مهدی مهدوی کیا و اتحادیه خلق کمونیست ها!
در کتابی که از مجموعه اعترافات اعضای اتحادیه خلق کمونیست ها در جریان حماسه ماندگار ششم بهمن آمل منتشر شده نکات جالبی وجود دارد که می تواند برای همگان عبرتی فراموش ناشدنی باشد.
مهاجمین به آمل در بازجویی های خود مدعی بودند که قصدشان از قیام مسلحانه، کمک به فقرا و نجات مستضعفان و توده های مردم بوده است.
جالب آن که اکثریت اعضای اتحادیه مذکور از خانواده های سرمایه داری بودند که تحصیلات خود را در ایالات متحده گذرانده بودند.
جالب تر آن که شهدای حماسه ساز شهر هزار سنگر که با دست خالی در مقابل عناصر دشمن ایستادند، اغلب از طیف کارگر و ضعیف جامعه بودند.
اعضای اتحادیه خلق کمونیست ها زمانی به این حقیقت پی بردند که برای محاکمه علنی به استادیوم ورزشی آمل منتقل شدند. آن روز سطح سالن ورزشگاه را موکت کرده بودند و مردم کفش هایشان را دم در گذاشته و وارد استادیوم شده و با نفرت بر ضد مهاجمین شهر شعار می دادند. اعضای اتحادیه مذکور می گفتند موقع ورود به دادگاه (سالن ورزشگاه) وقتی چشممان به کفش های ساده، معمولی و گاه پاره و گل آلود مردم افتاد تازه فهمیدیم که راه خود را اشتباه انتخاب کرده و به بهانه نجات توده های خلق، در واقع مقابل مستضعفین جامعه و همان توده های مظلوم ایستاده ایم.
محسن حججی کارگر ساده یک کتابفروشی بود و این اواخر به عضویت سپاه در آمد. بخش قابل توجهی از درآمد خودش را به روستاهای محروم می برد و برای مردم مستضعف و نیازمند خرج می کرد.
حالا مولتی میلیاردری چون مهدی مهدوی کیا بی خبر از حقایق جامعه، بانگ مردم داری سر داده و نصیحت فرموده که به جای نبرد با داعش در سوریه باید به فکر رفاه مردم کشورمان باشیم؛ بی خبر از آن که همین مردم از اقشار معمولی و غیر مرفه کشورمان هستند که برای صیانت از کیان اسلام، مسلمانان و نیز ایران اسلامی به سوریه شتافته و جان خویش را عاشقانه کف دست می گیرند.
