مردم فقط وسیله اند!
گفتند: چون سال اولی است و تازه می خواهد برود مدرسه، تشریف ببرید برای سنجش. این روال معمول در همه ادوار بوده است.
برای سنجش که رفتیم، دو سه نفری بچه را معاینه کردند. گوش و حلق و بینی و چشم و حس لامسه و هوش و ...
گفتند: حالا بروید درمانگاه، آن جا هم کمی فنی تر بررسی کنند و واکسن بزنند.
درمانگاه که رفتیم قد و وزن را گرفتند و گوش و حلقش را نگاهی انداختند و واکسن زدند.
فکر کردیم تمام شد. قبلاً روال معمول در همین حد بود.
گفتند: حالا بروید پزشک عمومی، تأکید هم کردند حتماً عمومی باشد متخصص، نه! او هم بچه را ببیند.
گفتیم لابد قرار است فنی تر بررسی کنند.
خانم دکتر بچه را که دید فهمید برای چه آمده ایم. پرسید: بیماری خاصی دارد؟ گفتیم: نه. مهر زد به سلامت!
از یک آدم مطلع پرسیدیم: این دیگر چه بساطی است؟ مهر پزشک عمومی چه ضرورتی داشت؟ در حد بهیار درمانگاه هم کاری نکرد و ...
گفت: راستش را بخواهی یک توافق پشت پرده بود بین دو وزارتخانه وقتی دیدند پزشک های عمومی اغلب بیکارند و درآمدشان پایین، گفتند با این روش چیزی هم عاید آنها می شود ...
یعنی گور پدر حق الناس و وقت مردم و ...
