یک آسمان صاف آبیتر
سیدحمید مشتاقی نیا | شنبه, ۲۷ بهمن ۱۳۹۷، ۱۱:۴۹ ق.ظ
ناخن کشیدید و بهجایش پَر درآوردیم
تا عشق را در مسلکی دیگر درآوردیم
ما نخل نه! ما سَروهای سربهسر بودیم
سر را جدا کردید و ما صد سر درآوردیم
نذر بدی کُشتید مردان و پسرها را
چادر به چادر مادر و دختر درآوردیم
خون را به دیوار جهالت اسپرِی کردیم
از مُشت هامان تیزی خنجر درآوردیم
سقف شما زندان سرد و بی چراغی بود
با هر شهیدی از دلش یک دَر درآوردیم
جمهوری اسلامی عشق آمد و از صلح
یک آسمان صافِ آبیتر درآوردیم
مرزی ندارد «آ» ی ِ آزادی ما وقتی
از قلب آن ویرانهها کشور درآوردیم
ما بچههای انقلابیم از خوشی سرشار
آخر از عمق رنج هامان زَر درآوردیم (1)
پینوشت:
1) فروغ تنگاب