نه هنگام درنگ است

 

حمله اخیر اسرائیل و آمریکا به ایران یک حمله ترکیبی است و نباید آن را در پرتاب تعدادی موشک خلاصه کرد. از چند روز قبل که عملیات موشکی نظام سلطه به ایران عزیز قطعی شد تحرکات واضحی در منطقه و داخل کشور شکل گرفت که مکمل عملیات موشکی دشمن محسوب می شود. کشورهای عرب منظقه وسط معرکه کشتار مردم مظلوم فلسطین دوباره ادعای پوچ مالکیت بر جزایر ایرانی را مطرح کردند. این بار البته اتحادیه اروپا نیز با آنها همنوا شد. همزمان ایران به اتهام موهوم صدور موشک به روسیه محکوم گردید و شرکت های هواپیمایی کشورمان تحریم شدند. ترکیه در خباثتی آشکار و با طراحی توطئه ای نمایشی به خاک سوریه و عراق حمله کرد. مزدوران داخلی شبکه صهیونیسیم از طریق ریزپرنده ها به کمک موشکهای دشمن آمدند. همزمان گروهکهای وابسته تروریستی تحت حمایت ترکیه فعالیتهای نظامی خود در خاک سوریه را به منظور تحت فشار قرار دادن جبهه مقاومت از سر گرفتند. ارز و سکه در ایران به طور ناگهانی گران شد و فشار اقتصادی مردم مضاعف گردید. گروهک تروریستی جیش الظلم همزمان به ترور فرزندان این مرز و بوم روی آورد. مبانی انقلاب اسلامی در روزنامه ها و پایگاههای مجازی همپیمان با غرب مورد حمله قرار گرفت و...

این زنجیره ناجوانمردانه تهاجم بعید است با اتمام موقت و ظاهری حملات موشکی اسرائیل و آمریکا به پایان رسیده باشد. دفاع در مقابل این جنگ ترکیبی نیز باید همطراز، جامع و محکم در همه سطوح ادامه پیدا کند.

هنوز در صف حسینیم

 

جمهوری اسلامی خیلی اشکال دارد، خیلی جاها به شعارها و آرمانهایش عمل نکرده، اقتصاد و فرهنگ و اجتماعش هنوز آنطور که باید اسلامی نشده، خیلی گله و نقد داریم؛ اما به خود می بالیم که سفاک ترین و وحشی ترین قبیله تاریخ، دشمن ماست. افتخار می کنیم که یزیدیان زمان، ما را دشمن جدی خود دانسته و از ما می هراسند. تُعرف الاشیاء باضدادها. هنوز داریم راهمان را درست طی میکنیم چون خبیث ترین های عالم بر ضد ما هستند.

سوسیالها، کمونی ها، مارکسیستهایی که دین را افیون ملتها دانسته و خود را مظهر انقلابی گری و عدالت طلبی و دشمن درجه یک امپریالیسم می دانستند کجایند ببینند آمریکا و اسرائیل و غرب، ایران اسلامی و دوستان همراهش در یمن و لبنان و سوریه و فلسطین و سودان را تهدید شماره یک خود می شمارند و از باور به غیب و ایمان و روح شهادت طلبی آنها بیمناکند. آزادی خواهان عالم بدانند آزادی و آزادگی و غیرت و مردانگی و عزت ار رهگذر دین عبور میکند، دینی که به اصالت های مکتب وحی پایبند بوده و اعتقاد به آخرت و جلب رضایت خدا را منشأ حق طلبی و ایستادگی در مقابل ظلم بداند، خون حیات را در رگهای بشریت به جریان انداخته و بینی غارتگران را به خاک می مالد. انسان مومن به چنین دینی از باران تیر و گلوله و موشک و توپ و خمپاره نمی هراسد. ما مرد جنگیم و جهاد فی سبیل الله را به هر نتیجه ای که ختم شود مصداق احدی الحسنیین می دانیم. ما در ره عشق، نقض پیمان نکنیم. "ما آمریکا را زیر پا میگذاریم." امام خمینی

برهوت

 

چند فیلم ایرانی و خارجی با نام برهوت تولید شده است. آن چه دیروز از شبکه تماشا با نام برهوت پخش شد ساخت کشور دانمارک است که در یکی دو سال اخیر تولید شده و گویا از بهترین آثار سینمایی این کشور به شمار می آید. ماجرا مربوط به قرن هجده است. از دو منظر اقتصاد و عدالت می توان درباره داستان فیلم نظر داد.

اقتصاد و تولید:

پادشاه دانمارک برای افزایش درآمد حاکمیت پیشنهاد میدهد زمین های بی حاصل و بیابانهای پر از تیغ توسط مهاجران به کشتزار تبدیل شود. یک افسر خوشنام و قهرمان جنگ داوطلب میشود که دستور پادشاه را عملی سازد. او با دشواری های فراوانی مواجه میشود اما با تلاش و اراده ای بزرگ موفق میشود تیغ زارها را به زمین کشت سیب زمینی اختصاص دهد والبته فرجامی تلخ را به دلیل فساد کانونهای قدرت تجربه میکند. سیب زمینی تا آن زمان صرفا در فرانسه و آلمان کشت میشد و مردم دانمارک چنین محصولی را ندیده بودند. کما اینکه در ایران نیز از حوالی قرن نوزدهم شاهد کشت سیب زمینی بودیم و هنوز هم بعضی جنوبیها به آن آلو می گویند.

این نگاه پادشاه دانمارک مرا یاد نگرش گورباچف در شوروی انداخت که البته قبلا در یادداشتهایم به آن پرداخته ام. او معتقد بود زمین خالی و بی مصرف معنا نمیدهد. اگر زمین قابل کشت است باید چیزی در آن کاشت و کشاورزی کرد اگر نه باید در آن به پرورش دام پرداخت. این نگاه منجر به استقلال و خودکفایی شوروی در بخشهای مربوط به کشاورزی و دامداری گردید. ما قدر انبوه زمین های رها شده را باید دانسته و نیز برای حضور مهاجران برنامه داشته باشیم.

عدالت:

شازده پسر اشراف زاده ای دنبال کثافت کاری های خودش است. او خشن و نامرد و زیاده خواه است و در راه موفقیت دیگران اگر منافعش اقتضا کند به هر طریقی سنگ اندازی میکند. او البته در حاکمیت نیز دارای نفوذ است. در صحنه ای از فیلم مقابل چشم دهها نفر برده ای جوان را به درون چاه انداخته و دستور میدهد آنقدر رویش آب جوش بریزند تا بمیرد. بقیه هم ایستاده اند و تماشا می کنند و فریادهای مرد جوان را می بینند و صرفا تأسف میخورند. اگر همان جا می رفتند و یقه او را میگرفتند و مانعش می شدند یا توی دهانش می زدند ولو جانشان به خطر می افتاد ارزش داشت که ندای انسانیت درون خود را پشت گوش نیندازند و البته مانع از طغیانگری های بعدی او شوند که در نهایت دامان خیلی ها از جمله بعضی از تماشاچیان آن واقعه را گرفت. مردانه مردن و رشادت نشان دادن با ارزش تر از ذره ذره حقیر شدن و نابودی و شکست در آینده ای تلخ و ناگزیر است. ظلم اگر امان بیابد دامنه اش گسترده تر میشود و ساکتین و بی تفاوت ها را هم به ورطه نیستی می کشاند.

حمله مردم به فروشگاهها!

 

رسانه های دشمن تصور می کردند پس از تهدید حمله نظامی به ایران توسط اسرائیل وهمپیمانان غربی اش مردم به فروشگاهها هجوم آورده و مملکت با بحران عرضه اقلام اولیه و مایحتاج عمومی مواجه میشود. بعد که دیدند اینطور نشد بهانه آوردند که اصلا مردم پولی در اختیار ندارند که بتوانند خرید کنند! خب این روزها که حقوق سر برج پرداخت شده چه؟ چرا شاهد ازدحام و رقابت بر سر خرید در فروشگاهها نیستیم و همه چیز عادی به نظر می رسد؟ بگذریم که بسیاری از مردم بخشی از اموال خود را هم به حزب الله لبنان و غزه کمک می کنند.

یک دلیلش این است که مردم به حاکمیت و اقتدار کشور اطمینان دارند و می دانند اگر جنگی هم شکل بگیرد هرگز وضعیت مشابه قحطی های جنگ جهانی اول و دوم و نیز کمبود برخی اقلام در سالهای ابتدایی تهاجم رژیم بعث تکرار نخواهد شد. تجربه و توان مدیران کشور افزایش پیدا کرده و بنیه های اقتصادی و صنعتی و بازرگانی مملکت نیز در این سالها تقویت شده است.

یک دلیل دیگرش هم این است که تجربه ثابت کرده چه جنگ باشد چه نباشد گرانی هست و سیاستهای نئولیبرال اقتصادی مدیران، خود به خود باعث افزایش قیمتهاست و جنگ احتمالی نمیتواند پدیده جدیدی در این خصوص به شمار آید!

در مجموع سطح فرهنگی مردم ایران در مواجهه با بحرانها اعم از جنگ یا طوفان و زلزله و کرونا را نباید با سطح نازل فرهنگی جامعه غرب بخصوص آمریکا مقایسه کرد.

سفر رییس جمهور به ابوموسی

 

یکی از تاریخی ترین حرکتهای جمهوری اسلامی در مصاف با زیاده خواهی کشور جعلی امارات، سفر رییس جمهور وقت به جزیره ابوموسی بود.

البته جناح رقیب، این حرکت را برنتابیده و مدعی شد سفر احمدی نژاد به امارات مانع از برطرف شدن سوءتفاهمات بین دو کشور گردید! در حالی که نه دولتهای قبل او با شعار سازش و تنش زدایی و نه دولتهای بعد او با شعار تدبیر نتوانستند این سوءتفاهم من درآوردی را برطرف کنند چه اینکه ادعای مالکیت جزایر ایرانی توسط امارات نوظهور عربی، در واقع حربه و دستاویز فتنه ای متناسب با سیاستها و منافع غرب است که هر گاه لازم باشد مثل بحبوحه نبرد با اسرائیل به تحریک این گسل جهت تضعیف ایران می پردازند.

سفر احمدی نژاد با استقبال مردم محلی ابوموسی مواجه شد که برای دشمن دردناک بود. پس از آن اعزام چهره های هنری به ابوموسی و ارائه خدمات اقامتی از دیگر برنامه های حمایتی جمهوری اسلامی در تثبیت حاکمیت مقتدرانه بر خاک مقدس جزایر خود به شمار می آید.

الان هم خوب است مسئولان سطوح عالی به چنین اقدامی دست بزنند.

شکّیّات فرهنگی!

 

شبکه ۱۴ اسرائیل اعلام کرد ارتش این رژیم احتمالا منزلی که «یحیی السنوار»، رئیس فقید دفتر سیاسی حماس در آن به شهادت رسید را منفجر خواهد کرد.

این اقدام احتمالی ارتش رژیم صهیونیستی به دلیل بیم از تبدیل شدن این خانه به یادمانی برای شهید السنوار است.

 

در دهه های گذشته بعضی ها تلاش داشتند یادمان های دفاع مقدس در مناطق عملیاتی جنوب را به بهانه ساخت تفریحگاه و پارک و فضای سبز از بین ببرند. ننه علی که از دنیا رفت بلافاصله ریختند و آلونک حلبی او را که روی مزار فرزند شهیدش در بهشت زهرا ساخته و بیست سال در آن روضه خوانی می کرد از بین بردند. عده ای با ضرب و زور جلوی خانواده های شهدا و دلسوزان فرهنگی درآمدند و به بهانه یکسان سازی قبور شهدا چینش خاطره انگیز و ذوقی مزار آنها، قاب عکسها و جملات طلایی وصیت شان را از مقابل چشم مردم زدودند. خیلی ها تلاش کردند از حسین فهمیده ها چیزی درون کتب درسی نباشد.

حرکتها و تصمیم های فرهنگی مشکوک زیادی داشتیم. دشمن از نمادها و سمبل ها و یادآوری حماسه ها در هراس است.

خیلی مرد بودی مشتی

 

تا لحظه آخر دست به سلاح؛ وسط معرکه جنگ؛ چشم در چشم دشمن با لباس رزم و عزم جزم، جنگیدی و مردانه برای آرمانت جان دادی. دمت گرم یحیی، خیلی مرد بودی. نام تو در تاریخ تا ابد در شمار والاترین و شجاع ترین مردان مبارز ظلم ستیز و ذلت گریز جهان، جاودانه خواهد ماند.

بلاهت یا نفاق؟

 

اعراب منطقه می دانستند نظام نو تأسیس اسلامی در ایران بنا دارد علاوه بر ابستادگی مقابل ابرقدتهای شرق و غرب، اسرائیل جنایتکار را هم عقب براند. با تحریک ابرقدرتها رژیم بعث عراق به ایران نو پا حمله کرد. همه اعراب منطقه با تمام امکانات و نیرو و تسلیحات پشت عراق درآمدند.

الان کشورهای عرب می بینند که ایران در خط مقدم نبرد با صهیونیسم است. اتحادیه اروپا برای ایجاد تنش جدید در منطقه و تحریک همسایگان، سه شرکت هواپیمایی کشورمان را به بهانه انتقال موشک به روسیه و نیز اشغال سه جزیره خلیج فارس توسط ایران! تحریم نموده، کشورهای عرب می روند پای آن را امضا می زنند. همزمان ترکیه نیز که مدعی ضدیت با اسرائیل غاصب است از فرصت نزاع بین حزب الله و سوریه با رژیم اشغالگر قدس بهره برده و گروههای مسلح شورشی در سوریه را با حمایت غرب دوباره فعال ساخته است.

این سطح نفهمی و نفاق واقعاً نوبر است. خون همه کودکان و زنان بی پناه غزه و یمن و جنوب لبنان پای حکام نامرد به ظاهر مسلمان نیز هست.

لبیک یا حسین

 

حسین القاضی شهروند شیعه لبنانی ۱۷ تن از اعضای خانواده خود را که در دره بقاع به شهادت رسیدند تشییع کرد و سپس در صفحه خود نوشت: خدایا شاهد باش گرانبهاترین چیزی را که داشتم فدای امام حسین (ع) کردم.

 

 

اهل دلی می گفت اوایل درگیری مستقیم ایران و اسرائیل که بسیار نگران اوضاع بود در خواب دید شبحی از تهدیدات صهیونیسم به سوی ایران می آید. آنچه باعث ناکامی آن شد ذکر شریف یا حسین بود. 

تعبیرش: سرمایه ما عشق اباعبدالله است. در فکر و بیان و عمل باید به آن امام تأسی کینم.

چه

 

به مناسبت سالروز اعدام ارنستو گوارا معروف به چه گوارا فیلم سینمایی "چه" از سیمای جمهوری اسلامی پخش شد که البته ساعت مناسبی نداشت. تقارن آن با سالگرد عملیات چریکی طوفان الاقصی هم در نوع خود جالب است.

چگوارا شخصیت محبوب انقلابیون دنیاست به خصوص در جریان پیروزی انقلاب اسلامی نیز بسیاری از جوانان مبارز اعم از مسلمان یا مارکسیسم سعی در شبیه سازی خود با این اسطوره انقلابی گری و مبارزه با امپریالیسم داشتند. 

خیلی ها هم در کشور ما افرادی را شبیه به چه گوارا توصیف کرده اند، مثلا دباره شهید چمران، یا نادر مهدوی یا محسن چریک (سعید گلاب بخش) یا خسرو گلسرخی و ... چنین تعابیری به کار رفته است.

وارد این قیاسها نمیشوم و چنین قصدی ندارم؛ اما یک صحنه از فیلم ناخوآگاه مرا یاد سید علی اکبر ابوترابی انداخت. در اوایل فیلم فیدل به همراه ارنستو با یارانشان از جاده ای روستایی و خلوت عبور می کردند که کشاورزان به دیدنشان شتافتند و به آنها ابراز ارادت کردند. در کاروان پیاده مرحوم ابوترابی به سمت مرز خسروی صحنه ای مشابه را دیدم. کشاورزها که بعضا از برادران هل سنت بودند با دیدن سید ابوترابی ناگهان دست از کار کشیده به لب جاده می دویدند و او را در آغوش کشیده و می بوسیدند.

فیلم سینمایی "چه" ساختاری معمولی و حتی شبیه فیلمهای ایرانی داشت. البته بازیگر نقش ارنستو توانست در جشنواره کن مقام نخست را به عنوان بهترین بازیگر جهان در آن سال به خود اختصاص دهد.

فیدل بارها از ارنستو میخواهد که در کوبا بماند و به بولیوی یا آرژانتین نرود. او که بعد از دوره سخت انقلاب به ساحل آرامش رسیده اما معتقد است هر جا صدای مظلومی شنیده می شود باید به یاری اش شتافت. ترجیح میدهد دوباره راهی کوه و بیابان و میدان خطر شود. این سخن او ریشه فطری دارد و البته خاستگاه اسلامی.

سعدی شیرازی هم بنی آدم را اعضای یک دیگر می خواند. شعرش بر سردر سازمان ملل نصب شده و ما به آن افتخار می کنیم اما وقتی بخواهیم از مظلومی در فلسطین و لبنان و بوسنی و ... حمایت کنیم عده ای از مدعیان جیغشان بالا می رود که دیگران به ما چه؟ میگویند دین ما انسانیت است. کجای انسانیت اجازه میدهد درباره سبعیت صهیونیسم کودک کش سکوت کرد؟

سیاستمداران بسیاری در دنیا پزشک بوده و هستند. فهرست پزشکان سیاستمدار، فهرست بلندبالایی است. سرچ کردم این اسمها آمد: سون‌یات‌سن رهبر انقلاب چین، ژان پل مارا یکی از فعالان انقلاب فرانسه، پاپ جان بیست و یکم رهبر کاتولیک‌های جهان، جرج حبش بنیانگذار جبهه مردمی برای آزادی فلسطین، فتحی شقاقی و عبدالعزیز الرنتیسی از چهره‌های سرشناس جنبش حماس، پاپاداک دیکتاتور هائی‌تی، کوبی شک رئیس‌جمهور برزیل، ویلیام واکر رئیس‌جمهور نیکاراگوئه، گرو هارلم برونتلند نخست‌وزیر سابق سوئد، بشار اسد رییس جمهور سوریه، ابراهیم جعفری نخست وزیر پیشین عراق، سالوادور آلنده رییس جمهور پیشین شیلی و ...

چه گوارا پزشک بود. ماهاتیر محمد هم پزشک بود و هر دو نقش سازنده و چشمگیری در دوره خود داشتند. رادوان کارادزیچ رهبر شبه‌نظامیان صرب بوسنی و مسؤول نسل‌کشی مسلمانان هم پزشک بود.

پزشکها می توانند انسانها را نجات دهند یا بکشند. مسعود پزشکیان هم پزشک است. امیدوارم بتواند در سعادت و تعالی جامعه اثر محسوس داشته باشد.

معین فهمید علی دایی نفهمید

 

نصرالله معین خواننده ایرانی مقیم خارج به تازگی کنسرتی در لس آنجلس برگزار کرد و در برابر اصرار تماشاگران برای اجرای ترانه قدیمی "بی بی گل" گفت این ترانه، فلسطین ستیزی است و چون اجرای آن میتواند به نفع اسرائیل باشد این کار را انجام نمی دهد.

تابناک در این باره نوشت: "ماجرا از این قرار است که عبارت «بی بی» در بین صهیونیستها، لقب بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر این رژیم اشغالگر است که دستور ترورهای اخیر را برای خروج خود از بن بست سیاسی و نیز تداوم حضورش در قدرت، صادر کرد. 

اما این بخش اول ماجراست. بخش دوم ماجرا این است که یک طنزپرداز سلطنت طلب،  بعد از شهادت سید حسن نصر الله، در یک کلیپ، عقده گشایی هایش را علیه جریان ضد صهیونیسم، با خواندن آهنگ بی بی گل در تمجید از جنایت نتانیاهو، نشان داد. بعد از آن نیز، کلیپ دیگری با استفاده از تصاویر شهید سید حسن و بنیامین نتانیاهو ساخته شد که در آن، با استفاده از تصاویر سید حسن نصرالله، ترانه را از زبان این شهید، خطاب به بی بی یا همان بنیامین نتانیاهو روایت می کند؛ بی بی گل فدات بشم، چرا منو کشتی بی بی گل... تو واسم زندگی نذاشتی بی بی گل واسه چی منو دوست نداشتی بی بی گل.

معین در واقع برای جلوگیری از تداوم بهره برداری از این ترانه به نقع یک رژیم غاصب، و علیه ملت مطلوم در جبهه مخالف صهیونیسم، از اجرای آن امتناع کرده است."

جنون و شجاعت

 

اسرائیل با انجام چند عملیات وحشیانه در غزه و بیروت و سوریه و یمن و تهران حکم همان لات مجنونی را دارد که مست میکرد می آمد در مدرسه فیضیه کنار حوض می ایستاد رجز میخواند و بد دهنی میکرد. امام جوان رفت رو به رویش ایستاد سیلی محکمی زد که به زمین افتاد و راهش را کشید و رفت.

حضور میدانی آقا در نمازجمعه امروز به رغم هزاران تهدید رسانه ای و تبلیغاتی دشمن و نیز سفر وزیر امور خارجه به لبنان به رغم منع اسرائیل از فرود پروازهای ایران، مکمل شجاعت تاریخی حمله موشکی مان به تل آویو به شمار می آید. بعدها به خود می بالیم که روز سیزده مهر 1403 و ایام مرتبط با آن را درک کرده ایم؛ الحمدلله رب العالمین. 

اسرائیل باز هم سیلی خواهد خورد.

نامه دختر امام به آقا

 

بسم الله الرحمن الرحیم

محضر مبارک حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (دام ظله)

رهبر معظم انقلاب اسلامی

سلام علیکم

ضمن عرض تسلیت بمناسبت شهادت عبد صالح خدا، فرمانده شجاع جبهه مقاومت شهید سید حسن نصرالله، نکاتی به ذهنم رسید تا با معظم له در این شرایط حساس و تاریخی از عمر انقلاب اسلامی ایران در میان بگذارم.

مستحضرید که ما از ابتدای پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی (ره) تا به امروز، شاهد فراز و فرودها و شهادت چهره‌ها و فقدان شخصیت‌های بزرگ و اندیشمند متعددی بوده‌ایم که هر یک در نوع خود می‌توانستند جامعه‌ای را رهبری نمایند. شخصیت‌هایی همچون شهیدان آیات مطهری، دکتر بهشتی، دکتر باهنر و شهید رجایی و شهید دکتر مفتح که اینجانب از نزدیک شاهد ترور این شخصیت اندیشمند و فرهیخته انقلاب در محوطه دانشکده الهیات دانشگاه تهران بوده‌ام.

در همان زمان که انقلاب نوپای ملت، گرماگرم نبرد با دشمنی بود که از سوی قدرت‌های شرق و غرب عالم حمایت می‌شد، جریان نفاق نیز از یک سو در زمان موشکباران شهرها با همراهی دشمن بعثی به ملت خیانت می‌کرد و از سوی دیگر هرروز با قتل، ترور و بمب گذاری جنایات متعددی علیه مردم مرتکب می‌شد که از حافظه تاریخی ملت ایران هرگز پاک نخواهد شد.

علاوه بر این، در دوران دفاع مقدس و در جبهه‌های حق علیه باطل، شهادت فرماندهان شجاعی چون شهیدان همت، باقری، باکری، زین الدین، بروجردی و ستاری را به چشم دیدیم و انقلاب از حضور این سرداران نیز در ادامه مسیر خود محروم شد. امام راحل در همه آن سال‌ها، فقدان یاران و سردارانش را می‌دیدند و پیوند میان منافقین و دشمنان را مشاهده می‌کردند اما با کمال اطمینان می‌فرمودند که «من به سهم خودم هیچ نگرانی ندارم راجع به انقلاب. انقلاب راه خودش را پیدا کرده و به پیش می‌رود».

امروز که انقلاب اسلامی ایران با رهبری حضرتعالی پس از ارتحال امام امت، یک درخت تنومند و تفکر شکست ناپذیر است و شاهد پیروزی‌های روز افزون این انقلاب هستیم، با همه غصه‌هایی که با شهادت عزیزانی چون حاج قاسم سلیمانی و سید حسن نصرالله داریم، یقین داریم که انقلاب اسلامی به پشتوانه وحدت همه نیروهای انقلاب و رهبری داهیانه حضرتعالی مستحکم‌تر از گذشته، همچنان منبع خودباوری و بالندگی ملت ایران و الگوی الهام‌بخش ملت‌های آزادی‌خواه و عدالت‌طلب خواهد ماند.

«ان العزة لله جمیعا»

والسلام علیکم ورحمه الله و برکاته

زهرا مصطفوی

۱۲ مهرماه 

مهد دلیران، غرش شیران، همیشه جاویدان

 

اسرائیل ممکن است به هر حرکتی برای پاسخ به ایران دست بزند اعم از حمله مستقیم نظامی و یا عملیات پیچیده تروریستی. مسئولان جمهوری اسلامی هم اعلام کرده اند برای تقابل با رژیم غاصب در هر سطحی آمادگی لازم را دارا هستند.

قطعا همینطور است و نهادهای نظامی و اطلاعاتی پیش بینی های لازم را انجام داده و فرضیات مختلف را بررسی کرده اند. عقل حکم می کند سگ هار آمریکا باید آنقدر به اطراف خود مشغول باشد که به راحتی مجال تمرکز برای حرکت فراتر از مرزهای پیرامونی را پیدا نکند.

یک حرفی هم ته دلم مانده و باید بگویم. هر چند اعتنا به سلبریتی های نان به نرخ روز خور و مردم فریب و پول پرست را چندان جائز نمی دانم. علی دایی روز گذشته گفته بود مسئولان ما آنقدر که به فکر لبنان و فلسطین هستند به فکر مردم خودمان نیستند.

اولا که اینطور نیست.

دوما دفاع از فلسطین و لبنان دفاع از حریم جغرافیا و امنیت خودمان است. حتی اردوغان هم بر این باور است که اسرائیل اگر بر فلسطین و لبنان چیره شود قصد حمله به ترکیه را دارد؛ چه برسد به ایران.

اما حرف اصلی برای علی دایی و امثال او که به هر قیمتی با چند کلمه پارازیت میخواهند از خودشان قهرمان مردمی بسازند.

دایی متولد 1348 است. سابقه یک روز حضور در جبهه را هم ندارد. در بین رزمندگان دفاع مقدس صدها نفر را پیدا میکنید که متولد سالهای پنجاه و پنجاه و یک بوده اند. او حتی برای دفاع از کشور خودش هم غیرت و انگیزه لازم را نشان نداد و در بحبوحه خطر قدمی برای مردمش بر نداشت حالا ادعایش میشود که فقط باید به فکر مردم خودمان باشیم؟ 

چند روز پیش هم پگاه اهنگرانی با یکی از پایگاههای خبری خارجی مصاحبه کرد و از اینکه امثال حسین فهمیده الگوی نوجوانهای مملکت شوند ابراز نگرانی نمود. سلبریتی هایی که آگاهانه و یا از سر جهل و خود پرستی دنبال تغییر فرهنگ ملت و ایجاد سستی و ضعف در جامعه و زدودن تفکر مقاومت و غیرت هستند بازوهای فرهنگی رژیم غاصب به شمار می آیند.

 تاریخ ایران از دیرباز سرشار از فرهنگ مقاومت و شور و شعور حماسی و غیرت و دشمن ستیزی است. کسانی که ترس و تو سرخوری و انفعال را تبلیغ میکنند در ستیز با فرهنگ و تاریخ ایران بوده و خائن و وطن فروش به شمار می آیند. ایران سورنا، ایران رستم، ایران آریو برزن، ایران قرنی و صیاد، ایران حاج قاسم تسلیم شدنی نیست.

به نام نامی اباعبدالله

 

بیرون خانه ما سر خیابان شلوغ و پر از سر و صداست. ماشینها بوق ممتد میزنند. بلندگوی مسجد روشن شده و ای لشکر صاحب زمان پخش میکند. غریو الله اکبر مردم با صدای هلهله توام شده. این صدای الله اکبر با الله اکبرهای رسمی معمول شبهای 22 بهمن تفاوت دارد. از عمق جانشان فریاد میزنند. جیگرشان حال آمده است. دل بچه های حزب الله این روزها خون بود. فضای مجازی مملو از فریاد سرخ مومنان بر ضد مسئولان وا داده ای بود که در حمله به اسرائیل تعلل کرده بودند. بعضی مسئولین هم شاید این وسط مظلوم واقع شدند ولی به هر حال مطالبه انتقام مردم به قول آقا سوخت موشکهای سپاه و ارتش به شمار می آید.

می ارزد اسرایئل را از بین ببریم ولو با زن و فرزند و خانواده به شهادت برسیم. مگر زندگی چقدر می ارزد که بخاطر دو روز حیات ظاهری بیشتر خوار و خفیف شویم؟ مگر فرق انسان با حیوان همین نیست که فراتر از خورد و خوراک و لباس و پول و شهرت و شهوت به فکر آزادگی و سرافرازی و غیرت و مردانگی و عزت باشد؟ روح دانشمندان شهید ما سرداران و سربازان شهید طریق القدس روح اسماعیل هنیه و سید حسن شاد.

سایه های شهر

 

چند فیلم با نام سایه شهر یا سایه های شهر در کشورهای مختلف ساخته شده که مطرح ترین آن مربوط به سینمای هند است.

یک فیلم ایرانی هم با همین نام یعنی سایه های شهر تولید شده که در واقع تدوین مستقلی از یک سریال تلویزیونی بوده است. کارگردانی اش را مرتضی آتش زمزم انجام داده است. این فیلم با موضوع فعالیت موساد در لبنان به منظور تخریب فعالیتهای هسته ای ایران ساخته شده است. میشل ابوفاضل دیپلمات لبنانی در ایران است که همسر باردارش گروگان گرفته شده و در ازای آزادی او از وی میخواهند کیف حاوی اورانیوم غنی شده را به ایران حمل کند که در نهایت با دخالت نیروی امنیتی لبنان ناکام می مانند. فیلم در لبنان تولید شده و غالب بازیگران آن هم لبنانی هستند. کارگردان اصفهانی علت استفاده از بازیگران لبنانی را کمتر بودن دستمزد آنها نسبت به هنرمندان ایرانی دانسته است.

نکته جالب ماجرا این جاست که این فیلم جذاب عاشقانه و پلیسی توسط سیمای استانی اصفهان مورد حمایت و تولید قرار گرفته که نگاه ملی و بین المللی مسئولان مربوطه در این خصوص قابل تمجید و الگوبرداری برای سایر شبکه های استانی است.

یک ریز موضوعی هم در این فیلم به شکل گذرا مورد توجه قرار میگیرد و آن هم نفوذ جاسوس های اسرائیلی و ازدواج گروهی و خانوادگی آنها با لبنانی هاست. من سالها قبل یعنی در اواسط دهه هفتاد از یکی از شخصیتهای مطرح فرهنگی کشور که در لبنان هم فعالیتهای قابل ملاحظه ای داشته شنیدم خرید و فروش اطلاعات در بین بعضی شهروندان این کشور متأسفانه عادی و رواج پیدا کرده است. بی تردید کار حزب الله به عنوان دشمن با انگیزه و خط مقدمی اسرائیل و آمریکا در همه این سالها بسیار دشوار و حساس بوده است.

به کربلا می رویم

یک- اسرائیل با دهها فروند هواپیما به یمن حمله کرد. یکی از ساختمانهای مرتبط با بشار اسد در سوریه نیز هدف حمله هوایی این رژیم قرار گرفت. رسانه های دولت غاصب مشغول رجزخوانی و تهدید جمهوری اسلامی به ترور، عملیات خرابکاری و حمله موشکی هستند. ایران در مقاطع مختلف شاهد اجرای عملیاتهای مخرّب عناصر نفوذی اسرائیل بوده است. رییس جمهور ایران در مصاحبه با سی ان ان تأکید دارد که سازمانهای بین المللی از طریق گفتگو اسرائیل را سر جای خود بنشانند و اگر نتوانستند ما وارد عمل خواهیم شد.

دو- جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل چقدر خفّت بار بود. چند کشور عربی ظرف چند روز به راحتی از رژیم اسرائیل شکست خوردند. البته منظور از شکست خوردن، پذیرش شکست است. وگرنه کیست که نداند نبرد عاشورایی آنگونه که در تاریخ ایران و لبنان و ویتنام و بوسنی و ... کم و بیش دیده شده با انهدام عناصر مادی به شکست نخواهد انجامید. همانطور که ترس برادر مرگ است و احساس فقر بدتر از خود فقر، احساس شکست باعث نابودی و انفعال و تسلیم خواهد شد.

سه- با افشای آگاهان سیاسی و اذعان مسئولان ذی ربط، یک بار دیگر جمهوری اسلامی فریب بدعهدی آمریکا را خورد و با دست کشیدن از وعده انتقام از رژیم صهیونیستی در ازای قول کذب آمریکا در برقراری صلح، علاوه بر سرخوردگی و رنجش همپیمانان خود مجال گسترش حجم جنایات رژیم غاصب را فراهم نمود. اسرائیل در روزهای اخیر به هر جنایتی که دلش خواست دست زد تا جایی که بعضی اندیشمندان غیرمسلمان انفجار مسجدالاقصی توسط این رژیم را هم دور از انتظار نمی دانند.

چهار- علاوه بر کشور آذربایجان به عنوان بزرگترین متحد مسلمان اسرائیل، کشورهای عربی به خصوص امارات همچنان در ارتباط و حمایت پیدا و پنهان از این رژیم دست دارند. شگفت آنکه دولت لبنان به رغم تهاجم دشمن به خاک این کشور و شهادت و جراحت و آوارگی صدها تن از شهروندان آن نه تنها قصد دفاع از خود را ندارد بلکه در موضعی مشکوک به تبانی، برای حضور در مرزها و عقب راندن حزب الله از همسایگی با اسرائیل اعلام آمادگی نموده است.

پنج- انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به زودی برگزار میشود. ترامپ در سخنانی محرک و صریح و افراط گرایانه اعلام کرد اگر رقیب دموکرات او به پیروزی برسد اسرائیل از بین خواهد رفت و اگر خودش بیاید دشمنان اسرائیل سر جای خود خواهند نشست. رقیب او برای زدودن این انگ مخرّب تبلیغاتی که چه بسا حامیان مالی و سیاسی صهیونیست او را سست نماید به هر حربه ای برای حمایت از رژیم اشغالگر قدس دست می زند. بمبهای سنگرشکنی که برای ترور سید مقاومت به کار رفت اهدایی آمریکا بود. اقدامات فرا جغرافیایی رژیم غاصب و هماهنگی سیاسی دولتهای همپیمان آمریکا در منطقه نیز بخشی دیگر از نمایش عزم دموکراتها در رقابت با جمهوری خواهان به شمار می آید.

شش- تیم حسن روحانی اساسی ترین گروه رسمی درون نظام در تضعیف مواضع مقتدرانه حاکمیت در برخورد با دشمن به شمار می آیند. تأسیس مجمع عقلا در مجلس دوم یکی از همین ابتکارات بود که به دستور حضرت امام تعطیل شد. در مقاطع دیگر نیز هر جا اثری از انفعال و ضعف به چشم می آید از مک فارلین تا برجام پای همین طیف در میان است. نماینده رسمی این جریان در دولت فعلی محمدجواد ظریف است که رییس جمهور و تیم سیاست خارجه تحت تأثیر و نفوذ فکری او قرار دارند. نظام یک وقتهایی هوس میکند ژست دموکراتیک به خود بگیرد. بر خلاف برخوردی که با بعضی طلاب و بسیجیان منتقد و عدالتخواه دارد، امکاناتی از بیت المال را در اختیار روزنامه های غربگرا قرار می دهد، امثال صادق زیبا کلام را میدان میدهد، ظریف را بالا می آورد و.... هسته سخت حامیان خود را به تشکیک و نارضایتی می کشاند. قبل از هر اقدام میدانی لازم است مسئولان اجرایی به خصوص پزشکیان و عراقچی که بر خلاف روحانی و ظریف روحیه ای نرم تر و قابلیت پذیرش مواضع نظام را دارند از طریق واسطه هایی رسمی مثل قالیباف که شریک سیاسی آنها در شرکت سهامی دولت جدید است ملتفت شوند که ایران در نیل به اهداف بنیادین جمهوری اسلامی جدی بوده و در صورت لزوم از برخورد با عناصر واداده داخلی ابایی نخواهد داشت.

هفت- حمله اسرائیل به ساختمانی متعلق به ریاست جمهوری سوریه و نیز بندری در یمن بعد از ترور روزانه فرماندهان مقاومت لبنان و فلسطین و تهدید مکرر رسانه ای بر ضد جمهوری اسلامی لزوما به جنگ این رژیم با ایران ختم نخواهد شد. اسرائیل با استفاده از شرایط موجود یعنی نیاز تبلیغاتی دموکراتهای آمریکا و اظهار ضعف مسئولان اجرایی ایران میخواهد بر سر ما منّت نهاده و گفتمان مقاومت و اتمام دوره "بزن در رو" و "وعده صادق دو" را به عقب نشینی و آتش بس در ازای عدم حمله اسرائیل به ایران بکشاند. ما به جای آنکه در فکر احیای غرور مخدوش خود و خونخواهی برادران خویش و انتقام از ترور دانشمندان و پاسداران کشورمان باشیم پیشگیری از تهاجم اسرائیل را دستاورد تلقی نموده و دلخوش باشیم که با سکوت و بی عملی خود از ورود به جنگ و حمله دشمن جلوگیری نموده ایم.

هشت- ایران ضعیف و شکست خورده زمانی قابل تصور خواهد بود که مسئولان، مردم و حامیان منطقه ای آن احساس ضعف و شکست نموده و دچار اشتباه محاسباتی و متأثر از پروپاگاندای رسانه ای دشمن قرار بگیرند. همان تحلیل و نکته رهبر معظم انقلاب در خرداد ماه گذشته بهترین توصیف شرایط موجود منطقه است که هم اسرائیل بر سر موجودیت خود می جنگد هم جبهه مقاومت. اعراب منطقه بعد از شکست از اسرائیل دیگر نتوانستند سر بلند کنند. جبهه مقاومت هم اگر عقب برود ...

ایران اسلامی اگر عقب برود دیگر نمی تواند الگوی مستضعفان جهان قرار بگیرد. تجربه جنگهای پارتیزانی (نفوذ و ضربه) که باعث عقب نشینی اسرائیل از جنوب لبنان شد و ایران نیز خاطرات خوبی از این نوع نبرد در تاریخ جنگهای خود از زمان هخامنشیان تا دفاع مقدس دارد یک بار دیگر میتواند راهبرد رزمی جریان مقاومت قرار بگیرد. اگر چه اسرائیل بعد از حرب تموز قوی تر شده اما مقاومت نیز تجربه و تسلیحات بیشتری اندوخته و حمایت میدانی نیروهای فاطیمون و زیبنیون و حیدریون و حسینیون را هم می تواند در کنار خود داشته باشد.

آنچه که ایران ضعیف از نظر مادی و تسلیحاتی را در مقابل عراق قوی از نظر مادی و تسلیحاتی که مورد حمایت همه جانبه غرب و شرق و اعراب قرار داشت به پیروزی رساند باور به پیروزی در نبرد حق علیه باطل بود. به رغم ضعف تجهیزات نظامی و لجستیک و اشغال شهرهای مختلف کشور، اعتقاد به شهادت و جهاد فی سبیل الله (احدی الحسنیین) و عمل به تکلیف در جهت کسب رضایت پروردگار و توسل و توکل معنوی بالاترین داشته و سرمایه رزمندگان بود که همچنان می تواند برگ برنده جبهه اسلام به شمار آمده و ورق را به سود جریان حق و عدالت و ظلم ستیزی برگرداند. به فرموده امام راحل مثل حسین وارد جنگ می شویم و مثل حسین به شهادت می رسیم.

جمع مستان

 

شور و اخلاص جوانهای بسیجی که برای حضور در لبنان و پیوستن به مبارزان حزب الله اعلام آمادگی می کنند غرور آفرین و زیباست. بعضی دوستان تماس می گیرند به گمان اینکه از دست من کاری بر می آید اشک و اشتیاق شان برای نبرد با رژیم سفاک اسرائیل تماشایی و تاریخی است.

یک تکته ای ذهن مرا به خود مشغول کرده آنچه در تاریخ مبارزه جبهه مقاومت با صهیونیسم باعث موفقیت در صحنه نظامی و عقب راندن دشمن از جنوب لبنان شد نه جنگ کلاسیک و منظم که عملیاتهای متداوم چریکی و پارتیزانی بود. این نوع حملات مبتنی بر اصل نفوذ و ضربه، تلفات و هزینه های سنگینی روی دست دشمن باقی گذاشته و علاوه بر آن در بعد روانی نیز ترس و اضطراب کشنده ای را بر آنان چیره می نمود و دست برتر گروههای مجاهد و شهادت طلب را آشکار می ساخت.

احیای مجدد این خط و مشی میتواند موازنه قدرت در عرصه نبرد را به نفع جریان مقاومت تغییر دهد.

سید حسن شهید شد

سید حسن شهید شد یا زنده است؟ چه فرقی می کند؟ مگر سیدعباس موسوی شهید شد حزب الله هم تعطیل شد؟ مگر قاسم سلیمانی شهید شد صهیونیسم و داعش توانستند نفس راحت بکشند؟ مگر خمینی با جام زهر از دنیا رفت استکبار ستیزی به بن بست رسید؟

دشمن هنوز نفهمید که با فرد طرف نیست؟ دوستان چطور؟

نمی فهمد که نمی فهمد

 

راه حل رسمی نظام برای حل مساله فلسطین برگزاری انتخابات آزاد و مشارکت همه فلسطینیان سراسر عالم در تعیین سرنوشت سرزمین مادری شان است. این راهکار هم مسالمت آمیز است هم غرب مدعی دموکراسی را به چالش می کشاند هم نتیجه قطعی آن نفی حاکمیت اشغالگران خواهد بود.

این که بگوییم امنیت فلسطین و لبنان را به نیروهای بین المللی می سپاریم در واقع به رسمیت شناختن نظام نامشروع حاکمیت صهیونیسم است. یعنی اسرائیل به جای خود، فلسطین و لبنان هم سر جای خود. بماند که نیروهای بین المللی هر جا مستقر شدند به نفع سیاستهای آمریکا اعمال نفوذ کردند. پزشکیان شاید نفهمد که چه گفته ولی آنها که او را بازی داده اند همان هایی هستند که در روز انتخابات جلوی دوربین، پشت سرش شاخ گذاشته و وی را مضحکه عام و خاص قرار دادند.