زمین که لایق وجود تو نبود

مبارکت باد علی جان، گوارای وجودت؛ هنیئا لک الشهادة.

بار سنگینی از دوشت برداشته شد. آرام و راحت و آزاد شدی. دیگر غمی روی دوشت سنگینی نخواهد کرد. جهل مردم، فقر مادی و معنوی شان، ظلم خبائث مزوّر چند چهره چند رنگ دیگر آزارت نخواهد داد. علی جان امشب مزد همه خوبی هایت را گرفتی. دیگر غریب نخواهی بود. جام رستگاری را بنوش و آماده بزم حضور در محفل قدسی حق، کنار رسول الله، دست در دست فاطمه مظلومه ات باش. امشب علی جان تو با شهادت زنده می شوی و شهد جاودانگی ات کام تشنگان خم وصال را سیراب می سازد.

هر چقدر از عظمت شب قدر بگویند که ما مردم عامی تا مثالش را نبینیم درکی از مقصود ربّ عالی اعلی نخواهیم داشت. بندگان خدا! شب قدر را می دانید یعنی چه؟ یعنی شبی که علی وار زیستن و علی گونه ماندن، هدفتان از زندگی در دنیای هزار رنگ پر فراز و نشیب باشد. راه کمال را در مشی علی بیاموزید و حیات طیبه او را سرلوحه توفیقاتتان قرار دهید. خدا می داند اگر مردم راه علی را بروند جهان گلستان خواهد شد. زهر تلخ بی عدالتی برچیده می گردد.

علی جان! تو تمثیل فلسفه عالم خلقتی. همه آموزه های مکتب وحی در سلوک تو خلاصه و روشن گردیده است. آن علی را که زادگاهش کعبه عبودیت است، مشهدش محراب مسجد کوفه و شام پروازش با قدرترین لحظات عمر بشر است خدا پدر هدایت امت قرار داده است. رشد و ارشاد و بلوغ و تکامل در گرو رهروی از توست. قرآن مجسّم تویی که بر ذات عبرت گریز انسانها نازل گردیدی. پلشت ها و ناکسان و فرومایگان عالم را با تو سر سازش نبوده و نیست و نخواهد بود. صراط المستقیم هدایت و عاقبت و عافیت تویی. شهادتت مبارک مولاجان که برترین انسانها را برترین مرگها سزاست. شمشیر جهل و نفاق و تزویر تنها از پشت سر یارای ضربت بر فرق مطهرت را داشت؛ چه آنکه کار خائنان نامرد جز فرودآوردن خنجر از پشت بر قامت رشید حقیقت نیست.

این فاصله دوست نداشتنی!

 

ذهن آدم است دیگر گاهی قلقلک می آید. رسانه ها می گویند یک میلیون و چهارصد هزار نفر در تشییع پیکر مطهر سیدالشهدای مقاومت شرکت داشته اند. دمشان گرم. حضور در تشییع هر چقدر باشکوه تر، چشم دشمن کورتر. اما با خودم می گویم اگر این تعداد نفری یک گلوله به سمت دشمن شلیک می کردند، چه اتفاقی رخ می داد؟ اگر نفری یک خشاب خالی می کردند یا یک آرپی جی می انداختند... مگر طول و عرض اسرائیل چند کیلومتر است؟ البته اینها صرفاً بازی ذهن است. چرا ظرفیت عظیم جهان اسلام بر ضد موجودیت رژیم اشغالگر، بسیج و عملیاتی نمی شود؟

بعضی رسانه های سوپرانقلابی! دارند گزیده سخنان سیدحسن نصرالله را دست به دست می کنند. سید این ماههای آخر از دست ما گله داشت. یعنی ما حتی فرزندان و حامیان خودمان را هم از خودمان آزرده ایم؟

بعضی هم از قول دوستان حزب الله لبنان می نویسند چرا موشکهایتان در زیر زمین است؟ چرا در مساله حجاب اینطور وا داده اید؟

دیشب یکی از سایتهای خبری گزارشی از برنامه بزرگداشت محسن رفیق دوست منتشر کرد. چقدر مسئولان و سرداران گرانقدر در این مراسم حضور داشتند. ناطق نوری هم بود، علی شمخانی هم بود، علی لاریجانی هم بود. در اینترنت جستجو کردم کاریکاتور گل آقا درباره رفیق دوست، چیزی پیدا نکردم. یک بار صحنه دادگاه را کشیده بود و نوشت: رفیق، دوسِت داریم! یاد مرتضی رفیق دوست و اعدام فاضل خداداد می افتم. راستی مردم درباره شمخانی و فرزند و دامادش چه می گویند؟ درباره ناطق نوری؟ درباره لاریجانی ها... در مازندران پنج نفر کاندیدای مجلس خبرگان بودند، چهارنفرشان باید رأی می آوردند و به مجلس می رفتند. فقط یکنفر باز می ماند. آن کس هم که باز ماند، آیت الله صادق لاریجانی بود. انتخابات پر رونقی هم نبود. اغلب از طیف ارزشی جامعه شرکت کرده بودند ولی انتخابشان پیام خاصی داشت.

اصلاً همین همایش نکوداشت محسن رفیق دوست چرا حتی بین نیروهای ارزشی و انقلابی هم بازتاب رسانه ای نداشته است؟ چرا کسی برای این نوع کارها، برای این نوع افراد، تره خرد نمی کند؟ انتخابات اخیر ریاست جمهوری چقدر توانست نیروهای بالادستی نظام را در فکر فرو ببرد؟ چرا قاطبه جوانان حزب الله راهشان را از انقلابی های قدیمی بالانشین جدا کرده اند؟ این شکاف را چطور باید پر کرد؟ چرا آقایان نمی خواهند فکر کنند؟ چرا نمی آیند حرف بچه های حزب اللهی را خارج از چارچوب تعاملات سازمانی بشنوند و البته پاسخگو باشند؟ و همچنان مدعی انحصار اقلیتی در تصدیق واژه "انقلابی" و مصادره آن بوده و اکثریت ارزشی منتقد خویش را سوپر انقلابی و خوارج می نامند! شما که غیرانقلابی ها را نتوانستید جذب کنید دیگر چرا انقلابی ها را از خودتان فراری می دهید؟ دقیقاً بهره هوشی شما چقدر است؟

یک صحبتی را آقا دو بار در سالهای 75 و 76 تکرار کرد و بسط داد با موضوع عوام و خواص و عبرتهای عاشورا. نمیدانم نسل جدید آن را خوانده اند یا نه؟ نمیدانم نسل قدیم آن را از یاد برده اند یا نه؟ ولی دنیا خیلی حیله گر است. همه ما در چرخه امتحان قرار خواهیم گرفت. سابقه انقلابی، رزومه های پرطمطراق، میزهای چهارگوش پر زرق و برق، فیشهای حقوقی تپل مپل، درجه و جایگاه و... ملاک نیست. هر روز در دو راهی خیر و شرّ، در دو راهی حق و باطل در دو راهی خود یا خدا قرار خواهیم گرفت. هر آن باید خودمان را محک بزنیم آیا آماده پیوستن به قافله عاشورا هستیم یا نه؟ اگر دست و دلمان لرزید و در مقابل نص فرمان امام، اجتهاد کردیم و بهانه آوردیم؛ یزیدی نباشیم لااقل در شمار خیل تماشاگران بی تفاوت واقعه عاشوراییم که صدالبته نقش و تأثیرشان کمتر از یزیدیان نبوده است.

شهیدان را شهیدان می شناسند

 

مهدی باکری را که می شناسید، حتما خاطراتش را هم خوانده اید. اخلاص و معنویت وتواضع و گذشت این بشر کم نظیر است. چقدر به خاطر خدا کار کرد، زحمت کشید و سختی دید. چقدر به خاطر خدا از حق و امتیاز خود گذشت، چقدر به خاطر خدا طعم تلخی و زخم طعنه چشید. در راه خدا همه زندگی اش را هم داد اما در وصیتنامه اش نوشت: "ترسم از این است که نیامرزیده از دنیا بروم. میترسم رفتنم خالص نباشد و پذیرفته درگاهت نشوم. یا رب العفو، خدایا نمیرم در حالی که از من راضی نباشی. ای وای که سیه روی خواهم بود."

بعدش یک عبارت عجیبی درباره خدا دارد: "خون باید می شد و در رگهایم جریان می یافت و سلول هایم یا رب یا رب می گفت."

روحانی شهید شیخ فضل الله محلاتی درباره این کلمات مهدی باکری عبارتی دارد که خواندنی و تکان دهنده است: "این جمله خیلی خیلی معرفت می خواهد. این ثارالله که به امام حسین علیه السلام تعبیر می کنند، یعنی خون حسین رنگ توحید گرفته است. بنابراین بازو می شود یدالله، چشم انسان می شود عین الله. با چشم خدا جز خدا در جهان نمی بیند..."

برگرفته از "داستان یک مرد" ویژه نامه بزرگداشت سالگرد شهادت فرمانده لشکر 31 عاشورا/ اسفندماه 83

می زنی تو زخمه ها...!

 

دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی از ترس ایجاد ناامنی و شورش، جلوی اجرای قانون حجاب و عفاف را گرفت؛ اما جلوی فشار معیشت و هجوم گرانی و قطع برق و ... را نگرفت. وقتی شکم هایتان سیر و ایمانتان ضعیف باشد طرز فکرتان اینگونه می شود.

راستی این نوع نگاه به واقعیت ها چه پیامی برای جامعه در پیش دارد؟ معنی اش این نیست که تا شورش نکنید صدایتان به جایی نمی رسد؟ این تصمیم و تحلیل، خودش ضد امنیت ملی نیست؟

اساسا مجلسی که تصمیماتش علاوه بر شورای نگهبان، از سوی شورای عالی امنیت ملی، شورای عالی هماهنگی اقتصادی سران قوا، شورای عالی انقلاب فرهنگی، شورای عالی فضای مجازی و ... قابل تغییر باشد، بی خاصیت و هزینه بر نیست؟

قانون جدید حجاب اجرا نشود به اذعان رییس قوه قضا، قوانین قبل هم برای جلوگیری از ناهنجاری های اجتماعی کافی است؛ اما همان هم رها شده. چرا نوبت به اجرای احکام دین که می رسد مماشات و تساهل و رأفت باب می شود اما در برنامه ریزی ها و تصمیمات اقتصادی با مردم بی رحمانه و از سر جبر و فشار برخورد می گردد؟

مردم باید حاکمیت را به قانون دعوت کنند؟

 

اطلاع دارید که طبق قانون، یکنفر نمی تواند همزمان در دو پست مشغول به کار باشد.

ایضا اطلاع دارید که قوه قضاییه حافظ حریم قانون است یعنی باید حافظ حریم قانون باشد. خیلی ها این قوه را متهم به اهمال و ترک فعل در عمل به قانون می کنند به خصوص در برخورد با دانه درشتهای متهم اقتصادی از کرسنتی ها گرفته تا جهانگیری و فریدون و نیاز و عبوری و ... 

دولت هم که مثلا قسم خورده به قانون پایبند باشد. قانون حجاب و منع تصدی دوتابعیتی ها و ... که بماند. این دولت مدعی بود قرار است ادامه دولتهای خاتمی باشد همان هم نیست. خاتمی لااقل شعار قانون گرایی می داد و مخالفانش را به بی قانونی متهم می کرد. الان دولت خودش دارد صاف صاف توی چشم ملت نگاه می کند و می گوید دوست ندارد به قانون عمل کند.

چهار ماه است جناب غریب آبادی که چندان غریب هم نیست و داماد سردار ذوالقدر دبیر مجمع تشخیص مصلحت است همزمان هم سرپرست امور بین الملل و دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه است هم معاون حقوقی وزارت امور خارجه. بارها هم در رسانه ها به این قانون شکنی اعتراض شده اما حضرات به روی خودشان نمی آورند. مشابه چنین تخلفاتی با دوز کمتر در دولتهای رئیسی و احمدی نژاد بود چه بلایی بر سرشان می آوردند؟

مجلس هم که تماشاچی محض است.

الان واقعا دولتی ها و مجلسی ها و قضایی ها روی شان می شود با مردم عادی کوچه و بازار اگر قانون شکنی کنند برخورد نمایند؟

فقط شعار کافی نیست

 

مقام معظم رهبری در دیدار روز گذشته خود با مردم قم هم از رییس جمهور تعریف کرد هم رویکرد دولت را به شدت مورد نقد قرار داد. آنجا که قصد ایشان تعریف بود مستقیم اسم رییس جمهور را آورد و از مواضع وی در قبال آمریکا و صهیونیسم قدردانی نمود. اما وقتی میخواست انتقاد کند به طور کلی فرمود آنهایی که پیرامون ارز و اقتصاد و فرهنگ و حجاب و... تصمیم میگیرند ملاحظه صهیونیست ها و آمریکایی ها را نکنند! راستش را بخواهید خیلی این هشدار تلخ و دردناک بود. یک نکته را اول عرض کنم که رسانه های حامی دولت اغلب نقد آقا را پوشش ندادند، رسانه های منتقد هم اغلب تمجید رهبری را کمرنگ جلوه دادند که خوب نیست.

آقا از رییس جمهور تعریف کرد البته این تعریف پیرامون رفتار ظاهری و سطحی وی بود. بعد انتقادش را گفت که این نقد درباره عمق حرکت و جهت گیری رییس جمهور و دولت بود. مسعود پزشکیان بداند نباید در ظاهر کلمات و سطور نهج البلاغه متوقف ماند. مولا در عمل راه را بر نفوذ فکری دشمنان بسته بود و از اجرای دستورات دین ابایی نداشت.

فقط مردم مقصر نیستند

 

در زمان دولت روحانی که بحث صرفه جویی در مصرف آب خیلی جدی شده بود و رسانه ها دم به ساعت مردم را از قطعی آب می ترساندند برنامه ثریا یک جلسه را اختصاص داد به این موضوع که اساسا چهل درصد هدر رفت آب به خاطر فرسودگی سیستم انتقال آب است که دولت وظیفه اصلاح و ترمیم آن را دارد.  این برنامه با فشار دولت هرگز از سیما پخش نشد.

الان هم زینب قیصری، رئیس فراکسیون نظارت بر صنعت نفت، گاز و پتروشیمی مجلس شورای اسلامی در ایکس نوشت:

هدر رفت سالانه ۶ میلیارد دلار در نیروگاه‌های فرسوده

متن کوتاه پیام ایشان را در تصویر بالا بخوانید. امیدوارم مسئولان دولتی نسبت به انجام وظایف خود هم اراده لازم را داشته باشند و همه بار مشکلات را به گردن مردم نیندازند.

 

قانون بی استخوان

 

همه مراجع حتی مقام معظم رهبری فتوا دادند که ورود بانوان برای تماشای مسابقات ورزشی مردان حرام است. دولت شهید رییسی بی اعتنا به شعائر خود این فتوا را نقض کرد و یادگاری بد از خود به جا گذاشت.

قانون می گوید کسانی که فرزندانشان تابعیت کشور اجنبی را دارند نباید در مصادر مهم منصوب شوند. دولت پزشکیان میگوید من قانون را رعایت نمیکنم.

قانون میگوید بعضی پیام رسانها باید فیلتر شوند، خود مسئولان با فیلترشکن میروند و در این شبکه ها فعالیت میکنند.

هر قانونی ممکن است درست یا غلط باشد اما اگر قانون شکنی و یا دور زدن قانون در جامعه باب شود سنگ روی سنگ بند نخواهد شد.

اسم یکی را به عنوان مفسد اقتصادی در رسانه ملی مطرح میکنند. طرف از کشور می گریزد. خبرش همراه با عکس طرف با شلوارک در همه جا منتشر می شود. مدتی بعد با کت و شلوار و یقه سفید و ته ریش وسط خیابانهای شهر دیده میشود و از او به عنوان فردی خیّر قهرمان سازی می شود و امام جمعه برای سلامتی اش از مردم صلوات می گیرد.

هجو و مسخ و لوث نمودن قانون چه تبعاتی در جامعه خواهد داشت؟ قانون اگر جدی نباشد اساسا خلاف فلسفه خودش است و دیگر قانون به شمار نمی آید. تعبیر قشنگی دارد آیت الله جوادی که می گوید ظاهر مردم، باطن مسئولان است.

جنون و شجاعت

 

اسرائیل با انجام چند عملیات وحشیانه در غزه و بیروت و سوریه و یمن و تهران حکم همان لات مجنونی را دارد که مست میکرد می آمد در مدرسه فیضیه کنار حوض می ایستاد رجز میخواند و بد دهنی میکرد. امام جوان رفت رو به رویش ایستاد سیلی محکمی زد که به زمین افتاد و راهش را کشید و رفت.

حضور میدانی آقا در نمازجمعه امروز به رغم هزاران تهدید رسانه ای و تبلیغاتی دشمن و نیز سفر وزیر امور خارجه به لبنان به رغم منع اسرائیل از فرود پروازهای ایران، مکمل شجاعت تاریخی حمله موشکی مان به تل آویو به شمار می آید. بعدها به خود می بالیم که روز سیزده مهر 1403 و ایام مرتبط با آن را درک کرده ایم؛ الحمدلله رب العالمین. 

اسرائیل باز هم سیلی خواهد خورد.

عزم پیروزی

 

ابتدای جنگ، ایران چه داشت؟ هیچ! نیروهای مسلح ما به دلیل شرایط خاصی که انقلاب نوپای اسلامی داشت از آمادگی کافی برای دفاع از کشور برخوردار نبودند. مهمات و اسلحه هم به دلیل تحریم جهانی و خیانت عناصر طاغوت ناچیز بود. نفوذ و ترور و جدایی طلبی و ... هم باعث ایجاد ضعف در حاکمیت شده بود. کشور متخاصم از همه نوع امکانات نظامی روز دنیا برخوردار بود. حمایت مستقیم بلوک غرب و شرق و اعراب را پشت سر داشت.

به مرور ایران توانست شهرهای خود را باز پس بگیرد. حالا اما اوضاع اینطور است که ایران متهم می شود به فروش سلاح و مهمات و موشک به روسیه که یکی از قدرتهای نظامی دنیاست! از افغانستان تا نخجوان و سودان و نیجر و یمن و فلسطین و لبنان و عراق و سوریه و... دنبال ردپای ایران می گردند. علاوه بر عرصه های نظامی و استراتژیک در حوزه های مرتبط با صنایع دارویی و نفت و انرژی و... نیز ایران در شرایط مطلوب و جایگاه ممتاز بین المللی قرار دارد.

عرضم این است. فلسطین روزی با سنگ به مصاف غاصبان می رفت الان موشک و خمپاره نثار دشمن می کند. محور مقاومت ممکن است از نظر نرم افزارهای جنگی و نبرد سایبری و الکترونیک فعلا به نسبت دشمن که حمایت ابرقدرتها را دارد ضعفی داشته باشد اما دیر نخواهد بود آن روز که دست برتر جبهه مقاومت در عرصه جنگ الکترونیک و هوش مصنوعی و تجهیزات رایانه ای نیز جهان را به حیرت وا دارد.

شهامت تغییر

 

دیروز مسابقه فوتسال بین ایران و گوآتمالا، نیمه اول سخت و نفس گیر بود. ایران زیاد حمله کرد اما فقط به سه گل رسید. گوآتمالا چهار بار حمله کرد سه تایش گل شد. تساوی سه بر سه در نیمه نخست برای ایران که جزو مدعیان قهرمانی است زیبنده و گوارا نبود.

نیمه دوم اما ورق برگشت. مربی به آسیب شناسی ضعفها پرداخت. بعضی بازیکن ها و تاکتیک ها تغییر پیدا کرد. حالا نتیجه دلخواه به دست آمد. نه بر چهار ایران برنده شد.

کاش در مدیریتهای اقتصادی و فرهنگی و... جامعه هم چنین انگیزه و شهامتی وجود داشت. مسئولان بی اعتنا به دلبستگی ها و تعهدات جناحی و با پرهیز از شعارزدگی و اغوای تبلیغاتی و غرور بیجا اگر می دیدند نفع و نتیجه ای که در شأن ملت است حاصل نمی شود بی پروا اقدام به تغییر برنامه ها و مدیریتها و اصلاح امور می نمودند.

خودت کارشناسی؟

 

یعنی خدا از رییسی نگذرد؟!

 

یکبار یک مسئول عالی رتبه راهور ناجا گفت ما محاسبه کردیم اگر خودروی با کیفیت وارد کنید هم مصرف بنزین کم شده هم آمار آلودگی و تصادفات و مرگ و میر کاهش پیدا میکند هم اینکه با صرفه جویی حاصل از آن میتوان کارگران بیکار شده صنایع فشل خودرو سازی را حقوق داد.

فعلا با این منطق انتخاب کنید

 

بیخود وقتتان را سر این دعوا هدر ندهید که اگر نامزد طیف رقیب رأی بیاورد گرانی خواهد شد. این چند روزه زیاد دیده ام و دیده اید طرفدارهای نامزدها طرف مقابل را متهم میکنند که اگر روی کار بیاید گرانی خواهد شد.

کدام دولتی روی کار آمد و گرانی نشد؟

چپ یا راست هر که دولت را در اختیار گرفت گرانی را هم با خودش آورد. علتش هم بر میگردد به اقتصاد بیمار مملکت که دولتها برای تأمین مخارج و جبران کسری بودجه چاره ای نمی بینند جز این که دست مبارکشان را فرو کنند به جیب ملت و با گرانی ارز و سکه مشکل خودشان را حل کنند.

روی این مساله بیخود بحث نکنید و وقتتان را هدر ندهید.

آنچه مهم است این است که دولتها همراه با گرانی آیا قدمی هم برای ملت برداشته اند؟ کاری کرده اند چهار نفر نان بخورند؟ 

در دولت احمدی نژاد و رییسی گرانی بود اما کار هم بود، عمران و آبادانی هم صورت می گرفت. هزاران کارگر و ... برای ساخت مسکن و جاده و سد و نیروگاه و کارخانه و ... نانی به دست می آوردند. در دولت روحانی اما یک کلنگ هم بر زمین نخورد. شاهانه نشستند پشت میز و به ریش ملت خندیدند و گفتند نمی شود، نمی توانیم .... نسل جدید طاغوت ندیده هر چه از مدیریت و تفرعن زمان شاه شنیده بود در هشت سال دولت روحانی به چشم خود دید. واقعا جای سوال بود اگر قرار است یک متر راه و مسکن و کارخانه و سد و... ساخته نشود این همه سازمان و نهاد و اداره به چه درد می خورد؟ این همه هزینه کارمند و خدم و حشم ادارات مصداق اسراف و تبذیر است.

شما ببینید از قِبل ساخت یک خانه چند نفر نان می خورند؟ از مهندس طراح تا عمله ای که پی ساختمان را کنده و دیوار می چیند، برق کار، لوله کش، گچ کار، نجار، آهنگر، کابینت ساز و کارخانه های تولید شن و ماسه و آجر و سیمان و کاشی و آهن و...  ساخت میلیونها مسکن چند نفر را نان داده و درآمد و اشتغال و رشد و گردش اقتصادی ایجاد می کند؟ 

دولتی را انتخاب کنید اگر گرانی می آورد نان هم به سفره مردم می رساند نه آنکه گرانی می آورد، کار نمی کند و نان از سفره مردم بر میدارد، پوزخند زده و ژست طلبکار می گیرد.

سه چهار نکته

یک- پایین بودن آمار مشارکت به معنای باخت همه نامزدهاست. نحوه طراحی عرصه رقابتها در کاهش میل به مشارکت در انتخابات تأثیرگذار است. شورای نگهیان در دوره های بعد تدبیر و منطق قابل قبول تری در تأیید صلاحیتها به نمایش بگذارد. مردم احساس کنند شور و رقابتی جدی و سرنوشت ساز در انتخابات وجود دارد.

دو- مردم و به خصوص طبقه متدین به جایگاه وعاظ و مداحها بی اعتنا نیستند؛ اما به حدی از بلوغ و رشد سیاسی و فکری رسیده اند که در انتخاب خود تابع سلبریتی های مذهبی نباشند. از این بابت استقلال رأی و کنشگری بر مبنای فهم و منطق شخصی و اعتماد به نفس متدینین را باید ارج نهاد. امیدوارم طبقه غیرمتدین جامعه هم به این سطح از رشد فکری برسد که در بزنگاهها فریب اغوا و هیاهوی سلبریتی های عرصه سینما و ورزش را نخورد و یا کورکورانه تابع رسانه های آن ور آبی نباشد. بعضی عزیزان مداح و منبری باید دست از کدخدا منشی برداشته و این طور خود را برای به قدرت رسیدن دیگران آنهم در رقابتهای درون گفتمانی هزینه و گاه ضایع نکنند. بعضی سرداران پرافتخار و محبوب سپاه که در حد قهرمان ملی مطرح هستند باید جلوی سوءاستفاده سیاسی از نامشان را می گرفتند. 

سه- آرای نامزد آخر اگر چه قابل توجه نیست اما قطعا قابل تحلیل هست. باید مشخص شود این حدود دویست هزار نفر دقیقا بر چه مبنایی اسم این نامزد را انتخاب کردند. قصدشان انداختن رأی سفید و باطله بود که محترمانه اش را به جا آوردند یا واقعا گمشده خود را در میان تناقضات و چندپاره گویی های نامزد مورد نظر یافته اند؟

چهار- دور دوم رقابتها بی اعتنا به جنجال های سیاسی و دعواهای جناحی صرفا باید متمرکز بر تبیین برنامه ها باشد. هر چقدر دست یکی از آن دو در این خصوص پر است دیگری چیزی در چنته ندارد. نامزدها و حامیانشان با پرهیز از هوچی گری و به میان آوردن دعواهای بی حاصل سیاسی و رو کم کنی های جناحی به ارائه برنامه های سازنده خود به خصوص در عرصه اقتصاد و رفاه عمومی بپردازند به نفع خودشان و مردم خواهد بود.

برای مدیری که "صادق" بود

 

خیلی از مسئولین تاب شنیدن نقد را ندارند. تعارف که نداریم. ستیزه جویی و ناسازگاری بعضی مردم با آمران به معروف از باب "اشبه منهم بآبائهم" یک جورهایی به امرایشان رفته است. بروید داخل اداره ای و محترمانه و مستدل زبان به نقد مقامی بگشایید. چند درصد تحمل شنیدنش را دارند؟ مطلب بنویسید و نقدتان را منتشر کنید؟! کمِ کمش تشویش اذهان عموم را به پایتان می نویسند، به خصوص در شهرهای کوچک که گاه نهادهای امنیتی، خودشان را متولی صیانت از میز صاحبان قدرت می پندارند؛ آنهم عزیزان قضایی که شاید به خاطر جایگاهشان کمتر عادت به شنیدن نقد و نظری متفاوت داشته باشند. این را از باب تجربه عرض میکنم؛ از لا به لای خاطراتی که سالها از رفت و آمد در راهروهای دادگاه ویژه آموخته ام.

تصورش هم برای این حقیر و دوستان عدالتخواه دشوار بود مسئولی در جایگاه نخست قضایی استانی قرار بگیرد که حیاط خلوت باند طبری بود، تاب شنیدن انتقادهای تند و تیز بچه های بی ترمز بسیج را داشته باشد که هیچ، پرونده سازی نکند که هیچ، این طرف آن طرف تماس نگیرد و مکاتبه نکند حال فلانی را بگیرید که هیچ، نه تنها با روی گشاده شنوای حرف منتقدان باشد بلکه بی طرفانه و از سر انصاف به پیگیری نقدها و نظرها و گزارشات اقدام کرده و خاطی را حتی اگر از همکاران و معتمدین خودش باشد –بی اعتنا به بعضی تعصبات صنفی که راه اصلاح بسیاری از نهادها را مسدود نموده- متنبه و وادار به پاسخگویی سازد. ظاهر و باطنش "صادق" باشد! عادت کردیم بعضی امامان بی صداقت روزهای تعطیل هم "اوصیکم بتقوی الله" را فراتر از خطبه های نماز جمعه به رسمیت نشناسند، چه برسد به مسئولانی که کرسی ریاست را سکوی پرش خود و چند نسل آینده شان شمرده و اگر سر اصول و ارزشهای اسلام و انقلاب اهل معامله باشند سر مقام و منصب و پول و شهرت با کسی مماشات نکرده و به هر دستاویزی برای حفظ و ارتقای آن چنگ می زنند.

این پنج سالی که حجت الاسلام محمدصادق اکبری به عنوان یک مدیر غیر بومی در رأس دستگاه عدلیه استان مازندران قرار گرفت و با هوش و تجربه خود خیلی زود بر اوضاع مسلط شد یکی از طلایی ترین دوره های مدیریت قضایی استان به شمار می آید. البته این دستگاه تا رسیدن به نقطه ایده آل تراز انقلاب اسلامی همچنان مسیری طولانی را باید بپیماید اما نمیتوان مجاهدت این روحانی دلسوخته و با درایت را در اعتلای نهاد حساس قضایی و در حیطه مرتبط با اختیارات خود نادیده گرفت.

حجت الاسلام اکبری وارد حواشی نشد. تعارف با مدیران را کنار گذاشت. اصل نانوشته و منحوس "قانون خوب است اما برای ضعفا" را نادیده انگاشت. به گردن کفلتها ولو وابسته به مافیای از مابهتران و باندهای هزارفامیل و اژدهای هفت سر فساد و تبهکاری بودند حتی با وساطت افراد ظاهر الصلاح جانماز آبکش موجّه که محاسن مبارکشان در پوشش مذهب و توجیه دریافت وجوه شرعی به طور نامتعارف چرب می شود، باج نداد. دید بعضی زیردستانش علیه او توطئه می کنند با اغماض و کریمانه گذشت و نادیده گرفت. چپ و راست استان برایش فرقی نداشت. به سفارش ها و توصیه های فراقانونی وقعی ننهاد. یقه مسئولین را هم گرفت و میز کسی را به میزان الهی رجحان نداد. شعار تو خالی "پارتی جوانان بدون پارتی بودن" را دیگران سر دادند و عمل نکردند او اما بی هیچ ادعایی با عادی ترین و پایین ترین افراد از سطوح مختلف جامعه نشست و دردشان را شنید و برای حل مشکلشان قدم برداشت. شهروندانی که در عمرشان یک مسئول دون پایه اداری را هم از نزدیک و خصوصی ندیده بودند بارها او را سنگ صبور دردهای دل داغدار خویش یافتند. حواشی رسانه ای که با برخورد ناپسند و بچگانه بعضی مسئولان قضایی حوزه شهری در حال تبدیل به بحرانی اجتماعی و فرا ملی بود با سر پنجه تدبیر و عقلانیت او ختم به خیر گردید.

خدا رحمت کند مرحوم آزاده محمدحسین منصف را که خودش از بزرگترین منتقدان عملکرد دستگاه قضا بود. بعد از دیداری که با حجت الاسلام اکبری داشت تماس گرفت و اولین تعبیرش این بود "اگر یک روحانی میتواند با اخلاق و سیره ای پیامبر گونه اینطور در دل انسان جا باز کند پس خود رسول اکرم چقدر دوست داشتنی بود."

دیروز خبر پایان مأموریت حجت الاسلام اکبری در دادگستری مازندران توسط رسانه های محلی منتشر شد. برای ایشان هر جا و در هر منصبی که باشد آرزوی توفیق روزافزون دارم. امیدوارم نظام اسلامی بیش از پیش شاهد رشد چنین مدیرانی بوده و پایه های حاکمیت دینی در باور مردم مستحکم تر شود. امیدوارم به برکت ایام الله فطر، هر جا که هستیم از مدار فطرت خارج نگردیم.

ابوالمشاغل

 

خدمت شما عرض شود که این چند خط را خود بنده خدا برای معرفی خودش در کانالش منتشر کرده:

🔻کانال رسمی  دکتر علی آقا محمدی 🔻
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام
 رئیس ستاد توانمندسازی محلات کشور 
رئیس گروه دفتر اقتصادی مقام معظم رهبری
عضو هیئت مدیره تیم استقلال 

لینک کانال 🔴⬇️⬇️⬇️🔴🔴

 این طور افراد که سرشناس هستند معمولا در بین فامیل و محل و همشهری ها و دوستان و... هم محل رجوع هستند و سرشان حسابی شلوغ است. اگر از بعضی سمت های غیر رسمی ذکر نشده محتمل بگذریم آن سه مسئولیت اقتصادی که بر دوش این بزرگوار است هر یک به تنهایی سهمی وافر در سرنوشت زندگی و معیشت مردم دارد. هر یک از این مسئولیتها نیازمند مطالعه و تحقیق و بحث و بررسی و صرف انرژی است. مدیرانی هم هستند که تعدد مشاغلشان بسیار بیشتر از موارد و فهرست مشغله های این بنده خداست.

حالا اینکه چرا بعضی امور مملکت قفل شده و فاقد حیات و جنبش است و تحول خاصی در زندگی مردم رخ نمی دهد یک عاملش بر می گردد به همین یک دست و چند هندوانه بودن بعضی حضرات که تازه خودشان با افتخار از آن یاد میکنند. یک مسئولیت را بچسبید و با همه توان در پیشبرد و قوّت همان متمرکز شوید.

بالاخره چی میخوای؟!

 

عده ای پول میگیرند که بگویند فضای مجازی (اینستا و ایکس و...) خوب است اما باید سواد رسانه را بالا برد.

عده ای پول میگیرند که برای اینستا و ایکس و ... تولید محتوا داشته باشند.

عده ای پول میگیرند که فضای مجازی (اینستا و ایکس و...) را رصد کرده و ببینند حرف دشمن چیست.

عده ای پول میگیرند که فعالیت کاربران داخلی را در فضای مجازی رصد کرده و در صورت لزوم برخورد نمایند.

عده ای پول میگیرند که اینستا و ایکس و... را فیلتر کنند.

عده ای پول میگیرند که فیلترشکن تولید کنند تا بشود رفت و فعالیتهای فوق الذکر را انجام داد.

عده ای پول میگیرند که بگویند اینستا و ایکس و ... اساساً باید تعطیل شده و پهنای باند آنها بسته شود.

و....

درباره حجاب، درباره تأیید صلاحیتها، درباره عزل و نصبها، در وضع قوانین، اقتصاد و بانکداری، سبک زندگی، سلوک مدیریتی، عدالت و ... هم اغلب همینطور هستیم؛ دقیقاً نمیدانیم چه میخواهیم و دنبال چه هستیم. شاید هم میدانیم اما تعارض و تناقض را شرط بقا میشماریم.

خون شهدا پایمال شده است؟

 

خدا عالم را به گونه ای در دایره تدبیر خود خلق نموده که هیچ چیزی در آن هدر نمی رود. هر کلمه ای اثر دارد، هر شیء ناچیزی به چیز دیگری تبدیل میشود. چه برسد به آه مظلوم که عرش خدا را به لرزه می اندازد و خون شهید که بی شک ماندگار است و اثر دارد.

خون شهید هدر نمی رود. بالاترین ثمره خون شهدای ما بیداری آزادی خواهان جهان و اشاعه نگاه ضداستکباری در جای جای عالم است که آزادی قدس و رفع استبداد و امپریالیسم و غارتگری و زیاده خواهی کانونهای قدرت را در پی خواهد داشت.

اما حالا که صحبت از معامله بر سر خون شهدای فتنه و آشوب است و آه سرد پدر شهید عجمیان در گوش فلک پیچید آنگونه که پیش تر نیز اشک و آه از نهاد پدر شهید احمدی روشن برخاسته بود و پدر شهید محمدحسین حدادیان و... بد نیست از این زاویه هم به موضوع نگاه کنیم که به یک معنا حق شهدا پایمال شده است. هیچ شهیدی سر سازش با فرهنگ تجمل پرستی و اشرافی گری و رانت خواری و باندبازی و شکاف طبقاتی و اژدهای هفت سر فقر و فساد و تبعیض نداشته است. از این منظر تا زمانی که بی عدالتی در جامعه هست و عده ای خودباخته ظاهر فریب اهل تزویر در کنج عافیت در نقاب شعائر دین به ریش دین و دین دار میخندند و ارزشهای انقلاب را در پستوی ویلاهای برآمده از حقوقهای ناحق نجومی بیت المال در خلوت با ژیلاهای ابرو کمان سیه مژگان لپ گلی خویش به سخره میگیرند حق شهید پایمال شده است. تا وقتی در بانکداری و اقتصاد و معماری و صنعت و مدیریت و فرهنگ و ... از سبک زندگی و مدیریت دینی و ملی فاصله داریم در واقع از اهداف شهدا فاصله گرفته ایم.

دو مقام قضایی مازندران سیبل تهاجم چه کسانی خواهند شد؟

رأی محکومیت شهردار اسبق بابل توسط دادگستری استان مازندران صادر شد. اگر میخواهید اهمیت این اتفاق را درک کنید نگاه کنید که بعد دو روز از افشای این موضوع هنوز هم بسیاری از رسانه های غیرمستقل حتی شهامت درج اصل خبر را ندارند.

شهردار اسبق بابل منتسب به جریان خاص، تنها شهرداری در تاریخ بابل و شاید کشور بود که بدون تحصیلات مرتبط، بدون ارائه برنامه، بدون رقیب، بدون حضور در صحن شورا به تصدی این جایگاه رسید.

از بدو شکل گیری پرونده اتهامات وی، شدیدترین حملات رسانه ای تا اعمال نفوذ و به خط کردن همگی عناصر وابسته طیف خاص در بابل و استان و قم و تهران برای به حاشیه راندن پرونده و خروج آن از مدار قانون رخ داد اما باز هم دادگاه از عمل به وظیفه تخطی نکرد.

شاهد بودیم مدعیان بزرگی که در جریان بعضی وقایع تلخ مثل تخریب کلبه جنگل نشینان تورسو و... حاضر به دفاع از مظلوم نشدند این بار اما در جریان رسیدگی به پرونده اتهامات مالی شاه داماد شهر، رگ گردنی شده و با تمام قوا به میدان آمدند. زمین و زمان را به هم دوختند، فیلم و کلیپ و منبر و عکس یادگاری و طومار و شایعه ساختند. متهمان را در جلسات رسمی در جایگاه ویژه و مقابل انظار عموم می نشاندند و...

برای مردم همواره این شائبه وجود داشت چرا قانون فقط برای ضعفا قانون است؟ آیا قرار نیست پرونده صاحبان قدرت به سرانجام برسد؟

کار دادگستری مازندران از این جهت اقدامی بزرگ و قابل تحسین است که در دفاع از حقوق مردم اعتنایی به وابستگی جناحی و باندی متهمان نشان نداد. پیش تر حتی در برخورد با پرونده مدیر قضایی در آمل هم شاهد استقلال و سلامت دادگستری استان و عدم رودربایستی با همکار متخلف بودیم. برخورد با تخلفات پتروشیمی میانکاله تا آنجا که مربوط به دادگستری استان می شد نیز مورد اهتمام قرار داشت.

حجت الاسلام اکبری ریاست بی حاشیه و سالم و مومن دادگستری و جناب کریمی دادستان جوان و شجاع استان در مجموع نشان دادند که بی اعتنا به وسوسه و تحریک و خط دهی بعضی اطرافیان حاضر به تعلل بر سر دفاع از حریم قانون و حقوق عامه نیستند.

کاش پرونده اتهامات عناصر دانه درشتی مثل عبدالله عبدی، مهدی عبوری، کیومرث نیاز، بیژن قاسم زاده و ... در همین استان مورد رسیدگی و صدور حکم قرار می گرفت. خدا امثال این دو بزرگوار را بیشتر کند هر چند که زین پس احتمال می رود اژدهای هفت سر فساد و مافیای قانون شکن هزار فامیل، عزمی جزم تر برای تغییر مدیران قضایی استان در پس پرده لابی های کلان خویش با بقایای باند اکبر طبری نشان بدهند.

به عنوان یک منتقد همیشگی ترک فعل های دستگاه عدلیه بر خود لازم دانستم ضمن تشکر از قضات و مسئولان امنیتی حافظ قانون و دلسوز مردم در استان این نکته را یاداور شوم که برخورد بی اغماض با عناصر دانه درشت و صاحب نفوذ، بالاترین اقدام فرهنگی برای اثبات سلامت نظام اداری و جلب اعتماد جامعه نسبت به حکومت پرافتخاری خواهد بود که خون آورد هزاران جوان گلگون کفن و عدالت خواه این مرز و بوم است. این راه سخت، مستدام باد ان شاءالله.

دوست و دشمن

 

آن مامور گارد شاهنشاه که تا غروب روز 22 بهمن به سمت مردم شلیک میکرد که فردایش نمرد، او زنده است.

آن ساواکی که 25 بهمن یعنی سه روز بعد از پیروزی انقلاب در تهران دست به راهپیمایی ضد امام زد نمرده است.

آنهایی که در شهرها گرای مناطق پرتردد را برای بمبگذاری یا بمباران به دشمن می دادند زنده اند.

حجتیه ای ها نمردند. امتی ها نمردند. مارکسیست ها زنده ماندند. ملی گراها، توده ای ها، سلطنت طلبها، کومله و دمکرات و جدایی طلبان خلق عرب و ترک و کرد و بلوچ و ترکمن....

آنهایی که نزدیکانشان بخاطر قاچاق و ... اعدام یا مجازات شدند، حامیان فساد و هرزگی، شیعیان انگلیسی و ... لابه لای ما هستند.

به اینها اضافه کنید جماعتی که اساساً دنبال پول پرستی و لذت طلبی و عافیت جویی هستند و...

بعضی از اینها که اسم بردم با نظام رو در رو شدند و می شوند، دمشان گرم. دشمنی که روبرو بایستد مرد است. اما خیلی ها هم زرنگ بوده و هستند و خواهند بود. می آیند داخل متن نظام شبیه انقلابی ها می شوند به وقتش ضربه میزنند یکی اش اکبر طبری بود با سابقه گروهکی که هنوز هم حامیانی جدی در نهاد قضا دارد. دوستانش هم یکی یکی تبرئه شدند.

کتاب رعد در آسمان بی ابر که انتشارات یازهرا منتشر کرد، جایی می گوید اینهایی که ما از منافقین زدیم شبکه عملیات و تبلیغات بود، شبکه اطلاعاتشان منهدم نشد.

نظام زیاد دشمن دارد. اما بدترین دشمن، آن دست ناجوانمردانی هستند که در دستگاهها نفوذ کرده و با ظاهری موجّه به اعتبار نظام ناخن میکشند و وقتی مقابلشان بایستیم ماییم که انگ ضدیت با نظام خورده و باید به دادگاه برویم و به صد جا جواب پس بدهیم. پرونده مان خراب شود و نگذارند دیگر بچه هایمان هم به جایی برسند.

نظام در ماجرای مهسا امینی این تجربه را کسب کرد که چه بهتر علم مطالبه گری دست بچه های حزب اللهی عدالتخواهی باشد که یقه مسئولین را میگیرند اما هدفشاشن زدن نظام نیست بلکه با تصفیه نیروهای نفوذی درصدد تقویت حاکمیت هستند. با تمام وجود معتقدم آنهایی که حفظ میز را مهمتر از حفظ نظام دانسته و منتقد مسئولان را مخالف و ضد انقلاب جا زدند تا تریبون عدالتخواهی خاموش شده و پرچم مطالبه گری و نقد دست دشمن بیفتد از بارزترین مصادیق نفوذی دشمن در ارکان نظام هستند. نظام مبتنی بر اسلام، از ادای واجب شرعی نهی از منکر مردم نسبت به مسئولان هراس ندارد. از تجربه درس بگیرید.