت کند. امروز پیکر حجت الاسلام محمدجواد سیفی روی دستان اهالی قم تشییع و در حرم کریمه اهل بیت طواف می گردد.

شنیده ام پدرش، آیت الله حاج علی اکبر سیفی وقتی خبر تصادف مرگبار جگر گوشه اش را شنید تدریس نیمه تمامش را بی وقفه به انتها رساند تا نشان دهد دلدادگان طریقت وصال، فراز و فرودهای زندگی را مجالی برای معامله با خدا می دانند.

شنیده ام همسر صبورش می گفت: آقا محمدجواد همیشه ما را برای وداع آماده می نمود. او هر بار که به سفر می رفت منتظر بازگشتش نبودیم.

شنیده ام پدر از این که فرزندش پای در عرصه تبلیغ و ترویج دین نهاده و علمش را از کنج نمور کتابخانه ها به میدان دل و جان مردم کشانده و در راه تربیت علمی طلاب تلاش می نمود به خود می بالید و از تقدیم گل حیاتش به حریم آستان دوست رضایت دارد.

والسلام علیه و علیهم و علی عبادالله الصالحین

نشست صمیمی گروه تبلیغی حامیان ولایت و گروه تبلیغی مستشهدین

یکی از اتفاقات خوبی که می تواند به بهره گیری بیشتر از ظرفیت های فرهنگی کشور در راستای تقویت بنیان های معنوی جامعه کمک کند، همگرایی و استحکام روابط بین گروه ها و فعالان فرهنگی جبهه انقلاب اسلامی است. در این خصوص دو گروه تبلیغی جهادی از طلاب و فضلای بابلی مقیم قم در روزهای اخیر، نشستی صمیمانه را به منظور آشنایی و هم اندیشی و بهره گیری از تجربیات و ظرفیت های مشترک برگزار کردند که اقدامی جالب و درخور تقدیر است.

گروه فرهنگی تبلیغی حامیان ولایت، چند سالی است که فعالیت خود را در شهرستان بابل و دیگر نقاط استان مازندران آغاز کرده است. این گروه امسال توانست رتبه نخست را در بین گروه های تبلیغی روحانیون سراسر کشور به خود اختصاص دهد.

گروه جهادی تبلیغی مستشهدین هم اگر چه دو سه سالی است که به طور جدی وارد عرصه کار فرهنگی شده اما تا کنون توانسته در حوزه تبلیغ شفاهی و مکتوب، توفیقات قابل توجهی را به دست بیاورد. برای همه این دوستان آرزوی سربلندی داشته و گزارشی کوتاه از این نشست را برگرفته از پایگاه اطلاع رسانی حامیان ولایت تقدیم می کنم:

جمعی از اعضای اتاق فکر گروه جهادی تبلیغی حامیان ولایت شهرستان بابل و جمعی از مسولین گروه جهادی تبلیغی مستشهدین شهرستان بابل روز دوشنبه 27 بهمن ماه 1393 از ساعت 8 تا 9:30 صبح در دفتر گروه های تبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم در نشستی دوستانه حضور پیدا کردند.

این نشست با هدف شناسایی ظرفیت گروه های استان و یکدیگر و تعامل بیشتر از جهت کمی و کیفی دو گروه جهادی در استان مازندران برگزار گردید.

بعد از تلاوت قرآن ، مدیریت گروه تبلیغی حامیان ولایت حجت الاسلام حسین زاده برسمنانی گزارشی اجمالی از اهداف،برنامه،عملکرد گذشته و برنامه های آینده را بیان کرده و به طرح روحانی مدرسه در طول سال بصورت مستمر(دو هفتگی) و فضای مجازی و طرح بالینی و آموزش تبلیغی کاربردی علمی و اخلاقی اعضا اشاره نموده و از حمایت حضرت آیت الله توکل و حجت الاسلام والمسلمین روحانی و مسولان آموزش و پرورش و تبلیغات اسلامی و ائمه جمعه شهرستان بابل نام برده شد. و سپس مسول کارگروه تبلیغی مستشهدین حجت الاسلام اکبرزاده ضمن تبریک کسب رتبه اول گروه تبلیغی حامیان ولایت در سطح کشور ،گزارشی از اهداف، برنامه ، عملکرد و رویکرد گروه مستشهدین را در جلسه ارائه داده و طرح تبلیغ مناسبتی در کلاردشت و بندپی شرقی و شاخه شهید پژوهی و آموزش نیروها اشاره کرده و از حمایت حجت الاسلام والمسلمین سید سجادی ایزدهی و امام جمعه شهرستان بابل و بندپی شرقی نام برده شد.

دو طرف ضمن تشکر از دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم و تشکل فراگیر گروه های تبلیغی طلاب و بنیاد خاتم الاوصیا قم و کارگروه تخصصی تبلیغ استان و سازمان تبلیغات اسلامی و اداره تبلیغات اسلامی شهرستان بابل و ائمه جمعه شهرستان بابل و....تقاضای همکاری بیشتری را خواهان شدند.

از گروه مستشهدین آقایان اکبرزاده و رنجبر و امیری ارجمند و از گروه حامیان ولایت آقایان حسین زاده برسمنانی و گتابی و نادرپور و سید عیسی علویان و سید اسماعیل علویان حضور داشته و هر کدام به نکته و نظرات خویش پرداختند.

در این نشست بسیار صمیمی توافقاتی مطرح و تصویب شد :

- از اعضای گروه دو طرف در تبلیغ گروهی با توجه به نیاز و ضرورت دو گروه استفاده شود.

- در جذب بودجه از مراکز تبلیغی کشور راهنمایی های دو طرفه صورت گیرد.

- هر گونه راهکار، پیشنهاد و انتقاد که در پیشرفت گروه موثر است از طریق مدیران گروه صورت گیرد

- از مباحث علمی و محتوای درسی و درسنامه گروه ها بصورت مشترک استفاده گردد

- در جلسات آموزشی هر یک از گروه ها از مربیان و اعضای دو طرف دعوت و استفاده گردد.

- در هماهنگی و رایزنی با مسولان استان و شهرستان از ظرفیت دو گروه بکارگیری گردد.

http://www.hamianvelayat111.blogfa.com/

درباره یادمان هفت تپه

یکی از آرزوهای بزرگ رزمندگان مازندرانی، حفظ فضای تاریخی پادگان شهید محمد منتظری در منطقه هفت تپه بود که هر چند دیر هنگام، اما بالاخره در سال گذشته با همّت فرماندهی محترم سپاه کربلا یادمان آن راه اندازی شد.

من توفیق داشته ام و در یکی دو سال اخیر تقریباً اغلب عقبه های لشکرها را در استان خوزستان زیارت کرده ام. می گویم زیارت چون همه این پادگان ها، معراج خودسازی و سکوی ارتقای معنوی جهادگرانی بود که دیر یا زود باید در صف اولیاءالله به حریم کبریایی حق، پا می گذاشتند.

واقعاً برای من عجیب است که چرا مازندرانی ها دارای یکی از محروم ترین پادگان ها در استان خوزستان بودند و نمی دانم این موضوع از مظلومیت ناتمام مردم این خطّه نشأت می گیرد یا از انظلام برخی مسئولان؛ اما به هر حال همین ویژگی محرومیت و مظلومیت، باید مسئولان امر را بر آن دارد تا حماسه رزمندگان مازندرانی را برای نسل جدید انقلاب بیشتر تبیین نمایند.

فاصله نامتعارف پادگان با جاده اصلی و به تبع آن مسافت طولانی تا نخستین شهر و آبادی، اسکان در چادر و سوله، در مضیقه بودن امکانات رفاهی مانند حمام، بمباران توسط هواپیماهای دشمن و شهادت برخی رزمندگان و فرماندهان، و ... از جمله مختصاتی است که اهمیت و غربت پادگان هفت تپه را نسبت به پادگان های مشهوری مانند دوکوهه بیشتر نمایان می سازد. این که چرا خیلی ها، دوکوهه را می شناسند اما نامی از هفت تپه و رشادت رزمندگان آن نشنیده اند تنها به کم کاری ما بر می گردد.

صرف راه اندازی یادمان هفت تپه ولو در مقطع کنونی -که با توجه به دست خوردن عوارض نظامی موجود، کمی دیر هنگام به نظر می رسد- به هر حال اقدامی بایسته و در خور تقدیر است.

ضعفی که سال گذشته و البته در نخستین سال تأسیس یادمان به چشم می خورد، آرایش و فضاسازی حداقلی یادمان بود. نقطه ای که برای راه اندازی یادمان در نظر گرفته شده بود ربطی به محل حضور گردان ها، یا مکان صبحگاه و یا مثلاً محل شهادت شهید شیرسوار و ... نداشت. یک نقطه بی ربط برای یادمان در نظر گرفته شده بود که فضاسازی انجام شده آن از یک نمایشگاه معمولی راه اندازی شده توسط یک پایگاه بسیج هم ضعیف تر به نظر می رسید و به هیچ وجه در طراز جایگاه مسئولان فرهنگی حوزه ایثار و شهادت مازندران نبود. در این خصوص لازم است مسئولان محترم فرهنگی سپاه کربلا با رعایت برخی ظرافت های تبلیغی، یاد و خاطرات شهدای حاضر در این مکان را برای مخاطبان زنده نگاه دارند. درباره هفت تپه و حال و هوای آن یکی دو اثر خوب و جامع منتشر شده است که به جاست تا در اختیار مخاطبان قرار بگیرد.

تشویق کاروان های مازندرانی و به تبع آن کاروان های دیگر نقاط کشور برای حضور در یادمان هفت تپه از دیگر اقداماتی است که باید برای آن تدبیری اندیشید. اسکان زائران مازندرانی در نقطه ای نزدیک به یادمان هفت تپه از دیگر نکاتی است که می تواند به برجسته سازی این یادمان کمک برساند.

به هر حال کسی نیست که گذرش به اروند بیفتد و یادی از حماسه بزرگ و تاریخی دلاوران سپاه کربلا در فتح فاو را نشنود. زائر حریم نور باید بداند که این علمداران معنویت و عرفان، مقدماتی را برای دستیابی به چنین مقامات رفیعی پیموده اند که بخشی مهم از آن در پادگان هایی مانند هفت تپه طی شده است. عقبه های لشکرها در زمان جنگ در حقیقت یک عقبه معنوی در سیر تکامل شخصیت عرفانی شهدا محسوب می شدند.

هنوز آمریکا را نشناختید؟!

حاج داوود عباسی از بسیجی های قدیمی استان قم و جانباز دفاع مقدس است که همه بچه های پرشور و انقلابی این خطه با نام او و البته حضور درخشان و تأثیرگذارش در میادین دفاع از ارزش ها آشنا هستند. این متن را حاج داوود پیش از 22بهمن برایم فرستاد و خواست که در وبلاگ منتشر کنم. من در مسیر جنوب بودم و حالا قضایش را به جا می آورم:

بسمه تعالی

آقای رئیس جمهور!

با سلام و تبریک ایام الله دهه مبارکه فجر انقلاب اسلامی 

به مردم و توان داخلی اعتماد کنید

زیرا : برای یکبار دیگر هم (در مذاکرات هسته‌ای) اثبات شد که دولتمردان آمریکایی و اروپایی، زیاده خواه و غیرقابل اعمتادند.

و در پرونده این گرگ‌های گرسنه و جهانخوار جنایات غیرقابل شمارشی ثبت شده است

و از جمله آنهاست:

1. قتل عام 8 میلیون ایرانی با ایجاد قحطی مصنوعی در جنگ جهانی دوم.

2. پیمان منحوس ترکمانچای

3. لایحه منحوس کاپیتولاسیون.

4. مسلط کردن رضا قلدر پهلوی و فرزندش محمدرضا برای کشتن ملت با صدها هزار شهید و مجروح.

5. جنگ گنبد در شمال 6. جنگ کردستان در غرب 

7. ورود، تولید و توزیع مواد مخدر، افیونی و خانمانسوز در سراسر کشور

8. حمایت و تجهیز سازمان مجاهدین (منافقین) خلق و فرقان برای ترور شخصیتهای سیاسی - دینی

9. هشت سال جنگ تحمیلی با 200 هزار شهید و هزاران جانباز

10. حمایت و کمک به فتنه آفرینان فتنه 88

11. ترور دانشمندان هسته ای

12. ارسال ویروس ویرانگر در تأسیسات نرم افزاری هسته ای کشور (که با تلاش دانشمندان هسته ای ناکام ماند).

13. قتل عام خاموش (عقیم سازی، سقط و...) میلیون ها زن و مرد ایرانی از سال 67 تا 90.

14. دزدی میلیون ها شبکه نفت، و اموال عتیقه از منابع ملی در زمان شاه منحوس پهلوی.

15. دزدی 140 میلیارد دلاری اموال و دارایی های قدیم و جدید ایران.

16. قتل عام 290 نفر مسافر هواپیمایی ایران بر فراز خلیج فارس.

17. قتل عام 140 هزار نفر مسلمان در اسپانیا (اندلس سابق)

18. قتل عام و سوزاندن یکباره، 40 هزار مسلمان در کشور میانمار.

19. قتل عام فجیع هزاران نفر در بوسنی و هرزگوین.

20. بمباران هسته ای و قتل عام 300 هزار نفر در ژاپن.

21. قتل عام هزاران نفر ازمسلمانان کردستان عراق با بمباران شیمایی در حلبچه و...

خوزستان در زیر خاک

خوزستان نزدیک است که زیر تلی از خاک، دفن شود. سه چهار روزی را که در این دیار بودم با چشم خود رنج طاقت فرسای مردم این سرزمین را در مواجهه با آلودگی بهت آور هوای خوزستان لمس کردم.

باور کنید در عرض چند ساعت کار به جایی می رسد که چند سانت خاک روی هر سطحی را می پوشاند، حنجره ها آلودگی را در خود می بلعند و نفس ها به شماره می افتد.

خشک شدن هور به خصوص در مناطق مرزی که علت آن در بسته بودن راه ورود آب دجله است یکی از اصلی ترین علل خیزش خاک و غبار برشمرده شده است.

من کارشناس نیستم و نمی خواهم نظری در خصوص شرایط زیست محیطی این استان بدهم، فقط می خواهم این را بگویم که شرایط زندگی مردم در خوزستان بسیار آزار دهنده است. جالب است که در این اوضاع، گاه ماسک هم از فروشگاه ها ناپدید می شود.

جنگ نتوانست خوزستان را از سکنه مقاوم آن خالی کند؛ اما ممکن است استمرار گرد و غبار بتواند چنین نتیجه دلخواهی را برای دشمنان این خاک مقدس به دنبال بیاورد. خالی شدن مناطق مرزی از جمعیت، رکن استراتژیک ناامن سازی یک کشور و تهدید نظامی بیگانه محسوب می شود. البته 22 بهمن نشان داد که مردم خطه خون و استقامت، همان شیران دلیر عرصه دفاع مقدس هستند. ولی توجه به این نکته ضروری است که خوزستان با دارا بودن منابع غنی نفت و گاز، کشاورزی و صنعت و ... یکی از قطب های اقتصادی و محورهای تأمین مالی جمهوری اسلامی محسوب می شود و به همان اندازه که در جنگ هشت ساله، انهدام زیرساخت های اقتصادی و صنعتی این استان یک هدف مهم برای متجاوزان بود در شرایط جنگ نرم و نامتقارن نیز می تواند یک استراتژی مهم برای بیگانگان تلقی شود.

ظاهر امر هم نشان می دهد مشکل ایجاد شده در خوزستان با طرح های فوری و ضربتی چندان قابل حل نیست و در این خصوص نیازمند برنامه ای بلند مدت و دیربازده هستیم. بارش باران یا توقف باد تنها می تواند چند روزی از مشکلات مردم خوزستان بکاهد. برای مردم صبور استان خوزستان دعا کنیم و از مسئولان بخواهیم که نگاه به معضلات جوّی خوزستان را از زاویه ای ملی مدّنظر قرار دهند.

خوراک لوبیا

فرمانده گفت: می خواهیم گروه ویِژه تشکیل بدهیمٰ نیاز به چند نیروی داوطلب . . . .

حرفش تمام نشدهٰ همه داوطلب شدند.

گفت: این همه که نمی شود. باید عده ای بیایند که برای بدترین شرایط آماده باشند.

کسی عقب نرفت.

گفت: شرایطی پیش می اید که باید با مار و عقرب و رتیل زندگی کنید! خیلی خطرناک است.

گوش کسی به این حرف ها بدهکار نبود.

گفت: شاید لازم باشد روی نارنجک دارز بکشید تا ترکش آن به بقیه اصابت نکند.

باز هم همه داوطلب بودند.

گفت: امکان دارد مجبور شوید خودتان را بیندازید روی مین.

هیچ کس از عضویت در این گروه اظهار پشیمانی نکرد.

فرمانده دید فایده ای ندارد. انگار اینها از هیچ چیزی نمی ترسند. مانده بود چگونه تشخیص بدهد قدرت و تحمل چه کسانی از بقیه بیشتر است تا بتواند آنها را گزینش کند. فکری به خاطرش رسید.

گفت: هر کس می خواهد عضو گروه ویژه بشود باید شام خوراک لوبیا بخورد.

 . . . حالا مانده بود چه جوری نیروهایش را راضی کند و به گروه برگرداند. می گفتند: نیش مار و عقرب را تحمل می کنیمٰ روی نارنجک و مین می خوابیم؛ اما تو را به خدا ما را با تی ان تی طرف نکنٰ طاقتش را نداریم!

قمقمه ایرانی

هر کس به طرفی می دوید تا خودش را مخفی کند. می دانستند که تا چند دقیقه دیگر سنگر تدارکات به هوا خواهد رفت!

بالاخره یکی خودش را جمع و جور کرد و ایستاد تا پاسخی به پیک فرماده گردان بدهد.

از راه رسیده و نرسیده داد و هوارش را بلند کرد. صورتش سرخ بود و داشت منفجر می شد:

-          مرد حساب! چرا متوجه نیستید؟ بچه های ما زیر آفتاب داغ دارند از خط محافظت می کنند آن وقت شما به جای آب خنکٰ ابی را توی قمقمه ها می ریزید که انگار قرار است با آن چای درست کنند . . .!

-          رویش نشد بگوید قمقمه های جدیدی که فرستادند تولید داخلی است و سازنده اش کمی بی تجربه است. قمقمه ای که نمی تواند آب را خنک نگه دارد. با خونسردیٰ طوری که انگار اصلاً اتفاقی نیفتاده گفت:

ناراحت نباش برادر ٰ چیزی نشده. دیدیم بچه های خط خسته اند. تانکر اب هم توی دید دشمن است و نمی تواند جلو بیاید. گفتیم اب ابگرمکن را برای بچه ها بفرستیم تا سر فرصت دوش بگیرند و خستگی شان به در شود!