طرف کدام مردم؟

 

رکورد گرانی را زده، اقتصاد و معیشت مردم را له کرده، پا روی خرخره ملت گذاشته بعد می گوید من طرف مردم هستم و قانون حجاب را اجرا نمیکنم و... تو دقیقا طرف کدام طبقه از مردم هستی که هم گرانی به نفعشان است هم بی حجابی؟!

قاضی باید شجاع باشد

 

حکم دو وزیر دولت رئیسی به طور همزمان با حکم عزل ظریف اعلام شد. شاید قوه قضائیه با این کار قصد داشت که بگوید برای عدلیه فرقی بین جناحها نیست و این قوه فقط به عدالت می اندیشد. خب مردم زیر بار این ادعا نمی روند چه اینکه بسیاری از متهمان دانه درشت مانند زنگنه و جهانگیری و ... آزادانه از چنگ دستگاه قضا در امان مانده اند. بعضی از پرونده های متهمان میان رده هم که اصلا معلوم نشد چه شد مثل پرونده فولاد مبارکه و بدهکاران بانک دی و مصطفی نیاز و دیگر همدستان اکبر طبری، مهدی عبوری، عبدالله عبدی و....

عملکرد محافظه کارانه دستگاه عدلیه بعد از ماهها مماشات با ظریف جز احساس ضعف و عدم اقتدار و توانایی لازم در صیانت از حریم قانون و حقوق عامه پیام دیگری را به ذهن مردم مخابره نمی کند.

نظارتی در کار نیست؟

 

الان یکی برود به یک مأمور یا کارمند عادی و دون پایه در شهری دورافتاده پیشنهاد رشوه بدهد مدعی العموم و دستگاه عدلیه با او به خاطر پیشنهاد این جرم و گناه بزرگ برخورد میکند که حق هم همین است، اما چند روز است بعضی نمایندگان مجلس افشا کرده اند که نهادها و موسساتی در دولت برای جلب رضایت نمایندگان در عدم استیضاح همتی پیشنهاد هدایایی بزرگ (رشوه) را داده اند آب از آب تکان نخورده و قوه قضائیه و دیگر سازمانهای نظارتی که باید مدافع و محافظ منافع و سلامت جامعه باشند در مقابل این تخلف عظیم که با سرنوشت عموم مردم در ارتباط است سکوت اتخاذ کرده اند. 

بدآموزی مسئولین

 

گفته اند سخنان قاضی القضات درباره ظریف تحریف شده و منظورش این نبود. منظورش هر چه بود برای ما ملاک، حرفهای یک مسئول نیست عملکرد اوست. اگر دستگاه عدلیه نتواند در صیانت از حریم قانون در مواجهه با دوتابعیتی ها تا متهمان کلان اقتصادی مثل پرونده کرسنت و بانکهای دی و آینده و فولاد مبارکه و پتروشیمی میانکاله و فریدون و جهانگیری و... عملکردی محکم و قاطع داشته باشد طبعا نباید از مردم هم انتظار احترام و پایبندی به قوانین را داشت.

آنچه عیان است

 

با پشت پرده یا پس پرده ها کاری ندارم، ماشاءالله هزاران نفر مشغول تجزیه و تحلیلند، موافق یا مخالف؛ اما خدایی اش مدتی است سرقت های به ظاهر کوچک در قالب خفت گیری و کیف قاپی و کف زنی و زورگیری افزایش پیدا کرده که علت اصلی اش بر می گردد به ضعف قانون در مواجهه با جرائم به ظاهر ریز و کم ارزش که جنبه عمومی آن را خفیف می شمارد. دزدی، دزدی است و کمی ارزش وجه یا کالای مسروقه نباید باعث کمرنگ شدن اهمیت آن شود که نتیجه ای جز فراگیری جرم و فرو ریختن قبح گناه و اشاعه تجرّی و تخلف نخواهد داشت. بیخود که نیست اسلام یکی از مصادیق گناهان کبیره را اصرار بر ارتکاب گناهان به ظاهر کوچک دانسته است. اگر جرائم یا گناهان کوچک، عادی و فراگیر شوند خود به خود به منزله وقوع جرمی بزرگ خواهد بود. همین سرقتهای ناقابل زیر بیست میلیون تومان اگر عقوبت سخت نداشته باشد امنیت روانی و جانی مردم را به مخاطره خواهد انداخت.

عقبگرد در 1404

 

بیست سال گذشت. چقدر سر و صدا و ژست و وعده و ... ردیف شده بود. متنش را جستجو کنید هنوز توی اینترنت هست. اسمش بود سند چشم انداز بیست ساله ایران. قرار بود بیست سال بعد یعنی سال 1404 ایران به نقطه ای برسد که در همه امور سرآمد کشورهای منطقه باشد. بعد از مدتی این هیاهوها خوابید. دولتها اصلا یادشان رفت چنین سندی هم وجود دارد و افق و چشم انداز کشور به چه سمت و سویی باید باشد.

یکماه دیگر می شود سال 1404. قطعا در بعضی مسائل سرآمد کشورهای منطقه بوده و هستیم؛ اما در شاخص هایی مرتبط با رفاه عمومی و خدمات اجتماعی و اقتصاد و معیشت و ... چطور؟ تنگنای معیشت دارد مردم را له میکند. اسب گرانی یکسره می تازد. بازار آرامش ندارد. کسی حریف بانکها نیست. خودروسازها در حال هجو مفهوم تولید ملی هستند. با اعجاز شورایی که باید نگهبان نظام می بود کشور افتاده دست دولتی ناتراز که زمستان پر از بی برقی و تعطیلی را رقم زده است. مسئولان فرتوت و بی انگیزه هیچ برنامه ای برای تأمین مسکن و اشتغال و ازدواج و ... ندارند. فقرا فقیرتر می شوند. جامعه به حال خودش رها شده و تدبیری برای حرکت به سمت قله های پیشرفت و استقلال و تمدن وجود ندارد. اتاق فکر نظام، مغز راهبردی حاکمیت کجاست؟ چرا نمیتوان برنامه ای برای ارتقای سطح دستاوردهای کشور در امور اقتصادی و اجتماعی و نظامی و امنیتی و علمی و سبک زندگی و... طرح ریزی و اجرا کرد؟ فرهنگ باندبازی و منفعت گرایی و سهم خواهی را چگونه میتوان اصلاح نمود؟ جمهوری اسلامی اگر میخواهد الگوی مردمسالاری دینی در دنیا قرار بگیرد در چه شاخص هایی مبتلا به عقب افتادگی و نیازمند اصلاح است؟ چرا به جای نخبگان با انگیزه و دارای برنامه، همواره شاهد حضور مدیران ضعیف و لوده و بی برنامه اما بله قربان گو و کاسه لیس هستیم؟

می فهمید دارید چه میکنید؟

 

الان یکنفر برود دادگاه شکایت کند که مأموری از من رشوه گرفته یا یکی دزدی کرده، قاچاق برده و... قاضی می گوید صبر کن بررسی کنیم ببینیم همه مأمورانی که رشوه گرفته اند یا همه کسانی که دزدی کرده و قاچاقچی و ... هستند را شناسایی کنیم بعد یکجا با آنها برخورد کنیم؟! جناب قاضی القضات خودش از این مدل پیچاندن قانون خنده اش نمی گیرد؟ البته قوه قضائیه در مماشات با پرونده دانه درشتها از فولاد مبارکه و کرسنت گرفته تا زمین خواری قزوین و پرونده عبدالله عبدی و مهدی عبوری و مصطفی نیاز و ... ید طولایی دارد؛ اما خدایی اش دیگر مسئولان روی شان می شود به مردم بگویند قانون را رعایت کنید؟ لوس و مسخ و پوچ شده قوانین نهایتا به این منجر نخواهد شد که دیگر سنگ روی سنگ بند نباشد؟ مردم هم به تقلید از مسئولان با قانون عشقی برخورد کنند این جامعه دیگر امن و آرام و اسلامی خواهد بود؟

می زنی تو زخمه ها...!

 

دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی از ترس ایجاد ناامنی و شورش، جلوی اجرای قانون حجاب و عفاف را گرفت؛ اما جلوی فشار معیشت و هجوم گرانی و قطع برق و ... را نگرفت. وقتی شکم هایتان سیر و ایمانتان ضعیف باشد طرز فکرتان اینگونه می شود.

راستی این نوع نگاه به واقعیت ها چه پیامی برای جامعه در پیش دارد؟ معنی اش این نیست که تا شورش نکنید صدایتان به جایی نمی رسد؟ این تصمیم و تحلیل، خودش ضد امنیت ملی نیست؟

اساسا مجلسی که تصمیماتش علاوه بر شورای نگهبان، از سوی شورای عالی امنیت ملی، شورای عالی هماهنگی اقتصادی سران قوا، شورای عالی انقلاب فرهنگی، شورای عالی فضای مجازی و ... قابل تغییر باشد، بی خاصیت و هزینه بر نیست؟

قانون جدید حجاب اجرا نشود به اذعان رییس قوه قضا، قوانین قبل هم برای جلوگیری از ناهنجاری های اجتماعی کافی است؛ اما همان هم رها شده. چرا نوبت به اجرای احکام دین که می رسد مماشات و تساهل و رأفت باب می شود اما در برنامه ریزی ها و تصمیمات اقتصادی با مردم بی رحمانه و از سر جبر و فشار برخورد می گردد؟

مردم باید حاکمیت را به قانون دعوت کنند؟

 

اطلاع دارید که طبق قانون، یکنفر نمی تواند همزمان در دو پست مشغول به کار باشد.

ایضا اطلاع دارید که قوه قضاییه حافظ حریم قانون است یعنی باید حافظ حریم قانون باشد. خیلی ها این قوه را متهم به اهمال و ترک فعل در عمل به قانون می کنند به خصوص در برخورد با دانه درشتهای متهم اقتصادی از کرسنتی ها گرفته تا جهانگیری و فریدون و نیاز و عبوری و ... 

دولت هم که مثلا قسم خورده به قانون پایبند باشد. قانون حجاب و منع تصدی دوتابعیتی ها و ... که بماند. این دولت مدعی بود قرار است ادامه دولتهای خاتمی باشد همان هم نیست. خاتمی لااقل شعار قانون گرایی می داد و مخالفانش را به بی قانونی متهم می کرد. الان دولت خودش دارد صاف صاف توی چشم ملت نگاه می کند و می گوید دوست ندارد به قانون عمل کند.

چهار ماه است جناب غریب آبادی که چندان غریب هم نیست و داماد سردار ذوالقدر دبیر مجمع تشخیص مصلحت است همزمان هم سرپرست امور بین الملل و دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه است هم معاون حقوقی وزارت امور خارجه. بارها هم در رسانه ها به این قانون شکنی اعتراض شده اما حضرات به روی خودشان نمی آورند. مشابه چنین تخلفاتی با دوز کمتر در دولتهای رئیسی و احمدی نژاد بود چه بلایی بر سرشان می آوردند؟

مجلس هم که تماشاچی محض است.

الان واقعا دولتی ها و مجلسی ها و قضایی ها روی شان می شود با مردم عادی کوچه و بازار اگر قانون شکنی کنند برخورد نمایند؟

انقلاب، دوباره پیروز خواهد شد

 

دهه فجر دیگری از راه رسید. در هیچ گمانه ای، عمر انقلاب با این حجم از موانع و عداوتها تا این سن قابل پیش بینی نبود. تا این جای کار، خدا پشت و پناه این ملت بود.

انقلاب اسلامی پیروز شد. سالگرد آن را تبریک می گویم. ثمره انقلاب شد نظام موجود که با تمام ضعف هایش بهتر از نظام های برآمده از مکاتب مادی بشر عمل کرده است؛ اما زمانی میتوانیم پیروزی نظام اسلامی را نیز جشن بگیریم که ختم به ایجاد مملکت اسلامی شود یعنی دولت(مجموعه نهادهای مرتبط با قدرت) و ملت در مسیر اسلام قدم بردارند. فکرها و رویکردها اسلامی شود. کسی منافع شخصی و قبیله ای و باندی را به منافع اسلام و میهن ترجیح ندهد. استقلال در اقتصاد و فرهنگ و تمدن حاصل شود. شکاف طبقاتی و تبعیض از بین برود. رفاه و عدالت اجتماعی فراگیر شود. غیرت و خودباوری در جامعه حاکم گرذد. سبک زندگی فردی و اجتماعی و مدیریتی مبتنی بر آموزه های الهی و انسانی باشد و... ان شاءالله آن روز را هم جشن خواهیم گرفت.

الگوی غلط

اگر قرار باشد قوه مجریه قانون را زیر پا گذاشته و دهن کجی کند، قوه قضائیه عشقی و یک خط در میان به قانون عمل کند، مجلس از جایگاه نظارتی خود عدول کرده و اسیر زد و بندهای سیاسی شود، نهادهای اداری وظایفشان را به درستی انجام ندهند؛ چه انتظاری میتوان از مردم داشت که به قانون و تعهدات اجتماعی پایبند بوده و به سمت نافرمانی مدنی سوق پیدا نکنند؟ الناس بأمرائهم اشبه منهم بآباهم.

دینامیت

 

بعضی فیلمها هستند که داخل کشور تولید میشوند و اساس اسلام و انقلاب و نظام را هدف قرار میدهند، مجوز نمیگیرند و البته کسی هم کاری به کارشان ندارد؛ مثل کیک محبوب من.

فیلمهایی هم تولید داخل هستند مجوز میگیرند و بعضی احکام شرع (مثلا حرمت ازدواج با نامادری و ناپدری و عروس) را زیر سوال میبرند مثل رخساره و شام آخر.

بعضی فیلمها از سر لج و بغض نسبت به بچه های حزب اللهی ساخته میشوند و بعضا در سطح شعار و بیانیه خوانی ظاهر میشوند مثل زندگی خصوصی، گشت 2و 3، مستانه و ازدواج صورتی.

دینامیت مثل هیچکدام از اینها نیست. جنس سید مسعود اطیابی هم با آب و گل سهیلی و فرح بخش و... تفاوت دارد.

دینامیت قصد دارد حرفهای خوبی بزند و در جامعه همگرایی بیشتری را ایجاد کند مثل خروس جنگی، کاتیوشا و...

هم این طرفی را میزند هم آن طرفی را. آلودگی به مال حرام را ریشه کم تأثیری کارهای فرهنگی نظام میداند. به طیف مقابل می توپد که چرا فکر میکنند هر چه مذهبی ها میگویند غلط است؟ تأکید دارد بعضی ها ابدا اصلاح پذیر نیستند. خانواده طیف هنجارشکن را هم سرشته در مال حرام به تصویر می کشاند. تیکه می اندازد که بچه های حزب اللهی طرفدار اختلاس نیستند حتی با مفاسد اقتصادی هم درگیر شدند اما چون سر و کارشان به گونی افتاد صرفا به برخورد با بی حجابی و بی عفتی بسنده کردند و... آخرش هم با توافق بر سر پخش موسیقی سنتی به جای موسیقی های آن ور آبی و جلف، کارش را به پایان می رساند.

خب، دست سید مسعود اطیابی درد نکند. با نگاه ارزشی هم در مجموع نمره قابل قبولی دارد کارنامه هنری او؛ اما قبلاً هم درباره سایر آثار طنز سینمای کشورمان نوشته ام. طنز، جلوه ای از حقیقت عرفان است. هنر یعنی زیبایی و هر آنچه نازیباست از ساحت هنر به دور است؛ هرچه که باشد یقینا هنر نیست. چرا اغلب فیلمسازهای کشورمان گمان میکنند برای تولید اثر طنز باید سراغ لودگی و استفاده از الفاظ رکیک و شوخی های جنسی بروند؟ طنز فاخر در کجای سینمای ایران جا دارد؟ چرا هنرمندهای ما اینقدر متأثر از رویکردهای حاکم بر فضای بی در و پیکر مجازی اند و به جای اثر گذاری به اثرپذیری و انفعال روی آورده اند؟ چه اشکال دارد حرفهای خوب را در قالب و ادبیات خوب بیان کنیم؟ اجاره نشین ها، آپارتمان شماره13، خواستگاری و... مگر نتوانستند هم دیده شوند، هم مردم را بخندانند و هم حرفی تازه و راهگشا را بیان کنند؟

فیلتر بازی!

 

آمریکا تیک تاک را بست؛ فیلتر نکرد، سرور آن را بست. دیگر حتی با فیلترشکن هم قابل دسترس نیست. اتفاقی که در ایران رخ نداد. برنامه ها و شبکه هایی که مسدود شدند با فیلترشکن قابل دسترس بوده و هستند که نتیجه آن تجارت فیلترشکن و هجو قانون بود. جالب است خود مسئولان هم در شبکه های فیلترشده فعالیت داشته و دارند. وقتی سرورها بسته نشد و استفاده از فیلترشکن مرسوم شد در واقع دور زدن قانون بود که رواج پیدا کرد. شایعات گسترده ای هم درباره درآمد مسئولان و نهادها از فروش فیلترشکن بر سر زبانها افتاد که آثار منفی آن هیچگاه از اذهان زدوده نخواهد شد. 

یا قانونی را تصویب نکنید یا اگر تصویب کردید سفت و محکم پای آن بایستید. رفتار شل و ول در قبال اجرای قانون، دستاوردی جز هجو و مسخ قانون و اشاعه فرهنگ قانون گریزی در جامعه نخواهد داشت.

پارچه کجراه!

 

خبرگزاری تسنیم از کدام نهاد بودجه میگیرد؟ طرفدار کدام جریان سیاسی است؟

امروز تیتر زده که عده ای از نمایندگان مجلس به جای پرداختن به مساله اول کشور یعنی معیشت، دنبال مسائل حاشیه ای هستند. منظورش از مسائل حاشیه ای را هم پیگیری موضوع حجاب و انتصاب غیرقانونی ظریف و... دانسته و اشاره ای نکرد که اتفاقا همین جمع از نمایندگان دنبال بازخواست و استیضاح وزیر اقتصاد به خاطر به هم ریختگی بازار ارز و نابسمانی اقتصادی کشور هستند.

طیف مورد حمایت این خبرگزاری نه به موضوع حجاب و قانون شکنی های دولت در انتصاب افراد بی صلاحیت ورود پیدا می کنند نه پیگیر مسائل اقتصادی هستند بعد دیگران را متهم به غفلت از اولویتهای اصلی کشور می کنند!

مجلسی که شأن نظارتی خود را تعطیل کند خاصیتی نخواهد داشت.

بچه های حزب الله حق دارند هیچگاه دلشان با این جماعت صاف نبوده و به زیگزاگ رفتن های مصلحتی و منفعت طلبانه آنها اعتراض داشته و بیست سال است که به رغم اصرار و اهتمام نهاد پشتیبان حاضر نیستند به کاندیدای آنها در انتخابات ریاست جمهوری اعتماد نمایند.

فقط شعار کافی نیست

 

مقام معظم رهبری در دیدار روز گذشته خود با مردم قم هم از رییس جمهور تعریف کرد هم رویکرد دولت را به شدت مورد نقد قرار داد. آنجا که قصد ایشان تعریف بود مستقیم اسم رییس جمهور را آورد و از مواضع وی در قبال آمریکا و صهیونیسم قدردانی نمود. اما وقتی میخواست انتقاد کند به طور کلی فرمود آنهایی که پیرامون ارز و اقتصاد و فرهنگ و حجاب و... تصمیم میگیرند ملاحظه صهیونیست ها و آمریکایی ها را نکنند! راستش را بخواهید خیلی این هشدار تلخ و دردناک بود. یک نکته را اول عرض کنم که رسانه های حامی دولت اغلب نقد آقا را پوشش ندادند، رسانه های منتقد هم اغلب تمجید رهبری را کمرنگ جلوه دادند که خوب نیست.

آقا از رییس جمهور تعریف کرد البته این تعریف پیرامون رفتار ظاهری و سطحی وی بود. بعد انتقادش را گفت که این نقد درباره عمق حرکت و جهت گیری رییس جمهور و دولت بود. مسعود پزشکیان بداند نباید در ظاهر کلمات و سطور نهج البلاغه متوقف ماند. مولا در عمل راه را بر نفوذ فکری دشمنان بسته بود و از اجرای دستورات دین ابایی نداشت.

این قانون ابلاغ نخواهد شد

 

قالیباف قانون عفاف و حجاب را ابلاغ نخواهد کرد. بهانه اش هم مخالفت نهادی بالادستی است. رسانه های همسو هم شایعه کردند منظوش شعام است که البته تکذیب شد.

عدم ابلاغ این لایحه دو علت دارد. یکی اش همین ذی نفع بودن رییس مجلس در شرکت سهامی دولت است که در ازای چند پست و میز تپل مپل که نصیب دوستان همپالکی گردید چشم بر بسیاری از کاستی ها بست و رسالت نظارتی مجلس را زیر پا گذاشت.

دلیل دیگر اما فراتر از زد و بندهای سیاسی به مسأله ای روانی بر میگردد.

الان را نگاه نکنید که اصلاح طلبها همپیمان مشفق قالیباف شده، قربان صدقه اش رفته و او را رفیق قافله ساخته اند. آن اوایل که محمدباقر از عرصه نظامی به ورطه سیاست غلتید انبوه رسانه های زنجیری مدعی اصلاح طلبی در حرکتی تخریبی او را "رضاخان اسلامی" می خواندند. ویژگی رضاخانی البته در بعضی موارد چنانکه در مدیریت مجلس و خفه ساختن صدای منتقدان دیده میشود کم و بیش در وجود او به چشم می آید؛ اما خب واژه اسلامی اش محل مناقشه است.

هنوز هم در اینترنت جستجو کنید وصف مخرب رضاشاه یا رضاخان اسلامی با کلید واژه قالیباف گره خورده است. 

خودتان را بگذارید جای این سردار خاکستری ما. اگر قانون عفاف و حجاب را ابلاغ کند چه اتفاقی در تاریخ می افتد؟ می گویند یک بار رضاخان پهلوی کشف حجاب را اجباری کرد یکبار هم رضاخان اسلامی حجاب را اجباری ساخت. این انگ تا ابد بر پیشانی او باقی خواهد ماند به گونه ای که دهها سفارشی نویس و قلم فروش طیف وابسته و فیک نیوزهای مواجب بگیر هم یارای زدودن آن را نخواهند داشت. گذشت آن زمانی که امام می فرمود ما باید همه عشقمان به خدا باشد نه تاریخ.

پیش بینی میشود این قانون هیچگاه ابلاغ نخواهد شد و میلیاردها تومان هزینه ای که بابت تشکیل جلسات و بحث و بررسی پیرامون آن از جیب بیت المال پرداخت شد را باید هدر رفته دانست.

این وسط اما نکته ای را نباید از نظر دور نگاه داشت.

صرف ایده قانون نویسی جدید برای مقابله با معضل بدحجابی به خودی خودی مکمل و مروج این پدیده ضدفرهنگی بود. سالهای سال مأموران انتظامی و حتی مردم عادی با تکیه بر قوانین جاری به کنترل وضعیت حجاب و عفاف می پرداختند. تصمیم ناگهانی و غیرضروری بر تصویب قانونی جدید که دو سال به طول انجامید، ضابطین قضایی و نهادهای نظارتی را در هاله ای از سردرگمی و انفعال و بی تفاوتی فرو برد که زمینه ساز گسترش کشف حجاب و رواج بی عفتی گردید. حالا هم که اساسا این قانون اصلا قرار نیست ابلاغ و اجرا شود.

دولت هم که بهانه خوبی پیدا کرده تا مثل جار و جنجال پیرامون فضای مجازی و فیلترینگ با نفی قانون و دامن زدن به مساله ای که در حوزه اختیارات دولت نیست، عملکرد ضعیف خود در توقف طرحهای اجرایی و شتاب در گرانی و ... که منبعث از بی برنامگی دولتمردان و ناتوانی شخص رییس جمهور است را به حاشیه براند.

ناگفته مبرهن است که عادی سازی کشف حجاب بنا بر شواهد مکرر موجود فراتر از مقوله روسری بوده و در نهایت منجر به توسری به اصل اقتدار حاکمیت خواهد شد. این وسط با توجه به خروج دولت و مجلس از گردونه اثرگذاری اجتماعی انتظار می رود قوه قضاییه لااقل به حرمت لباس موجّه سران آن نسبت به دفاع از ارزشها غیرت و همت نشان داده و با تمسک به قوانین موجود از اشاعه بیشتر مصادیق فساد و فحشا که زمینه ساز هرج و مرج اجتماعی است جلوگیری نماید. کیست که نداند در مملکت اسلامی مسئولی که برای اسلام قدم برندارد مشروعیت تصدی امور را نخواهد داشت.

مساله ما البته فقط حجاب نیست. عقب نشینی از عمل به آموزه ها و سبک زندگی و مدیریت دینی در عرصه های اقتصادی و فرهنگی و معماری و اجتماعی و ... هسته اصیل مدافعان اسلام و انقلاب را دچار تردید خواهد ساخت.

نظام منهای اسلام که مشروعیت ندارد

از حجاب عقب نشینی می کنیم که نظام بماند

از جنگ با اسرائیل عقب نشینی می کنیم که نظام بماند

از برخورد با رانتخورها و دانه درشتهای فساد اقتصادی اجتناب می ورزیم تا نظام ضربه نخورد

در مقابل فتنه انگیزی عبدالحمید سکوت می کنیم که نظام حفظ بماند

به عناصر خودباخته و غربگرا پست و مقام میدهیم که نظام باقی بماند

 قانون گریزی مسئولین را نادیده میگیریم که نظام لطمه نبیند

در شبکه خانگی و فضای مجازی و سینما و... به تهاجم فرهنگی دشمن میدان می دهیم تا نظام در خطر نیفتد

و...

غافل از آنکه آنچه حفظش از اوجب واجبات است "نظام اسلامی" است. نه اینکه اسلامش را بیندازیم تا نظام بماند.

حرف و عمل

واقعا پزشکیان گفته خیانت است اگر کار را به کسی بسپریم که شایستگی و توانایی لازم را ندارد؟ دوربین مخفی نیست؟ واقعا همین را گفت؟

خب حدیث داریم خدا لعنت می کند کسانی را که امر به معروف و نهی از منکر می کنند اما خودشان به آن عمل نمی کنند. متوجه این حدیث نبود؟ خودش که بارها گفته نمی فهمم و بلد نیستم و نمی توانم و... شامل این داعیه نیست؟ بعضی مدیران ضعیفی را که سر کار آورده چطور، خیانت نیست؟

دستور برخورد با پزشکیان صادر شد!

دادستانی کشور طی اطلاعیه ای اعلام کرد با بر هم زنندگان امنیت روانی جامعه برخورد خواهد شد. کسانی که در رسانه ها باعث رعب و ترساندن مردم میشوند مورد تعقیب قرار خواهند گرفت.

با این وصف انتظار میرود با مسئولان دولتی که هر روز در مصاحبه های خود دل مردم را خالی کرده و با تکرار اسم رمز ناترازی دنبال زمینه سازی برای قطع برق و گاز و گران کردن بنزین و مرغ و نان و گوشت و دیگر ارزاق عمومی و اقلام مصرفی هستند و اعصاب و روان ملت را به هم ریخته اند در اسرع وقت برخورد قاطع صورت بگیرد.

قانون علیه قانون

 

یک نفر نیست از شورای امنیت بپرسد جریمه کشف حجاب مخالف امنیت کشور است؛ اما این سیل گرانی و انفجار قیمتها و له شدن کمر مستضعفان مخالف امنیت عمومی نیست؟ شما که دستتان توی کار است جلوی این را هم بگیرید خب. انقلاب دقیقا مدیون چه اقشاری است و مدیریت کشور باید در خدمت کدام تفکر باشد؟

درست به همین دلیل است که دیگر نمیتوان مجلس را در رأس امور دانست. اگر قرار باشد مصوبات اقتصادی سران قوا، مصوبات شورای امنیت، مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی، مصوبات ستاد کل نیروهای مسلح و... بالاتر از مصوبات مجلس باشد این همه پول بیت المال برای برگزاری انتخابات و جلسات پر هزینه مجلس چرا باید صرف شود؟