دغدغه نماز

نمی توانست از کنار این مسئله به سادگی عبور کند. توی محل، مسجد باشد و نمازگزار نداشته باشد؟! یک بار که دید در مسجد را قفل زده اند، خیلی ناراحت شد. آمد خانه و یک تکه کارتن را برداشت و کتاب هایش را هم جمع کرد و به مسجد برد. گفتم: پسرم هنوز جای زخم های شکنجه روی تنت باقی است مواظب باش باز شهربانی و ساواک برایت دردسر درست نکنند.

رفت دم در مسجد، بساط کتابخانه را راه انداخت. بعد جایی از مسجد را توانست برای تشکیل کتابخانه در اختیار بگیرد. کتاب های خودش را که آن جا گذاشت، هر چه پول دستش می رسید کتاب می خرید، از دوستانش هم کتاب هایی گرفت و کتابخانه ای کوچک را برای مسجد تشکیل داد. پای جوان هایی که آمادگی جذب برای امور معنوی را داشتند به مسجد کشاند و با همان ها نماز جماعت را در مسجد به راه انداخت.

قبل از این شاید ده نفر هم در آن مسجد نماز جماعت نمی خواندند؛ اما تشکیل کتابخانه و تشویق جوان ها باعث شد نمازهایی با شکوه در آن جا راه بیفتد.

به روایت پدر شهید علی ماهانی، کتاب روز تیغ

رفیق قافله!

خدا احمدی نژاد را هدایت کند که ماهیت برادری و هم کیشی و زد و بند جناح های نمایشی چپ و راست را برملا کرد.

فرض را بر این بگذارید یکی از اطرافیان احمدی نژاد مرتکب چنین خبطی شده و با یکی از چهره های کریه المنظر وابسته به فتنه عکس می انداخت. الان بر و بچه های زاکانی و بصیرت زده های منحرف یاب با بودجه های سازمانی و نفتی، داشتند خودشان را به آب و آتش می زدند که دیدید بالاخره روح هاشمی را شاد ساخته و دست جریان مردم ستیز و استکباری احمدی نژاد را رو کردیم؟!

الان اما زبان در قفای اصولگرانماهای خودی ستیز گیر کرده و گاه توصیه می کنند بهتر است با شلاق قلم باعث رانده شدن لاریجانی عزیز به دامان آنطرفی ها نشویم. الان همه اهل درایت و جذب حداکثری شده و ضرورت پرداختن به اولویت ها را به یکدیگر گوشزد می نمایند.

درد دل امام

امام رحمةالله علیه، شعار جدایی دین از سیاست را حربه دشمنان دین و نشانه نفوذ آنان در بدنه حوزه های علمیه می داند و ضربات متحجرین و مقدس نماهای حوزوی بر پیکر انقلاب و مبارزین انقلابی را بدتر از ضربات دشمنان اسلام بر می شمارد.

حضرت امام خمینی درد دل خود درباره حوزه های علمیه و بعضی از طلاب زمان خویش را این گونه بیان می کند: "در حوزه‏ هاى علمیه هستند افرادى که علیه انقلاب و اسلام ناب محمدى فعالیت دارند. امروز عده‏ اى با ژست تقدس مآبى چنان تیشه به ریشه دین و انقلاب و نظام می زنند که گویى وظیفه‏ اى غیر از این ندارند. خطر تحجرگرایان و مقدس نمایان احمق در حوزه‏ هاى علمیه کم نیست.

طلاب عزیز لحظه ‏اى از فکر این مارهاى خوش خط و خال کوتاهى نکنند، اینها مروّج اسلام امریکایی ‏اند و دشمن رسول اللَّه. آیا در مقابل این افعی ها نباید اتحاد طلاب عزیز حفظ شود؟

استکبار وقتى که از نابودى مطلق روحانیت و حوزه‏ ها مأیوس شد، دو راه براى ضربه زدن انتخاب نمود؛ یکى راه ارعاب و زور و دیگرى راه خدعه و نفوذ در قرن معاصر. وقتى حربه ارعاب و تهدید چندان کارگر نشد، راههاى نفوذ تقویت گردید. اولین و مهمترین حرکت، القاى شعار جدایى دین از سیاست است که متأسفانه این حربه در حوزه و روحانیت تا اندازه‏ اى کارگر شده است تا جایى که دخالت در سیاست دون شأن فقیه و ورود در معرکه سیاسیون تهمت وابستگى به اجانب را به همراه می ‏آورد؛ یقیناً روحانیون مجاهد از نفوذ بیشتر زخم برداشته ‏اند. گمان نکنید که تهمت وابستگى و افتراى بى دینى را تنها اغیار به روحانیت زده است، هرگز؛ ضربات روحانیت ناآگاه و آگاه وابسته، به مراتب کاریتر از اغیار بوده و هست .

در شروع مبارزات اسلامى اگر می خواستى بگویى شاه خائن است، بلافاصله جواب می شنیدى که شاه شیعه است! عده ‏اى مقدس نماى واپسگرا همه چیز را حرام می دانستند و هیچ کس قدرت این را نداشت که در مقابل آنها قد علم کند. خون دلى که پدر پیرتان از این دسته متحجر خورده است هرگز از فشارها و سختی هاى دیگران نخورده است. وقتى شعار جدایى دین از سیاست جا افتاد و فقاهت در منطق ناآگاهان غرق شدن در احکام فردى و عبادى شد و قهراً فقیه هم مجاز نبود که از این دایره و حصار بیرون رود و در سیاست [و] حکومت دخالت نماید، حماقت روحانى در معاشرت با مردم فضیلت شد.

به زعم بعض افراد، روحانیت زمانى قابل احترام و تکریم بود که حماقت از سراپاى‏ وجودش ببارد و الّا عالم سیّاس و روحانى کاردان و زیرک، کاسه‏ اى زیر نیم کاسه داشت‏." صحیفه امام، ج‏21، ص: 279ش

مقام معظم رهبری نیز در بیانات خود با اشاره به خون دلی که امام امت از دست روحانیون فاسد خورد، خطر آخوند های درباری را از خود دستگاه های فاسد بیشتر می داند:

"آخوندهای وابسته‌ی درباری که این همه در بیانات امام عزیز از آنها به بدی و نفرت یاد می‌شد، به اسلام و مسلمین خیلی خیانت کردند. امام سجاد(ع) به یکی از اشخاص نام‌آور زمان خود فرمود: «می‌بینم گردن خودت را برای ستمگران محور آسیاب قرار دادی، تا آنها مظالمشان را بر گرد محور گردن تو بگردانند و با تکیه به تو، به مردم ظلم کنند» (۱) آن عالمی که توجیه‌کننده‌ی ظلم دستگاههای فاسد باشد، از خود آن دستگاه ها خطرناکتر است. آن روحانیتی که مبتنی بر اهداف استکبار عمل کند، زشت‌ترین و پلیدترین ایادی او به حساب می‌آید؛ چون با ظاهر حق، باطن باطل را ترویج می‌کند'.۱۳۶۸/۰۴/۰۴ بیانات در مراسم بیعت طلاب و روحانیون

این بانگ آزادی است، کز خاوران خیزد

یکی از مهم ترین اهداف تشکیل جمعیت فدائیان اسلام توسط روحانی شهید سید مجتبی نواب صفوی، امر به معروف و نهی از منکر بود. برای انجام تکلیف امر به معروف و نهی از منکر روش های مختلفی وجود دارد که این گروه به فراخور شرایط و موقعیت اجتماعی و فرهنگی از آن روش ها بهره می گرفتند.

یکی از اقدامات جمعیت فدائیان اسلام در راستای امر به معروف و نهی از منکر، ترویج فرهنگ نمازخوانی و توجه دادن جامعه به اهمیت نماز و در نتیجه آن اشاعه تفکر توحیدی بود. اعضای فدائیان اسلام با یکدیگر عهد بسته بودند که هنگامی که زمان اذان فرا می رسد در هر نقطه ای که قرار دارند، بایستند و با صدای بلند اذان بگویند. اذان گفتن علنی در خیابان، آن هم در دهه سی که فضای جامعه در دوران سرسپردگی زمامدارن حکومت و خودباختگی فرهنگی لایه هایی از جامعه نسبت به تمدن پوشالی غرب قرار داشت، اقدامی شجاعانه و تأثیرگذار محسوب می شد. شاید امروز هم که در شرایط حاکمیت دینی قرار داریم خیلی ها خجالت بکشند که در خیابان و کوی و برزن بایستند و بخواهند با صدای بلند اذان بگویند. اما نیروهای مؤمن جمعیت فدائیان اسلام در آن سال ها بی توجه به نگاه پرسش گر و تحقیرآمیز و گاه تمسخر و رفتار توهین آلود برخی رهگذران، با امید به جلب رضایت الهی و عمل به تکلیف شرعی خود، قامت راست کرده و با صدایی رسا اذان می گفتند.

اذان گفتن علنی در معابر و گذرگاه ها دست کم سه فایده را به دنبال داشت. یکی این که باعث می شد اهل نماز یادشان بیاید که وقت عبادت است. دیگر آن که افرادی که دچار ضعف ایمان هستند با دیدن شهامت و عزم گوینده اذان، نسبت به اظهار دین و عقیده خود استحکام و اراده قوی تری پیدا نمایند. فایده دیگر هم آن بود که اهل گناه و معصیت سعی می کردند در آن لحظات دست از رفتار شرم آور خود کشیده و گوشه دنجی را برای خود پیدا کنند.

شهید نواب صفوی به نماز عشق می ورزید و این نگاه را به همه یارانش منتقل کرده بود. او نغمه دلنواز اذان را مقدمه ای برای بیداری فطرت ها و انس با خالق یکتا می دانست. همین نگاه بود که شاید نواب صفوی و یارانش را بر آن داشت تا در هنگامه وداع با این دنیای خاکی، قبل از آن که توسط دژخیمان سفّاک شاه، تیرباران بشوند، باز هم با صدایی رسا و فریادی کوبنده، بانگ ملکوتی توحید را سر داده و از عمق جانشان طنین دشمن شکن اذان را بر زبان جاری کنند.

بر اساس خاطرات آقای محمد مهدی عبدخدایی از یاران جمعیت فدائیان اسلام، ویژه نامه یالثارات الحسین علیه السلام

عقب نشینی شورا و شهرداری بابل در برابر مطالبه بر حق هیئت ها

اتفاق شوم کندن بنر هیئات مذهبی در بابل فعلاً به خیر گذشت. به سهم خود از همه کسانی که در این مسیر قدم برداشته و جلوی دست درازی بعضی عناصر مرموز و بیمار به ساحت دین را گرفتند، تشکر می کنم.

شهردار جدید بابل باید بداند که فعالیت های غیرانقلابی و گاه مغرضانه فرهنگی در گذشته، پاشنه آشیل شهردار سابق و عامل صف بندی نیروهای انقلابی در مقابل شهرداری و در نهایت، سرنگونی رأس این دارالظلم گردید. بنا براین باج دادن دوباره به عناصر پلید ضدفرهنگی اعم از بوقلمون صفت های قلم فروش و معتاد و بچه ساواکی و کوتوله هتاک و ... باز هم حوادث سیاه گذشته و واکنش هایی آن چنانی را در پی خواهد داشت. توصیه مقام معظم رهبری مبنی بر ضرورت تقویت جبهه مومن انقلاب اسلامی باید آویزه گوش همه مسئولان قرار بگیرد.

تبلیغ به هر بهانه

بچه های فامیل که دورش جمع می شدند، به آنها احکام و نماز و ... را یاد می داد. البته حواسش بود که فضای خشک و یک جانبه، ممکن است باعث دلزدگی بچه ها شود. برای همین به آنها اجازه می داد که حرف بزنند، نظر بدهند و سؤال مطرح کنند. خودش حرف هایش را گاهی با شوخی و خنده و مسابقه و ... آمیخته می کرد تا تنوعی ایجاد شده و بچه ها رغبت بیشتری برای نشستن پای حرف های او داشته باشند.

توی جیب هایش بالاخره چیزی پیدا می شد که بتواند به بچه ها جایزه بدهد. بعد می پرسید چه کسانی نماز را می خوانند. به آنها هم جایزه ای می داد تا تشویق شوند. جایزه هایش ارزش مادی چشمگیری نداشت، تنها منبع درآمدش شهریه مختصر طلبگی بود؛ اما همان جایزه کوچک و به ظاهر کم اهمیت برای بچه ها جذّاب و خواستنی بود. این طوری میهمانی هایش هم تبدیل می شد به محفلی برای اشاعه تعالیم مذهبی و فعالیت فرهنگی.

بر اساس خاطره ای از طلبه شهید محمدزمان ولی پور، کتاب مسافر ملکوت

انقلابی گری مدیریت شده

روز قدس یا 22 بهمن اگر بخواهی تظاهراتی جداگانه راه بیندازی، یا حتی هوس کنی ماشین تبلیغات ویژه ای را ترتیب داده و شعارهای انقلابی را آن طور که باید سر بدهی، نصیحتت می کنند و شاید یقه ات را هم بگیرند که راهپیمایی برای خودش متولی دارد. قبل از انقلاب که نیست هر کس برای خودش حرکتی انقلابی راه بیندازد. شما باید با ما هماهنگ باشی و با متولی برنامه همراهی کنی.

عدالتخواهی هم همین وضع را دارد. زود یقه ات را می گیرند که به تو چه مربوط است جو می دهی و اذهان آرام عموم را مشوش می سازی؟ عدالت برای خودش متولی دارد و قرار نیست هر کس برای خودش مستقلا کاری را در راستای تحقق عدالت انجام بدهد. گزارشت را مخفیانه بفرست و برو و با نتیجه کاری نداشته باش و رسانه ای نباش. متولی عدالت خودش هر چه صلاح می دند باید با او همراه باشی.

جالا می رسیم به مبحث شیرین محرومیت زدایی و خدمات عمومی به مستضعفان.

می گویند شما با متولی خدمت به خلق و محرومیت زدایی چه کار داری؟ خودت باید وظیفه ات را بشناسی و به آن عمل کنی. خودت باید راه بیفتی و بروی به دورافتاده ترین مناطق این کشور جاده ای، حمامی، مدرسه ای چیزی بسازی. پولش را هم خودت باید تهیه کنی. همه کارها را که نباید متولی آن انجام بدهد. انقلابی باش برادر! جهادی باش!

اعتراض یکی از فرزندان شهدا به شهردار بابل

💢 یک سیب گندیده...

به برادر عزیزم، #مهندس_حجر_خداداد

انتصاب دوباره ات به سرپرستی شهرداری بابل، خبر خوشایندی برای من و همه دوستانی بود که مثل خودت دارای دغدغه هایی مشترک برای سرافرازی دارالمومنین، خدمت به مردم و حرکت در مسیر تحقق آرمان های انقلاب اسلامی و شهدای عطیم الشأن هستند.

#شهرداری_بابل در حدود دو سال اخیر حواشی عجیب و ملال آوری داشت که خود بهتر از من بدان واقفی و در همین چند روزه نشان داده ای که عزمت را برای جبران همه کاهلی ها و فرصت سوزی ها و شیطنت ها جزم کرده ای.

در این میان آنچه مایه تحریک احساسات متدینین و جوانان انقلابی شهر و مواجهه مستقیم آنان با جریان حاکم بر شهرداری گردید مربوط میشود به عملکرد ناصواب و غیراصولی مدیریت فرهنگی شهرداری. 

فاصله برنامه ها و عملکرد این بخش از نهاد خدماتی شهر با مطالبات فرهنگی تبیین شده از سوی مقام معظم رهبری بارها موجب رو در رویی و هشدارهای صریح دلسوزان انقلاب اسلامی و در نهایت مواجهه بی پرده با شخص شهردار سابق گردید.

جای تعجب است که جنابعالی بعد از تصدی منصب سرپرستی شهرداری، این دوست ناآگاه و ناتوان را همچنان در جایگاه اشتباهی که قرار گرفته محفوظ نگاه داشته و افسوس و تأسف جوانان جبهه فرهنگی مومن به انقلاب را برانگیخته ای.

جنجال اخیر پیرامون بنر هیئت های مذهبی در آستانه ماه محرم نیز شاهکار دیگری از همین مدیر ناتوان است که بی چون و چرا مجری اوامر عنصری پشت پرده و نامطلوب و البته ماجرا جو قرار گرفته است.

می دانم که منظور مرا از این اشارت موجز به خوبی درک کرده ای.

توصیه برادرانه و خیرخواهانه ام به شما دوست عزیز و پرافتخار آن است که از آسیبی که دوستان نادان به شهردار پر سر و صدای قبل وارد آوردند عبرت گرفته و علاج واقعه را قبل از وقوع آن چاره کنی.

یک سیب گندیده میتواند تمام محصولات باغ زحمات شما را نابود کند...

امیدوارم به زودی صدای سیلی محکم شما به جریان ضدفرهنگی حاکم بر مسند فرهنگی شورای شهر و شهرداری همچون تصویر زننده جفتک پرانی به اعلامیه عزای سیدالشهدا(ع) در شهر بپیچد.

عزیز باشی

برادر کوچک شما

محمدمهدی آقاجانی

#شطحیات

@aghajani_mahdi

صحنه ای دلخراش از کندن و لگد زدن به بنر هیات در بابل

لینک دانلود

http://uupload.ir/filelink/OQFnJqa1xw8K/yfwe_doc_2017-07-18_20-00-17.mp4

http://uupload.ir/filelink/HI9PtmkIKSW6/yfwe_doc_2017-07-18_20-00-17.mp4

کمال در تلاطم!

این فقط امواج دریا نیست که زباله را بیرون می ریزد.

اگر درهای اتوبوس در حال حرکت هم باز باشد، باد زباله های کف آن را با خود به بیرون می کشد. شاید این خصلت، ویژگی تلاقی بین دو عنصر "حرکت" و "ارتباط با طبیعت" باشد.

آن چه مهم است این است که برای نجات از آلودگی ها باید جریان داشت و با طبیعت و فطرت در ارتباط بود.

سکون و عزلت، مرداب اندیشه ها و قلب ها را رقم می زند.

اعتراض یک شهروند دیگر به اقدام ضد فرهنگی در بابل

#صدای_ما_را_از_کوفه_میشنوید

برادران ما در سوریه از حریم ناموس خدا دفاع می کنند

و ناموس خدا مدافع بقای عاشورا بود

و ما در شهرمان حمله به دستگاه سیدالشهدا را می بینیم و سکوت می کنیم!

#کوفه_خیر_ندید_ما_هم_نمی‌بینیم

#ابن‌حجاج‌_زمانه‌ات_را‌بشناس

#رضاخان_انقلابی

(به قلم حسین حسین زاده نوری)

اعتراض یکی از شهروندان نسبت به کندن بنرهای محرم

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیک یااباعبدلله

امام خمینی(ره)فرمودند： این محرم وصفراست که اسلام رازنده نگه داشته است.

صدای پای کاروان پسر حضرت صدیقه طاهره علیها سلام,بگوش میرسد.دوباره صدای نوحه خوانها بلند میشود：قتل الحسین بکربلا عطشانا.

این صداها بگوش بچه های شیعه خیلی آشناست,چون نان حلال پدر و شیرپاک مادر, سرسفره باکرامت اهلبیت, باعث شده,که وجودمان با شنیدن نغمه ها,گر بگیرد.

آری!!!

محرم۱۴۳۹,از راه رسید. دوباره زینب کبری علیها سلام به معجر گره محکم میزند,تا پای امامش,جانفشانی کند. حضرت ادب,ابالفضل العباس درس ایثار و ازخودگذشتگی میدهد,……و حر ابن یزید ریاحی راه رهایی را نشان میدهد.

واما!!!!!

باهجمه هایی که دشمنان اسلام در دستور کار دارند و با برنامه های دقیق و با هزینه گزاف,قلب اعتقادات مسلمین را نشانه رفته اند,عده ای بظاهرمسلمان,با حرکاتشان در مسیر این ملحدین گام بر میدارند.

متاسفانه این حرکات خزنده ضداسلامی واعتقادی, در شهر دارالمومنین بابل,دو سال است که درحال اجراست. وجالب اینجاست که!!!! مردمان این شهرولایی, خود را بخواب زده اند,تا این عناصرضد دین واعتقاد, جای پای محکمی پیدا کنند. دو سال است که تبلیغات هیأتهای عزاداری با هزینه های فراوان بعداز نصب,بادستور همین عناصر,جمع آوری می شود. این عناصر با این کارشان, عملا بوی محرم را از شهر دور کردند و می کنند. عناصری که با چسباندن خود به حزب سیاسی خاص,سوء استفاده میکنند,تاجایی که درنهایت آن حزب را سرکیسه میکنند.

وحال!!!

کجایند,متدینین شهر ولایتمدار بابل؟

چرا درمقابل تفکرات ضد دینی واعتقادی,سکوت میکنند؟ چرا شهری که از شش دانگ آن,چهاردانگ وقف است نبایدنشانه هایی از ماه عزای آل طاهاداشته باشد؟

مگر نشنیده اید,که ولی نعمتمان,حضرت علی ابن موسی الرضا علیه السلام با فرارسیدن محرم,بادست مبارکشان پرچم های عزای جد غریبشان را با اشک نصب می فرمودند؟

چه برسر اعتقادات آمد؟

چرا درمقابل عناصر مارکدار ضد دین و نظام جمهوری اسلامی ایران,سر فرود میآورند؟

چرادرمقابل سیاه باطنان کریه منظر,سکوت میکنید؟

نصب سیاهی ها و تبلیغات هیأتها,چه زیانی به معابر شهر میزند که دستورجمع آوری آن صادر میشود؟

ودرپایان خطاب به کسانی که باحرکات و تصمیمات خود برای دشمنان اسلام,پادویی میکنند,میگویم：

حتماتاریخ را مطالعه کنند, بدانندکه دشمنی با اهلبیت عاقبت خوشی ندارد.

رضا خان میرپنج با جمع آوری پرچمهای عزا,وتخریب تکایا به سرنوشتی دچار شد,که نزدیکانش ازبوی بد ومتعفنش درعذاب بودند,تا جایی که غذا را برایش پرت میکردند. 

پس!!!

متدینین,نمک گیرشدگان خوان خاندان نبوت و امامت

به هوش باشید.اسلام را دریابید.محرم را زنده نگه دارید.نگذارید,پیاده نظام دشمنان مانندقارچ سمی ریشه بدوانند.

چون

هرکس باآل علی در افتاد     

ور افتاد.

اهدناالصراط المستقیم.

سیدعلی کاظمی

۲۷ذی الحجه۱۴۳۸

راه ارتباطی با مدیریت حوزه های علمیه

صریح و بی‌پرده با آیت‌الله اعرافی مدیر حوزه‌های علمیه

 

به گزارش خبرگزاری«حوزه»، طلاب و فضلای حوزه های علمیه می توانند دیدگاه‌های خود را در امور مختلف همچون

مدیریت حوزه

آموزش

پژوهش

تبلیغ

تهذیب

سیاست

معیشت و...

صریح و بی‌پرده با آیت‌الله اعرافی مدیر حوزه های علمیه در میان بگذارند.

خاطرنشان می شود نظرات و دیدگاه های طلاب و فضلای حوزه بدون دخل و تصرف به مدیر حوزه های علمیه ارائه می شود.

لطفا دیدگاه های خود را در پاسخ به همین ایمیل مرقوم فرمایید یا به این نشانی بروید:

http://hawzahnews.com/detail/News/425744

 

نگاه تجاری حتی در باب عفاف

تصورشان این است زن حتی اگر اهل عفاف و حجاب باشد باز هم باید جلوه نمایی کند

فرهنگ شهادت، ضرورتی برای رشد انسانیت

خیلی هایمان به غلط نگاه مثبت و رفتار پسندیده ای با برادران مسلمان افغان نداریم. بعضی هایمان جایگاه اجتماعی مهاجرین افغانستانی را در سطحی پایین می دانیم.

این دو تصویر مربوط به تشییع شهدای افغانستانی مدافع حرم است. شهادت، مرحله ای از تکوین باورهای بشری و حرکت اعتقادی به سمت تکامل و انسانیت راستین است. در تشییع شهدای فاطمیون دیگر کسی با رنگ و نژاد و قومیت ها کاری ندارد. همه دنبال آنند تا تبرکی از این فرصت معنوی برای آبادانی دنیا و آخرت خویش ذخیره کنند.

شهید، مرز باورهای غلط و پوچ طبقاتی را از بین برده و افق نگاه مومنان را تا بلندای آسمان به پرواز در می آورد. نسأل الله منازل الشهداء

مصاف دوباره با وارثان رضاشاه

به توصیه رفقا از انتشار این مطلب در فضای تلگرام فعلا خودداری کردم:

پایین کشیدن بنرهای هیئات مذهبی، بدون اطلاع قبلی، آشکارترین حرکتی است که شورای به اصطلاح اسلامی شهر بابل با فشار به شهرداری این شهر در مصاف با فرهنگ عاشورا آغاز نموده است.

مردم بابل به خاطر دارند که همین مدعیان زیباسازی چهره شهر در ایام تبلیغات انتخابات شورا با نادیده گرفتن قوانین و انظباط عمومی، چه بر سر دار و درخت و مناظر این شهر آورده بودند.

شورایی که یک عضو آن از قرآن خواندن زنان بی حجاب به سر ذوق می آید، عضو دیگر اقدام به انتشار مطالب پایگاه های ضدانقلاب می نماید، عضو دیگر به بدنامی اشتهار دارد، دیگری به دنبال جبهه سازی مختلط از عناصر فرهنگی زاویه دار و خوشگذران است، آن یکی هدفی جز مصادره قراردادهای نان و آب دار شهرداری به نفع اقوام درجه یک خود نداشته و ... چه سنخیتی می تواند با آموزه های قیام اباعبدالله در نجات اسلام از انحراف اموی و احیای شریعت محمدی ص داشته باشد؟

چه کسی است که نداند فرهنگ به میراث مانده از نهضت حسینی که یک تشعشع آن پایه های طاغوت را در این آب و خاک ویران نمود و طلیعه ظهور تمدن نوین اسلامی را در گستره گیتی رقم زد، در تضاد با رویکرد ناجوانمردانه کسانی است که در سایه اهمال و مصلحت اندیشی نهادهای نظارتی، زیر پرچم مقدس جمهوری اسلامی کمر به هدم ارزش های انقلاب بسته اند؟

یکایک صاحبان تریبون مذهبی در این شهرستان با قیام بر ضد تزویر نااهلان غاصب مناصب تصمیم ساز و افشای ماهیت منافقانه دشمنان اباعبدالله و سینه چاک های فرهنگ استعمار، برائت خود را از چنین رفتارهای نابخردانه و ننگینی اعلام می نمایند. هیئات های مذهبی اگر در لبیک ندای هل من ناصر اباعبدالله صداقت دارند باید عبرتی به آمران و مجریان این اقدام غلط بدهند که دیگر شاهد دهن کجی افراد معلوم الحال نسبت به باورهای مذهبی مردم دارالمومنین نباشیم.

بسم الله و بالله و فی سبیل الله و علی ملة رسول الله

عنکبوت های مهندس و تارهای ذهنی جامعه

عقل تحلیل گر، واقع گرا و چاره جو در دهه شصت و هفتاد به این نتیجه رسید که تنها جریان مطالبه گر جامعه، جبهه مدافعان انقلاب اسلامی است. برای مهار این جریان، کنترل بدحجابی بانوان، مبارزه با گران فروشی مغازه داران، کویرزدایی و قطره چکانی بسیج در دستور کار قرار گرفت.

عقل تحلیل گر واقع گرای چاره جو می بیند که به همت اغماض و کاهلی مسئولان راحت طلب و دست اندازی حصار شکن شبکه های مجازی به ساحت باورها و فرهنگ عمومی، در دهه نود شاهد جبهه سازی جریان گفتمانی ضدانقلاب هستیم.

الان دوجریان مطالبه گر در جامعه وجود دارد. جریان آرمان گرای جبهه حزب الله و جریان گفتمانی مغایر با انقلاب اسلامی.

تدبیر عقل عافیت اندیش مصلحت گرا بر این امر قرار گرفت که این دو جبهه را به یکدیگر مشغول سازد. یک جریان گمان کند مطالبه ای جز برگزاری کنسرت و ورود بانوان به ورزشگاه ندارد و جبهه مقابل نیز تکلیفی جز مقاومت در قبال این جریان در خود احساس نکند. با این حساب دیگر کسی کار به کار زد و بندها و حیف و میل ها و منفعت گرایی های دو جناح مزوّر و غارتگر و دنیا طلب نخواهد داشت.

جریان گفتمانی انقلاب اسلامی برای فرار از دام این مهندسی عمروعاص گونه، باید دایره رسالت امر به معروف و نهی از منکر خود را با نگاه به افق آرمانی تمدن نوین اسلامی و تحقق دولت و جامعه اسلامی در حیطه مصادیق خرد محدود نساخته و بی پروا به بیدار سازی جامعه برای تقابل با ناهنجاری های ساختاری قوای میز پرست و میزان گریز بپردازد.

امروز بسیاری از دلسوزان جامعه دینی به این نتیجه رسیده اند که بیزاری و ناامیدی لایه هایی از مردم از آرمان های انقلاب اسلامی در واقع واکنش منفی به رفتارهای متضاد مسئولانی است که در پوشش سطحی عناوین دولتی و انقلابی، رفتاری متمایز با دستورات دین و انقلاب داشته و به بهای تیشه زدن به اعتبار دین، هدفی جز مال اندوزی بیشتر و کسب قدرت افزون تر را دنبال نمی کنند. بی رودربایستی باید اعتراف کرد که بسیاری از چهره های به ظاهر موجه جامعه اعم از مسئولان و با متولیان امور معنوی، آموزه های مکتب و کلمات امام و آقا و شهدا را تنها لقلقه زبان و سپری برای پنهان نمودن امیال نفسانی و دستاویزی برای تحقق مطامع فردی و گروهی خویش دانسته و جالب آن که حریم قدرت و ثروت خود را مساوی با حریم نظام اسلامی تعریف می نمایند. نظام اسلامی به معنای میز و فیش حقوقی صاحبان قدرت نیست و در حقیقت هر کس در هر جایگاهی که رفتار همطراز با دین ندارد دشمن آشکار نظام اسلامی است؛ خواه که در بالاترین مناصب قدرت و شهرت قرار داشته و ارکان تأمین امنیت جامعه را در خدمت تضمین منافع خویش قرار داده باشد.

برای نجات اسلام اصیل چاره ای جز افشای ماهیت اسلام اموی نداریم.

خفته را خفته کی کند بیدار؟!

حجت الاسلام مسیح مهاجری، مدیر مسئول روزنامه فراموش شده جمهوری اسلامی و از مریدان سینه چاک غریق کوشک و مشاور فرهنگی - اجتماعی دولت اصلاحات، در قلم فرسایی جدید خود فریاد وا اسلاما سر داده و از این که چند طلبه در کنار ساحل به برگزاری مسابقات فرهنگی و تفریحی دست زده و یا این که طلبه ای در جاده چالوس بساط پاسخگویی به سوالات شرعی و نیز اجرای عقد شرعی بدون ثبت! راه انداخته، با برآشفتگی و غضب، حوزه علمیه را در سراشیب ناکارآمدی و گمگشتی راه توصیف نموده و کوس انحطاط و انحراف و نابودی حوزه علمیه را به صدا در آورده است.

فارغ از هر نوع قضاوت درباره میزان درست یا غلط بودن رفتار این دو قشر طلبه مورد مثال نگارنده – که البته جنس عملکرد گروه اول از اساس با کارکرد گروه دوم متفاوت است- جناب حاج آقا مسیح مسلمان لابد می داند که رفتار فرضاً اشتباه یک یا چند نفردر یک صنف را نباید به همه افراد آن صنف تعمیم داد.

چنان که تا کنون نیز کسی رفتارهای اشتباه طلبه نماهایی چون محمد علی آهنگران و احمد کوچولوی مصطفوی و ... یا باری به هر جهت بودن معدود روحانیون سرسپرده جریان قدرت و ثروت و رانت و باند و ... در روزنامه های بی خاصیت نفت خور را به حساب حوزه علمیه و کلیت روند فعالیت اجتماعی - سیاسی طلاب و فضلا نگذاشته و نخواهد گذاشت.

حوزه البته نیازمند اصلاح و هوشیاری است که امثال مسیح مهاجری لااقل صلاحیت بیدار سازی آن را ندارند.

استقبال از محرم، خوب یا بد؟!

باید دید منظور واقعی از به استقبال محرم رفتن چیست؟

این بحث امروز چالش برانگیز شده و ظاهراً سوءتفاهماتی را به همراه داشته است. علت ظهور این حاشیه ها بیان ناقص منظور و مراد گوینده هاست.

اگر استقبال از محرم را به این معنا بگیریم که مثلاً چند روز زودتر از شروع این ماه، سیاه پوشیده و عزاداری ها را آغاز کنیم خوب این رفتار نوعی افراط گرایی در عزاداری بوده و ضروری و معقول به نظر نمی رسد.

اما اگر استقبال از محرم را به معنای ایجاد آمادگی قلبی برای درک معارف اهل بیت علیهم السلام و بهره مندی از تعالیم اسلام و کسب فیوضات الهی بدانیم خیلی هم خوب و به جاست. این که به همدیگر توصیه کنیم محرم نزدیک شده و خوب است حواسمان را جمع کرده و با فاصله گرفتن از گناه، زمینه انس با حقایق مکتب وحی و اتصال به نهضت فکری و معنوی و فرهنگی حضرت اباعبدالله علیه السلام را فراهم آوریم در واقع نوعی خودسازی و حرکت در مسیر رشد معنوی و اصلاح نفس است.

بدترین سخنی که این روزها خواندم استدلال تهی و کم مایه طلبه ای بود که نوشت استقبال از محرم یعنی استقبال از کشته شدن امام حسین!

با این وصف چون امام علیه السلام در روز دهم محرم شهید شده عزاداری در نه روز قبل از آن نیز باید استقبال از کشته شدن حسین علیه السلام تلقی شود! راستی مگر فلسفه عزاداری برای امام حسین و یاران و فرزندانش صرفاً به خاطر قتل و شهادت مظلومانه آنهاست؟! یادمان رفت این جمله پیرخمین را که فرمود گریه بر مظلوم، فریاد علیه ظالم است؟

مصیبت اصلی که در جریان قیام حسین بن علی علیه السلام بر اسلام و جامعه اسلامی روا گردید ذبح شریعت محمد ص و پایمال شدن طریقت حق و نادیده گرفته شدن مسیر ترسیم شده اسلام و غربت راه خداست.

بگذریم!

درباره حواشی دیدار طلاب با رهبر معظم انقلاب و نیز درگیری طلاب انقلابی بروجرد با امام جمعه این شهر و اخراج وی، فارغ از میران صحت و سقم بعضی اخبار، می توان یک مخرج مشترک را در نظر گرفت.

بخشی از نسل جدید تربیت شدگان حوزه تصمیم دارند اعلام کنند که ضمن پایبندی به آرمان های انقلاب و راه شهیدان، قرار نیست موید و توجیه گر همه اتفاقات و رخدادهای متصل به نظام باشند.

در حواشی پیرامون بیت، انصافاً آقا مظلوم واقع شد که نمی توان در این بین، اشتباه خرس خاله ها و دایه های دلسوزتر از مادر را نادیده گرفت.

در ماجراهای مرتبط با عزل امام جمعه غیرانقلابی بروجرد عبرتی تاریخی برای شورای سیاستگذاری ائمه جمعه نهفته است که ترجیح می دهم از توضیح بیشتر در فضای مجازی خودداری کنم.

در این میان کاندیداتوری حجت الاسلام رئیسی و تغییر رفتار ناگهانی دادگاه ویژه روحانیت در قبال طلاب عدالتخواه، راه پیروزی جریان انقلابی حوزه بر جبهه ازکارافتادگان و معامله گران منتسب به دین را فراهم آورد.

دوستانی که تمایل داشته باشند در این خصوص انشالله حضوری و خصوصی گفتگو خواهیم داشت.